แชร์

บทที่ 348

ผู้เขียน: เฉิงกวงโฮ่วถู่
เขาพยักหน้าหงึกหงัก "ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้"

เขาปีนขึ้นไปที่คอมพิวเตอร์ พลางเปิดเครื่อง พลางโทรหาผู้บริหารระดับสูงพร้อมกัน คำรามเหมือนฟ้าร้อง "มาที่วิลล่าของฉันพร้อมสัญญาทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ในนามของฉัน ถ้ามาไม่ถึงได้ภายในสิบนาทีนี้ ฉันจะฆ่าทั้งครอบครัวของพวกนาย!”

หลังจากวางสายแล้ว เขาก็เริ่มทำงานหน้าคอมพิวเตอร์

ด้านนอกวิลล่า มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมแจ็กเกตหนังและกางเกงหนังสีดำเดินเข้ามา

คะเนจากอายุแล้ว ดูเหมือนว่าจะอายุสามสิบปีโดยประมาณ

รูปร่างมีส่วนเว้าส่วนโค้ง เรือนผมยาวสีแดงสะดุดตา รวบผมด้วยยางรัดผมแบบง่าย ๆ ทำให้ดูคล่องตัวและเรียบร้อย

ชื่อของเธอคือหงซิ่ว เป็นจอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับห้า

เธอคอยคุ้มกันเสวี่ยเหมยมาตั้งแต่เด็กจนโต

ครั้งนี้ได้รับคำสั่งจากเสวี่ยเหมย ให้มา 'เก็บศพ' ของเย่ซิว

หงซิ่วกอดอก ทำให้ทรวงอกของเธอเผยให้เห็นส่วนโค้งที่น่าทึ่ง

ริมฝีปากของเธอสีแดงมาก พอมองดูแวบแรกก็ทำให้คุณนึกถึงคำว่า ‘ริมฝีปากสีแดงเพลิง’

ในตอนนี้เธอขมวดคิ้วน้อย ๆ มองเข้าไปในวิลล่า "ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย ตายแล้วเหรอ? มีความกล้าหาญน่ายกย่องทีเดียว กล้าบุกเข้าไปในบ้านตระกูลเย่เพียงลำพัง"

ท่อ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 349

    ชายหัวโล้นสะพายกระเป๋า พลางวิ่งล้มลุกคลุกคลานเข้าไปในห้องแต่เมื่อเขามาถึงห้อง สิ่งที่เห็นตรงหน้ากลับทำให้เขาตกใจแทบตายหงซิ่วตามหลังมาติด ๆ และเห็นฉากนี้เช่นกันในหัวของเธอเต็มไปด้วยเสียงที่ดังวิ้งวิ้งริมฝีปากสีแดงอันแสนเย้ายวนอ้ากว้าง จนดูราวกับสามารถกลืนกำปั้นเข้าไปได้ทั้งสองคนเห็นอะไรน่ะเหรอ?เห็นคนที่มีอำนาจมากมาย สามารถควบคุมสถานการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด และมีท่าทีที่หยิ่งผยองสูงส่งอย่างเช่นเย่ขวง กำลังนั่งคุกเข่าต่อหน้าชายรูปหล่อคนหนึ่งชายหัวโล้นกับหงซิ่วต่างขยี้ตาโดยไม่รู้ตัว สงสัยว่าตัวเองเห็นภาพหลอนไปเองหรือเปล่าอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าทั้งสองจะขยี้ตามากแค่ไหน ทว่าความจริงก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าแล้วเมื่อเย่ขวงเห็นชายหัวโล้น เขาก็ตะโกนทันที "มัวยืนบื้ออะไรอยู่ เอาสัญญามาให้ฉัน!"ชายหัวโล้นสะดุ้ง รีบวิ่งไปคุกเข่าต่อหน้าเย่ขวง โดยไม่กล้ามองเย่ซิว และหยิบสัญญาหลายร้อยฉบับออกมาจากกระเป๋าหุ้นที่เย่ขวงครอบครองอยู่คิดเป็นส่วนหนึ่งในสิบของทั้งหมดในตระกูลเย่!แต่ในเมื่อเย่ซิวทำถึงขนาดนี้แล้ว จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะต้องการเพียงส่วนนี้ของเย่ขวง เขาต้องการทรัพย์สินทั

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 350

    “หืม? ปรมาจารย์สองท่าน?” เย่ซิวรู้สึกงุนงงหงซิ่วกล่าวว่า "แน่นอนว่าเป็นปรมาจารย์ที่ที่ช่วยคุณสังหารยอดฝีมือตระกูลเย่ทั้งหมดที่ด้านนอกนั่น หรือไม่ใช่สองท่าน แต่เป็นสามท่านงั้นเหรอ?!"ไม่ว่าอย่างไรเธอก็คิดไม่ถึง ว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นภายนอกนั้น จะเป็นฝีมือของเย่ซิวเพียงผู้เดียวเมื่อถูกหงซิ่วเข้าใจผิดแล้ว เย่ซิวก็ไม่คิดที่จะอธิบาย แค่พูดว่า "ถึงเวลาคุณก็จะรู้เอง"ถึงแม้หงซิ่วจะอยากสอดรู้สอดเห็นมากแค่ไหนแต่เย่ซิวไม่บอกเธอก็ไม่กล้าเซ้าซี้ เธอจึงเลือกที่จะจากไปหลังจากที่หงซิ่วออกจากวิลล่าตระกูลเย่ เดินมาไกลพอสมควร จู่ ๆ เธอก็สะดุ้งตกใจ ตบหัวตัวเอง "เกือบลืมรายงานแหนะ"จึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาเสวี่ยเหมยมีเสียงรอสายดังขึ้นไม่กี่วินาที จากนั้นเสียงเศร้าเล็กน้อยของเสวี่ยเหมยก็ดังขึ้น "เอาศพของเขาออกมาแล้วเหรอ? หาที่ฝังดี ๆ ให้เขาเถอะ”“แล้วก็ฝากจุดธูปสามดอกให้เขาแทนฉันด้วย”หงซิ่วทำหน้าประหลาดใจ "คุณหนู นายน้อยเย่...ยังไม่ตาย"“โอ้ ยังไม่ตายสินะ งั้น...หืม? เธอว่าอะไรนะ!” ทันใดนั้นเสียงของเสวี่ยเหมยก็ดังขึ้น “เขายังไม่ตายได้ยังไง? หรือว่าเขาไม่ได้ไปตระกูลเย่?”หงซิ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 351

    หลิวอวิ้นมองไปที่โรงแรมเรืองแสงสีชมพูตรงหน้า ใบหน้าแดงก่ำ พูดอย่างเขินอายว่า "พวกเรามาสถานที่แบบนี้คงไม่ค่อยเหมาะสมรึเปล่า?"ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็รู้สึกประดักประเดิดเช่นกัน "ใช่ ถ้าเรามากันสองคนก็ไม่เป็นหรอก แต่แม่ของฉันก็อยู่ด้วย..."“ยัยตัวแสบ” หลิวอวิ้นหยิกเอวของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ แสร้งทำเป็นโกรธ "ทำไม เห็นแม่เป็นก้างขวางคอหรือไง?"ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ยิ้มเขิน ๆ "ใช่ค่ะ"หลิวอวิ้นชูกำปั้นเล็ก ๆ ทำท่าเหมือนจะตี "น่าตีจริง ๆ เลย"เย่ซิวหัวเราะพลางส่ายหัว "แถวนี้มีแค่โรงแรมนี้ พวกเราอดทนไปก่อนเถอะ"ทั้งสามมาที่ล็อบบี้ เย่ซิวขอสองห้องแคชเชียร์เป็นผู้หญิงอวบอ้วนในวัยสามสิบเศษหลังจากมองไปที่เย่ซิวทั้งสามคนแล้ว แสดงรอยยิ้มกรุ้มกริ่มทันที "ขอโทษด้วยนะคะ โรงแรมของเราเหลือห้องเดียวเท่านั้น"สถานการณ์ประเภทนี้เธอเคยเจอมาหลายครั้งเหตุผลที่ธุรกิจของโรงแรมนี้ดีมาก ก็เพราะว่ามีพนักงานที่มีความละเอียดรอบคอบมากลู่เสวี่ยเอ๋อร์ได้ยินแบบนี้ก็ก้มศีรษะลงเงียบ ๆขณะที่กำลังรู้สึกประดักประเดิด อีกใจหนึ่งก็รู้สึกแปลก ๆ ไปด้วยเย่ซิวไม่สนใจ ห้องเดียวก็ห้องเดียวหลังจากจองห้องพักแล้ว ก็ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 352

    จูบอันเร่าร้อนกินเวลานานหลายนาที หลิวอวิ้นที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกอายจนแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี หลังจากจบลง ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ถึงจำได้ว่าหลิวอวิ้นยังอยู่ข้าง ๆ ทันใดนั้นใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นสีแดง ก้มหน้างุดทันทีเย่ซิวกล่าวว่า “ตามเนื้อตัวพวกคุณสองคนมีแผลถลอกอยู่ไม่น้อย สามารถทาครีมนี้ได้”“ที่นี่มีเพียงพอให้พวกคุณใช้ไปได้หลายวัน ถ้าใช้หมดแล้วผมจะทำให้ใหม่”“นี่ก็ดึกแล้ว พวกคุณรีบเข้านอนเถอะ”หลังจากพูดจบ เขาก็ลุกขึ้นยืนลู่เสวี่ยเอ๋อร์จับมือของเขาไว้ "นายจะไปไหนอีก?"“แน่นอนว่าต้องไปช่วยไป๋อวี้เจี๋ย ตอนนี้เธอยังอยู่ในคุกอยู่เลย”เย่ซิวยังไม่ลืมเธอเพียงแค่จัดลำดับความสำคัญของผู้หญิงทั้งสองในใจตนเท่านั้นลู่เสวี่ยเอ๋อร์ปล่อยเย่ซิว และพูดกำชับว่า "นายเองก็ต้องระวังตัวเองด้วยล่ะ"เย่ซิวยิ้มพูดว่า "ไม่ต้องห่วง"ทันทีที่เดินลงมาถึงหน้าโรงแรม เย่ขวงก็ลงจากรถ ค้อมตัวโค้งคำนับอย่างนอบน้อมยิ่ง "สิ่งที่คุณสั่งการ ผมได้ทำเรียบร้อยแล้ว โปรดให้ยาแก้พิษแก่ผมด้วย"เย่ซิวก้มดูเวลา เห็นว่ายังไม่ถึงสองชั่วโมง "ไปเถอะ ไปช่วยไป๋อวี้เจี๋ยออกมาก่อน"จู่ ๆ เย่ขวงก็ตัวสั่นทันทีก่อนหน้านี้เขาได้กำชับกั

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 353

    ผงยานั้นของเย่ซิวนั้นหลังจากผสมกับเลือด ก็เกิดกลิ่นแปลก ๆ ขึ้นซึ่งกลิ่นชนิดนี้ มีแรงดึงดูดที่ร้ายแรงต่อสัตว์หลายชนิดเห็นทั้งแมลงสาบ ตะขาบและแมลงจำนวนมากคลานออกมาจากฝาท่อระบายน้ำทั้งยังมีฝูงมดคลานมาจากทุกทิศทุกทางเมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นฉากนี้ เธอก็ตกใจจนตาแทบถลนความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งถาโถมเข้ามาเธอเสียใจว่าทำไมตัวเองถึงทำร้ายไป๋อวี้เจี๋ย จนทำให้ตัวเองได้รับความเดือดร้อนเช่นนี้เห็นมด ตะขาบและสัตว์ต่าง ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนไต่เข้าไปในบาดแผลของผู้หญิงคนนั้น รุมกัดอย่างบ้าคลั่งเย่ขวงที่อยู่ข้าง ๆ เห็นแล้วก็ขนหัวลุก การลงโทษแบบนี้โหดร้ายอำมหิตเกินไปมองดูตัวเองถูกกัดกินทีละน้อย ๆ ด้วยตาตัวเองคนยังไม่ตาย แต่สติสัมปชัญญะกลับพังทลายไปก่อนแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่รอดแล้วเย่ซิวแทบจะไม่ใช้วิธีการโหดร้ายเช่นนี้จัดการกับศัตรู เว้นแต่ว่าจะกระทำความผิดร้ายแรงมากจริง ๆเย่ขวงคุกเข่าลงต่อหน้าเย่ซิวเสียงดังตุบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหูน้ำตา "ที่คุณให้ทำผมก็ทำหมดแล้ว ได้โปรดเหลือทางรอดให้ผมด้วย แม้ว่าจะเป็นขอทานผมก็ยอม"เย่ซิวก้าวไปข้างหน้า จี้สกัดจุดที่ทำให้เขาขยับไม่ได้และจุดที่ทำให้พูดไ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 354

    คนที่นั่งข้างเตียงของไป๋อวี้เจี๋ย เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากเธอสวมกางเกงยีนรัดรูปและเสื้อสีดำหน้าอกของเธอโดดเด่นจนทำให้คนที่เห็นอดกังวลไม่ได้ว่าเสื้อผ้าจะระเบิดออกเมื่อไหร่ขณะนั่งตัวตรงบนขอบเตียง เรือนร่างเป็นส่วนโค้งที่งดงามอย่างยิ่งเธอยังหน้าตาสะสวยมาก ดวงตาสุกใสราวกับน้ำใสในฤดูใบไม้ผลิ ยังมีความละม้ายคล้ายคลึงกับไป๋อวี้เจี๋ยถึงเจ็ดในสิบส่วนทันทีที่เย่ซิวเปิดประตูก็เจอเธอ เขาเอียงศีรษะเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงมีดสั้นที่แทงสวนออกมา จากนั้นจึงพ่นลมหายใจออกแกร๊ง!เสียงมีดสั้นตกพื้น คนที่ลอบโจมตีเย่ซิวกุมมือตัวเองที่กำลังมีเลือดออก มองด้วยสีหน้าตกตะลึง“นายเป็นใคร?” เย่ซิวเดินไปที่เตียงดวงตาที่น่าดึงดูดของหญิงสาวได้ละสายตาจากไป๋อวี้เจี๋ยที่หมดสติ และจับจ้องไปที่เย่ซิวโบกมือให้บอดี้การ์ดหยุด พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ฉันเป็นพี่สาวของเธอ ไป๋อวี้เตี๋ย"เย่ซิวพยักหน้า เดาไว้แล้วเชียวไป๋อวี้เตี๋ยมีเสน่ห์ดึงดูดใจมากกว่าไป๋อวี้เจี๋ยรูปร่างอวบอิ่ม ทุกสัดส่วนของร่างกายมีความงดงามเป็นเอกลักษณ์ ทำให้คนอดใจที่จะสำรวจไม่ได้...“นายช่วยน้องสาวฉันไว้เหรอ?”เธอถาม น้ำเสียงค่อนข้างเ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 355

    เย่ซิวนั่งขัดสมาธิบนโซฟา เริ่มอ่านพระสูตรราชาแห่งยาหลังจากผ่านไปเก้ารอบติดต่อกัน เย่ซิวรู้สึกประหลาดใจอย่างมากหลังจากดูดซับพลังมหาศาลที่ได้รับจากไป๋อวี้เจี๋ยแล้ว กำลังภายในของเขาก็มีแนวโน้มที่จะตกผลึก!พูดแบบนี้เหมือนจะไม่ได้รับความรู้สึกที่ชัดเจนหากจะพูดง่าย ๆ ก็คือ กำลังภายในของเย่ซิวเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง!การตกผลึกของกำลังภายในนั้น มีแค่ในตำนานเท่านั้น!เพราะหลังจากที่กำลังภายในตกผลึกอย่างสมบูรณ์แล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการเปลี่ยนแปลงเป็นพลังวิญญาณ!ยิ่งไปกว่านั้น ความยากง่ายยังต่ำมาก!“ผู้หญิงคนนั้นมาจากไหน? หรือว่าร่างกายมีสิ่งพิเศษบางอย่าง?”เย่ซิวคิดอย่างเงียบ ๆเขาอารมณ์ดีมากแค่เพียงรอให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลายเป็นปรมาจารย์ แล้วตักตวงเอาจากเธออีกครั้ง เกรงว่าตัวเองคงจะกลายเป็นผู้ไร้เทียมทานในใต้หล้าอย่างแท้จริง!เขาลุกขึ้น โยนบอดี้การ์ดหลายคนที่หมดสติออกไป จากนั้นเย่ซิวก็มาข้างเตียงสภาพร่างกายของไป๋อวี้เจี๋ยดีขึ้นมากแล้วใช้กำลังภายในหล่อเลี้ยงร่างกายของเธอ จากนั้นหยิบเสื้อผ้าที่ซื้อมาเตรียมจะสวมให้เธอพอผ่านไปได้ครึ่งทาง ไป๋อวี้เจี๋ยก็ฟื้นขึ้นม

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 356

    เขาคืออาจารย์ของเย่ขวง!"ศิษย์น้อง อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเลย!" ชายชราผมขาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เย่ซิวมีปรมาจารย์สองคนคอยหนุนหลังอยู่ ตอนนี้เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย!"“ถ้าอย่างนั้นเราต้องเก็บความโกรธเอาไว้แล้วยอมทนทุกข์ทรมานอย่างนั้นเหรอ!”ชายชราพูดว่า "ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน เราต้องการความช่วยเหลือ!"“ศิษย์พี่หมายความว่ายังไงครับ?”ชายชราเผยสีหน้าเย็นชา "ไปที่สำนักเบญจพิษกันเถอะ พวกเขาคิดจะบุกเข้าไปในเมืองหลวงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”เมื่อก่อนเราดูถูกพวกเขา แต่ตอนนี้เราต้องร่วมมือกับพวกเขาแล้ว” “ครับ งั้นผมจะทำตามที่ศิษย์พี่ชี้แนะ”……ในเมืองหลวง ชั้นบนสุดของคลับส่วนตัวการตกแต่งที่นี่มีความหรูหราอย่างมาก แม้แต่ของตกแต่งชิ้นเล็ก ๆ ที่วางไว้ข้างนอกก็มีราคาแพงมากไป๋อวี้เตี๋ยกำลังแช่ตัวอยู่ในถังไม้ที่เต็มไปด้วยเครื่องยาสมุนไพรมือทั้งสองข้างทำสัญลักษณ์แปลก ๆ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ร่างกายของเธอมีอุณหภูมิสูงมากน้ำเครื่องยาสมุนไพรในถังกำลังเดือด และฤทธิ์ยาถูกดูดซึมอย่างต่อเนื่องประมาณหนึ่งชั่วโมงให้หลัง น้ำที่เป็นสีดำแต่เดิมก็เปลี่ยนเป็นเป็นน้ำใสแต่บรรยากาศรอบตัวของไป๋อวี

บทล่าสุด

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1054

    หญิงสาวไม่ได้ตอบคำถาม แต่กลับนั่งลงและเริ่มชงชาท่วงท่าของเธอลื่นไหลราวสายน้ำ ทำได้อย่างรวดเร็วเพียงครู่เดียว ถ้วยชาก็ถูกวางลงตรงหน้าเย่ซิว "ดื่มชาก่อน แล้วค่อยคุยกัน"เย่ซิวไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นศัตรูจากหญิงสาวคนนี้ จึงระงับความสงสัยในใจชั่วคราวและนั่งลงกลิ่นหอมของชาไป๋หลิงที่ลอยออกมาไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ แม้แต่เขาที่อยู่ในระดับวิญญาณก่อกำเนิดก็ยังรู้สึกเคลิบเคลิ้มเย่ซิวไม่กังวลว่าชานี้จะมีปัญหาภายในระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขามีสัตว์วิญญาณกิเลนและกระบี่หายนะคอยปกป้องอยู่ต่อให้มีพิษ ก็จะถูกขจัดออกไป ดังนั้นเขาจึงดื่มลงไปในรวดเดียวทันใดนั้นระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขาพลันก็เปล่งประกายแสงห้าสีสว่างจ้าพลังของมันแน่นหนาขึ้น และยังขยายตัวขึ้นกว่าเดิมดวงตาของเย่ซิวเป็นประกาย ด้วยความรู้สึกที่ชัดเจนว่าระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งร้อยปีถ้าได้ดื่มแบบนี้อีกสักห้าสิบครั้ง เขาก็จะสามารถก้าวเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นกลางได้แล้วใช่แล้ว ยิ่งระดับพลังสูงขึ้น ทรัพยากรที่ต้องใช้ในการทะลวงผ่านไปยังระดับถัดไปก็จะยิ่งมหาศาลขึ้นหลังจากดื่มชาเสร็จ เย่ซิวจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า "ตอนน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1053

    เมดูซ่ายืนอยู่ตรงนั้นราวกับเป็นขุนเขาสูงใหญ่ที่ไม่มีใครสามารถก้าวข้ามไปได้ทำให้ใจของทุกคนในสำนักโอสถรู้สึกหนักอึ้งผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียวหรือตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เธอยังไม่ได้ขยับแม้แต่ก้าวเดียว แค่ใช้สายตาก็สามารถเอาชนะทุกคนได้หมดแล้วณ ประเทศจ้านอิงตี้จักรพรรดิอินทรีครามเมื่อเห็นฉากนี้ ก็หัวเราะออกมาอย่างสะใจ “ฮ่าฮ่าฮ่า! สมกับเป็นเมดูซ่าในตำนาน แข็งแกร่งสมคำร่ำลือ! ต่อให้เย่ซิวมาเองก็ต้องตาย!”เขาเริ่มจินตนาการถึงวันที่ตัวเองจะสามารถรวมโลกให้เป็นหนึ่ง และเหยียบทุกคนไว้ใต้ฝ่าเท้า“ฉันจะเป็นคู่มือให้เธอเอง”เย่หลิงที่กอดกระบี่ยาวไว้ในอ้อมแขนก้าวออกมาสองร่างแยกในเงามืด หนึ่งในนั้นก็เตรียมพร้อมจะลงมือเช่นกันพลังของเมดูซ่านั้นร้ายกาจอย่างแท้จริงอีกทั้งระดับพลังของเธอก็บรรลุถึงระดับจินตานขั้นสมบูรณ์ หากต้องการเอาชนะเธอ มีเพียงร่างแยกเท่านั้นที่สามารถลงมือได้แต่ในขณะนั้นเอง สองร่างแยกกลับเปลี่ยนสีหน้าอย่างฉับพลัน โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้นก็พุ่งตรงไปยังห้องลับร่างหลักตกอยู่ในอันตราย!เมดูซ่ามองไปที่เย่หลิง แล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปาก “พวกขยะพวกนั้นไม่มีค่าอะไ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1052

    “ดีมาก” เมดูซ่าจ้องมองเย่หลิงด้วยสายตาราวกับมองเหยื่อ “ของอร่อยย่อมต้องเก็บไว้กินทีหลัง”เย่หลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกอยากลงมือ แต่สุดท้ายก็อดกลั้นไว้เมดูซ่าหันไปมองลู่เสวี่ยเอ๋อร์อีกครั้ง “เย่ซิวล่ะ? ให้เขาไสหัวออกมารับความตายซะ”ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ไม่ถ่อมตัวแต่ก็ไม่โอหัง “ถ้าแค่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังต้องให้เขาออกมาเอง งั้นศักดิ์ศรีของเขาก็คงไร้ค่าเกินไปแล้ว”ความหมายโดยนัยก็คือพวกแกไม่คู่ควรให้เย่ซิวต้องออกมาสู้ด้วยเมดูซ่ามีสีหน้าเย็นชา “ดีมาก งั้นฉันจะจัดการพวกเธอก่อน มาดูกันว่าเขาจะยังเป็นเต่าหดหัวอยู่หรือเปล่าไม่ต้องมีพิธีรีตองมากมาย ทั้งสองฝ่ายส่งคนขึ้นไปประลองตัวต่อตัวใครแพ้ก็ลงมา จนกว่าจะไม่มีใครกล้าขึ้นไปอีก”ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เอ่ยถาม “แล้วเดิมพันคืออะไร?”“ชีวิตของพวกเธอไง”ทันทีที่คำพูดนี้ดังขึ้น ทุกคนก็รู้สึกถึงไอสังหารเย็นยะเยือกที่พุ่งเข้าใส่แม้ว่าลู่เสวี่ยเอ๋อร์จะยังคงสีหน้าปกติ แต่ในใจกลับลังเลนี่เป็นการเดิมพันที่ใหญ่เกินไปแต่ตอนนี้เธอไม่มีเวลาคิดอะไรมากแล้ว เธอกัดฟันตอบ “ตกลง พวกเรายอมเดิมพัน”ทั้งสองฝ่ายจัดขบวนเตรียมพร้อมประลองฝั่งสำนักโอสถส่งเฉินหลา

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1051

    หลังจากลองวิธีต่าง ๆ แล้วไม่ได้ผล เย่ซิวก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เขายื่นมือขาวเนียนเล็ก ๆ ออกไปแตะที่ม่านพลัง ก่อนจะกระตุ้นวิชาแปรมังกรอย่างไม่ลังเลทันใดนั้น พลังอันมหาศาลก็ไหลทะลักเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเย่ซิวอย่างบ้าคลั่งทำให้ทั้งระดับวิญญาณก่อกำเนิดเข้าสู่สภาวะมังกรแปลงร่างของเขาเริ่มงอกเกล็ดมังกร หางมังกร และกรงเล็บมังกรออกมาหญิงสาวเผยแววตื่นตะลึงในดวงตา “วิชายุทธ์ช่างแข็งแกร่งนัก ถึงกับสามารถกลืนพลังของค่ายกลนี้ได้”เธอไม่ปล่อยให้เย่ซิวดูดกลืนพลังต่อไป เพราะถ้าหากปล่อยไว้นานกว่านี้ ค่ายกลต้องพังทลายแน่นอนเธอโบกมือครั้งหนึ่ง ค่ายกลจึงเปิดช่องออก “เข้ามาสิ”เย่ซิวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขากำลังสนุกกับการดูดกลืนพลังอยู่แท้ ๆแต่หญิงสาวตรงหน้าก็ไม่ได้แสดงท่าทีเป็นศัตรูอย่างน้อยก็ในตอนนี้เย่ซิวย่อมไม่อาจทำตัวเหมือนโจรได้“ขอบคุณแม่นาง”เย่ซิวพุ่งเข้าไปข้างในหญิงสาวเดินนำหน้าไปอย่างสง่างาม เอวบางอ้อนแอ้นของเธอบิดไหวเล็กน้อย ดูแล้วชวนให้เพลินตาทันทีที่เย่ซิวก้าวเข้ามาข้างใน สีหน้าของเขาพลันก็เปลี่ยนเป็นตกตะลึง......แม้ว่าเย่ซิวจะอยู่บนดวงจันทร์ได้ไม่นา

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1050

    ยังมีม้าศึกเพลิงน้ำแข็ง อีกทั้งลู่เสวี่ยเอ๋อร์และพวกเธอล้วนมีระดับพลังอย่างน้อยอยู่ในช่วงสร้างพื้นฐานขั้นกลางบวกกับจักรกลมังกรดำ ทำให้พวกเขาเริ่มมีเค้าลางของมหาอำนาจสิ่งเดียวที่ขาดไปคืออุตสาหกรรมเศรษฐกิจระดับล่าง ซึ่งยังไม่สามารถยกระดับขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”“จริงสิ” เซี่ยซิ่วซิ่วพูดขึ้นอีกประโยค “ส่งคำเชิญไปให้ประเทศหลงเถิงด้วย ถ้ามีพวกเขาช่วย ประเทศจ้านอิงตี้ก็คงไม่กล้าเล่นตุกติก”เฉินหลานกับหวังซวงตาเป็นประกาย พวกเขาเกือบลืมไปเลยว่าประเทศหลงเถิงเป็นแบ็กอัพที่แข็งแกร่งไม่นาน ข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกดึงดูดสื่อมากมายนับไม่ถ้วนให้พากันรีบไปที่สำนักโอสถแม้แต่นักเดินทางเดียวดายบางคนก็เริ่มเตรียมตัวเดินทางไปเงียบ ๆนี่คือมหกรรมที่ยิ่งใหญ่ระดับสุดยอดคนที่มองการณ์ไกลล้วนมองออกว่าประเทศจ้านอิงตี้ไม่ได้มาด้วยเจตนาดีทั้งที่รู้ว่าเย่ซิวแข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ยังกล้าเป็นฝ่ายริเริ่มเปิดการเจรจาแบบนี้ แสดงว่าพวกเขาต้องมีอะไรให้พึ่งพาทางด้านประเทศหลงเถิง หลังจากได้รับข่าวอัครมหาเสนาบดีกับผู้นำก็หารือกันว่าจะส่งใครไปเข้าร่วมนายกรัฐมนตรีเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1049

    เส้นผมของหวังซวงยังคงเปียกชื้นเธอสวมชุดนอนผ้าไหมที่แนบสนิทไปกับร่างกาย เผยให้เห็นสัดส่วนอันเย้ายวนของเธอเห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จเธอนั่งอยู่บนเตียง มือซ้ายถือรูปของเย่ซิว จ้องมองมันด้วยสายตาหลงใหล“อาจารย์ อาจารย์รู้ไหมว่าฉันชอบอาจารย์อาจารย์ช่างหล่อเหลา พลังของท่านก็แข็งแกร่ง ร่างกายของอาจารย์ยังสมบูรณ์แบบ แข็งแกร่งมาก...อาจารย์รู้ไหม? ทุกค่ำคืนฉันมักจะฝันถึงอาจารย์ ในความฝันฉันได้...กับอาจารย์”เธอกัดริมฝีปากเบา ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความปรารถนาเย่ซิวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเด็กคนนี้จะมีความคิดเช่นนี้กับตนเองเขาส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะหมุนตัวจากไปตอนนี้ผู้หญิงรอบตัวเขามีมากพอแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องรับเข้ามาเพิ่มอีกคนเย่ซิวลอยขึ้นไปเหนือสำนักโอสถเขาเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ที่แขวนอยู่บนท้องฟ้า พลันเกิดความคิดที่บ้าบิ่นขึ้นมา“บนดวงจันทร์มีอะไรอยู่กันแน่?”แม้ว่าในอดีตจะมีหลายประเทศที่ส่งยานอวกาศพร้อมมนุษย์ขึ้นไปสำรวจ และมีคนจริง ๆขึ้นไปเหยียบดวงจันทร์ได้แล้วแต่ขอบเขตที่พวกเขาเดินทางไปได้นั้นยังมีจำกัดยังมีพื้นที่อันลี้ลับบนดวงจันทร์ที่ไม่เคยถูกค้นพบที่สำคัญ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1048

    ภายในห้องลับ เย่ซิวไม่อาจรับรู้ถึงการไหลผ่านของกาลเวลาได้เลยจิตวิญญาณทั้งหมดของเขาจดจ่ออยู่กับการหลอมรวมระดับวิญญาณก่อกำเนิดด้วยรากฐานอันแข็งแกร่งและการเตรียมพร้อมที่เพียงพอ การทะลวงระดับของเขาจึงราบรื่นไร้อุปสรรคในวันที่แปดของการปิดด่าน เขาสามารถควบแน่นระดับวิญญาณก่อกำเนิดได้สำเร็จระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขามีห้าสีเช่นกันยิ่งไปกว่านั้น ขนาดของมันยังใหญ่กว่าระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นต้นทั่วไปอยู่หนึ่งเท่าพลังวิญญาณเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพอีกครั้งหากเปรียบพลังวิญญาณของเขาในอดีตเป็นเพียงตะปู ตอนนี้มันกลับกลายเป็นกระบี่ยาวเล่มหนึ่งแล้วการเพิ่มพูนของพลัง ส่งผลสะท้อนกลับเข้าสู่ร่างกายโลหิตและกล้ามเนื้อของเย่ซิวเปล่งประกายราวกับอัญมณี ดวงตาของเขาส่องแสงเจิดจ้าดุจตะวันดวงน้อยเพียงแค่คิด ระดับวิญญาณก่อกำเนิดก็แยกออกจากร่าง ลอยขึ้นสำรวจโดยรอบความรู้สึกนี้ช่างแปลกประหลาดยิ่งนักระดับวิญญาณก่อกำเนิดคือผลรวมของจินตานและจิตวิญญาณที่หลอมรวมกันก่อนที่จะทะลวงระดับ หากจิตวิญญาณของเย่ซิวออกจากร่าง มันจะได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงแม้แต่พลังของเขาก็ไม่อาจยื้อเวลาให้อยู่นอกกาย

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1047

    ยังคงเป็นที่ห้องทดลองชีวภาพหมายเลขเก้าในประเทศจ้านอิงตี้หลังจากที่ประเทศจ้านอิงตี้ทุ่มเททุกวิถีทางในการเพาะเลี้ยงมาตลอดช่วงเวลานี้นักรบยีนสิบคนกับสิ่งมีชีวิตโบราณก็ได้หลอมรวมจนถึงระดับแปดสิบเปอร์เซ็นต์ เพียงแค่แรงกดดันที่แผ่ออกมาจากพวกเขา ก็ทำให้พื้นของห้องทดลองแทบจะรับไม่ไหว เกิดรอยร้าวมากมายเหล่านักวิทยาศาสตร์ที่อยู่นอกห้องทดลองมองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจแต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะดำเนินการขั้นตอนต่อไป ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นจู่ ๆ นักรบยีนทั้งสิบคนก็เข้าห้ำหั่นกันเอง เลือดสาดกระจายไปทั่ว ราวกับนรกบนดินนักวิทยาศาสตร์ภายนอกรีบฉีดสเปรย์สารควบคุมชนิดต่าง ๆ เข้าไป แต่กลับไม่มีผลใด ๆ“แย่แล้ว! รีบเข้าสู่สถานะเตือนภัยด่วน!”เหล่านักวิทยาศาสตร์ตกตะลึงสุดขีด รู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มเกินกว่าการควบคุมตู้ม!ทันใดนั้น พลังงานบางอย่างปะทุขึ้น ทำให้ทั้งห้องทดลองสั่นสะเทือนราวกับจะพังทลายจากนั้น ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งก็ก้าวออกมาจากข้างในเธอมีใบหน้าที่งดงามสะกดสายตา อีกทั้งรูปร่างยังเย้ายวนเกินต้านทานแต่สิ่งที่แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไป ก็คือเส้นผมของเธอทั้งหมดกลับเป็นอส

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1046

    ในขณะเดียวกัน เสียงของเย่ซิวก็ดังขึ้นข้างหูเขา "สถานที่แห่งนี้ ห้ามฟื้นฟูขึ้นใหม่ภายในหนึ่งร้อยปี มิเช่นนั้นประเทศจ้านฉงตี้จะต้องหายไปจากโลกใบนี้"นี่เป็นทั้งการดูแคลน และยังเป็นการเหยียดหยามอย่างถึงที่สุดให้พวกเขาต้องเผชิญกับความอัปยศนี้ทุกขณะในช่วงเวลาหนึ่งร้อยปีถือเป็นการโต้กลับอย่างแข็งแกร่งของเย่ซิว หลังจากประเทศจ้านฉงตี้พยายามเล่นงานเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจักรพรรดิหมีเหล็กกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ความอัปยศอันรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่างใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธแต่ในความโกรธแค้นนั้นกลับแฝงไว้ด้วยความรู้สึกหมดหนทางอย่างลึกล้ำเพียงชั่วพริบตาเดียวราวกับว่าเขาแก่ลงไปอีกหลายสิบปีเดิมทีเส้นผมของเขายังมีสีดำเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง แต่ตอนนี้กลับขาวโพลนทั้งหมดผู้ช่วยที่อยู่ข้างกาย มองดูสภาพของเขาด้วยความสงสาร ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา "ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี? จะยิงจรวดออกไปอีกไหม?""ไม่ต้องแล้ว ไม่มีทางเอาชนะเขาได้หรอก"จักรพรรดิหมีเหล็กส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยล้า สายตามองไปยังร่องรอยของกระบี่อันใหญ่โตเบื้องหน้า "ดูเหมือนว่า ถึงเวลาที่ฉันจะต้องหาผู้สืบทอดแล้ว"……ม

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status