ตอนที่ 30 ลืมตัวไปหน่อย

เสียงครางหวานของพราวก็ดังขึ้น เธอกระตุกเกร็ง หลับตาพริ้ม ตัวสั่นไหว เมื่อปลดปล่อยออกมาเสร็จแล้วเธอเหนื่อยหอบหายใจแรงจนหน้าอกกระเพื่อม

ธาวินรีบถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ยืนมองคนตัวเล็กที่ยังคงนอนเหนื่อยหอบ ใช้มือขยับชักรูดท่อนเอ็นขึ้นลงสองถึงสามครั้งแล้วจึงเดินเข้าไปอุ้มพราวแฟนสาวของเขาให้ขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง พร้อมทั้งเริ่มที่จะสอดท่อนเอ็นเข้าไปยังร่องรูคับแคบ

“นั่งลงมา อย่าเกร็ง” มือเล็กกำท่อนเอ็นพร้อมกับค่อยๆหย่อนสะโพกนั่งลงทับครอบครอง ท่อนเอ็นแข็งเข้าผ่านช่องทางคับแคบทีละนิดจนสุด ความรู้สึกวาบหวิวช่วงท้องน้อยทำคนด้านบนตัวสั่น

“อ๊ะ มันจุก อื้อ!!!” ปากบางเผลอส่งเสียงคราง ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของคนแฟนหนุ่มของเธอ

“เดี๋ยวก็ชิน” พูดจบเขาก็ใช้มือรองใต้บั้นท้ายนุ่ม ออกแรงยกขยับบังคับขึ้นลง แขนเรียวยกขึ้นคล้องคอของเขาไว้ แล้วซบหน้าลงบนไหล่กว้าง เมื่ออยู่ในท่านี้เธอรับรู้ได้ถึงสิ่งที่สอดใส่ภายในได้อย่างชัดเจน มันทั้งแน่นทั้งจุก และเสียว

การเคลื่นไหวเริ่มเร็วขึ้น สะโพกอวบขยับโยกกลืนกินท่อนเอ็นแข็งไม่หยุดพัก เสียงน้ำแฉะกระทบผิวหนังได้ยินชัดเจน มือหนาใช้มือรองแผ่นหลังแล้วเริ่มให้เธอเป็นฝ่ายล