CHAPTER 19
"ANONG napag-usapan ninyo ni dad kanina?" tanong niya habang nagpupunas ng basang buhok. Katatapos pa lamang niyang maligo at pumunta kaagad dito sa kwarto ni Eli kung saan ko pinapatulog ang bata. Nilingon ko si Eli sa aking tabi dahil baka hindi pa mahimbing ang tulog nito at marinig kaming nag-uusap.
"Wala naman. May iilang tanong lang siya. Kung hindi ba ako nahihirapan, mga ganoong bagay." Nilagyan ko kaagad ng tuldok ang paksang binuksan niya.
"Matutulog ka na ba? Kaagad?" tanong na naman niya. Hindi ko alam kung bakit pero parang umiinit ang ulo ko sa kanya.
"Oo," maikling sagot ko at ramdam kong ayaw ko siyang kausap ngayon.
"Pam? Are you okay? Bakit parang nag-iba ang mood mo pagkagaling natin sa bahay? Sigurado kang wala kayong masyadong napag-usapan ni Daddy?" pangungulit niya.
"Wala nga!" napalakas ang boses ko. Sabay kaming lumingon kay Eli pero hindi naman ito nagising. Huminga siya ng malalim bago tumango.
"S
CHAPTER 20MAHIMBING pa ang tulog nilang dalawa ni Eli nang dahan-dahan akong bumangon. Pagkatapos ng nangyari kagabi’y wala akong mukhang maihaharap kay Arken. Hindi lang isang simpleng halik ang pinagsaluhan namin kung hindi ay malalim at matagal. Wala kaming malinaw na relasyon kung ano kami sa labas ng pinermahang marriage contract. Ayokong sa akin din manggaling ang paksang iyon kung mapag-uusapan man. Kahit naibigay ko ang sarili sa kanya nang hindi sinasadya ay may delikadesa pa rin naman ako kaya hindi ko gustong ako ang gagawa ng paraan na mapalapit sa kanya.Umiinom ako ng kape nang may nag-door bell. Lumabas ang katulong mula sa kusina at nakita ako sa dining area."Ma'am, may tao po yata.""Pakitingnan kung sino iyon. Huwag mo lang papapasukin kung hindi mo kilala. Baka kasi isa na naman sa mga reporters 'yan."Hindi nagtagal ay pumasok ulit ang kasambahay."Ma'am, hindi po talaga nagpapigil, nagpumilit po talaga siyang pum
CHAPTER 21NAPANSIN ko ang palihim na mga sulyap ni Gieselle sa amin habang kumakain. Ang OA ko na tuloy gumalaw. Ang arte-arte ng aking galawan at mukhang nagpapa-cute pa kay Arken.Nalungkot ako nang nagpaalam na si Gieselle. Naramdaman ko ang kawalan nang nakaalis na ito. Iba na nga talaga ang takbo ng mga buhay namin. May kanya-kanya na kaming priorities. Dati, kung nagkikita kami ay puro shopping, bar hopping o ‘di kaya’y bakasyon ang nasa isip. Ngayon ay may Eli na akong dapat unahin.Hindi pa ako inaantok kaya nanatili muna ako sa gilid ng pool sa likod-bahay. Inilubog ko ang paa sa tubig at nakaramdam ng ginhawa dahil sa lamig na hatid nito. Sinamantala ko ang pagkakataon na mapag-isa habang kasama ni Papa si Eli. Sa dami ng mga nangyari na nakapagpabago ng aking buhay ay sasakit lang ang aking ulo kung lahat ng mga tanong ay hahanapan ko ng kasagutan. Inihilig ko ang ulo sa hawakang bakal na nasa aking tabi at ipinikit
CHAPTER 22HILAW akong ngumiti dahil sa kanyang tanong at ang pangit ko sigurong tingnan. ‘Kalma self, baka ma-lose thread ang garter ng panty at bra mo.’"Ano bang pinagsasasabi mo?" Tila isang dalagitang nagpapabebe at nagpapa-cute sa kanyang crush."Paano ka nga ba niligawan ng Steve na iyon at siya lang ang naging boyfriend?" pagkompleto niya sa tanong.Then reality slaps me. ‘Umasa ka pa, self, kaya nga-nga ka tuloy’, lihim kong pang-aaway sa sarili. Akala ko pa naman kaya siya nagtanong ay dahil may balak siyang umakyat ng ligaw. Assume pa ako ng assume, na sa simula pa lang ay si Eli lang naman ang dahilan ng lahat ng ito."Kaya nga isang pagkakamali si Steve sa buhay ko. Simula nang niloko niya ako sinabi ko na sa sariling kahit kailan ay wala ng ibang lalaki ang makapapasok dito sa aking puso at buhay kung hindi si Eli lang," bawi ko sa hiyang naramdaman kanina.
CHAPTER 23"GIE, salamat sa pagsama kay Paloma," baling nito sa kasama ko.Halos hindi ako makasabay sa malalaking hakbang ni Arken palabas ng bar. Maingay pa rin ang buong paligid pero wala na akong balak magtagal, lalo't halatang-halata sa mukha niya ang galit at inis.Halos paliparin na niya ang sasakyan habang pauwi kami ng bahay. Hindi na mabilang kung ilang beses akong nauntog sa bawat lubak na madaanan. Nanatili akong tahimik at walang planong magsalita. Nakapapanis ng laway ang ganito pero bahala siya sa buhay niya."What do you think your doing?" tiim-bagang niyang tanong sa akin."I just wanted to go out," sagot ko. Pilit pinapatatag ang boses kahit natatakot na ako."Go out? Sana’y sinabi mo sa akin." Alam kong matindi ang kanyang pagpipigil na hindi ako masigawan.Hindi ako kumibo hanggang sa makapasok na kami sa gate. Tinanggal ko kaagad ang seatbelt at padabog na isinarado ang pinto ng kotse. Nagmartsa ako papasok
CHAPTER 24 AKALA ko pagkatapos ng tanghalian ay aalis na kami pero nagkamali ako at alam ko ang dahilan ni Arken, walang iba kung hindi si Nicolle. Hindi na ako nangahas pang sumali sa kanilang usapan dahil hindi rin naman ako maka-relate. Puro mga past experiences nila, mga childhood memories at sa ayaw at sa gusto ko’y hindi ako kasali sa mga alaalang iyon.Kung alam ko lang sana na ganito, dapat pala ay nauna na kami ni Eli sa isla at hayaan na lang si Arken kung kailan siya susunod sa amin. God knows kung ano ang gagawin nila, sila ni Nicolle."You okay?" tanong ni Ate Leanne na kadarating pa lang sa garden kung saan ako kasalukuyang naglalagi."Opo," tipid kong sagot na may kasamang ngiti."Matagal na hindi nagka-usap at nagkasama sina Arken at Nicolle kaya marami ang kanilang napagkukuwentuhan," paliwanag niya. Tango lang ang isinagot ko. Wala rin naman kasi akong maisip na sasabihin."Your not jea
CHAPTER 25 NAGISING ako dahil sa boses ni Arken. Siguro’y importante ito dahil tumawag ng ganito kaaga. Dalawang linggo na rin ang lumipas nang bumalik kami rito sa isla at malamang ay kinakamusta na siya ng kanyang daddy o ‘di kaya’y ni Ate Leanne. “Ayos lang ba kung bibiyahe kang mag-isa?" narinig kong tanong niya sa kausap. Sino ang bibiyahe at saan pupunta? Napapraning na naman ako at kung ano-ano na ang naiisip. Ganito siguro talaga kung alam mong napipilitan ang isang tao na pakasalan ka. Kusa kang nakararamdam ng insecurities. Sinubukan kong umakto na parang wala lang ang lahat, mula sa pagpunta namin sa kanila, pagpapakilala niya sa akin sa kanyang pamilya at ang muling pagkikita nila ni Nicole. Mas bumabagabag sa akin ang huli. Paano kung biglang maisipan ni Arken na hiwalayan ako dahil nandiyan na si Nicole? Paano na ang anak namin? Hanggang tabas na lang ako ng tela pagdating sa shop at hindi masimulan ang tatahiing
CHAPTER 26WALA akong maisip na paksa sa loob ng sasakyan habang pabalik na kami ng bahay. Panaka-naka kong sinusulyapan si Arken habang seryosong nagmamaneho at nakatuon lang ang mata nito sa daan. Habang malalim akong nag-iisip ng pangpalipas oras ay mas lalong nadadagdagan ang aking kaba.Sumagi sa aking isip ang mga nangyari sa restaurant kanina. Inaamin kong nakahuhulog nga ng loob ang kanynag ginawa at hindi lahat ng lalaki’y may ganoong kakayanan na pasayahin ang kanilang asawa. Sumikdo ang kirot sa dibdib ko nang maalalang parte lang pala iyon ng pagiging nanay ko kay Eli.Tahimik akong bumaba ng sasakyan nang makarating na kami ng bahay. Tahimik namang siyang sumunod sa akin at sinalubong kaagad kami ng mano at halik mula kay Eli.“Kanina ko pa po ‘yan pinapatulog, ate, pero sabi niya ay hihintayin daw kayo.” Sumulyap si Jela sa aking likuran kung saan nakatayo si Arken.“Mama, gusto ko lang naman po kasing ma
CHAPTER 27HINDI kami nagkikibuan ni Arken simula nang nagkasagutan kami. Ayoko ring lunokin ang pride dahil hindi ko naman kasalanan ‘yon. Ngunit sa araw na ito’y nakatanggap ako nang hindi inaasahang tawag."Talaga? Seryoso?!" excited kong tanong sa kausap sa cellphone. Tumawag si Gieselle dahil nandito siya sa isla at kasali sa pictorial nina Steve. Maging ang aming manager na si Mother Chelsea ay sumama sa kanila. Mabilis kong isinarado ang shop at nagmamadaling tumulak kung saan sila tumutuloy. Mahigpit na yakap ang isinalubong niya sa akin habang lumuluha naman si Mother Chelsea na humarap sa akin."Lokaret kang bata ka," maktol nito, "mag-aasawa ka lang pala bakit hindi ka nagpaalam ng maayos?""Biglaan po kasi, Mother," pagdadahilan ko.Niyakap na lamang niya ako ng mahigpit at wala ng sinabi pa."Puwede ka pa rin namang bumalik sa pagmo-model. Tatanggapin pa rin kita, Paloma, dahil marami pa ring naghahanap sa'yo," pakiu
"YOU MAY KISS THE BRIDE" Masigabong palakpakan ang pumutol sa malalalim na halikan namin ni Arken. Tila nakalutang ako sa alapaap at parang panaginip lang ang lahat. Isang taon pagkatapos ng marriage proposal ay tuluyan na kaming humarap sa altar at ikinasal ulit. Sa pagkakataong ito’y sa simbahan na, pinagplanuhang maigi at hindi madalian. Hinintay na muna naming manganak ako bago isinakatuparan ang aming pag-iisang dibdib. Kumaway sa amin si Ate Leanne na kalong ang bunso namin ni Arken. Kahit na lalaki pa rin ito’y masaya at buong puso naming tinanggap. Makagagawa pa naman daw kami ng baby girl rason ni Arken. Kahit panay ang iwas ni Gieselle para hindi makasalo ng bouquet pero parang nananadiya ang pagkakataon at kusang lumapit ang bulaklak sa kaniya. "Naku, Gie, humanda ka dahil ikaw na yata ang susunod na magwa-walk down the aisle. I’m so excited for you my, dear, friend," tudyo ko rito. "Naniwala ka naman sa pamahiing 'yan? Paano ako ikakasal kung kahit jowa ng
CHAPTER 46 (ARKEN’S POV 2) Akala ko ay tuloy-tuloy na ang pagbuo namin ng pamilya pero bumalik si Nicollete na naging parte ng aking nakaraan. "Arken, I want you back. I still love you and I hope iyon din ang nararamdaman mo," harap-harapan niyang pag-amin. "Nicolle, I love you as my friend and as a sister. Sinubukan ko pero hindi na hihigit pa roon 'yon. Sinubukan naman natin na magkaroon ng relasyon dahil na rin sa kagustuhan ng pamilya mo at ng daddy ko pero wala namang nangyari 'di ba?" Pilit kong pinapaintindi sa kaniya ang reyalidad. Natutunan kong pahalagahan ang ibang tao dahil kay Paloma. Dahil sa kaniyang kabaitan kaya kahit naiinis at nawawalan na ako ng pasensiya ay pinipigilan kong magalit. "I want you back, Arken. Believe me ako pa rin ang babaeng babalikan mo at ako lang ang kayang magtiis sa 'yo," isa na naman sa mga banta niya. "I love Paloma! Kahit maghubad ka pa sa harapan ko ay hinding-hindi ako papatol sa'yo! Huwag mong hintayin na mas lalo akong maga
CHAPTER 45(ARKEN’S POV)"DUDE, sige na at sasaglit lang naman tayo roon. Para naman makita ako ng kapatid ko at malaman niyang supurtado ko siya sa career niya," pamimilit sa akin ng kaibigang si Kenjie. Kasali ang collection ng kapatid niyang fashion designer sa isang fashion show ngayon. Inaasahan nito ang kaniyang pagdating pero ayaw namang pumunta ng gago kung siya lang mag-isa."How about Matt? Iyon na lang kasi ang isama mo. Like, what the hell? Fashion show? Ano ako bading?" pagtanggi ko. May usapan ngayon ang barkada na pupunta sa isang high end bar at nakikita ko na ang sariling magsasawa sa maraming magagandang babae na puwedeng ikama na walang commitment at feelings na involved."Si Matthew? Naka-off na ang cellphone ng gago siguro ay nakakita na ng puwedeng maitabi buong gabi," reklamo niya.Napabuga ako ng hangin. Kung bakit kasi nangako pa siya sa kapatid niyang pupunta roon gayung mga babae at lalaking may pusong babae lang naman ang mag-i-enjoy sa ganoon?"Arken, ngay
CHAPTER 44PALAPIT na ng palapit ang kaarawan ko pero hindi man lang namin napag-uusapan ni Arken ang tungkol dito."So may grand celebration ba, Pam?" Nanunukso ang boses ni Gieselle. Tulad ng mga monthsary dapat ay pahalagahan din ng taong nagmamahal ang birthday ng iniibig nila pero mukhang malabong mangyari ‘yon."Ayoko ng umasa, Gie, dahil alam ko namang wala," malungkot kong sagot."Ito naman masyadong matampuhin. Malay mo tatahi-tahimik lang 'yan si fafa Arken pero baka may inihanda para sa'yo."Iling ang tanging sagot ko sa kaibigan. Masasaktan lang ako kung aasa."Magdi-dinner lang siguro tayo at matutulog ng maaga."Kumunot ang noo ni Gieselle at hindi makapaniwala na ganoon lang ang gagawin."First time ko yatang narinig 'yan sa'yo na ganyan ang birthday celebration," mahinang usal niya.Nang sumunod na linggo ay hindi ko inaasahan ang pagbisita ni Ate Leanne. Nakabalik na pala siya mula sa ilang linggong bakasyon."Kumusta, Pam?" malumanay na bati sa akin habang nasa garde
CHAPTER 43HINDI ko alam kung ano ang dapat isagot kay Arken. Dapat bang umamin ako? Tatalon sa sobrang tuwa? Nabibingi ako sa sariling kabog ng dibdib."You don't need to answer. Ang gusto ko lang ay sabihin ang matagal ko ng nararamdaman. Ang hirap kasi kung araw-araw ay kailangan kong itago ang damdamin para sa'yo."May maliit na ngiti sa kaniyang labi saka inabot ang setbealt. Kinintalan niya ako ng halik sa labi at nagulat ako roon. Pinagpapawisan at nanlalamig ako dahil sa kaba."It's my welcome kiss. Wala ka kanina sa bahay pagdating ko," sabi nito na titig na titig sa akin. Nakagat ko ng mariin ang labi dahil sa tuwang pinipigilan.Sinumbatan ko si Gieselle pag-uwi nito sa bahay. Pinaalala ko sa kanya kung paano niya ako iniwan sa ere at hindi man lang tinulungang makapagpaliwanag kay Arken."Ayoko ngang madamay sa gulo ninyong mag-asawa. Mamaya ay pagalitan din ako lalo't ako ang pasimuno ng paggala natin. Isa rin ako sa nakiusap na sumali ka sa pictorial. Mabuti ng ikaw ang
CHAPTER 42KINULIT ako ni Gieselle ngayong umaga upang samahan siyang lumabas. Ikatlong araw na ngayon ng pananatili ni Arken sa Singapore at hindi ko pa alam kung kailan ito makakauwi."Sige na, Pam, para 'di ka ma-bore dito sa kahihintay ng prinsipe mo," matamlay na saad nito."Saan na naman nanggaling 'yan?" pagkukunwari ko naman na tila walang alam sa sinasabi niya."Sos, ako pa ba ang lolokohin mo? Panay kaya ang sulyap mo riyan sa cellphone at kapag tumunog ay sobrang excited kang basahin kung sino man ang nag-chat.""Sige na, sasamahan na kita. Saan ba kasi ang gala mo?" Pumayag na ako para tumigil na ito. Nararamdaman ko ring namumula na ang aking pisngi dahil sa hiya."Maglalakad-lakad lang tayo sa tabing-dagat parang gala na wala sa plano," turan niya habang lumalabas ng bahay.Hindi maaraw ngayon dahil natatakpan ng makapal na ulap ang kalangitan. Hindi ko rin masasabing uulan. Mahangin at angkop ito sa aming plano ngayong araw."May pictorial yatang nagaganap." Sabay nguso
CHAPTER 41ISANG linggo pagkatapos ng school play ni Eli ay naghahanda na naman si Arken para sa dadaluhang meeting nito sa Singapore. Wala na yata itong pahinga pero hindi mariringgan ng kahit na anong reklamo sa kaliwa't kanang trabaho."Na-double check mo na ba ang mga gamit na dadalhin doon? Baka may nakalimutan ka? Mga importanteng dokumento ng negosyo ninyo?" tanong ko habang isinasarado na nito ang maleta."Wala na. Saka meet up with some investors lang naman ang gagawin namin and presentations for the future projects.""Mga ilang araw ka kaya roon? Aabutin ba ng linggo?" I sound like a clingy wife."Depende. May target kasi kami sa mai-invite na mga investors or any partnership under our family businesses kaya wala talagang fix date kung kailan ang balik ko. May ilang mga businessmen na kasabay ko, may ibang sa mga susunod pa na araw kaya hanggang may interesado sa mga presentations ay papaunlakan namin,” paliwanag nito.Tumango ako na nakakunot ang noo. Ilang oras kaya tumata
CHAPTER 40HALOS hindi ako humihinga habang hinihintay ang magiging sagot ni Arken. Nakatitig lamang ang lalaki sa akin na hindi mababakasan ng kahit na anong emosyon."Really?" namamangha nitong sabi, maya-maya lang. May malaking ngiti ang mukha nito na tila hindi makapaniwala sa narinig. Tumango ako bilang sagot na mas lalong nagpasaya sa kanya."Thank you so much, Pam!" bulalas nito. Tuluyan na niya akong nilapitan saka niyakap ng sobrang higpit. Hindi pa nakontento’t hinalikan pa ako nito sa pisngi at noo na ikinagulat ko. Akmang magsasalita pa sana sako nang makarinig ng isang pagtikhim. Sabay kaming napalingon at bumungad ang mga mukha nina Gieselle, Jela at Vanessa at hindi na ako magtatanong kung sino ang may-ari ng pagtikhim na ‘yon. Parang napapaso akong bahagyang lumayo mula sa kaharap at inayos ang ilang hibla ng buhok sa likod ng tainga. Mainit ang aking pakiramdam, lalong lalo na ang pisngi."So anong mayroon dito?" nakataas-kila
CHAPTER 39MAY iniabot si Eli sa akin pagdating nito galing ng eskwelahan. Invitation ito para sa kanilang school play."Mama, I will be the prince sa play na 'yan," nagmamalaki nitong saad."Really? Wow, ang galing naman ng anak ko!" puri ko saka pinupog siya ng halik."Mama, don't do it. Hindi na ako baby," reklamo nito at pinunasan pa ang mukha."Ang arte naman ng baby boy ko. Kahit kailan, ikaw pa rin ang baby ko," pang-aasar ko pa sa kanya."Mama, hindi na po ako baby. Magiging kuya na nga ako," maktol nito.Niyakap ko na lang ito ng mahigpit. Naalala ko ang mga panahong kaming dalawa lang, noong wala pang Arken na dumating."Mama, pupunta naman si Papa sa play, 'di po ba?" maya-maya ay tanong nito."Oo naman. Ipapaalam natin sa kanya ang tungkol sa school play mo at tiyak na pupunta 'yon," paninigurado ko."Mama, bakit minsan na lang po si Papa pumupunta rito? Napapansin ko rin po na hindi na siya natutulog