Share

บทที่ 206

ฉันมองไปยังชายชราที่มีหนวดสีขาว พลางเอ่ย “ขออภัยท่านผู้นำเผิง ฉันจะไม่มอบสูตรยาให้กับคุณ”

สีหน้าของท่านผู้นำเผิงหม่นลง หลัวเต๋อว่านจึงเอ่ย “ผู้นำเผิง ดูสิ เธอไม่เข้าใจอารมณ์ของท่านเลย ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอก็ยังพูดเรื่องไร้สาระอยู่อีก หรือเราต้องจับเธอไปมัดไว้ที่สระน้ำแข็ง แล้วดูซิว่าเธอจะยอมพูดหรือไม่พูดกันแน่”

ราชาแห่งหวางซานยังคงโจมตีหวางหลูจือไม่หยุด “ดูสิ คนพวกนี้เรียกตัวเองว่าลูกศิษย์ได้ยังไงกันเนี่ย? นี่มันคือการกระทำของโจรกระจอกชัด ๆ”

หวางหลูจือไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน “นังหนู ตีเขาให้ฉันหน่อย ถ้าตีเสร็จแล้ว ฉันมีรางวัลให้”

ฉันได้แต่พูดกับเขาเบา ๆ ว่า “อย่าตื่นตระหนก ค่อยเป็นค่อยไป”

ผู้นำเผิงพูดอย่างใจเย็น “ท่านผู้อาวุโสหลัว ฉันบอกคุณกี่ครั้งแล้วว่าตอนนี้มันเป็นยุคสมัยที่อยู่ภายใต้หลักนิติธรรม อย่าลงไม้ลงมือฆ่าขู่เข็นกัน ในสมัยก่อนกับตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว”

หลัวเต๋อว่านพ่นลมหายใจและไม่เอ่ยคำใดอีก

สีหน้าของท่านผู้นำเผิงดูเป็นมิตร แต่ความชั่วร้ายในดวงตาของเขาคมประดุจมีด “คุณหยวน ถ้าคุณไม่นำสูตรยาพิษและสูตรถอนยาพิษมา ฉันจะส่งตัวคุณให้ตำรวจเท่านั้น”

ฉันมองเขาอย่างเงียบ ๆ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status