ตอนที่ 1 เจ้าบ่าวในความฝัน

มหานครเซี่ยงไฮ้

 อาคารสูงระฟ้ามากมายผุดพรายขึ้นภายในเมืองที่ใหญ่ที่สุดของจีน มีท่าเรือที่มีจำนวนเรือคับคั่งที่สุดในโลก และมีคนอาศัยอยู่อย่างหนาแน่นมากที่สุดในจีน ที่ผสมผสานความเป็นเมืองเก่าและเมืองใหม่ได้อย่างลงตัว ที่เป็นทั้งศูนย์กลางการพาณิชย์และการเงินที่สำคัญ 

 เอกลักษณ์อันโดดเด่นของมหานครแห่งนี้นั่นก็คือหอไข่มุก (The Oriental Pearl Tower) หรือไข่มุกเอเชีย เป็นสัญลักษณ์ของนครเซี่ยงไฮ้ เป็นจุดชมวิวที่สูงที่สุดในเอเชียและสูงเป็นอันดับ 3 รองจากแคนนาดาและรัสเซีย สูง 468 เมตร ภายในหอไข่มุกเป็นปล่องลิฟท์ความเร็ว 7 เมตร/ 1 วินาที สาเหตุที่เรียกว่าหอไข่มุก เนื่องจากด้านบนหอสร้างเป็นรูปไข่มุก 3 เม็ด 3 ขนาดลดหลั่นกันไปกันในแนวตั้ง 

โดยไข่มุกเม็ดที่ 1 ที่แสดงถึงวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของนครเซี่ยงไฮ้ เม็ดที่ 2 เป็นส่วนที่ใช้เป็นสถานีรับส่งสัญญาณวิทยุและโทรทัศน์ของเซี่ยงไฮ้ และเม็ดที่ 3 เป็นส่วนของร้านอาหารและโรงแรม สามารถขึ้นไปชมวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำหวงผู่ ซึ่งในเวลากลางคืนจะมีการเปิดไฟประดับตกแต่งไว้อย่างสวยงาม เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งของนครเซี่ยงไฮ้อีกด้วย

 คอนโดสูงสำหรับใช้เป็นที่พักอาศัยเรียงรายเต็มพื้นที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วไปภายในมหานครแห่งนี้ ผู้ที่มีรายได้สูงสามารถใช้ชีวิตอยู่กับความหรูหราและสิ่งทันสมัยล้ำยุคในปัจจุบัน ในขณะที่คนมีรายได้ปานกลางก็จะอยู่ในบ้านที่เป็นตึกสูงขนาดหลายห้องสำหรับอยู่กันเป็นครอบครัว บ้านในมหานครเซี่ยงไฮ้ราคาแพงลิบลิ่วเพราะการเจริญเติบโตของประเทศและของเมืองทำให้อสังหาริมทรัพย์สูงขึ้นเป็นเงาตามตัว 

แสงไฟหลากสีสันมากมายส่องแสงระยิบระยับแข่งขันกับดวงดาวที่ปรากฏอยู่บนฟากฟ้าในยามราตรี แม้ดวงตะวันจะลาลับแต่ชีวิตในรัตติกาลยังคงดำรงอยู่ต่อไป ท่ามกลางอากาศที่กำลังเย็นสบายมีสายลมอ่อนๆ พาดผ่านเข้ามาภายในห้องนอนของหญิงสาวโฉมคราญวัย 22 ปี นามว่าจ้าวมี่อิง

 ใบหน้าเรียวสวยขาวนวลเนียนดั่งไข่ปอก คิ้วเข้มเรียวยาวเรียงตัวได้รูป รับกับจมูกโด่งสูงขึ้นเป็นสันคมด้วยมีเชื้อสายผสมสามชาติ ด้วยเพราะคุณพ่อของเธอจ้าวอี้หลินเป็นชาวเมืองเซี่ยงไฮ้ ส่วนคุณแม่ของเธอเฉียนจินหลิงมีเชื้อสายจีนอังกฤษและตรุกี แต่ถือสัญชาติสิงค์โปร์จึงทำให้จ้าวมี่อิงกลายเป็นเด็กสาวเลือดผสมสามชาติ มีใบหน้าคม สวยเฉี่ยว ดวงตากลมโต จมูกโด่งสูงสวยกริบและมีดวงตาสีชาหวานซึ้งสวยงดงามมากเป็นลักษณะโดดเด่นเฉพาะตัวของเธอ

 หญิงสาวพำนักอาศัยอยู่ในคอนโดสูงระฟ้าซึ่งพ่อของเธอซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงนับตั้งแต่แต่งงานกับแม่ของหญิงสาวซึ่งเป็นชาวสิงค์โปร์ มี่อิงลืมตาดูโลกและอาศัยอยู่ในคอนโดซึ่งเป็นบ้านของเธอมาตั้งแต่เกิด ในขณะที่แม่ของเธอจากไปตั้งแต่หญิงสาวมีอายุเพียงแค่สามขวบเท่านั้น

และทำให้จ้าวอี้หลินกลายเป็นพ่อหม้ายคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวนับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาจวบจนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิตด้วยโรคมะเร็งในสมอง ในขณะที่มี่อิงเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยพอดี เหลือเพียงลูกสาวเพียงคนเดียวที่จะต้องอยู่เผชิญชีวิตต่อไปภายในเมืองใหญ่แห่งนี้อยู่ตามเพียงลำพังเมื่อคุณพ่อของเธอจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

 แม่สาวน้อยเจ้าของใบหน้างดงามน่ารักและรูปร่างขนาดกำลังพอดีไม่สูงจนเกินไปดั่งเช่นสาวจีนยุคใหม่ที่ต้องมีความสูง175 ขึ้นไป ในขณะที่มี่อิงเป็นเจ้าของส่วนสูง 167 ตัวเล็กน่าทะนุถนอม เอวบางร่างน้อยใครเห็นก็เอ็นดูนางในความน่ารักสดใสสมวัยสาวแรกแย้ม 

คิ้วเข้มเรียงตัวสวยค่อยๆ ขมวดเข้าหากันราวกับว่ากำลังสงสัยอะไรบางอย่างริมฝีปากอวบอิ่มค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมาทำท่าจะหัวเราะก็ไม่ใช่จะยิ้มก็ไม่เชิง ทั้งๆ ที่กำลังหลับสนิทอยู่ในขณะนั้นด้วยเธอกำลังตกอยู่ในห้วงเวลาแห่งความฝันอยู่นั้นเอง

ในฝันของมี่อิงเธอกำลังเห็นสถานที่แห่งหนึ่ง คล้ายเป็นที่พักอาศัยขนาดใหญ่ พื้นที่ภายในกว้างขวางเต็มไปด้วยห้องมากมายและเรือนขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นอย่างวิจิตรตระการตา สถาปัตยกรรมและสิ่งปลูกสร้างดังกล่าวจะพบเห็นได้ในจีนแผ่นดินใหญ่ หากแต่มิใช่รูปแบบสิ่งปลูกสร้างสมัยใหม่แต่มันคือสมัยโบราณและที่พักอาศัยดังกล่าวเรียกว่าจวนนั่นเอง

 ภายในพื้นที่ดังกล่าวเต็มไปด้วยผ้าแดงมงคลถูกประดับทุกที่ราวกับว่ากำลังมีงานมงคลเกิดขึ้นอยู่ในขณะนี้ ผู้คนมากมายสวมอาภรณ์หลากสีสันราวกับว่าหลุดออกมาจากซีรีสย้อนยุค พิธีแต่งงานในสมัยโบราณกำลังเริ่มขึ้นเมื่อเกี้ยวเจ้าสาวมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าจวนพร้อม

 “เจ้าสาวลงจากเกี้ยว!”เสียงแม่สื่อพูดนำพิธีพร้อมประตูซึ่งทำจากผ้าแดงค่อยๆ ถูกเปิดออก

 เจ้าสาวในชุดสีแดงเพลิงก้าวออกมาจากเกี้ยวท่ามกลางสายตาของผู้มาร่วมงานที่กำลังยืนชื่นชมกันอย่างถ้วนหน้า ทว่าเจ้าสาวในชุดสีแดงเพลิงช่างมีร่างกายใหญ่โตและสูงบึกบึนดั่งเช่นบุรุษเสียนี่กระไร

 “แน่ใจนะว่านี่คือเจ้าสาวอย่างนั้นเหรอ! นี่มันผู้ชายชัดๆ”มี่อิงพูดออกมาทันทีครั้นเห็นเจ้าสาวตัวใหญ่มหึมาก้าวออกมาจากเกี้ยว ก่อนจะค่อยๆ ยื่นมือพร้อมทำท่ากรีดกรายส่งให้แม่สื่อเพื่อนำนางมาส่งเจ้าบ่าว

 “โอโห่! ตัวใหญ่เหมือนกับยักษ์ขนาดนั้นยังต้องพึ่งพาคนจูงมือไปส่งเจ้าบ่าวอีกเหรอเนี่ย น่าสงสารผู้ชายที่จะมาแต่งงานด้วยจริงๆ เลย โชคร้ายอะไรขนาดนี้มีเมียตัวโตยังกับตึกแถมเหมือนผู้ชายเสียมากกว่าผู้หญิงอีกให้ตายเถอะนะ”แม่สาวน้อยยืนพึมพำพลางส่งเสียงหัวเราะอยู่ในลำคอด้วยความขบขันเป็นการใหญ่ แต่แล้วกลับต้องหยุดชะงักทันที

 เมื่อแม่สื่อยื่นมือใหญ่ขนาดมหึมาของเจ้าสาวส่งมาให้เธอรับไว้พร้อมพูดบางอย่างออกมา

 “ท่านแม่ทัพรับเจ้าสาวไปเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินได้แล้วเจ้าค่ะ”แม่สื่อคนดังกล่าวส่งเสียงจีบปากจีบคอบอกเธอ

 สิ้นเสียงของแม่สื่อดวงตาสีชาคู่สวยเบิกกว้างขึ้นมาโดยพลัน

 “ห๊ะ! ว่าอะไรนะ! ใครกันเจ้าบ่าว! พูดอีกทีดิ”จ้าวมี่อิงถามกลับไปด้วยความตกใจสุดขีดครั้นได้ยินเช่นนั้น