เช้าวันต่อมา
“เฮือกก...”
ร่างบางของเอยสะดุ้งตื่นขึ้นหลังจากที่นาฬิกาปลุกกรีดร้องเสียงดังขึ้นมามือบางควานหาโทรศัพท์เพื่อปิดเสียง ก่อนที่สายตาจะปะทะกับสองร่างบนเตียงนอนที่นอนน้ำลายยืดอยู่ โดยที่หน้าตาและชุดยังคงเป็นชุดเดิมตั้งแต่เมื่อวานทั้งสามคน นี่พวกเธอเมากันขนาดนี้เลยเหรอ เฮ้อ ถอนหายใจยาวยกมือขึ้นกุมหัวเพราะรู้สึกปวดหัวตึ้บ ๆ ขึ้นมาทันที
“เธอกินไปกี่แก้วเนี่ยเอย”
บ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะลุกจากที่นอนไปอาบน้ำเพื่อให้ร่างกายสดชื่นสักหน่อย
เมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วก็เจอสองสาวที่ตื่นแล้วนั่งอยู่บนเตียงนอนของเธอ ในขณะที่เธอสวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่ มือเรียวสวยยกขึ้นเช็ดผมลวก ๆ ก่อนจะทำหน้างงเมื่อเพื่อนสาวทั้งสองจ้องหน้าเธอเขม็งไม่วางตา
“มึงเป็นไร อีเจน อีเบน จ้องหน้ากูอยู่ได้”
เอยเช็ดผมไปถามเพื่อนไปด้วยความสงสัย
“ลูกกะเทย มึงรู้ตัวปะว่าเมื่อวานมึงบ้งมากค่ะอีดอก”
เจนนี่เป็นคนตอบคำถามนั้นเองหน้าที่ยังมีเครื่องสำอางแต่งแต้มอยู่มองเพื่อนสาวอย่างเอือม ๆ
“ทำแมะ กูบ้งตรงไหนกูเป็นงงแล้วแม่ไหนเหลามาสิ นี่รอฟัง”
เอยหันมามองเพื่อนสาวเต็มตาก่อนจะเท้าสะเอวด้วยความสงสัย เมื่อวานเธอทำอะไรผิดเธอแค่ไปกินเหล้ากับเพื่อนมันบ้งตรงไหน
“นี่มึงจำอะไรได้บ้างปะเนี่ย หรือเมาจนลืมไปหมดแล้ว”
เบนนี่ถามเพื่อนก่อนจะส่งค้อนมาให้ลูกใหญ่อีเอยมันเก่งค่ะทุกคนลืมเก่งจริง ๆ ทั้งที่ไปสร้างวีรกรรมโคตรแซบไว้อะ
“โอ๊ย กูลำไยพวกมึงจริง ๆ มีไรไหนพูดกูไม่เก็ต”
เมื่อทนไม่ไหวเอยก็โวยวายใส่เพื่อนก่อนจะถลาตัวมาที่เตียงนอนแล้วนั่งแหมะลงที่ขอบเตียง
“อีเจนมึงเหลา มึงผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน”
เบนนี่พยักเพยิดหน้ามาทางเจนนี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ให้เล่าเรื่องเมื่อคืนให้เอยฟัง
“คืองี้เว้ยมึง มึงอะไปหาเรื่องอีน้ำเน่าที่ไปนั่งกับคุณคิณแถมมึงยังไปนั่งตักเขาอีกแลงมากมึงอะ แล้วพอเขาไล่อีน้ำเน่าไปมึงก็ไปจูบปากเขาแถมมึงยังไปเลื้อยเขาอีก ดีนะที่กูไปดึงมึงออกมาไม่อย่างนั้นเขาเสียตัวให้มึงแน่ มึงก็ได้เสียจิ้นให้ผู้เพราะความเลื้อยแน่ ๆ อีเอย”
“อ๊าย อีเจน อีเบน กูไปปล่อยโป๊ะเหี้ยไรไว้วะเนี่ย ขายขี้หน้าชะมัดเขาจะมองกูยังไงทีนี้ไม่มองกูเป็นคนขี้อ่อยใจง่ายไปแล้วเหรอ”
เมื่อเพื่อนเล่าจบภาพความจำจากเรื่องเมื่อคืนก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆ มือบางยกขึ้นปิดหน้าทันที น้ำตาจะไหล ภาพลักษณ์ที่ดูดีต่อหน้าผู้ชายที่แอบชอบพังไม่เป็นท่าเลย นี่เธอทำอะไรลงไปเนี่ย
“แหงอะดิ มึงอะมั่นเกินเบอร์มากอีเอยผีตัวไหนเข้าสิงฮะ ถึงไปจูบคุณคิณเขาน่ะ”
เบนนี่ดุเพื่อนอย่างมีน้ำโหดูสิไปแอบชอบเขาแต่เสือกไปโชว์สกิลเทพเลื้อยใส่เขาแถมไปหาเรื่องนังน้ำเน่าอีก จบเลยเพื่อนกู เบนนี่ส่ายหน้าอย่างรู้สึกปลงแทนเพื่อน
ในขณะที่เอยยกมือลูบหน้าเบา ๆ สีหน้าหมดอาลัยตายอยากเธออยากจะโขกหัวกับหัวเตียงสักสิบทีเรียกสติกลับคืนมาหมดกัน เจอหน้าเขาต่อไปจะทำยังไงล่ะทีนี้
“กูจะเอาหน้าที่ไหนไปเจอเขาได้ล่ะเนี่ย ฮือ กูบ้งมากอะมึง”
เอยยกมือขึ้นปิดหน้าอีกรอบก่อนจะฟูมฟายแบบไม่มีน้ำตาออกมา อะเอนเนอร์จี้มันได้เว้ยเพื่อนกู Acting มากว่ะ เจนนี่ขออนุญาตขำค่ะ หุหุ
“มึงก็เอาหน้าสวย ๆ ของมึงไว้ที่เดิมนั่นแหละ มึงคิดว่าโชคชะตาจะเล่นตลกให้มึงเจอเขาบ่อย ๆ หรือไงเขาเป็นใครละมึงเป็นใครวงโคจรไม่มีทางมาเจอกันง่าย ๆ หรอกถ้ามึงไม่ไปเป็นสตอร์กเกอร์ตามเขาอะ ฉะนั้นมึงจงมูฟออนละไปต่อสวย ๆ จ้ะ”
เจนนี่เบรกความคิดเพื่อนไว้ทันทีที่เอยคร่ำครวญไม่หยุดเพื่อดึงสติ
เมื่อเจอคำพูดของเพื่อนจากที่กำลังฟูมฟายอยู่หน้าสวยก็หงอยลงอย่างเห็นได้ชัด นั่นสินะ เขาเป็นใครแล้วเธอเป็นใคร เส้นทางของเราไม่มีวันมาพบเจอกันได้หรอกนี่ก็เป็นเพียงความบังเอิญล้วน ๆ ที่ทำให้ได้รู้จักกันและเผลอไผลได้จูบกันให้เป็นบุญของเธอ ก่อนที่เขาจะเดินไปตามเส้นทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบของเขา ในขณะที่เธอก็ต้องเดินไปตามเส้นทางที่เต็มไปด้วยก้อนดินหินกรวดของเธอเช่นกัน
เจนนี่กับเบนนี่ที่เห็นท่าทางเหมือนหมาหงอยของเพื่อนนั้นก็กลอกตามองบนไปมาอย่างเหนื่อยใจ เล่นใหญ่เกินเบอร์มากลูกกะเทยนี่จะตามไม่ทันละ เดี๋ยวเศร้าเดี๋ยวหงอย ไบโพลาร์จะแดกกะเทยละค่า เปลี่ยนอารมณ์ตามเพื่อนไม่ทันเลย
“หงอยเหมือนหมาเลยนะมึง วงวารลูกสาวมามะมากอด ๆ ไม่แน่เจอกันรอบหน้านี่อาจจะได้เขาเป็นผัวเลยนะมึง”
เบนนี่ปลอบใจเพื่อนก่อนจะพูดติดตลกให้เพื่อนขำซึ่งเอยก็หลุดขำพรืดออกมา เฮ้อ เศร้าไปก็เท่านั้นช่างมันแค่แอบรักก็พอแล้วเธออย่าหวังสูงอีกเลย เอย อรนลิน
“เออ อีเบนพูดน่าคิดว่ะกูถัมจริงอีเอย ถ้าวันหนึ่งเขามาจีบมึงหรือมีเหตุการณ์ให้มึงกับเขาปั๊ปปี้ดูกันมึงจะทำไง มึงจะหนีหรือมึงจะชนอะกูถามหน่อย”
เจนนี่เอ่ยถามอย่างอยากรู้ดูจากเมื่อวานที่เพื่อนเธอแค่จุ๊บเขาแต่เขากลับคว้าคอเพื่อนเธอไปบดจูบอย่างดูดดื่มกะเทยว่ามันต้องมีอะไรแน่ ๆคิดในใจพลางจ้องหน้าเพื่อนอย่างกดดันรอคำตอบที่อยากรู้
“เออกูก็อยากรู้มึงจะทำไง ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ เผื่อมึงเผลอพลาดไปมีซัมติงจิงกระเบลกันมึงจะทำไงวะ”
เบนนี่เอียงคอมองเพื่อนอย่างรอคอยคำตอบอีกคน
ในขณะที่ดวงตากลมโตของเอยมองหน้าเพื่อนทีละคน เธอจะทำอย่างไรน่ะเหรอ มันจะมีวันนั้นไหมวันที่มันเกิดขึ้นจริงเขากับเธอเหมือนอยู่กันคนละโลกมันจะมีจังหวะนรกอะไรกันมาให้ปั๊บปี้ดูกันเลย แต่ แต่ถ้ามันมีจริง ๆ แล้วเธอจะทำอย่างไรล่ะ คิดคำตอบในหัวอย่างสับสนวุ่นวายใจก่อนจะตอบเพื่อนออกมา
“กูจะชนว่ะมึง กูว่ากูต้องลองสักตั้งจะลองทั้งทีแม่งต้องเอาให้สุดติ่งบางทีอาจจะฟลุ๊ค การแอบชอบของกูมันอาจจะคอมพลีตก็ได้จริงมะถือว่าให้มันเป็นประสบการณ์หนึ่งที่ประดับชีวิตกูละกัน”
ตอบเพื่อนด้วยสีหน้าท่าทางที่มุ่งมั่น แต่เธอกลับคิดในใจว่ามันไม่มีทางเกิดขึ้นจริง ๆ หรอก เพราะฉะนั้นเธอจงหยุดมโน เอย อรนลิน เส้นทางข้างหน้าไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบางทีโชคชะตาอาจจะกำลังเล่นตลกกับเธออยู่ก็ได้
หลังจากนั้นนี่ก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้วที่เอย กับ คิณ อัคนี ไม่ได้เจอกันอีกเลย ข่าวคราวของเขายังคงมีบ้างตามหน้าช่องข่าวสังคมกับข่าวพวกก๊อตซิปดารา ไฮโซ ข่าวลือระหว่างเขา กับ เจ้าจอม คุณหนูราชนิกูลผู้สูงส่งก็เข้ามากระทบหูกระทบใจเธออย่างจังทั้ง ๆ ที่บอกตัวเองให้เลิกฝันแต่พอได้ดูข่าวของเขาเธอก็อดที่จะรู้สึกนอยด์ไม่ได้ ฮือ เอยรู้สึกเกลียดตัวเองในเวอร์ชันคนที่เพิ่งเคยอกหักจากผู้ชายก็วันนี้แหละค่ะทุกคน
“เอยจ้ะ แบบนี้โอเคยัง เอยดูให้พี่หน่อยเข้มไปไหม หรืออ่อนไป”
พี่หมีช่างแต่งหน้าเจ้าประจำเอ่ยถามดาราสาวรุ่นน้องอย่างขอความเห็นว่าโทนหน้าที่เธอแต่งมันพอดีหรือยัง แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากสาวเจ้าสักนิดเลยทำเอากะเทยเป็นงง
“เอยจ้ะ เอย เอย ลูกกะเทย”
เสียงพี่หมีตะเบ็งสุดฤทธิ์ทำเอาเอยสะดุ้งด้วยความตกใจจนมือถือเกือบหลุดมือก่อนที่เธอจะทำหน้าเลิ่กลั่กเมื่อเห็นพี่หมียืนหน้างออยู่ข้าง ๆ
“เอย หนูเป็นอะไรคะลูก พี่หมีเรียกหนูตั้งหลายรอบไม่มีเสียงตอบรับเลย เหม่ออะไรคะลูกแอบใจลอยคิดถึงใครอยู่หรือเปล่า”
พี่หมีเอ่ยหยอกเย้าเล่น ๆ แต่คนที่โดนถามกลับสะดุ้งเบา ๆ อีกรอบเป็นหมอดูหรือไงกันนะพี่หมีรู้ดีไปหมดเลยเธอคิดในใจ
“เปล่านี่คะพี่หมีคนอย่างเอยจะมีใครให้คิดถึง มีแต่พี่ซินดี้แค่นั้นแหละค่ะ เมื่อกี้พี่หมีว่าไงนะคะพอดีไม่ได้ฟัง แหะ แหะ”
เอยปั้นยิ้มหวานกลบเกลื่อนอาการหลุดก่อนหน้านี้ก่อนจะถามสิ่งที่พี่หมีถามเธอเมื่อสักครู่ แต่เธอไม่ได้ตั้งใจฟังเพราะมัวแต่ใจลอยคิดถึงคุณคิณ
“พี่ถามเราว่า หน้าเนี่ยพอดีหรือยังโอเคไหม เข้มไปไหม หรืออ่อนไป ยังไงเอ่ย”
พี่หมีเอ่ยถามอีกรอบพลางเชิดคางเอยขึ้นมาก่อนจะหมุนซ้ายหมุนขวาให้ดู
“พอดีแล้วค่ะ Look นางร้ายมันต้องแซบ ๆ แบบนี้ อ่อนไปไม่ใช่นางร้ายค่ะ นั่นของนางเอกเขาเอยไม่แย่งซีนค่ะ คิก คิก”
หัวเราะอย่างถูกใจเมื่อพูดถึงบทนางร้ายที่ตัวเองได้รับ
“แหม เอาจริง ๆ นะถ้าไม่เคยมากองมาก่อนพี่คงเข้าใจว่าเอยเป็นนางเอก ส่วนน้ำฟ้าน่ะเป็นนางรองเลยนะคะเนี่ย เบ้าหน้าคนละเบ้ากันเลย แต่ถึงเอยจะรับบทนางร้าย แต่หนูสวยสมมงมากจ้ะ”
พี่หมีพูดพลางเล่นหูเล่นตาชื่นชมความสวยของดาราหน้าใหม่อย่างเอย อรนลิน ที่เกือบจะทุกเรื่องที่เอยรับเล่นบทนางร้ายเธอสวยกว่านางเอก จริง ๆ
“บทนางเอกมันไม่ท้าทายค่ะพี่หมี เอยว่านางร้ายนี่แหละค่ะที่ท้าทายกับเอยดี”
เอยเงยหน้าบอกพี่หมีก่อนจะยิ้มน้อย ๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปรอเข้าฉากกับน้ำฟ้าละครที่เธอถ่ายทำกำลังจะจบลงแล้วโดยที่พรุ่งนี้เธอต้องไปถ่ายทำฉากสุดท้ายที่ภูเก็ตโดยมีพี่ซินดี้ตามไปด้วย
S HOTEL
ฮัลโหล ทะเลจ๋าเอยมาถึงแล้วจ้ะร่างบางขาวผ่องในชุดเดรสสั้นสีแดงวิ่งไปที่ชายหาดด้วยความดีใจ เธอเพิ่งเดินทางมาถึงและเช็กอินเข้าที่พักเมื่อสักครู่ก่อนจะออกมาเดินเล่นที่ชายหาดคนเดียวในขณะที่พี่ซินดี้ขอนอนพักก่อนเพราะเมาเครื่องบิน
ชายหาดเงียบสงบกับลมที่พัดมาจนผมยาวสวยปลิวอากาศดีจนน่ามานอนอาบแดด นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่พากันเล่นน้ำที่บริเวณไกล ๆ ออกไปให้ความส่วนตัวกับเธอได้ดีนัก
“ฮ่า สดชื่นจังเลยหอมกลิ่นน้ำทะเลจัง”
เอยสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอดนานแค่ไหนแล้วนะที่เธอไม่ได้มาเที่ยวทะเล สองปีได้แล้วมั้งเพราะส่วนใหญ่เธอรับงานแน่นไม่ค่อยมีเวลามาเที่ยวเล่นสักเท่าไหร่
ขาเล็กเรียวสวยค่อย ๆ ก้าวลงไปในน้ำทะเลก่อนจะเดินเลียบเคียงชายหาดไปเรื่อย ๆ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเสียงคลื่นและสายลม
ในขณะที่อีกมุมหนึ่งบนเตียงผ้าใบคิณ อัคนีกำลังนอนพักผ่อนอยู่เขามาดูงานที่นี่ได้สามวันแล้ว นี่ก็เพิ่งจะประชุมกับทีมบริหารเสร็จก่อนที่ความเหนื่อยล้าจะสั่งให้เขาออกมานอนรับลมเย็น ๆ ให้ผ่อนคลายซะหน่อย
สายตาที่ทอดมองออกไปยังทะเลที่แสนกว้างไกลปะทะเข้ากับร่างบาง Sexy สมส่วนผิวขาวเนียนจัดเข้าอย่างจัง เมื่อเพ่งมองดี ๆ ก็พบว่าเป็นแม่กระต่ายน้อยนี่เอง มาทำอะไรที่นี่กันนะ ขมวดคิ้วมุ่นอย่างสงสัยก่อนจะแอบมองร่างบางที่เดินเอื่อย ๆ เล่นน้ำทะเลคนเดียวอยู่เงียบ ๆ มันก็ อืม เพลินตาดีนะ
วันปิดกล้องกองถ่ายละคร
“เพลงขอให้ภาคย์โชคดีนะ มีความสุขกับคนนั้นที่ภาคย์เลือกมาก ๆ และเพลงขอโทษที่ผ่านมาเพลงสร้างความวุ่นวายให้ภาคย์นับไม่ถ้วนขอโทษนะ”
เสียงหวานเศร้าเอ่ยบอกร่างสูงของพระเอกที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรนะเพลง ต่อไปนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นี่ ภาคย์เป็นห่วงเพลงนะ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน เพื่อนไม่ห่วงเพื่อนแล้วจะให้ห่วงใคร”
ภาคย์เอ่ยบอกเสียงนุ่มในขณะที่เพลงน้ำตาหยดแรกร่วงเผาะลงมาก่อนที่ภาคย์จะอ้าแขนออกกว้างเท่านั้นเพลงก็โผเข้ากอดและร้องไห้สะอึกสะอื้นกับภาคย์จนตัวโยน
“โอเค คัต คัต ดีมาก ๆ ครับเล่นสื่ออารมณ์กันได้ดีจริง ๆ ขอบคุณทุกคนมากครับที่ทำให้ละครปิดกล้องก่อนกำหนด”
ผู้กำกับสั่งคัตก่อนจะกล่าวขอบคุณเหล่านักแสดงและทีมงานทุกคนที่ทำให้เรื่องนี้เสร็จสมบูรณ์ไปด้วยดี ในขณะที่เอยรับทิชชูจากพี่ซินดี้มาเช็ดน้ำตาก่อนจะไหว้ขอบคุณทีมงานทุกคน
ร่างบางยิ้มกว้างอย่างดีใจเสร็จสิ้นสักทีไม่ต้องเจอหน้านังน้ำเน่าแล้วโว้ยแต่ในมุมหนึ่งนั้นน้ำฟ้ากลับยกยิ้มเหยียดมุมปากอย่างร้ายกาจ
หึ หึ นังเอยวันนี้แกไม่รอดแน่ ๆ ฉันจะจัดการแกอย่างสาสมที่ทำให้คุณคิณเทฉัน ก่อนที่เธอจะกดส่งข้อความหาใครบางคนแล้วเดินออกไปจากบริเวณนั้นทันที
“ทุกคนครับวันนี้อย่าลืมงานเลี้ยงปิดกล้องนะครับ งานจัดที่ริมชายหาดเวลาหนึ่งทุ่มตรงมากันให้ได้นะครับ เพราะงานนี้ผู้กำกับเลี้ยงไม่อั้น อาหาร เหล้า เบียร์พร้อม”
เสียงประกาศจากทีมงานของกองถ่ายประกาศแจ้งทุกคนก่อนจะพากันแยกย้ายไปพักผ่อนตามอัธยาศัย
“งื้อ พี่อยากให้ถึงคืนนี้เร็ว ๆ จังเลยร่างกายต้องการแอลกอฮอล์อย่างแรง”
ซินดี้ดี๊ด๊าอย่างออกนอกหน้าที่จะได้ Party กันคืนนี้
“โห่ พี่ซินดี้คะปกติร่างกายก็ปะทะทุกวันอยู่แล้วนี่คะ รู้นะว่าแอบไปเที่ยว GUY บาร์มา”
เอยเอ่ยขึ้นล้อเลียนอย่างรู้ทันคนที่กอดแขนเธออยู่หลวม ๆ
“มันก็ต้องมีบ้างปะลูกสาว แม่เหงาแม่อยากได้ผู้ชายเทกแคร์ ได้ผู้ชายมานวดผ่อนคลายเบา ๆ ก่อนจะนาบ งาบกันไง คิกคิก”
ซินดี้หน้าระรื่นเมื่อพูดถึงผู้ชายมือเรียวสวยไม่ต่างกับมือผู้หญิงยกขึ้นปิดปากหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ
“ค่า แม่พวงมาลัย หาสักคนเถอะค่ะ จะได้มีผู้ชายคอยดูแลอยู่ข้าง ๆ ไปตลอดไม่ต้องไปหาตกในบาร์เอา”
เอ่ยบอกคนข้าง ๆ ให้รีบมีแฟนสักทีเพราะปีนี้ซินดี้ก็ปาเข้าไป 30 ปีแล้วเอยอยากให้พี่สาวของเธอมีคนดูแลเสียที
“ความรักมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน มันหายากนะคนที่รับได้ในสิ่งที่เราเป็นอยู่ที่ผ่านมาพี่ก็เจอแต่พวกผ่านมาแล้วก็ผ่านไปยังไม่เห็นมีใครดี ๆ สักคน พี่ว่าเนื้อคู่พี่อะต้องเป็นฝรั่งนู่น หมอดูเขาบอกมา คิก คิก”
ซินดี้หัวเราะอย่างตลกขบขันเธอไม่เชื่อในเรื่องความรักหรอกถ้ามันจะมาก็รอให้มันมาเถอะเธออยู่คนเดียวตอนนี้มีความสุขมากแล้ว คิดได้ดังนั้นสาวร่างบอบบางราวกับอิสตรีก็รีบจับจูงมือเอยเข้าที่พักทันที
ในมุมหนึ่งของร้านอาหารริมทะเล
“อยากล่อยัยเอยเหรอ”
หน้าสวยหวานยกยิ้มมุมปากเอ่ยถามคนตรงหน้าออกไปตรง ๆ อย่างไม่อ้อมค้อม
“เธอรู้ได้ไง หึ ข่าวไวดีนี่”
ตากล้องหนุ่มหล่อมาดเซอร์ถามกลับก่อนจะยกเบียร์เย็น ๆ ขึ้นจิบ
“เรื่องคาว ๆ มันมองไม่ยากหรอก เห็นเวลาแพลนกล้องมาที่ยัยเอยทีไรนายก็จ้องมันแทบจะกลืนนี่”
ริมฝีปากบางกระจับตอบกลับยิ้ม ๆ หน้าสวยหวานยังคงนิ่ง ๆ อย่างรักษาท่าที
“แล้วนัดฉันมานี่มีธุระอะไร รู้แล้วนี่ว่าฉันจะทำอะไร”
ตากล้องหนุ่มเลิกคิ้วถามอย่างสงสัยเพราะตอนบ่ายเขาได้รับข้อความปริศนาที่ส่งมาบอกว่าขอนัดเจอกันที่ร้านนี้ ไม่คิดว่าพอมาถึงแล้วจะเป็นนางเอกหน้าสวยหวานอย่างน้ำฟ้าที่เป็นคนนัดเขาออกมา
“อยากได้มันไว ๆ ไหมล่ะฉันช่วยได้นะ ช่วยให้สมหวังเร็วมากขึ้นไง”
ปากสวยอวบอิ่มเหยียดยิ้มร้ายกาจออกมาสายตาที่แสดงออกมานั้นตากล้องรูปหล่อรู้ได้ทันทีเลยว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาเกลียดเอย อรนลิน มากแค่ไหน
“หึ สนองนีดความเกลียดตัวเองที่มีต่อเอยสินะ”
เอ่ยปากออกไปตามความคิดอย่างไม่คิดจะอ้อมค้อมเช่นกัน
“รู้ดีนี่ นังนี่มันศัตรูหัวใจของฉันมันทำให้ฉันโดนผู้ชายเทอย่างไม่ไยดี ฉันเกลียดมัน เกลียดที่มันอวดเก่งไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง”
หน้าสวยพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่แสดงถึงความเกลียดชังคนที่ตนพูดถึงเต็มเปี่ยม ตากล้องหนุ่มชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าตอบตกลงเมื่อไฟราคะมันครอบงำ ผิดถูกเขาไม่สนใจหรอก ขอแค่ได้เอย อรนลิน มานอนร้องครางใต้ร่างเท่านั้นก็พอ
“ตกลงตามนั้น เธอได้แก้แค้นส่วนฉันได้ชิมของอร่อย”
แสยะยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะยื่นมือออกมาตรงหน้าสาวสวย น้ำฟ้ายกมือขึ้นจับกับตากล้องหนุ่มอย่างหมายมั่นในแผนการที่ทั้งคู่ร่วมมือกันมันต้องสำเร็จไปด้วยดีแน่ ๆ
“ดีล ตกลงตามนี้ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี หึ หึ”
น้ำฟ้าดึงมือกลับก่อนจะบิดยิ้มร้ายกาจออกมาอีกครั้งคืนนี้ทุกอย่างจะเกม ชีวิตในวงการแกดับแน่นางเอย
งาน Party ปิดกล้องละครริมชายหาดเสียงเพลงดังขึ้นเบา ๆ คลอไปกับบรรยากาศยามค่ำคืนของริมชายหาดลมทะเลพัดโบกมาเอื่อย ๆ กลิ่นน้ำทะเลโชยฟุ้งมาตามลมทำให้บรรยากาศยิ่งดูสดชื่นเสียงคลื่นกระทบฝั่งฟังเหมือนจังหวะดนตรีขับกล่อมให้ทุกคนเกิดอารมณ์ผ่อนคลาย งานเลี้ยงปิดกล้องดำเนินไปด้วยความสนุกสนานเย็นนี้เอยแต่งชุดเดรสสีดำเว้าหลังโชว์แผ่นหลังขาวนวลเนียนน่าลูบไล้เธอสวยเด่นท่ามกลางแสงไฟสลัวที่เปิดให้เข้ากับบรรยากาศของงาน น้ำฟ้าแสยะยิ้มร้ายก่อนจะเดินกรีดกรายถือไวน์ชั้นดีขวดใหญ่เข้ามาหาเอยที่นั่งอยู่คนเดียว“ไงจ๊ะเอย ปิดกล้องแล้วคงโล่งใจสินะจะไม่ได้เจอหน้ากันอีกแล้ว”หน้าสวยหวานปั้นยิ้มใสซื่อส่งมาให้เอยแลดูจริงใจ“ทำแมะ จะมาไม้ไหนอีกล่ะน้ำเน่า”เอยเอ่ยถามเสียงเรียบก่อนจะเบนหน้าหนีคนตรงหน้าเธอไม่อยากเห็นหน้าไม่อยากเสวนาแค่ทนเล่นละครด้วยกันจนจบเธอก็รู้สึกเอียนจะแย่อยู่แล้ว“น้ำมาขอโทษเอยน่ะ ที่ผ่านมาน้ำทำนิสัยแย่ใส่เอยหาเรื่องเอย น้ำขอโทษนะ”น้ำฟ้าเงยหน้าขึ้นมาสายตาแบบคนสำนึกผิดถูกส่งไปให้สาวสวยตรงหน้าตาแดง ๆ ที่แสร้งบีบน้ำตาทำเอาเอยใจอ่อนยวบ เธอก็ไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นสักหน่อยเมื่อนังน้ำเน่ามาขอโทษ คนสวยแ
เช้าวันต่อมา“อื้อ...ซี้ด อ๊ะ อุ๊ปส์!!” เสียงครางด้วยความเจ็บปวดเนื้อตัวไปหมดของเอยดังขึ้นเบา ๆ ภายใต้ความมืดของห้องนอน ก่อนที่เธอจะหันมาปะทะใบหน้าหล่อเหลาที่เธอนอนซบอกเขาทั้งคืนเธอยกมือเรียวสวยตะปบเข้าที่ปากปิดเสียงกรี๊ดที่เตรียมจะหลุดออกมาทันที What!! The!! Fu*k!!! อะไรของมึงวะเนี่ยเอย โอ๊ย เก็บซิงมาตั้งนานเสือกมาเสียตัวง่าย ๆ ให้กับคุณคิณ จะบ้าตาย มือสวยจิกทึ้งหัวตัวเองอย่างนึกโมโหก่อนจะค่อย ๆ ย่องลงจากเตียงด้วยเสียงที่เบาที่สุด เพราะกลัวคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่จะตื่นขึ้นมาเสียก่อน แต่เมื่อขาแตะถึงพื้นเธอก็นิ่วหน้าร้องซี้ดด้วยความเจ็บปวดทันที โอ๊ย อีดอก!! เสียซิงทำไมมันเจ็บแบบนี้ว่ะ ไม่เห็นฟินเหมือนหนังโป๊เลย เธอคิดในใจก่อนจะค่อย ๆ เก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นขึ้นมาสวมแบบลวก ๆ แล้วรีบย้ายตัวเองออกจากห้องของคิณทันที ก่อนที่เขาจะตื่นมาทันเห็นเธอนอนอยู่บนเตียงของเขาซะก่อน“ฮือ ทำไมคุณคิณซาดิสม์แบบนี้วะเนี่ย นมก็มีแต่รอย คอก็รอยแดงอย่างกับคนเป็นโรค” เอยบ่นพึมพำคนเดียวอยู่ในห้องพักหลังจากที่รีบออกมาจากห้องของคิณ เธอก็รีบกลับมาอาบน้ำที่ห้องทันทีเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับกรุง
คฤหาสน์สุริยวานิชกุล“อ้าวคิณกลับมาแล้วเหรอลูก งานเป็นยังไงบ้างเรียบร้อยดีไหมจ๊ะ” คุณหญิงเอมอรร้องทักลูกชายด้วยรอยยิ้มทันทีที่เห็นคิณเดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมบอดีการ์ดคู่ใจอีกสองคน“เรียบร้อยดีครับคุณแม่แล้วนี่กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ”คิณเอ่ยถามมารดาเสียงเรียบก่อนจะสาวท้าวเข้าไปนั่งข้าง ๆ มารดาที่กำลังก้มหน้าก้มตาดูไอแพดในมืออย่างขะมักเขม้น“เนี่ยแม่กำลังเลือกพรีเซนเตอร์ชายที่จะมาถ่ายงานโมษณาห้างกับโรงแรมของเรายังไงล่ะลูก พอดีแม่ไปดีลงานไว้กับหนูเอย อรนลิน ให้เขามาเป็นพรีเซนเตอร์ให้เราน่ะ”ชื่อของเอย อรนลิน กระแทกเข้ากลางใจคิณอย่างจัง เขาลืมไปเสียสนิทว่าที่งานเลี้ยงประมูลเครื่องเพชรแม่ของเขาได้คุยงานไว้กับผู้จัดการส่วนตัวของเอย หึ มุมปากหนายกยิ้มราวกับกำลังเจอเรื่องที่ถูกใจเข้าเสียแล้วสิ“คิณช่วยแม่เลือกหน่อยสิลูกเข้าตาหลายคนเลยแต่แม่เลือกไม่ถูก งานดี โพรไฟล์ดีทั้งนั้นเลย แต่ Look แบบไหนน้าที่จะเหมาะกับหนูเอย แต่เท่าที่แม่นั่งดูมาไม่มีใครหล่อเท่าคิณของแม่เลยลูกแม่หล่อที่สุดแล้วล่ะ ว่าแต่เมื่อไหร่น้าลูกชายของแม่จะยอมใจอ่อนเป็นพรีเซนเตอร์นิตยสารกับห้างแล้วก็โรงแรมให้แม่สักที ยิ่งรอบนี้ไ
ดาดฟ้าความคิดที่ตีกันวุ่นในหัวบอกให้ขาหยุดอยู่กับที่แต่ร่างกายไม่ฟังกลับทำตามความปรารถนาที่อยู่ใต้ก้นบึ้งของหัวใจด้วยการก้าวขายาว ๆ ไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเขา คิณ อัคนี ที่กำลังนั่งวาดแขนวางไว้บนพนักโซฟาทั้งสองข้างดวงตาคู่คมจ้องมองมาที่เธอไม่หลบสายตาสักนิดเอยมองลึกลงในดวงตาคู่นั้นเธอก็พบกับความปรารถนาที่ซ่อนเอาไว้ลึก ๆ ของคิณเขาต้องการเธออย่างนั้นเหรอแล้วแบบไหนล่ะที่เขาต้องการ คู่นอน หรือคนรัก ข้อที่สองน้ำหนักในใจช่างแผ่วเบาเหลือเกิน“นั่งสิ จะยืนอีกนานไหมไม่เมื่อยเหรอ”เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยชวนให้เธอนั่งลงแกมประชดนิด ๆในขณะที่เอยลังเลว่าจะไปนั่งข้าง ๆ เขาดีไหมนั่งแล้วเขาจะทำอะไรเธออีกไหมนะเธอเผลอกัดริมฝีปากอวบอิ่มด้วยความเคยชิน เธอจะเป็นแบบนี้เสมอเวลาที่เธอใช้ความคิดแต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเดินอ้อมไปนั่งลงข้าง ๆ ที่ค่อนข้างไกลในความคิดของคิณ เนื่องจากเป็นโซฟาที่ยาวและมีขนาดกว้างที่สามารถใช้นอนหลับพักผ่อนได้อย่างสบาย ๆ คิณยิ้มมุมปากนิด ๆก่อนจะยกไวน์ราคาแพงรสชาติดีขึ้นจิบ ปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำไม่นานเขาก็เอ่ยขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบนั้น“วันนั้น ทำไมเธอไม่อยู่รอฉันตื่นก่อน”คิณเอ่ยถาม
“ฮึก คิณ เฮียกายมันหายไปไหนอะ ทำไงดีไม่รับโทรศัพท์เลย ฮือ” เสียงพูดและเสียงสะอื้นไห้ที่ดังมาตามสายทำเอาคิณปวดหัวตึ้บขึ้นมาทันที ปัญหาตัวเองที่ยังเคลียร์ไม่จบกับเอยไหนจะปัญหาของไอ้ต้าวเจ้าจอมน้องน้อยลูกพี่ลูกน้องของเขานี่อีกโอ๊ย คิณอยากจะบ้าตาย“จอมแค่นี้ก่อนนะพี่ไม่ว่าง เดี๋ยวพี่โทรหาส่วนไอ้กายเดี๋ยวพี่ติดต่อมันได้แล้วพี่แชตบอกอย่าคิดมากนะ”คิณพูดจบก็รีบวางสายก่อนจะรูดซิบกางเกงขึ้นแล้วรีบวิ่งลงบันไดไปตามหาเอยทันทีอ๊ะเสียงร้องตกใจของเอยดังขึ้นเมื่อมือหนาของคิณกระชากแขนเธอเอาไว้อย่างแรงอีกแค่สองก้าวเธอก็จะถึงโต๊ะอยู่แล้ว เสียงร้องของเธอถึงแม้จะไม่ได้ดังมากนักแต่ก็เรียกเจนนี่กับเบนนี่ให้หันมาทางต้นเสียงทันทีก่อนที่ดวงตาสวยเฉี่ยวทั้งสองคู่จะเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นคิณฉุดกระชากแขนกับเอยอยู่ใจกลางของร้าน“เอยจะไปไหน เธอกับฉันยังคุยกันไม่เสร็จเลย”คิณเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างอ่อนมือที่กำแขนบางอยู่คลายออกเล็กหน่อยเมื่อเอยยืนนิ่งให้จับแต่โดยดีใบหน้าสวยหวานปน Sexy ยามนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาคิณที่เห็นแบบนั้นรู้สึกหน่วงในใจอย่างบอกไม่ถูกเขาทำอะไรผิดทำไมเธอต้องร้องไห้หนักขนาดนั้นหรือการที่
เช้าวันต่อมาเอยกำลังนั่งทานมื้อเช้าอย่างเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ สภาพเธอตอนนี้อย่างกับศพเดินได้ ตาบวมแดงคล้ำ ใต้ตาช้ำไปหมด ใต้ขอบตาเธอแปะแผ่นมาสก์ใต้ตาลดบวมเอาไว้ พรุ่งนี้เธอมีงานถ่ายแบบเธอจะไปในสภาพโทรม ๆ แบบนี้ไม่ได้ ฝืนใจทานอีกคำสองคำก็รวบช้อนเป็นอันว่าอิ่มเช้านี้เธอกลืนอะไรไม่ลงจริง ๆ ก่อนจะหยิบน้ำ smoothie อโวคาโดขึ้นมาดื่มมื้อเช้าเธอทำเองทุกอย่างเมนูสลัดคลีนกับพวก smoothie เธอทำเป็นหมดเพราะต้องดูแลรูปร่างอยู่ตลอดเวลาเธอเลยเป็นคนจัดสรรอาหารการกินด้วยตัวเธอเองเพราะจะได้ควบคุมให้อยู่ในปริมาณที่พอเหมาะติ๊ง เสียงแชตไลน์ดังขึ้นก่อนที่เธอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูในกรุ๊ปไลน์ของเธอที่ข้อความรัวเข้ามาไม่หยุด“สวย แซบเวอร์” JENNIE: อีเอยมึงดูนี่ดิ หลุดออกไปได้ไงวะJENNIE: Sent you a photo Benny: อีดอกผับแม่งอย่างหรูแต่มาตรฐานความปลอดภัยแม่งต่ำมากกกกกค่ะ ไม่ต้องไปอุดหนุนมันอีกนะพวกเหี้ยนี่อะAei: มันไม่ใช่รูปกูนี่มึงจะคิดอะไรมากวะ แค่รูปทั่วไปที่เขาสรรหามาลงอะ Benny: จ้าาาา ไม่ใช่รูปมึงแต่ในเมนต์นี่ชื่อมึงเพียบเลยค่ะอีดอกBenny: Sent you a photo Aei: ช่างมันเหอะกูชินแล้ว เข้าวงการมา 3 ปีโดนเ
ติ๊ง ติ๊งเสียงแจ้งเตือนมือถือดังขึ้นทำให้คิณที่กำลังประชุมอยู่ถึงกับชะงักไปทันที เนื่องจากเสียงเตือนมือถือของท่านรองประธานดังขึ้นทำให้พนักงานสาวสวยที่กำลังนำเสนอแผนงานอยู่ถึงกับหยุดการนำเสนอไปด้วยเช่นกันคิณทำสัญญาณมือเป็นเชิงบอกว่าต่อได้เลยก่อนที่เขาจะหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูแจ้งเตือนที่เขาตั้งค่าไว้ มันมีไว้เตือนสำหรับคนบางเท่านั้นเมื่อเขาเห็นโพสต์แค่นั้นใจที่จดจ่ออยู่กับงานก็ไขว้เขวมือถือกดเบอร์โทรออกเรียกลูกน้องคนสนิทให้เข้ามาหาเขาที่ห้องประชุมทันที“ครับ คุณคิณ”ไนท์เดินเข้ามาในห้องประชุมก่อนจะรอรับคำสั่งอย่างนอบน้อม“แกไปหาตารางงานเอยมาสิว่าวันนี้เอยถ่ายแบบที่ไหนเอาแบบด่วนที่สุดฉันให้เวลาสิบห้านาทีถ้ายังไม่ได้ฉันเล่นงานแกแน่ไอ้ไนท์”คิณ เอ่ยสั่งงานไนท์ด้วยความโมโหนี่เธอจะยั่วเขาไปถึงไหนที่เขายังไม่ไปให้เธอเห็นหน้า เพราะเขามีงานด่วนเข้ามาเขาเลยต้องเคลียร์แต่นี้อะไรไม่เจอกันสองวันแม่เจ้าประคุณทูนหัวถึงกับจะไปถ่ายแบบชุดว่ายน้ำเนี่ยนะ ฝันไปเถอะว่าจะมีใครได้เห็นรูปร่างของเธอ ของ ๆ เขา เขาหวงไม่มีใครหน้าไหนมันได้เห็นทั้งนั้นแหละคิณใจจดใจจ่อรอคอยคำตอบจากลูกน้อง โดยที่ไม่ได้สนใจการประช
อีกด้านหนึ่งบริเวณที่ถ่ายแบบทุกคนต่างนั่งรอเอยอย่างร้อนใจ ในขณะที่ไนท์กับเจเคลียร์กับทางกองถ่ายเรียบร้อยแล้วถึงเรื่องการยกเลิกงานถ่ายแบบของเอยโดยยินดีจ่ายค่าปรับให้ตามที่ได้ตกลงกันเอาไว้ในข้อสัญญาเพราะเจ้านายเขาสั่งไว้ว่า“ยกเลิกแม่งไปเลย เสียค่าปรับเท่าไหร่ก็จ่ายไปแล้วฝากบอกด้วยว่าไม่ต้องติดต่อมาให้เอยถ่ายแบบอีกถ้าฉันรู้ว่ายังติดต่อมาฉันเล่นยับแน่”คิดถึงคำพูดของเจ้านายพร้อมด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวก็ให้นึกขนลุกเพิ่งเคยเห็นครั้งแรกที่เจ้านายของพวกเขาไล่ตามผู้หญิงและโมโหเพราะผู้หญิงขนาดนี้ ปกติคนแบบคุณคิณ อัคนี มีแต่วิ่งหนีผู้หญิงซะส่วนใหญ่คนไหนพูดง่ายหน่อยก็จบกันไปคนไหนพูดยากหน่อยก็พวกเขานี่แหละที่จับโยนออกไปอย่างไม่ไยดีแต่เอาจริง ๆ พอมาเห็นผู้หญิงที่เจ้านายเขากำลังคลั่งแล้วเขาก็ไม่แปลกใจเลยที่เจ้านายเขาจะเดือดขนาดนี้ ผู้หญิงอะไรสวยราวกับนางฟ้าหน้าหวานแต่โคตร Sexy เป็นบ้า นมเป็นนม ก้นเป็นก้น สงสัยท่านรองประธานของพวกเขาจะหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วล่ะพวกเขาว่าเอ๊ะ!! หรืออาจจะชอบเขาไปแล้วแต่ไม่รู้ตัวอันนี้น่าคิดนะ พวกเขาว่าน่าจะเป็นอย่างหลังซะมากกว่า ผู้ชายปากแข็ง!!“อีเบนมึงอย่ามาเนียนเอามาล้า