"คบกับผมนะกอบัว เป็นแฟนกับผม"ฉันเบิกตากว้างทันทีที่พี่ดินเอ่ยคำนี้ออกมา มะ เมื่อกี้พี่ดินพูดว่าอะไรน่ะ เขาขอฉันคบอย่างงั้นหรอ อย่างพี่ดินหนะหรอ"ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ หื้ม" พี่ดินพูดพรางเช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มให้ฉัน "....." ฉันไม่ตอบอะไรพี่ดินฉันเอาแต่จ้องหน้าพี่ดินแบบไม่ละสายตา ฉันอยากรู้ว่าพี่ดินคิดอะไรอยู่กันแน่ ถึงได้มาขอฉันเป็นแฟน"คุณยังไม่ตอบผมเลยนะกอบัว" พี่ดินมองหน้าฉัน"ทำไมจู่ๆ ถึงขอบัวคบล่ะคะ ทั้งที่บัวเป็นแค่...อื้อ..."ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่ดินก็ก้มหน้าลงมาประกบปากจูบฉันซะก่อน ลิ้นร้อนๆสอดเข้าไปในช่องปากของฉันโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว รู้ตัวอีกทีลิ้นของเราทั้งคู่ก็เกี่ยวพันกันไปมาแล้ว มือหนาของพี่ดินประคองใบหน้าฉันให้เงยขึ้นรับรสจูบของเขา น้ำตาที่ไหลออกมาตอนนี้มันแห้งหายไปแล้วพี่ดินจูบฉันเนิ่นนาน ก่อนจะค่อยๆถอนจูบออกแล้วมองฉันด้วยสายตาอ้อยอิ่ง "ผมรักคุณ" ใบหน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้จากปากของพี่ดิน รัก เขาบอกว่าเขารักฉัน ตึกตักตึกตัก ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะแล้วตอนนี้ "เราลองมาคบกันดูมั้ยกอบัว" พี่ดินมองฉันสีหน้าจริงจัง "พี่จะทำให้บัวเสียใจมั้
ตกเย็น...ฉันกำลังนั่งดูทีวีพรางรอพี่ดินกลับมาห้อง นี่ก็หกโมงเย็นแล้วเดี๋ยวพี่ดินก็คงจะกลับมาละมั่ง 1 ชั่วโมงผ่านไป... พี่ดินยังไม่กลับมาห้องเลย ตอนนี้ฉันกำโทรศัพท์ในมือแน่น คิดอยู่ว่าจะโทรไปหาพี่ดินดีมั้ย ก่อนจะตัดสินใจกดโทรศัพท์โทรไปหาพี่ดินแกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันกดตัดสายทิ้งแล้วหันไปมองตรงประตู สีหน้าพี่ดินดูเหนื่อยๆ พอเข้ามาในห้องพี่ดินก็มานั่งที่โซฟาตัวเดียวกับฉันก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหนุนตักฉัน "เหนื่อยจัง" พี่ดินค่อยๆหลับตาลงช้าๆ ฉันยกมือขึ้นมาลูบไล้เส้นผมที่ดำสนิทของพี่ดินไปมา "งานเยอะหรอคะ" ฉันถามพี่ดิน พรางก้มมองคนตัวโตที่กำลังนอนหลับตาอยู่บนตักของฉัน เวลามองหน้าเขาทีไรใจฉันมันมักจะเต้นรัวไม่เป็นจังหวะทุกที "อื้อ งานเยอะ ทั้งที่บ่อนที่บริษัท" พี่ดินจับมือฉันที่กำลังลูบไล้ผมเขาอยู่ไปวางตรงหน้าอก แล้วค่อยๆลืมตามองหน้าฉัน ฉันนี่มันแย่จริงๆ ช่วยอะไรพี่ดินไม่ได้เลย ฉันจบแค่ ม.6 เรื่องงานที่บริษัทพี่ดินฉันแทบไม่รู้เรื่องเลย"อยากอาบน้ำ" "งั้นพี่ดินไปอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวบัวจะอุ่นอาหารไว้ให้^_^" พอจบคำพูดของฉันพี่ดินก็หน้างอใส่ฉันทันที ฉันพูดอะไรผิดไปงั้นหรอ
"สักวันเราจะได้แต่งงานกันใช่มั้ยคะ" พี่ดินชะงักมือที่กำลังพิมพ์งานอยู่แล้วหันหน้ามามองฉัน "ผมหิวน้ำ คุณไปเอาน้ำมาให้ผมกินหน่อยสิกอบัว" พี่ดินพูดราวกับว่าไม่ได้ยินคำที่ฉันถามอย่างงั้นแหละ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เย็นแล้วเทน้ำใส่แก้วเสร็จแล้วก็ยกมาให้พี่ดิน พี่ดินมองหน้าฉันตลอดเวลาที่ดื่มน้ำ ป๊อก! แก้วน้ำในมือพี่ดินถูกวางลงบนโต๊ะ ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น เพราะพี่ดินทำเหมือนไม่สนใจคำถามของฉันเลยจริงๆ เขากลับก้มหน้าทำงานต่อหน้าตาเฉย "พะ พี่ดิน" ฉันเรียกชื่อพี่ดินเบาๆ "หื้มม..." พี่ดินตอบทั้งที่ยังก้มหน้าพิมงานอยู่ "...." ตอนนี้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วทั้งอกเลย สรุปพี่ดินรักฉันจริงๆใช่มั้ย "ดึกแล้ว คุณไปนอนเถอะผมพิมพ์งานเสร็จเดี๋ยวจะตามไป" "ตอบคำถามของบัวก่อนได้มั้ย พี่อย่าทำเมินแบบนี้ได้มั้ยพี่ดิน"พี่ดินหันหน้ามามองฉัน สายตาของเขา มันคืออะไรกันแน่ พี่ดินถอนหายใจออกมาเบาๆ "ผมไม่เคยคิดเรื่องแต่งงาน" จึก! คำตอบของพี่ดินมันทำให้ฉันรู้สึกราวกับว่ามีคนเอามีดมาแทงที่น่าอกฉัน มันจุกมากจริงๆกับคำๆนี้ "อะ อ้อ ค่ะๆ" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินและพยายามทำหน้าให้ปกติที่สุด "งะ งั
เช้าวันใหม่...ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เช้าแล้ว ไม่รู้ว่าเมื่อคืนฉันเข้ามานอนในห้องได้ยังไง คงจะไม่พ้นต้องลำบากพี่ดินอุ้มฉันเข้ามานอนแน่เลย ฉันพลิกตัวหันตะแคงมาทางด้านขวามือของตัวเอง แล้วมองคนตัวโตที่กำลังนอนหลับอยู่ ตึกตักตึกตัก ใจฉันมันเต้นรัวอีกแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรักผู้ชายตรงหน้าฉันคนนี้ ได้มากมายขนาดนี้ มันไม่มีเหตุผลเลยจริงๆ "เสียงหัวใจคุณ" พี่ดินลืมตาขึ้นมามองหน้าฉัน "ตะ ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่คะ" อายจังที่พี่ดินได้ยินเสียงหัวใจฉันที่มันเต้นรัวขนาดนี้ "ก็ตื่นตั้งแต่คุณพลิกตัวมามองหน้าผม" มือหนาของพี่ดินยกขึ้นมาวางไว้บนแก้มของฉัน สายตาเขาจ้องมองหน้าฉันจนฉันต้องหลุบตาลงต่ำ เพราะความเขินอาย มันยังไม่ชินสักเท่าไหร่ที่ตอนนี้เราอยู่ในสถานะที่ต่างจากเมื่อก่อน "หะ หิวหรือยัง เดี๋ยวบัว...""ผมอยากกินคุณมากกว่า" พี่ดินจับหน้าฉันให้เงยหน้าขึ้นไปมองเขา แววตาของเขาทำฉันร้อนวูบวาบไปทั้งตัวแล้วตอนนี้ พี่ดินค่อยๆโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ แต่ฉันใช้นิ้วปิดปากเขาไว้ก่อนที่ปากพี่ดินจะมาจุ๊บตรงปากฉัน "ทำไม" พี่ดินดึงนิ้วฉันออก "ต้องแปลงฟันก่อนค่ะ ถ้ายังไม่แปลงฟันห้ามจูบ" พี่ดินพ
"อ้วก อ้วก อึก..อ้วก..." ฉันนั่งอ้วกในห้องน้ำนานพอสมควร แทบจะไม่มีแรงลุกขึ้นอยู่แล้ว "คุณเป็นอะไร กอบัว?" พี่ดินยืนพิงขอบประตูห้องน้ำแล้วเลิกคิ้วถามฉัน "ไม่รู้ พี่ดินไปไกลๆหน่อยบัวเหม็นบุหรี่" ฉันยกมือขึ้นมาปิดจมูกตัวเองเอาไว้ แล้วก็ผลักพี่ดินออกจากห้องน้ำ ก่อนจะปิดประตูแล้วอ้วกออกมาอีกครั้ง มันเหม็นมากจนรู้สึกมวลท้องเวียนหัวไปหมดก๊อกๆ เสียงเคาะประตูห้องน้ำ "กอบัว คุณโอเครึเปล่าไปหาหมอมั้ย" "มะ ไม่ค่ะ บัวโอเค พี่ดินถอยออกไปไกลๆบัวจะเปิดประตู" แกร่ก! ฉันเปิดประตูห้องน้ำออก พี่ดินยืนอยู่ตรงหน้าฉัน กลิ่นบุหรี่ที่ตัวเขาทำไมมันแรงขนาดนี้เนี้ย "พี่ดินบัวบอกให้ไปไกลๆบัวไง" "อะไรของคุณ ทุกวันผมดูดบุหรี่คุณก็ไม่เหม็น ทำไมมีชู้งั้นหรอ ถึงได้อยู่ดีๆก็เหม็นผัวขึ้นมา" พี่ดินจ้องหน้าฉัน สายตาเขากำลังจับผิดฉันอยู่"ก็วันนี้บัวเหม็น..." ฉันรีบเดินเลี่ยงพี่ดินเข้าไปในห้องนอน "กอบัวมาคุยกันให้รู้เรื่อง!!" พี่ดินขว้าแขนฉันแล้วก็กระชากฉันจนหน้าฉันไปกระแทกกับแผงอกของเขา ฉันรีบผละออกแล้วเอามือดันหน้าอกของพี่ดินไว้ไม่ให้พี่ดินเข้ามาใกล้ฉันไปมากกว่านี้ แค่นี้ฉันก็จะอ้วกอีกครั้งแล้ว "คุณมีใคร ?"
วันนี้ทั้งวันฉันแทบไม่เป็นอันทำอะไรเลย เพราะฉันแพ้ท้องหนักมาก อาการมันพึ่งมาเริ่มเป็นหนักๆวันนี้ ดีที่หมอให้ยามากินพอกินแล้วมันก็รู้สึกโอเคขึ้น แต่ถ้ายาหมดลิตรก็แพ้หนักเหมือนเดิม กลิ่นอาหารทุกอย่างมันเหม็นหมดเลย กินข้าวก็อ้วกออกหมด เฮ้อออ....ฉันนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่แล้วก็ถอนหายใจออกมายาวๆ มือถือยาดม ฉันสูดกลิ่นยาดมเข้าแรงๆ แทบจะหมดแรงแล้ว ลูกฉันดื้อตั้งแต่อยู่ในท้องเลย คงจะเหมือนพ่อเขาแน่ๆ เมื่อความเงียบเข้ามาปกคลุม จู่ๆความคิด คำพูดนั้นของพี่ดินมันก็แล่นเข้ามาในหัวฉันจำได้ ว่าพี่ดินเคยบอกกับฉันว่าเขาไม่อยากมีครอบครัว เขาไม่ชอบอะไรที่มันจำเจ เขาไม่ชอบเด็ก แล้วทำไมเขาถึง....แกร่ก! เสียงเปิดประตูห้อง ทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ความคิด ฉันสะดุ้งตัวเล็กน้อยพรางหันหน้าไปทางประตูห้องร่างพี่ดินเดินเข้ามาในห้องเขาเดินมานั่งลงข้างๆฉัน วันนี้ฉันไม่ได้กลิ่นบุหรี่จากตัวของพี่ดิน แปลว่าพี่ดินไม่ได้สูบมัน "เดี๋ยวบัวไปเอาน้ำมาให้ดื่มนะคะ" "ผมขอเป็นเหล้า" พี่ดินพูดเสียงเรียบ "ทำไมถึงดื่มละคะ" ฉันขมวดคิ้วมองพี่ดินอย่างสงสัย เขาไม่ดื่มมาสักพักแล้วนะ ทำไมจู่ๆวันนี้ถึงอยากดื่ม "ไปเอามาเถอะ ผมขอดื่มส
ไม่รู้สิ ความรู้สึกฉันมันบอกว่าตอนนี้เหมือนพี่ดินกำลังมีอะไรในใจ เขาแปลกไปจนฉันรู้สึกได้ เขาทะเลาะกับพ่อรึเปล่า หรือว่าเจอกับเดเนียล เดเนียลพูดอะไรให้พี่ดินคิดมากรึเปล่า "แต่ผมอยากให้คุณไปอยู่ที่บ้านไร่นะกอบัว ที่นั่นบรรยากาศดี" พี่ดินพูดขึ้นมาอีกครั้ง "งั้น...บัวขอคิดดูก่อนนะคะ" ฉันชอบที่นั่นนะ แต่ถ้าต้องห่างกับพี่ดินฉันไม่อยากไปจริงๆ พี่ดินดันร่างฉันให้นอนราบไปกับเตียงนอน จากนั้นเขาก็ขึ้นมาค่อมตัวฉัน "พี่ดินจะทำอะไรบัวท้องอยู่นะคะ" ฉันร้องท้วงเขา เพราะตอนนี้พี่ดินเอาแต่ซุกไซร้ซอกคอฉัน เขาจะทำเรื่องอย่างว่ากับฉันได้ยังไง ฉันกำลังท้องอยู่ ไม่กลัวฉันแท้งหรือไงกัน "ผมจะทำเบาๆ ผมสัญญา" พี่ดินพูดอู้อี้ตรงซอกคอของฉัน "อื้อ ไม่เอาพี่ดิน บัวกลัว..." ฉันพยายามดันหน้าพี่ดินออกพี่ดินเงยหน้าขึ้นมามองฉันก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรงๆแล้วก็ลุกขึ้นนั่งหันหลังให้ฉัน พี่ดินกำลังโกรธฉันอยู่ใช่มั้ย "พี่ดินบัว..." "ผมไม่ได้ว่าอะไรคุณ""พี่ดินกำลังโกรธบัวอยู่ บัวรู้" พี่ดินเงียบไม่ตอบอะไร ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะลุกขึ้นแล้วก็ขยับเข้าไปช้อนมือกอดพี่ดินจากด้านหลัง "ผมจะไปอาบน้ำ" พี่ดินแกมือฉันออ
"มันดึกแล้ว นอนเถอะผมง่วง" พี่ดินพูดสวนขึ้นจากนั้นทุกอย่างก็กลับมาอยู่ในความเงียบสงบอีกครั้ง มันเหมือนกับว่าทุกครั้งที่ฉันอยากจะรู้อะไร เรื่องที่มันติดข้างอยู่ข้างในใจ พี่ดินจะตอบแบบปัดๆไปตลอดเลย "พี่ดินคะ" "พี่ดิน..." ฉันลองเรียกพี่ดินอีกครั้ง แต่ไร้เสียงตอบกลับ พี่ดินคงจะหลับไปแล้ว ฉันคงคิดมากไปมั่ง เฮ้อ...เช้าวันใหม่...."กอบัว คุณตื่นได้แล้วมันสามโมงเข้าแล้ว" เสียงพี่ดินปลุกฉัน พร้อมกับเขย่าตัวฉันเบาๆ "บัวยังไม่อยากตื่นเลยค่ะพี่ดิน บัวขอนอนต่อนะคะ" มันรู้สึกเพลียๆ ไม่อยากตื่นจริงๆนะ "กอบัวตื่น ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล" "อื้อ ไปทำไม ไว้วันอื่นได้มั้ยวันนี้บัวขี้เกียจ" ฉันพูดพรางทำหน้าอ้อนพี่ดิน "ไม่ได้" พี่ดินตอบเสียงแข็ง ฉันทำหน้างอใส่พี่ดินก่อนจะลุกขึ้นแล้วก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เริ่มหงุดหงิดแล้วนะ คนอยากจะนอนบังคับอยู่ได้"ไปอาบน้ำ" ฉันลุกขึ้นจากเตียงเดินกระแทกเท้าไปหยิบผ้าขนหนู แล้วก็เดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย "เดี๋ยวนี้คุณกล้าทำใส่ผมขนาดนี้เลยรึไงกอบัว" เสียงพี่ดินพูดอยู่หน้าห้องน้ำ ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ก็คนอยากนอน ง่วงอะจะให้ทำยังไงเล่า หลังจากอาบน้ำแต่