คฤหาสน์สุริยวานิชกุล“อ้าวคิณกลับมาแล้วเหรอลูก งานเป็นยังไงบ้างเรียบร้อยดีไหมจ๊ะ” คุณหญิงเอมอรร้องทักลูกชายด้วยรอยยิ้มทันทีที่เห็นคิณเดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมบอดีการ์ดคู่ใจอีกสองคน“เรียบร้อยดีครับคุณแม่แล้วนี่กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ”คิณเอ่ยถามมารดาเสียงเรียบก่อนจะสาวท้าวเข้าไปนั่งข้าง ๆ มารดาที่กำลังก้มหน้าก้มตาดูไอแพดในมืออย่างขะมักเขม้น“เนี่ยแม่กำลังเลือกพรีเซนเตอร์ชายที่จะมาถ่ายงานโมษณาห้างกับโรงแรมของเรายังไงล่ะลูก พอดีแม่ไปดีลงานไว้กับหนูเอย อรนลิน ให้เขามาเป็นพรีเซนเตอร์ให้เราน่ะ”ชื่อของเอย อรนลิน กระแทกเข้ากลางใจคิณอย่างจัง เขาลืมไปเสียสนิทว่าที่งานเลี้ยงประมูลเครื่องเพชรแม่ของเขาได้คุยงานไว้กับผู้จัดการส่วนตัวของเอย หึ มุมปากหนายกยิ้มราวกับกำลังเจอเรื่องที่ถูกใจเข้าเสียแล้วสิ“คิณช่วยแม่เลือกหน่อยสิลูกเข้าตาหลายคนเลยแต่แม่เลือกไม่ถูก งานดี โพรไฟล์ดีทั้งนั้นเลย แต่ Look แบบไหนน้าที่จะเหมาะกับหนูเอย แต่เท่าที่แม่นั่งดูมาไม่มีใครหล่อเท่าคิณของแม่เลยลูกแม่หล่อที่สุดแล้วล่ะ ว่าแต่เมื่อไหร่น้าลูกชายของแม่จะยอมใจอ่อนเป็นพรีเซนเตอร์นิตยสารกับห้างแล้วก็โรงแรมให้แม่สักที ยิ่งรอบนี้ไ
ดาดฟ้าความคิดที่ตีกันวุ่นในหัวบอกให้ขาหยุดอยู่กับที่แต่ร่างกายไม่ฟังกลับทำตามความปรารถนาที่อยู่ใต้ก้นบึ้งของหัวใจด้วยการก้าวขายาว ๆ ไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเขา คิณ อัคนี ที่กำลังนั่งวาดแขนวางไว้บนพนักโซฟาทั้งสองข้างดวงตาคู่คมจ้องมองมาที่เธอไม่หลบสายตาสักนิดเอยมองลึกลงในดวงตาคู่นั้นเธอก็พบกับความปรารถนาที่ซ่อนเอาไว้ลึก ๆ ของคิณเขาต้องการเธออย่างนั้นเหรอแล้วแบบไหนล่ะที่เขาต้องการ คู่นอน หรือคนรัก ข้อที่สองน้ำหนักในใจช่างแผ่วเบาเหลือเกิน“นั่งสิ จะยืนอีกนานไหมไม่เมื่อยเหรอ”เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยชวนให้เธอนั่งลงแกมประชดนิด ๆในขณะที่เอยลังเลว่าจะไปนั่งข้าง ๆ เขาดีไหมนั่งแล้วเขาจะทำอะไรเธออีกไหมนะเธอเผลอกัดริมฝีปากอวบอิ่มด้วยความเคยชิน เธอจะเป็นแบบนี้เสมอเวลาที่เธอใช้ความคิดแต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเดินอ้อมไปนั่งลงข้าง ๆ ที่ค่อนข้างไกลในความคิดของคิณ เนื่องจากเป็นโซฟาที่ยาวและมีขนาดกว้างที่สามารถใช้นอนหลับพักผ่อนได้อย่างสบาย ๆ คิณยิ้มมุมปากนิด ๆก่อนจะยกไวน์ราคาแพงรสชาติดีขึ้นจิบ ปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำไม่นานเขาก็เอ่ยขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบนั้น“วันนั้น ทำไมเธอไม่อยู่รอฉันตื่นก่อน”คิณเอ่ยถาม
“ฮึก คิณ เฮียกายมันหายไปไหนอะ ทำไงดีไม่รับโทรศัพท์เลย ฮือ” เสียงพูดและเสียงสะอื้นไห้ที่ดังมาตามสายทำเอาคิณปวดหัวตึ้บขึ้นมาทันที ปัญหาตัวเองที่ยังเคลียร์ไม่จบกับเอยไหนจะปัญหาของไอ้ต้าวเจ้าจอมน้องน้อยลูกพี่ลูกน้องของเขานี่อีกโอ๊ย คิณอยากจะบ้าตาย“จอมแค่นี้ก่อนนะพี่ไม่ว่าง เดี๋ยวพี่โทรหาส่วนไอ้กายเดี๋ยวพี่ติดต่อมันได้แล้วพี่แชตบอกอย่าคิดมากนะ”คิณพูดจบก็รีบวางสายก่อนจะรูดซิบกางเกงขึ้นแล้วรีบวิ่งลงบันไดไปตามหาเอยทันทีอ๊ะเสียงร้องตกใจของเอยดังขึ้นเมื่อมือหนาของคิณกระชากแขนเธอเอาไว้อย่างแรงอีกแค่สองก้าวเธอก็จะถึงโต๊ะอยู่แล้ว เสียงร้องของเธอถึงแม้จะไม่ได้ดังมากนักแต่ก็เรียกเจนนี่กับเบนนี่ให้หันมาทางต้นเสียงทันทีก่อนที่ดวงตาสวยเฉี่ยวทั้งสองคู่จะเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นคิณฉุดกระชากแขนกับเอยอยู่ใจกลางของร้าน“เอยจะไปไหน เธอกับฉันยังคุยกันไม่เสร็จเลย”คิณเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างอ่อนมือที่กำแขนบางอยู่คลายออกเล็กหน่อยเมื่อเอยยืนนิ่งให้จับแต่โดยดีใบหน้าสวยหวานปน Sexy ยามนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาคิณที่เห็นแบบนั้นรู้สึกหน่วงในใจอย่างบอกไม่ถูกเขาทำอะไรผิดทำไมเธอต้องร้องไห้หนักขนาดนั้นหรือการที่
เช้าวันต่อมาเอยกำลังนั่งทานมื้อเช้าอย่างเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ สภาพเธอตอนนี้อย่างกับศพเดินได้ ตาบวมแดงคล้ำ ใต้ตาช้ำไปหมด ใต้ขอบตาเธอแปะแผ่นมาสก์ใต้ตาลดบวมเอาไว้ พรุ่งนี้เธอมีงานถ่ายแบบเธอจะไปในสภาพโทรม ๆ แบบนี้ไม่ได้ ฝืนใจทานอีกคำสองคำก็รวบช้อนเป็นอันว่าอิ่มเช้านี้เธอกลืนอะไรไม่ลงจริง ๆ ก่อนจะหยิบน้ำ smoothie อโวคาโดขึ้นมาดื่มมื้อเช้าเธอทำเองทุกอย่างเมนูสลัดคลีนกับพวก smoothie เธอทำเป็นหมดเพราะต้องดูแลรูปร่างอยู่ตลอดเวลาเธอเลยเป็นคนจัดสรรอาหารการกินด้วยตัวเธอเองเพราะจะได้ควบคุมให้อยู่ในปริมาณที่พอเหมาะติ๊ง เสียงแชตไลน์ดังขึ้นก่อนที่เธอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูในกรุ๊ปไลน์ของเธอที่ข้อความรัวเข้ามาไม่หยุด“สวย แซบเวอร์” JENNIE: อีเอยมึงดูนี่ดิ หลุดออกไปได้ไงวะJENNIE: Sent you a photo Benny: อีดอกผับแม่งอย่างหรูแต่มาตรฐานความปลอดภัยแม่งต่ำมากกกกกค่ะ ไม่ต้องไปอุดหนุนมันอีกนะพวกเหี้ยนี่อะAei: มันไม่ใช่รูปกูนี่มึงจะคิดอะไรมากวะ แค่รูปทั่วไปที่เขาสรรหามาลงอะ Benny: จ้าาาา ไม่ใช่รูปมึงแต่ในเมนต์นี่ชื่อมึงเพียบเลยค่ะอีดอกBenny: Sent you a photo Aei: ช่างมันเหอะกูชินแล้ว เข้าวงการมา 3 ปีโดนเ
ติ๊ง ติ๊งเสียงแจ้งเตือนมือถือดังขึ้นทำให้คิณที่กำลังประชุมอยู่ถึงกับชะงักไปทันที เนื่องจากเสียงเตือนมือถือของท่านรองประธานดังขึ้นทำให้พนักงานสาวสวยที่กำลังนำเสนอแผนงานอยู่ถึงกับหยุดการนำเสนอไปด้วยเช่นกันคิณทำสัญญาณมือเป็นเชิงบอกว่าต่อได้เลยก่อนที่เขาจะหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูแจ้งเตือนที่เขาตั้งค่าไว้ มันมีไว้เตือนสำหรับคนบางเท่านั้นเมื่อเขาเห็นโพสต์แค่นั้นใจที่จดจ่ออยู่กับงานก็ไขว้เขวมือถือกดเบอร์โทรออกเรียกลูกน้องคนสนิทให้เข้ามาหาเขาที่ห้องประชุมทันที“ครับ คุณคิณ”ไนท์เดินเข้ามาในห้องประชุมก่อนจะรอรับคำสั่งอย่างนอบน้อม“แกไปหาตารางงานเอยมาสิว่าวันนี้เอยถ่ายแบบที่ไหนเอาแบบด่วนที่สุดฉันให้เวลาสิบห้านาทีถ้ายังไม่ได้ฉันเล่นงานแกแน่ไอ้ไนท์”คิณ เอ่ยสั่งงานไนท์ด้วยความโมโหนี่เธอจะยั่วเขาไปถึงไหนที่เขายังไม่ไปให้เธอเห็นหน้า เพราะเขามีงานด่วนเข้ามาเขาเลยต้องเคลียร์แต่นี้อะไรไม่เจอกันสองวันแม่เจ้าประคุณทูนหัวถึงกับจะไปถ่ายแบบชุดว่ายน้ำเนี่ยนะ ฝันไปเถอะว่าจะมีใครได้เห็นรูปร่างของเธอ ของ ๆ เขา เขาหวงไม่มีใครหน้าไหนมันได้เห็นทั้งนั้นแหละคิณใจจดใจจ่อรอคอยคำตอบจากลูกน้อง โดยที่ไม่ได้สนใจการประช
อีกด้านหนึ่งบริเวณที่ถ่ายแบบทุกคนต่างนั่งรอเอยอย่างร้อนใจ ในขณะที่ไนท์กับเจเคลียร์กับทางกองถ่ายเรียบร้อยแล้วถึงเรื่องการยกเลิกงานถ่ายแบบของเอยโดยยินดีจ่ายค่าปรับให้ตามที่ได้ตกลงกันเอาไว้ในข้อสัญญาเพราะเจ้านายเขาสั่งไว้ว่า“ยกเลิกแม่งไปเลย เสียค่าปรับเท่าไหร่ก็จ่ายไปแล้วฝากบอกด้วยว่าไม่ต้องติดต่อมาให้เอยถ่ายแบบอีกถ้าฉันรู้ว่ายังติดต่อมาฉันเล่นยับแน่”คิดถึงคำพูดของเจ้านายพร้อมด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวก็ให้นึกขนลุกเพิ่งเคยเห็นครั้งแรกที่เจ้านายของพวกเขาไล่ตามผู้หญิงและโมโหเพราะผู้หญิงขนาดนี้ ปกติคนแบบคุณคิณ อัคนี มีแต่วิ่งหนีผู้หญิงซะส่วนใหญ่คนไหนพูดง่ายหน่อยก็จบกันไปคนไหนพูดยากหน่อยก็พวกเขานี่แหละที่จับโยนออกไปอย่างไม่ไยดีแต่เอาจริง ๆ พอมาเห็นผู้หญิงที่เจ้านายเขากำลังคลั่งแล้วเขาก็ไม่แปลกใจเลยที่เจ้านายเขาจะเดือดขนาดนี้ ผู้หญิงอะไรสวยราวกับนางฟ้าหน้าหวานแต่โคตร Sexy เป็นบ้า นมเป็นนม ก้นเป็นก้น สงสัยท่านรองประธานของพวกเขาจะหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วล่ะพวกเขาว่าเอ๊ะ!! หรืออาจจะชอบเขาไปแล้วแต่ไม่รู้ตัวอันนี้น่าคิดนะ พวกเขาว่าน่าจะเป็นอย่างหลังซะมากกว่า ผู้ชายปากแข็ง!!“อีเบนมึงอย่ามาเนียนเอามาล้า
เมื่อขึ้นมานั่งบนรถคิณก็โอบเอวบางของเอยเข้ามาหาตัวทันทีหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรซบลงที่กลุ่มผมนุ่มสวยของเอยอย่างออดอ้อน ทำเอาไนท์กับเจที่นั่งข้างหน้าถึงกับแอบมองบนให้กับความอ้อนสาวของคิณอยู่ด้วยกันมาก็หลายปีพวกเขาเพิ่งเคยเห็นคิณเป็นแบบนี้ครั้งแรกสงสัยสาวสวยคนนี้เจ้านายน้อยของเขาคงจะคิดจริงจังสินะ“นั่งดี ๆ สิคะ อายคนของคุณคิณบ้าง”เอยปรามคนซุกซนที่ซุกซบหน้าหล่อลงมาที่ซอกคอเธอมือบางพยายามดันหน้าหล่อออกไปเพื่อให้เขานั่งดี ๆ แต่คิณก็ทำเป็นหูทวนลมยังคงแตะนั่นจับนี่ยุ่มย่ามกับร่างกายของเธอไม่หยุดจนเอยอ่อนใจเลิกห้ามไปเองอะอยากจับก็จับเลยพ่อคุณ อยากบีบก็บีบไป วันนี้เธอคืนกำไรให้ก็แล้วกันข้อหาทำตัวน่ารักจนเธอหลงไม่ไหว อย่าให้เอยเต๊าะบ้างนะแม่จะจับจูบลูบคลำขยี้ซะให้แหลกคามือเลยหน้าสวยยิ้มนิด ๆ เมื่อคิดถึงความคิดในใจแผลง ๆ ของตนเอง“อ้อนเมียหน่อยไม่ได้ไง อยากโดนเอาใจใส่อะ”คิณพึมพำเสียงเบาหวิวแต่กระนั้นเอยที่หูดีก็ยังคงได้ยินอยู่ดีรวมถึงบอดีการ์ดหน้าหล่อที่หันขวับมามองหน้ากันทันทีกับวาจาชวนเลี่ยนของคิณที่เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก เจ้านายของพวกเขาไปเรียนมาจากไหนกันนะคำหวาน ๆ พวกนี้ปกติเคยได้ยิ
กว่าจะประชุมเสร็จก็กินเวลาไปเกือบสามชั่วโมงคิณยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกาก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้วเอยที่เพิ่งตื่นไม่นานกำลังนั่งเล่นเกมในมือถืออย่างสนุกสนานอยู่บนโซฟาแต่ก่อนที่คิณจะทันได้ทำอะไรหรือพูดอะไรออกไปประตูก็ถูกผลักเข้ามาโดยฝีมือของผู้เป็นพ่อของคิณนั่นเอง เอยที่กำลังก้มหน้าก้มตาเล่นเกมอยู่กับถึงกับชะงักไปส่วนคุณอัคคีก็ชะงักไปเช่นกันที่มีสาวสวยหน้าหวานมานั่งอยู่ในห้องเจ้าลูกชายของเขา“หืม เหมือนพ่อจะมาผิดห้องนะเนี่ย แต่นั่นก็ลูกชายสุดหล่อของพ่อนี่นา”อัคคีเอ่ยแซวลูกชายที่กำลังนั่งเซ็นเอกสารอยู่บนโต๊ะทำงานส่วนคิณยิ้มในหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยทักทายพ่อของตนทันที“แปลกจังเลยนะครับวันนี้คุณอัคคีมาหาลูกชายถึงห้องทำงาน มีอะไรให้ลูกชายคนนี้รับใช้หรือเปล่าครับ”คิณเอ่ยแซวพ่อของตนกลับคืนก่อนจะลุกจากโต๊ะทำงานมานั่งที่โซฟาข้าง ๆ เอย ในขณะที่เอยมีสีหน้าเลิ่กลั่กอย่างทำตัวไม่ถูกที่อยู่ ๆ ก็ได้เจอ พ่อสามี โอ๊ะ!! ขอโทษค่ะ พ่อคุณคิณกะทันหันนี่คุณพ่ออายุเท่าไหร่คะได้ข่าวว่าห้าสิบกว่าแล้วนี่แต่ทำไมหน้าเด็กเหมือนสามสิบต้น ๆ แถมหล่อร้ายเหมือนลูกชายเลยค่ะคุณพ่อ อะแจกยิ้มหวานไปจ้ะทุกคนเรา