LOGINShare
บทที่ 1059
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1060
ดวงตาของเธอไม่ได้เย็นชาอีกต่อไปแล้ว แต่กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ราวกับหญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรักในวันนี้ ณ ประเทศหนึ่งซึ่งมีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวเย่ซิวพาน่าอีออกไปเที่ยวเล่นมาทั้งวัน ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าพักในโรงแรมน่าอีเข้าไปอาบน้ำส่วนเย่ซิวนั่งอยู่ริมเตียง ลูบคางอย่างครุ่นคิดแน่นอนว่าเขาไม่ได้พาน่าอีมาที่นี่อย่างไร้เหตุผลทุกอย่างเริ่มต้นจากเหตุการณ์ที่เขาทำลายห้องทดลองชีวภาพหมายเลขเก้าของประเทศจ้านอิงตี้ และสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทางขากลับในตอนนั้น เขาได้นำกล่องเล็ก ๆ ที่หญิงสาวบนดวงจันทร์ให้เขาติดมือกลับมาด้วยเมื่อเย่ซิวเปิดดูของที่อยู่ภายใน สิ่งที่เห็นทำให้เขาตกตะลึงอย่างหนักมันคือค่ายกลพิเศษชนิดหนึ่ง และในขณะเดียวกันก็เป็นกุญแจกุญแจที่จะพาพวกเขาออกจากที่นี่บนค่ายกลนั้นระบุจุดที่ผนึกของโลกนี้เกิดความเสียหาย รวมถึงพื้นที่ที่พลังค่ายกลอ่อนแอที่สุดเหตุผลที่หญิงสาวบนดวงจันทร์มอบสิ่งนี้ให้เขาเป็นเพราะเธอหวังว่าสักวันเย่ซิวจะช่วยปลดปล่อยพันธนาการที่กักขังเธอ และช่วยเธอออกไปจากดวงจันทร์เธอถูกกักขังอยู่ที่นั่นมาหลายพันปี และต้องการจะจากไปมานานแล้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1061
ไม่มีใครโง่พฤติกรรมของเย่ซิวชัดเจนเกินไปเพียงแต่ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้เอ่ยออกมาเท่านั้นแต่ตอนนี้น่าอีอดทนต่อไปไม่ไหวแล้วเย่ซิวยกมือขึ้นบีบจมูกเธอเบา ๆ “อุตส่าห์อดทนมาถึงตอนนี้ได้ก็นับว่าลำบากเธอเหมือนกันนะ”น่าอีจ้องเย่ซิวเขม็งเดิมทีเธอเกลียดเขามากแต่ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอไม่อาจต้านทานเสน่ห์และการเอาอกเอาใจของเย่ซิวได้เลยแม้จะรู้ว่าเขามีจุดประสงค์บางอย่าง แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้เขาอยู่ดี“จริง ๆ แล้วฉันแค่เห็นว่าร่างกายเธอมีพลังที่แข็งแกร่งซ่อนอยู่ เลยอยากให้เธอมาเป็นพวกเดียวกับฉัน”คำตอบนี้ทำให้น่าอีโล่งใจขึ้นมาหน่อยตอนแรกเธอคิดว่าเย่ซิวกำลังทำอะไรบางอย่างที่คล้ายกับการเลี้ยงหมูคือเลี้ยงให้โตแล้วเชือดในภายหลังเธอเม้มปากแล้วถามต่อเป็นคำถามที่สอง “นายชอบฉันบ้างไหม?”พอถามออกไป เธอก็รู้สึกกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูกทันที“แน่นอนอยู่แล้ว” เย่ซิวตอบโดยไม่ต้องคิด “เธอสวยขนาดนี้ เสียงก็น่าฟัง ตัวก็นุ่มนิ่ม แถมยังมีพรสวรรค์อีก จะมีผู้ชายที่ไหนไม่ชอบเธอบ้างล่ะ”น่าอียิ้มกริ่ม เธอรู้สึกดีจนเผลอเคลิ้มไปแต่เย่ซิวก็เอ่ยต่อ “แต่ทั้งหมดนี้ต้องอยู่บนเงื่อนไขที่ว่าเธอจะต้องไม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1062
“ยังยืนอึ้งอยู่อีกทำไม? รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!”……“ที่แท้ก็พยัคฆ์สายฟ้านี่เอง” เย่ซิวพึมพำ “มันอยู่ในระดับไหนแล้ว”“น่าจะอยู่ในช่วงขั้นต้นของระดับถอดจิต อย่างมากก็ไม่เกินขั้นกลาง”หลังจากระดับวิญญาณก่อกำเนิดแล้ว ขั้นต่อไปก็คือระดับถอดจิตในระดับนี้ จิตจะสามารถออกจากร่างกายและเดินทางภายนอกได้นานหลายปีโดยที่ร่างกายยังคงสภาพปกติ“เธอพูดออกมาแบบนี้ไม่กลัวว่าประเทศวูจะจับพ่อแม่เธอไปเป็นตัวประกันเหรอ”“ซวยแล้วไง” น่าอีหน้าถอดสี ก่อนจะรีบยกมือขึ้นทุบหัวตัวเองแรง ๆ “ฉันมันโง่ ลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย”เมื่อกี้เธอมัวแต่มองเย่ซิวจนเผลอไผลพออารมณ์พาไปก็เผลอพูดเรื่องนี้ออกมาโดยไม่ทันคิดพอถูกเย่ซิวเตือน สติของเธอก็กลับมาเต็มที่ ร่างกายเย็นเฉียบ มือไม้สั่นเทา ความหวาดกลัวถาโถมเข้าใส่ ดวงตาเริ่มแดงก่ำ“ทำยังไงดีล่ะ? ฉันทำให้พวกเขาตายแน่ ๆ”จากนั้นน้ำตาเธอก็เริ่มไหลออกมาไม่หยุดเย่ซิวรู้ดีว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตบบ่าเธอเบา ๆ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปกับเธอเอง”“ไม่เอา” น่าอีส่ายหัวรัว ๆ “นายต้องตายแน่ พยัคฆ์สายฟ้าแข็งแกร่งเกินไป ตอนนี้นายยังสู้มันไม่ได้”“นั่นก็ไม่แน่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1063
เย่ซิวเก็บวิชาอักขระเข้าไปในตราประทับเทียนฝูที่เป็นธาตุไฟทั้งหมดเพราะไฟสามารถกดข่มสายฟ้าได้เป็นอย่างดี เหมาะสำหรับใช้รับมือกับพยัคฆ์สายฟ้าที่สุดเมื่อบินไปได้ครึ่งทาง เขาก็เก็บวิชาอักขระได้ครบหนึ่งพันบทพอดีจากนั้นเย่ซิวก็หยิบเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ออกมาหลายชิ้นจากนั้นก็ให้ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งไปห้าหกชิ้นและแบ่งให้ร่างแยกทั้งสองอีกสิบกว่าชิ้นส่วนน่าอีก็ให้เครื่องรางป้องกันตัวไปอีกหลายชิ้นนี่อาจจะเป็นการเตรียมตัวที่รอบคอบที่สุดของเย่ซิวเท่าที่เคยมีมาน่าอีโอบเย่ซิวจากด้านหลัง “นายต้องปลอดภัยนะ ถ้าเกิดอันตรายที่นายต้านทานไม่ไหวก็หนีไปก่อนเลย”แค่เย่ซิวยอมมาประเทศวูกับเธอ เธอก็ซาบซึ้งใจมากแล้ว“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่มีวันแพ้หรอก”เสียงของเย่ซิวเต็มไปด้วยความมั่นใจระดับถอดจิตแล้วไง?!คำพูดของเย่ซิวทำให้น่าอีรู้สึกฮึกเหิมไปด้วยเธอเผยรอยยิ้มออกมาม้าศึกเพลิงน้ำแข็งเบ้ปากเล็กน้อยสองคนนี้ช่างใจร้ายจริง ๆ ที่มาหวานใส่กันต่อหน้ามันแบบนี้มันมาอยู่ในสังคมมนุษย์ได้สักพักแล้วเลยเข้าใจคำศัพท์บางอย่างพฤติกรรมของสองคนนี้เรียกได้ว่าโปรยอาหารหมาชัด ๆ“ฮึ่ม ไว้ฉันจะหาม้าเพศเมียสักร้อย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1064
สายฟ้าขนาดมหึมาที่หนากว่าหินโม่หลายเท่าร่วงลงมาจากท้องฟ้าพลังอันหนักอึ้งราวกับสามารถบดขยี้ทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้แผ่ซ่านออกมาจากนั้นเย่ซิวก็เห็นเงาร่างขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นมันใหญ่เทียบเท่าช้างตัวโต ทั้งร่างเป็นสีม่วง แม้กระทั่งดวงตาก็ยังเป็นสีม่วงเข้มทั่วร่างของมันถูกพันไว้ด้วยสายฟ้าสีม่วงที่นับไม่ถ้วนราวกับเป็นตัวแทนของเทพสายฟ้าบนโลกมนุษย์ดวงตาเย็นเยียบและไร้ความรู้สึกของมันจับจ้องไปที่เย่ซิว ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง “เย่ซิว ข้ารอเจ้ามานานแล้ว ไม่เลวเลยนะ เจ้ากล้ามากที่เป็นแค่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดแต่ก็ยังกล้าบุกมาหาข้าถึงที่”“แกคิดผิดแล้ว ที่ฉันมาที่นี่ไม่ใช่มาเพื่อเจอแก แต่มาเพื่อเชือดแกต่างหาก”“ฮ่า ๆ ๆ!” พยัคฆ์สายฟ้าหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องขำขันที่สุดในชีวิต “ข้าอยู่ในระดับถอดจิตขั้นกลาง เจ้าจะเอาอะไรมาเทียบกับข้าได้?ทำไมไม่ยอมให้ข้ากลืนกินเจ้าเสียดี ๆ ล่ะ หากข้าหลุดพ้นจากที่นี่ได้ ข้าจะขอบคุณเจ้าด้วยซ้ำ”เย่ซิวไม่คิดจะเสียเวลาพูดไร้สาระกับมัน เพียงแค่คิด กระบี่ห้าขุนเขาก็ปรากฏขึ้นในมือ จากนั้นพลังต่อสู้ของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นทันทีเสี่ยวปิงและม้าศึกเพลิงน้ำแข็งก็เข้าสู่โ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1065
“จงตรึง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!”เย่ซิวเปล่งเสียงคำว่าตรึงออกมาหกครั้งติดกันพรสวรรค์วาจาศักดิ์สิทธิ์ถูกใช้ออกมาอย่างถึงขีดสุดแม้แต่ร่างกายของพยัคฆ์สายฟ้าที่อยู่ในระดับถอดจิตขั้นกลางก็ยังถูกหยุดชะงักโดยอัตโนมัติจากนั้นเย่ซิวก็ชักตราประทับเทียนฝูออกมา ในชั่วพริบตานั้นเขาก็กระตุ้นวิชาอักขระธาตุไฟทั้งหนึ่งพันบทที่เก็บไว้ภายในทันทีทันใดนั้น เปลวเพลิงมหาศาลก็ก่อตัวเป็นภูเขาไฟขนาดใหญ่พุ่งลงมาถล่มร่างของพยัคฆ์สายฟ้าอย่างรุนแรงแต่มันยังไม่จบแค่นั้นเย่ซิวอ้าปากพ่นกระบี่หงส์โบยบินกับกระบี่ดาวตกออกมา สองกระบี่พุ่งเป็นลำแสงตรงเข้าหาพยัคฆ์สายฟ้าและแทงทะลุเข้าไปทางรูจมูกของมันจนเลือดสีม่วงสาดกระเซ็นออกมาและสุดท้าย เย่ซิวก็ใช้วิชาแปรมังกรร่างของเขาถูกปกคลุมด้วยเกล็ดมังกร กรงเล็บมังกร เขามังกร และหางมังกรพลังของเขาพุ่งทะยานขึ้นไปถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวเลือดในกายเดือดพล่านดุจคลื่นพายุซัดสาด ส่งเสียงก้องสะท้านไปทั้งร่างพร้อมกับที่สองมือเขากระชับกระบี่ห้าขุนเขาเอาไว้ ก่อนจะอัดพลังทั้งหมดลงไปและฟันลงอย่างสุดแรงศีรษะของพยัคฆ์สายฟ้าเกือบถูกผ่าครึ่ง เลือดสีม่วงทะลักออกมาเป็นสายไม่หยุดหย่อนถึงแม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1066
ในส่วนของจอมมารโลหิต ตอนนี้เขายังไม่คิดจะปล่อยให้มันแข็งแกร่งขึ้นไปอีกจึงจำเป็นต้องสร้างวิญญาณนักรบที่ทรงพลังขึ้นมาอีกหลายตนเพื่อให้สามารถถ่วงดุลซึ่งกันและกันได้วิญญาณของพยัคฆ์สายฟ้านั้นแข็งแกร่งมากแต่โชคร้ายที่ตอนนี้มันถูกผนึกด้วตราประทับเทียนฝู ทำให้ไม่สามารถออกอาละวาดได้สุดท้ายจึงทำได้เพียงปล่อยให้สิ่งมีชีวิตสองตัวที่มันมองว่าเป็นแค่มดปลวกกัดกินวิญญาณของมันไปเรื่อย ๆมันรู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองอ่อนแอลงทุกที เงาแห่งความตายกำลังจะกลืนกินมันจนหมดสิ้นตอนนี้มันรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากหากรู้ว่าเย่ซิวแข็งแกร่งขนาดนี้แต่แรก มันก็คงไม่คิดไปหาเรื่องเขาแต่มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วเสียงคำรามโหยหวนสุดท้ายดังขึ้น ก่อนที่วิญญาณของพยัคฆ์สายฟ้าจะถูกกลืนหายไปจนหมดสิ้นโลหิตและพลังบำเพ็ญของมัน ถูกเย่ซิวดูดกลืนไปจนเกลี้ยงในชั่วพริบตา เย่ซิวก็ก้าวเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นกลางทันทีแต่พลังของเขากลับยังไม่มั่นคงนักเพราะความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปหลังจากเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดได้ไม่ถึงสองเดือนก็ทะลวงขึ้นอีกระดับแล้วจากนี้เขาต้องใช้เวลาไม่น้อยในการขัดเกลาพ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1067
เย่ซิวใช้มือบีบโครงกระดูกขนาดมหึมาเบา ๆมันแข็งแกร่งมาก แถมภายในกระดูกยังอัดแน่นไปด้วยพลังสายฟ้าของพวกนี้สามารถนำไปใช้สร้างสมบัติเวทมนตร์ได้และพอดีกับที่เขามีความคิดบางอย่างหลังจากการต่อสู้ในวันนี้เขาอยากจะสร้างกระบี่บินขึ้นมาหนึ่งชุดที่สามารถใช้ทีละเล่มหรือใช้พร้อมกันทั้งหมดก็ได้แต่ที่สำคัญที่สุดคือสามารถจัดเรียงเป็นกระบวนท่ากระบี่ซึ่งจะช่วยเพิ่มพลังโจมตีขึ้นเป็นทวีคูณไม่ว่าจะใช้ฆ่าศัตรูหรือขังศัตรูเอาไว้ก็เป็นประโยชน์ทั้งนั้นตอนนี้เสี่ยวปิงกำลังอยู่ในช่วงวิวัฒนาการ คงยังไม่ฟื้นขึ้นมาในเร็ว ๆ นี้เย่ซิวจึงกระตุ้นเปลวไฟประจำตัวของเขาเพื่อเริ่มหลอมโครงกระดูกขนาดมหึมานี้จากนั้นน่าอีก็เดินเข้ามาพร้อมกับพ่อแม่ของเธอพวกเขายืนเงียบ ๆ อยู่ข้าง ๆ เย่ซิว ขณะที่น่าอีจ้องมองเขาด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มส่วนพ่อแม่ของเธอก็ดูพึงพอใจในตัวเย่ซิวเป็นอย่างมากเพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือลูกสาวของพวกเขาชอบเขาโครงกระดูกขนาดมหึมาค่อย ๆ หลอมละลายภายใต้การควบคุมของเย่ซิวจนกลายเป็นของเหลวสีม่วงก้อนใหญ่จากนั้นเขาก็ใช้พลังจิตของตัวเองควบคุมให้มันก่อตัวขึ้นเป็นกระบี่ยาวขนาดสามฟุตหลายเล่มทั
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
