All Chapters of Lowkey (Filipino): Chapter 1 - Chapter 10

"Kelsey, halika dito. Samahan mo akong uminom."  Mapupungay ang mga mata ni mama. Namumula ang mga pisngi at nanghihina ang kaniyang ngiti. Gayunpaman, lumapit ako sa dining table at umupo sa tabi niya. Kumuha siya ng isang wine glass para sa akin. Tinanggap ko iyon matapos niyang salinan ng wine. "Cheers."  I hesitantly toasted with her before I sipped my wine. Pangalawang bote niya na ito ngayong gabi. Tonight is Valentine's Eve. Hindi naman big deal sa akin ang araw na ito. Some guys tried to ask me out but I rejected their offer.  To some couples, tonight might be special. While some couples might be laughing, holding each other's hand, kissing or having a date, me and my mom sat beside each other, getting drunk. This is our kind of Valentine's Night.  "Nasaan na kaya ang papa mo?" Sinundan niya iyon ng isang mapaklang tawa. "Mag-11:00

Chapter TwoParadox His lips tasted like alcohol, only that the alcohol tasted a little bit sweeter when it came from his mouth. Marahan ang unang dampi ng kaniyang labi sa akin. Hindi ko na nagawang magprotesta nang gumalaw ang kaniyang halik.  I was expecting him to be harsh because he was drunk. But he wasn't. He was so delicate that it almost felt like he was sober. He came out soft, treating my lips like fragile glass. My lungs forgot the taste of air as I was intoxicated by his mouth.  I don't know if I was tipsy or if it was just his lips that suddenly made me dizzy. He held my nape and I clung my arms into his shoulders. Like a dying plant, I felt like swooning. All the strength has left my body and I needed something sturdy like his broad shoulders to keep my balance. Mapupungay ang kaniyang mga mata nang sumalubong sa akin. Magkahalong pagkalasing sa al

Chapter FourBand-aid  Nakapangalumbaba ako sa lamesa ng arm chair ko habang hinihintay na mag-umpisa ang first subject namin. Babagsak na ang mata ko dahil sa antok kung hindi lang ako kinalabit ni Nathalie. "Kels, tignan mo si Zeph. Ang tamlay niya." Kumunot ang noo ko bago ako sumulyap kay Zephaniah.  "I don't think so. Bakit mo nasabi?"  "It's true. Wala siya sa mood kanina pa. Narinig ko kasi na napa-away siya dahil kay Sage. Hindi iyon nagustuhan ni Sage kaya maging sila ay magkaaway na ngayon."  Tumikwas ang kilay ko bago ako napatango ng marahan.  "Talaga? Saan mo naman nasagap yan Nath?"  Bago pa makasagot si Nathalie ay pumasok na iyong teacher namin. Tumayo ang lahat at binati ito.  Hindi na kami nakapag-usap dahil nag-discuss na ito ng lesson. Habang abala ang laha

Chapter SixAlmost The sun rays was beaming against the glass windows of our classroom. Kapag ganitong tanghaling tapat, nakakaantok makinig sa lecture. Our teacher was busy discussing infront. Habang abala ang lahat sa pakikinig, hindi ko mapigilang magnakaw ng tingin kay Zephaniah. Stealing glances at him became like.. I don't know, a hobby? A pastime? It just always saves me from boredom.  Nakaupo ito sa tabi ng bintana. Ang sinag ng araw mula roon ay direktang tumatama sa kaniyang mukha. Mukhang naiinip na ito. Tinatapik niya sa lamesa ang kaniyang ballpen at maya maya ay kinakagat iyon at pinaglalaruan gamit ang kaniyang mga labi.  Napailing ako. Pilit na itinuon ko ang atensyon sa guro na nasa harapan. Pansamantalang nakinig ako roon.  Sa muling pagsulyap ka ay nakayuko na si Zephaniah sa kaniyang lamesa at mukhang nakatulog na.  

Chapter EightExcuse"Kels, hindi muna ako bababa. Di kita masasamahan sorry."Pinagmasdan ko