Lahat ng Kabanata ng CLUMSY (Tagalog): Kabanata 11 - Kabanata 20

CHAPTER 10KUNOT-NOONG tinitigan ako ni Arken dahil sa naging reaksiyon sa alok niya. Sino ba naman ang hindi magugulat? Bakit kami titira sa iisang bahay kung hindi naman kami mag-asawa? Nandito siya sa buhay ko dahil kay Eli at nakapasok ako sa kanyang buhay dahil nanay ako ng anak niya. Hanggang doon lang kami at hindi na hihigit pa roon."Arken, hindi ganoon kadali ‘yon," pilit kong pinapaintindi kung ano ang nasa isip ko."Bakit? May anak naman tayo. May karapatan tayong magsama dahil nandiyan si Eli. He needs a family, a normal one," suhestiyon niya."Pero hindi tayo mag-asawa na kailangang magsama sa iisang bobong," sa wakas ay nasabi ko na rin ang aking punto."Then let's get married," simpleng sagot niya."What? Hindi pwedeng basta na lang tayong magpakasal at magsama. Of course magtataka sila. Worst ang sariling pamilya pa natin ang hindi papayag. We barely know each other. Ngayon lang tayo nagkaharap kung kailan malaki na an

CHAPTER 12INABANGAN ko ang pag-uwi ni Arken dahil marami akong itatanong sa kanya. Ano ang kanyang motibo at bakit kailangang maging bahagi siya ng aming kompanya?Naghahanda na kami nang hapunan nang dumating siya. Dumeritso siya sa kwarto ni Eli at inilagay ang kanyang mga gamit doon. At home na at home kaya hinayaan ko na lang. Kailangan ko ring itanim sa isip kung bakit siya nandito at iyon ay dahil sa anak namin."Papa, I got a perfect score po sa Math kanina," buong pagmamalaking saad ni Eli. Sabay silang bumaba mula sa kwarto at narinig ko ang kanilang usapan nang pababa na ang mga ito. Naka-long sleeves pa rin si Arken at hindi na nag-abalang magbihis."Talaga? Very good. Kanino ka nagmana?" biro niya sa bata habang ginugulo ang buhok nito."Siyempre, sa inyong dalawa ni Mama," proud namang sagot ng bata. “At sabi pa po ng mga teachers sa school, magkamukha rin daw po tayong dalawa dahil pareho po tayong pogi," taas-noong dugtong nit

CHAPTER 14SUNOD-SUNOD na katok ang aking narinig at akala ko ay nananaginip lamang ako. Kinusot ko ang mata at inayos ang nagusot na buhok mula sa pagtulog. Humikab ako at inunat ang braso saka pinasadahan ng tingin ang alarm clock na nasa bedside table. Alas singko pa pala ng umaga at medyo kalat na ang liwanag sa labas"Pam?" boses ni Arken ang narinig ko mula sa kabilang panig ng nakasaradong pintuan."Sandali lang," sabi ko habang bumababa sa kama at hinahagilap ng isang paa ang tsenilas na pang-loob.Nagulat ako dahil pumasok kaagad siya sa aking kwarto nang pagbuksan ko at hawak nito ang cellphone."Pam, last time na pumunta tayo sa opisina ko, anong ginawa niyo roon? Nakipagkwentuhan ka ba kay Noreen?""Oo, pero saglit lang iyon." Pilit inaalala ang nangyari noong nakaraang linggo."Kinuhanan niya kayo ng mga larawan?" Matapang na ang kanyang mukha.Tatanungin ko pa sana siya kung bakit pero naisip ko kaagad kung saan n

CHAPTER 16NAGISING ako dahil sa malakas na ingay ng cellphone. Tinakpan ko ang tainga at isinubsob pang lalo ang mukha sa unan. Inaantok pa ako at gusto pang matulog. Maaga pa at alam kong maging ang kasama namin sa bahay ay natutulog pa rin hanggang ngayon.Naupo ako sa kama dahil hindi ko na matagalan ang ingay. Nanggagaling ang tunog sa ibaba ng kama, saka ko pa lang naalala na nandito pala si Arken. Dahan-dahan ko siyang sinilip at nakitang nakadapa at nakasubsob ang kanyang mukha sa unan habang kinakapa ng kanang kamay ang cellphone sa may di-kalayuan. Bumalik ako sa paghiga, natatakot na mahuli niyang binabantayan ang kanyang mga kilos."Hello?" sagot niya sa inaantok na boses.Mukhang importante ang tumatawag dahil biglang nagising angkanyang diwa."Good morning, Ate Leanne," bati niya sa seryosong boses. Bago ang pangalang iyon sa aking pandinig kaya lumingon ako sa kanya at nagtama ang aming mga mata."Good morning

CHAPTER 18 NANGINGINIG ang aking labi dahil sa kabang naramdaman. Iniwas ko ang mga mata at agad ding ibinalik sa kaharap. Uminom siya ng champagne mula sa basong hawak ngunit hindi ako nilulubayan ng kanyang mata. Bawat segundo ay mas lalong bumibigat ang aking paghinga."Bi-biglaan po talaga kaya pasensiya na kung hindi man lang kayo nasabihan," tanging nasambit ko sa pagitan ng nakabibinging kaba."So, why is that?" tanong niya ulit, walang planong palagpasin ang pagkakataong ma-interview ako."A-a-actually, nagpaplano pa po kami tungkol sa kasal pero lumabas po sa publiko ang mga larawan namin kaya naging madalian, ka-kasalanan ko po ang la-lahat," nauutal kong paliwanag. Sasabihin ko na lang ang totoo kung uungkatin pa talaga niya ang mga nagdaaang taon."You want to keep it private? Why?" simple lang ang tanong niya pati ang tono at paraan ng pagkakasabi pero sadyang nakatatakot lang talaga ang kanyang aura."Para na rin