Share

บทที่ 115

ฉันเข้าใจมันโดยปริยาย จากนั้นก็ก้าวมาข้างหน้า สองมือประสานกันเป็นตราประทับแบบฉบับลัทธิเต๋า พลางเอ่ย “ใช้คำพูดแบบนี้กับกัลยาณมิตรแห่งลัทธิเต๋าด้วยกัน มันจะเกินไปหรือเปล่าคะ?”

ใครจะรู้ว่าปรามาจารย์เทียนหมิงผู้ซึ่งสงบนิ่งมาโดยตลอดจะหยุดชะงักไปทันที ก่อนจะหันมามองที่ฉันด้วยความตกใจ

กลวิธีที่ฉันใช้เป็นกลวิธีที่มีเฉพาะในประตูสวรรค์แห่งหวางเท่านั้น ดังนั้นเหล่าลูกศิษย์ที่ออกมาจากที่นั่น ถ้ามีคนใช้กลวิธีนี้ทักทายกัน ก็ถือว่าเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกัน

เขามองฉันอย่างประเมินคร่าว ๆ ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามด้วยสีหน้าอับอาย “เธอเป็นใครกันแน่?”

“คนบนภูเขา” ฉันเอ่ยพร้อมกับชี้ไปบนฟ้า

นี่ก็เป็นอีกหนึ่งโค้ดลับที่ใช้เชื่อมต่อกันของสำนักสวรรค์แห่งหวาง

เขานิ่งเงียบไปพักหนึ่ง “ต่อให้เธอจะบอกว่าเป็นคนของสำนักสวรรค์แห่งหวาง แล้วอาจารย์ของเธอล่ะเป็นใคร?”

ฉันส่ายหน้าพร้อมกับตอบกลับไปว่า “ชื่อของท่านอาจารย์ ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรได้ยิน”

เมื่อฉันพูดประโยคนี้ออกไป ก็ทำให้ทุกคนในห้องอ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน เนื่องด้วยปรมาจารย์เทียนหมิงมีชื่อเสียงโด่งดังมากว่ายี่สิบปี เกรงว่าฉันคงจะเป็นคนแรกที่กล้าพูดกับเขาแบบนี้

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status