3

เพราะตอนนี้จะให้ทำอะไรได้ เพราะสถานการณ์มันบังคับอีก

สำหรับฝ้ายนิล  เจอคนบ้า อารมณ์เถื่อน 

หลังจากนั้นเขาใช้วิธีลากจูงมือพร้อมกับแกมบังคับหล่อนให้ไปกับเขาด้วยกันกับเขา

“งั้นเอาแบบนี้ ไปคุยกันที่รถของฉัน”

แม้เป็นคำพูดสั้นๆ ที่ทำให้เธอนั้นจะต้องยอม

และเชื่อเขาไปง่ายๆ ในขณะนี้ เพราะไม่มีทางเลือกอะไรสำหรับเธอ

ในขณะนี้เพราะหากถ้าเขาจะเอาไปฆ่าไปแกงอย่างไรก็ทำได้

และเธอคงไม่รอดพ้นมือเขาเป็นแน่

มีแต่ทางเสียเปรียบ 

ครั้นเมื่อหล่อนจ้องไปที่ใบหน้าของเขา

ซึ่งหน้าตาของเขานั้นไม่ได้น่าเกลียดสักหน่อย  เพราะออกจะหล่อเหลา เอาการทีเดียว

หากแต่ทำไมจิตใจเขาถึงเถื่อน ทมิฬ หินชาติอย่างนี้

คือการใช้กำลังประทุษร้ายผู้หญิงอย่างนี้

ถือว่าแสนเลวที่สุด

“งั้นที่ฉันถามเธอในตอนนั้น ทำไมเธอถึงไม่ตอบ หรือเธอชอบผู้หญิงเพศเดียวกัน”

ครั้นเมื่อเขาคิดไปแบบนี้

เลยทำให้ฝ้ายนิลรีบรับสมอ้างทันที

“ใช่ ใช่ละ เพราะฉันชอบแบบนั้น คือ ฉันไม่ชอบผู้ชายเลยสักนิด”

“ฮึ ก็นั่น ไงฉันนึกแล้วไม่มีผิดเลย และมันก็แค่นี้เอง ที่ฉันอยากรู้ ชื่นชอบและนิยมตีฉิ่ง ก็ไม่บอกกันเสียแต่คราวแรก นี่ เธอมาทำให้ฉันอารมณ์เสียอย่างมาก ฮึ เอาล่ะไปเสียสิ  ไปได้ ฉันปล่อยเธอแล้ว แล้วต่อไปอย่ามาทำแบบนี้อีกนะคือ อ่อยผู้ชาย”

อะไรกัน  หล่อนนี่นะ หรือ อ่อยผู้ชาย บ้าที่สุด

พร้อมกันนั้นฝ้ายนิลก็ได้ทบทวนกับเรื่องที่เกิดขึ้นแบบสดๆร้อนๆกับตนเอง 

มันเกิดขึ้นได้อย่างไรหนอ ถือว่าวันนี้โชคร้ายที่สุด 

ก็แล้วทำไมละ จะต้องมาพบเจอะเจอกับผู้ชายปากร้าย ป่าเถื่อนคนนั้นด้วย  

ผู้ชายอย่างเขา ที่มองเห็นความทุกข์ของคนอื่น เป็นเรื่องสนุกสนาน น่าล้อเล่น

จนกระทั่งหล่อนเดินเข้าไปข้างในตึก เพื่อกดลิฟต์ชั้นสามห้องที่พัก

สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ คือรีบอาบน้ำเปลี่ยนเครื่อง

แต่งกายเข้านอนเพราะพรุ่งนี้เช้าต้องทำงานต่อ

และฝ้ายนิลไม่กล้าโทรศัพท์ไปเล่าให้ใครฟังทั้งสิ้น

แม้แต่ปวีณาเพราะเกรงจะไปรบกวนการหลับนอนที่แสนสุขของเพื่อน

เพราะเรื่องนี้หล่อนขอสาปส่งผู้ชายประเภทนี้

ก็ขออย่าได้พบเจออีกเลยเถอะเจ้าประคุ้น

ส่วนเขานั้นก้าวลงจากรถ แล้วเดินไปกดออดที่หน้าประตูรั้วอัลลอยด์สีทองของคฤหาสน์หลังงามตระหง่านเบื้องหน้า 

สักครู่ก็มีร่างของสาวใช้นามว่า นางสาวเสริมสวยวิ่งกระหืดกระหอบมาเปิดประตู

ก่อนหน้านั้นแม่คุณเงยหน้ามองทางกระจกลูกชายของคุณท่านและนายท่านรูปหล่อ

และนางสาวเสริมสวยเต็มไปด้วยสีหน้าเขิน และทำท่าแบบอายม้วนต้วนบิดกายไปมา

ครั้นจากนั้นแล้วความคิดของนางสาวเสริมสวยก็แวบขึ้นและบันไดหินอ่อนที่สองเท้าของเขา เหยียบเข้ามา 

ชะงักนิดหนึ่งเมื่อทราบว่ามีประตูผลักเปิดออกมา

นางสาวเสริมสวยหยุดยืนอยู่ตรงนั้น

เขามองภาพ ไปที่นั่นเห็นด้านข้างเป็นไม้กวาด วางพิงไว้ใกล้กับประตูโค้งรูปตัวยู

ซึ่งเป็นประตูไม้สักลวดลายสลักเสลาวิจิตรของบ้าน  ใกล้นั้นถัดไปเป็นชั้นวางรองเท้า 

และเมื่อมองเข้าไปภายในห้องโถงกว้างของตัวบ้าน เป็นตู้เฟอร์นิเจอร์ขนาดใหญ่ซึ่งจัดตั้งโชว์ของที่ระลึกต่างๆ 

ถ้วยโถโอชามสมัยเก่ากับจานชามเบญจรงค์       เมื่อถึงห้องส่วนตัวของเขาแล้ว 

กริญจ์ยืนครุ่นคิด  พร้อมกับกรามทั้งสองของเขานั้นบดเข้าหากัน  เมื่อมือหนึ่งนั้นล้วงแผ่นกระดาษแข็งคล้ายๆกับเป็นนามบัตร

แล้วหยิบขึ้นมาดูนิดหนึ่งพร้อมกับพิจารณา

นางสาว ฝ้ายนิล ตำแหน่งพนักงานผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ  หากเขายิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม

ได้การล่ะ เขาไม่เคยถูกผู้หญิงหลอก

มีแต่หลอกผู้หญิงฝ่ายเดียว

แต่นี่ เมื่อมาเจอเข้ากับตัวเอง เขานั้นจึงเกิดโกรธ ที่หล่อนบอกว่า  หล่อนชอบเล่นกีฬาตีฉิ่ง นั่นหล่อนโกหกเขาทั้งเพ  เพราะเขาเพิ่งนึกได้

แม่สาวเลสเบี้ยนตัวปลอม

เขารู้แต่ว่าตนเองถูกหลอก เพียงแค่นี้ก็เก็บเอามาเป็นอารมณ์

สำหรับเขานึกเซ็งที่กลับเข้ามาในบ้าน  ไม่น่ารีบกลับเลย คิดผิด งั้นออกไปข้างนอกต่อดีกว่า

 เลยต้องผลุนผลันออกมาจากบ้านไปอีกครั้ง 

ตอนนี้ รู้แต่ว่ามันมีความอัดอั้นและพล่านไปหมด

หากว่า หนุ่มหล่อตาสวยอย่างกริญจ์ เขาขับรถไปเรื่อยๆอีกครั้ง กินลมชมวิว 

แต่หัวใจนั้นดูเอื่อยเฉื่อย และบนท้องถนนที่หมู่ตึกรามเหล่านั้นประดับไปด้วยแสงไฟริมสองข้างทาง พราวพร่างตาไปหมด

กับดวงไฟที่สีฉูดฉาดกลางมหานคร ผิวหน้าขาวจัดของเขาเย็นจนแผ่ซ่านเพราะแรงขับจากแอร์ จากนั้นเขาเป่าพ่นลมหายใจออกอย่างช้าๆ

ท่ามกลางแสงไฟที่ล้อมจนดูพราวอาบผ่านใบหน้า

หากดวงไฟสีฉูดฉาดเหล่านั้นเมื่อยามตัดผ่านร่างของเขาจนเกิดเป็นสีสันแปลกตา

เพราะเขานั้นมีรูปร่างสูงโปร่ง มีดวงตาคู่สวย ปากและหน้าออกไปทางหวานสีอมชมพู

หากมองดูแล้ว ส่วนหนึ่งมีทั้งความคมคายและคมเข้ม อยู่ในตัวตนบุคคลคนเดียวกัน 

เพราะเขาเป็นบุรุษเพศ  ไม่ใช่สตรีเพศ

ซึ่งถือว่าเป็นลักษณะแปลกๆไม่ค่อยได้พบเจอจากผู้ชายคนไหน เสื้อผ้าที่ดูหรูหราเช่นเดิม

เขาหยิบลูกกุญแจติดมือเมื่อเทียบจอดรถคันหรูชิดติดกับริมฟุตบาธ หยิบติดมือมาด้วย

แล้วก้าวผ่านรวงร้านเหล่านั้นในราตรีดึกสงัดที่ยังมีผู้คนเดินพลุกพล่านอยู่ในขณะนี้

ซึ่งเรียกได้ว่า ในสถานบริการแห่งนั้น ก็ดูเหมือนยังหนาแน่นด้วยผู้คน 

ส่วนภาพของแม่สาวเหล่านั้นแต่งกายด้วยชุดกระโปรงหลากสีสัน  นุ่งน้อยห่มน้อย โชว์สรีระยักคิ้วหลิ่วตา

เอ่ยเชิญชวนให้เขาเข้าไปใช้บริการภายในร้านของเจ้าหล่อน

หากแต่นัยน์ตาของเขานั้นกลับนิ่งและสงบเงียบ แล้วเขาก็ไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา

ถึงแม้จะรับรู้ว่ามีสายตาของสาวน้อยหลายคนนั้น ที่พุ่งตรงมายังเขาด้วยเสน่หา และประกายแวววามหว่านโปรย

ซึ่งสายตาเหล่านั้น เหมือนจะมารุมทึ้งกินความหล่อเหลาของเขาเลยทีเดียว