LOGINShare
บทที่ 314
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 315
เมื่อชายฉกรรจ์คนนั้นเห็นเย่ซิว พิจารณาจากรูปร่างของอีกฝ่ายที่ผอมบาง หน้าตาก็ธรรมดา แต่กลับกล้าเข้ามาแส่หาเรื่อง ทันใดนั้นเขาก็โกรธจัด “ไอ้แก่ ตรงนี้แกมีสิทธิ์พูดอะไรด้วยเหรอ!"เย่ซิวยังคงตีสีหน้าเย็นชา "ฉันจะพูดอีกครั้ง ไสหัวไปซะ!"จากนั้นชายฉกรรจ์ก็เหวี่ยงหมัดขนาดเท่าหม้อตุ๋นแล้วโจมตีไปที่หน้าของเย่ซิวอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง“ไอ้แก่ ฉันจะทำให้แกพิการเดี๋ยวนี้!”“อ้า ไม่นะ!”เด็กสาวที่อยู่ข้างหลังเย่ซิวกรีดร้องออกมาคนบนรถเองก็เบี่ยงสายตาไปทางอื่น ไม่อาจทนมองต่อไปได้ในความคิดของพวกเขา เป็นไปไม่ได้เลยที่เย่ซิวซึ่งค่อนข้างผอมกว่า จะสามารถเอาชนะชายร่างใหญ่บึกบึนคนนั้น“อ้าก!!”เสียงกรีดร้องดังก้องรถ แต่เสียงนั้นไม่ได้มาจากเย่ซิว ทว่ามาจากชายฉกรรจ์คนนั้นแทนทุกคนนิ่งอึ้งไปแล้วเมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้น ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขา ก็ทำให้ทุกคนต้องเบิกตากว้างเห็นเพียงชายฉกรรจ์ที่เมื่อสักครู่นี้ยังอวดดี บัดนี้ถูกเย่ซิวเหยียบอยู่ใต้ฝ่าเท้า กรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดเสียงพูดอุทานในรถดังสนั่น ดวงตาของเด็กสาวเองก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นเย่ซิวมองไปที่ชายฉกรรจ์ "แกทำให้ผู้ชายอย่า
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 316
ณ หอพักหอพักนักศึกษาแห่งหนึ่งในเมืองหลวงซูเสี่ยวเสี่ยวเปิดประตู รูมเมททุกคนไปกินข้าวกันหมดแล้ว จึงไม่มีใครอยู่สักคนเธอวางข้าวของไว้บนเตียงของตัวเอง จากนั้นเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์มือสองที่ซื้อมาในราคาห้าร้อยหยวนล็อกอินเข้าสู่ซอฟต์แวร์ซื้อขายหุ้นอย่างเชี่ยวชาญมีหุ้นสีเขียวอยู่บนนั้นสองสามตัวเธอติดตามหุ้นเหล่านี้มาหลายปีแล้ว แต่ไม่มีเงินพอที่จะซื้อมันได้ซูเสี่ยวเสี่ยวคลิกที่หุ้นซึ่งอยู่ด้านบนสุด จากนั้นนิ้วทั้งสิบก็รัวลงบนแป้นพิมพ์ เริ่มดำเนินการอย่างรวดเร็วมากสำหรับคนนอก ภาพลักษณ์เธอในสายตาของพวกเขาก็คือเซ่อ ๆ แต่ตอนนี้ดวงตาของเธอเป็นประกายวาววับ ซึ่งแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงถ้าเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอจะเป็นนักธุรกิจหญิงที่ปราดเปรียวมากคนหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัยเลยหลังจากดำเนินการไปได้สักพัก เธอก็หยุดและกระซิบกับตัวเอง "ตอนนี้หุ้นนี้อยู่ในจุดต่ำสุด ถ้าซื้อในตอนนี้ มันจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสิบเท่าภายในหนึ่งสัปดาห์!"เธอไม่ลังเลเลยที่จะลงทุนไปทั้งหมดสองหมื่นหยวน ซึ่งเท่ากับจำนวนเงินที่เย่ซิวโอนให้เธอ!!……เย่ซิวผลักประตูเข้าไป จากนั้นลงกลอนจากด้านในพนักงานก็ไม่แป
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 317
หนึ่งเดือนต่อจากนี้ เขาจะทำให้กิจการของตระกูลเย่ทั้งหมดต้องพังพินาศ!ไม่มีอะไรที่จะทำให้ขึ้นสู่จุดสูงสุดได้เร็วเท่ากับการเหยียบซากศพของตระกูลผู้มีอำนาจอีกแล้วหลังจากปลอบใจเธอไปสองสามคำ และบอกให้เธอระวังตัวให้มาก เย่ซิวก็วางสายโทรศัพท์หลังจากผ่านไปยี่สิบนาที รถก็ไปถึงจุดหมายเย่ซิวลงจากรถพร้อมถุงหลายใบในมือทั้งสองคนดูธรรมดามากจนไม่มีใครสังเกตเห็นเลยเดินเท้าต่อไปอีกไม่กี่กิโลเมตร ดวงตาของเย่ซิวก็ต้องหรี่ลงเขาเห็น 'คนที่คุ้นเคย' ยืนอยู่ข้างหน้านั่น!ผู้หญิงทั้งสี่คนแต่งตัวเหมือนกันหมด!พวกเธอมีรูปร่างสูงโปร่ง ยิ่งเมื่อสวมชุดออกกำลังกาย ก็ยิ่งยากที่จะปกปิดเรือนร่างอันร้อนแรงเหล่านั้นนี่คือแฝดสี่ ซึ่งแต่เดิมเคยเป็นบอดี้การ์ดของหลี่หรูเฟิง!ในตอนแรกเย่ซิวสนใจพวกเธอมาก และอยากที่จะพิชิตใจพวกเธอให้ได้ต่อมาเพราะมีเรื่องให้จัดการมากเกินไป เขาจึงลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิทเห็นแฝดสี่มาปรากฏตัวในเมืองหลวงแบบนี้ เย่ซิวก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยหรือว่าหลี่หรูเฟิงเองก็มาที่นี่แล้ว?จำได้ว่าตอนนั้นเขาได้ทำให้อีกฝ่ายพิการไปแล้ว หรือจะมาที่เมืองหลวงเพื่อทำการรักษา…ซึ่งความจริงก็เป็นเช
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 318
รูปถ่ายที่ไป๋อวี้เจี๋ยส่งมาให้มีทั้งหมดแปดถึงเก้ารูปทุกรูปช่างเซ็กซี่และร้อนแรงและทุกรูปก็สามารถกระตุ้นความปรารถนาในตัวของผู้ชายออกมาได้ในทันทีแน่นอนว่ารูปถ่ายเหล่านี้ไม่ใช่รูปของเธอ แต่เป็นรูปของเลขาเธอ!ในช่วงสุดท้าย ยังทิ้งข้อความไว้ประโยคหนึ่งด้วยว่า‘เป็นไงบ้าง เลขาฯ ของฉันคนนี้หุ่นดีมากเลยใช่ไหม?’เย่ซิวพูดไม่ออกอยู่นานมาก หลังจากอ่านข้อความจบ เขาก็ส่ายหัวแล้วลบรูปภาพทั้งหมดทิ้งภายในห้อง สองแม่ลูกร้องไห้กันอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็เริ่มคุยกันเบา ๆหลิวอวิ้นถามว่า "ลูกกับเขาไปถึงขั้นไหนแล้ว ได้มี..."ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ส่ายหัวอย่างหน้าแดง “ไม่มีค่ะ เรายังมีความสัมพันธ์แบบชายหญิงที่บริสุทธิ์มาก"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไม่รู้ทำไมหลิวอวิ้นถึงได้ลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกจากนั้นเธอก็พูดต่อว่า "ลูกเล่าให้แม่ฟังหน่อยสิว่าเขาเป็นใครมาจากไหน เบื้องหลังมีขุมอำนาจใดอยู่บ้าง ทรงพลังมากไหม เขาช่วยลูกออกมาจากเงื้อมมือของเย่ขวงได้จริง ๆ หรือ?”ตอนนี้เธออยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเย่ซิวเป็นอย่างมากลู่เสวี่ยเอ๋อร์เม้มริมฝีปากบาง แล้วเล่าทุกอย่างที่เธอรู้และพูดได้ให้กับหลิวอวิ้นฟังแม้ว่าเธอจะพู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 319
“ตอนนี้พวกเธอก็เป็นจอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับสามแล้ว งั้นฉันจะช่วยให้พวกเธอทะลวงระดับขึ้นไปกว่านี้”เมื่อแฝดสี่ได้ยินประโยคนี้ ขณะที่ดีใจ ในใจก็บังเกิดความกังขาขึ้นมาการจะยกระดับพลังยุทธ์ของจอมยุทธ์ แต่ไหนแต่ไรมาล้วนต้องพึ่งพาตัวเอง เขาจะทำได้จริง ๆ หรือ?ทว่าไม่นานพวกเธอก็รับรู้แฝดสี่แซ่เหมย ชื่อเรียงลำดับจากอายุมากไปน้อยได้แก่ ชุน เซี่ย ชิว และตงเย่ซิวเรียกให้เหมยชุนขึ้นมาก่อนสั่งให้เธอนั่งขัดสมาธิ โดยหันหลังให้เขาเย่ซิววางมือลงบนแผ่นหลังของเธอ จากนั้นปลดปล่อยกำลังภายในออกมาอย่างช้า ๆร่างกายอันบอบบางของเหมยชุนก็สั่นไหว เธอสัมผัสได้ว่าที่หลังมีความร้อนสองสายกำลังแทรกตัวเข้ามา จากนั้นไหลไปทั่วทั้งร่างกายของเธอเส้นลมปราณส่วนน้อยที่ยังถูกปิดกั้นอยู่ในร่างกายเธอถูกเปิดออกใช้เวลาเพียงสิบนาที เธอก็ทะลวงขั้นได้สำเร็จในความเป็นจริง เธอไปถึงคอขวดของระดับพลังแล้วแต่ถ้าไม่มีคนนอกช่วยเหลือ อย่างน้อยพวกเธอก็ต้องใช้เวลาอีกนานมากกว่าที่จะประสบความสำเร็จและในโลกใบนี้ ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีกำลังภายในแข็งแกร่งพอที่จะช่วยให้พวกเธอทะลวงระดับไปได้อย่างเย่ซิว“ทะลวงระดับแล้วจร
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 320
เสวี่ยเหมยรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า "ไม่เอาสิ เมื่อเช้าคุณยังทำแบบนั้นกับฉัน หรือว่าคุณไม่ปวดใจเลย?"น้ำเสียงของเธอฟังดูน้อยใจมาก แต่ในใจจับเย่ซิวกดแล้วหั่นเขาด้วยมีดเป็นพัน ๆ ชิ้นไปแล้วยอดฝีมือที่เธอส่งออกไปเองก็กลับกันมาหมดแล้ว ตอนนี้กำลังดูข้อมูลของเย่ซิวแค่จอมยุทธระดับห้า ในห้องนี้ก็มีมากถึงยี่สิบกว่าคน!เธอยังเรียกตัวยอดฝีมือด้านคอมพิวเตอร์มาด้วยอีกจำนวนมาก เพื่อระบุตำแหน่งปัจจุบันของเย่ซิวด้วยเหตุนี้ เพื่อยืดเวลาถือสายของเย่ซิวให้นานกว่านี้ เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออดอ้อนอย่างไม่คำนึงถึงภาพลักษณ์แต่เธอคงไม่รู้ว่าโทรศัพท์ของเย่ซิวนั้น ถูกตั้งรหัสการเข้าใช้งานเป็นพิเศษอย่าว่าแต่ระดมยอดฝีมือด้านคอมพิวเตอร์มาจำนวนมากเลยต่อให้แฮกเกอร์ระดับประเทศเป็นคนลงมือเอง ก็ไม่แน่ว่าจะสามารถถอดรหัสของเขาได้ในระยะเวลาอันสั้นในขณะนี้ ไฟสีแดงบนโทรศัพท์ของเย่ซิวก็กะพริบไม่หยุดการกะพริบหนึ่งครั้ง นั่นหมายถึงการสกัดกั้นการโจมตีจากศัตรูหนึ่งครั้งเสวี่ยเหมยคิดว่าเขาไม่มีทางรู้เรื่องที่เธอกำลังทำอยู่ แต่จริง ๆ แล้วเย่ซิวค้นพบเรื่องนี้นานแล้วขณะที่เขาเดินกลับ เขาก็ล้อเธอ "ผมยุ่งมา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 321
“นาย...นายท่าน...”คงมีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเสวี่ยเหมยต้องใช้ความพยายามมากเพียงใดในการพูดคำสองคำนี้หลังจากที่เธอพูดจบ ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ราวกับว่ามีเปลวไฟลุกไหม้อยู่ข้างในถ้าให้เหล่าคนหนุ่มมากพรสวรรค์เหล่านั้นที่ไล่ตามเธอมารับรู้เรื่องนี้ แถมยังได้ยินเธอเรียกผู้ชายคนหนึ่งว่า ‘นายท่าน’ ทัศนคติของพวกเขาคงยืนไม่อยู่อย่างแน่นอน!เสวี่ยเหมยฝืนระงับความอัปยศอดสูอันไว้สุดกำลัง และถามไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย "คุณ…ตอนนี้อยู่ที่ไหน...ฉันอยากเจอคุณ"ในใจก็คิดว่า ตัวเองยอมเรียกเขาว่านายท่านแล้ว เย่ซิวก็น่าจะลดการระวังตัวลงบ้างไม่คาดคิด เย่ซิวที่อยู่อีกด้านของสายกลับพูดประโยคหนึ่งที่ทำให้เธอแทบทรุด“เลิกฝันกลางวันเถอะ ผมรู้ว่าคุณจงใจถ่วงเวลาเพื่อให้แฮกเกอร์ทางฝั่งคุณถอดรหัสพิกัดของผม จะได้รู้ว่าผมอยู่ที่ไหนใช่ไหมล่ะ?”“นอกเสียจากคุณจะเรียกแฮกเกอร์ระดับประเทศมา ไม่อย่างนั้นคุณเลิกคิดเรื่องนี้ไปได้เลย”“ถ้าไม่มีอะไรอีกแล้ว ก็ไปพักผ่อนซะ สาวใช้ของผม!”เขาเน้นคำว่า ‘สาวใช้’ หนักมากหลังจากพูดจบ เขาก็วางสายและบล็อกเธอเปรี้ยง!เมื่อเสวี่ยเหมยได้ยินสิ่งนี้ เธอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 322
“ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีคุณสมบัติพอได้กินอาหารที่ผมเป็นคนทำ”หนึ่งประโยคที่ทั้งสั้นและเรียบง่าย แต่กลับอหังการ์และทรงอำนาจอย่างไร้ที่เปรียบหัวใจของไป๋อวี้เจี๋ยสั่นไหว ความรู้สึกบางอย่างที่อยู่ลึกลงไป ณ ก้นบึ้งถูกกระตุกเธอหนีบขาทั้งสองข้างไว้โดยไม่รู้ตัว สายตาเพ่งมองไปที่เย่ซิวอย่างมีความหมายไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกนี้ที่ไม่ชอบผู้ชายที่แข็งแกร่งและทรงอำนาจ!โดยเฉพาะผู้หญิงแข็งแกร่งอย่างไป๋อวี้เจี๋ยผู้ชายธรรมดา ๆ เธอย่อมไม่เห็นอยู่ในสายตามีเพียงคนที่แข็งแกร่งกว่าเธอเท่านั้นที่จะสามารถเอาชนะใจเธอได้ใบหน้าของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจนี่คือผู้ชายที่เธอเลือกแล้ว!ในขณะนี้ ไป๋อวี้เจี๋ยบังเกิดความปรารถนาที่อยากจะใช้เวลาร่วมกับเย่ซิวมากยิ่งขึ้นทันทีที่เธอเปลี่ยนความคิด ทันใดนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า "คืนนี้จะมีงานชุมนุมแลกเปลี่ยนอักษรวิจิตรและภาพวาดชั้นสูง ฉันยังมีชื่อเหลืออยู่อีกชื่อหนึ่ง คุณสนใจจะไปไหม?"เย่ซิวส่ายหัว "ผมไม่สนใจ"ไป๋อวี้เจี๋ยไม่อยากจะยอมแพ้ "คืนนี้ยังมีคนที่มีชื่อเสียงในโลกอักษรวิจิตนและภาพวาดไปร่วมงานอีกมาก แถมในครั้งนี้แม้แต่อาจารย์ต้าวจือที่เป็นเจ้าของ
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 902
“นี่จะเป็นไปได้ยังไง?” หยางถิงถิงรู้สึกไม่เชื่อในตอนแรกแต่ในวินาทีต่อมา เธอก็เห็นฉากตรงหน้าและตกตะลึงจนแทบอาเจียน พลางปิดปากตัวเองแล้วพูดขึ้นว่า “คุณปู่ นี่มันเรื่องอะไรกันคะ?!” หยางเฟิงส่ายศีรษะ พร้อมสั่งกำชับด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ตอนนี้...หลานพาเขากลับบ้านเราไปก่อน รอให้ปู่จัดการเรื่องตรงนี้เสร็จแล้วค่อยว่ากัน”“อะไรนะ?!” หยางถิงถิงถึงไม่พอใจในทันที “คุณปู่ล้อเล่นหรือเปล่าคะ? ให้หนูพาเขากลับบ้านเนี่ยนะ! นี่มันเหมือนเอาหมาป่าเข้าบ้านเลยนะคะ! คุณปู่ไม่กลัวเหรอว่าหลานสาวของคุณจะโดนไอ้หมอนี่รังแกหรือทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง?” หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ “ถ้ามีเรื่องแบบนั้นจริง ก็ดีสิ” หยางถิงถิง “???” สุดท้ายหยางถิงถิงก็ถูกบังคับให้พาเย่ซิวกลับบ้าน หยางเฟิงให้เธอเลือกสองทาง คือจะพาเย่ซิวกลับบ้าน หรือจะอยู่ช่วยกันยกศพอยู่ที่นี่ หยางถิงถิงตัดสินใจเลือกทางแรกทันที เธอขับรถเอสยูวีสุดหรู โดยมีเย่ซิวกับอลิสนั่งอยู่ด้านหลัง หยางถิงถิงเงียบไปตลอดทาง ไม่หยิ่งยโสเหมือนตอนที่อยู่กับหยางเฟิงก่อนหน้านี้เลย แถมเธอยังขับรถเร็วมากด้วยเหตุผลก็มีเพียงข้อเดียว เพราะจุดที่โด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 901
ในขณะที่รู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่หลั่งไหลจากทุกอณูของร่างกายตนเองหลังจากการปลดปล่อยพลังออกมา หยางถิงถิงรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันที เธอรู้สึกมั่นใจในตัวเองอีกครั้ง สิ่งแรกที่เธอทำคือพุ่งเข้าไปหาเย่ซิว โดยหวังจะสั่งสอนเขาให้เข็ดหลาบที่ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจมานานหยางเฟิงที่เห็นแบบนั้นถึงกับหน้าซีด รีบตะโกนห้ามปรามทันที “ถิงถิง หยุดนะ!”แต่หยางถิงถิงนอกจากจะไม่สนใจคำห้ามปรามแล้ว เธอยังเร่งความเร็วขึ้นอีก “คุณปู่ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูก็แค่จะสั่งสอนเขานิดหน่อย จะไม่ทำให้ถึงตายหรอก!”หยางเฟิงได้แต่ยกมือขึ้นกุมหน้า เขาไม่อยากมองเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหยางถิงถิงยกมือขึ้นหมายจะตบใบหน้าเย่ซิวด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมแต่ก่อนที่มือของเธอจะฟาดถึงใบหน้าเขา อยู่ดี ๆ เธอก็รู้สึกว่าเอวของเธอถูกเย่ซิวจับไว้แน่นแล้วร่างของเธอก็หมุนเคว้ง ก่อนตัวเธอจะถูกเย่ซิวหนีบไว้ใต้แขน“เพียะ!”เสียงฝ่ามือกระทบชัดเจนดังขึ้นในห้องหยางถิงถิงตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำราวกับสีตับหมูทันที พลันกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น พร้อมดิ้นรนสุดชีวิต “ไอ้บ้า! นายกล้าตีฉันเหรอ! ฉันจะสับนายเป็นพัน ๆ ชิ้น!”หยางถิง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 900
ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะสู้ชนะ แต่ก่อนหน้านั้นที่ถูกลอบโจมตี เขาก็สูญเสียคนไปถึงเกือบหนึ่งในสามเดิมทีในห้องโถงมีผู้มีพลังวิเศษมากกว่าหนึ่งพันคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงสองร้อยกว่าคนเท่านั้น และแต่ละคนก็ล้วนบาดเจ็บทั้งสิ้นเย่ซิวปรบมือเบา ๆ ดึงดูดสายตาของทุกคน จากนั้นจึงกล่าวว่า “ต่อไปนี้ ผมหวังว่าทุกคนจะพูดตามผม ใครที่ไม่พูด ก็จะลงเอยเหมือนกับศพที่กองอยู่บนพื้นตรงนี้”ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นไปถึงหัวใจ หลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งของเย่ซิว ก็ไม่กล้าขัดขืนแม้แต่น้อย พากันพูดตามอย่างว่าง่ายหยางถิงถิงในตอนนี้ยังคงอยู่ในสภาพปิดกั้นตัวเอง ไม่มีสติรับรู้ จึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเย่ซิวตั้งใจให้พวกเขาสาบานด้วยพันธสัญญาที่ร้ายแรงที่สุดตราบเท่าที่พวกเขาคิดจะเปิดเผยสิ่งใดเกี่ยวกับวันนี้ พวกเขาจะถูกกลืนกินทันทีและเสียชีวิต ณ ที่ตรงนั้นแม้แต่หยางเฟิงก็รวมอยู่ในนั้นด้วย เย่ซิวไม่เชื่อใจพวกเขา หากไม่สาบาน เขายอมฆ่าทิ้งทั้งหมดเสียดีกว่าหลังจากที่พวกเขากล่าวคำสาบานกันครบแล้ว ใบหน้าของเย่ซิวจึงปรากฏรอยยิ้มอีกครั้ง พร้อมกับสลายจิตสังหารที่แผ่ออกมาก่อนหน้าหยางเฟิงถอนหายใจโล่งอกทันที และรีบสั่งคนให้เริ่มเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 899
สีหน้าของแคสซี่ย์เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมอย่างยิ่ง เธอพบว่าตัวเองไม่อาจประเมินความแข็งแกร่งของเย่ซิวได้เลยเมื่อนึกถึงตอนก่อนหน้านี้ที่เย่ซิวแทบไม่ต้องขยับตัว แต่กลับทำลายการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย ความคิดหนึ่งพลันก็ผุดขึ้นมาในหัว"หรือว่าคนที่ถูกทั่วทั้งเมืองตามล่าเมื่อไม่กี่วันก่อนก็คือนาย!"เย่ซิวไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ปล่อยหยางเฟิงไป แล้วผมจะให้คุณได้ตายอย่างมีศักดิ์ศรี"แคสซี่ย์หัวเราะเย้ยหยัน "ถึงนายจะเป็นคนคนนั้น แต่แล้วจะยังไงล่ะ? ที่นี่คือสมาคมผู้มีพลังวิเศษ!อีกอย่างหยางเฟิงยังอยู่ในมือฉัน ถ้านายไม่อยากให้เขาตาย ก็ยืนอยู่ตรงนั้นเฉย ๆ แล้วอย่าขยับตัว!"เย่ซิวหยุดอยู่ห่างจากเธอสามเมตร พร้อมเผยรอยยิ้มเย้ยหยันตรงมุมปาก "คุณลองเดาดูสิว่าทำไมผมถึงพล่ามเรื่องไร้สาระกับคุณมากมายขนาดนี้?""แย่แล้ว..."แคสซี่ย์เกิดความระแวดระวังขึ้นทันที โดยไม่ต้องหยุดคิดอีก เธอก็ชักมีดที่เสียบอยู่ในท้องของหยางเฟิงออกมา จากนั้นกระหน่ำแทงไปที่หัวใจของเขาอย่างแรง"พรวด!"เลือดพุ่งกระฉูดออกมาร่างของแคสซี่ย์ก็แข็งค้างอยู่ตรงนั้น เธอก้มลงมองช้า ๆ ก็พบว่าร่างกายของเธอถู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 898
แคสซี่ย์ยกมือขวาขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนจะกดลงอย่างแรงพร้อมพูดว่า “ลงมือซะ! ฆ่าทุกคนที่เป็นคนของหยางเฟิง อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”"ฉึก ฉึก ฉึก!"เลือดพลันก็สาดกระเซ็น บางคนถูกโจมตีจากคนที่อยู่ข้าง ๆ อย่างไม่ทันตั้งตัวและเสียชีวิตในทันทีหยางเฟิงตกตะลึงและโกรธจัด เขาอยากจะต่อต้าน แต่ในตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงมองดูพี่น้องร่วมชาติของเขาถูกฆ่าไปทีละคนด้วยสายตาเจ็บปวดเขาหลั่งน้ำตาเลือด เสียใจภายหลังเหลือจะกล่าวไม่เคยคาดคิดเลยว่าแคสซี่ย์จะโหดเหี้ยมและไร้ความปรานีถึงเพียงนี้สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความโกลาหลในพริบตา“ไปเถอะ ถึงเวลาที่เราต้องแสดงบ้างขึ้นเวทีแล้ว”เย่ซิวจับมือของอลิส เดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและมั่นคง พลังไร้รูปปกคลุมรอบตัวเขาในระยะสองเมตร ทำให้ทุกสิ่งที่เข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือพลังวิเศษต่างๆ ล้วนถูกสะท้อนออกไปดวงตาของอลิสเปล่งประกายเจิดจ้า เธอหลงรักชายตรงหน้าอย่างหัวปักหัวปำเย่ซิวเดินไปถึงหน้าเวทีสำคัญ จับเชือกเส้นหนึ่งไว้ และส่งพลังวิญญาณอันทรงพลังและดุดันของเขาเข้าไปอย่างรุนแรงพลังนั้นเหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ไหลทะลักอย่างไม่หยุดยั้ง สร
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 897
“หรือว่ามันจะล้มเหลวไปทั้งเช่นนี้จริง ๆ? ฉันไม่มีทางยอมแน่!” หยางเฟิงกำหมัดแน่น เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดโปนเขาลงทุนไปหลายร้อยล้านในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเพียงเพื่อช่วยหยางถิงถิงปลดพันธนาการของห่วงโซ่พันธุกรรมที่กักขังเธอไว้และวันนี้ เขาก็ทุ่มเงินไปกว่าหนึ่งล้านล้านบาทเพื่อจ้างผู้มีพลังวิเศษเหล่านี้ ซึ่งได้กินเงินไปเกือบหนึ่งในสามของทรัพย์สินทั้งหมดที่เขามีหากล้มเหลว ไม่เพียงแต่จะสูญเสียเงินทอง หยางถิงถิงเองก็จะต้องตายเพราะผลกระทบของพลังย้อนกลับด้วยหยางเฟิงก้มหัวให้เหล่าผู้มีพลังวิเศษพร้อมเอ่ยเสียงหนักแน่น “ขอร้องทุกท่าน หากใครยังมีพลังเหลือได้โปรดช่วยฉันอีกครั้ง ฉันจะจดจำบุญคุณนี้ไว้ตลอดชีวิต” ด้วยสถานะของหยางเฟิง การแสดงท่าทีเช่นนี้ก็เท่ากับการลดเกียรติของตัวเองลงจนแทบไม่มีเหลือทำให้มีผู้มีพลังวิเศษอีกนับร้อยคนก้าวออกมาข้างหน้า แต่พวกเขาเหล่านั้นก็เพิ่งฟื้นฟูพลังวิเศษกลับมาได้เล็กน้อย การช่วยเหลือจึงไม่มีนัยสำคัญ หยางเฟิงกัดฟัน หยิบเซรุ่มยีนสีแดงสดหลอดหนึ่งออกมาแล้วดื่มลงไปในรวดเดียวพลังที่เหือดแห้งในร่างกายของเขา ได้ฟื้นฟูกลับสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ถ่าย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 896
กลุ่มแรกที่ทำการถ่ายโอนพลังวิเศษสำเร็จแล้ว ต่างก็ทยอยถอยกลับไป แต่ละคนมีสภาพอ่อนล้าจนแทบยืนไม่อยู่หยางเฟิงกล่าวขอบคุณด้วยความจริงใจ จากนั้นก็มีคนนำบัตรธนาคารและเซรุ่มยีนไปมอบให้ถึงมือพวกเขาของตอบแทนที่ได้รับจะแตกต่างกันไปตามระดับพลังของแต่ละคนกลุ่มแล้วกลุ่มเล่าก้าวขึ้นไปรอบตัวของหยางถิงถิงก็เริ่มแผ่คลื่นพลังอันแข็งแกร่งออกมา บนหน้าผากของเธอปรากฏตราประทับรูปกลีบดอกไม้ที่มีทั้งหมดสี่กลีบในตอนนี้กลีบแรกเริ่มเปล่งประกายสีแดงเพลิง หยางเฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงมั่นคงว่า “นี่คือพลังวิเศษธาตุไฟ” เย่ซิวมองตราประทับบนหน้าผากของหยางถิงถิง พลางรู้สึกหวั่นไหวในใจ และมีคำหนึ่งแวบขึ้นมาในความคิดแต่เขายังไม่มั่นใจนักหลังจากที่ผู้ใช้พลังวิเศษกว่าห้าร้อยคนถ่ายโอนพลังให้เธอแล้ว กลีบที่สองบนหน้าผากของหยางถิงถิงก็สว่างขึ้น มันเป็นสีเขียว ซึ่งแสดงถึงการตื่นขึ้นของพลังวิเศษธาตุไม้ เมื่อผู้ใช้พลังวิเศษกว่าแปดร้อยคนถ่ายโอนพลังวิเศษให้ กลีบที่สามก็สว่างขึ้น มันเป็นสีเหลือง แสดงถึงการตื่นขึ้นของพลังวิเศษธาตุดิน หยางเฟิงเริ่มรู้สึกประหม่าอย่างมาก เพราะยิ่งถึงช่วงหลังความยากก็ยิ่งเพิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 895
หยางถิงถิงเข้าร่วมงานวันนี้ในชุดเดรสสวยหรูหรา ดูงดงามจนยากที่จะลืมผมสีม่วงเป็นประกายของเธอถูกม้วนเป็นลอนเล็ก ๆ และเมื่อรวมกับใบหน้ารูปไข่ที่เย็นชาของเธอ ทำให้เธอดูเหมือนเซรามิกรัศมีแห่งความสง่างามของเธอเปล่งออกมาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าผิวที่เผยออกมานอกชุดที่ใส่ผ่องใสเหมือนคริสตัลและมีความขาวกระจ่างอมชมพูอีกทั้งรูปร่างของเธอยังดีมากอีกด้วยเธอมีเอวคอดกิ่วและหน้าอกที่น่ามองข้อเสียอย่างเดียวคือขาสั้นไปนิด แต่การใส่รองเท้าส้นสูงก็พอจะปกปิดจุดนี้ได้รูปลักษณ์นี้ทำให้ผู้ชายหลายพากันจ้องตาเป็นมัน อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกอยากทำให้หญิงสาวผู้นี้ยอมศิโรราบแก่พวกเขาหากให้พูดตรง ๆ หากหยางถิงถิงไม่อ้าปากพูด เธอก็คงจะยอดเยี่ยมมากเลยทีเดียวคืนนี้หยางถิงถิงพยายามยับยั้งพฤติกรรมคุณหนูผู้เอาแต่ใจของตัวเองเพราะเธอรู้ว่าคืนนี้สำคัญกับเธอมาก เธอจึงประพฤติตัวดีและขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานอย่างสุภาพหากเย่ซิวไม่ได้ใช้เวลาทั้งบ่ายกับผู้หญิงคนนี้ เขาก็คงโดนเธอหลอกเข้าได้เหมือนกันเมื่อหยางถิงถิงเดินมาอยู่ตรงหน้าเย่ซิว สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เธอยังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้จักเย่ซิว พลางพ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 894
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ นี่พวกนายกำลังทำอะไรกัน!”เมื่อเสียงอันทรงอำนาจดังขึ้น ทุกคนก็หันไปโค้งคำนับบุคคลดังกล่าว“ยินดีที่ได้พบท่านประธานและท่านรองประธาน”“ทั้งสองท่านดูเด็กลงไปทุกวันเลย”“สวัสดีท่านประธานทั้งสอง”…… ประธานและรองประธานสมาคมผู้มีพลังวิเศษเป็นคนสูงอายุสองคน ชายหนึ่ง หญิงหนึ่งพอทั้งสองเดินเข้ามา เย่ซิวก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “คุณท่านคือประธานของที่นี่หรือครับ?”ชายชราผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหยางเฟิงหยางเฟิงยิ้มและกล่าวว่า “ผมเป็นแค่รองประธาน ประธานน่ะคือคนนี้ต่างหาก”ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหยางเฟิงดูเหมือนว่าจะมีอายุประมาณหกสิบถึงเจ็ดสิบปีดูจากผมสีทองของเธอก็รู้ว่าเป็นคนประเทศจ้านอิงตี้โดยกำเนิดสมาคมผู้มีพลังวิเศษเป็นองค์กรที่สำคัญมากถึงขนาดนี้ แต่รองประธานกลับเป็นชาวต่างชาติ นี่แสดงให้เห็นว่าหยางเฟิงเป็นผู้มีอำนาจมากเพียงใดนอกจากนี้ เย่ซิวก็ใช้เวลาทั้งบ่ายกับอีกฝ่าย แต่เขากลับไม่ได้สังเกตเห็นถึงคลื่นพลังวิเศษอันแกร่งกล้าที่แผ่ออกมาจากตัวของอีกฝ่ายเลยเขาอาจจะมีพลังแข็งแกร่งกว่าเย่ซิวหรืออาจจะมีสมบัติพิเศษบางอย่างที่สามารถซ่อนลมปราณของเขาไว้ได้เย่ซิวคิดว่
