Art of Destiny CII

MAY hindi maipaliwanag na kurot sa dibdib si Jino na naramdaman nang makita ang pagbagsak ng mga luha ng babae. Sa pamamagitang ng repleksiyon nito sa salamin ay kitang-kita niya ang sunod-sunod na paglandasan ng mga luha nito sa pisngi.

"Bakit, Naikkah? Katulad ba ng bagay na naipangako muna, ang sarili mo kay Juno Dolmenazav? Magkano ba ang halagang nabanggit niya sa iyo para sabihin mong wala na akong masisingil sa iyo kahit na ano?"

Isang sampal ang sumalubong sa kaniya sa biglang pagharap nito sa kaniya. "Oo, inaamin ko! Inaamin ko na niluko kita at nagpanggap akong asawa mo sa loob ng tatlong taon! Pero itong dapat mong malaman, Jino! Hindi iyon sapat para lapastanganin mo ako bilang babae!" Panunumbat nito sa kaniya na tinutulak pa siya.

Para naman siyang nabuhusan ng malamig na tubig na hindi agad nakapagreact.

"Hindi mo ba naisip? O kahit man lamang sumagi sa isipan mo kung bakit ganoon katagal? Kung bakit umabot ng tatlong taon ang pagsasama natin ng isang pagpapanggap