12 ทิ้งลูกทิ้วผัวไปเอาผัวใหม่

มยุรี...เพื่อนเก่าเดินเข้ามานำเสนอ เพื่อนเก่า ชู้รักคนเก่าตั้งแต่กลับมาจากจีนก็ได้มา  “หยุมหัว” กันมากเกินหนึ่งครั้ง  ต้าร์ ตฤณ เหมาะที่จะเป็นอาหารจานว่างให้หล่อนลิ้มลองและสะสมแต้ม

หล่อนผู้เชื่อว่าเรื่องผู้ชายคือความบันเทิง

คือสีสันชีวิต

คนหนึ่งก็รสหนึ่ง  ต้าร์ก็เป็นอีกรส

ที่หล่อนไม่ชอบคือเขาร้องเพลงลูกทุ่ง...หากร้องเพลงอื่นน่าจะดีกว่า

ที่จริงหล่อนอยากให้อีกคนมาด้วย ขึ้นเวทีด้วย

เดชชนะ คูนแคน

พี่ชายของต้าร์  เมญานีสนใจเขามาก เขาดูหล่อใสกว่าต้าร์และที่แน่ๆ หล่อนยังยื่นมือแตะตัวเขาไม่ได้

ไม่เคยได้การโอบกอด

ไม่เคยได้จูบ

ดูเป็นของยาก

แต่ท้าทาย

นี่หล่อนเตรียมตัว...วันนี้หล่อนมีนัดกับต้าร์ก่อนเขามาเปิดการแสดง และเมื่อเจอกัน หล่อนก็ได้รับของฝากที่เขาเอ่ยชวน...

ดื่ม...เมา...เซกส์  บันเทิงกันสุดขีด

และหล่อนเอ่ยถามเมื่อกำลังไต่ขอบสวรรค์ชั้นเจ็ด

“สนใจอยากสามคนกันไหม ต้าร์”

ตฤณชะงัก “ถามอะไร”

“แค่ชวนเดชมาอีกคน...”

“เฮ้ย  บ้า ไม่เอาด้วย  เมญ่า ให้เดชมันมากระทืบเรากันหรือ มันไม่มาสามคนผัวเมียกับเราหรอกนะ  กับเธอด้วย เมญ่า มันเคยมองเธอที่ไหนกันเล่า”

////////////////////////////////////////

“ฉันแวะมาทำงานเรื่องผ้านิดหน่อย”  เอกนรีบอกเพื่อนสาวที่ได้ออกมาคุยกัน เมื่อเธอมาเยือนเมืองที่เพื่อนอยู่เห็นเป็นโอกาสอันดี ก๊วนเธอมีด้วยกันสามสาว  เธอเอง มยุรีและอีกคนกิตติมา

มยุรีช่วยธุรกิจทางบ้านที่มีบริษัทบัญชีและสำนักงานทนายความ 

ส่วนกิตติมาเป็นจิตแพทย์

และที่เหมือนกันอย่างหนึ่งคือสามสาวยังเป็นโสด

มีแต่เอกนรีที่สวยสุดในกลุ่มมีคนรัก เขาชื่ออาทร  เป็นหนุ่มไฟแรงในระดับผู้บริหารของกิจการค้า รับปรึกษาออนไลน์  เขาแก่กว่าเอกนรีสิบปี...เป็นผู้ใหญ่ เป็นผู้ชายอบอุ่น ที่สำคัญอาทรมีครบถ้วนในสิ่งที่ผู้หญิงปรารถนา

หน้าตา สถานะครอบครัว หน้าที่การงานและตัวเขาเองที่เป็นผู้ชายติดอันดับสามีแห่งชาติได้ ตามคุณสมบัติที่ว่ามาแม้จะไม่เข้าข่ายคนดังระดับดาราหรือศิลปินแขนงใดๆ ก็ตามที

แต่เมื่อเขารักจะคบหากับเอกนรี  ที่เป็นสาวรุ่นใหม่มีช่องยูทูปของตัวเอง มีชีวิตตัวเองเต็มรูปแบบ มีคนติดตามในธุรกิจเกี่ยวกับเสื้อผ้าและความงาม  และรับรีวิวสินค้าอื่นๆ พร้อมกับคำยกย่องว่าเป็นอินฟลูเรนเซอร์ ผู้มีอิทธิพลนิดๆ

เธอทำงานคนเดียว มีผู้ช่วยอีกสามคน ที่รับงานไปทำต่อโดยมีตัวเธอเป็นส่วนหัวขับเคลื่อน

อาทรเลยได้รับความสนใจ เพราะกระแสความดังของเอกนรี และทุกคนรอการแต่งงานองคนทั้งสองที่จะถือว่าเป็นคู่รักแห่งปีก็ว่าได้

และวันนี้เมื่อนั่งลงเจอกันหน้ากัน มยุรีก็ยังถามเพื่อน

“เมื่อไหร่ จะมีงานแต่ง”

เอกนรีหัวเราะทำตาโต  ก่อนจะบอกเสียงอารมณ์ดี

“มีแน่นอน...น่าจะเป็นช่วงเดือนพฤศจิกานี้แหละ”

“อีกสามเดือน”

“ใช่ อีกสามเดือน  เพราะทุกอย่างก็แพลนแล้ว ที่ยังเถียงกันมีเรื่องเดียว จะไปฮันนี่มูนที่ไหน  ฉันอยากไปทะเล แต่พี่อาทรเขาอยากไปภูเขา ไปปีนเขา เที่ยวน้ำตก”

ซึ่งรู้กันว่าเอกนรีไม่ชอบภูเขา ไม่ชอบน้ำตก เธอชอบทะเล

“ฉันจะได้เตรียมหาเสื้อผ้า เดี๋ยวสวยไม่พอ”

“เพื่อนเจ้าสาวย่ะ  ฉันหาให้อยู่แล้ว” เอกนรีบอก “ยัยหมอมาอีกคน เราสามคน  ต้องสวยที่สุด”

วาดหวังด้วยดวงตาเป็นประกาย รอยยิ้มมีความสุข

“ก็ดีนะ  นี่ๆ อยู่เมืองนี้กี่วัน”

“พรุ่งนี้กลับ” ก่อนจะมองหน้าเพื่อน “มีอะไร”

“มีใครบางคนอยากให้เจอ...”

“ใคร...”

“ลูกของเอื้อยฟ้า”

เสียงเบา  แต่เหมือนก้องเข้าไปใยหัวของเอกนรี

“อย่าเอ็ดไป  นี่ฉันแอบบอกเธอนะ เพราะฉันเองก็เพิ่งจะแน่ใจ...ว่าใครเป็นแม่นายต้าร์กันแน่”

“ลูกยายแม่มดนรกนั่นแน่หรือ”

“แน่สิ  ป้าสะใภ้เธอเคยมาอยู่กับวงนี้...เมื่อยี่สิบสี่ปีก่อนโน้น”

“แล้วลุงฉันไปไหน”

            “เอาเรื่องจริงไหม” มยุรียังเอ่ยเบาๆ ต่อไป  “ฉันเองก็ไม่อยากพูดมาก แต่ที่พูดนี่เพราะเห็นแก่เธอและฉันเกลียดนายต้าร์มาก”

“พูดมา มีอะไรพูดมา”

“แต่อย่าไปพูดกับป้าเธอนะ เก็บเอาไว้เป็นรู้เขา...

รู้เรา”

“ลุงน่าจะรู้  จะได้เฉดหัวอีป้านั่นออกจากบ้าน ออกจากชีวิต”

มยุรีส่ายหน้าไปมา  “ลุงเธอเคยมาป็นผู้จัดการวงให้คูนแคน”

เอกนรีทำท่าตกใจ  และรายละเอียดก็ตามกันมา

น่าขัน...วิลลี่รู้ทุกอย่างและนาทีนี้เธอสรุปได้ว่าลุงรู้เห็นเป็นใจให้กับเอื้อยฟ้า

“พวกเขาสมคบคิดกันมาขโมยเพลงของน้าฉัน...น้าดำรงเสียทุกอย่าง เสียเมีย เสียเพลง...นี่มารับจ๊อบจัดการวงให้เพราะเห็นแก่น้า เห็นแก่เดช”

“หมายความว่ายัยนั่นทิ้งลูกไปกับลุงฉันหรือ”