Share

บทที่ 192

ร่างนั้นดูผอมโทรมราวกับคนสูงอายุ ผิวหนังทั้งตัวของเขาแห้งเหี่ยวย่นยู่ยี่อยู่บนกระดูก และเบ้าตาก็จมลงโบ๋น่ากลัว

ฉันเอื้อมมือออกไปบีบกระดูกของเขาแล้วพูดด้วยความตกใจ “คนผู้นี้มีอายุกระดูกเพียงยี่สิบสี่ถึงยี่สิบห้าปีเท่านั้น สารจำเป็นแห่งชีวิตของเขาหมดอายุไขแล้ว ร่างนี้จึงตายไปพร้อมกับดวงจิตภายใน”

[สารจำเป็นแห่งชีวิตหมดอายุไข มันหมายความว่ายังไงเหรอ? แอดมินพูดภาษาคนอยู่ใช่ไหม?]

[งั้นไม่ใช่ว่าจอมเผด็จการจะเป็นอันตรายมากกว่าเดิมเหรอ?]

ฉันค้นหาถังหมิงหลีอย่างเร่งรีบโดยเดินผ่านห้องรับแขกไปทีละห้อง ห้องหลายห้องล้วนมีศพของผู้ชาย พวกเขาต่างก็หมดสารจำเป็นแห่งชีวิตแล้วตายไป ไม่รู้ว่าผีผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในภาพวาดนี้ดูดสารจำเป็นแห่งชีวิตของผู้ชายไปเท่าไหร่แล้ว แต่ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ เธอต้องแข็งแกร่งมากอย่างแน่นอน

“ฮิ ฮิ ฮิ” เสียงหัวเราะของผู้หญิงดังขึ้นอย่างชัดเจน ในวังแห่งนี้เป็นเหมือนที่สิงสถิตของภูตผีปีศาจช่างดูน่ากลัวอย่างคาดเดาไม่ได้

ฉันหันหน้ากลับมาและมองไปรอบ ๆ พร้อมเงี่ยหูฟังที่มาของเสียงแล้วเอนตัวพิงผนังช้า ๆ

เสียงหัวเราะดังออกมาจากในผนัง!

ตุบ!

เพียงเสี้ยววิก็มีมือกระดูกเอื้อมออกมา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status