Share

บทที่ 48

“นี่คือเหยือกรับวิญญาณที่พ่อมดโบราณใช้เก็บผี” ฉันชี้ไปยังฝาหม้อและพูดว่า “เห็นลวดลายตราประทับนั่นไหม? ถ้ามีตราประทับนี้ แสดงว่ามีวิญญาณอยู่ด้านใน ห้ามเปิดเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นจะเกิดภัยพิบัติ”

กรรมการทั้งสามมองหน้ากันและหัวเราะออกมาเสียงดัง

“แม่สาวน้อย คุณดูหนังสยองขวัญมากเกินไปหรือเปล่า? ฉันเป็นนักประเมินสมบัติมาหลายสิบปี ไม่เคยเจอพวกภูต ผี ปีศาจเลย” หานหยุนยิ้มอย่างดูถูกอีกครั้ง เขาโบกมือไปมา “ไม่เป็นไร ถอยออกไปเถอะ อย่ามาขัดขวางพวกเราเลย”

ฉันขมวดคิ้ว “คุณหาน เชื่อสิ ถ้าคุณเปิดฝาจะมีเรื่องน่ากลัวเกิดขึ้น ยังมีผู้คนมากมายที่อยู่ในงานอีกนะ นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องของคนหนึ่งคนหรือสองคนแล้ว”

หวาโหย่วเหวยพูดอย่างดูถูก “แล้วคุณเรียนรู้มาจากใคร? สำเร็จการศึกษาระดับไหน? มีผลงานวิชาการอะไรบ้าง?”

ฉันหน้าแดงเล็กน้อย “ไม่มี”

ผู้ชมที่อยู่ข้าง ๆ เขาหัวเราะ “คุณไม่มีอะไรเลย ยังจะกล้ามาวิพากษ์วิจารณ์แบบนี้ต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญอีกเหรอ? คุณเว้ย คุณปล่อยให้คนแบบนี้เข้ามาได้ยังไง?”

สีหน้าของเว้ยหลานไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้ขยับแต่อย่างใด เขาไม่ได้เชื่อฉัน แต่เขาเชื่ออาจารย์ที่อยู่เบื้องหลัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status