แชร์
บทที่ 101
บทที่เกี่ยวข้อง
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 102
พระสนมกังวล “สรุปเจ้าไปมีเรื่องกับใคร? ทำไมฆาตกรลงมือหนักเช่นนี้?” “ลูกไม่ได้ทำให้ใครขุ่นเคือง” อวี่ เหวินห่าวกล่าวอย่างโล่งใจ “ไม่เป็นไร ฆาตกรทั้งหมดถูกฆ่าตาย และลูกจะไม่ตกอยู่ในอันตรายอีกแล้ว” “แม่ไม่ได้โง่…” นางเงยหน้าขึ้นและเหลือบมอง หยวน ชิงหลิงด้วยความโกรธจริง ๆ “เจ้างงอะไรอยู่ ยังไม่ไปบอกให้คนทำซุปให้ท่านอ๋องอีก? มีเจ้าเป็นคนดูแลเนี่ยนะ?” หยวน ชิงหลิงมองไปที่ อวี่ เหวินห่าว “ท่านอ๋องอยากกินอะไรสักหน่อยไหม?” พระสนมกล่าวอย่างโกรธเคือง “เจ้าก็สั่งให้คนไปทำสิ กินสักหน่อยทำไมจะไม่ดี ยังต้องถามคนเจ็บอีกว่าจะกินอะไรดี เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ก็ยังทำไม่ได้ ดูเหมือนว่าเรื่องภายในของจวนอ๋อง เจ้าก็รับผิดชอบไม่ไหว หาคนมาแบ่งเบาภาระให้เจ้าจะดีกว่า” หยวน ชิงหลิงในใจยิ้ม ๆ เป็นเรื่องของการแต่งงานกับนางสนมหรือไม่? กลัวเธอสร้างปัญหา? ประเมินค่าเธอสูงเกินไป เธอคงไม่สามารถสร้างปัญหาได้ พระสนมค่อย ๆ ยืดตัวนั่งตรง สีหน้าเคร่งเครียด “แม่มาคราวนี้ นอกจากจะมาดูอาการบาดเจ็บของเจ้าแล้ว ยังมีเรื่องจะคุยกับเจ้าอีกเรื่องหนึ่ง” อวี่ เหวินห่าวรู้ว่านางจะพูดอะไร และกล่าวว่า “หยุดไว้ก่อนเถอะ ลูกยังไม่ห
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 103
นางยิ้มเยาะทันที “ดูท่าเจ้าจะไม่มีอนาคต ตอนแรกเจ้ายังลังเลที่จะแต่งงานกับนางมากแค่ไหน แต่ตอนนี้เจ้ากำลังแก้ตัวให้นาง นี่เพิ่งจะหนึ่งปีก็มีความรู้สึกดี ๆ ต่อนางแล้วหรือ? เจ้าอย่าลืมว่านางกับจิ้งโฮ่วคิดบัญชีกับเจ้าอย่างไร อีกทั้งจิ้งโฮ่วคนนี้ยังไว้ใจไม่ได้ เจ้าจะต้องได้รับการสนับสนุนจากตระกูลฉู่ จึงจะมีโอกาสที่จะพลิกกลับ” อวี่ เหวินห่าวเริ่มจะหมดความอดทนแล้ว “เสด็จแม่ เรื่องพวกนี้ไว้ค่อยคุยทีหลังได้ไหม? ตอนนี้ข้าไม่มีอารมณ์จะคิดเรื่องยุ่ง ๆ พวกนี้แล้ว” พระสนมถอนหายใจ “ที่แม่ทำก็เพื่อเจ้า ถ้าลูกไม่สู้ คนเหล่านั้นจะไม่ปล่อยเจ้าไป ทำไมไม่พยายามอีกสักหน่อย? ตอนแรกถ้าไม่ใช่ตระกูลฉู่เข้ามาขวางไว้ เสด็จแม่ของเจ้าก็จะได้เป็นฮองเฮาแล้ว เจ้าก็จะเกิดมาเป็นองค์รัชทายาท โดยที่ไม่ต้องไปแย่งชิงอะไร?” อวี่ เหวินห่าวเลยหลับตา แย่งชิงเหรอ? ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เขาก็ไม่เคยคิดที่จะแย่งชิงอะไร เสด็จพ่อยังอายุน้อย ถึงแม้จะแต่งตั้งรัชทายาทแล้ว ตำแหน่งรัชทายาทนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน? จากวันแรกในสนามรบ สิ่งที่เขาคิดในใจคือการปกป้องชายแดนเหนือของราชวงศ์ถัง เมื่อเขามีความพยายามในการที่จะได้มา ทำให้ทุกคนล้
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 104
แม่นมฉีมองดูความพยายามของตัวเองที่แปะเปื้อนไปด้วยฝุ่น ตกใจทันที ซูยี่เดินออกไปและพูดว่า “แม่นมลุกขึ้นเถอะ พระสนมไม่ได้โกรธท่าน พระองค์โกรธท่านอ๋องก็เท่านั้น” แม่นมฉีไม่กล้าถาม เพียงแค่เก็บขนมบนพื้นขึ้นมา แล้วก้าวถอยหลังไป ระหว่างทางกลับวัง พระสนมยิ่งโกรธมากขึ้น เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ นางเรียกคนสนิทของนางและกล่าวว่า “เจ้าไปบอกบิดาของเจ้า บอกว่ามีอุปสรรคในการแต่งงานกับนางสนม ให้เขาไปหาจิ้งโฮ่วพูดสักสองสามคำ” “เพคะ!” นางข้าหลวงคนสนิทรับสั่งแล้วไป จริง ๆ ช่วงนี้จิ้งโฮ่วกำลังหงุดหงิด วันนั้นพระชายาฉีสั่งให้คนส่งสารและให้เขาไปรอที่จวนอ๋อง ผลคือไปที่นั่นสองวันติดต่อกัน แต่พระชายาฉีก็ไม่พบเขา จริง ๆ เขาไม่อยากไปอีก แต่ตอนนี้สถานการณ์ของตัวเองไม่ไหวแล้วจริง ๆ เขาต้องรอที่หน้าประตูจวนเช่นเคย ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมง กว่าจะได้เห็นเสลี่ยงของพระชายาฉีกลับมา เขาระงับความโกรธ เตรียมใบหน้าที่ยิ้มแย้มทำความเคารพ “เข้าเฝ้าพระชายาฉี!” ฉู่ หมิงชุ่ยเปิดม่านและชำเลืองมองเขาอย่างเย็นชา “นั่นคือท่านโฮ่วหรือ?” “ขอรับ ขอรับ!” จิ้งโฮ่วเจอนางพูดไม่ดี ก็ไม่กล้าพูดมาก ฉู่ หมิงชุ่ยกล่าวอย่างเบา ๆ “จิ้
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 105
ก่อนออกจากวังครั้งนี้ ฝ่าบาทได้สั่งให้มู่หรูกงกงมาเตือนเธอ โดยบอกว่าเรื่องของวังหลังไม่ควรไปก้าวก่าย ท่านป้าก็ตำหนินางเช่นกัน ถ้านางไม่พาท่านปู่ออกไป กลัวว่าท่านป้าก็จะไม่ยอมปล่อยนางแน่นอน หยวน ชิงหลิงสามารถมองเห็นทุกอย่างชัดเจน? มันเกินความคาดหมายของนาง คนนี้อดไม่ได้ที่จะปกป้องนาง สิ่งเดียวที่ควบคุมนางได้ก็คือจวนจิ้งโฮ่ว ถ้าหากจวนจิ้งโฮ่วยังต้องการมีอนาคต หางของ หยวน ชิงหลิงจะต้องถูกหนีบไว้ หยวน ชิงหลิงไม่ได้เป็นที่โปรดปรานในจวนอ๋องฉู่ นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพี่ห้าว นางไม่สามารถสูญเสียการค้ำชูของตระกูลท่านแม่ได้ ดังนั้น คำพูดของจิ้งโฮ่ว เธอต้องฟังและปฏิบัติตาม แค่เพียงว่า ฉู่ หมิงชุ่ยแอบสงสัย หยวน ชิงหลิงเข้าใจทักษะทางการแพทย์ที่ไม่คาดคิดเกินไป แต่ในใจก็ยังชัดเจน เป็นไปได้ไหมว่านางแกล้งทำเป็นโง่ เพื่อชนะในตอนหลัง? ดูเหมือนว่า ถ้าจิ้งโฮ่วไม่สามารถจัดการได้ หยวน ชิงหลิงก็จะไม่สามารถอยู่ต่อไปได้ คนรอบ ๆ ข้างของจิ้งโฮ่วไปส่งสารที่จวนอ๋องฉู่ โดยบอกว่าฮูหยินมีสุขภาพไม่ดี และขอให้หยวน ชิงหลิงหาเวลาเพื่อกลับไปเยี่ยม เมื่อ หยวน ชิงหลิงได้ยินอย่างนี้ ในใจของนางเริ่มนึกถึงสถานการ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 106
ในใจของถังหยางตกตะลึง หากเป็นเช่นนี้ เกรงว่าฝ่าบาทกับไท่ซ่างหวงจะโกรธจัด อย่างไรก็ตาม ความโกรธก็เกิดขึ้นเพียงชั่วคราว หลังจากเลิกกับพระชายาแล้ว จากนี้ไปในจวนก็จะสงบสุข และก็ไม่ต้องข้องเกี่ยวกับจิ้งโฮ่ว ถ้ามองในระยะยาวข้อดีมีมากกว่าข้อเสีย “ท่านอ๋องคิดอย่างไร เกี่ยวกับการแต่งงานกับลูกสาวคนรองของตระกูลฉู่” ถังหยางถาม แม้ว่า อวี่ เหวินห่าวจะเหนื่อยกับคำพูดพวกนี้ แต่เสด็จพ่อและเสด็จแม่ต่างก็พูดถึงเรื่องนี้ เป็นปัญหาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และจะต้องเผชิญ เขาถามถังหยางกลับ “เจ้าคิดอย่างไร” ถังหยางวิเคราะห์ “ดูจากสถานการณ์ มันเป็นประโยชน์ต่อท่านอ๋องจริง ๆ แม้ว่าตระกูลฉู่จะยกลูกสาวคนโตให้แต่งงานกับอ๋องฉี แต่ตระกูลฉู่ไม่ได้แสดงท่าทางว่าจะสนับสนุนอ๋องฉีอย่างเต็มที่ เนื่องจากไทเฮา ยังไงตระกูลฉู่ก็มีความกังวลบ้าง บวกกับไท่ซ่างหวงที่ชื่นชมท่านเสมอ ก็เพราะอย่างนี้จึงต้องปล่อยให้ตระกูลฉู่ควบคุมการดำเนินการ นี่คือสถานการณ์ตอนนี้ แต่เมื่อท่านอ๋องแต่งงานกับลูกสาวคนรองของตระกูลฉู่แล้ว ตระกูลฉู่จะดูแลท่านอ๋องฉีสักเท่าไหร่กัน ถ้าหากอ๋องฉีใช้ไม่ได้ ตระกูลฉู่ก็จะมอบอิทธิพลทั้งหมดให้ท่าน” อวี่ เหวินห่าวพ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 107
ข้าง ๆ ท่านพี่ หยวน หลุนเหวินคือชุยภรรยาของเขา สวมกระโปรงผ้าไหมลายดอกไม้สีเหลือง สวมสร้อยข้อมือหยก และลูกปัดล้ำค่าบนศีรษะของนาง นางเกิดในตระกูลที่ร่ำรวย และมีนิสัยโลกส่วนตัวสูง ตอนนี้มองดู หยวน ชิงหลิงด้วยสายตาค่อนข้างหยิ่ง ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นางคือน้องสาว หยวน ชิงผิงอายุสิบห้าปี กำลังจะเป็นสาว ทาแป้งหอมแล้วจ้องมาที่เธอด้วยตากลม ๆ สองลูกตา มีตาสีขาวมากกว่าลูกตา เห็นเป็นสามเหลี่ยมได้ชัด ริมฝีปากก็บางเล็กน้อย มองดูแล้วเป็นคนปากร้าย แต่มองผ่าน ๆ ก็สวยเหมือนกัน นอกจากนี้ ยังมีลูกของพระสนมสองคนของห้องสองยืนอยู่ข้างกันอย่างเชื่อฟัง ก้มหน้าลง เพราะเป็นนางสนม การแต่งกายของนางจึงไม่สวยงาม ในจวนยังมีสาวใช้หลายคน แต่ยังไม่ออกมา จะเห็นได้ว่าคุณนายรองพบเจอคนน้อยเกินไป จึงเรียกหลานสาวสองคนออกมารับหน้า หยวน ชิงหลิงมองดูคุณนายรองอีกครั้ง ตอนนี้นางค่อนข้างมีน้ำมีนวล ใบหน้ากลม มีรอยย่นเล็กน้อย และผมของนางก็เคยถูกย้อม ไม่เห็นผมหงอกสักเส้น ที่นางสวมใส่ก็หรูหรา ทั้งตัวเป็นผ้าไหม ทำผมมวยสูง ปิ่นปักผมก็ดูหรูหรา ไม่มีความที่เป็นสาวรับใช้แม้แต่น้อย ถ้าไม่รู้ก็คงคิดว่านางเกิดมาก็อยู่บนกองเงินกองทอง มีร
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 108
อย่างไรก็ตาม หยวน ชิงหลิงกินแต่โจ๊กข้าวฟ่าง และไม่ได้กินขนมกุ้ยฮัว เธอมักจะไม่กินของหวานในตอนเช้า ขนมกุ้ยฮัวนั้นก็ถูกยกมาเสิร์ฟ ทิ้งไว้ที่นั่น ไม่ได้แตะต้องเลย หลังจากกินโจ๊กข้าวฟ่างแล้ว หยวน ชิงหลิงก็ยืนขึ้นและพูดว่า “คุณนายรอง ข้าขอตัวก่อน!” คุณนายรองพูดอย่างใจดีว่า “รีบไปเถอะ พ่อเจ้ากำลังรอเจ้าอยู่” หยวน ชิงหลิงพยักหน้าและเดินตรงออกไป ทันทีที่ออกมา ก็ได้ยินเสียงดุด่าว่าร้ายของหลวนว่า “วางอำนาจอะไร ไม่รู้หรือว่าสภาพของนางขณะอยู่ในจวนอ๋องเป็นเช่นไร หากไม่ใช่บารมีของจวนโหว แม้แต่โจ๊กข้าวฟ่างนางยังไม่มีบุญได้กินเลย ข้าเคยได้ยินมา ท่านอ๋องไม่ทุบตีก็ดุด่าว่านาง พวกเจ้าเห็นหน้าผากของนางหรือยัง? ยังมีบาดแผลอยู่เลย ต้องถูกท่านอ๋องทุบตีแน่นอน ครบหนึ่งปีแล้วตั้งแต่นางแต่งงาน ก็ยังไม่เคยนอนร่วมหอกัน แต่ก็คงไม่กลัวคนหัวเราะเยาะ” ภรรยาแซ่ชุยของ หยวน หลุนเหวินกล่าวว่า “ข้าได้ยินเกี่ยวกับเรื่องห้องหอแล้ว อย่างไรก็ตาม ได้ยินมาว่าเป็นเพราะความกดดันของไทเฮา อ๋องฉู่ต้องกินยาถึงจะสามารถร่วมหอกับนางได้ จะเห็นได้ว่าอ๋องฉู่ไม่สนใจนางจริง ๆ” “พอแล้ว ไม่ต้องพูดถึง หากคนข้างนอกพูดก็ช่าง แล้วพวกเ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 109
“ไท่ซ่างหวง!” หยวน ชิงหลิงกล่าว จิ้งโฮ่วลุกขึ้นอย่างกระทันหัน “ไท่ซ่างหวง?” สีหน้าของเขาค่อนข้างประหลาดใจ นี่เป็นบุคคลที่ไม่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุดที่จะเรียกนาง และไท่ซ่างหวงก็ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ แล้ว “เขาเรียกเจ้าเข้าไปในวังทำไม” “ดูแลผู้ป่วย!” สีหน้าของจิ้วโฮ่วเปลี่ยนไปเล็กน้อย และโล่งใจเล็กน้อย “จริง ๆ แล้วไท่ซ่างหวงให้เจ้ารักษาผู้ป่วย ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องคว้าโอกาสทำดีต่อหน้าไท่ซ่างหวง ทำให้เขาชอบเจ้า” หยวน ชิงหลิงก็รู้สึกอึดอัดเมื่อความโกรธของเขาเบาลง จากนั้นก็เริ่มมีสายตาที่มีแผนการ พูดว่า “คว้าไว้ไม่ได้ ข้าทำให้ไท่ซ่างหวงขุ่นเคือง ไท่ซ่างหวงจะขับไล่ข้าออกจากวัง” จิ้งโฮ่วตบลงบนโต๊ะ พูดอย่างโกรธเคือง “ทำไมเจ้าถึงไม่มีอนาคตอย่างนี้? โอกาสที่ดีที่หายากถูกเจ้าทำลายไปหมด ลองบอกมาสิเจ้ายังจะมีประโยชน์อะไรอีก? อย่าบอกนะว่าเจ้าพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับพระชายาฉีต่อหน้าไท่ซ่างหวงและฝ่าบาท?” “คงจะใช่!” หยวน ชิงหลิงไม่ต้องการอธิบายมากเกินไป ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ครอบครัวนี้ไม่มีที่ไหนไม่เย็นชา ไม่มีที่ไหนไม่ใจร้าย ไม่อยากจะอยู่นาน ๆ จิ้งโฮ่วพูดอย่างโกรธเคือง “เ
บทล่าสุด
