เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 14
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-01 17:05:01บทที่เกี่ยวข้อง
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 15
“ใจป้ำแต่ท่านก็เปิดเอาไว้แค่ไม่กี่ห้องจ้ะ สำหรับพวกเราที่ต้องมาขึ้นเวทีจริงๆ ต้องแต่งตัวสวยๆ และต้องซักซ้อม เปิดไม่เยอะน่าจะห้าห้องเพราะเราเอาไว้แต่งตัวเท่านั้นเอง” พิรัชอธิบายน้ำเสียงเรียบ“ก็เรียกว่าใจป้ำอยู่ดีค่ะเพราะห้องราคาแพงอยู่นะคะ” อมิตาแทรกขึ้น“ไม่แพงเท่ากับห้องท่านประธานหรอก ชาตินี้ระดับเราอย่าหวังได้ขึ้นไปพักบนห้องนั้น ห้องพักราคาเกือบแสนต่อคืน เงินเดือนๆ ละแสนยังไม่กล้าพักเลย”“แหมพี่รัช นั่นท่านประธานนะคะ ต้องแพงอยู่แล้ว” อมิตาให้ความเห็นยิ้มๆ“อยากขึ้นไปยลห้องท่านจังเลยเนอะ” พิรัชเอ่ยลอยๆ ราวกับเพ้อฝัน แต่คุยกันอยู่ดีๆ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นกริ้ง! กริ้ง! พิรัชต้องหยิบเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาพร้อมกับยกขึ้นดูเบอร์ที่โชว์หราทันที“ท่านประธาน! ตายห่า!” พิรัชอุทานด้วยความตกใจ แทนที่จะดีใจขัดกับตอนที่กำลังเพ้ออย่างสิ้นเชิง ทำเอาทุกคนตกใจเช่นกัน“สวัสดีครับท่าน” พิรัชรับสายเสียงเรียบและเข้มแบบหนุ่มๆ ทันที&ld
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 16
“เอ่อไม่เลยครับ ทุกคนแฮปปี้มากครับท่าน ขอบคุณครับ” “น้องใหม่เป็นยังไงบ้าง ความประพฤติดีหรือเปล่าและปรับตัวได้หรือยัง” น่าแปลกที่คาเมรอนถามถึงพนักงานหน้าใหม่ตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้สำคัญอะไร ซึ่งคาเมรอนไม่เคยถามถึงใครมาก่อน“ก็ ทำงานดีครับ อย่างที่ท่านทราบคือเธออัจฉริยะด้านนี้ มอบหมายงานให้ก็ทำออกมาได้ดีและเต็มที่ ส่วนเรื่องความประพฤติไม่ต้องห่วงครับ น่ารักมาก” พิรัชออกปากชมเปราะและยิ้มบางๆ“คะแนนเต็มสิบให้เท่าไหร่” คาเมรอนถามพลางมองออกไปนอกกระจกเช่นเดิม“ให้สิบเลยครับท่าน น่ารักมากๆ ดูซื่อๆ แต่เรื่องงานเธอมั่นใจในตัวเองมาก” “แล้วงานนี้ไว้ใจได้มากแค่ไหน ว่าจะไม่พลาด ผมหมายถึงคนเก่งๆ มักจะใจฝ่อเวลาที่ต้องอยู่ต่อหน้าคนเยอะ ประหม่าหรือเปล่า” “ก็มีบ้างครับท่าน แต่คิดว่าเธอน่าจะทำได้” “คิดว่าอย่างนั้นหรือ ทำไมไม่ทำให้ผมมั่นใจล่ะคุณรัช ถ้าไม่มั่นใจก็เตรียมหาคนอื่นเสียบแทนได้เลย เพราะถ้าขึ้นไปเก้ๆ กังๆ บนเวทีซึ่งเป็นหน้าเป็นตาบริษัทล่ะก็ ผมเรียกพบแน่ๆ ไม่ว่าใครก็ตาม” คาเมรอนบอกด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นจนน่าหวาดหวั่น“คือ รัชมั่นใจว่าเธอทำได้แน่นอนครับ แต่ว่ามือใหม่ก็ต้องสั่นเป็นธรรมดา” “ทำยังไงถ
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 17
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! พิรัชเคาะประตูอย่างมีมารยาท และยืนรอให้คนอยู่ในห้องเปิดประตู ซึ่งก็ไม่นานนักประตูก็เปิดเข้าไปโดยที่อมิตาเป็นคนเปิด“อ้าวพี่รัช ไปเร็วมาเร็ว” อมิตาถามก่อนจะเปิดทางให้พิรัชเข้ามาแล้วจึงปิดประตูลงอีกครั้ง“เร็วเหรอ พี่ว่าพี่ไปนานนะ เป็นยังไงบ้างสาวๆ หิวกันไหม แล้วนี่เริ่มทยอยอาบน้ำแต่งตัวกันหรือยัง” พิรัชถามทุกคนด้วยความเป็นห่วงแต่สายตาดันกวาดมองไปทั่วทั้งห้องเพื่อหาคนตัวเล็กน่าทะนุถนอมนั่น“พิ้งค์อาบน้ำเหรอ” พิรัชถามอมิตาทันทีเพราะเวลานี้ให้ความสนิทกับเวียงพิงค์มากที่สุด เนื่องจากยังใหม่อยู่“พิ้งค์อาบน้ำค่ะ พี่รัชมีอะไรหรือเปล่าคะ ขึ้นไปพบเจ้านายมาน่ะ ห้องนอนเจ้านายใหญ่โตหรูหราไหม”“อย่าให้พูดถึง อย่างกับห้องพักเจ้าชายแน่ะ น่าอยู่มาก” พิรัชบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น“แล้วท่านประธานเรียกไปทำไมเหรอคะพี่รัช” อมิตาถามด้วยความอยากรู้“ก็ ท่านอยากให้เราตั้งใจทำให้ดีที่สุดน่ะ แล้วตอนนี้อยากจะกินอะไรดื่มอะไรก็โทรสั่งห้องอาหารให้ขึ้นมาส่งได้เลยนะ ท่านจัดการเรื่องทั้งหมดเอง วันนี้เราก็สบายเหมือนเจ้าหญิงเจ้าชายเลย” พิรัชบอกด้วยน้ำเสียงร่าเริง ทำเอาทุกคนเฮลั่นกันเลย“เย้!” เสียงเฮดั
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 18
“เรียบร้อย หันไปดูตัวเองในกระจกสิว่าสวยแค่ไหน” พิรัชบอกอย่างชื่นชมขณะที่เพื่อนๆ ก็ต่างพากันมามุงดูเวียงพิงค์กันยกใหญ่“พี่รัชแต่งหน้าทำผมสวยมากเลยอ่ะ แต่งให้น้องบ้างเร็วๆ” ดีไซน์เนอร์คนหนึ่งขอร้องด้วยน้ำเสียงออดอ้อนแกมบังคับเล็กน้อย“แต่งเองเป็นอยู่แล้ว ก็แต่งเองสิยะ” พิรัชแสดงอาการแจ๋นๆ ออกมาทันที เพราะนอกเวลางานก็เป็นกันเองกับลูกน้องเสมอ“ไม่เอาอ่ะพี่รัชแต่งสวยนะคะ พรีส!” ดีไซน์เนอร์คนเดิมขอร้อง เวียงพิงค์จึงได้แต่ยิ้มหวานและหันกลับไปมองที่กระจกเงา แล้วต้องอึ้งเมื่อเห็นความสวยน่ารักของตัวเองอีกครั้ง ไม่อยากจะสำคัญตัวเองแต่ว่ามันใช่ เพราะเธอไม่ใช่คนขี้เหร่เลยแม้แต่นิดเดียว“โห๋! ว้าว! พี่รัชแต่งซะ พิ้งค์ ไม่ใช่พิ้งค์เลยค่ะ”“ไม่ใช่พิ้งค์ แต่เป็นนางซิน นี่ขนาดแต่งบางๆ นะถ้าได้ขึ้นไปเดินแบบแล้วล่ะก็ ใครๆ ก็ต้องเหลียวหลังเหมือนกัน” พิรัชไม่ถ่อมตัวเลยเพราะรู้ดีว่าฝีมือการแต่งหน้ายอดเยี่ยม“ไม่ค่อยย
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 19
“ดูท่าทางพวกเราจะหม่องไปเลยถ้าอยู่ในงาน” อมิตาแทรกขึ้น จากนั้นพิรัชจึงหันกลับไปมองทุกคนก่อนจะถาม“สาวๆ หิวกันไหม หาอะไรกินรองท้องก่อนดีหรือเปล่า ถ้าท่านประธานมาเปิดงานแล้วจะหมดโอกาสกินนะ” พิรัชบอกด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นไรค่ะพี่รัช เสร็จงานแล้วพวกเราค่อยกินดีกว่า ตื่นเต้นไม่กล้าออกไป” อมิตาให้ความเห็นซึ่งทุกคนก็เห็นดีด้วย จากนั้นจึงได้รอเวลาเปิดงาน“สวัสดีครับ แขกท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน กระผมวาคิม อมรเวช ผู้จัดการฝ่ายการตลาดบริษัท Grey&M Jewelry จำกัด (มหาชน) รับหน้าที่เป็นพิธีกรดำเนินรายการบนเวทีในค่ำคืนนี้ ขอต้อนรับแขกทุกท่านเข้าสู่ความหรูเลิศอลังการ ดาวล้านดวง กับอัญมณีที่เลอค่าที่สุดในโลก เพชร! และรออีกเพียงอึดใจเดียวเท่านั้น คุณคาเมรอน เกรย์ มหัทธนวงศ์สกุล ประธานบริษัท จะเดินทางมาเปิดงานด้วยตัวเองนะครับ แต่ตอนนี้เชิญแขกทุกท่านพักผ่อนอิริยาบถตามสบายนะครับ ขอให้มีความสุขกับค่ำคืนแสนวิเศษนี้ ขอบคุณครับ” จบคำกล่าวต้อนรับของผู้จัดการฝ่ายการตลาด สาวๆ ดีไซน์เนอร
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 20
“เอ่อ ฤดูฝนใกล้เข้ามา และตัวแทนของน้ำค้างคือเพชรรูปหยดน้ำเกาะบนกิ่งไม้” เธอจำได้และเริ่มพูดต่อขณะที่นางแบบเดินลงไปหน้าเวทีให้แขกได้ชม ถือว่าเป็นชุดที่เรียบหรูและดูดีอีกหนึ่งชุด และสามารถใส่ออกงานได้อย่างสบายจากนั้นนางแบบก็เดินกลับขึ้นบนเวที“เอ่อ ขอบคุณมากค่ะ” เวียงพิงค์ตัดบทเพราะพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว จากนั้นจึงเดินกลับเข้าหลังเวทีไปเลย ทุกคนไม่โอเคกับความประหม่าของเธอ แต่เพราะความน่ารักและยังเป็นน้องใหม่อยู่ จึงให้อภัยได้ ยกเว้นก็แต่คาเมรอนที่ไม่ให้อภัยในความผิดพลาดครั้งนี้ เขาแทบจะส่ายหน้าด้วยความผิดหวังและโมโหอยู่ในใจ ขณะเดียวกันนางแบบก็เดินโชว์อีกรอบ“พิ้งค์เป็นอะไรมากหรือเปล่า ตื่นเต้นมากไหม ฮืม” พิรัชรีบเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วงและตกใจมาก“พี่รัช พิ้งค์ขอโทษค่ะ พิ้งค์สั่นไปหมดเลย เหมือนถูกจับผิด พูดผิดพูดถูกหมดแล้ว จำสคริปไม่ได้ค่ะ” เวียงพิงค์น้ำเสียงสั่นเครือราวกับจะร้องไห้“ไม่เป็นไร นี่มันครั้งแรกไม่มีใครไม่เคยผิดพลาดหรอก แต่ดูสั่นๆ ยังไงชอบกล”&n
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 21
ส่วนทางด้านทีมของพิรัชนั้น บางคนก็ยังอยู่แต่บางคนขอกลับขึ้นไปบนห้องเพื่อพักผ่อน ทว่าเวียงพิงค์ยังอยู่ในงานกับพิรัชและอมิตาเช่นเดิม ซึ่งระหว่างที่พิรัชกำลังหาของกินตามซุ้มต่างๆ อยู่นั้น เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ทำให้รีบวางทุกอย่างแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากเสื้อสูททันที พอเห็นเบอร์โทรศัพท์โชว์หราเท่านั้นแหละ อยากเป็นลมมันเสียตรงนี้เลย “คุณพระคุณเจ้า อกอีรัชจะแตก” พิรัชอุทานออกมาเบาๆ พลางยกมือขึ้นทาบหน้าอกด้วยความตกใจไม่กล้ารับสาย แต่สุดท้ายก็ต้องตัดสินใจเพราะคิดในแง่ดีว่ามันอาจจะไม่เลวร้ายก็เป็นได้“สวัสดีค่ะ เอ้ย! สวัสดีครับท่าน” พิรัชลืมตัวด้วยการลงท้ายแบบผิดๆ แต่ปลายสายก็ไม่ได้ว่าอะไร“คุณรัช ผมบอกแล้วใช่ไหมว่า...” เสียงปลายสายบ่งบอกว่าไม่พอใจและพร้อมที่จะเรียกลูกน้องของพิรัชคนใดคนหนึ่งขึ้นไปหาก็ได้“เอ่อท่านครับ คือเอ่อ... เรื่องนี้รัชรับผิดชอบเองนะครับ คือรัชเทรนน้องไม่ดีพอ เลยทำให้น้องตื่นเต้นบนเวที จำสคริปไม่ได้” พิรัชรีบเสนอตัวแทนทันที แถมยังรู้อีกต่างหากว่าคาเมรอนจะพูดเรื่องอะไร “คุณรัช จุดไหนที่มีปัญหาผมก็ปรับจุดนั้น คนก็เหมือนกัน แล้วไม่ต้องออกหน้ารับแทน คุณได้รับผล
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 22
“ผมรออยู่” คาเมรอนบอกอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเรียบเช่นเดิม เพราะเวียงพิงค์ยังยืนนิ่งและไม่ยอมหันกลับมาเลย แต่เมื่อได้ยินคำสั่งครั้งที่สอง เธอจึงค่อยๆ เอี้ยวตัวกลับมาอย่างช้าๆ พลางก้มหน้าเล็กน้อยเพราะไม่กล้าสบตา แต่ดวงตาคมกริบกลับจับจ้องใบหน้าสวยหวานน่ารักอย่างไม่วางตา ก่อนจะหรี่ลงเล็กน้อยและมองใบหน้าหวานรูปไข่ ไล่ลงมาที่จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากกระจับบางๆ แต่เอิบอิ่ม สีชมพูระเรื่อด้วย ลิปกลอส แต่มันน่ามองตรงที่เธอกำลังกัดริมฝีปากตัวเองด้วยความประหม่า ยอมรับว่าอิริยาบทแบบนี้ทำให้เขาหัวใจเต้นแรงมาก “ทักทายกันหน่อยดีไหม ก่อนจะเริ่มเรื่อง” คาเมรอนเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นอีกครั้ง เวียงพิงค์จึงตวัดหางตามองเขาเพียงเล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นไหว้“สวัสดีค่ะท่าน ฉันชื่อเวียงพิงค์ค่ะ” เวียงพิงค์กล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงสั่นและก้มหน้าเช่นเดิม“จะนั่งหรือจะยืนค้ำหัว” คาเมรอนถามแกมตำหนิเล็กน้อย เวียงพิงค์จึงได้เงยหน้าขึ้นมองเขาตรงๆ เพราะเข้าใจว่ากำลังถูกตำหนิ“เอ่อ ขอโทษค่ะ” เวียงพิงค์ก้มหน้าเอ่ยอีกครั้ง แล้วจึงเดินไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามกับเขาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมอย่างที่สุด พร้อมกับรอคำตำหนิจากเจ้านายหนุ่มที่นั่งนิ
บทล่าสุด
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 24
“พิ้งค์ก็ไม่ได้ขึ้นมาให้คุณดูถูก และทำตัวน่ารักไม่เป็นด้วย อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าพิ้งค์ปฏิเสธมันจะเป็นยังไง” ดูเหมือนเธอจะมั่นใจเสียเหลือเกินว่าจะปฏิเสธเขาได้ เขาคิดและยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ เพราะความรู้สึกที่ยังเป็นต่ออยู่“คิดว่าผมจะไล่คุณออกอย่างนั้นเหรอ เปล่าเสียหน่อยมันไม่ง่ายขนาดนั้น กว่าผมจะใช้เวลาเอาคุณมาอยู่ที่นี่รู้ใช่ไหมว่ามันนาน” เอามาอยู่ที่นี่หมายความว่ายังไงกัน แต่เธอจะไม่ถามเพราะอยากจะออกไปจากห้องนี้เสียเต็มประดา“เอาสิ ปฏิเสธ แล้ววันพรุ่งนี้ ผมจะเรียกคุณขึ้นไปหาบนห้องทำงานแทน คิดว่าคนอื่นก็คงจะอยากรู้เพราะผมไม่เคยเรียกใครโดยเฉพาะพนักงานระดับล่าง” จองหอง ทะนงตัวและคิดว่าเธอจะยอมสินะ“คุณต้องการ... ต้องการแค่... คุณดูถูกผู้หญิง ดูถูกพิ้งค์”“ไม่ถูกหรอกมั้ง ฟังข้อเสนอแล้วมันจะแพงขึ้นมาทันที” เขาพูดพลางเดินเข้าไปใกล้ๆ ช้าๆ“ถอยไปนะคะพิ้งค์จะกลับ” พูดจบเธอก็เอี้ยวตัวจากไปทันที แต่... เขาแทรกขึ้นเสียก่อน
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 23
“ทำไมต้องทำขนาดนั้น ครอบครัวมีปัญหาเหรอ”“ค่ะ แม่ไม่ค่อยสบายทำงานไม่ได้ พิ้งค์เลยต้องหาเลี้ยงแล้วส่งเงินกลับไปให้ท่าน”“ได้ยินมาว่าทำเฉพาะงาน... กลางคืน” ดูเหมือนว่าเขาจะเน้นคำว่ากลางคืนเสียจริง“ก็กลางวันพิ้งค์เรียน และงานกลางคืนมันก็รายได้ดี” เธอตอบตามความซื่อ“เคยทำงานกลางคืนที่รายได้ดีที่สุดหรือเปล่า” เขาถามอย่างมีเลศนัย ดวงตาวาวโรจน์แต่ใบหน้าเรียบตึง ทว่าคำถามของเขากลับทำให้เวียงพิงค์มองกลับด้วยความสงสัย และคิดว่าเขากำลังดูถูกเธอแน่ๆ“หมายความว่ายังไงคะ พิ้งค์ไม่เข้าใจ”“คุณเข้าใจ คุณไม่ได้โง่ แล้วเคยหรือเปล่า”“ท่าน พิ้งค์ไม่ใช่ พิ้งค์ไม่เคยทำงานแบบนั้น”“ฮ่าๆ ผมอ่านประวัติคุณหมดแล้ว” เขาหัวเราะอย่างนั้นหรือ ให้ตายสิเยาะเย้ยเธอหรือเปล่าเนี่ย“อ่านหมดแล้วแต่ไม่ได้หมายความว่าพิ้งค์จะทำ ทำไมคะถ้าประวัติด่างพร้อยท
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 22
“ผมรออยู่” คาเมรอนบอกอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเรียบเช่นเดิม เพราะเวียงพิงค์ยังยืนนิ่งและไม่ยอมหันกลับมาเลย แต่เมื่อได้ยินคำสั่งครั้งที่สอง เธอจึงค่อยๆ เอี้ยวตัวกลับมาอย่างช้าๆ พลางก้มหน้าเล็กน้อยเพราะไม่กล้าสบตา แต่ดวงตาคมกริบกลับจับจ้องใบหน้าสวยหวานน่ารักอย่างไม่วางตา ก่อนจะหรี่ลงเล็กน้อยและมองใบหน้าหวานรูปไข่ ไล่ลงมาที่จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากกระจับบางๆ แต่เอิบอิ่ม สีชมพูระเรื่อด้วย ลิปกลอส แต่มันน่ามองตรงที่เธอกำลังกัดริมฝีปากตัวเองด้วยความประหม่า ยอมรับว่าอิริยาบทแบบนี้ทำให้เขาหัวใจเต้นแรงมาก “ทักทายกันหน่อยดีไหม ก่อนจะเริ่มเรื่อง” คาเมรอนเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นอีกครั้ง เวียงพิงค์จึงตวัดหางตามองเขาเพียงเล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นไหว้“สวัสดีค่ะท่าน ฉันชื่อเวียงพิงค์ค่ะ” เวียงพิงค์กล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงสั่นและก้มหน้าเช่นเดิม“จะนั่งหรือจะยืนค้ำหัว” คาเมรอนถามแกมตำหนิเล็กน้อย เวียงพิงค์จึงได้เงยหน้าขึ้นมองเขาตรงๆ เพราะเข้าใจว่ากำลังถูกตำหนิ“เอ่อ ขอโทษค่ะ” เวียงพิงค์ก้มหน้าเอ่ยอีกครั้ง แล้วจึงเดินไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามกับเขาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมอย่างที่สุด พร้อมกับรอคำตำหนิจากเจ้านายหนุ่มที่นั่งนิ
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 21
ส่วนทางด้านทีมของพิรัชนั้น บางคนก็ยังอยู่แต่บางคนขอกลับขึ้นไปบนห้องเพื่อพักผ่อน ทว่าเวียงพิงค์ยังอยู่ในงานกับพิรัชและอมิตาเช่นเดิม ซึ่งระหว่างที่พิรัชกำลังหาของกินตามซุ้มต่างๆ อยู่นั้น เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ทำให้รีบวางทุกอย่างแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากเสื้อสูททันที พอเห็นเบอร์โทรศัพท์โชว์หราเท่านั้นแหละ อยากเป็นลมมันเสียตรงนี้เลย “คุณพระคุณเจ้า อกอีรัชจะแตก” พิรัชอุทานออกมาเบาๆ พลางยกมือขึ้นทาบหน้าอกด้วยความตกใจไม่กล้ารับสาย แต่สุดท้ายก็ต้องตัดสินใจเพราะคิดในแง่ดีว่ามันอาจจะไม่เลวร้ายก็เป็นได้“สวัสดีค่ะ เอ้ย! สวัสดีครับท่าน” พิรัชลืมตัวด้วยการลงท้ายแบบผิดๆ แต่ปลายสายก็ไม่ได้ว่าอะไร“คุณรัช ผมบอกแล้วใช่ไหมว่า...” เสียงปลายสายบ่งบอกว่าไม่พอใจและพร้อมที่จะเรียกลูกน้องของพิรัชคนใดคนหนึ่งขึ้นไปหาก็ได้“เอ่อท่านครับ คือเอ่อ... เรื่องนี้รัชรับผิดชอบเองนะครับ คือรัชเทรนน้องไม่ดีพอ เลยทำให้น้องตื่นเต้นบนเวที จำสคริปไม่ได้” พิรัชรีบเสนอตัวแทนทันที แถมยังรู้อีกต่างหากว่าคาเมรอนจะพูดเรื่องอะไร “คุณรัช จุดไหนที่มีปัญหาผมก็ปรับจุดนั้น คนก็เหมือนกัน แล้วไม่ต้องออกหน้ารับแทน คุณได้รับผล
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 20
“เอ่อ ฤดูฝนใกล้เข้ามา และตัวแทนของน้ำค้างคือเพชรรูปหยดน้ำเกาะบนกิ่งไม้” เธอจำได้และเริ่มพูดต่อขณะที่นางแบบเดินลงไปหน้าเวทีให้แขกได้ชม ถือว่าเป็นชุดที่เรียบหรูและดูดีอีกหนึ่งชุด และสามารถใส่ออกงานได้อย่างสบายจากนั้นนางแบบก็เดินกลับขึ้นบนเวที“เอ่อ ขอบคุณมากค่ะ” เวียงพิงค์ตัดบทเพราะพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว จากนั้นจึงเดินกลับเข้าหลังเวทีไปเลย ทุกคนไม่โอเคกับความประหม่าของเธอ แต่เพราะความน่ารักและยังเป็นน้องใหม่อยู่ จึงให้อภัยได้ ยกเว้นก็แต่คาเมรอนที่ไม่ให้อภัยในความผิดพลาดครั้งนี้ เขาแทบจะส่ายหน้าด้วยความผิดหวังและโมโหอยู่ในใจ ขณะเดียวกันนางแบบก็เดินโชว์อีกรอบ“พิ้งค์เป็นอะไรมากหรือเปล่า ตื่นเต้นมากไหม ฮืม” พิรัชรีบเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วงและตกใจมาก“พี่รัช พิ้งค์ขอโทษค่ะ พิ้งค์สั่นไปหมดเลย เหมือนถูกจับผิด พูดผิดพูดถูกหมดแล้ว จำสคริปไม่ได้ค่ะ” เวียงพิงค์น้ำเสียงสั่นเครือราวกับจะร้องไห้“ไม่เป็นไร นี่มันครั้งแรกไม่มีใครไม่เคยผิดพลาดหรอก แต่ดูสั่นๆ ยังไงชอบกล”&n
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 19
“ดูท่าทางพวกเราจะหม่องไปเลยถ้าอยู่ในงาน” อมิตาแทรกขึ้น จากนั้นพิรัชจึงหันกลับไปมองทุกคนก่อนจะถาม“สาวๆ หิวกันไหม หาอะไรกินรองท้องก่อนดีหรือเปล่า ถ้าท่านประธานมาเปิดงานแล้วจะหมดโอกาสกินนะ” พิรัชบอกด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นไรค่ะพี่รัช เสร็จงานแล้วพวกเราค่อยกินดีกว่า ตื่นเต้นไม่กล้าออกไป” อมิตาให้ความเห็นซึ่งทุกคนก็เห็นดีด้วย จากนั้นจึงได้รอเวลาเปิดงาน“สวัสดีครับ แขกท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน กระผมวาคิม อมรเวช ผู้จัดการฝ่ายการตลาดบริษัท Grey&M Jewelry จำกัด (มหาชน) รับหน้าที่เป็นพิธีกรดำเนินรายการบนเวทีในค่ำคืนนี้ ขอต้อนรับแขกทุกท่านเข้าสู่ความหรูเลิศอลังการ ดาวล้านดวง กับอัญมณีที่เลอค่าที่สุดในโลก เพชร! และรออีกเพียงอึดใจเดียวเท่านั้น คุณคาเมรอน เกรย์ มหัทธนวงศ์สกุล ประธานบริษัท จะเดินทางมาเปิดงานด้วยตัวเองนะครับ แต่ตอนนี้เชิญแขกทุกท่านพักผ่อนอิริยาบถตามสบายนะครับ ขอให้มีความสุขกับค่ำคืนแสนวิเศษนี้ ขอบคุณครับ” จบคำกล่าวต้อนรับของผู้จัดการฝ่ายการตลาด สาวๆ ดีไซน์เนอร
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 18
“เรียบร้อย หันไปดูตัวเองในกระจกสิว่าสวยแค่ไหน” พิรัชบอกอย่างชื่นชมขณะที่เพื่อนๆ ก็ต่างพากันมามุงดูเวียงพิงค์กันยกใหญ่“พี่รัชแต่งหน้าทำผมสวยมากเลยอ่ะ แต่งให้น้องบ้างเร็วๆ” ดีไซน์เนอร์คนหนึ่งขอร้องด้วยน้ำเสียงออดอ้อนแกมบังคับเล็กน้อย“แต่งเองเป็นอยู่แล้ว ก็แต่งเองสิยะ” พิรัชแสดงอาการแจ๋นๆ ออกมาทันที เพราะนอกเวลางานก็เป็นกันเองกับลูกน้องเสมอ“ไม่เอาอ่ะพี่รัชแต่งสวยนะคะ พรีส!” ดีไซน์เนอร์คนเดิมขอร้อง เวียงพิงค์จึงได้แต่ยิ้มหวานและหันกลับไปมองที่กระจกเงา แล้วต้องอึ้งเมื่อเห็นความสวยน่ารักของตัวเองอีกครั้ง ไม่อยากจะสำคัญตัวเองแต่ว่ามันใช่ เพราะเธอไม่ใช่คนขี้เหร่เลยแม้แต่นิดเดียว“โห๋! ว้าว! พี่รัชแต่งซะ พิ้งค์ ไม่ใช่พิ้งค์เลยค่ะ”“ไม่ใช่พิ้งค์ แต่เป็นนางซิน นี่ขนาดแต่งบางๆ นะถ้าได้ขึ้นไปเดินแบบแล้วล่ะก็ ใครๆ ก็ต้องเหลียวหลังเหมือนกัน” พิรัชไม่ถ่อมตัวเลยเพราะรู้ดีว่าฝีมือการแต่งหน้ายอดเยี่ยม“ไม่ค่อยย
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 17
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! พิรัชเคาะประตูอย่างมีมารยาท และยืนรอให้คนอยู่ในห้องเปิดประตู ซึ่งก็ไม่นานนักประตูก็เปิดเข้าไปโดยที่อมิตาเป็นคนเปิด“อ้าวพี่รัช ไปเร็วมาเร็ว” อมิตาถามก่อนจะเปิดทางให้พิรัชเข้ามาแล้วจึงปิดประตูลงอีกครั้ง“เร็วเหรอ พี่ว่าพี่ไปนานนะ เป็นยังไงบ้างสาวๆ หิวกันไหม แล้วนี่เริ่มทยอยอาบน้ำแต่งตัวกันหรือยัง” พิรัชถามทุกคนด้วยความเป็นห่วงแต่สายตาดันกวาดมองไปทั่วทั้งห้องเพื่อหาคนตัวเล็กน่าทะนุถนอมนั่น“พิ้งค์อาบน้ำเหรอ” พิรัชถามอมิตาทันทีเพราะเวลานี้ให้ความสนิทกับเวียงพิงค์มากที่สุด เนื่องจากยังใหม่อยู่“พิ้งค์อาบน้ำค่ะ พี่รัชมีอะไรหรือเปล่าคะ ขึ้นไปพบเจ้านายมาน่ะ ห้องนอนเจ้านายใหญ่โตหรูหราไหม”“อย่าให้พูดถึง อย่างกับห้องพักเจ้าชายแน่ะ น่าอยู่มาก” พิรัชบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น“แล้วท่านประธานเรียกไปทำไมเหรอคะพี่รัช” อมิตาถามด้วยความอยากรู้“ก็ ท่านอยากให้เราตั้งใจทำให้ดีที่สุดน่ะ แล้วตอนนี้อยากจะกินอะไรดื่มอะไรก็โทรสั่งห้องอาหารให้ขึ้นมาส่งได้เลยนะ ท่านจัดการเรื่องทั้งหมดเอง วันนี้เราก็สบายเหมือนเจ้าหญิงเจ้าชายเลย” พิรัชบอกด้วยน้ำเสียงร่าเริง ทำเอาทุกคนเฮลั่นกันเลย“เย้!” เสียงเฮดั
โซ่เสน่หากามเทพ บทที่ 16
“เอ่อไม่เลยครับ ทุกคนแฮปปี้มากครับท่าน ขอบคุณครับ” “น้องใหม่เป็นยังไงบ้าง ความประพฤติดีหรือเปล่าและปรับตัวได้หรือยัง” น่าแปลกที่คาเมรอนถามถึงพนักงานหน้าใหม่ตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้สำคัญอะไร ซึ่งคาเมรอนไม่เคยถามถึงใครมาก่อน“ก็ ทำงานดีครับ อย่างที่ท่านทราบคือเธออัจฉริยะด้านนี้ มอบหมายงานให้ก็ทำออกมาได้ดีและเต็มที่ ส่วนเรื่องความประพฤติไม่ต้องห่วงครับ น่ารักมาก” พิรัชออกปากชมเปราะและยิ้มบางๆ“คะแนนเต็มสิบให้เท่าไหร่” คาเมรอนถามพลางมองออกไปนอกกระจกเช่นเดิม“ให้สิบเลยครับท่าน น่ารักมากๆ ดูซื่อๆ แต่เรื่องงานเธอมั่นใจในตัวเองมาก” “แล้วงานนี้ไว้ใจได้มากแค่ไหน ว่าจะไม่พลาด ผมหมายถึงคนเก่งๆ มักจะใจฝ่อเวลาที่ต้องอยู่ต่อหน้าคนเยอะ ประหม่าหรือเปล่า” “ก็มีบ้างครับท่าน แต่คิดว่าเธอน่าจะทำได้” “คิดว่าอย่างนั้นหรือ ทำไมไม่ทำให้ผมมั่นใจล่ะคุณรัช ถ้าไม่มั่นใจก็เตรียมหาคนอื่นเสียบแทนได้เลย เพราะถ้าขึ้นไปเก้ๆ กังๆ บนเวทีซึ่งเป็นหน้าเป็นตาบริษัทล่ะก็ ผมเรียกพบแน่ๆ ไม่ว่าใครก็ตาม” คาเมรอนบอกด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นจนน่าหวาดหวั่น“คือ รัชมั่นใจว่าเธอทำได้แน่นอนครับ แต่ว่ามือใหม่ก็ต้องสั่นเป็นธรรมดา” “ทำยังไงถ
