LOGINShare
บทที่ 281
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 282
“คุณเย่ ช่วยทิ้งเบอร์โทรศัพท์คุณไว้ให้ฉันได้ไหม?”ใบหน้าของน่าหลันเยียนหรานร้อนผ่าว เธอรู้สึกเขินอายมากโตมาขนาดนี้แล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอขอเบอร์ติดต่อของผู้ชายเพราะว่าตั้งแต่เล็กจนโต เธอเป็นคนสวยและโดดเด่นที่สุดในชั้นเรียนมีเพียงผู้ชายเท่านั้นที่พยายามเข้าหาเธอและใช้ทุกวิถีทางเพื่อขอเบอร์ติดต่อจากเธอหัวใจของเธอเต้นแรง กลัวว่าเย่ซิวจะเข้าใจผิด ดังนั้นเธอจึงกล่าวเสริมไปอีกประโยค“ฉันไม่ได้มีความหมายอย่างอื่น แค่คิดว่าหากหลังจากนี้มีอะไรที่ฉันไม่เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องทางการแพทย์ ฉันจะได้สามารถถามคุณเย่ได้”เย่ซิวพยักหน้าเล็กน้อยและให้เบอร์โทรศัพท์ของเขาแก่เธอหากเธอกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ เย่ซิวก็ไม่รังเกียจที่จะมอบความรู้ให้เธอท้ายที่สุดแล้ว การมีคนที่มีความรู้ความสามารถทางการแพทย์เพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่งในโลกนี้ ก็สามารถเป็นประโยชน์ต่อผู้คนหลายสิบ หลายร้อย หรือมากกว่านั้น“อ้า เยี่ยมไปเลย ขอบคุณนะ!”น่าหลันเยียนหรานมีความสุขมาก แต่แล้วเธอก็ตระหนักได้ว่าตนเองเสียมารยาทเล็กน้อย จึงแลบลิ้นออกมาด้วยความเขินอายเย่ซิวโบกมือลาแล้วเดินออกไปข้างนอกนอกสนามบินมีคนเรียกผู้โดยสารม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 283
คนอื่น ๆ เพิ่งจะรู้สึกตัว จึงพากันปล่อยหมัดและอาวุธสารพัด เข้าโจมตีเย่ซิวซึ่ง ๆ หน้าเย่ซิวเตะชายหนุ่มคนนั้นทรุดไปกองที่พื้น จากนั้นจึงลงมือเตะต่อย ทุกการเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับสายฟ้าหนึ่งนาทีต่อมา ทุกคนต่างก็ลงไปกองที่พื้น ร้องครวญครางระงมมีร่องรอยของความหวาดกลัวปรากฏอยู่ในดวงตาของชายหนุ่ม เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าเย่ซิวจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้แต่ไม่นานเขาก็คิดอะไรบางอย่างได้ ท่าท่างของเขากลับมาเย่อหยิ่งอีกครั้ง“แกเสร็จแน่ แกไม่รอดแน่ แกรู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นใคร!”เย่ซิวไม่สนใจเสียงร้องโหยหวนของมดปลวกเช่นนี้ตอนนี้เขาแค่ต้องการตามหาลู่เสวี่ยเอ๋อร์โดยเร็วที่สุดจึงหันหลังเดินไปทางแท็กซี่เมื่อชายหนุ่มเห็นเย่ซิวเพิกเฉยต่อเขา เขาก็โกรธจัดและตะโกนไปว่า "แกตายแน่ ฉันเป็นคนของตระกูลเย่ แม้ว่าแกจะหนีไปสุดขอบโลกก็ไม่อาจรอดพ้นไปจากความตายได้!"เย่ซิวที่กำลังจะก้าวขึ้นรถชะงักกึก เขาเดินกลับไปหาอีกฝ่ายอีกครั้งชายหนุ่มคิดว่าเย่ซิวหวาดกลัว เขาจึงพูดด้วยรอยยิ้มที่ดุร้ายว่า "แกกลัวแล้วล่ะสิ คุกเข่าขอโทษข้าเดี๋ยวนี้ บางทีฉันอาจจะไว้ชีวิตแก...อ๊าก!"เย่ซิวเหยียบมือขวาของเขาจนกระดูกแหลกละเอีย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 284
สาวสวยสองคนทั้งพูดและหัวเราะเดินจูงมือกันเข้ามาคนทางซ้ายอายุประมาณสามสิบปีผิวขาวมาก ราวกับน้ำนมเส้นผมยาวตรงสีดำเงางามเสื้อผ้าที่สวมใส่นั้นดูมีราคาแพงตั้งแต่แรกเห็น แสดงออกถึงความมีฐานะที่ไม่เหมือนใครอีกคนเมื่อเทียบกับเธอแล้ว มีความสง่างามด้อยกว่าเล็กน้อยแต่ข้อดีคืออายุน้อยกว่า ดูมีชีวิตชีวามากกว่าเธอสวมชุดสูททำงานรัดรูปสีน้ำเงินภายใต้กระโปรงยังสวมถุงน่องสีดำ สวมแว่นตา ย่างเดินด้วยท่าทางของผู้หญิงวัยทำงานที่มีอำนาจสาวสวยทั้งสองคนพูดไปพลางหัวเราะไปพลางแล้วเดินเข้ามา จากนั้นทั้งคู่ก็มองไปที่เย่ซิวเมื่อสาวสวยในชุดสูททำงานเห็นเขา เธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย "คุณนั่นเอง!"เย่ซิวรู้สึกประหลาดใจมากที่เห็นเธอที่นี่คนสวยนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลินโหรวเย่ซิวยังจำได้ว่าตอนที่เขาช่วยอวี่เฟยเฟยในห้องน้ำหญิง และเมื่อออกมาก็ถูกเธอบังเอิญเห็นเข้าดังนั้นหลินโหรวจึงเข้าใจผิดว่าเขาและอวี่เฟยเฟยกำลังทำเรื่องสกปรกกันอยู่ข้างในเพราะเหตุนี้หลินโหรวจึงไม่ต้องการเห็นหน้าเขาอีกสตรีสูงศักดิ์ที่อยู่ข้าง ๆ หลินโหรวถามอย่างสงสัย "เสี่ยวโหรว นี่เพื่อนของเธอเหรอ?"สีหน้ารังเกียจของหลินโหรวเห็น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 285
บุคลิกภาพที่สง่างามเช่นนี้ จะเกิดขึ้นได้หลังจากผ่านประสบการณ์ความยากลำบากต่าง ๆ มาเท่านั้น ซึ่งมันก็เป็นจุดเด่นที่ใหญ่ที่สุดบนร่างของเธออีกด้วย“พี่เสวี่ยเหมย”ผู้หญิงสองคนรีบทักทายอย่างสนิทสนมจากสายตาของพวกเธอ สามารถเห็นถึงความเคารพต่อผู้หญิงที่ชื่อเสวี่ยเหมยได้อย่างชัดเจนรูปร่างหน้าตาของเสวี่ยเหมยไม่สามารถบอกอายุอย่างเจาะจงได้มองแวบแรกเหมือนจะอายุยี่สิบแต่ถ้ามองดี ๆ ก็เหมือนอายุสามสิบเธอพูดคุยกับผู้หญิงสองคนด้วยรอยยิ้มอันน่าหลงใหลบนใบหน้าของเธอสองสามคำ จากนั้นทอดสายตาไปที่เย่ซิว“เขาคือใคร?”เย่ซิวก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างใจเย็น "สวัสดีครับ ผมชื่อเย่ซิว ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณ"เสวี่ยเหมยเหลือบมองเย่ซิวอีกสองสามครั้งเธอพบว่าชายตรงหน้านี้แตกต่างจากชายที่เธอเคยพบมาทั้งหมดสงบนิ่ง!สงบนิ่งอย่างที่แท้จริงแม้แต่ในวงสังคมชั้นสูงของเมืองหลวง ลูกหลานของตระกูลผู้ทรงอิทธิพลเหล่านั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าต่อก็ไม่สงบขนาดนี้เมื่อพวกเขาเห็นเธอ ถ้าไม่ตกตะลึง ก็โลภหรือไม่ก็คลั่งไคล้มีบางคนที่เก็บความรู้สึกได้ดีมาก แต่เสวี่ยเหมยก็ยังมองออกแต่เย่ซิวกลับไม่มีร่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 286
“ถ้าคุณบอกหมายเลขโทรศัพท์ของเขาให้กับผม ผมจะถือว่าผมติดหนี้บุญคุณของคุณ”"อะไรนะ?"ทันทีที่เย่ซิวพูดจบ ผู้หญิงทั้งสามก็มองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลินโหรว เกินจริงที่สุด มองเขาด้วยความตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง“คุณบ้าไปแล้ว รู้หรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา?”สตรีสูงศักดิ์เองปิดปากหัวเราะ "หนุ่มน้อยคนนี้ตลกจริง ๆ"เสวี่ยเหมยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและไม่ได้จริงจังกับมันเธอรู้จักบุคคลสำคัญนับไม่ถ้วน และถ้าจะสุ่มเลือกใครก็ตาม พวกเขาก็ล้วนอยู่ในระดับใหญ่โตทั้งสิ้นเธอไม่คิดว่าหนี้บุญคุณของเย่ซิวจะมีประโยชน์มากนักเสวี่ยเหมยส่ายหัวเล็กน้อยและกล่าวว่า "ฉันขอโทษค่ะ ฉันไม่สามารถตอบรับเงื่อนไขนี้ได้ ยิ่งไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะให้หมายเลขโทรศัพท์ของนายน้อยเย่แก่คุณ เชิญคุณกลับไปเถอะ"เย่ซิวถอนหายใจ "ผมมาที่นี่ด้วยความจริงใจ และหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือ แต่ถ้าไม่..."จริง ๆ แล้วเขาไม่อยากใช้กำลังบังคับเลยหลินโหรวยักคิ้วและเยาะเย้ย "ถ้าไม่แล้วจะยังไง คุณจะลงมือให้ได้เลยใช่ไหม!"สตรีสูงศักดิ์ผู้นั้นเตือน "ฉันขอแนะนำคุณว่าอย่าคิดทำอะไรจะดีกว่า ในโรสการ์เด้นมียอดฝีมือมากมาย ต่อให้มาก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 287
"หยุดนะ ที่นี่คือ..."ผลัวะ!ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดจบ เย่ซิวก็ต่อยออกไป ซัดเขาจนลงไปกองกับพื้นเย่ซิวมาถึงที่พักของเย่ขวงอย่างรวดเร็วจากนั้นบุกเข้าไปทันทีโดยไม่รีรอชักช้า!“ระวัง! ระวัง! ศัตรูรุกล้ำเข้ามาแล้ว!”หวออออ!เสียงเตือนภัยดังไปทั่วทั้งวิลล่า!จอมยุทธจำนวนมากถูกทำให้ตื่นตระหนกจากนั้นก็มีจอมยุทธกลุ่มใหญ่เริ่มถือดาบยาวแล้วพุ่งออกมานอกจากนี้ยังมีพลธนูฝีมือดีสิบกว่าคนเล็งไปที่เย่ซิวเพียงพริบตา เขาก็ตกอยู่ในวงล้อมการเคลื่อนไหวที่ใหญ่โตแบบนี้ ต่อให้เป็นระดับปรมาจารย์ที่มา ก็ยังต้องจ่ายด้วยราคาระดับหนึ่งถึงจะสามารถฝ่าวงล้อมไปได้“จับมัน แล้วฆ่ามันซะ!”ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนพ่อบ้านปรากฏตัวขึ้น พูดจาเข้าประเด็นในทันทีเขาไม่สนใจสักนิดว่าเย่ซิวเป็นใคร สั่งให้ทำการฆ่าเขาในทันทีตระกูลเย่แข็งแกร่งพอ และอหังการถึงขนาดนั้น!ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!ลูกธนูถูกยิงไปที่เย่ซิวจากทั่วทุกทิศ ส่งเสียงแหวกตัดกับอากาศ แถมมุมยิงก็แหลมคมอย่างมากเย่ซิวขยับร่างและเยื้องย่างราวกับมังกรและพยัคฆ์ กำลังภายในแผ่ออกไปนอกร่างกายลูกธนูทั้งหมดกระเด็นออกไปหลังจากสัมผัสกับร่างของเขาเขาคว้าดาบยาวไว้ด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 288
จู่ ๆ เย่ซิวก็หมุนตัวกลับไปประกายแสงเย็นเยียบพุ่งมาใกล้ถึงตรงหน้าเขาแล้ว!เห็นชัดเลยว่าสองคนนี้คือตัวล่อที่จงใจปรากฏตัวออกมาเพื่อให้เขาติดกับ“ตกหลุมพรางแล้ว!”“ฮ่าฮ่า เขาตายแน่ ไม่มีทางที่เขาจะหลบการสังหารของพี่ใหญ่ในระยะใกล้ขนาดนี้ได้อย่างแน่นอน!”มือขวาของเย่ซิวเต็มไปด้วยกำลังภายในอันแข็งแกร่ง เขาจับมีดบินนั้นที่เขวี้ยงมาโจมตีเขาด้วยมือเดียว จากนั้นสะบัดมือส่งมีดนั้นกลับไปพรวด!บนต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลนัก มีชายคนหนึ่งตกลงมาแล้วตายคาที่!“พี่ใหญ่!”“เป็นไปได้ยังไงกัน!”ชายทั้งสองคนจ้องเย่ซิวด้วยความโกรธมาก พวกเขาคำราม จากนั้นก็พุ่งเข้าหาเย่ซิวน่าเสียดายที่ทั้งหมดนี้มันไร้ผลจอมยุทธระดับห้า เป็นได้เพียงมดปลวกตัวน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ซิว!แกร็ก! แกร็ก!หลังจากจัดการกับพวกเขาได้อย่างง่ายดายแล้ว เย่ซิวก็ตรงเข้าไปในวิลล่าต่อหน่วยรักษาความปลอดภัยทั้งหมดของวิลล่า ถูกเย่ซิวทำลายลงอย่างสิ้นเชิงเขารีบขึ้นไปที่ชั้นสาม ไปที่ห้องแรกทางฝั่งซ้ายมือโดยเร็วที่สุดปัง!ประตูถูกเตะให้เปิดออก จากนั้นสิ่งที่เขาเห็นก็ทำให้เขาโทสะปะทุขึ้นอีกลู่เสวี่ยเอ๋อร์ถูกตบอีกครั้งบนใบหน้าท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 289
เย่ขวงรู้สึกว่าตัวเองได้รับความอัปยศอย่างถึงที่สุดแล้ว ราวกับถูกคนสวมเขาไว้บนหัวเขาเป็นคนหยิ่งยโสและอวดดีอย่างมากสำหรับคนที่เขาถูกใจแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ใครเข้ามาแตะต้องทั้งนั้นดังนั้นเมื่อเขาเห็นเย่ซิวอยู่ใกล้กับผู้หญิงที่เขาชอบ เขาก็โกรธจัดราวกับถูกไฟเผาผลาญใจลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลับกังวลจนอยู่นิ่งไม่ได้ เธอพูดกับเย่ขวงว่า “ได้โปรดปล่อยเขาไปเถอะ ฉันจะยอมคุณทุกอย่าง และต่อไปจะไม่ติดต่อกับเขาอีก”สีหน้าของเย่ขวงดุร้าย "นางสารเลว แกฝันไปเถอะ มันต้องตาย ส่วนแกก็ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนรถเข็น!"“ดูเหมือนว่าแกจะลืมสถานการณ์ตอนนี้ของแกไปแล้วนะ!”เย่ซิวเดินไปหาเย่ขวง จากนั้นวางมือลงบนไหล่ของเขา“ตอนนี้ไม่ใช่แกที่จะมีสิทธิ์ตัดสินใจว่าฉันจะอยู่หรือไป แต่เป็นฉันต่างหากที่มีสิทธิ์ตัดสินใจจะปล่อยหรือไม่ปล่อยแกไปดี”เย่ขวงมองเขาอย่างเย็นชา "ทำไม แกคิดจะฆ่าฉันเหรอ แกกล้าพอหรือไง?!"แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ในสถานะเสียเปรียบโดยสิ้นเชิง แต่เขาก็ไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อยเขาไม่คิดว่าเย่ซิวจะกล้าพอถึงขนาดฆ่าเขาทิ้งเย่ซิวยิ้ม "ฆ่าแก นั่นมันง่ายสำหรับแกเกินไป ฉันอยากให้แกใช้ชีวิตนับจากนี้ไปด้วยความ
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 866
มีลักษณะคล้ายกับแผนภาพแปดทิศแต่ดูซับซ้อนกว่ามากจากนั้นจึงเขียนเนื้อหาของสัญญาไว้ด้านข้าง เย่ซิวมองสองพี่น้องที่ดูประหลาดใจพลางอธิบายว่า “แค่พวกคุณหยดเลือดลงไปบนนี้ สัญญาก็จะเสร็จสมบูรณ์ ถ้าเกิดละเมิดสัญญาขึ้นมา เบาหน่อยก็จะกลายเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต ถ้าหนักหน่อยก็ตายคาที่”“มันมีพลังถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?” พรีเอลล์เอ่ยถาม“แน่นอน”พี่น้องสองคนยังคงลังเลแต่ก็ยอมหยดเลือดลงบนสัญญา จากนั้นเย่ซิวก็ทำตามเช่นกันสัญญาส่งแสงแปลกประหลาดออกมาโดยแยกเป็นสามส่วน ก่อนจะซึมเข้าสู่ร่างกายของทั้งสามคนในใจพวกเขาก็เกิดความเข้าใจอย่างลึกซึ้งขึ้นมาโดยทันที หากละเมิดขึ้นมาจะต้องจ่ายค่าตอบแทนมหาศาลสองพี่น้องถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขอแค่สร้างความเชื่อใจกันได้ก็เพียงพอแล้วพรีเอลล์มองไปยังพี่ชายของเธอ “พี่ว่าเราบอกเรื่องนั้นเขาไปดีไหม อาจจะได้อะไรกลับมาก็ได้”พูทดวงตาเป็นประกาย ก่อนจะเอ่ยกับเย่ซิว “มีโอกาสครั้งใหญ่รออยู่ ขึ้นอยู่กับว่านายจะมีความสามารถพอที่จะคว้ามันไว้ได้หรือเปล่าเรื่องนี้เป็นความลับสุดยอดของประเทศจ้านอิงตี้เลยนะ ถ้าตระกูลเราไม่มีพื้นฐานดีก็คงไม่มีทางรู้ได้”เย่ซิวเผยสีหน้าสนใจในทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 865
สองพี่น้องพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียง แสดงท่าทีเชื่อฟังอย่างมากจะไม่เชื่อฟังได้อย่างไร ในเมื่อชีวิตพวกเขาอยู่ในกำมืออีกฝ่าย"ผ่อนคลายหน่อย ผมเป็นคนที่พูดด้วยง่ายมาก" เย่ซิวพูดพร้อมกับยิ้ม"ข้อแรก ที่นี่ยากจนมาก ผมต้องการให้พวกคุณลงทุนที่นี่ต่อเนื่องเป็นเวลาสิบปี และทุกปีต้องใช้เงินลงทุนไม่ต่ำกว่าห้าหมื่นล้านบาทเหรียญหลงเถิง"สองพี่น้องหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย สุดท้ายพูทก็กัดฟันพูด "ตกลง ฉันยอมรับ"นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเงินเพียงอย่างเดียว เพราะการลงทุนย่อมต้องนำผู้เชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้องมาด้วยมันเหมือนกับการที่อาจารย์สอนลูกศิษย์ใหม่การลงทุนสุดท้ายย่อมมากกว่าตัวเลขที่ปรากฏอยู่ในบัญชีเย่ซิวพูดต่อ "พวกคุณมาจากประเทศจ้านอิงตี้ใช่ไหม? แม้ผมจะรู้ว่าพวกคุณกับประเทศจ้านอิงตี้เป็นพี่น้องร่วมสายเลือดแต่หากประเทศจ้านอิงตี้ล่มสลาย เราแบ่งมันกันคนละครึ่งก็น่าจะกินอิ่มกันทั้งสองฝ่ายนะ"สองพี่น้องเงยหน้าขึ้นมองเย่ซิวด้วยความตกตะลึงเย่ซิวช่างใจกล้าเกินไปแล้ว ถึงกับพูดเรื่องแบบนี้ออกจากปากถึงกับคิดจะแบ่งประเทศจ้านอิงตี้ เพ้อฝันไปชัด ๆพรีเอลล์ได้สติกลับมา เธอส่ายหน้า "อย่าว่าแต่ความเป็นไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 864
โชคดีที่เย่ซิวไม่เคยหยุดบำเพ็ญตนอย่างหนัก ไม่เช่นนั้นเขาคงถูกคนเหล่านี้แซงหน้าไปนานแล้วพรีเอลล์ยิ่งสู้ก็ยิ่งตกใจ เจ้าหมอนี่ที่มีแสงทองเปล่งประกายไปทั้งตัว ร่างกายของเขาแข็งแกร่งจนเกินไปหมัดของเธอเริ่มเจ็บขึ้นเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่าสถานการณ์ชักจะยุ่งยากแล้วโชคดีที่ตอนนี้เองพูทก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็กระโจนเข้าร่วมการต่อสู้ร่างแยกทองคำของเย่ซิวนั้นแข็งแกร่งมาก แม้ต้องสู้แบบหนึ่งต่อสองในระยะเวลาอันสั้นก็ยังไม่เสียเปรียบอีกทั้งยังมีความสามารถพิเศษ คือการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วอาทิเช่น หน้าอกที่ถูกพูทชกจนยุบลงไป แต่ก็ฟื้นตัวกลับมาเหมือนเดิมในเวลาไม่นานการต่อสู้ดำเนินไปกว่าครึ่งชั่วโมง ในที่สุดร่างแยกก็ถูกเย่ซิวเก็บกลับเข้าไปร่างแยกนี้ถึงขีดจำกัดแล้ว ท้ายที่สุดมันมีพลังเพียงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของตัวเขาเท่านั้นทางฝั่งสองพี่น้องเวลานี้เหงื่อไหลท่วมตัว หอบหายใจอย่างหนัก และเริ่มรู้สึกไม่ดีในใจแต่เดิมพวกเขาคิดว่าแค่ร่วมมือกันสองคนย่อมไร้เทียมทานแต่ตอนนี้พวกเขาแทบจะหมดแรง ทั้งที่เย่ซิวตัวจริงยังไม่ได้ลงมือเลยยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเคยเห็นภาพการต่อสู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 863
เย่ซิวพาพรีเอลล์ไปยังยอดเขาที่อยู่ห่างจากบาร์ประมาณสี่สิบลี้บนยอดเขานี้มีต้นไม้มากมาย และยังมีสระน้ำธรรมชาติเล็ก ๆ ที่มีน้ำพุอยู่ด้านล่าง น้ำที่นี่ทั้งใสและมีรสหวานพรีเอลล์พอใจกับสถานที่นี้เป็นอย่างมาก ดวงตาคู่สวยของเธอจับจ้องไปที่เย่ซิว “ที่ที่ดีขนาดนี้ คุณมาเจอมันได้ยังไง? หรือว่าคุณชอบพาผู้หญิงมาที่นี่บ่อย ๆ ?”เย่ซิวยิ้มเล็กน้อย “คุณลองเดาดูสิ”พรีเอลล์ขยับเข้าไปใกล้เย่ซิว มือข้างหนึ่งเชยคางของเขาขึ้น ดวงตาเปล่งประกายอย่างน่าหลงใหล “ฉันไม่อยากเดาหรอก ต่อจากนี้มาดูกันว่าคุณจะทนได้แค่ไหน…”เย่ซิวยิ้มจาง ไม่พูดอะไรอีกแต่ท่าทางของเขากลับทำให้พรีเอลล์รู้สึกเหมือนถูกท้าทายเธอผลักเย่ซิวลงไปที่พื้นอย่างแรงและเริ่มเปิดฉากรุกก่อนกลิ่นเหล้า กลิ่นน้ำหอม และกลิ่นกายของเย่ซิวผสมผสานกันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวพระจันทร์บนฟ้าถูกกลุ่มเมฆบดบังไว้ เหมือนกับกำลังเขินอายในตอนแรกพรีเอลล์เป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่าง เธอรู้สึกพึงพอใจมากแต่หลังจากผ่านไปกว่าชั่วโมง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เย่ซิวแข็งแกร่งเกินกว่าที่เธอคาดไว้มากในฐานะผู้หญิงที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ เธอไม่ต้องการถูกเย่ซิวเอาชนะ เธอจึงกัดฟ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 862
เขาอยากจะดูว่าไอ้หน้าอ่อนตรงหน้านี้จะดื่มเหล้าแรงหกสิบดีกรีนี้ได้รึเปฃ่า?!เย่ซิวหยิบแก้วขึ้นมาดมเล็กน้อย จากนั้นก็ยกดื่มรวดเดียวจนหมด ทำให้พรีเอลล์มีความรู้สึกดีต่อเย่ซิวเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยคนจากประเทศจ้านฉงตี้ชอบดื่มเหล้ากันมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาแต่ละคนมีความสามารถในการดื่มเหล้าที่ยอดเยี่ยมมากคนที่ดื่มเหล้าไม่เป็นจะถูกพวกเขามองด้วยสายตาดูถูก“เอาเหล้าแรง ๆ มาอีกสิบแก้ว!” พรีเอลล์มองเย่ซิวด้วยความสนใจ อยากจะดูว่าผู้ชายคนนี้จะดื่มได้มากแค่ไหนเย่ซิวมองหญิงสาวที่มีรูปลักษณ์ติดอันดับหนึ่งในสามอันดับแรกจากบรรดาผู้หญิงทุกคนที่เขารู้จัก แล้วถามไปว่า “ถ้าผมสามารถดื่มเหล้าแรง ๆ สิบแก้วนี้หมด จะได้อะไรเป็นรางวัลล่ะ?”เธอเลิกคิ้วเล็กน้อย “ถ้าคุณดื่มหมดแล้วเดินออกจากบาร์ได้เอง คืนนี้ฉันจะเป็นของคุณ”ภาพเลิกคิ้วนั้นช่างเย้ายวนใจริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อย เหมือนจะรอให้ใครบางคนมาลิ้มรสมัน หรืออาจเป็นการท้าทายเย่ซิวกลาย ๆเย่ซิวส่ายหัวเบา ๆ หญิงสาวคนนี้ดูถูกเขาเกินไป อย่าว่าแต่เหล้าหกสิบดีกรีเลย ต่อให้เป็นร้อยดีกรี เขาก็ดื่มได้เป็นสิบถังอย่างไม่สะทกสะท้านบาร์เทนเดอร์ที่อิจฉาอย่างม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 861
ตอนนี้ประสาทสัมผัสของเย่ซิวไวเป็นพิเศษ ทันทีที่ออกมา เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งสองสายที่ห่างออกไปทางทิศเหนือราวสองร้อยลี้แม้ว่าพวกเขาเหมือนจะมีวิธีซ่อนพลังของตนอยู่ แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นจากการรับรู้ของเย่ซิวได้“น่าสนใจ เป็นไปได้ว่ามหาอำนาจเหล่านั้นพบอะไรบางอย่างแล้วเลยส่งยอดฝีมือมา” เย่ซิวยิ้มมุมปาก และมุ่งหน้าไปยังจุดที่พลังทั้งสองอยู่ตอนนี้เป็นเวลาประมาณห้าทุ่มกว่าด้วยความพยายามของเฉินหลานและหวังซวง ยามค่ำคืนของสำนักโอสถในตอนนี้จึงมีชีวิตชีวามากพวกเขาเปิดทั้งบาร์ คาราโอเกะ และร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แต่ทั้งหมดเป็นสถานที่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย เย่ซิวไม่อนุญาตให้มีสิ่งไม่เหมาะสมเกิดขึ้นในสถานที่สาธารณะเหล่านี้เย่ซิวเปลี่ยนรูปลักษณ์เล็กน้อยก่อนเดินเข้าไปในบาร์แห่งหนึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับบาร์ในประเทศอื่น ๆ บาร์ที่นี่เพิ่งอยู่ในช่วงเริ่มต้นไม่มีผู้หญิงที่สวมผ้าน้อยชิ้นเต้นยั่วยวนบนเวที ดูยังค่อนข้างอนุรักษนิยมเย่ซิวกวาดสายตาไปรอบ ๆ บาร์อย่างรวดเร็ว และล็อกเป้าหมายได้ในทันทีชายหนึ่งคน หญิงหนึ่งคนชายคนนั้นเอนกายอยู่บนโซฟา มือข้างหนึ่งถือแก้วเหล้า อีกข้างโอบผู้หญิงที่แต่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 860
"เป็นไปได้มากว่าเขาอาจจะซ่อนตัวอยู่ที่นั่นด้วย เราแอบไปตรวจสอบดูหน่อยดีกว่าถ้าเย่ซิวซ่อนตัวอยู่ที่นั่นจริง เราก็ฆ่าเขาเสียเลย ผู้ชายคนนั้นมีความลับอยู่มากมายเกิน ฉันสนใจเขามาก"พูทเบ้ปากแล้วพูดว่า "ก็ได้ ถ้าน้องสาวสุดที่รักของฉันพูดอย่างนั้น งั้นเราก็ไปกันเดี๋ยวนี้เลย"......ในห้องลับ เย่ซิวจัดเตรียมวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับการสร้างร่างแยกทองคำทั้งหมดวางไว้ตรงหน้าข้าง ๆ กันมีเตาหลอมยาตั้งอยู่เขาเริ่มด้วยการใช้พลังกระตุ้นเตาหลอม หลอมละลายวัตถุดิบแต่ละอย่างและทำให้พวกมันบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นขั้นตอนการรวมวัตถุดิบเหล่านี้เข้าด้วยกันค่อนข้างยากเพราะคุณสมบัติของวัตถุดิบแต่ละชนิดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เขาต้องกระตุ้นเปลวไฟของเตาหลอมอย่างต่อเนื่อง ใช้อุณหภูมิสูงบังคับให้วัตถุดิบหลอมรวมเข้าด้วยกันขั้นตอนที่สองคือการใช้พลังจิตหล่อวัตถุดิบเหล่านี้ให้เป็นรูปร่างเหมือนตัวเขาเองทุกประการเขาใช้เวลาถึงสองวันเต็มจึงสำเร็จรูปปั้นที่มีรูปร่างและหน้าตาเหมือนเย่ซิวทุกกระเบียดนิ้วปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่ซิวนวดหัวด้วยความอ่อนล้า การใช้พลังจิตสร้างรูปร่างตลอดสองวันทำให้พลังจิตของเขาหมดเกลี้ยงเขาไม่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 859
นักวิทยาศาสตร์อีกคนหนึ่งตอบว่า “ความคืบหน้าก็น่าจะพอ ๆ กัน แต่ดูเหมือนน้องสาวคนสวยของคุณจะไม่ชอบให้มีนักวิทยาศาสตร์ชายคอยมองตอนเธอเปลี่ยนร่าง ดังนั้นพวกเราก็ไม่รู้รายละเอียดเหมือนกันแต่ดูจากเวลาแล้ว อีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็น่าจะรู้ผลแล้วล่ะ”ในห้องทดลองข้าง ๆ กำลังมีเหตุการณ์คล้าย ๆ กันเกิดขึ้น เพียงแต่ครั้งนี้เป้าหมายของการทดลองเป็นผู้หญิงเธอเป็นผู้หญิงที่สูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร รูปร่างสูงโปร่งเป็นอย่างมาก ส่วนที่ควรจะโค้งก็โค้งเว้าได้อย่างสมบูรณ์แบบมีผมยาวลอนใหญ่สีทองเป็นประกายและที่สะดุดตาที่สุดคือผิวของเธอขาวเนียนจนดูเหมือนมีแสงเปล่งประกายออกมาได้ใบหน้าของเธอสวยงามชนิดที่หาได้ยากยิ่ง พอเห็นเธอแล้วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำว่า ‘งามล่มเมือง’ สามคำนี้มีนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วฉีดยีนเข้าไปในแขนทั้งสองข้างของเธอ จากนั้นก็รีบถอยออกไปไม่นานนัก ร่างกายของเธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วเธอแตกต่างจากพี่ชาย ร่างของเธอหลังจากการแปลงร่างมีรูปร่างที่เพรียวยาวกว่า และขนที่งอกขึ้นมาก็เป็นสีเงิน ทำให้ดูสูงส่งยิ่งขึ้นนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากที่อยู่นอกห้อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 858
แต่นี่ก็ถือว่าเป็นโชคที่คาดไม่ถึง การส่งกระทิงคลั่งออกมานับว่าไม่ได้เสียเปล่าเย่ซิวบอกตำแหน่งของเหมืองถ่านหินให้กระทิงคลั่ง จากนั้นก็ให้หวังซวงและเฉินหลานจัดการส่งคนเข้ายึดพื้นที่นี้ส่วนพวกชาวบ้านของชนเผ่าเหล่านี้ จะถูกผนวกรวมเข้ากับสำนักโอสถและค่อย ๆ ทำการอบรมสอนพวกเขาในภายหลังจากนั้นเย่ซิวก็รีบรุดกลับไปยังห้องลับเพื่อเตรียมสร้างร่างแยกทองคำ......ใต้ผืนทะเลทรายแห่งหนึ่งในประเทศจ้านฉงตี้ มีห้องทดลองชีวภาพขนาดใหญ่อยู่สถานที่แห่งนี้ถูกป้องกันอย่างแน่นหนา แม้จะเป็นกองทัพหนึ่งแสนคนก็ยากที่จะโจมตีเข้ามาภายในเวลาไม่กี่วัน“โฮก โฮก โฮก!”เสียงคำรามอันน่าหวาดกลัวดังก้องจากส่วนที่ลึกที่สุดของห้องทดลอง เสียงนั้นดังเหมือนกับฟ้าผ่าที่ชวนให้แสบแก้วหูเห็นเพียงชายร่างใหญ่คนหนึ่งสูงราวสองเมตรกำลังแหงนหน้าคำรามอย่างบ้าคลั่ง เส้นเลือดที่ผิวหนังปูดโปนขึ้นราวกับงูยักษ์ที่ขยับไปมา ดูน่ากลัวอย่างยิ่งทั่วร่างของเขาปกคลุมไปด้วยขนสีดำที่งอกยาวออกมาและร่างกายก็ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น เขี้ยวยาวโผล่ออกมา เขากลายร่างเป็นหมีดำยักษ์ที่สูงหกถึงเจ็ดเมตรพื้นเหล็กใต้เท้าของเขา วินาทีนี้แตกร้าวกระจัดกระ
