MasukShare
บทที่ 777
Bab terkait
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 778
เพื่อได้แต่งงานเร็ว เซียวอวี้ยังหาช่างเย็บปักมาอีกสิบกว่าคน หมุนเวียนมาทำงานด้วยเหตุนี้ ชุดแต่งงานจึงเสร็จก่อนกำหนดสำนักโหรหลวงได้ทำนาย ฤกษ์งามยามดีออกมาคือเดือนสิบ เกือบจะถูกเซียวอวี้ปลดจากตำแหน่งจากนั้นจึงรีบเปลี่ยนคำพูด กล่าวว่า“งานอภิเษกจัดวันไหน ฤกษ์งามยามดีก็คือวันนั้น!”เหล่าขุนนางนิ่งอึ้งโหรหลวงผู้นี้ ควรปลดทิ้งเสียจริง ๆ!ดังนั้น งานอภิเษกจึงกำหนดขึ้นในวันที่สิบเดือนห้าเซียวอวี้มอบหมายหน้าที่ให้รุ่ยอ๋องไปรับตัวเจ้าสาว ทั้งยังส่งกองกำลังเสริมไปให้เขาคาดโทษเสียงเยือกเย็น“เรื่องนี้ ห้ามให้มีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นแม้เพียงนิด”รุ่ยอ๋องประสานมือรับคำสั่ง “น้อมรับคำสั่งพ่ะย่ะค่ะ!” การแต่งงานเร่งรัด เรียกได้ว่าคึกคักเร่าร้อนพิธีในวังมีหนิงเฟยเป็นตัวหลักในการดำเนินงาน ส่วนองค์หญิงใหญ่ก็เอาแต่ชี้นิ้วออกคำสั่งไม่น้อย ใส่ใจเสียยิ่งกว่างานแต่งของตัวเองอีกเรื่องนี้ หนิงเฟยจึงอัดอั้นจนพูดไม่ออก อีกด้าน รุ่ยอ๋องนำขบวนมารับตัวเจ้าสาว ด้วยความยิ่งใหญ่มหาศาลกลางทางถึงได้พบว่า หร่วนฝูอวี้ตามหลังมาตลอดทางเขาดึงนางออกมา ถามอย่างสุดจะทน“แม่นางหร่วน เจ้าคิดจะทำอะไรอี
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 779
บุตรสาวตระกูลเมิ่งแต่งงานออกเรือน ทั้งยังได้เป็นฮองเฮาของแคว้น จึงทำให้คนอิจฉาอย่างมากตรงข้ามกับตระกูลเฟิ่งที่อยู่ในเมืองหลวง ไม่ต่างอะไรกับมีคนเพิ่งตาย มืดมนหดหู่ไปหมดนายท่านเฟิ่งเพิ่งได้รู้เมื่อไม่นานมานี้ ว่าเวยเฉียงแต่งงาน โดยที่ไม่บอกบิดาเช่นเขา แถมตอนนี้เฟิ่งจิ่วเหยียนก็กำลังจะแต่งออกจากตระกูลเมิ่ง แต่ละคน แทบไม่เห็นเขาเป็นพ่อด้วยซ้ำ!วันนี้หลังจากว่าการในยามเช้าเสร็จ เขายังเจอเหล่าเพื่อนร่วมงานเอ่ยแซว“ใต้เท้าเฟิ่ง เจ้านี่ใจกว้างจังเลยนะ ส่งบุตรสาวไปให้ตระกูลเมิ่ง จนตอนนี้เมิ่งฉวีมีรัศมี ได้กลายมาเป็น พ่อตาของฝ่าบาทเสียแล้ว!”“ใต้เท้าเฟิ่ง หากรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ตั้งแต่แรก เจ้าน่าจะส่งบุตรสาวมาให้ข้าดีกว่า!”“จะว่าไปแล้ว ใต้เท้าเฟิ่ง เจ้าควรขอบคุณแม่ทัพเมิ่งนะ ที่ไม่เปลี่ยนนามสกุลให้ลูกสาวเจ้า!”นายท่านเฟิ่งได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ ในใจอัดอั้นว้าวุ่นไปหมดเขาไม่น่าส่งบุตรสาวไปให้ตาแก่เมิ่งฉวีนั่นเลย!นายท่านเฟิ่งกลับมาที่จวนอย่างเดือดดาล ไม่พูดไม่จา ขังตัวเองไว้ในห้องหนังสืออี๋เหนียงหลินยกซุปร้อน ๆ เข้ามา จีบปากจีบคอพูดว่า“นายท่าน เป็นอะไรไปหรือ? จะไม่กินมื้อกลางวัน ไม
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 780
ไอเย็นชื้นในร่างกายของเฟิ่งจิ่วเหยียนยังขับออกไปไม่หมด ถึงจะแต่งออกเรือนมา ฮูหยินเมิ่งยังต้องติดตามมาด้วยหลังจากที่นางได้รับสมุนไพรนั้น ก็ส่งให้อาจารย์หญิงดู“นี่บัวกลีบเปลวเพลิง!” ฮูหยินเมิ่งตกใจอย่างมาก“จิ่วเหยียน บัวกลีบเปลวเพลิงเป็นสมุนไพรหายาก มีน้อยกว่าดอกจื่อซวี่นั่นเสียอีก มันเจริญเติบโตในภูเขาไฟแคว้นตงซาน ใช้เวลาห้าสิบปีจึงจะผลิดอก ไอเย็นชื้นในร่างกายของเจ้า หากมีบัวกลีบเปลวเพลิงผสมกับยา อาจจะรักษาอาการป่วยหายดีก็ได้”เฟิ่งจิ่วเหยียนสงสัยอย่างเดียว ผู้ใดเป็นคนส่งยานี้มาอู๋ไป๋ตอบ “ถามองครักษ์ผู้นั้นแล้ว บอกว่าเห็นหน้าตาอีกฝ่ายไม่ชัด ฝ่ายนั้นบอกแค่ว่าเป็นสหายเก่าของท่านแม่ทัพน้อย”นัยน์ตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนเรียบนิ่ง ตกอยู่ในภวังค์ความคิดหากเป็นสหายเก่าจริง ๆ เหตุใดต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆฮูหยิ่นเมิ่งเอ่ยปลอบใจว่า “อย่างน้อยบัวกลีบเปลวเพลิงนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร คนผู้นั้นคงไม่ได้ประสงค์ร้ายต่อเจ้าหรอก”เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหน้า “อาจารย์หญิง ของสิ่งนี้มีที่มาไม่ชัดเจน ควรระมัดระวังจะเป็นการดีที่สุด”สำหรับนางบัวกลีบเปลวเพลิงเป็นเพียงทำให้โรคของนางได้หายไวขึ้น นางไม่ได้มีความจำเ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 781
เกี้ยวมงคลถูกหามตรงไปยังโรงพักแรมหลวง หน้าประตูจวนตระกูลเฟิ่งกลับเงียบเหงาไร้ผู้คนนายท่านเฟิ่งมิอาจทนเรื่องกระทบใจเช่นนี้ได้ จึงระบายความขุ่นเคืองมาที่ตัวอี๋เหนียงหลิน“เจ้าพูดมิใช่หรือว่าจะมิพลาดเด็ดขาด! หือ? ข้าบอกว่าข้าจะไปรับด้วยตนเอง เจ้าก็มิยอมให้ข้าไป พูดว่ามีบิดาที่ไหนกันทำตัวด้อยค่าเช่นนั้น เจ้า...ข้ามิควรเชื่อคำบ้าบอของเจ้า!”อี๋เหนียงหลินก็นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่า เฟิ่งจิ่วเหยียนจะใจร้ายถึงเพียงนี้ พูดว่าแต่งออกจากเรือนตระกูลเมิ่ง ก็ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเฟิ่งโดยสิ้นเชิงนางกำผ้าเช็ดหน้าไว้แน่น รู้สึกว่าตนไม่ได้รับความเป็นธรรม“นายท่าน เรื่องนี้จะตำหนิข้ามิได้”“เป็นเฟิ่งจิ่วเหยียน นางมิเห็นท่านอยู่ในสายตา“ใจของนางเอนเอียงไปทางตระกูลเมิ่งแต่แรกแล้ว ในฐานะบุตรสาว เหตุใดจึงทำให้บิดาเสียหน้าได้เช่นนี้เล่า?”“เจ้ายังกล้าพูดอีก!” นายท่านเฟิ่งถลึงตามองอย่างโกรธเคืองเขาสั่งพ่อบ้านในทันที “เตรียมรถม้า ข้าจะไปโรงพักแรมด้วยตนเอง!”หลังจากนายท่านเฟิ่งออกไป อี๋เหนียงหลินก็นั่งลงบนเก้าอี้แล้วร่ำไห้เฟิ่งหมิงเซวียนมิเข้าใจจริง ๆ ว่า เหตุใดบิดายืนกรานจักต้องให้เฟิ่งจิ่วเหยียนแต่งอ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 782
ประตูกลางเปิดออก เฟิ่งจิ่วเหยียนสวมเครื่องแบบฮองเฮา มงกุฎหงส์งดงามเลอค่า ทว่าก็มิอาจข่มบุคลิกของตัวนางได้และเพื่อสะดวกต่อการประกอบพิธีการ จึงเปลี่ยนจากผ้าคลุมหน้ามาเป็นม่านปิดหน้าแทนม่านมุกและพู่ห้อยกวัดแกว่งไปตามการเดิน ใบหน้าที่อยู่ด้านล่างมองเห็นเพียงราง ๆเหล่าขุนนางมองมาที่นาง พลันโน้มศีรษะแสดงความเคารพในทันใดบุคคลผู้นี้มิเพียงเป็นฮองเฮา ยังเป็นแม่ทัพน้อยที่คอยปกป้องชายแดนเหนือมานานแรมปีด้วยเซียวอวี้กำลังจะก้าวไปข้างหน้าโดยมิรู้ตัว หลิวซื่อเหลียงจึงรีบเอ่ยเตือนเบา ๆ“ฝ่าบาท ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ”เฟิ่งจิ่วเหยียนเดินผ่านทางเดินที่ทอดยาว ด้านหลังคือองครักษ์ติดตาม และสินเดิมที่ติดตัวมา นับว่าเป็นฉากที่ยิ่งใหญ่อลังการงานอภิเษกสมรสของฮ่องเต้และฮองเฮา จะมีเหตุการณ์สำคัญอยู่สามเหตุการณ์ นั่นคือ พิธีรับการแต่งตั้ง ฮ่องเต้และฮองเฮาบูชาสวรรค์ และสุดท้ายถึงจะเป็นพิธีการของสามีภรรยาดังนั้น เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงหยุดอยู่หน้าบันไดเก้ามังกร เพื่อรอรับการแต่งตั้งก่อนขุนนางที่ดำเนินพิธีการแต่งตั้งยืนอยู่หน้าขั้นบันได กางพระราชกฤษฎีกาออก พร้อมกับอ่าน“ในฐานะฮ่องเต้ จำต้องแต่งตั้งฮองเฮา เพื่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 783
ทุกคนแหงนหน้าขึ้นไป เห็นเพียงภายใต้แสงอาทิตย์ มีเมฆขาวกลุ่มหนึ่งกลายเป็นเจ็ดสี“ข้ามิเคยเห็นปรากฏการณ์แปลกประหลาดเช่นนี้มาก่อน นี่ถือเป็นลางดี!”“ฮองเฮาทรงเป็นผู้ที่สวรรค์กำหนดอย่างแท้จริง!”“มีฮองเฮาทรงคุณธรรมเช่นนี้ หนานฉีเราจักต้องรุ่งเรืองสืบไปอย่างแน่นอน!”เฟิ่งจิ่วเหยียนสวมมงกุฎหงส์อันหนักอึ้ง มิอาจแหงนหน้าขึ้นมองได้ จึงรู้สึกอึดอัดใจอยู่แล้วเซียวอวี้ยังเดินมาถามว่า“จิ่วเหยียน เจ้าเห็นแล้วหรือไม่? เป็นเมฆมงคล เรามิเคยเห็นเมฆที่งดงามเท่านี้มาก่อน เจ้าคือคนที่ชะตาลิขิตไว้ให้เราอย่างแท้จริง...”“จะเข้าห้องหอเมื่อใด?” เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยแทรกคำพูดของเขา ทั้งเอ่ยอย่างหนักแน่นเซียวอวี้: ?เขาก็อยากเข้าห้องหอ ทว่าเหตุใดนางถึงร้อนใจมากกว่าเขาเสียอีก?ในดวงตาของเขามีรอยยิ้มจาง ๆ“ใกล้แล้ว”จะตำหนิว่าเขามิใส่ใจคงมิได้ ว่าไปแล้ว เขาก็มิรู้เช่นกันว่า มงกุฎหงส์นี้จะหนักมากเพียงใดผู้ดำเนินการในพระราชพิธียังคงทำหน้าที่ต่อไป“ฮ่องเต้และฮองเฮาทรงเข้าสู่พิธีการคำนับ! คำนับฟ้าดิน!”เฟิ่งจิ่วเหยียนและเซียวอวี้หันไป ทำท่าทางโค้งคำนับ“ต่อด้วยคำนับเครือญาติเชื้อพระวงศ์!”ที่ตำแหน่ง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 784
จุมพิตอันลึกซึ้ง ผสานกับกลิ่นสุราอันหอมหวานเมื่อครู่เฟิ่งจิ่วเหยียนปิดตาลง และดื่มด่ำไปกับมันมิรู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด เซียวอวี้ก็ผละออกจากนางช้า ๆ และแตะบนหน้าผากนาง พร้อมกับยิ้มอย่างสบายใจ“นี่ก็ถือเป็นการแลกเปลี่ยนกันดื่มเช่นกัน”ลำคอของเฟิ่งจิ่วเหยียนแห้งผาก มือหนึ่งคว้าคอเสื้อของเขาไว้ ขนตาตกลงมาครึ่งหนึ่ง “เพคะ”ขณะอยู่ในอาการเคลิบเคลิ้ม นางมองที่เขา และคิดจะกระโจนใส่เขาทว่านางรู้ดีว่า ตามกฏแล้ว ต่อไปเซียวอวี้จักต้องไปที่ท้องพระโรงเซียวอวี้ยามอยู่กับนาง ในใจรู้สึกสับสนวุ่นวายเขาจึงออกคำสั่งกับคนด้านนอกทันที“ออกไปก่อน”เหล่าหมัวมัวต่างมองหน้ากัน ก็รีบออกไปนอกตำหนักโดยเร็วหลังจากคนอื่นออกไปหมดแล้ว เขาก็ช่วยนางถอดมงกุฎหงส์ออกด้วยตนเอง เมื่อถือไว้ในมือ ถึงรู้ว่ามันหนักเพียงใดเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่มี “พันธนาการ” นี้แล้ว พลันรู้สึกหายใจได้โล่งขึ้นเซียวอวี้โอบกอดนางไว้ และเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ“ลำบากแล้ว”เฟิ่งจิ่วเหยียนผลักเขาออก“ท่านควรจะไปที่ท้องพระโรงได้แล้ว”เซียวอวี้เงยคางนางขึ้นมา แสร้งเอ่ยอย่างไม่พอใจ“แต่งงานกันแล้ว เหตุใดยังห่างเหินเช่นนี้?”เฟิ่งจิ่วเ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 785
ณ ท้องพระโรงเหล่าขุนนางกินดื่มอย่างอิ่มหนำแล้ว ฮ่องเต้เพิ่งจะเสด็จมาหลายคนแอบซุบซิบขุนนางหนุ่มผู้หนึ่งที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากการสอบภาควสันตฤดูเอ่ยว่า“ฝ่าบาทพระพักตร์แจ่มใส สมดังว่าคนเรามีเรื่องมงคลจิตใจย่อมเบิกบาน!”“หากเจ้าได้แต่งภรรยา สีหน้าก็จะดูแจ่มใสเช่นนี้”ขุนนางผู้นั้นนึกถึงเรื่องบางอย่าง ใบหน้าพลันแดงก่ำในทันทีหรือว่าฮ่องเต้ทรงมาช้า เป็นเพราะ...เป็นไปไม่ได้!จะเหลวไหลเช่นนั้นได้อย่างไร!แต่ไหนแต่ไรมาฮ่องเต้มิใช่คนมัวเมาลุ่มหลงในอิสตรี!บนบัลลังก์มังกร จักรพรรดิหนุ่มดูมีชีวิตชีวา ทว่าคนอยู่ แต่ใจไม่อยู่เขามาที่ท้องพระโรงนี้ เพราะถูกเฟิ่งจิ่วเหยียนรบเร้าในขณะกำลังคิดว่า จะดื่มกับเหล่าขุนนางไม่กี่จอกก็จะกลับไปตำหนักจื้อเฉิน ในเวลานี้ หนานซานอ๋องก็ลุกขึ้นยืน พร้อมชี้แนะอย่างมีเหตุมีผล“ฝ่าบาท ไม่ว่าเรื่องใดมิควรปล่อยตามใจตนเอง“ในฐานะที่ท่านเป็นกษัตริย์แห่งแคว้น ควรเป็นแบบอย่างให้กับบุรุษใต้หล้า“จริงอยู่ว่างานอภิเษกสมรสควรค่าแก่การยินดี ทว่าหากเกินขอบเขตที่เหมาะสม...”คำพูดเหล่านี้เหล่าขุนนางได้ยินถึงกับตะลึงงันหนานซานอ๋องช่างกล้าเอ่ยจริง ๆว
Bab terbaru
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1034
เฟิ่งจิ่วเหยียนแทบไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่เซียวอวี้เอ่ยว่า ต้องการจะเป็นพระสวามีของนาง?“ท่านพูดจริงหรือ?” นางไม่เคยนึกถึงหนทางนี้มาก่อนเขาช่างคิดหาแนวทางใหม่เสียจริงเซียวอวี้ดูไม่เหมือนกำลังล้อเล่นกับนาง พลางเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง“ก่อนมาตามหาเจ้า เรื่องในวัง เราได้จัดการไว้เรียบร้อยแล้ว“จะรวมแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียว หนานฉีกับแคว้นซีหนี่ว์ จะกลายเป็นครอบครัวเดียวกัน“เราก็ถือว่า ตามเจ้ากลับไปอยู่บ้านมารดาภรรยาสักสองสามปี“รอจนกว่าจะพิชิตแคว้นเสี่ยวโจวกับแคว้นเจิ้งได้...”เฟิ่งจิ่วเหยียนรีบขัดจังหวะ“กลับบ้านมารดาภรรยา? นี่นำมารวมเป็นเรื่องเดียวกันได้หรือ?”ไม่ใช่ว่าเขาตรวจสาส์นกราบทูลจนสับสนแล้วหรือเซียวอวี้เอ่ยด้วยท่าทีจริงจัง“คำพูดแต่ละประโยคที่เราพูด ล้วนมาจากใจจริง“ไม่ว่าจะอย่างไรก็มีแค่สองหนทางนี้“ตอนนี้ ให้เจ้าเลือก”เฟิ่งจิ่วเหยียนยิ้มมุมปาก ดูท่าคล้ายจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม“เหตุใดหม่อมฉันถึงรู้สึกว่า ท่านกำลังบังคับให้หม่อมฉันเลือก?“ก็รู้ชัดเจนแล้วว่า หม่อมฉันไม่อาจให้ท่านเป็นพระสวามีได้”เซียวอวี้ขมวดคิ้วทันที: “ไม่ให้เราเป็นพระสวามี หรือเจ้าคิดจ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1033
หลังจากประตูเปิดออก คนที่ยืนอยู่ด้านนอก ก็คือเซียวอวี้จริง ๆเฟิ่งจิ่วเหยียนรีบวางมีดในมือลงทันที พร้อมก้าวเดินไปหาเขาเซียวอวี้ก็มองนางตาไม่กะพริบเช่นกัน ราวกับกลัวว่านางจะจากไปตามแผนที่กำหนด เดิมทีเขาตั้งใจจะไปที่แคว้นซีหนี่ว์โดยตรงทว่าได้รับข่าวจากองครักษ์เงา บอกว่านางกลับมาที่หนานฉีแล้ว เขาจึงรีบมาตามที่อยู่บนจดหมายโชคยังดี พายุหิมะรั้งลูกค้าที่มาพักให้อยู่ต่อ“ฮูหยิน...” ต่อหน้าคนนอก เขาไม่ควรเรียกชื่อนางโดยตรง ทว่าถึงแม้จะเปลี่ยนคำเรียก ก็ยังแฝงไว้ด้วยความรักและความคิดถึงเช่นเดิมภายในห้องนี้มีคนนอก เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงพาเขาไปที่ห้องของนาง พลางกำชับอู๋ไป๋ให้คอยเฝ้าต่อไป พร้อมให้เงินหนึ่งก้อนกับเสี่ยวเอ้อร์เมื่อรับเงินไปแล้ว เสี่ยวเอ้อร์ก็ปิดหูปิดตา ต่อสิ่งที่ตนเองได้เห็น และได้ยิน เฟิ่งจิ่วเหยียนพาเซียวอวี้เข้ามาที่ห้อง พอปิดประตู เซียวอวี้ก็โอบนางเข้ามาในอ้อมแขนเสื้อคลุมบนตัวเขา ที่ปกคอขนสัตว์เต็มไปด้วยหิมะ จนเปียกชื้นเฟิ่งจิวเหยียนผลักเขาออกไปเบา ๆ แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา เพื่อจะเช็ดให้เขา“ท่านมาได้อย่างไร? ด้านนอกหิมะตก รู้สึกไม่สบายหรือไม่?”เขามีอาการกลัว
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1032
คดีมนุษย์โอสถ เฟิ่งจิ่วเหยียนสืบหามานาน น่าเสียดายที่ไม่มีความคืบหน้าใด ๆไฉนเลยจะคิดว่า มาค้นพบในโรงพักแรมเล็ก ๆ แห่งนี้สายตาที่นางมองดูพ่อค้าคนนั้น ดูเฉียบคมกว่าเดิมพ่อค้าเห็นปฏิกิริยาของพวกเขาที่เพิ่งรู้ว่าในลังนั้นคืออะไร ในใจก็มีแผนรับมือไว้แล้ว รู้ว่าสิ่งใดควรพูด สิ่งใดไม่ควรพูด“พวกเจ้าเป็นใครกันแน่! มนุษย์โอสถอะไร? ข้าคือผู้คุ้มกัน นั่นคือคนป่วยที่จะส่งไปรักษายังเมืองอื่น...อึก!”อยู่ ๆ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็บีบคอเขา จนทำให้เขาหายใจไม่ออกเขาเงยหน้าขึ้น สบสายตาอันเยือกเย็นดุดันของนางในวินาทีนั้น เขารู้สึกว่าชีวิตตนเองเหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้ายคนที่อยู่ตรงหน้านี้ มีไอสังหารรุนแรง!......คืนราตรียาวนานหลังท้องฟ้าเริ่มสว่าง เสี่ยวเอ้อร์ก็นำน้ำร้อนมาส่งให้แต่ละห้องขณะที่ส่งมาถึงห้องหนึ่ง คนที่เปิดประตูกลับเปลี่ยนไปแล้วตรงช่องประตูเผยให้เห็นริมฝีปากที่เย็นชาดุดัน“น้ำร้อน ไม่ต้องแล้ว”เสี่ยวเอ้อร์ได้กลิ่นคาวเลือด และคล้ายเหมือนเข้าใจผิดไปเองด้วยบริเวณโดยรอบหนึ่งร้อยลี้ก็มีโรงพักแรมนี้แห่งเดียว ก็ถือว่าเคยเจอเรื่องแปลกมาไม่น้อยเสี่ยวเอ้อร์รู้ถึงความผิดปกติ แต่ไม่ก
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1031
“นายท่าน ช่วงหลายวันมานี้หิมะตกหนัก ไม่อาจเดินทางต่อได้เลย พื้นที่โดยรอบหนึ่งร้อยลี้ก็หาเจอโรงพักแรมแห่งนี้เท่านั้น” อู๋ไป๋นำทางอยู่ด้านหน้า ส่วนเฟิ่งจิ่วเหยียนจูงม้าตามมาด้านหลังพายุหิมะรุนแรง นางใช้มือข้างหนึ่งจูงม้า มืออีกข้างหนึ่งยกขึ้นบังตรงหน้า ทว่ากลับยังมีหิมะเข้าตาและเข้าจมูกหลังจากเข้าไปในโรงพักแรม ร่างกายถึงค่อยอุ่นขึ้นบ้างเสี่ยวเอ้อร์ยกชาร้อนออกมา “ท่านทั้งสอง จะพักชั่วคราวหรือพักค้างคืนขอรับ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนปัดหิมะบนเส้นผมออก “พักค้างคืน สองห้อง แต่ขอสุราสองกา กับเนื้อวัวสี่จินมาก่อน”เสี่ยวเอ้อร์ยิ้มพร้อมตอบกลับ“ได้ขอรับ! ท่านทั้งสองรอสักครู่ ประเดี๋ยวจะนำมาให้!”เช่นเดียวกันมีพ่อค้าอีกหลายคน ก็เจอพายุหิมะจนต้องติดค้างอยู่ในโรงพักแรม พวกเขายังต้องขนสินค้ามาด้วย นับว่าลำบากกว่าเฟิ่งจิ่วเหยียนอยู่มาก ในเวลานี้ พวกเขานั่งล้อมวงอยู่ที่หนึ่ง พลางดื่มสุรา พลางถอนหายใจ“ไม่รู้ว่าหิมะจะหยุดเมื่อใด หากสินค้าชุดนี้ของข้าไม่อาจส่งตามกำหนดเวลาได้ ก็คงไม่อาจขายได้”“นั่นน่ะสิ! เดิมทีคิดว่าแต่ละแคว้นเปิดเส้นทางการค้าขาย ก่อนสิ้นปีจะทำกำไรได้เป็นกอบเป็นกำ นึกไม่ถึงว่าส
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1030
ณ ตำหนักฉือหนิงสายตาที่ไทเฮามองมายังฮ่องเต้ ดูไม่สบายใจและไม่มั่นใจอยู่บ้างนางไม่คิดว่า ฝ่าบาทเป็นห่วงนาง เลยแวะมาเยี่ยมนางเซียวอวี้พูดอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีการถามสารทุกข์สุกดิบใด ๆ“ถวายบังคมเสด็จแม่“เราจะไม่อยู่วัง วันกลับยังไม่แน่ชัด เรื่องภายในวังหลัง เรากังวลว่าหนิงเฟยคนเดียวจะตัดสินใจไม่ได้ จึงอยากฝากให้ท่านดูแลชั่วคราว”ไทเฮางุนงงยิ่งกว่าเดิมเขาจะออกจากวังไปทำอะไรอีก?ไม่ใช่ว่าเพิ่งกลับมาเมื่อไม่กี่วันก่อนหรือ?เซียวอวี้ส่งสายตา หลิวซื่อเหลียงจึงนำตราประทับทองวางลงบนโต๊ะมีตราประทับทอง ก็จะสามารถควบคุมเรื่องทุกอย่างในวังหลังได้นานแล้วที่ไทเฮาไม่ได้จับตราประทับทองแต่บางเรื่อง นางเองก็เข้าใจเป็นอย่างดี“ฮ่องเต้ เจ้าไม่อยู่วังอีกแล้วหรือ ครั้งนี้เพราะอะไรล่ะ? อีกอย่าง ตอนนั้นฮองเฮาใส่ชุดสามัญชนออกตรวจแต่ละเมืองกับเจ้า ทำไมมีแต่เจ้ากลับมาคนเดียว ฮองเฮาล่ะ?”แววตาของเซียวอวี้ราบเรียบ คำโป้ปดพูดออกมาโดยไม่ต้องคิด“เราต้องกลับมาจัดการเรื่องสำคัญในราชสำนัก ฮองเฮายังออกตรวจอยู่ ครั้งนี้ เราจึงต้องไปตามหานาง”ไม่รู้ไทเฮาเชื่อหรือไม่ เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างขณะที่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1029
เซียวอวี้ไม่ทันได้รอให้เฟิ่งจิ่วเหยียนกลับมา แต่กลับได้ยินข่าวลือที่นางจะขึ้นบัลลังก์ในแคว้นซีหนี่ว์เขาไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็อดที่จะคิดไปต่าง ๆ นานาไม่ได้จากนิสัยของจิ่วเหยียน มีความเป็นไปได้ว่าเพื่อปกป้องแคว้นซีหนี่ว์แล้ว นางจะปล่อยไปตามสถานการณ์ รับช่วงแก้ปัญหาต่อของแคว้นซีหนี่ว์ นัยน์ตาของเซียวอวี้เจือแววหม่นหมองเขาสั่งเฉินจี๋ “ไปสืบมาให้ชัดเจน ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่!”“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”เฉินจี่เองก็ไม่อยากจะเชื่อ ฮองเฮาจะทิ้งฝ่าบาท และหันหลังให้แคว้นหนานฉีทั้งอย่างนี้วันต่อมาณ ตำหนักฉือหนิง หลายวันนี้ไทเฮารู้สึกอ่อนเพลีย มักจะนอนไม่หลับสนิทหมอหลวงตรวจชีพจรให้นาง หนิงเฟยเฝ้าอยู่ข้าง ๆ “หมอหลวง ร่างกายของท่านป้าเป็นอย่างไรบ้าง มีปัญหาอะไรหรือไม่?”หมอหลวงโค้งคำนับ “ทูลพระนาง เส้นลมปราณจุดเริ่นของไทเฮาอ่อนแรง เส้นลมปราณไท่ชงก็น้อยลง ชีพจรเทียนขุยหดหาย อุโมงค์อุดตัน ระดูหมด”เขาอธิบายจบ สีหน้าของไทเฮาพลันแข็งค้าง หัวใจเหมือนถูกอะไรทับไว้ จนหายใจไม่ออกระดูหมด นั่นหมายความว่านางเข้าสู่วัยชราอย่างสมบูรณ์นี่เป็นเรื่องที่สตรีต้องประสบพบเจอในชีวิตแต่นางไม่คิดเลยว
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1028
หัวหน้าแม่ทัพของแคว้นเจิ้งมีสีหน้าอดกลั้น“ผู้หญิงคนนั้นพูดถูก ควรถอยทัพ เพื่อปกป้องกองกำลังของแค้นให้คงอยู่!”หัวหน้าแม่ทัพแคว้นเสี่ยวโจวหงุดหงิดอย่างยิ่ง“สุดท้ายสวรรค์ก็ไม่เข้าข้างข้า! ตอนนี้แคว้นซีหนี่ว์และแคว้นหนานฉี ผูกมัดรวมกันแล้ว!”หากพวกเขาเคลื่อนทัพเมื่อใด กองทัพชายแดนตะวันตกของแคว้นหนานฉีก็จะเคลื่อนไหวทันทีพอถึงเวลานั้น พวกเขาก็จะถูกโจมตีทั้งสองทางอันตรายนี้ จะเข้าไปเสี่ยงไม่ได้แคว้นหนานฉีในปัจจุบัน เปรียบเสมือนปีศาจจอมตะกละที่กินอย่างไรก็ไม่อิ่มท้องหากถูกพวกเขาโจมตียึดครอง ก็ไม่ใช่แค่ตกเป็นแคว้นอาณานิคม แต่แคว้นจะล่มสลายอย่างสมบูรณ์ ไม่มีวันได้ฟื้นคืนชีพกลับมาอีก……บริเวณขอบชายแดนเฟิ่งจิ่วเหยียนยังไม่ไปไหนลมค่อย ๆ แรงขึ้น หูย่วนเอ๋อร์นำผ้าคลุมกันลม มาคลุมให้นางอย่างนอบน้อมสายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนทอดมองยังเบื้องหน้า กล่าวอย่างลุ่มลึก“แม่ทัพหู ข้าอยากให้เจ้าบอกมาตามตรง“เรื่องที่สองแม่ลูกหลิวอิ๋งกลับมาที่แคว้นซีหนี่ว์ ท่านป้ารู้หรือไม่?”หูย่วนเอ๋อร์บอกอย่างงุนงง“ยามที่ประมุขแคว้นรักษาตัวอยู่ที่ชานเมือง นางรู้อะไร หรือไม่รู้อะไรนั้น ข้าไม่รู้เรื่อ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1027
เมื่อเห็นว่าขอร้องไปก็ไร้ความหวัง เจิ้งจีก็ตะโกนสาปแช่งไล่หลังเฟิ่งจิ่วเหยียนที่ค่อย ๆ เดินออกไปไกล“เฟิ่งจิ่วเหยียนเจ้าไม่ได้ตายดีแน่ เจ้าสร้างบาปกรรมเช่นนี้ ชั่วชีวิตนี้เจ้ามีลูกอีกไม่ได้แน่นอน!”เฟิ่งจิ่วเหยียนได้ยิน ในใจกลับไม่สะทกสะท้านด้านหลัง มีเสียงยกดาบและลงดาบดังตามมาติด ๆหลิวอิ๋งพูดถูก ถูกประหารศีรษะก็แค่หลุดล่วงบนพื้นวันนี้ ศีรษะของนางหลุดในวังหลวงแคว้นซีหนี่ว์หัวกลิ้งหลุน ๆ ดึงดันหันไปทางตำหนักหลัก จ้องบัลลังก์ที่นางยังไม่ได้ครอบครอง อย่างตายตาไม่หลับเจิ้งจีเห็นภาพนี้ พลันนิ่งอึ้ง“ไม่นะ! ไม่——ท่านแม่!”เมื่อเห็นดาบกำลังจะฟันลงที่นาง นางก็เบิกตากว้างนางเสียใจนางไม่น่าตามมารดาไปที่เมืองหลวง ไม่น่าไปฝันลม ๆ แล้ง ๆ อยากเป็นนางสนม ไม่น่ากลับมาที่แคว้นซีหนี่ว์อีกครั้งหากนางอยู่ที่เจียงโจว ก็คงไม่ตายต่อมา เลือดสด ๆ ก็สาดกระเซ็นออกมา…ศีรษะหลุดออกจากบ่าหล่นบนพื้นตายตาไม่หลับเหมือนกัน……นอกชายแดนแคว้นซีหนี่ว์กองทัพของแคว้นเสี่ยวโจวและแคว้นเจิ้งโจวเตรียมบุกโจมตีเวลากลางคืน ทหารสอดแนมมารายงาน“ท่านแม่ทัพ! ประมุขแคว้นซีหนี่ว์สิ้นพระชนม์แล้ว! แต่ซู่ย
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1026
ความผูกพันที่เฟิ่งจิ่วเหยียนมีต่อแคว้นซีหนี่ว์ ไม่ลึกซึ้งเท่าความผูกพันที่มีต่อแคว้นหนานฉีเนื่องจากนางเติบโตในแคว้นหนานฉีตั้งแต่เด็ก ทั้งยังเคยเป็นทหารของแคว้นหนานฉีญาติสนิทมิตรสหายของนาง ล้วนอยู่ในแคว้นหนานฉีทั้งนั้นตอนนี้ นางยังเป็นฮองเฮาของแคว้นหนานฉีอีกด้วยหากนางตัวคนเดียว บางทีนางอาจจะสามารถอยู่ได้แบบไม่ต้องลังเล แต่ว่าตอนนี้ หากให้นางทิ้งทุกอย่างในแคว้นหนานฉี อยู่เป็นฮ่องเต้ที่แคว้นซีหนี่ว์ นางทำไม่ได้นางมีหลายเรื่องที่ปล่อยวางไม่ได้และยังอาลัยอาวรณ์อยู่สามีของนาง ท่านอาจารย์และอาจารย์หญิง แล้วไหนจะเวยเฉียง…ทว่า แคว้นซีหนี่ว์เองก็ต้องปกป้องในด้านส่วนตัว นี่คือสายเลือดตระกูลบรรพบุรุษของนางในด้านส่วนรวม จำเป็นต้องมีแคว้นเฉกเช่นแคว้นซีหนี่ว์ เพื่อสังคมโลกที่ไม่ยุติธรรมต่อสตรี อีกอย่าง แคว้นเสี่ยวโจวกับแคว้นเจิ้งก็สนิทชิดเชื้อกับเป่ยเยี่ยน หากพวกเขาแบ่งแยกแคว้นซีหนี่ว์ ก็จะสร้างความกดดันต่อชายแดนทางตะวันตกของแคว้นหนานฉี หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่ใหญ่ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด“ข้าจะช่วยแคว้นซีหนี่ว์ปราบปรามศัตรูให้ล่าถอย แต่ตำแหน่งฮ่องเต้ คงต้องให้ผู้ปรา
