บทที่ 549

มาถึงข้างนอก กู้ซือก็เอ่ยถาม “ทำไมพระชายาถึงบอกว่าข้าทุบตีเจ้า?”

“นางชอบหยอกเล่น ไม่มีอะไร” อวี่เหวินห่าวหันกลับไปมองแล้วมองอีก รู้สึกไม่วางใจจึงลากกู้ซือเดินไปไกลกว่านี้ “มีเรื่องอันใดหรือ?”

กู้ซือพึ่งนึกขึ้นได้จึงกล่าวไปว่า “อ๋องจี้กลับมาแล้ว”

“เร็วอะไรขนาดนี้?” อวี่เหวินห่าวงุนงง ไม่ใช่หนึ่งเดือนหรอกหรือ? ทำไมถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้?

“วันนี้ข้าเข้าเวร เห็นเขาเข้าวังไปยังหอตำราหลวง ฝ่าบาททรงตำหนิเขาไปยกหนึ่ง และหลังจากนั้นก็ไล่ให้เขากลับจวน” กู้ซือกล่าว

“จะเร็วอะไรขนาดนั้นกัน?” อวี่เหวินห่าวรู้สึกประหลาดใจ “เขาไม่กล้ากลับจวนเองหรอก ต้องเป็นพระบัญชาเสด็จพ่อเรียกให้เขากลับมา”

“อาจเป็นเพราะเรื่องแต่งงานกับคุณหนูรองตระกูลฉู่เป็นพระชายารองกระมั้ง ได้ยินว่ากำหนดการคือเดือนหน้าวันที่สาม”

“มีกำหนดการแล้ว ยิ่งไม่จำเป็นต้องกลับมาเร็วขนาดนี้เลย” อวี่เหวินห่าวคิดว่าวันเวลาดี ๆ ของเขาผ่านไปได้ไม่กี่วัน ต้องพบกับใบน่าอันแสนน่ารังเกียจนั้นอีก ช่างน่าอึดอัดใจยิ่งนัก

กู้ซือส่ายหน้า “ไม่รู้สิ ข้ามาเพื่อเตือนเจ้า คาดว่าหลังจากเขากลับมาแล้วต้องได้ยินเรื่องที่คุณหนูรองตระกูลฉู่พัวพันกับเจ้าแน่ ถึ