ログイン共有
บทที่ 25
関連チャプター
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 26
ลู่เสวี่ยเออร์โบกมือเล็ก ๆ ของเธอไปทางเย่ซิว ก่อนสะบัดผมของตัวเอง ผมสีดำปลิวไสวเต็มไปด้วยความเยาว์วัยและความมีชีวิตชีวาจู่ ๆ อารมณ์ของเย่ซิวก็ชัดเจนขึ้นมากเขาผ่านการฝึกฝนอย่างหนักมาทุกรูปแบบตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และเขาไม่เคยมีประสบการณ์กับเด็กผู้หญิงทั่วไปเช่นนี้มาก่อนเย่ซิวมุ่งหน้าไปยังคณะศิลปะการต่อสู้ประเทศหลงเถิงในปัจจุบัน ผู้คนทุกคนล้วนใช้ศิลปะการต่อสู้เป็น และมีความรู้ด้านศิลปะการต่อสู้อยู่บ้างไม่มากก็น้อยดังนั้นทุกมหาวิทยาลัยจะมีคณะศิลปะการต่อสู้เมื่อเย่ซิวมาถึงคณะศิลปะการต่อสู้ บรรยากาศก็เงียบลงทันทีในคณะศิลปะการต่อสู้มีเด็กผู้หญิงเพียงสามคน และพวกเธอทุกคนก็ดูแข็งแกร่งมากสิ่งที่ทักทายเย่ซิวคือดวงตาไร้เมตตาส่วนในเว็บบอร์ดนั้นก็กลายเป็นไวรัลในแวดวงเพื่อนนักศึกษาไปแล้วเย่ซิวเดินไปพร้อมกับเทพธิดาทั้งสองเซี่ยซิ่วซิ่วเป็นดาวมหาวิทยาลัยเมื่อเทอมแล้ว และลู่เสวี่ยเอ๋อร์เป็นดาวมหาวิทยาลัยในเทอมนี้ไม่รู้ว่ามีเด็กหนุ่มกี่คนที่ฝันเพ้อถึงพวกเธอไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าคนส่วนใหญ่ในห้องเรียนนี้ถือว่าลู่เสวี่ยเอ๋อร์เป็นคนรักในฝันของพวกเขาตอนนี้เทพธิดาของพวกเขาเดิน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 27
ตึง!เขาเดินไปต่อยกำแพงได้ยินเสียงดังสนั่นและทิ้งรอยหมัดซึ่งมีความหนาประมาณเจ็ดแปดเซนติเมตรเอาไว้บรรดาคนที่ลุกขึ้นจะโจมตีเย่ซิวก็นั่งลงตรงจุดนั้น ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดทั้งห้องเรียนกลายเป็นเงียบกริบเย่ซิวมองไปรอบ ๆ พลางพูดอย่างช้า ๆ “ฉันไม่อยากสร้างปัญหา แค่อยากมาเรียนเงียบ ๆ แต่ฉันก็ไม่ใช่คนอ่อนแอที่ใครจะมารังแกก็ได้”“ใครก็ตามที่จะโจมตีฉันก็ลองไปคิดดูให้ดีก่อนว่าร่างกายของตัวเองแข็งกว่ากำแพงนี้รึเปล่า”“คนไหนคือหัวหน้าห้อง?”“ฉันเอง…”เด็กหนุ่มผมสั้นลุกขึ้นยืนตัวสั่นเย่ซิวหยิบเงินสองร้อยออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้เขา“นายไปหาคนมาซ่อมแซมกำแพงนี้ทีนะ ถ้ามีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ผมจะจัดการให้”หัวหน้าห้องเกือบจะร้องไห้ แต่เขาพูดกับตัวเองว่าเงินค่าสองร้อยหยวนไพอจะซ่อมหลุมขนาดใหญ่เช่นนี้ และเขาก็ต้องจ่ายเพิ่มแต่เขาไม่กล้าพูดอะไรจึงรีบรับเงินแล้วก้มหน้าลงเย่ซิวหามุมนั่งไม่นานอาจารย์ก็มาเขาเห็นรูใหญ่บนกำแพงทันทีจึงถามว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”หัวหน้าห้องลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า “อาจารย์ครับ พอดีกำแพงมันพังลงมาเอง เดี๋ยวผมจะหาคนมาซ่อมหลังเลิกเรียนนะครับ”ครูมีท่าท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 28
ซึ่งดีมากสำหรับคนกินจุอย่างเย่ซิวเย่ซิวถืออาหารไปนั่งตรงมุมจากนั้นเขาก็ถอดหน้ากากออกแล้วเริ่มกินหลังจากรับประทานอาหารไปได้ครึ่งทาง ก็มีคนหลายคนมานั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามเย่ซิวเงยหน้ามองและเห็นว่าหนึ่งในนั้นเป็นคนรู้จักเก่าหวังเฟยนั่นเองสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ไอ้สารเลว แกทำอะไรกับฉันกันแน่?!”ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา สมรรถภาพทางเพศของเขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลยลองใช้ทั้งยาแผนจีนและยาตะวันตก ก็ไม่เป็นผลแม้จะขอให้ผู้หญิงที่มีเสน่ห์หลายสิบคนมาช่วยก็ยังไม่ได้ผลล้มเหลวหมดทุกวิธีในฐานะคนตัณหากลับอย่างเขาจะยอมรับได้อย่างไรว่าตัวเองไม่อาจเป็นเช่นเก่าก่อนได้?ในขณะที่กำลังสิ้นหวัง เขาก็หาเย่ซิวเจอและเขาก็ยังพาบอดี้การ์ดสองคนมาด้วยสองคนนี้เป็นจอมยุทธ์ระดับสองที่เขาจ้างมาในราคาแพงมหาศาล และพวกเขาก็ทรงพลังมากเขาเห็นด้วยตาตนเองว่าบอดี้การ์ดทั้งสองใช้หมัดทุบแผ่นเหล็กหนาจนยุบลงไปสองสามมิลลิเมตรเย่ซิวเหลือบมองเขา จากนั้นก็ก้มหน้ากินต่อโดยไม่สนใจเขาเลยแม้แต่นิดเดียวหวังเฟยทำหน้าดุร้ายพลางคำรามออกมา “ไอ้เด็กนี่ แกได้ยินที่ฉันพูดกับแกไหม? อย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือที่นี่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 29
เย่ซิวเห็นฉากนี้ทันทีที่เขาเดินออกจากโรงอาหาร ความโกรธของเขาก็พุ่งพล่านขึ้นทันทีเด็กสาวที่ถูกหยอกล้อไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลิ่วเมิ่งอิ๋นเดิมทีสถานการณ์ของหลิ่วเมิ่งอิ๋นก็ค่อนข้างน่าสังเวชอยู่แล้วพ่อของเธอป่วยมาหลายปี และเธอต้องแบกรับภาระของครอบครัวเพียงลำพังในที่สุดตอนนี้พ่อของเธอสบายดีแล้ว เธอจึงมีโอกาสได้เรียนหนังสือแต่ใครจะรู้ว่าเมื่อมาเรียนครั้งแรกจะต้องเจอเรื่องแบบนี้เย่ซิวรีบวิ่งไปข้างหน้าและเตะเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำเขาโกรธมาก จึงจัดการอย่างไม่ออมมือคนที่หยอกล้อหลิ่วเมิ่งอิ๋นกระดูกหักหลายท่อนเขาปล่อยเสียงกรีดร้องออกมา พลางนอนราบกับพื้นและจ้องมองไปที่เย่ซิว “ไอ้สารเลว แกเป็นใคร? ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงมาทำร้ายพวกเรา?!”หลิ่วเมิ่งอิ๋นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเธอเห็นว่าเป็นเย่ซิว เธอก็แสดงท่าทางประหลาดใจทันที“พี่เย่ พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”เธอรู้สึกตื่นเต้นมากนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เย่ซิวช่วยเธอเธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นหนี้เย่ซิวมากขึ้นเรื่อย ๆเย่ซิวพูดเสียงอ่อนโยนกับหลิ่วเมิ่งอิ๋น “เธอหลับตาก่อน”หลิ่วเมิ่งอิ๋นหลับตาอย่างเชื่อฟังเย่ซิวเดินไปหาชายที่นอนอยู่บนพื้น เห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 30
พวกผู้ชายก็เริ่มพลิกลิ้นทันที“ไร้สาระ! เราไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อย คุณคนสวยอย่าถูกเขาหลอกเชียวนะ”“พวกเราเป็นคนซื่อจะตาย จะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง?”“ไม่เห็นเหรอว่าเขาทำร้ายพวกเราจนมีสภาพแบบนี้? เขาต้องชดใช้ค่ารักษาพยาบาลให้เราเป็นล้านสิ ถึงจะถูก!”เมื่อฟังความจากทั้งสองฝ่าย เซี่ยซิ่วซิ่วเลือกที่จะเชื่อเย่ซิว เธอจึงพูดด้วยท่าทางสง่างามน่าเกรงขาม“พวกนายต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองพูด ต้าเซี่ยกรุ๊ปเป็นของตระกูลฉัน ฉันจะใช้อำนาจทั้งหมดของฉันเพื่อสืบหาสาเหตุของเรื่องนี้”"หากได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเรื่องนี้พวกนายผิด ฉันรับรองได้เลยว่าจะใช้อำนาจทั้งหมดของตระกูลเซี่ยจับพวกนายเข้าตารางอย่างน้อยสักสองสามปี!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ท่าทางของคนเหล่านี้ก็เปลี่ยนไปทันทีมีใครบ้างไม่รู้จักต้าเซี่ยกรุ๊ปแห่งเมืองเจียงเฉิงบ้าง นั่นเป็นยักษ์ใหญ่สำหรับพวกเขาทีเดียวหลังจากเห็นท่าทางของคนเหล่านี้ คนอื่น ๆ ก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง หยุดโพสต์บนเว็บบอร์ดและหยุดถ่ายรูปเพื่อทำลายชื่อเสียงของเย่ซิวโดยไม่รู้ตัวเซี่ยซิ่วซิ่วมองไปที่หลิ่วเมิ่งอิ๋นอีกครั้ง “น้องสาว เมื่อกี้พวกเขารังแกเธอห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 31
“เธออย่าพักในหอพักเลย ฉันกำลังหาบ้านเช่าข้างนอก ถึงตอนนั้นย้ายออกมาอยู่กับฉันเถอะ”เหตุผลหลักเป็นเพราะเย่ซิวคิดได้ว่าเขาต้องฝึกฝนและจัดการบางสิ่ง หากพักอยู่ในหอพักมันจะไม่สะดวกสักเท่าไหร่สำหรับหลิ่วเมิ่งอิ๋น สาวน้อยคนนี้มีบุคลิกอ่อนแอ แต่กลับมีหน้าตาสะสวย มองดูก็รู้ว่าเธอดึงดูดคนได้ง่ายเพียงใดเย่ซิววางแผนที่จะฝึกฝนและสอนทักษะบางอย่างให้เธอ ไม่เช่นนั้นในอนาคตเธอจะถูกรังแกได้ง่าย แต่สิ่งที่หลิ่วเมิ่งอิ๋นได้ยิน ความหมายกลับต่างกันอย่างสิ้นเชิงใบหน้าของเธอแดงก่ำขึ้นมาในทันทีใจเธอเต้นแรง ความรู้สึกแปลก ๆ แพร่กระจายไปทั่วท้องนี่คือคำสารภาพรักหรือเปล่า?เซี่ยซิ่วซิ่วที่อยู่ข้าง ๆ ก็ตกใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น สายตาของเธอกวาดไปมาระหว่างทั้งสองในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น“พวกเธอสองคนคบกันเหรอ?”เย่ซิวส่ายหัว “เปล่า เธอดูเป็นคนอ่อนแอ เลยกลัวว่าจะถูกกลั่นแกล้งหากพักอยู่ในหอพัก ผมเลยกะจะให้เธอมาพักด้วยสักระยะหนึ่ง ไม่ต้องกังวล ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรกับเธอ”เซี่ยซิ่วซิ่วคลายหมัดที่กำแน่นออกหลิ่วเมิ่งอิ๋นแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในใจก็แอบรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ความอบอุ่นท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 32
เย่ซิวมองไปที่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ด้วยความประหลาดใจ “คุณทำความสะอาดเป็นด้วยเหรอ?”ในความเห็นของเขา ลูกสาวจากตระกูลร่ำรวยอย่างลู่เสวี่ยเอ๋อร์ น่าจะไม่เคยทำงานบ้านมาก่อนลู่เสวี่ยเอ๋อร์ย่นจมูกที่น่ารักของเธอ ส่งเสียงฮึดฮัดเบา ๆ “เพื่อนนักศึกษาเย่ อย่าดูถูกฉันสิ ฉันทำงานบ้านบ่อยมากนะ”นี่เป็นเรื่องจริงแม้ว่าครอบครัวของลู่เสวี่ยเอ๋อร์จะฐานะดี แต่พ่อแม่ของเธอก็ไม่ได้ตามใจเธอมากจนเกินไป บางสิ่งที่เธอควรทำก็ให้เธอทำ หลิ่วเมิ่งอิ๋นก้มหน้าลงจนแทบจะชิดอกเธอพบว่าผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเย่ซิวนั้นต่างก็ยอดเยี่ยมกว่าเธอทั้งนั้น และเธอไม่อาจแข่งขันด้วยได้เลย“สาวน้อยเป็นอะไรไป ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?” ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เข้าไปถามอย่างเป็นห่วงขณะเดียวกันก็เหลือบมองความใหญ่โตของเธอ ที่พอก้มศีรษะลงมันก็บดบังจนมองไม่เห็นเท้าของตัวเองเมื่อเทียบกับตัวเองแล้ว เธอก็ถูกเล่นงานจนหมดท่าทำไมของเธอถึงใหญ่โตได้ขนาดนี้?น้ำเสียงของลู่เสวี่ยเอ๋อร์อ่อนโยนมาก หลิ่วเมิ่งอิ๋นเงยหน้าขึ้นยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะส่ายหัวนักเรียนชายที่ผ่านมาเห็นฉากนี้แทบคลั่งด้วยความอิจฉาสาวงามทั้งสาม ที่ทั้งสวยและมีเสน่ห์เฉพาะตัว ล้วนแส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 33
เย่ซิวหัวเราะเมื่อถูกหญิงสาวทั้งสามมองอย่างสงสัย แต่เขาก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากรอจนอาหารเสร็จแล้ว พวกเธอก็จะรู้เองหลังจากหยิบพวงกุญแจ เย่ซิวก็ออกไปที่ตลาดสดชั้นล่างเพื่อซื้อวัตถุดิบเขาไม่ได้เลือกซื้อของที่แพงเกินไป เพียงแค่ซื้อวัตถุดิบธรรมดา ๆ ที่มีราคารวมประมาณสองร้อยสามสิบหยวนเท่านั้นเมื่อครู่เขาสำรวจในอะพาร์ตเมนต์แล้ว และพบว่ามีอุปกรณ์ครัวครบครันเครื่องปรุงรสก็มีครบ ขาดเพียงข้าวกับเส้นบะหมี่เขาซื้อข้าวสองถุงและบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหนึ่งกล่อง จากนั้นก็ขนกลับไปอย่างสบาย ๆหญิงสาวทั้งสามกำลังทำความสะอาดห้องแม้ว่าเซี่ยซิ่วซิ่วและลู่เสวี่ยเอ๋อร์จะเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่พวกเธอก็ทำงานได้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย การที่ได้พบกับหญิงสาวเช่นนี้สักคนก็นับว่าโชคดีมากแล้ว และเย่ซิวกลับพบพร้อมกันถึงสองคนเย่ซิวไม่ได้เข้าไปรบกวนพวกเธอ เขาเอาของเข้าไปเก็บในห้องครัว แล้วเริ่มลงมือทำอาหาร เขาเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว ในไม่ช้าห้องครัวก็เต็มไปด้วยกลิ่นหอมอันเย้ายวนที่ชวนให้น้ำลายสอโชคดีที่ประตูห้องครัวปิดอยู่ ไม่อย่างนั้นกลิ่นนี้คงลอยออกไปข้างนอกจนทำให้สามสาวไม่เป็นอันทำความสะอาดห
最新チャプター
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1156
เพียงแต่ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ เขาย่อมไม่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาตรง ๆ ได้“เอาล่ะ การประลองครั้งนี้ถือว่าจบลงตรงนี้ เหล่าศิษย์ใหม่ทั้งหลายกลับไปพักผ่อนเถอะ อีกหนึ่งถึงสองวันจะมีประกาศว่าพวกนายจะได้เป็นศิษย์ของท่านอาวุโสท่านใด”“เดี๋ยวก่อนครับ”จู่ ๆ เย่ซิวก็พูดขึ้นมาอีกครั้งเจ้าสำนักเริ่มหมดความอดทนแล้ว ก่อนจะมองเย่ซิวด้วยสายตาเย็นเฉียบ “นายยังมีอะไรอีก”เขาเริ่มหมดความอดทนกับเจ้าหมอนี่ที่ทำให้เขาเสียหน้า แถมยังทำให้เขาเสียหายหลายอย่างด้วยเย่ซิวทำเหมือนไม่เห็นสีหน้าที่เย็นยะเยือกน่ากลัวของอีกฝ่าย ยังคงยิ้มแล้วหันไปเอ่ยกับทุกคนว่า“พวกคุณอาจจะลืมไปเรื่องหนึ่ง นั่นคือผมเป็นนักปรุงยา”เฉินเยียนจือที่ตอนนี้ไม่ว่าจะมองเย่ซิวยังไงก็ไม่ชอบใจเอาเสียเลยทันทีที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบแย้งขึ้นมา “นายเพิ่งจะได้เป็นศิษย์ของผู้อาวุโสรั่วอวิ๋นเอง ยังไม่ทันได้เป็นนักปรุงยาฝึกหัดด้วยซ้ำ กล้าพูดจาแบบนี้ได้ยังไง”เย่ซิวมองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ “อายุแค่นี้ทำไมพูดมากนักล่ะ พ่อแม่ไม่สอนเรื่องมารยาทรึไง? ไร้การอบรมเสียจริง!”เจ้าสำนักที่อยู่ไม่ไกลถึงกับหน้าบึ้งอย่างเห็นได้ชัดเขาอยากจะตบเจ้าเด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1155
สีหน้าของเจ้าสำนักเริ่มบึ้งตึงเล็กน้อยความรู้สึกที่มีต่อเย่ซิวแย่ลงทันตาจนถึงขั้นรู้สึกขยะแขยงเรื่องที่ทุกคนในที่นี้ก็ดูออกกันหมด ไม่รู้ว่าเขาแกล้งโง่หรือไม่รู้จริง ๆคนที่มีไหวพริบหน่อยก็ควรจะแกล้งทำเป็นไม่รู้และปล่อยให้เรื่องผ่านไปเงียบ ๆแต่เย่ซิวกลับพูดออกมาตรง ๆ ต่อหน้าทุกคน ไม่มีการไว้หน้าเลยแม้แต่น้อยแถมยังจะเหมารางวัลสิบอันดับแรกไปคนเดียว มันช่างโลภเสียจริงแต่เขาก็ไม่คิดย้อนดูตัวเองบ้างว่าเป็นคนตอบตกลงไปก่อนเอง แล้วตอนนี้จะมาขอเปลี่ยนใจได้ยังไงเฉินเยียนจือลุกพรวดขึ้นมาทันที ก่อนจะใช้นิ้วชี้หน้าเย่ซิวแล้วตะโกนด่าอย่างไม่ไว้หน้าเลยแม้แต่น้อย “นายนี่ชักจะเกินไปแล้ว นายพูดกับเจ้าสำนักแบบนี้ได้ยังไง? ไม่มีสัมมาคารวะเลยสักนิด รีบคุกเข่าขอโทษเดี๋ยวนี้!”เย่ซิวไม่หันไปมองเฉินเยียนจือเลยแม้แต่น้อยเขาได้ยินคำพูดที่ผู้หญิงคนนี้พูดก่อนหน้านี้ชัดเจนทุกคำ ได้ยินทั้งคำพูดหยาบคายและดูถูกเขาแบบไม่ตกหล่นสักคำเย่ซิวเกาหูเบา ๆ แล้วเงยหน้ามองฟ้า “แปลกแฮะ ทำไมได้ยินเสียงหมาเห่าล่ะ?”“นาย!!!” เฉินเยียนจือหน้าแดงก่ำ พลางจ้องเย่ซิวตาไม่กะพริบ “ไม่เคยมีใครกล้าพูดแบบนี้กับฉันมาก่อนเลยนะ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1154
“อาคมธาตุลมที่บริสุทธิ์ขนาดนี้ คนทั่วไปไม่มีทางใช้ได้แน่นอน หรือว่าเขาจะมีรากวิญญาณกลายพันธุ์หายาก!”“ให้ตายเถอะ ไม่คิดเลยว่าชาตินี้จะได้เห็นคนที่มีรากวิญญาณกลายพันธุ์กับตา!”“รากวิญญาณแบบนี้มีศักยภาพสูงมาก อาจจะกลายเป็นอัจฉริยะที่มีโอกาสทะลวงถึงระดับมหายานในอนาคตเลยนะ”“เย่ซิวคงถึงคราวลำบากแล้ว ต่อให้เขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่น่าจะสู้กับคนที่มีรากวิญญาณธาตุลมได้หรอก”……สายตาของหนานกงอู๋ซวงลุกวาวขึ้นมาทันทีเขาจ้องมองเด็กหนุ่มที่เปล่งประกายอยู่บนเวทีอย่างไม่กะพริบตา “ในที่สุดก็เจอคนที่ทำให้ฉันรู้สึกอยากสู้ด้วยสักที”เย่ซิวยิ้มมุมปาก “ที่โอหังแบบนี้ก็เพราะมีรากวิญญาณกลายพันธุ์สินะ”ท่ามกลางอาคมลมอันรุนแรงที่อีกฝ่ายปล่อยออกมา เย่ซิวก็กำหมัดขวาแน่น พลังโลหิตในร่างพลุ่งพล่านแล้วชกออกไปหมัดหนึ่งทันทีที่หมัดถูกปล่อยออกไปก็เหมือนกับมีเสียงกลองยักษ์ดังสนั่นขึ้นมาจนทำให้หลายคนลมหายใจติดขัด สีหน้าตกใจสุดขีดจากนั้นพวกเขาก็เห็นว่าลมทั้งหมดที่อยู่บนเวทีถูกหมัดนั้นกวาดหายไปหมดเด็กหนุ่มคนนั้นถูกแรงปะทะของหมัดที่ทรงพลังจนถอยกรูดไปไกลเป็นร้อยเมตรใบหน้าเขาขาวสลับแดง หัวใจรู้สึกตื่นตระ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1153
เย่ซิววิ่งพุ่งเข้าไปหาศิษย์คนสุดท้ายเขาต่อยออกไปหมัดหนึ่ง แต่ในวินาทีนั้นเอง แววตาของอีกฝ่ายก็เปลี่ยนไปทันทีเหมือนจากคนธรรมดากลายเป็นคุณชายผู้สูงศักดิ์ในพริบตาอีกฝ่ายใช้ฝีเท้าอันแปลกประหลาดก้าวไปบนเวทีและทิ้งเงาร่างไว้เป็นสาย พลางหลบหลีกการโจมตีของเย่ซิวไปได้อย่างหวุดหวิดปัง! ปัง! ปัง!เสียงของผู้เข้าแข่งขันอีกแปดคนที่ร่วงจากเวทีเพิ่งจะดังขึ้นในตอนนั้นตูม!เสียงที่เหมือนมีฟ้าผ่าลั่นกลางลานประลองทำเอาทุกคนในสนามรวมถึงเหล่าผู้อาวุโสถึงกับตกตะลึงเดิมทีต่างก็คิดว่าเย่ซิวแค่ทำตัวเด่นและเรียกร้องความสนใจทว่าเมื่อเขาเผยพลังเพียงเล็กน้อยออกมา ทุกคนถึงได้รู้ว่าที่แท้เขาไม่ได้เย่อหยิ่งโอหัง แต่เป็นเพราะเขามีพลังแข็งแกร่งเหนือกว่าคนรุ่นเดียวกันอย่างแท้จริงต่างหากทันใดนั้นเอง สายตาของผู้คนที่มองเขาก็เปลี่ยนไปชนิดพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ“โห ศิษย์พี่เย่ซิวเก่งมากเลย” “แถมในอนาคตยังจะได้เป็นนักปรุงยาอีก หน้าตาก็หล่อเหลาสุด ๆ” “เขาคือคู่ชีวิตในฝันของฉันเลย” “เขาแต่งงานแล้วหรือยังนะ?” “อยากแต่งงานกับเขาจังเลย”……แววตาของหนานกงอู๋ซวงวาววับขึ้นมาส่วนเฉินเยียนจือที่นั่งข้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1152
และผู้อาวุโสสองคนนั้นก็นั่งหลับตาพริ้มราวกับไม่สนใจสถานการณ์ภายนอกเลยแม้แต่น้อยดูจากท่าทีแล้วน่าจะเป็นคนจากฝ่ายอนุรักษนิยมทุกครั้งที่มีการประลองระหว่างศิษย์ใหม่แบบนี้ สิบอันดับแรกมักจะถูกดึงตัวไปอยู่สายเซียนกระบี่ทุกครั้งพอนานเข้าฝ่ายอนุรักษ์ก็เลยเริ่มจะปลง ๆแต่ละปีจึงส่งแค่ผู้อาวุโสสองคนมาร่วมงานเท่านั้นส่วนที่เหลือจะไปปิดด่านบำเพ็ญตนหรือไม่ก็ออกเดินทางโดยหวังจะไปเจอศิษย์ฝีมือดีสักคนแค่นี้ก็พอมองออกแล้วว่าฝ่ายอนุรักษ์กำลังอยู่ในจุดลำบากแค่ไหนเย่ซิวพลันมีความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาเพียงแต่ความคิดนี้ยังไม่สมบูรณ์เขาเดินกลับมาที่ด้านหลังรั่วอวิ๋นรั่วอวิ๋นหันไปมองเขาตาขวาง “เจ้าเด็กนี่ ชอบหาเรื่องให้ปวดหัวจริง ๆ”เย่ซิวยิ้ม ๆ ไม่ได้เถียงอะไรกับเธอท่าทางแบบนั้นยิ่งทำให้รั่วอวิ๋นโมโหเข้าไปใหญ่เหมือนเธอเป็นคนงี่เง่าอยู่ฝ่ายเดียวยังไงยังงั้นการแข่งขันยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆยิ่งเวลาผ่านไป ศิษย์ใหม่หลายคนก็เริ่มเผยความสามารถจนดึงดูดความสนใจจากเหล่าผู้อาวุโสได้ไม่น้อยจากนั้นก็เริ่มผ่านการคัดออกทีละรอบ ๆ จากกว่าห้าร้อยคนจนเที่ยงวันเหลืออยู่เพียงยี่สิบคนอีกไม่นานก็จะไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1151
ทันทีที่ขึ้นเวที เย่ซิวก็สังเกตเห็นว่าหลี่ต้าไห่กับหลี่เฟิงสายตาหากันเขาก็เดาถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองคนได้ทันทีอีกทั้งสัมผัสด้านการรับรู้ของเย่ซิวยังไวมากเขารู้สึกได้ถึงความตั้งใจเล่นงานที่แผ่ออกมาจากตัวหลี่ต้าไห่อย่างชัดเจนแม้ว่าอีกฝ่ายจะพยายามปิดบังไว้ก็ตามทีตอนนี้เองหลี่ต้าไห่ก็ลงมือใช้กระบวนท่าอย่างสุดกำลัง ปล่อยปราณกระบี่พุ่งออกมาราวกับแสงอาทิตย์จ้าจนเกิดแสงสว่างวาบขึ้นทำให้พวกที่พลังไม่สูงนักต้องหลับตาลงโดยอัตโนมัติแต่เหล่าผู้อาวุโสหลายคนกลับมองเห็นถึงความผิดปกติได้ เพียงแต่ไม่มีใครพูดอะไรรั่วอวิ๋นถึงกับโกรธจัดเพราะเธอเห็นว่าในปราณกระบี่นั้นมีอะไรบางอย่างแฝงอยู่ด้วย“เข็มอัปมงคล!”ของสิ่งนี้ดูเหมือนไม่มีพิษสงอะไร แต่ในความจริงแล้วอันตรายสุด ๆถ้าเจาะเข้าสู่ร่างกายจะทำลายเส้นลมปราณทั่วทั้งร่าง อวัยวะภายในทั้งหมด และสุดท้ายยังสามารถทำลายจุดตันเถียนของเป้าหมายได้อีกด้วยเป็นเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ที่ชั่วร้ายแบบสุดขีดรั่วอวิ๋นรีบลุกพรวดขึ้นทันทีแม้จะรู้ว่ารีบลงมือตอนนี้อาจจะไม่ทันการ แต่เธอก็ไม่อาจทนมองเย่ซิวถูกเล่นงานอยู่เฉย ๆ ได้ทว่ายังไม่ทันที่เธอจะได
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1150
เธอมีพรสวรรค์โดดเด่น แถมยังได้รับความรักความเอ็นดูจากเจ้าสำนักเป็นพิเศษและเธอยังเป็นคู่หมั้นของหนานกงอู๋ซวงอีกด้วยหนานกงอู๋ซวงละสายตากลับมาแล้วเอ่ยเสียงเรียบ “ก็แค่ตัวตลกไร้สาระ ไม่ต้องไปสนใจหรอก”“นั่นสิ เขาเทียบกับพี่อู๋ซวงไม่ได้เลยสักนิด”เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “ถ้านายมีความสามารถถึงขนาดนั้น ของรางวัลทั้งหมดก็ยกให้นายได้ ไม่มีปัญหา”เขาเองก็ไม่คิดว่าเย่ซิวจะทำได้จริงเย่ซิวพยักหน้ารับ “ครับ ขอบคุณท่านเจ้าสำนักมาก”ในเมื่อเขาได้รับอนุญาตแล้ว งั้นก็แสดงฝีมือออกมาเล็กน้อยเพื่อกวาดรางวัลทั้งหมดไปก็แล้วกันจางเสี่ยวอวี๋รีบขยับเข้ามาใกล้ เธอดึงชายเสื้อเย่ซิวแล้วกระซิบ “นายบ้าไปแล้วเหรอ คิดยังไงถึงพูดอะไรแบบนั้นออกมาถ้าแพ้ขึ้นมา จะไม่ใช่แค่นายที่ขายหน้า แต่ท่านอาจารย์ก็จะเสียหน้าด้วยนะ”เย่ซิวหันมามองเธอก่อนจะตอบสั้น ๆ “พูดไปเธอก็ไม่เข้าใจหรอก”จางเสี่ยวอวี๋ถึงกับกลอกตาแรง ๆ พลางรู้สึกว่านายคนนี้คงหมดทางเยียวยาแล้วจริง ๆหลังจากเรื่องหยุมหยิมนั้นผ่านไป การประลองก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีผู้อาวุโสคนหนึ่งมาทำหน้าที่เป็นกรรมการ และเริ่มจับ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1149
“รางวัลอันดับสิบ เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ระดับกลาง กระบี่อัคคีเมฆารางวัลอันดับเก้า เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ระดับสูง โล่แสงศักดิ์สิทธิ์…อันดับสาม หญ้าลิ้นมังกรที่มีอายุสามร้อยปีอันดับสอง โอสถพยัคฆ์มังกรอันดับหนึ่ง สมบัติเวทมนตร์ระดับต่ำ กระบี่ไตรสุริยัน”เมื่อเจ้าสำนักประกาศรางวัลทั้งหมดออกมาจบแล้วไม่ใช่แค่เหล่าศิษย์ใหม่ที่ตาเป็นประกาย แม้แต่ศิษย์เก่าที่มีประสบการณ์ก็ยังมีท่าทีอิจฉาเสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้นรอบ ๆ“ปีนี้รางวัลชักจะโหดเกินไปแล้ว”“เยอะกว่าปีก่อนหลายเท่าเลย”“โดยเฉพาะรางวัลอันดับหนึ่ง นั่นกระบี่ไตรสุริยันเชียวนะ อาวุธคู่กายเก่าของท่านเจ้าสำนักเลยนี่!”……รั่วอวิ๋นขยับสีหน้าเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองเย่ซิว “อันดับสองมีโอสถพยัคฆ์มังกร นั่นเป็นของดีมากนะถ้าได้กินจะทำให้มีโอกาสเข้าใจเคล็ดวิชา ‘พยัคฆ์คำรามมังกรรำพัน’ ได้ ลองพยายามดูนะ เผื่อจะได้อันดับที่สองมา”เย่ซิวยิ้มบาง “ท่านอาจารย์ดูแคลนผมขนาดนั้นเลยเหรอครับ แล้วถ้าผมได้ที่หนึ่งขึ้นมาล่ะ”รั่วอวิ๋นแค่นเสียงหึ “อย่าเพ้อฝันไปหน่อยเลย บอกตามตรงนะ ศิษย์ใหม่รอบนี้มีคนที่ฝีมือโหดมากอยู่คนหนึ่งทุกคนในสำนักต่างก็มั่น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1148
บรรยากาศรอบตัวพลันเงียบกริบลงทันที!“กรี๊ดดด!!”จางเสี่ยวอวี๋กรีดร้องเสียงแหลมสุดชีวิต ก่อนจะรีบใช้มือปิดร่างตัวเองอย่างลนลาน“ไอ้บ้า ยังจะมองอยู่อีก หันหลังไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”เย่ซิวตบไหล่เธอเบา ๆ “พวกเราก็เหมือนพี่น้องกัน จะเครียดอะไรขนาดนั้น”“ใครเป็นพี่น้องกับนาย ฉันจะฆ่านายซะ!”จางเสี่ยวอวี๋แทบจะคลั่ง ใครจะไปคิดว่าโลกนี้จะมีผู้ชายที่หน้าด้านได้ขนาดนี้อีกทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอยังเคยแอบรู้สึกดี ๆ กับเขาอยู่บ้าง แต่ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองตาถั่วไปแล้วชัด ๆเย่ซิวหัวเราะเบา ๆ โดยไม่พูดอะไรเพิ่ม ก่อนจะหันหลังให้อย่างว่าง่ายเสียงขยับตัวขลุกขลักดังมาจากข้างหลังไม่นาน จางเสี่ยวอวี๋ก็ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วรีบวิ่งออกจากถ้ำไปทันทีเธอกลัวว่าเย่ซิวจะฉวยโอกาสทำอะไรไม่ดีใส่เธอแต่เธอคิดมากไปเองเย่ซิวผ่านอะไรมามากเกินพอแล้ว สาวสวยระดับไหนก็เห็นมานับไม่ถ้วนตอนนี้ความรู้สึกต้านทานต่อผู้หญิงสวย ๆ ของเขาสูงมากจนแทบไม่รู้สึกอะไรแล้วหลายวันต่อมา ชีวิตของเย่ซิวก็ดำเนินไปอย่างสงบเรียบง่ายทุกเช้าเขาจะไปให้อาหารสิงโตหยกขาวทั้งแปดเขาเตรียมอาหารให้ครบสามมื้อ แล้วก็โยนโอสถที่ตัวเองกลั่
