Share

บทที่ 284

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
สาวสวยสองคนทั้งพูดและหัวเราะเดินจูงมือกันเข้ามา

คนทางซ้ายอายุประมาณสามสิบปี

ผิวขาวมาก ราวกับน้ำนม

เส้นผมยาวตรงสีดำเงางาม

เสื้อผ้าที่สวมใส่นั้นดูมีราคาแพงตั้งแต่แรกเห็น แสดงออกถึงความมีฐานะที่ไม่เหมือนใคร

อีกคนเมื่อเทียบกับเธอแล้ว มีความสง่างามด้อยกว่าเล็กน้อย

แต่ข้อดีคืออายุน้อยกว่า ดูมีชีวิตชีวามากกว่า

เธอสวมชุดสูททำงานรัดรูปสีน้ำเงิน

ภายใต้กระโปรงยังสวมถุงน่องสีดำ สวมแว่นตา ย่างเดินด้วยท่าทางของผู้หญิงวัยทำงานที่มีอำนาจ

สาวสวยทั้งสองคนพูดไปพลางหัวเราะไปพลางแล้วเดินเข้ามา จากนั้นทั้งคู่ก็มองไปที่เย่ซิว

เมื่อสาวสวยในชุดสูททำงานเห็นเขา เธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย "คุณนั่นเอง!"

เย่ซิวรู้สึกประหลาดใจมากที่เห็นเธอที่นี่

คนสวยนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลินโหรว

เย่ซิวยังจำได้ว่าตอนที่เขาช่วยอวี่เฟยเฟยในห้องน้ำหญิง และเมื่อออกมาก็ถูกเธอบังเอิญเห็นเข้า

ดังนั้นหลินโหรวจึงเข้าใจผิดว่าเขาและอวี่เฟยเฟยกำลังทำเรื่องสกปรกกันอยู่ข้างใน

เพราะเหตุนี้หลินโหรวจึงไม่ต้องการเห็นหน้าเขาอีก

สตรีสูงศักดิ์ที่อยู่ข้าง ๆ หลินโหรวถามอย่างสงสัย "เสี่ยวโหรว นี่เพื่อนของเธอเหรอ?"

สีหน้ารังเกียจของหลินโหรวเห็น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 285

    บุคลิกภาพที่สง่างามเช่นนี้ จะเกิดขึ้นได้หลังจากผ่านประสบการณ์ความยากลำบากต่าง ๆ มาเท่านั้น ซึ่งมันก็เป็นจุดเด่นที่ใหญ่ที่สุดบนร่างของเธออีกด้วย“พี่เสวี่ยเหมย”ผู้หญิงสองคนรีบทักทายอย่างสนิทสนมจากสายตาของพวกเธอ สามารถเห็นถึงความเคารพต่อผู้หญิงที่ชื่อเสวี่ยเหมยได้อย่างชัดเจนรูปร่างหน้าตาของเสวี่ยเหมยไม่สามารถบอกอายุอย่างเจาะจงได้มองแวบแรกเหมือนจะอายุยี่สิบแต่ถ้ามองดี ๆ ก็เหมือนอายุสามสิบเธอพูดคุยกับผู้หญิงสองคนด้วยรอยยิ้มอันน่าหลงใหลบนใบหน้าของเธอสองสามคำ จากนั้นทอดสายตาไปที่เย่ซิว“เขาคือใคร?”เย่ซิวก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างใจเย็น "สวัสดีครับ ผมชื่อเย่ซิว ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณ"เสวี่ยเหมยเหลือบมองเย่ซิวอีกสองสามครั้งเธอพบว่าชายตรงหน้านี้แตกต่างจากชายที่เธอเคยพบมาทั้งหมดสงบนิ่ง!สงบนิ่งอย่างที่แท้จริงแม้แต่ในวงสังคมชั้นสูงของเมืองหลวง ลูกหลานของตระกูลผู้ทรงอิทธิพลเหล่านั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าต่อก็ไม่สงบขนาดนี้เมื่อพวกเขาเห็นเธอ ถ้าไม่ตกตะลึง ก็โลภหรือไม่ก็คลั่งไคล้มีบางคนที่เก็บความรู้สึกได้ดีมาก แต่เสวี่ยเหมยก็ยังมองออกแต่เย่ซิวกลับไม่มีร่อ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 286

    “ถ้าคุณบอกหมายเลขโทรศัพท์ของเขาให้กับผม ผมจะถือว่าผมติดหนี้บุญคุณของคุณ”"อะไรนะ?"ทันทีที่เย่ซิวพูดจบ ผู้หญิงทั้งสามก็มองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลินโหรว เกินจริงที่สุด มองเขาด้วยความตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง“คุณบ้าไปแล้ว รู้หรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา?”สตรีสูงศักดิ์เองปิดปากหัวเราะ "หนุ่มน้อยคนนี้ตลกจริง ๆ"เสวี่ยเหมยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและไม่ได้จริงจังกับมันเธอรู้จักบุคคลสำคัญนับไม่ถ้วน และถ้าจะสุ่มเลือกใครก็ตาม พวกเขาก็ล้วนอยู่ในระดับใหญ่โตทั้งสิ้นเธอไม่คิดว่าหนี้บุญคุณของเย่ซิวจะมีประโยชน์มากนักเสวี่ยเหมยส่ายหัวเล็กน้อยและกล่าวว่า "ฉันขอโทษค่ะ ฉันไม่สามารถตอบรับเงื่อนไขนี้ได้ ยิ่งไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะให้หมายเลขโทรศัพท์ของนายน้อยเย่แก่คุณ เชิญคุณกลับไปเถอะ"เย่ซิวถอนหายใจ "ผมมาที่นี่ด้วยความจริงใจ และหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือ แต่ถ้าไม่..."จริง ๆ แล้วเขาไม่อยากใช้กำลังบังคับเลยหลินโหรวยักคิ้วและเยาะเย้ย "ถ้าไม่แล้วจะยังไง คุณจะลงมือให้ได้เลยใช่ไหม!"สตรีสูงศักดิ์ผู้นั้นเตือน "ฉันขอแนะนำคุณว่าอย่าคิดทำอะไรจะดีกว่า ในโรสการ์เด้นมียอดฝีมือมากมาย ต่อให้มาก

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 287

    "หยุดนะ ที่นี่คือ..."ผลัวะ!ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดจบ เย่ซิวก็ต่อยออกไป ซัดเขาจนลงไปกองกับพื้นเย่ซิวมาถึงที่พักของเย่ขวงอย่างรวดเร็วจากนั้นบุกเข้าไปทันทีโดยไม่รีรอชักช้า!“ระวัง! ระวัง! ศัตรูรุกล้ำเข้ามาแล้ว!”หวออออ!เสียงเตือนภัยดังไปทั่วทั้งวิลล่า!จอมยุทธจำนวนมากถูกทำให้ตื่นตระหนกจากนั้นก็มีจอมยุทธกลุ่มใหญ่เริ่มถือดาบยาวแล้วพุ่งออกมานอกจากนี้ยังมีพลธนูฝีมือดีสิบกว่าคนเล็งไปที่เย่ซิวเพียงพริบตา เขาก็ตกอยู่ในวงล้อมการเคลื่อนไหวที่ใหญ่โตแบบนี้ ต่อให้เป็นระดับปรมาจารย์ที่มา ก็ยังต้องจ่ายด้วยราคาระดับหนึ่งถึงจะสามารถฝ่าวงล้อมไปได้“จับมัน แล้วฆ่ามันซะ!”ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนพ่อบ้านปรากฏตัวขึ้น พูดจาเข้าประเด็นในทันทีเขาไม่สนใจสักนิดว่าเย่ซิวเป็นใคร สั่งให้ทำการฆ่าเขาในทันทีตระกูลเย่แข็งแกร่งพอ และอหังการถึงขนาดนั้น!ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!ลูกธนูถูกยิงไปที่เย่ซิวจากทั่วทุกทิศ ส่งเสียงแหวกตัดกับอากาศ แถมมุมยิงก็แหลมคมอย่างมากเย่ซิวขยับร่างและเยื้องย่างราวกับมังกรและพยัคฆ์ กำลังภายในแผ่ออกไปนอกร่างกายลูกธนูทั้งหมดกระเด็นออกไปหลังจากสัมผัสกับร่างของเขาเขาคว้าดาบยาวไว้ด

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 288

    จู่ ๆ เย่ซิวก็หมุนตัวกลับไปประกายแสงเย็นเยียบพุ่งมาใกล้ถึงตรงหน้าเขาแล้ว!เห็นชัดเลยว่าสองคนนี้คือตัวล่อที่จงใจปรากฏตัวออกมาเพื่อให้เขาติดกับ“ตกหลุมพรางแล้ว!”“ฮ่าฮ่า เขาตายแน่ ไม่มีทางที่เขาจะหลบการสังหารของพี่ใหญ่ในระยะใกล้ขนาดนี้ได้อย่างแน่นอน!”มือขวาของเย่ซิวเต็มไปด้วยกำลังภายในอันแข็งแกร่ง เขาจับมีดบินนั้นที่เขวี้ยงมาโจมตีเขาด้วยมือเดียว จากนั้นสะบัดมือส่งมีดนั้นกลับไปพรวด!บนต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลนัก มีชายคนหนึ่งตกลงมาแล้วตายคาที่!“พี่ใหญ่!”“เป็นไปได้ยังไงกัน!”ชายทั้งสองคนจ้องเย่ซิวด้วยความโกรธมาก พวกเขาคำราม จากนั้นก็พุ่งเข้าหาเย่ซิวน่าเสียดายที่ทั้งหมดนี้มันไร้ผลจอมยุทธระดับห้า เป็นได้เพียงมดปลวกตัวน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ซิว!แกร็ก! แกร็ก!หลังจากจัดการกับพวกเขาได้อย่างง่ายดายแล้ว เย่ซิวก็ตรงเข้าไปในวิลล่าต่อหน่วยรักษาความปลอดภัยทั้งหมดของวิลล่า ถูกเย่ซิวทำลายลงอย่างสิ้นเชิงเขารีบขึ้นไปที่ชั้นสาม ไปที่ห้องแรกทางฝั่งซ้ายมือโดยเร็วที่สุดปัง!ประตูถูกเตะให้เปิดออก จากนั้นสิ่งที่เขาเห็นก็ทำให้เขาโทสะปะทุขึ้นอีกลู่เสวี่ยเอ๋อร์ถูกตบอีกครั้งบนใบหน้าท

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 289

    เย่ขวงรู้สึกว่าตัวเองได้รับความอัปยศอย่างถึงที่สุดแล้ว ราวกับถูกคนสวมเขาไว้บนหัวเขาเป็นคนหยิ่งยโสและอวดดีอย่างมากสำหรับคนที่เขาถูกใจแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ใครเข้ามาแตะต้องทั้งนั้นดังนั้นเมื่อเขาเห็นเย่ซิวอยู่ใกล้กับผู้หญิงที่เขาชอบ เขาก็โกรธจัดราวกับถูกไฟเผาผลาญใจลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลับกังวลจนอยู่นิ่งไม่ได้ เธอพูดกับเย่ขวงว่า “ได้โปรดปล่อยเขาไปเถอะ ฉันจะยอมคุณทุกอย่าง และต่อไปจะไม่ติดต่อกับเขาอีก”สีหน้าของเย่ขวงดุร้าย "นางสารเลว แกฝันไปเถอะ มันต้องตาย ส่วนแกก็ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนรถเข็น!"“ดูเหมือนว่าแกจะลืมสถานการณ์ตอนนี้ของแกไปแล้วนะ!”เย่ซิวเดินไปหาเย่ขวง จากนั้นวางมือลงบนไหล่ของเขา“ตอนนี้ไม่ใช่แกที่จะมีสิทธิ์ตัดสินใจว่าฉันจะอยู่หรือไป แต่เป็นฉันต่างหากที่มีสิทธิ์ตัดสินใจจะปล่อยหรือไม่ปล่อยแกไปดี”เย่ขวงมองเขาอย่างเย็นชา "ทำไม แกคิดจะฆ่าฉันเหรอ แกกล้าพอหรือไง?!"แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ในสถานะเสียเปรียบโดยสิ้นเชิง แต่เขาก็ไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อยเขาไม่คิดว่าเย่ซิวจะกล้าพอถึงขนาดฆ่าเขาทิ้งเย่ซิวยิ้ม "ฆ่าแก นั่นมันง่ายสำหรับแกเกินไป ฉันอยากให้แกใช้ชีวิตนับจากนี้ไปด้วยความ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 290

    ไม่ถึงห้านาทีหลังจากที่ทั้งสองจากไป ผู้คนจำนวนมากก็มาถึงเมื่อเห็นความยุ่งเหยิงด้านนอกวิลล่า สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปสิ่งที่สะดุดตาที่สุดก็คือผู้ชายผมหงอกขาวทั้งศีรษะคนหนึ่งเขาอายุราวหกสิบเจ็ดสิบ ดูทรงพลังมากจนไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้เขารีบเข้าไปในวิลล่าหลังจากที่ได้เห็นเย่ขวงหมดสติไป ดวงตาของเขาก็ระเบิดแสงที่น่าสะพรึงกลัวออกมาเขานั่งยอง ๆ และตรวจร่างกายของเย่ขวงจากนั้นรีบหยิบโอสถออกมาหนึ่งเม็ดแล้วป้อนให้เขาเย่ขวงตื่นขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ จากนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นทันทีที่ได้เห็นชายชราคนนี้พรวด!เขาโกรธมากเกินไปจนกระอักเลือดก่อนที่จะพูดออกมาชายชราตบหลังเขาเบา ๆ และพูดด้วยใบหน้ามืดครึ้มเป็นอย่างยิ่ง "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"“อาจารย์ ผมถูกไอ้เดรัจฉานลอบทำร้าย เขาทำลายเส้นลมปราณของผมทั้งหมดแล้ว!”เขาไม่ได้บอกว่าตัวเองพ่ายแพ้หลังจากการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัวขืนบอกไปเช่นนั้น ฉายาอัจฉริยะด้านการฝึกยุทธ์ในรอบทศวรรษของเขาได้มลายหายไปแน่“อีกฝ่ายหนึ่งมีภูมิหลังแบบไหน ถึงได้ลอบทำร้ายแกได้?” หัวใจของชายชราเต็มไปด้วยแรงอาฆาตเย่ขวงส่ายหัว "ตอนนี้ผมยังไม่ทราบรายละเอียดที่แน่ชัด แต่อา

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 291

    “คุณอยาก…กับฉันเหรอ?” ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ถามด้วยใบหน้าแดงก่ำเย่ซิวยิ้ม "ไม่ใช่ คุณคิดมากเกินไปแล้ว ผมกำลังทำหน้ากากหนังมนุษย์ชิ้นใหม่ให้คุณต่างหาก"“หา?” ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “หมายความว่ายังไง?”เย่ซิวอธิบายว่า “เพื่อความปลอดภัยของคุณ ผมจะให้คุณเปลี่ยนโฉมหน้าตัวเอง”“ตอนนี้รูปลักษณ์คุณดูโดดเด่นมาก ไปที่ไหนก็ดึงดูดความสนใจไปทุกที่”เขาไม่สามารถอยู่กับลู่เสวี่ยเอ๋อร์ได้ตลอดเวลาการมาที่นี่ในครั้งนี้ไม่เพียงแต่ช่วยเธอออกมาเท่านั้น แต่จุดประสงค์ที่ใหญ่กว่าก็คือการขจัดกำจัดภัยคุกคามอย่างตระกูลเย่ให้สิ้นซากงานนี้ต้องเผชิญกับอันตรายมากมายก่อนที่จะจัดการกับตระกูลเย่ เขาจำเป็นต้องกำจัดอันตรายที่ซ่อนอยู่รอบตัวเขาทั้งหมดก่อนไม่เพียงแต่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เท่านั้น เขายังให้กองกำลังหมาป่าราตรีพาผู้หญิงคนอื่น ๆ รอบตัวเขาทั้งหมดไปยังตระกูลหลิ่วแล้วที่นั่นมีคนคอยคุ้มครอง แม้แต่ตระกูลเย่ก็ไม่กล้าทำอะไรตามอำเภอใจเมื่อลู่เสวี่ยเอ๋อร์รู้ตัวว่าตนเองเข้าใจผิด จึงรู้สึกเขินอายไม่น้อยโชคดีที่เธอติดตามเย่ซิวมาได้ระยะหนึ่งแล้ว หน้าของเธอจึงหนาขึ้นกว่าเดิมมาก และฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วไ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 292

    เสวี่ยเหมยแกว่งแก้วไวน์แดงเบา ๆ และพูดอย่างแผ่วเบาว่า "คนที่สามารถบุกเข้าไปสถานที่ที่เต็มไปด้วยอันตรายเช่นนั้น และพาคนออกมาได้อย่างปลอดภัย เธอคิดว่าถ้าไม่ใช่ระดับปรมาจารย์จะทำได้เหรอ?"บอดี้การ์ดหญิงไม่ได้สนใจ "ใครจะไปรู้ว่าเขาได้รับความช่วยเหลือจากภายนอกหรือไม่?"อย่างไรเธอไม่ไว้วางใจกับการตัดสินใจของคุณหนูปรมาจารย์อายุสิบกว่า ยี่สิบกว่าน่ะหรือ คิดว่าเป็นการถ่ายละครหรือยังไง?เสวี่ยเหมยรู้ว่าเธอไม่เชื่อ แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากถ้าเธอไม่ได้สัมผัสมันด้วยตัวเอง ก็คงไม่เชื่อเหมือนกัน“คุณเป็นใครมาจากไหนกันแน่?”เสวี่ยเหมยพึมพำกับตัวเองเบาจนมีเพียงเธอเท่านั้นที่ได้ยินเป็นเวลาหลายปีแล้วที่มาอยู่เมืองหลวง และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอสนใจผู้ชายคนหนึ่งมากขนาดนี้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์อาบน้ำเสร็จและเดินออกจากห้องน้ำผิวของเธอขาวผ่องจนแทบจะเปล่งประกายทั้งเรียบเนียนและกระชับมากเธอเดินเท้าเปล่าไปตรงหน้าเย่ซิว และสวมกอดเขากลิ่นกายหอมฟุ้งลอยเข้าในจมูกคล้ายกลิ่นดอกมะลิ แต่แฝงด้วยกลิ่นน้ำนมหอมละมุน ซึ่งมันหอมมาก“เราจะทำอะไรกันต่อไป?”เย่ซิวพูดว่า "หาสถานที่ปลอดภัยปักหลักก่อน แล้วค่อยวางแผ

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1050

    ยังมีม้าศึกเพลิงน้ำแข็ง อีกทั้งลู่เสวี่ยเอ๋อร์และพวกเธอล้วนมีระดับพลังอย่างน้อยอยู่ในช่วงสร้างพื้นฐานขั้นกลางบวกกับจักรกลมังกรดำ ทำให้พวกเขาเริ่มมีเค้าลางของมหาอำนาจสิ่งเดียวที่ขาดไปคืออุตสาหกรรมเศรษฐกิจระดับล่าง ซึ่งยังไม่สามารถยกระดับขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”“จริงสิ” เซี่ยซิ่วซิ่วพูดขึ้นอีกประโยค “ส่งคำเชิญไปให้ประเทศหลงเถิงด้วย ถ้ามีพวกเขาช่วย ประเทศจ้านอิงตี้ก็คงไม่กล้าเล่นตุกติก”เฉินหลานกับหวังซวงตาเป็นประกาย พวกเขาเกือบลืมไปเลยว่าประเทศหลงเถิงเป็นแบ็กอัพที่แข็งแกร่งไม่นาน ข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกดึงดูดสื่อมากมายนับไม่ถ้วนให้พากันรีบไปที่สำนักโอสถแม้แต่นักเดินทางเดียวดายบางคนก็เริ่มเตรียมตัวเดินทางไปเงียบ ๆนี่คือมหกรรมที่ยิ่งใหญ่ระดับสุดยอดคนที่มองการณ์ไกลล้วนมองออกว่าประเทศจ้านอิงตี้ไม่ได้มาด้วยเจตนาดีทั้งที่รู้ว่าเย่ซิวแข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ยังกล้าเป็นฝ่ายริเริ่มเปิดการเจรจาแบบนี้ แสดงว่าพวกเขาต้องมีอะไรให้พึ่งพาทางด้านประเทศหลงเถิง หลังจากได้รับข่าวอัครมหาเสนาบดีกับผู้นำก็หารือกันว่าจะส่งใครไปเข้าร่วมนายกรัฐมนตรีเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1049

    เส้นผมของหวังซวงยังคงเปียกชื้นเธอสวมชุดนอนผ้าไหมที่แนบสนิทไปกับร่างกาย เผยให้เห็นสัดส่วนอันเย้ายวนของเธอเห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จเธอนั่งอยู่บนเตียง มือซ้ายถือรูปของเย่ซิว จ้องมองมันด้วยสายตาหลงใหล“อาจารย์ อาจารย์รู้ไหมว่าฉันชอบอาจารย์อาจารย์ช่างหล่อเหลา พลังของท่านก็แข็งแกร่ง ร่างกายของอาจารย์ยังสมบูรณ์แบบ แข็งแกร่งมาก...อาจารย์รู้ไหม? ทุกค่ำคืนฉันมักจะฝันถึงอาจารย์ ในความฝันฉันได้...กับอาจารย์”เธอกัดริมฝีปากเบา ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความปรารถนาเย่ซิวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเด็กคนนี้จะมีความคิดเช่นนี้กับตนเองเขาส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะหมุนตัวจากไปตอนนี้ผู้หญิงรอบตัวเขามีมากพอแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องรับเข้ามาเพิ่มอีกคนเย่ซิวลอยขึ้นไปเหนือสำนักโอสถเขาเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ที่แขวนอยู่บนท้องฟ้า พลันเกิดความคิดที่บ้าบิ่นขึ้นมา“บนดวงจันทร์มีอะไรอยู่กันแน่?”แม้ว่าในอดีตจะมีหลายประเทศที่ส่งยานอวกาศพร้อมมนุษย์ขึ้นไปสำรวจ และมีคนจริง ๆขึ้นไปเหยียบดวงจันทร์ได้แล้วแต่ขอบเขตที่พวกเขาเดินทางไปได้นั้นยังมีจำกัดยังมีพื้นที่อันลี้ลับบนดวงจันทร์ที่ไม่เคยถูกค้นพบที่สำคัญ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1048

    ภายในห้องลับ เย่ซิวไม่อาจรับรู้ถึงการไหลผ่านของกาลเวลาได้เลยจิตวิญญาณทั้งหมดของเขาจดจ่ออยู่กับการหลอมรวมระดับวิญญาณก่อกำเนิดด้วยรากฐานอันแข็งแกร่งและการเตรียมพร้อมที่เพียงพอ การทะลวงระดับของเขาจึงราบรื่นไร้อุปสรรคในวันที่แปดของการปิดด่าน เขาสามารถควบแน่นระดับวิญญาณก่อกำเนิดได้สำเร็จระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขามีห้าสีเช่นกันยิ่งไปกว่านั้น ขนาดของมันยังใหญ่กว่าระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นต้นทั่วไปอยู่หนึ่งเท่าพลังวิญญาณเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพอีกครั้งหากเปรียบพลังวิญญาณของเขาในอดีตเป็นเพียงตะปู ตอนนี้มันกลับกลายเป็นกระบี่ยาวเล่มหนึ่งแล้วการเพิ่มพูนของพลัง ส่งผลสะท้อนกลับเข้าสู่ร่างกายโลหิตและกล้ามเนื้อของเย่ซิวเปล่งประกายราวกับอัญมณี ดวงตาของเขาส่องแสงเจิดจ้าดุจตะวันดวงน้อยเพียงแค่คิด ระดับวิญญาณก่อกำเนิดก็แยกออกจากร่าง ลอยขึ้นสำรวจโดยรอบความรู้สึกนี้ช่างแปลกประหลาดยิ่งนักระดับวิญญาณก่อกำเนิดคือผลรวมของจินตานและจิตวิญญาณที่หลอมรวมกันก่อนที่จะทะลวงระดับ หากจิตวิญญาณของเย่ซิวออกจากร่าง มันจะได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงแม้แต่พลังของเขาก็ไม่อาจยื้อเวลาให้อยู่นอกกาย

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1047

    ยังคงเป็นที่ห้องทดลองชีวภาพหมายเลขเก้าในประเทศจ้านอิงตี้หลังจากที่ประเทศจ้านอิงตี้ทุ่มเททุกวิถีทางในการเพาะเลี้ยงมาตลอดช่วงเวลานี้นักรบยีนสิบคนกับสิ่งมีชีวิตโบราณก็ได้หลอมรวมจนถึงระดับแปดสิบเปอร์เซ็นต์ เพียงแค่แรงกดดันที่แผ่ออกมาจากพวกเขา ก็ทำให้พื้นของห้องทดลองแทบจะรับไม่ไหว เกิดรอยร้าวมากมายเหล่านักวิทยาศาสตร์ที่อยู่นอกห้องทดลองมองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจแต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะดำเนินการขั้นตอนต่อไป ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นจู่ ๆ นักรบยีนทั้งสิบคนก็เข้าห้ำหั่นกันเอง เลือดสาดกระจายไปทั่ว ราวกับนรกบนดินนักวิทยาศาสตร์ภายนอกรีบฉีดสเปรย์สารควบคุมชนิดต่าง ๆ เข้าไป แต่กลับไม่มีผลใด ๆ“แย่แล้ว! รีบเข้าสู่สถานะเตือนภัยด่วน!”เหล่านักวิทยาศาสตร์ตกตะลึงสุดขีด รู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มเกินกว่าการควบคุมตู้ม!ทันใดนั้น พลังงานบางอย่างปะทุขึ้น ทำให้ทั้งห้องทดลองสั่นสะเทือนราวกับจะพังทลายจากนั้น ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งก็ก้าวออกมาจากข้างในเธอมีใบหน้าที่งดงามสะกดสายตา อีกทั้งรูปร่างยังเย้ายวนเกินต้านทานแต่สิ่งที่แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไป ก็คือเส้นผมของเธอทั้งหมดกลับเป็นอส

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1046

    ในขณะเดียวกัน เสียงของเย่ซิวก็ดังขึ้นข้างหูเขา "สถานที่แห่งนี้ ห้ามฟื้นฟูขึ้นใหม่ภายในหนึ่งร้อยปี มิเช่นนั้นประเทศจ้านฉงตี้จะต้องหายไปจากโลกใบนี้"นี่เป็นทั้งการดูแคลน และยังเป็นการเหยียดหยามอย่างถึงที่สุดให้พวกเขาต้องเผชิญกับความอัปยศนี้ทุกขณะในช่วงเวลาหนึ่งร้อยปีถือเป็นการโต้กลับอย่างแข็งแกร่งของเย่ซิว หลังจากประเทศจ้านฉงตี้พยายามเล่นงานเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจักรพรรดิหมีเหล็กกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ความอัปยศอันรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่างใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธแต่ในความโกรธแค้นนั้นกลับแฝงไว้ด้วยความรู้สึกหมดหนทางอย่างลึกล้ำเพียงชั่วพริบตาเดียวราวกับว่าเขาแก่ลงไปอีกหลายสิบปีเดิมทีเส้นผมของเขายังมีสีดำเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง แต่ตอนนี้กลับขาวโพลนทั้งหมดผู้ช่วยที่อยู่ข้างกาย มองดูสภาพของเขาด้วยความสงสาร ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา "ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี? จะยิงจรวดออกไปอีกไหม?""ไม่ต้องแล้ว ไม่มีทางเอาชนะเขาได้หรอก"จักรพรรดิหมีเหล็กส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยล้า สายตามองไปยังร่องรอยของกระบี่อันใหญ่โตเบื้องหน้า "ดูเหมือนว่า ถึงเวลาที่ฉันจะต้องหาผู้สืบทอดแล้ว"……ม

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1045

    เบื้องหน้าของเย่ซิวปรากฏชายชราผู้มีรูปลักษณ์ประหลาดเขามีอายุกว่าร้อยปีแล้ว ดวงตาฝ้าฟางแทบจะลืมขึ้นไม่ได้เส้นผมยาวหลายสิบเมตรถูกถักเป็นเปียและพันรอบร่างกายของตนใต้ฝ่าเท้าของเขามีการ์กอยล์หินเป็นพาหนะ มือขวาถือไม้กายสิทธิ์อันเก่าแก่เย่ซิวกระตุกบังเหียนให้ม้าหยุดลงพลางหรี่ตามองชายชราเล็กน้อย “มีธุระอะไร?”พลังที่แผ่ออกมาจากร่างของชายชราทำให้เย่ซิวรู้สึกได้ถึงอันตรายแม้ว่าจะเป็นเพียงเสี้ยวเดียวก็ตาม“ข้าคือเทพพิทักษ์แห่งประเทศจ้านฉงตี้ ปิดด่านฝึกฝนมาหลายสิบปีแล้วได้ยินว่าประเทศหลงเถิงมีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งจึงอยากมาดูให้เห็นกับตา”เย่ซิวไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ “ตอนนี้ก็ได้เห็นแล้ว มีอะไรจะชี้แนะหรือเปล่า?”ดวงตาฝ้าฟางของชายชราเพ่งมองเย่ซิวแน่วแน่ แววตานั้นแฝงไปด้วยอันตรายเล็กน้อยก่อนที่เขาจะยิ้มออกมา“ข้าน่ะเป็นคนอยากรู้อยากเห็นเลยอยากจะประลองกับเจ้าสักหน่อย ไม่รู้ว่าจะรับคำท้าหรือไม่”เย่ซิวสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่ซ่อนเร้นของอีกฝ่ายที่บอกว่าเป็นการประลองคงเป็นแค่ข้ออ้างจุดประสงค์ที่แท้จริงคือก็แค่อยากทดสอบพลังของตนเองกับเขาเท่านั้น“ฉันไม่มีคำว่าประลองอะไรทั้งนั้น ถ้าคุณคิ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1044

    ทั้งคืนผ่านไปด้วยความว้าวุ่นใจและความกระสับกระส่าย เธอแทบไม่ได้หลับเลยเวลาแปดโมงเช้า เย่ซิวยืนอยู่ริมหน้าต่างมองออกไปยังทิวทัศน์ภายนอกอากาศสดชื่น เสียงนกร้องและกลิ่นหอมของดอกไม้กระจายไปทั่ว ที่นี่มีนกยูงเลี้ยงไว้อยู่หลายตัว บรรยากาศเหมาะแก่การอยู่อาศัยอย่างยิ่ง“คุณเย่ตื่นเช้าจังเลยนะคะ” ลิลิธเดินเข้ามาพร้อมกับก้าวย่างที่อ่อนช้อยดุจแมวป่าฝ่าเท้าขาวผ่องราวหิมะสัมผัสพื้นเบา ๆ ทีละก้าวก่อนจะหยุดอยู่ข้าง ๆ เย่ซิวเธอจ้องมองใบหน้าด้านข้างของเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ยั่วยวนหลังจากฝึกฝนตลอดทั้งคืน พลังของลิลิธก็พุ่งทะยานขึ้นอย่างมหาศาลตอนที่เธอมาที่นี่ เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะสามารถพัฒนาขึ้นได้เร็วขนาดนี้หากเป็นไปได้ เธอเองก็อยากบำเพ็ญร่วมกับเย่ซิวตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงทั้งวันทั้งคืนบางทีเธออาจสามารถบรรลุถึงระดับพลังที่ไม่มีใครในประเทศจ้านฉงตี้เคยไปถึงมาก่อนแต่น่าเสียดายที่คงเป็นแค่ความฝันที่เป็นไปไม่ได้เย่ซิวไม่ได้ตอบอะไร สายตาของเขายังคงจ้องไปข้างนอกโดยไม่กะพริบตาจินตานห้าสีของเขาหมุนวนอย่างบ้าคลั่งรัศมีพลังที่ส่องออกมาราวกับพระอาทิตย์ที่สว่างไสวและแข็งแกร่งไ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1043

    เคย์ฟี่พาลิลิธกลับมาที่ห้องของเธอเธอกับพูโรแยกกันนอนมานานแล้วหลังจากปิดประตู เธอก็รีบดึงลิลิธเข้าไปในห้องน้ำอย่างกระตือรือร้นน้ำร้อนถูกเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วจากนั้นเคย์ฟี่ก็ปิดประตูห้องน้ำเสียงดังปังไม่นานนักก็มีเสียงอุทานของเคย์ฟี่ดังออกมาเป็นระยะด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอิจฉาลึก ๆครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็เดินออกมาจากห้องน้ำเคย์ฟี่ช่วยลิลิธแต่งตัวกับมือ จากนั้นก็ลงเครื่องสำอางให้เธอก่อนจะฉีดน้ำหอมสุดหรูราคาแพงเดิมทีลิลิธก็เป็นหญิงงามอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เสน่ห์ของเธอกลับเพิ่มขึ้นไปอีกระดับเธอมองเงาตัวเองในกระจกก่อนจะพยักหน้าด้วยความพอใจ ความมั่นใจของเธอเพิ่มขึ้นมาอีกหลายส่วนจากนั้นเคย์ฟี่ก็พาลิลิธไปยังห้องของเย่ซิว เธอเคาะประตูเบา ๆภายในห้อง แน่นอนว่าเย่ซิวไม่มีความจำเป็นต้องนอนพักเขาเพิ่งกลั่นโอสถไปหลายเตา ซึ่งทั้งหมดนี้ก็เอาไว้ใช้เพื่อเพิ่มพลังบำเพ็ญตนแม้ว่าตอนนี้ผลลัพธ์ของมันอาจจะไม่ได้ทรงพลังมากนัก แต่ถ้าปริมาณมากพอก็ยังสามารถช่วยได้ตอนนี้เขามีโอสถกว่าพันเม็ดแล้วก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากด้านนอก เย่ซิวชะงักเล็กน้อยก่อนจะเก็บเตาหลอมและโอสถท

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1042

    แต่ลิลิธกลับมีพรสวรรค์ในศาสตร์ด้านนี้สูงมาก จนสามารถฝึกฝนไปถึงระดับที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อนผู้ชายทั่วไปไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับเธอเลยไม่เช่นนั้น วันรุ่งขึ้นมีหวังกลายเป็นซากศพแห้งตายอย่างแน่นอนแม้ว่าลิลิธจะมีชื่อเสียงด้านความงามโด่งดังไปทั่ว แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับเธอเคย์ฟี่ดวงตาเป็นประกาย “ความคิดนี้ไม่เลวเลยนะ ลิลิธต้องเจอกับผู้ชายที่แข็งแกร่งระดับเย่ซิวเท่านั้นถึงจะรับมือไหวพอลิลิธทำสำเร็จแล้วเข้าไปอ้อนเย่ซิวอีกหน่อยลองชวนให้เขามาลองพี่น้องสุดเซ็กซี่ บางทีเขาอาจจะไม่ปฏิเสธก็ได้”พรีเอลล์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รีบพูดแทรกขึ้นมา “อย่าลืมแม่ลูกสุดแซ่บด้วย”เคย์ฟี่หัวเราะคิกคัก “อันนี้ก็ต้องดูที่ผลงานของลูกในอนาคตแล้วล่ะ”พูทมองด้วยความอิจฉาผู้ชายที่แท้จริงต้องเป็นแบบเย่ซิว ต้องผ่านดงดอกไม้นับไม่ถ้วนโดยไม่ทิ้งร่องรอยน่าเสียดายที่ถึงแม้เขาจะมีฝีมือพอตัว แต่เมื่อเทียบกับเย่ซิวแล้วยังห่างชั้นกันเกินไปแถมสาว ๆ ที่เขาเคยได้มาก็ยังไม่มีคุณภาพดีเท่านี้เลยด้วยซ้ำหลังจากหารือกันเสร็จ เคย์ฟี่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลิลิธด้วยตัวเองณ เมืองระดับแนวหน้าของประเทศจ้านฉงตี้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status