บทที่ 88

ฉันตกใจมาก จึงรีบรวบรวมพลังงานจิตแล้วเอามาบังไว้ตรงหน้า ผีผู้หญิงเลยถือโอกาสตอนนั้นหายเข้าไปในความมืดไม่เหลือให้เห็นแม้แต่เงา

แม้ว่าจะดึงพลังงานจิตมาบังไว้ได้ทันเวลา แต่ก็ยังมีพลังหยินบางส่วนพุ่งเข้ามาโดนตัว ฉันรู้สึกหนาวสั่นและตัวแข็งไปทั้งตัว

“จุนเหยา” ถังหมิงหลีรีบวิ่งเข้ามาแล้วคว้าตัวฉันเข้าสู่อ้อมอก “ตัวเธอเย็นมาก”

ฉันสั่นสะท้านจนได้ยินเสียงฟันกระทบกัน ทันใดนั้นราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางก็ติดต่อมา ฉันจึงกดรับสายด้วยความสั่นเทา

“สาวน้อย ที่พลังหยินเข้าสู่ตัวเธอ เพราะการฝึกฝนของเธอยังต่ำอยู่ มันสามารถเข้าไปทำลายวิชาของเธอได้” เขาเอ่ยอย่างจริงจัง “ว่าตามฉัน ลมปราณปกป้องตันเถียน จงนำพาพลังงานจิตมาสู่หัวใจ….”

ฉันพูดตามที่เขาบอก โดยการนำพลังงานจิตเข้าไปหมุนเวียนในเส้นลมปราณ จากนั้นก็พ่นลมสีขาวออกมายาว ๆ ลมหายใจที่พ่นออกมานั้นเย็นจัดจนอุณหภูมิรอบตัวเหมือนจะเย็นตัวลงไปด้วย

ร่างเล็กถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “ไม่เป็นไรแล้ว”

ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางว่าต่อ “เธอเป็นผู้หญิง พลังหยินจึงเข้มข้น เพราะฉะนั้นทำเท่านี้ยังไม่พอ ต้องใช้คนที่มีพลังหยางที่แข็งแกร่งส่งพลังหยางให้เธอหนึ่งลมปราณ ฉัน