แชร์

 ไลฟ์สดสยองขวัญ
ไลฟ์สดสยองขวัญ
ผู้แต่ง: เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ

บทที่ 1

ผู้เขียน: เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ
ฉันชื่อ หยวนจุนเหยา คุณยายเป็นคนตั้งให้ มีความหมายว่า “หยกที่สวยงาม” แต่ฉันไม่สวยเลยแม้แต่นิด แถมยังน่าเกลียดเหมือนสัตว์ประหลาดอีกต่างหาก

ว่ากันว่า ตอนที่ฉันคลอดออกมายังไม่ถึงสามเดือน ก็เริ่มมีเนื้องอกบนใบหน้า พ่อกับแม่จึงพาฉันไปโรงพยาบาล หลังจากตรวจเสร็จ หมอบอกว่า เป็นไฟโบรมาชนิดที่ไม่ร้ายแรงและไม่สามารถทำให้ถึงแก่ชีวิตได้ แต่ก็ไม่สามารถตัดออกได้เช่นกัน เพราะถ้าตัดแล้วก็เป็นได้อีก หากไม่แน่ใจว่าพอฉันโตขึ้นมันจะเป็นอันตรายไหม

หลังจากนั้น พ่อก็เริ่มทำร้ายแม่เรื่อยมา พ่อบอกว่ายีนของแม่ไม่ดี เป็นเหตุทำให้ฉันต้องเกิดมาป่วยและต้องเสียเงิน

ไม่ถึงสองปี พ่อก็ได้เลื่อนตำแหน่ง ท่านขอหย่ากับแม่ ซึ่งตั้งแต่วันที่ครอบครัวเราพังทลาย พ่อก็ไม่เคยกลับมาหาฉันอีกเลย

ส่วนแม่ก็พบผู้ชายคนใหม่อย่างรวดเร็ว เขาไม่ชอบที่ฉันน่าเกลียด และยังบอกอีกว่าฉันเป็นโรคติดต่อ เขาบังคับแม่ให้พาฉันไปอยู่กับยายที่ต่างจังหวัด พูดตามตรง แม้ฉันเติบโตมาได้ขนาดนี้แต่ก็ได้เจอแม่แค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น

ตอนที่ฉันเรียนอยู่มัธยมปีสาม พ่อเลี้ยงทะเลาะกับคนคนหนึ่งจนถูกฆ่าเสียชีวิต ส่วนแม่ทำงานหนักจนป่วยและจากไป แต่ฉันไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรมากมาย เพราะสำหรับฉันแล้ว แม่ก็ไม่ต่างอะไรกับคนแปลกหน้าเลย

ไม่นานก็มีเด็กผู้ชายที่อายุน้อยกว่าฉันสามปีก็ถูกส่งตัวมา เขาชื่อเสิ่นอันอี้ เป็นลูกของพ่อเลี้ยงกับภรรยาเก่าของเขา ญาติฝั่งพ่อเลี้ยงปฏิเสธที่จะรับเลี้ยงเขาและมีตำรวจเท่านั้นที่หาเราเจอ

คุณยายเป็นคนขี้สงสารมาก ซ้ำยังบอกอีกว่า เพิ่มมาอีกหนึ่งคนก็เหมือนตะเกียบเพิ่มมาอีกหนึ่งคู่ เด็กคนนี้ดูน่าสงสาร จึงรับช่วยเหลือเขาไว้ ส่วนเรื่องอื่นก็ช่างมันเถอะ

ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงมีน้องชายเพิ่มมาหนึ่งคน

น้องชายคนนี้เป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงโดยแม่ของฉัน นิสัยจึงเหมือนแม่ ถึงแม้ว่าเขาจะกลัวตอนเห็นฉันครั้งแรก แต่เขาก็ค่อย ๆ ชิน เขามักจะตะโกนเรียกพี่สาว พี่สาว ไม่หยุด แล้วก็มาหลบอยู่ข้างหลังฉัน

เพราะใบหน้าของฉันเต็มไปด้วยเนื้องอก เวลาออกจากบ้านฉันจึงต้องสวมหมวกและหน้ากากอยู่เสมอ เพื่อนร่วมชั้นมักจะรังแกฉัน คุณครูก็รังเกียจฉันเช่นกัน ไม่เคยทำดีกับฉันเลย แต่ฉันก็ค่อย ๆ เรียนรู้ที่จะอดทนไปเรื่อย ๆ

ครั้งหนึ่ง มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งในห้องเรียนดึงหน้ากากของฉันออกต่อหน้าเพื่อน ๆ ในห้อง มือนั่นดึงผมของฉันพร้อมกับหัวเราะ “ทุกคนมาดูนี่สิ หล่อนน่าเกลียดมากเลย ถ้าฉันเกิดมาหน้าตาน่าเกลียดแบบนี้ ฉันต้องตายแน่ ๆ”

เพื่อน ๆ ทั้งชั้นเรียนต่างล้อมรอบมองชี้มาที่ฉัน ฉันไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้มาก่อน แต่ก็ไม่กล้าสู้ ได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาใคร

ในขณะเดียวกัน เสิ่นอันอี้ก็รีบวิ่งเข้ามาทุบตีเด็กผู้ชายคนนั้นอย่างแรง แต่เด็กคนนั้นทั้งตัวสูงและใหญ่ เขาจึงโดนต่อยจนหน้าบวมกับจมูกที่ช้ำเลือด แต่เขาก็ยังฝืนยิ้มออกมา พร้อมพูดกับฉันว่า “พี่ ผมจะปกป้องพี่เอง”

นับตั้งแต่นั้นมา ฉันก็ยกให้เขาเป็นน้องชายสุดที่รักของฉัน

ตอนมอสาม คุณยายเสียชีวิต บ้านของฉันจึงสูญเสียเงินทั้งหมดอย่างกะทันหัน ที่จริงฉันสอบติดเข้ามหาวิทยาลัยจินหลิง แต่หลังจากเห็นค่าเทอมแล้ว ฉันก็ล้มเลิกความคิดทันที สิ่งที่ทำได้มีเพียงเก็บมรดกของยายไว้ให้น้องชายฉันได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยเท่านั้น

น้องชายของฉันทำได้ดีมาก เขาสอบเข้าโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งที่เมืองซานเฉิง เราสองคนย้ายมาอยู่ในเมือง ส่วนฉันทั้งหน้าตาน่าเกลียด ไม่มีการศึกษา หางานดี ๆ ไม่ได้ ทำได้แค่ล้างจาน และเป็นคนส่งของ

ฉันทำงานสามงาน งานที่ทำเงินได้มากที่สุดคือส่งของ ฉันจึงส่งทั้งวันทั้งคืน งานทุกอย่างที่คนอื่นไม่ทำ ฉันจะรับทำหมด

วันนี้เองก็ผ่านไปไวเหมือนวันก่อน ๆ ไม่ทันไรก็มืดเสียแล้ว หัวหน้าให้ฉันรีบไปส่งของให้เร็วที่สุด เพราะลูกค้าเร่ง ซึ่งฉันต้องขี่รถมอเตอร์ไซค์เพื่อไปส่งให้ทัน

ที่นั่นเป็นวิลล่าที่ทำเลห่างไกลมาก ฉันใช้เวลาหานานมากกว่าจะเจอ แต่พอไปถึง ก็ได้ยินเสียงดังมากมาจากด้านใน อย่างกับจัดปาร์ตี้สังสรรค์อย่างนั้นแหละ

มือเรียวเคาะประตูพลางยื่นของให้เขา “เซ็นรับให้ด้วยค่ะ”

เขาคือชายหนุ่มหน้าตาดี แต่จุนเหยาคิดว่าอีกฝ่ายดื่มเหล้าไปเยอะพอสมควร สายตาเขามองกวาดไปมาที่ตัวฉัน ก่อนเอ่ย “เอาหน้ากากมาให้ฉันดูหน่อยสิ”

ฉันปฏิเสธโดยทันที เขารีบดึงหน้ากากของฉันออก หลังจากนั้นเขาก็แสดงสีหน้าท่าทางประหลาดใจ เสียงทุ้มนั่นเอ่ยดัง “น่าเกลียดจริง ๆ เฮ้ย พวกแกมาดูนี่สิ ตรงนี้มีคนน่าเกลียดด้วยล่ะ!”

ฉันรีบปิดหน้าแล้วหันหลังวิ่งหนี แต่กลับโดนพวกผู้ชายจับไว้ได้ ฉันสู้สุดชีวิต แต่โดนปิดปากและจมูกด้วยผ้าเช็ดหน้าเปียก ๆ ผืนหนึ่ง

ก่อนที่จะสลบไป ฉันได้ยินพวกเขายิ้มพูดกันอย่างชั่วร้ายว่า “ในที่สุดก็เจอของดี” ฮ่าฮ่า ฉันอยากเห็นหน้าจริง ๆ ถ้าหยินเฉิงเหยาคนหน้าตายคนนั้นรู้ว่าตัวเองนอนกับผู้หญิงคนนี้ จะเป็นยังไงนะ”

หญิงสาวฟื้นขึ้นมา ก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ซึ่งข้าง ๆ กันก็มีผู้ชายหน้าตาหล่อนอนอยู่ด้วย

ไม่นานผู้ชายคนนั้นก็ฟื้นขึ้นมา เขามองตัวเองแล้วหันมามองที่ฉันด้วยสีหน้าท่าทางรังเกียจสุดขีด เขากำลังโกรธมาก

เขายกขาเตะโดนที่หน้าอกของฉันอย่างแรงจนตกลงจากเตียง ดูเหมือนว่าซี่โครงฉันจะหัก ฉันนอนอยู่บนพื้นเป็นเวลานานเพราะไม่สามารถลุกขึ้นได้ จุนเหยาจะไม่มีวันลืมสายตาคู่นั้นที่เขาใช้มองเธอเหมือนมองสิ่งสกปรกที่สุดในโลกเด็ดขาด

ณ เวลานี้ พวกผู้ชายที่ทำให้ฉันหมดสติเดินเข้ามาพร้อมหัวเราะเสียงดังลั่น ในพวกนั้นมีมือถือที่กำลังถ่ายวิดีโอไว้อย่างต่อเนื่อง

ชายหนุ่มหล่อคนเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง เขาใช้เสียงตะคอกอย่างรุนแรง “คังจุนหนาน แกกล้าดียังไงวางยาฉัน!”

ภายในห้องมีการต่อสู้วุ่นวาย ฉันอดทนกับความเจ็บปวดเพื่อปีนหนีออกจากวิลล่า และในที่สุดก็วิ่งหนีออกมาได้

ฉันไม่กล้าแจ้งตำรวจ สาเหตุหน้าตาที่น่าเกลียด ฉันจึงไม่กล้าไปเผชิญหน้ากับสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามของคนอื่น

หญิงสาวกลับมาถึงเมืองที่สกปรกและวุ่นวาย เราเช่าห้องเก่า ๆ สภาพทรุดโทรมพร้อมค่าเช่าราคาแสนถูก

ฉันนอนหายใจอย่างเจ็บปวดอยู่บนเตียง เมื่อน้องชายฉันกลับมา เขาตกใจมาก แต่ฉันไม่ได้บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันแค่บอกเขาไปว่า ฉันตกรถมอเตอร์ไซค์ขณะกำลังส่งของ

เขาบังคับให้ฉันไปโรงพยาบาล แต่จริง ๆ แล้วฉันไม่อยากไป เพราะฉันไม่มีเงินจ่ายค่ารักษา

น้องชายยืนกรานอย่างหนัก ทว่าสิ่งที่ฉันคาดไม่ถึงระหว่างทางขณะที่ฉันกำลังไปโรงพยาบาลก็เกิดขึ้น มีรถปอร์เช่คันสีแดงคันหนึ่ง แล่นมาหาเราอย่างเร็ว น้องชายตะโกนลั่น “พี่จุนเหยา ระวัง!” เขาผลักฉันออกไป และโดนรถชนแทน

อันอี้โดนกระแทกจนตัวกระเด็น รถปอร์เช่เลี้ยวโค้งและขับหนีไปอย่างไร้ร่องรอย ฉันกอดน้องชายเอาไว้เหมือนคนบ้าคลั่งและรีบพาเขาไปโรงพยาบาลในที่สุด

สิบห้าชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดการพยายามช่วยชีวิตน้องชายไว้ก็ทำให้เขารอดชีวิต แต่เขาต้องกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง ซึ่งค่ารักษาพยาบาลแต่ละวันก็แพงมาก

ฉันแจ้งตำรวจแล้ว แต่ฉันเห็นป้ายทะเบียนไม่ชัด แถมบริเวณนั้นก็ไม่มีกล้องวงจรปิด ทำให้หารถที่ก่อเหตุไม่พบ

แต่จุนเหยาคิดว่าตัวเองเคยเห็นรถคันนั้น เพราะตอนที่วิ่งหนีออกมาจากวิลล่า เธอเห็นรถคันนั้นจอดอยู่ที่ด้านหลังคฤหาสน์

เขาคือผู้ชายที่ชื่อหยินเฉิงเหยาคนนั้น! เขาเกลียดฉัน และเขาก็พยายามจะฆ่าฉันด้วย!

ฉันเกลียด เกลียดตัวเองเป็นได้แค่ผู้หญิงน่าเกลียดคนหนึ่งที่หาความยุติธรรมให้น้องชายไม่ได้ ฉันทำอะไรไม่ได้เลย

แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดตอนนี้คือค่ารักษาพยาบาลของน้องชาย

บริษัทขนส่ง รวมทั้งร้านที่จ้างฉันทั้งหมดโทรศัพท์มาหาและบอกว่าไม่ต้องไปทำงานแล้ว แถมยังถามฉันอย่างคลุมเครืออีกด้วยว่าโกรธไม่ไหวแล้วใช่ไหม

หยินเซิงเหยาอีกแล้ว!

แต่เขาทั้งรวย มีอำนาจขนาดนั้น ฉันจะเอาอะไรไปสู้เขาได้ล่ะ?

ฉันกลับไปที่ห้องเช่าจน ๆ บนโต๊ะมีคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งที่ซื้อมาจากตลาดขายของเก่า ซึ่งฉันเตรียมไว้ให้น้องชายเพื่อเป็นของขวัญ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสได้ใช้แล้ว

ฉันเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ เพื่อลองหาว่ามีที่ไหนรับสมัครงานบ้าง และยังโพสถามในเว็บป๋ายตู้ อีกด้วย ไม่นานนักก็มีคนเข้ามาตอบ เขาถามว่าฉันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิง ก็ให้ไปทำไลฟ์สด อันนี้หาเงินได้ดี

ฉันคลิกเปิดแพลตฟอร์มไลฟ์สดที่ใหญ่ที่สุด ผู้หญิงที่กำลังไลฟ์สดเหล่านั้น ทั้งสดใส สวย ดูเย้ายวนและมีเสน่ห์ พวกหล่อนทั้งร้องทั้งเต้น ไม่ว่าจะร้องเพราะหรือไม่ ผู้ชมก็ยังให้ของรางวัล นักไลฟ์สดหญิงยอดนิยมบางคนสามารถทำรายได้หลักหมื่นในการไลฟ์สดเพียงแค่หนึ่งครั้ง

จุนเหยาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ อย่างฉันจะไปเป็นไลฟ์สดได้เหรอ? หรือจะทำการแสดงประหลาดเหรอ?

ขณะกำลังจะปิดหน้าเว็บ สายตาหันไปเห็นห้องไลฟ์สดห้องหนึ่งกำลังไลฟ์สดเกี่ยวกับผี

มือเรียวคลิ๊กเปิดดู คนไลฟ์สดเป็นผู้ชาย เขากำลังถ่ายทอดสดในบ้านผีสิง และบรรยากาศก็น่ากลัวมาก

ฉันดูจนจบ คนที่ไลฟ์สดคนนั้นก็ไม่ได้เจอผีจริง ๆ แค่ทำให้บรรยากาศน่ากลัว ตื่นเต้น ก็มีผู้ชมจำนวนเยอะแล้ว หนำซ้ำยังได้รับของรางวัลอีกเยอะแยะ มันล่อใจฉันมากจริง ๆ

การไลฟ์สดแบบนี้ ผู้ชมส่วนใหญ่จะดูผี ไม่ได้สนใจหน้าตาของคนไลฟ์ แบบนี้แหละที่เหมาะกับฉัน

พูดแล้วก็ทำเลย ฉันเอาเงินก้อนเดียวอันน้อยนิดที่มีอยู่ไปซื้อโทรศัพท์ แบบที่กล้องมีความละเอียดสูงและแบตเตอรี่ทนทาน โชคดีที่ได้เจอกับเพื่อนร่วมงานก่อนหน้านี้อีก เขาช่วยฉันสมัครแพ็คเกจรายเดือนไม่จำกัดปริมาณการใช้งาน

เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ทันทีที่ฟ้ามืดฉันก็ออกเดินทาง

หญิงสาวเลือกคลินิกร้างที่หมู่บ้านในเมือง มันห่างจากบ้านของฉันไม่ไกลนัก

เมื่อไปถึงทางเข้าคลินิก ฉันก็ใช้มือถือลงทะเบียนทีวีพร้อมเปิดกล้องไลฟ์สด ห้องนี้มีชื่อเรียกว่า การเดินทางสยองขวัญสู่คลินิกผีสิง

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 2

    หรือว่าชื่อไลฟ์จะฟังดูรุนแรงไป ทว่าไม่นานก็มีผู้ชมเข้ามาดู แถมยังมีม่านกระสุนโผล่ขึ้นมาอีกด้วยม่านกระสุนก็คือ ความคิดเห็นของผู้ชม แต่มันจะปรากฏบนหน้าจอเหมือนคำบรรยาย[ไลฟ์สดดูผีอีกแล้วเหรอ? อย่าบอกนะว่าแค่ทำเสียงให้น่ากลัวอีก?][แอดมินใช้ชื่อ “บล็อกเกอร์สาวสยองขวัญ”? หันกล้องหน้ามาให้ฉันดูหน่อยสิว่าจะน่ากลัวสักแค่ไหน?][ดูสิ ถ้าน่ากลัวจริง ๆ ฉันจะให้ของรางวัลเป็นดาบหนึ่งเล่ม]ดาบเป็นของรางวัลมีค่า หนึ่งเล่มมีราคา50หยวน จุนเหยารู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ใบหน้าของฉันมีเนื้องอกเต็มไปหมด มันทำให้ฉันรู้สึกลังเลได้แต่สับสนกับตัวเองว่า อย่าไปทำให้พวกเขาตกใจกลัวเลย หรือจะช่างมันดีนะมือบางหยิบมือถือและไฟฉายขึ้นมาแล้วเล็งกล้องไปที่ป้ายของคลินิก บนแผ่นป้ายนั้นมีสีดำเปื้อนอยู่ ดูแล้วคล้ายกองเลือดฉันเริ่มอธิบาย “ที่นี่คือคลินิกที่มีชื่อเสียง เมื่อสามปีที่แล้ว หมอเจิ้ง เจ้าของคลินิกได้ทำการผ่าตัดให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอประสบอุบัติเหตุทางการแพทย์ระหว่างผ่าตัด และเธอเสียเลือดเยอะมากจนเสียชีวิตคาเตียง หมอเจิ้งจึงถูกสั่งห้ามให้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์ เขาโดนโจมตีหนักมาก ท้ายที่สุดเขาก็ผ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 3

    ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเนื้องอก หนึ่งในนั้นงอกออกมาตรงเบ้าตา ซึ่งมันทำให้ใบหน้านี้ยิ่งดูน่าขยะแขยงขึ้นอีกหลายเท่าไม่แปลกใจเลยที่หยินเฉิงเหยาจะเกลียดฉันทว่าขณะล้างหน้าก็ชะงักไป ฉันจำได้ว่าบนคางมีเนื้องอกอีกอันหนึ่ง ทำไมตอนนี้มันหายไปล่ะ?หญิงสาวยืนสองกระจกอยู่พักหนึ่ง เนื้องอกอันนั้นมันหายไปจริง ๆ ด้วยเนื้องอกมันหายไปเองเหรอ? เป็นไปไม่ได้หรืออาจจะเป็นเพราะ…ควันสีดำที่ลอยออกมาก่อนที่ผีหมอเจิ้งจะตาย?แต่ควันผีสามารถรักษาเนื้องอกได้จริงเหรอ? พอคิดแล้วก็ทำให้ฉันมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา ความฝันของฉันคือรักษาเนื้องอกพวกนี้ให้หาย ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ไม่อยากให้ตัวเองสวย จริงไหม?รางวัลของทีวีจะสรุปผลเป็นรายวัน การไลฟ์สดหนึ่งครั้งจะได้รับรางวัลเกินกว่าที่กำหนดไว้ คำนวณดูแล้ว ฉันได้รับรางวัลประมาณหนึ่งพันหนึ่งร้อย หลังจากที่แลกเป็นเงินมาได้ ก็จะแบ่งไว้หนึ่งพันเพื่อเอาไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลเมื่อในบ้านมีคนป่วย ค่าใช้จ่ายจึงเพิ่มขึ้นเยอะมาก ๆฉันออกมาจากโรงพยาบาล และกำลังคิดว่าคืนนี้จะไปไลฟ์สดที่ไหนต่อดี ทันใดนั้นก็มีรถหรูสีขาวแบรนด์มายบัคคันหนึ่งพุ่งมาจอดตรงหน้า

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 4

    พอเห็นภาพนั่น ความโกรธก็พุ่งพรวดขึ้นมาทันที มือเรียวรีบฉวยมีดสังหารแล้วเดินเข้าไป แต่ถังหมิงหลีคว้าตัวฉันไว้ก่อน เขากระซิบเบา ๆ “เธอจะไปทำอะไร”“ฉันจะไปช่วยคนไง ผู้หญิงคนนั้นกำลังจะโดนพวกมันทำร้ายนะ!” ฉันพูดอย่างขุ่นเคืองถังหมิงหลีใช้สายตาดุดันมองมาที่ฉันจนรู้สึกว่ามันมีบางอย่างแปลก ๆ “ฉันพูดผิดเหรอ?”“เธอ…เห็นผู้หญิงเหรอ?” เขาถาม“ใช่” ฉันพยักหน้าถังหมิงหลีสูดหายใจเข้าลึก ๆ “แต่ฉันไม่เห็นอะไรเลยนะ ฉันเห็นแค่พวกมันกำลังลอยอยู่ในอากาศ”จุนเหยาตกใจตาโต ก่อนจะมองไปที่ม่านกระสุนบนหน้าจอมือถือ[เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายพวกนั้น? แอดมินเชิญให้มาดูแลเด็กเหรอ?][ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า แอดมินนี่น่าสนใจจริง ๆ พวกเขากำลังทำอะไรกันเหรอ?][แอดมินไอเดียดีจังเลย ถึงแม้ว่ามันจะปลอม แต่ฉันก็ให้ของรางวัลนะ][นี่แค่เริ่มต้น คืนนี้ก็ถือว่าคุ้มแล้ว มอบจี้หยกให้ไปเลยหนึ่งอัน]หนังศีรษะของฉันชาวาบ ตาเรียวหันไปมองอีกครั้ง พร้อมกันกับร่างพยาบาลสาวคนนั้นที่ค่อย ๆ หันหัวมองกลับมาผิวของเธอเปลี่ยนเป็นสีเขียว นัยน์ตาสีขาว ไม่มีลูกตาดำ ที่น่ากลัวที่สุดคือ บนใบหน้าของเธอมีรอยแผลบาดลึกเห็นแค่แว๊บเดียว มันก็ทำใ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 5

    ฉันถอนหายใจ ถ้านายอยากเสี่ยงตายทำไมต้องพาฉันไปเสี่ยงด้วยเนี่ย?แต่คิดไปคิดมาฉันก็เอาเงินเขามาแล้วหนึ่งแสน จู่ ๆ ก็หงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย เลยทำทีดื่มซุปเงียบ ๆเขานั่งมองฉันดื่มซุป พลางคิดว่าดูเหมือนอารมณ์ฉันจะดีขึ้นแล้ว ร่างสูงจึงบอกกับฉันว่าจะไปหาเบาะแสมาเพิ่ม พูดแค่นั้นก็เดินจากไปทางด้านคนที่เดินออกจากโรงพยาบาลไปเมื่อครู่ ขณะที่ก้าวเท้าฉับ ๆ เขาก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง ปลายสายเอ่ยอย่างเคารพ “นายน้อยถัง เรื่องที่ท่านให้ผมตรวจสอบอันธพาลสองคนนั้น ผมเจอแล้วครับ”ถังหมิงหลีตอบเสียงขรึม “ส่งที่อยู่ของพวกมันมาให้ฉันเดี๋ยวนี้”ในโรงแรมเล็ก ๆ ข้างถนนแห่งหนึ่ง อันธพาลสองคนนั้นกำลังดื่มเหล้า สูบบุหรี่และเล่นไพ่ ในห้องเต็มไปด้วยบรรยากาศของกลิ่นควันบุหรี่“ครั้งนี้ต้องหลบจริง ๆ ตอนแรกเราแค่ต้องจับนางพยาบาลนั่นไม่ใช่เหรอ แต่กลับเจอผีซะได้ พี่หู่ก็ตายไปแล้วด้วย แถมเรายังต้องหลบอยู่ในที่โสโครกแบบนี้อีก” หนึ่งในอันธพาลจิบเหล้าพลางบ่นยาวอันธพาลอีกคนด่าเสริม “พี่ชุนเคยบอก ถ้ามีคนตาย ตำรวจก็จะตรวจสอบอย่างเข้มงวด ทางที่ดีควรให้เรากลับไปหลบที่บ้านสักสองสามวันนะ”“พี่ชุนให้เงินพวกเราคนละหนึ่ง

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 6

    “แปลกจัง ทำไมวันนี้อากาศมันร้อนแบบนี้ แมลงสักตัวก็ไม่มี?” ฉันพูด “ซากศพก็ไม่มีหนอนไม่มีแมลงวันเลยสักตัว”ในห้องไลฟ์สดเริ่มมีเสียงโอดครวญ[แอดมิน ฉันกำลังกินข้าวอยู่นะ!][บล็อกม่านกระสุน!]แน่นอนว่าถ้ามีคนส่งม่านกระสุนเยอะเกินไป ทำให้เกิดการปิดกั้นจนโดนผู้ชมต่อว่าบ้างในบางครั้งถังหมิงหลีเอ่ยแทรก “มีบางอย่างอยู่ใต้นี้”เขาปิดปากและจมูก แล้วหยิบขาเก้าที่หักขึ้นมากวาดซากงู แมลง หนู และมดทั้งหมดออก จึงเจอกับสมุดบันทึกเล่มหนึ่งสมุดบันทึกเล่มนี้เขียนไว้ว่า เมนูหนึ่งสัปดาห์ของห้องสามศูนย์สี่พวกเราเปิดดูเนื้อหาข้างใน มันคือสูตรอาหารธรรมดา ๆ เท่านั้น แต่มีใครบางคนใช้ปากกาหมึกสีแดงขีดฆ่าเมนูอย่างรุนแรงแล้วเขียนที่ด้านหลังว่า หนูขาวย่าง แมลงสาบดิบ และอื่นๆอีกมากมายแทนอ่านแล้วท้องไส้ก็ปั่นป่วนจนต้องรีบกลืนน้ำลายเพื่อให้กรดไหลย้อนกลับลงไปถังหมิงหลีครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง เสียงเข้มเอ่ย “ฉันเข้าใจแล้ว อันซื่อปิงคนนี้ถูกทารุณกรรมอย่างไร้มนุษยธรรมในอพาร์ตเมนต์หลังนี้ พยาบาลที่ดูแลเขาไม่เอาข้าวให้เขากิน แต่ให้เขากินพวกงู แมลง หนู มด แทน ทำให้เขาต้องทนทรมานจนตายในที่สุด สุดท้ายเขาก็เลยกลับมาแ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 7

    แต่ฉันไม่เห็นม่านกระสุนที่เอ่ยเตือนพวกนั้น จึงใช้มือหยิบค้อนงัดตะปูออกมาจากกระเป๋าเป้ ทว่าขณะกำลังจะดึงตะปูออก โทรศัพท์ก็สั่นอย่างรุนแรงถังหมิงหลีเหรอ?ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็น “ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งยาง” ที่เคยเพิ่มเพื่อนฉันในทีวี ถ้าเพิ่มเพื่อนกันแล้วก็จะสามารถพูดคุยกับแอดมินได้ ในใจลังเลเล็กน้อยแต่สุดท้ายก็ยอมรับเป็นเพื่อนกับเขาผู้เชี่ยวชาญระดับทองหลังจากเพิ่มเพื่อนเสร็จ ก็มีเสียงของคนสูงวัยดังขึ้น “สาวน้อย อย่าไปเชื่อผี ถ้าเธออยากจัดการมัน ก็ให้ทำตามที่ฉันบอก” ร่างบางสะดุ้งตกใจ อายุเยอะขนาดนี้เขายังดูไลฟ์สดอีกเหรอ?“เธอมีเลือดหมาดำติดตัวมาหรือเปล่า? ให้ใช้เลือดหมาดำวาดตัวอักษรคำว่า “คำสั่งของจักรพรรดิ” ที่หน้าผากของเธอ” ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางกล่าวว่ากันว่าผู้เฒ่าหลายคนจะรู้วิธีปราบผี ฉันเลยหยิบขวดเลือดหมาดำออกมา และวาดตามที่เขาบอก ผีสาวจ้องมองมาที่ฉันด้วยความเกลียดชังปนอาฆาตแค้น สายตานั้นมันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกซู่โชคดีที่ยังไม่ได้งัดตะปูออก ไม่อย่างนั้นคนแรกที่ตายคือฉันแน่นอน“งัดตะปูออกได้” ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางพูดอีกครั้งฉันใช้ค้อนงัดตะปูออกทีละตัว

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 8

    ทันทีที่ม่านกระสุนพูดจบ ปรากฏว่าคนที่ใช้ชื่อว่า “สายลมของฉัน” ก็ให้ของรางวัลฉันเป็นมงกุฎห้าอัน[ให้จริงด้วย ฉันนับถือเลย ฉันก็ให้นะ แต่ไม่เยอะเท่าไหร่หรอก จี้หยกหนึ่งอันก็พอแล้วแหละ][แอดมิน ครั้งหน้าเธอจะไปไลฟ์สดที่ไหนเหรอ][เสียดายโอกาสดี ๆ แบบนี้ ทำไมแอดมินไม่ล้มท่านประธานจอมเผด็จการ]เห็นไอเท็มรางวัลแน่น ๆ แบบนี้ เป็นตายร้ายดียังไงก็คุ้มแล้วหลังจากปิดห้องไลฟ์สด ฉันกับถังหมิงหลีก็พากันออกมาจากบ้านพัก เขามองฉันแปลก ๆ และสายตาของเขาทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ“เธอรู้วิธีปราบผีเหรอ” เขาถามจุนเหยาส่ายหน้า “ฉันมีผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำ” ฉันบอกเขาเกี่ยวกับเทพเจ้าตัวจริงแห่งเจิ้งหยาง แต่ตอนนี้เขาออฟไลน์ไปแล้ว มาดูอีกทีก็เพิ่งเห็นว่าเขาให้ของรางวัลฉันเป็นมงกุฎหนึ่งอันด้วยฉันรู้สึกขอบคุณเขามาก จึงทิ้งข้อความขอบคุณไว้ให้เขา สักพักถังหมิงหลีก็เอ่ยต่อ “เธอเจอผู้เชี่ยวชาญแล้ว แต่ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่มักจะมีโลกส่วนตัวสูง เขาเข้ามาดูไลฟ์สด และยังให้คำแนะนำเธออีก โชคดีจังเลยนะ”ส่วนตัวฉันชอบเวลาได้นับรายได้จากการไลฟ์สด คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีของรางวัลตั้งสองหมื่นกว่าหยวน! ก่อนหน้านี้ ทำงานหนึ่งปี

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 9

    เป็นไปได้ไหมที่คุณชายถังกับก้งชายอาจจะมีรสนิยมเหมือนกัน?ส่วนจุนเหยาที่กำลังนอนอยู่บนเตียงก็ขนลุกยามก้งชายกำลังเอื้อมมือมาหา ฉันทนไม่ไหวจึงกลิ้งตัวจนตกลงมาใต้เตียงก้งชายหัวเราะหึหึ “สาวน้อย ฉันรู้ว่าเธอตื่นแล้ว เชื่อฟังฉันแล้วออกมาเถอะ แล้วฉันจะทำให้เธอทรมานน้อยลง”ฉันมุดเข้าใต้เตียง ตัวสั่นไปทั้งตัวพร้อมน้ำตาก็ไหลออกมาฉันไม่ยอมเด็ดขาด ถึงแม้ว่าฉันจะต่ำต้อย แต่ฉันก็อยากจะใช้ชีวิตดี ๆ แบบคนอื่นบ้าง ถึงฉันจะขี้เหร่ แต่ขอขี้เหร่แบบมีศักดิ์ศรี!“ฮ่า ฮ่า ฉันไม่ทำให้เธอทรมานหรอกหน่า เธอไม่รู้เหรอว่าฉันเก่งแค่ไหน” เขาหยิบงูสีทองตัวเล็ก ๆ ออกมาจากกล่องหวาย ทันใดนั้นงูก็เลื้อยเข้ามาใกล้ ขาเรียวจึงรีบถอยออกด้วยความกลัวแต่จะถอยกลับก็ถอยไม่ได้ฉันมองดูมันเลื้อยขึ้นมาที่เท้า และเริ่มเลื้อยเข้าขากางเกง เสียงเล็กร้องตะโกนด้วยความตกใจเนื่องจากมันเลื้อยขึ้นมาที่จี้หยกของฉัน ฉันเลยตีหัวงูสีทองนั้นไม่ยั้งมือไม่อยากจะเชื่อ พอดูอย่างละเอียดอีกที ก็พบว่าหัวของงูไหม้เกรียมตาคมเหลือบมองดูจี้หยกอย่างสงสัยว่ามันยังอยู่ไหม?“หนอนพิษกู่สีทองของฉัน!” ก้งชายตะโกนสุดเสียง “แก แกฆ่าหนอนพิษกู่สีทองอันล้

บทล่าสุด

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 255

    เธอหยุดชั่วคราวและกล่าวอย่างยิ้ม ๆ อีกครั้งว่า “ฉันยังมีคำขอที่ไม่สมเหตุสมผลอีกข้อหนึ่ง หวังว่าคุณหยวนจะตกลง”“เรื่องอะไรเหรอคะ?” ฉันไม่พอใจเล็กน้อยกับสายตาที่มีความดูถูกเหยียดหยามของเธอ แต่ฉันก็ยังถามอย่างเก็บอารมณ์เธอพูดว่า “ในการไลฟ์สดครั้งนี้ มีบางฉากที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้ง่าย ฉันอยากให้คุณหยวนได้โปรดอธิบายให้ผู้ชมฟังในการไลฟ์สดครั้งต่อไปด้วย เพื่อไม่ให้คนอื่นเข้าใจลูกเทียนของเราผิด”ใจของฉันสงบลงและรอยยิ้มบนใบหน้าได้เปลี่ยนเป็นไม่เต็มใจเล็กน้อย “คุณนายเสวีย การไลฟ์สดของฉันเป็นการไลฟ์สดจับผีไม่ใช่การไลฟ์สดเกี่ยบกับความรู้สึก”คุณนายเสวียพูดอย่างสุภาพแต่ไม่ยอมปฏิเสธ “ฉันก็กลัวว่าจะทำลายชื่อเสียงของคุณเหยาเหมือนกัน ถึงอย่างไรคุณก็เข้าใจสถานะของตระกูลเราในเมืองจินหลิงชัดเจนอยู่แล้ว ถ้าเกิดทำให้คนอื่นเข้าใจคุณเหยาผิดว่าประจบและแอบอิงผู้มีอิทธิพลก็คงจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่”สีหน้าของฉันเย็นลงมา นี่เป็นการเปลี่ยนวิธีที่จะบอกว่าฉันกำลังประจบและแอบอิงผู้มีอิทธิพลฉันยิ้มจาง ๆ “คุณนายเสวีย ไม่รู้ว่าคุณชายเสวียเคยบอกคุณไหมว่าฉันเป็นคนรักษาอาการป่วยของเขาให้หายดี”คุณนายเสวียตะลึงไปคร

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 254

    ยังไม่ถึงสองวัน ชาวเน็ตผู้หญิงที่ซื้อสบู่ทำมือเหล่านี้ไปก็มาโพสต์ที่หมวดยา พวกเธอพูดอย่างตื่นเต้นว่าสบู่ทำมือนี้ใช้ดีมาก ๆ พึ่งจะใช้ไปไม่กี่วันสภาพผิวก็ดีขึ้นมาก ริ้วรอยตรงขอบตาและมุมปากต่างก็ตื้นขึ้นเยอะด้วยมีหญิงสาวนักรบสายขาวคนหนึ่งบอกว่าบนใบหน้าของเธอมีสิวเยอะมาก เมื่อก่อนนี้เธอใช้เครื่องประทินผิวเยอะเยอะหลายชนิด แต่ก็ไม่ได้ผล และนั่นทำให้เธอเป็นทุกข์มาก ๆ แต่หลังจากที่เธอได้ใช้สบู่ทำมือ สิวบนใบหน้าของเธอก็หายไป และไม่มีวี่แววว่าจะเกิดขึ้นมาอีก เธอยังปล่อยภาพเปรียบเทียบก่อนและหลังออกมาเป็นพิเศษอีกด้วยในไม่ช้า สบู่ทำมือนี้ก็ถูกอัปโหลดลงบนนักเล่นแร่แปรธาตุเน็ตเวิร์กทั้งหมด และนักเล่นแร่แปลธาตุผู้หญิงจำนวนมากต่างก็ฝากข้อความต้องการจะซื้อไว้ทางบริษัทเครื่องสำอางก็มีผลตอบรับกลับมาว่าได้กำหนดสูตรสบู่ทำมือแล้วสามชนิด ชนิดที่หนึ่งคือ กลิ่นหอมของหอมหมื่นลี้ที่ใช้สำหรับขาวใส ชนิดที่สองคือกลิ่นหอมของลาเวนเดอร์ที่ใช้สำหรับป้องกันสิว และอีกหนึ่งชนิดก็คือกลิ่นหอมของว่านหางจระเข้ที่ใช้สำหรับให้ความชุ่มชื้นเป็นพิเศษผลลัพธ์ของทั้งสามชนิดต่างก็ดีมาก ๆ และทีมผู้บริหารของบริษัทก็พร้อมที่จะทำ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 253

    เมื่อมองดูรถของพวกเขาหายไป ฉันก็แอบถอนหายใจในใจ ถึงแม้ว่าคุณนายเสวียจะลืมช่วงความตายของคุณชายเสวียไปแล้ว แต่ความเจ็บปวดที่เหมือนโดนกรวยแหลมคมแทงทะลุเข้าไปในใจก็ยังฝังลึกอยู่ในก้นบึ้งหัวใจของเธอฉันยักไหล่ ถึงอย่างไรฉันก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ฉันไม่สามารถขอให้ทุกคนมาชอบตัวเองได้หรอกร่างบางกลับมาถึงห้องก็นอนหลับอย่างสบายใจ จนเช้าวันรุ่งขึ้นก็โดนปลุกให้ตื่นโดยเสียงเคาะประตูอย่างแรงฉันหาวหวอดพลางเดินไปเปิดประตูห้อง แล้วก็เห็นถังหมิงหลียืนอยู่นอกประตู เขาถือกระเป๋าสัมภาระธรรมดาใบหนึ่ง เขาหน้าซีดเผือดมาก ราวกับว่าไม่ได้นอนมาตลอดทั้งคืนเพราะรีบกลับมาเมื่อเขาเห็นฉันก็รีบโผเข้ามากอดไว้แน่น ทำให้ใบหน้าของฉันฝังอยู่ที่คอของเขาอย่างแรงและเขาก็พูดขึ้นทันที “ก่อนหน้านี้ฉันอยู่บนเกาะหิมะตลอด ฉันไม่รู้เลยว่าเธอว่าได้เจอกับอันตรายแบบนั้น ไม่อย่างนั้นฉันต้องรีบกลับมาช่วยเธอโดยเร็วที่สุดแน่นอน”ฉันยิ้มออกมา “เป็นเพราะอย่างนี้เองเหรอ วางใจเถอะ ฉันไม่เป็นอะไร”เขาจับหน้าของฉันไว้แล้วก้มหน้าลงจูบอย่างเร็วฉันตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วรีบผลักเขาออก พลันพูดอย่างร้อนใจ “นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”“ใช่ ฉันบ้าไปแ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 252

    พลังที่เก้าเอ่ยแทรก “หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ที่จริงผีตัวนี้มีชีวิตและมีเนื้อหนัง แค่เนื้อหนังของมันก็คือทั้งหมดของโรงเรียนแห่งนี้เท่านั้นเอง”ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางยังกล่าวอีกว่า “ฉันไม่ได้เจอผีที่มีเลือดเนื้อในร่างกายมนุษย์แบบนี้มาหลายปีแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะยังมีอยู่ในโลกมนุษย์”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถึงแม้ว่าในตอนนี้ในโลกมนุษย์จะขาดแคลนพลังปราณ แต่อารมณ์เจ็ดอายตนะหกของผู้คนก็ยังแข็งแกร่งมากขึ้น” พลังที่เก้าพูดขึ้น “ผีก็มากขึ้นเรื่อย ๆ”หัวใจที่ยังคงเต้นอยู่ก้อนนั้นเริ่มเผาไหม้และควันหนาค่อย ๆ ลอยออกมา ผีใบหน้าสีดำตัวนั้นเผยหน้าตาที่แสนเจ็บปวดออกมา พลันกำแพงรอบ ๆ ก็เริ่มลุกไหม้ขึ้นมา เปลวไฟได้ลุกลามไปอย่างรวดเร็วและพวกเราก็ได้วิ่งออกมาจากโรงเรียนแห่งนั้น อาคารร้างทั้งหลังล้วนจมลงไปในเปลวไฟ ริ้วลิ้นแห่งเปลวไฟยังกระโจมอยู่อย่างไม่หยุดยั้ง ดูเหมือนว่าฉันจะเห็นวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งขึ้นไปในอากาศด้วยแสงไฟ“อ๊าก!” ในที่สุดผีใบหน้าสีดำก็ปรากฏขึ้นมาในเปลวไฟ มันโดนไฟเผาจนเล็กลงเรื่อย ๆ และมองไม่เห็นอีกต่อไปฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกยาว ๆ ในที่สุดก็จบลงแล้ว จะไม่มีเกมส์แห่งความตายอีกต่อไปแล้ว และก

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 251

    เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาแต่เปื้อนเลือดของคุณชายเสวีย ในใจของฉันก็รู้สึกเหน็บหนาวขึ้นมาเป็นพัก ๆ[เป็นไปไม่ได้มั้ง คุณเสวียตายแล้ว?][จะเป็นไปได้ยังไง ถึงแม้ว่าคุณเสวียจะมาเข้าร่วมไลฟ์สดแค่ชั่วคราว แต่จะตายง่าย ๆ แบบนี้ได้อย่างไร? เขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้เชียวนะ][ใครบอกว่าจะไม่มีคนตาย? ทุกครั้งที่แอดมินไลฟ์สดล้วนอันตรายมาก แต่ก็ยังเอาชีวิตรอดจากภัยอันตรายมาได้หลายครั้ง เมื่อก่อนที่จอมเผด็จการไม่ตายก็แค่โชคดีมากเท่านั้นเอง พวกคุณคิดว่าพวกเขาจะมีรัศมีของตัวเอกจริง ๆ เหรอ?][แอดมิน ฉันคือคนใช้ของครอบครัวคุณเสวีย เมื่อสักครู่แม่ของเขาก็ดูไลฟ์สดอยู่ แต่ตอนนี้ได้เป็นลมหมดสติไปแล้ว คุณเตรียมใจรอรับความโกรธของตระกูลเสวียได้เลย][คนข้างบนที่อาศัยบารมีคนอื่นมาอวดเบ่งชาวบ้าน ถ้าพวกคุณมีความสามารถก็ไปจัดการกับผีใบหน้าเองสิ จะระบายอารมณ์ใส่แอดมินทำไม?][แอดมิน...จะมีชีวิตกลับมาไหม?]ขณะนี้ในใจของฉันว่างเปล่า ฉันคุกเข่าลงบนพื้นและกอดหัวของเสวียห้าวเทียนไว้ ทั้งยังรู้สึกหนาวเย็นไปทั่วร่างกายฉันและคุณชายเสวียไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่เขากับฉันได้ร่วมเป็นร่วมตายกันมาในเกมส์แห

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 250

    เพี๊ยะ เพี๊ยะ!  ไฟในเมรุเผาศพดังขึ้นและลัดวงจร กระแสไฟฟ้ารวมตัวกันในมือของฉันจนกลายเป็นก้อนใหญ่  [ว้าว ใช้กระแสไฟฟ้าหนึ่งแสนโวลต์ควบแน่นเป็นสายฟ้าก้อนกลม แอดมินเธอเก่งขั้นเทพเลยอ่ะ]  [แรงดันไฟฟ้าสูงเท่าหนึ่งแสนโวลต์ที่ไหนกัน!]  [ฉันพูดเกินจริงไม่ได้เหรอ? คุณจะยุ่งเกินไปแล้ว?]  “คุณเสวีย หลบไปเร็วเข้า!” ฉันตะโกนเสียงดังแล้วโยนกระแสไฟฟ้าในมือออกไป  ตูม!  เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น กระแสไฟฟ้าพุ่งเข้าใส่ร่างของผีกองกอย ร่างของมันเปล่งแสงสีม่วงออกมาและส่งเสียงร้องเหมือนสัตว์ป่า แต่สุดท้ายร่างกายก็ไหม้กลายเป็นศพไหม้เกรียม  “เร็วเข้า เอามันเข้าไปในเตาเผาศพ!” ฉันและเสวียห้าวเทียนอดทนต่อกลิ่นเหม็นเน่าเพื่อยกผีกองกอยขึ้น แล้วรีบเข้าไปในห้อง พร้อมเปิดเตาเผาศพและโยนศพเข้าไป  บึ้ม!  ในเตาเผามีเปลวไฟลุกโชนออกมา ผีกองกอยดิ้นทุรนทุรายอย่างดุเดือด ฉันตะโกน “ปิดประตู!”  ประตูเตาเผาได้ปิดลงเสียงดังปัง เสียงดิ้นรนดังออกมาจากด้านใน ศพถูกเผาเป็นเวลานานมากก่อนที่จะหยุดลง และท้ายที่สุดก็มีเศษกระดูกออกมาจากรูด้านหลัง  กระดูกไม่ได้ถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่านทั้งหมด แต่เผาแล้วกลายเป็นเศษเล็ก ๆ พวกมัน

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 249

    [เพื่อเงินเพียงเล็กน้อย แต่เขากลับฆ่าพ่อของตัวเอง ช่างน่าเศร้าจริง ๆ]  [มีลูกชายแบบนี้ มิน่าล่ะพ่อของเขาถึงได้โกรธทะยานขึ้นจนศพเปลี่ยนไป]  [จะไปโทษใครได้? นอกจากตัวเขาเอง ใครบอกให้เขารักลูกชายมากเกินไปล่ะ? รู้จักแต่เลี้ยงแต่ไม่รู้จักอบรม นั่นเป็นความผิดขอพ่อแม่]  ในห้องไลฟ์สดมีการโต้เถียงทุกแบบอย่าง ผีดิบฟางเหวินตัวนั้นกระโดดออกมาจากโลงศพ  โลงศพเป็นโลงไม้เนื้อแข็งแบบดั้งเดิม และสูงพอ ๆ กับไหล่ของผู้ใหญ่ แต่มันสามารถมันกระโดดออกมาได้ในพริบตา  ในตอนนั้นเอง ร่างกายของฟางเหวินก็เริ่มมีขนงอกออกมาอย่างรวดเร็ว เขามีขนปุกปุยราวกับลิงอุรังอุตังที่เป็นบรรพบุรุษ  [ผีกองกอย! นี่มันผีกองกอยจริง ๆ!] [ผีกองกอยเป็นกระดูกเหล็กทองแดงในตํานาน! มันเคลื่อนไหวได้รวดเร็ว กระโดดขึ้นอาคารบ้านเรือนไปบนต้นไม้ กระโดดโลดเต้นราวกับบิน ไม่กลัวไฟธรรมดา หรือแม้แต่แสงอาทิตย์]  [ข้างบนมีความรู้เยอะจัง]  [ไร้สาระ เว็บไป๋ตู้ก็เขียนเอาไว้แบบนั้น]  ฉันเองก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาถูกลูกชายแท้ ๆ ของตัวเองฆ่าตาย ลูกชายก็อกตัญญู และมักจะด่าทอเขา เขามีความคับข้องใจมาเป็นเวลานาน แถมลูกชายก็ไม่ได้จัดงานศพให้ หลังจ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 248

    ฉันถามถึงที่อยู่และเรียกแท็กซี่กับเสวียห้าวเทียน จนมาถึงเมืองเล็ก ๆ ที่เรียกว่าฝางเจีย  เมืองนี้ค่อนข้างหดหู่กว่าเมืองชิงหยาง มีเพียงคนแก่ใกล้วาระสุดท้ายที่นั่งอาบแดดอยู่หน้าประตู  เราสอบถามเกี่ยวกับโรงฌาปนกิจศพในเมืองฝางเจีย วันนี้ไม่มีการจัดงานศพ ภายในนั้นเงียบมาก และมีชายชราคนหนึ่งกําลังกวาดพื้น  “ขอถามหน่อยค่ะ คุณคือผู้เฒ่าฟางใช่ไหมคะ?” ฉันก้าวไปข้างหน้าและถามเขาทันที  เขามองฉันอย่างระมัดระวังพลางกล่าว “คุณมีธุระอะไร?”  “เมื่อสองวันก่อน มีช่างขนศพพาศพหกศพมาค้างคืนที่นี่ใช่ไหมคะ?” ฉันถาม  ความระแวดระวังในดวงตาของชายชรายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น “ผมจําไม่ได้แล้ว” พูดจบก็เดินเข้าบ้านไป  เสวียห้าวเทียนเดินไปข้างหน้าและจับไหล่ของอีกฝ่ายไว้ “ผู้เฒ่าฟาง อย่าเพิ่งรีบไปสิ มาคุยกับพวกเราเถอะครับ” พร้อมกันนั้น เขาก็ยัดธนบัตรสีแดงสองใบใส่มือชายชราไปด้วย  เขาลังเลเล็กน้อยและกำธนบัตรสีแดงไว้ ก่อนจะกล่าว “คุณต้องการถามอะไร?”  เสวียห้าวเทียนยิ้มบาง “เราแค่อยากรู้ว่าในโลงศพทั้งหกศพนั้นบรรจุอะไรไว้”  “แล้วมันจะเป็นอะไรได้อีกล่ะ? แน่นอนว่าต้องเป็นศพอยู่แล้ว” ตาแก่ฟางพูดอย่างไม่สบอารมณ์

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 247

    ฉันยิ่งงงเข้าไปใหญ่ การที่ภูตผีจากโรงเรียนมัธยมหวนซานนี้ รวบรวมเรื่องลี้ลับที่เกิดขึ้นจริงไว้มากมายเพื่อทดสอบคนอื่น ที่แท้เพราะอะไรกันแน่นะ?  เขาวางแผนอะไรอยู่นะ?  จริงสิ! ความกลัวไงล่ะ!  ความกลัวที่พวกเราประสบในมิติวิญญาณจะกลายเป็นแหล่งพลังงานของมัน ทําให้มันแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ  นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมภูตผีถึงชอบทำให้คนกลัว หลังจากที่มนุษย์หวาดกลัวแล้ว พลังหยางจะถูกทําลาย ทำให้ถูกสิงได้ง่ายขึ้น แต่ภูตผีบางชนิดสามารถดูดซับความกลัวได้ เพื่อทำให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้น  พอดึกขึ้นเรื่อย ๆ ก็มีเสียงกรนดังมาจากห้องเวร ตอนแรกฉันว่าจะไปผนึกศพพวกนี้ก่อน แต่ตัวอักษรเลือดพูดถึงผีดิบที่ฆ่าศพฟื้นคืนชีพ ถ้าฉันฝืนเปลี่ยนเค้าโครงเรื่อง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงก็ต้องระวังตัวไว้จะดีกว่า  พริบตาเดียวก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว และเป็นตอนที่พลังหยินพลุ่งพล่านที่สุด พระจันทร์เสี้ยวสีแดงเลือดดวงนั้นสว่างจนแสบตาเป็นพิเศษ  ฉันสอนวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เสวียห้าวเทียน โดยการปิดปากและจมูก เพื่อให้ผีดิบไม่ได้กลิ่นมนุษย์บนตัวเรา  ทันใดนั้นกลิ่นอายวิญญาณก็พวยพุ่งออกมาจากในห้อง ศพทั้งหกพลันลืมตาขึ้นมาพร้อ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status