LOGINShare
บทที่ 1067
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1068
ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งมองภาพตรงหน้าด้วยความเจ็บใจไม่คิดเลยว่าตัวเองซึ่งเคยเป็นหนึ่งในสิบม้าศึกที่แข็งแกร่งที่สุด ตอนนี้กลับสู้เจ้าหมาน้อยตัวหนึ่งไม่ได้แล้วเสี่ยวปิงแค่มองมันด้วยหางตา ก่อนจะยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นสะบัดเบา ๆพลังเยือกแข็งมหาศาลแผ่กระจายออกไปทันที เพียงพริบตาเดียว ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งก็ถูกแช่แข็งไปทั้งตัวแต่ในวินาทีต่อมา มันก็สลัดน้ำแข็งออกจนแตกกระจายก่อนจะคำรามเสียงต่ำใส่เสี่ยวปิง “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน คิดจะท้าทายฉันหรือไง!”เสี่ยวปิงแหงนหน้าขึ้นมองมันด้วยท่าทีไม่แยแสแม้แต่น้อยม้าศึกเพลิงน้ำแข็งโกรธจนควันแทบออกหูแต่ก็ไม่กล้าลงมือแบบไม่คิดหน้าคิดหลังตอนนี้พลังของเสี่ยวปิงแข็งแกร่งกว่ามันแล้ว แถมเย่ซิวก็อยู่ข้าง ๆ อีก ถ้ามันบังอาจทำอะไรไปคงโดนเล่นงานจนไม่เหลือดีแน่ ม้าศึกที่เคยรุ่งโรจน์แต่ตอนนี้ต้องมากลายเป็นหมาตกอับตอนนี้ผู้นำระดับสูงของประเทศวูถูกเย่ซิวกวาดล้างแทบจะหมดแล้ว ตอนนี้ทั้งประเทศอยู่ในภาวะไร้ผู้นำด้วยการสนับสนุนจากเย่ซิวและพลังของน่าอีที่แข็งแกร่งขึ้นภายในเวลาเพียงครึ่งเดือน น่าอีก็สามารถขึ้นเป็นผู้นำคนใหม่ของประเทศวูได้สำเร็จประเทศวูเป็นดินแดนที่ย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1069
เย่ซิวใช้นิ้วบีบปลายคางเรียบเนียนของน่าอีเบา ๆ “อืม ไม่เลวเลยนะ ราชินีของฉัน จัดการประเทศวูให้เป็นระเบียบได้เร็วขนาดนี้”ปัญหาที่เกิดขึ้นหลังจากการล่มสลายของผู้นำคนเก่าถูกน่าอีแก้ไขไปได้ในเวลาอันสั้นเธอไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์โดดเด่นเท่านั้น แต่ความสามารถในการบริหารจัดการก็สูงมากน่าอีจ้องมองเย่ซิวด้วยดวงตาชุ่มฉ่ำ “แล้วนายจะให้รางวัลฉันยังไง?”“แล้วเธออยากได้รางวัลอะไร?”น่าอีกัดริมฝีปากเล็กน้อย “ฉันอยากบำเพ็ญกับนาย”“ได้ งั้นคุกเข่าลงก่อน”“รับทราบ”แล้วผู้นำสูงสุดของประเทศวูก็ค่อย ๆ คุกเข่าลงตรงหน้าเย่ซิวถ้าประชาชนของประเทศวูมาเห็นภาพนี้คงต้องช็อกจนโลกทั้งใบพังทลายแน่ ๆวันรุ่งขึ้นก็มีแสงหนึ่งพุ่งทะลุฟากฟ้าออกไปอย่างรวดเร็วเย่ซิวขี่ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งพาเสี่ยวปิงออกเดินทางจากที่นี่ตอนนี้สำนักโอสถมีพันธมิตรที่แข็งแกร่งถึงสองประเทศหนึ่งคือประเทศหลงเถิง และอีกหนึ่งคือประเทศวูนอกจากนี้ ตัวสำนักโอสถเองก็แข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆอิทธิพลของประเทศจ้านอิงตี้ที่มีต่อพวกเขากำลังลดลงเรื่อย ๆอีกไม่นาน เย่ซิวจะสามารถละเลยอำนาจของประเทศจ้านอิงตี้และประเทศจ้านฉงตี้ได้อย่างสิ้นเชิง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1070
แบบนี้ก็เท่ากับว่าพื้นที่อาณาเขตก็แทบจะเทียบเท่าประเทศจ้านอิงตี้แล้วตอนนี้ระหว่างสำนักโอสถและประเทศหยวนยังคั่นกลางด้วยประเทศเล็ก ๆ สองแห่งเย่ซิวกำลังคิดว่าควรจะกลืนพวกมันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งดีหรือไม่ แล้วสร้างเป็นอำนาจขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อกันเขาใช้เวลาไตร่ตรองอยู่เพียงไม่กี่วินาที ก่อนจะเรียกหวังซวงเข้ามา“เธอพาคณะทหารพิเศษพร้อมด้วยจักรกลมังกรดำยี่สิบชุดแล้วก็ทหารทั่วไปอีกหนึ่งหมื่นนายไปยึดสองประเทศเล็ก ๆ อย่างกวาจีและจ่าวหลีซะ”สองประเทศนี้ไม่ได้แข็งแกร่งอะไร แถมทำเลที่ตั้งก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ดังนั้นไม่น่าจะต้องใช้ความพยายามมากในการยึดครองหลังจากรับคำสั่ง หวังซวงก็รีบไปเตรียมกองกำลังทันทีหลังจากนั้นเย่ซิวก็เข้าสู่ช่วงปิดด่านฝึกฝนอีกครั้งเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับวิชาเวทย์ให้สมบูรณ์เขาไม่เคยลืมความอัปยศที่เกิดขึ้นบนดวงจันทร์ตอนที่ถูกชายลึกลับในชุดเกราะเล่นงานจนต้องล่าถอยไปอย่างน่าอับอายแน่แค้นนี้ต้องชำระแต่ก่อนที่จะแก้แค้นได้ เขาต้องทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมก่อน……ณ ประเทศอ่ายเหรินเฟยอวี่นั่งอยู่บนบัลลังก์สูงพลางมองลงไปยังเหล่าขุนนางด้านล่างด้วยแววตาเยือ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1071
ตรงหน้าของเฟยอวี่คือแท่นหินทรงกลม ตรงกลางปักไว้ด้วยกระบี่เล่มหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยสนิมและฝุ่นหนาเตอะดูเผิน ๆ แล้วไม่น่าจะมีอะไรพิเศษ แต่มีเพียงเฟยอวี่เท่านั้นที่รู้ถึงที่มาของกระบี่เล่มนี้“กระบี่เพลิงวิญญาณ เมื่อครั้งอดีตได้มีแม่ทัพผู้หนึ่งพ่ายศึก จึงใช้ดวงวิญญาณของตนหล่อหลอมเป็นกระบี่เล่มนี้และมันก็ถูกผนึกไว้เป็นพันปี หากถูกดึงออกมาเมื่อไหร่ โลกจะต้องสั่นสะเทือนเมื่อนั้น ทั้งยังไร้เทียมทาน”เฟยอวี่หยิบน้ำเต้าขวดเล็กจากเอวก่อนจะเปิดฝาแล้วยื่นไปทางกระบี่เล่มนั้น จากนั้นก็มีเลือดสด ๆ ไหลทะลักออกมาราวกับสายน้ำราดรดลงบนตัวกระบี่กระบี่เพลิงวิญญาณดูดกลืนเลือดสดอย่างบ้าคลั่งไม่หยุดหย่อนราวกับมีชีวิตสนิมบนพื้นผิวค่อย ๆ หลุดร่อนออก ฝุ่นละอองที่เกาะแน่นถูกชะล้างจนเผยประกายแสงเจิดจ้า ร้อนแรงดังตะวันกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงมหาศาลปรากฏขึ้นตรงหน้ากระแสความร้อนที่แผ่พุ่งออกมาทำให้เฟยอวี่ต้องถอยหลังไปหลายก้าว ดวงตาคู่งามจ้องมองมันโดยไม่กะพริบขาของเฟยอวี่สั่นสะท้านเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากคุกเข่าคารวะเมื่อต้องเผชิญหน้ากับกระบี่ที่สามารถปลดปล่อยจิตอำนาจแห่งราชันเช่นนี้ห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1072
เหล่าสาวใช้รีบออกไปเตรียมการทันทียี่สิบนาทีต่อมา กองกำลังลับกลุ่มหนึ่งก็เร่งเดินทางด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อคุ้มกันเฟยอวี่มุ่งหน้าไปยังสำนักโอสถ……หลายวันต่อมา เย่ซิวก็เดินออกจากห้องลับตนเองเขาเรียนรู้วิชาเวทย์ทรงพลังเพิ่มขึ้นอีกกว่าสิบชนิดผิวกายของเขาเปล่งประกายราวกับหยกเนื้อดีร่างกายแข็งแกร่ง พลังบำเพ็ญลึกล้ำ จิตวิญญาณมั่นคง ไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่น้อยขณะที่เขาออกมาก็พบว่าเซี่ยซิ่วซิ่วและลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็ออกมาด้วยเช่นกันแต่ละคนมีพลังงานไหลเวียนอยู่เต็มเปี่ยม แววตาเปล่งประกายทุกคนต่างก้าวเข้าสู่ระดับสร้างรากฐานปราณขั้นสมบูรณ์แล้วหลังจากถูกเย่ซิวตำหนิไปเมื่อครั้งก่อน พวกเธอทุกคนก็ทุ่มเทบำเพ็ญแบบเอาเป็นเอาตายในที่สุดพวกเธอก็สามารถทำตามที่เย่ซิวกำหนดไว้ได้สำเร็จเมื่อเห็นพวกเธอสามารถมาถึงจุดนี้ได้ เย่ซิวก็รู้สึกพึงพอใจอย่างมากเขาดึงพวกเธอทั้งหมดมาที่เขตที่พักส่วนตัว แล้วให้พวกเธอนั่งขัดสมาธิบนพื้นเริ่มจากให้เซี่ยซิ่วซิ่วทะลวงเป็นคนแรกเย่ซิวเตรียมโอสถทุกชนิดที่จำเป็นไว้เรียบร้อยแล้วเพียงครึ่งชั่วโมงต่อมา แสงสีทองก็พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าภายใต้การช่วยเหลือของเขา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1073
เซี่ยซิ่วซิ่วกลืนแก่นพลังกลับเข้าไปในร่าง ก่อนจะพูดขึ้นก่อนใคร “พวกเธอ ตอนบำเพ็ญกันก่อนหน้านี้เคยโดนเขารังแกกันบ้างไหม?”“เคย” ทุกคนตอบพร้อมกันทันทีโดยไม่ได้นัดหมายเซี่ยซิ่วซิ่วหัวเราะคิกคัก “ตอนนี้พวกเราก็ทะลวงเข้าสู่ระดับจินตานกันหมดแล้ว ความสามารถทุกด้านก็ก้าวหน้าไปเยอะ ฉันว่าถ้าเราร่วมมือกันบำเพ็ญกับเขาอีกครั้งก็น่าจะชนะได้สักทีสิน่า”คำพูดนี้สะท้อนความในใจของทุกคนเสียเหลือเกินทุกครั้งที่บำเพ็ญก่อนหน้านี้ เย่ซิวก็มักเป็นฝ่ายควบคุมสถานการณ์อยู่เสมอพวกเธอฝันมาตลอดว่าสักวันหนึ่งจะสามารถเอาชนะเขาได้อย่างเด็ดขาดสักครั้งแต่สุดท้าย ทุกครั้งที่ปะทะกับเย่ซิวผู้ซึ่งแทบจะไร้เทียมทาน พวกเธอก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้และต้องยอมแพ้อย่างหมดรูปแต่ตอนนี้ทุกคนทะลวงขั้นพร้อมกัน อีกทั้งพลังของพวกเธอก็เพิ่มขึ้นไปอีกระดับพวกนธอเริ่มรู้สึกว่าโอกาสมาถึงแล้ว และความกระตือรือร้นก็เริ่มพลุ่งพล่านขึ้นในใจเย่ซิวส่ายหัวเบา ๆ เจ้าเด็กพวกนี้ไม่เคยเรียนรู้จากบทเรียนเก่า ๆ เลยจริง ๆดูเหมือนว่าเขาจะต้องมอบบทเรียนที่ลึกซึ้งให้พวกเธออีกสักรอบเสียแล้วขณะที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ เย่ซิวก็เหลือบไปมองด้านนอกก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1074
ยังพูดไม่ทันจบ ฝ่ามือหนัก ๆ ก็ฟาดลงบนใบหน้าอย่างจังคนที่ลงมือไม่ใช่เย่ซิว แต่เป็นเฟยอวี่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “ใครอนุญาตให้เธอพูดจาไร้มารยาทกับคุณชายเย่ รีบไสหัวออกไปซะ”สาวใช้รู้สึกน้อยใจ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยอะไรอีก จึงได้แต่ก้มหน้าถอยออกไปเงียบ ๆเย่ซิวโบกมือให้หวังซวงออกไปด้วยตอนนี้ในห้องรับรองเหลือเพียงเขากับเฟยอวี่แค่สองคนเท่านั้นเฟยอวี่ก้าวเข้ามาใกล้เย่ซิวอย่างช้า ๆเมื่อเข้ามาใกล้จนถึงระยะที่กลิ่นหอมจากตัวเธอลอยมาแตะจมูกของเย่ซิว มันก็กระตุ้นประสาททุกเส้นของเขาทันทีเฟยอวี่ลดท่าทีลงต่ำ เสียงของเธออ่อนโยนและนุ่มนวล“คุณชายเย่ ฉันยอมรับว่าเมื่อก่อนเป็นความผิดของฉันเองแต่ท่านเป็นคนใจกว้าง อย่าได้ถือสาหญิงสาวตัวเล็ก ๆ อย่างฉันเลยได้ไหมคะ?”เย่ซิวหัวเราะ “เธอเนี่ยนะบอกว่าตัวเองเป็นหญิงสาวตัวเล็ก ๆ”“ก็ตอนนี้ฉันอ่อนแอจริง ๆ นี่นา” เฟยอวี่กระพริบตาเบา ๆดวงตากลมโตเปล่งประกายราวกับส่งสัญญาณบางอย่างไปให้เย่ซิวเสื้อไหล่ของเธอที่ ‘บังเอิญ’ เลื่อนลงจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนน่าหลงใหลจากนั้นเธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าเย่ซิว ก่อนจะยื่นมือเล็ก ๆ ออกมานวดขาของเขาอย่างแผ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1075
ในเสี้ยววินาทีที่เย่ซิวจับกระบี่เพลิงวิญญาณไว้ เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวอันไร้ขอบเขตพลังกระบี่ที่เต็มไปด้วยความดุดัน มุ่งทะลวงฟ้าทลายดิน พร้อมกับความร้อนแรงที่สามารถเผาทำลายทุกสรรพสิ่งบนโลกแม้แต่ร่างกายที่แข็งแกร่งของเย่ซิวก็ยังรู้สึกว่ามันแทบจะต้านทานไม่ไหวแต่ในวินาทีต่อมา วิญญาณก่อกำเนิดทั้งห้าธาตุในร่างของเขาก็สั่นไหวพลังเพลิงอันมหาศาลจากกระบี่เพลิงวิญญาณถูกดูดกลืนเข้าไปจนหมดสิ้นข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวิญญาณก่อกำเนิดทั้งห้าธาตุก็คือมันสามารถแปลงพลังจากธาตุหนึ่งไปเป็นอีกธาตุหนึ่งได้ไม่ว่าจะเป็นการแปรเปลี่ยนไฟให้กลายเป็นน้ำ ดิน ไม้ หรือพลังธาตุอื่น ๆดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าพลังทั้งห้าธาตุจะสูญเสียความสมดุลต่อให้มีพลังมหาศาลแค่ไหน เย่ซิวก็สามารถรับมันไว้ได้ทั้งหมดเขาถอยหลังไปช้า ๆ แล้วดึงกระบี่เพลิงวิญญาณออกจากร่างของเฟยอวี่จนหมดเฟยอวี่ทรุดตัวลงกับพื้นทันทีด้วยเหงื่อที่ท่วมไปทั้งร่างเมื่อผนึกถูกปลด พลังของเธอก็กลับคืนมาเองตามธรรมชาติเส้นผมที่ถูกเผาจนหมดก็เริ่มงอกขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็วหางทั้งเก้าของเธอก็ปรากฏขึ้นมาโดยที่เธอควบคุมไม่ได้ภา
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
