ตอนที่ 6 ไร้เดียงสา
เช้าวันรุ่งขึ้น ธานินทร์กลับมาถึงบ้านแต่เช้า เขาเดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางปกติ
"อ้าวบอส...กลับมาแล้วเหรอครับ" เสียงยุทธเอ่ยทักทายเจ้านายหนุ่มด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอวดฟันขาวแต่เช้า
"อือ...อาบน้ำก่อนเดี๋ยวลงมา ในครัวทำอะไรกินโคตรหิวเลย"
"มีหลายอย่างเลยครับ" ธานินทร์พยักหน้าแล้วเดินขึ้นชั้นบนของบ้านไป ทำธุระส่วนตัวตามปกติ
ทางด้านน้ำหนึ่ง เธอลงมารับประทานอาหารเช้าตามเวลาปกติ เห็นคุณอาหนุ่มนั่งรออยู่ก่อนแล้วถึงกับงง...กลับมาแล้วเหรอ? เธอคิดในใจ
น้ำหนึ่งมองหน้าคุณอานิ่งๆ ไม่ได้พูดหรือถามอะไร ถึงในใจจะอยากรู้ก็ตาม เธอเลือกที่จะเดินเข้ามาแล้วนั่งลงที่เดิมที่เธอเคยนั่ง ตอนนี้อาหารบนโต๊ะยกมาเสิร์ฟให้ครบแล้วเรียบร้อย ข้าวก็ตักรอไว้แล้ว เหลือแค่ลงมือตักเข้าปาก ทั้งสองเริ่มลงมือรับประทานอาหาร...ยัยหลานสาวก็เอ่ยพูดกับคุณอาขึ้นมาว่า...
"คุณอาขา...หนึ่งมีการบ้านที่ทำไม่ได้อยู่หลายข้อเลยค่ะ" น้ำเสียงของเธอค่อนข้างแผ่วเบา รู้สึกเกรงใจไม่รู้ว่าคุณอาทำงานมาเหนื่อยหรือเปล่า กลัวว่าจะไปรบกวนเขามากเกินไป แต่เธอเลือกที่จะบอกเอาไว้ก่อนไม่ได้รีบยังมีเวลาพรุ่งนี้อีกหนึ่งวัน
"ช่วงบ่ายได้มั้ย อิ่มแล้วว่าจะขึ้นไปงีบสักหน่อย" น้ำหนึ่งอมยิ้มพยักหน้ารับทราบแล้วถามคุณอาต่อว่า...
"คุณอาไปทำงานมาเหนื่อยมากมั้ยคะ" เสียงเล็กๆเอ่ยถามคนตัวโตตรงหน้า คำว่าทำงานทำให้ธานินทร์หันไปมองคนในบ้านที่อยู่แถวๆนั้นทันที ซึ่งทุกคนก็หลบหน้าหลบตาเดินหนีไปคนละทางสองทาง
"เหนื่อยอยู่ ง่วงด้วย"
"ถ้าคุณอาเหนื่อยการบ้านของหนึ่งเอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ" เด็กหญิงตอบด้วยรอยยิ้มสดใส วันนี้น้ำหนึ่งดูสดใสกว่าวันที่ผ่านๆมามาก แกน่าจะเริ่มปรับตัวได้บ้างแล้ว
"ไม่เป็นไร อาของีบแค่แป๊บเดียว ตื่นแล้วจะมาสอนให้" เสียงทุ้มเอ่ยบอกหลานสาวตัวเล็กตรงหน้าอย่างนึกเอ็นดู
"ค่ะ"
"อาซื้อขนมมาฝากด้วยนะ อยู่ในรถลืมเอาลงมา...ยุทธ ยุทธ ไปหยิบขนมในรถมาให้น้ำหนึ่งหน่อย มีของทุกคนด้วยนะ" ในบ้านมีเด็ก เด็กน่าจะชอบกินขนม เขาเห็นว่ามันน่ากินดีจึงซื้อมาฝาก
"ขนมอะไรเหรอคะ" น้ำหนึ่งได้ยินว่าขนมใบหน้าของแกก็ดูตื่นเต้นทันที
"เค้กที่โรงแรมน่ะ อาเดินผ่านเห็นมันน่ากินดี ก็เลยซื้อมาฝาก"
"คุณอาไปทำงานที่โรงแรมมาเหรอคะ" ทำงานอีกและ!...ธานินทร์คิดในใจ เขาไม่ค่อยชอบพูดโกหก ถ้าไม่อยากพูด ไม่อยากตอบ ส่วนมากก็จะเงียบหรือไม่ก็จะพูดเลี่ยงๆเอา เมื่อคืนเขาแค่ไปผ่อนคลายตามประสาผู้ชายโสดมานิดหน่อย
"ทำไมขี้สงสัยจังเลย อยู่ที่นี่มาได้สักพักแล้ว เป็นยังไงบ้าง" ธานินทร์เปลี่ยนเรื่องคุย
"ค่ะ ทุกคนในบ้านใจดีกับหนึ่งมากยกเว้นคุณอา"
"ขนมครับ คุณหนู" เป็นจังหวะที่ยุทธเอาจานขนมเค้กมาวางลงให้ที่ด้านหน้าของน้ำหนึ่งพอดี
"ไม่ต้องกิน" คุณอาแกล้งหยิบจานขนมเค้กที่ยุทธเอามาวางให้ยกลอยขึ้นทันที
"เอ๊ะ!"
"พูดใหม่ก่อน..." ใบหน้าของคุณอามีรอยยิ้มบ่งบอกว่าเขาแค่แกล้งน้ำหนึ่งเล่นเท่านั้น
"คุณอาก็ใจดีค่ะ ไปทำงานทั้งคืนขากลับยังมีน้ำใจแวะซื้อขนมมาฝากหนึ่งด้วย" ไปทำงานอีกและ! ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ แต่ธานินทร์ก็ยอมวางขนมเค้กจานนั้นลงให้ ส่วนชบากับยุทธแอบหัวเราะกันคิกคักสองคนเบาๆ กับประโยคเมื่อสักครู่นี้ของน้ำหนึ่ง ทำเอาธานินทร์ต้องหันไปมองสองคนด้วยสายตาดุๆ
"โอ้โห...น่ากินจังเลย" น้ำเสียงดีใจของน้ำหนึ่งทำให้ธานินทร์เบนสายตากลับมาสนใจเด็กหญิงตรงหน้าต่อ
"ขนมชิ้นเมื่อคืนอร่อยมั้ยครับบอส" ยุทธยังนึกสนุกอยู่ เอ่ยแซวเจ้านายของเขาด้วยน้ำเสียงขี้เล่น
"ไอ้ยุทธ!" ห้ามพูดต่อหน้าเด็ก! ธานินทร์ส่งสายตาด่ากลับไป แต่ก็ไม่ได้จริงจังนัก คำถามนี้เขายินดีตอบถ้าตรงนี้ไม่มีเด็กผู้หญิงนั่งอยู่ด้วย ส่วนน้ำหนึ่งตอนนี้แกกำลังเพลิดเพลินอยู่กับเค้กชิ้นตรงหน้า ตักเข้าปากอย่างต่อเนื่องท่าทางเอร็ดอร่อย
"ล้อเล่นครับ...ขอบคุณสำหรับขนมนะครับ ว่าแต่บอสจะเอาสักชิ้นมั้ยครับ"
"ไม่เอาๆ อิ่มข้าวจะไปนอนแล้ว" เขาหยิบแก้วน้ำยกขึ้นดื่ม จากนั้นจึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวที่นั่งอยู่แล้วเดินขึ้นชั้นบนไปเลย
"เย่!! คุณอาไปแล้ว...หนึ่งคิดถึงข้าวกล้องจะแย่ ตอนนี้ข้าวกล้องอยู่ไหนคะ" น้ำหนึ่งทำท่าดีใจ รีบเอ่ยถามหาข้าวกล้องทันที
"อยู่ในห้องพี่ครับ" เป็นเสียงยุทธช่วยตอบให้ เมื่อคืนชบาเอาข้าวกล้องไปนอนกอดอยู่ในที่นอนด้วย
"นั่งลงทานด้วยกันสิคะ เค้กที่คุณอาซื้อมาอร่อยเนอะ" น้ำหนึ่งตักเค้กเข้าปากไปบ่นไป...บ่นว่าอร่อย
"อร่อยก็ทานเยอะๆนะคะคุณหนู ปกติพี่ไม่เคยเห็นจะได้กินอะไรแบบนี้เลย" ปกติธานินทร์มักจะกลับมาตัวเปล่าแต่วันนี้กลับมีขนมมาฝากน้ำหนึ่งและทุกคนด้วย
"คุณอาขี้เหนียวเหรอคะ" คำถามของน้ำหนึ่ง ทำให้ชบาต้องรีบส่ายหน้าทันที
"คิกคิก...ไม่ใช่ค่ะ พี่หมายถึงว่าปกติพี่ไม่เคยเห็นคุณนินจะซื้อขนมมาฝากแบบนี้ค่ะ ส่วนมากเป็นพวกพี่ที่ออกตลาดจะซื้อมาฝากเขามากกว่าค่ะ" ชบาอธิบาย
"ปกติคุณอาไปทำงานค้างคืนแบบนี้บ่อยมั้ยคะ" ที่ถามไม่ใช่อะไร แค่จะรอกินขนมครั้งหน้าอีกก็เท่านั้น
"ไม่บ่อยค่ะ แต่ไปทุกเดือน เดือนละครั้งสองครั้งแล้วแต่ค่ะ คุณหนูถามทำไมเหรอคะ" พูดไปยิ้มไป ป้าแก้วเริ่มมองหน้าชบา กลัวว่าชบาจะพูดอะไรที่ไม่สมควรออกไป
"ก็ถ้าคุณอาไปทำงานอีก ครั้งหน้าเขาก็จะได้ซื้อขนมอร่อยๆแบบนี้มาฝากพวกเราอีกไงคะ" นี่คือความคิดของเด็ก มันช่างไร้เดียงสาเสียจริง
"อ๋อ..." ชบาลากเสียงยาว ใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุข
"ชบา..." ป้าแก้วทำเสียงดุๆส่งมา นั่นจึงทำให้ชบาต้องหุบปากลงทันที
"พี่ยุทธคะ" แววตามีคำถามของน้ำหนึ่งมองมาที่พี่ยุทธ
"เอ่อคุณหนู พี่ว่าพี่ไปลดน้ำต้นไม้หน้าบ้านดีกว่า อิ่มพอดีเลย" ว่าแล้วยุทธก็ลุกขึ้นแล้วเดินหนีไป วางจานขนมเค้กทิ้งไว้ให้เมียเก็บให้
"พี่ยุทธเป็นอะไรคะ หนึ่งยังไม่ทันได้ถามอะไรเลย ลุกหนีไปซะแล้ว" ชบาได้แต่อมยิ้มส่งไปให้คุณหนู ไม่ได้พูดอะไรต่อกลัวป้าแก้วจะเอ็ดเอา
หลังจากที่น้ำหนึ่งนั่งรับประทานอาหารและขนมจนอิ่มเธอก็ลุกไปเล่นกับข้าวกล้องท่าทางมีความสุข จนลืมเวลาไปเลย ไม่รู้ว่านั่งเล่นอยู่กับข้าวกล้องนานเท่าไหร่แล้ว รู้ตัวอีกทีเหมือนมีใครบางคนมายืนมองอยู่
"คุณอา..." น้ำหนึ่งหน้าซีดทันทีเมื่อรู้ว่าคนที่มายืนมองอยู่เป็นคุณอา...เขาจะว่าเรื่องที่เธอเอาลูกแมวมาเลี้ยงมั้ยนะ
"ชอบแมวเหรอ..." คนตัวสูงเอ่ยถามคนตัวเล็ก ที่กำลังนั่งเล่นอยู่กับลูกแมวท่าทางมีความสุข
"ค่ะ มันน่ารักดี หนึ่งขออนุญาตเลี้ยงมันได้มั้ยคะ" น้ำหนึ่งกลัวคุณอาจะว่าเอา เธอจึงรีบเอ่ยขออนุญาตด้วยสีหน้าเศร้าๆกลัวคุณอาจะให้เธอเอาข้าวกล้องไปปล่อย
"มันเป็นภาระนะ ตัวเองยังเลี้ยงไม่ได้เลย จะเลี้ยงแมวเนี่ยนะ" เขาบ่น...
"หนึ่ง...หนึ่งแค่เหงา อยากเลี้ยงมันไว้คุยเล่นเป็นเพื่อนค่ะ" น้ำเสียงน่าสงสารของน้ำหนึ่งทำให้คุณอาที่ไม่ชอบการเลี้ยงสัตว์เป็นอย่างมากแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ
"ชบา!..." ธานินทร์กวักมือเรียกชบาเสียงดังให้เดินเข้ามาหา
"คุณอาคะ หนึ่งขอร้อง อย่าเอามันไปปล่อยเลยนะคะ รถด้านนอกก็เยอะ มันต้องตายหรือไม่ก็ต้องหิวโซแน่ๆ" น้ำหนึ่งรีบพูดขอร้อง หวังว่าคุณอาจะเมตตา
"แล้วใครบอกว่าอาจะให้ชบาเอาไปปล่อย อาจะให้ชบาเอาตังไปซื้ออาหารสำหรับแมวมาให้มันกิน ให้กินข้าวเหมือนคนขนร่วงอาไม่ชอบ" คำตอบของคุณอาทำให้น้ำหนึ่งคลี่ยิ้มออกมาทันที
"จริงเหรอคะ" น้ำเสียงดีใจเอ่ยถามขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มกว้างอย่างน่ารัก
"เอาตังไปซื้อทรายสำหรับให้มันอึให้มันฉี่ด้วย มันจำเป็นต้องใช้อะไรบ้างก็ไปซื้อมาแล้วกัน ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องใช้อะไรบ้างไม่เคยเลี้ยง แล้วอย่าให้มันไปเดินเพ่นพ่านเด็ดขาด" ธานินทร์หยิบเงินในประเป๋าส่งให้ชบาไปซื้อของใช้จำเป็นสำหรับเจ้าแมวตัวเล็กตัวนี้
"ค่ะ" ชบารับเอาเงินที่ธานินทร์ส่งให้มาถือไว้ แล้วแอบอมยิ้มให้คุณหนูหนึ่งด้วย
"คุณอาขา...หนึ่งขอบคุณแทนข้าวกล้องด้วยนะคะ" น้ำหนึ่งยกมือไหว้คุณอาด้วยรอยยิ้ม ดีใจที่คุณอาเมตตาให้เธอเลี้ยงข้าวกล้องต่อได้
"ชื่อข้าวกล้องเหรอ" คนตัวโตเลิกคิ้วสูงถาม
"ค่ะมันชื่อข้าวกล้อง หนึ่งเป็นคนตั้งชื่อให้มันเองค่ะ" ธานินทร์พยักหน้ารับทราบ
"พี่ชบาคะ ขอหนึ่งไปด้วยได้มั้ยคะ"
"ให้ยุทธขับรถพาไป ส่วนหนึ่งไปเอาการบ้านที่ทำไม่ได้มา อาจะช่วยสอนให้"
"ก็ได้ค่ะ" ไม่ได้ไปกับพี่ชบาด้วยก็ไม่เป็นไร แค่นี้น้ำหนึ่งก็ดีใจมากแล้ว...
10 ปีผ่านไป...
ตอนที่ 7 โตเป็นสาวแล้ว10 ปีผ่านไป...@ห้องทำงานชั้นล่างช่วงเย็น หลังจากที่ธานินทร์ออกกำลังกาย อาบน้ำอาบท่า และทานอาหารมื้อเย็นเสร็จ เขาก็มักจะมานั่งทำงานต่อในห้องทำงานของเขาธานินทร์หนุ่มใหญ่ปัจจุบันอายุ 42 ปี ยังไม่ยอมมีใคร เขายังคงครองความเป็นโสดมาอย่างยาวนาน และยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือตอนนี้สวมแว่นสายตา แต่แว่นสายตายาวที่เขาสวมใส่อยู่ไม่สามารถบดบังความหล่อเหลาของเขาได้เลยแม้แต่นิดเดียวใบหน้าหล่อเข้ม คมคาย ออกแนวดุนิดๆ เสื้อผ้าหน้าผมสะอาดสะอ้านตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เมื่อสิบปีที่แล้วเนี๊ยบยังไง ปัจจุบันก็ยังคงเป็นแบบนั้น เขากำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานท่าทางจริงจัง"คุณอาขา..." เสียงน้ำหนึ่งหลานสาวเพียงคนเดียวที่เขาอุปการะเลี้ยงดูเธอมาเป็นระยะเวลาสิบปีเต็ม วิ่งพรวดพราดเข้ามาพร้อมกับเสียงหวานๆของเธอ เรียกคุณอาหนุ่มที่กำลังนั่งทำงานอยู่ ณ ตอนนี้ ปัจจุบันน้ำหนึ่งมีอายุ 21 ปีย่างเข้า 22 ปี เรียนใกล้จะจบแล้ว"ยิ้มมาแต่ไกลขนาดนี้ จะขออะไรก็ว่ามา" เสียงทุ้มเอ่ยถามหลานสาวด้วยใบหน้าเรียบเฉย แค่เห็นหน้าเขาก็รู้แล้วว่าหลานสาวของเขาต้องการอะไร"หนึ่งอยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆพรุ่งน
ตอนที่ 8 แมวไม่อยู่หลายวันต่อมา...ช่วงเย็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ ธานินทร์มักจะออกไปหาความสุขนอกบ้านตามประสาคนโสดเหมือนอย่างเคย"คุณอาไม่กลับบ้านอีกแล้ว..." น้ำเสียงเซ็งๆของน้ำหนึ่งพูดขึ้นเหมือนบ่น เมื่อก่อนเธอไม่รู้ว่าคุณอาของเธอเขาไปไหน ไปทำอะไร แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วทุกครั้งที่คุณอาออกจากบ้านไปนอนค้างคืนที่อื่น ความรู้สึกของน้ำหนึ่งเธอมักจะแอบเศร้าอยู่ในใจลึกๆ หม่นหมองไม่ร่าเริง ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอเป็นอะไร เธอรู้แค่ว่าเธอไม่ชอบให้คุณอาออกไปทำเรื่องแบบนั้น แต่เธอก็ไม่เคยแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะเธอเป็นเด็ก ได้แต่เก็บความรู้สึกเอาไว้ในใจเท่านั้น"พรุ่งนี้เช้าเหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ" เสียงพี่ชบาเอ่ยขึ้น ทุกคนรู้กัน น้ำหนึ่งเองก็ด้วย"ป้าคะ ถ้าอย่างนั้น หนึ่งขอออกไปเที่ยวกับเพื่อนคืนนี้นะคะ พอดีเพื่อนมันชวน" ไหนๆคืนนี้คุณอาก็ไม่กลับบ้านอยู่แล้ว เธอรู้สึกเบื่อๆอย่างบอกไม่ถูก จึงอยากออกไปเที่ยวตามคำชวนของเพื่อนบ้าง ซึ่งเมื่อก่อนเธอไม่เคยไป แต่ตอนนี้เธอนึกอย่าลองไปบ้าง ถ้าไม่มีใครบอกยังไงคุณอาของเธอก็ไม่มีทางรู้อย่างแน่นอน"คุณหนูโตเป็นสาวแล้ว ควรจะขออนุญาตคุณนินก่อนดีกว่
ตอนที่ 9 หนูร่าเริง"ไอ้นิน...มึงดูสาวโต๊ะนั้นสิ สวยว่ะ" เพื่อนที่พากันมานั่งดื่มชี้ไปทางเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่นั่งกันอยู่ประมาณหกคน หนึ่งในนั้นมีสาวสวยสะดุดตา หุ่นก็ดี๊ดี ท่าเต้นนี้ไม่ต้องพูดถึง สดใสน่ารักสุดๆ หญิงสาวคนนั้นก็คือ...น้ำหนึ่ง!ธานินทร์หันไปมองตามที่เพื่อนบอก สิ่งที่เขาเห็นทำเอาเขาต้องขยับแว่นอยู่หลายครั้ง เนื่องจากเด็กวัยรุ่นกลุ่มนั้นนั่งถัดออกไปค่อนข้างไกลพอสมควร มองไม่ค่อยชัด แต่เมื่อรู้สึกว่าใช่แน่ๆ"เดี๋ยวกูมา..." ธานินทร์ขยับแว่นแล้วขยับแว่นอีก มองยังไงก็ใช่ เขารีบลุกขึ้นด้วยสีหน้าเข้มจัดอย่างเห็นได้ชัด แล้วเดินออกไปจากโซฟาตัวที่นั่งอยู่ทันที เดินตรงไปที่โต๊ะของเด็กวัยรุ่นกลุ่มนั้นในแบบไม่พูดไม่จา"เฮ๊ย! ไอ้นิน ใจร้อนเหมือนเดิมตั้งแต่หนุ่มจนแก่เลยนะมึง" ธานินทร์ไม่ฟังเสียงใครหน้าไหนทั้งนั้น เขารีบเดินดุ่มๆไปหาเด็กวัยรุ่นโต๊ะนั้นทันที หนึ่งในนั้นแน่นอนว่ามีน้ำหนึ่งหลานสาววัยใสของเขานั่งอยู่ด้วย ซึ่งตอนนี้เธอกำลังเมาได้ที่พอสมควร จากที่ลุกยืนเต้น ตอนนี้ต้องเปลี่ยนมาเป็นนั่งขยับอยู่กับที่ เนื่องจากฤทธิ์น้ำผลไม้ที่ดื่มเข้าไปมันออกฤทธิ์จนเธอทรงตัวยืนไม่ค่อยจะอยู่แล้ว
ตอนที่ 10 เถียงเก่งธานินทร์อุ้มหลานสาวของเขาขึ้นชั้นบนไป เมื่อเข้ามาถึงในห้อง เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างเบามือ แต่...แขนของเธอที่กำลังคล้องอยู่ที่ต้นคอของเขา เธอไม่ยอมปล่อย แต่กลับรั้งเอาไว้แน่น เธอรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อเหลาของคุณอาในระยะใกล้เพียงคืบ"คุณอาขา..." สายตาของเธอมองมาที่ใบหน้าของเขาด้วยแววตาหวานฉ่ำ ฝ่ามือเล็กเริ่มซุกซนเธอหยิบแว่นที่ธานินทร์สวมใส่อยู่ออกอย่างถือวิสาสะ แล้วยิ้มหวานให้เขา"หนึ่ง...ปล่อยอาก่อน" แขนอีกข้างรั้งอยู่ที่ต้นคอไม่ยอมปล่อย มืออีกข้างถอดแว่นคุณอาออก จากนั้นก็ยกขึ้นวางลงไปบนต้นคอของคุณอาเหมือนเดิม ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันไม่ถึงคืบ"ไม่ปล่อย..." ธานินทร์รู้ดีว่าสิ่งที่น้ำหนึ่งกำลังแสดงออกอยู่ตอนนี้ คงเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไป เขาพยายามแกะมือเล็กๆที่กำลังคล้องอยู่บนต้นคอของเขาออก แต่เธอไม่ยอมปล่อยออกให้ง่ายๆ"หนึ่งปล่อยอาเดี๋ยวนี้นะ""ไม่ปล่อย...หนึ่งขอกอดคุณอาแค่นิดๆหน่อยๆไม่ได้หรือไง ทีผู้หญิงอื่นคุณอายัง...""หนึ่ง!!" ธานินทร์ส่งเสียงดุ เขาไม่เคยได้ยินน้ำหนึ่งพูดแบบนี้มาก่อน ซึ่งสิ่งที่เขาทำมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเด็ก
ตอนที่ 11 ขอโทษหลังจากที่ธานินทร์เดินหนีออกไป น้ำหนึ่งจึงเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น"คุณหนู..." เสียงป้าแก้วร้องเรียก เมื่อท่านเห็นน้ำหนึ่งเดินคอตกเข้ามาหา"ฮึก!" ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาโดนแก้มนวลทั้งสองข้างของเธอ"ป้าบอกแล้วไงว่าอย่าออกไป ทำไมคุณหนูถึงไม่เชื่อป้า แล้วเป็นยังไงบ้าง โดนคุณอาตีมาหรือเปล่าคะ" พี่ชบาเดินเข้ามาลูบแผ่นหลังให้น้ำหนึ่งเบาๆเป็นการปลอบ"เปล่าค่ะ แต่คุณอาน่าจะโกรธหนึ่งมาก หนึ่งควรจะทำยังไงดีคะป้า" สีหน้าของคุณอาตอนที่เดินหนีเธอไป น้ำหนึ่งรู้สึกใจหายวาบ ในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาไม่แม้แต่สบตากับเธอเลยแม้แต่น้อย ซึ่งที่ผ่านๆมาธานินทร์ไม่เคยแสดงอาการแบบนี้ใส่น้ำหนึ่งมาก่อน"คุณหนูเป็นเด็กต้องเข้าไปขอโทษคุณอาก่อนนะคะ ยังไงเขาก็เลี้ยงคุณหนูมา" ใบหน้าสวยตอนนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา เธอเสียใจ..."หนึ่งขอโทษคุณอาแล้วค่ะ แต่คุณอา...ฮึก! ไม่สนใจหนึ่งเลย...ฮึก!""รอให้คุณนินอารมณ์ดีกว่านี้หน่อยแล้วค่อยไปขอโทษใหม่ดีมั้ยคะ""ค่ะ หนึ่งไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย" น้ำหนึ่งปาดน้ำตาทิ้งอย่างลวกๆ ยุทธที่กำลังนั่งมองดูอยู่ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป"มาทานข้าวก
ตอนที่ 12 หวั่นไหวธานินทร์เดินสวนเข้าไป ไม่แม้แต่จะมองหน้าหรือสบตากับน้ำหนึ่ง นั่นก็แสดงว่าเขายังโกรธเธออยู่ สิ่งที่ธานินทร์แสดงออกมาอย่างชัดเจนทำให้น้ำหนึ่งมีสีหน้าเศร้าลงทันที"คุณหนูคะ...พี่ชบาขี้เกียจเอายาขึ้นไปให้คุณนิน พี่ฝากคุณหนูเอาขึ้นไปให้หน่อยได้มั้ยคะ" สีหน้าของน้ำหนึ่งตอนนี้ทำให้ชบารู้สึกสงสาร ชบาจึงแสร้งทำเป็นไม่อยากขึ้นไป โดยให้น้ำหนึ่งเป็นคนเอายาขึ้นไปให้ธานินทร์แทน"ถ้าคุณอาไม่ยอมกินยาที่หนึ่งเอาขึ้นไปให้ล่ะคะ""คุณนินรักคุณหนูจะตาย เขาก็แค่งอน ง้อนิดง้อหน่อยเดี๋ยวเขาก็หายโกรธ เชื่อพี่ชบานะคะ" ชบาส่งยิ้มให้น้ำหนึ่งเป็นกำลังใจ"ก็ได้ค่ะ""สู้ๆนะคะ" น้ำหนึ่งรับเอายาพาราแก้ปวดและแก้วน้ำมาถือเอาไว้ในมือ จากนั้นเธอก็เดินขึ้นชั้นบนไป"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้นที่หน้าห้อง ธานินทร์ถอดเสื้อเตรียมที่จะอาบน้ำ เขาจึงเดินออกมาเปิดประตูให้ เพื่อที่จะรับเอาแค่ยาเพราะคิดว่าเป็นชบา แต่คนที่เอายาขึ้นมาให้กลับเป็นน้ำหนึ่งทันทีที่ธานินทร์เห็นใบหน้าของน้ำหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าห้องของเขา เขาจึงหันหลังให้แล้วเดินหนีเข้าไปด้านในห้องทันที นั่นจึงทำให้น้ำหนึ่งต้องก้าวขาเดินตามเข้าไปในห้องแ
ตอนที่ 13 แกล้งหลับเช้าวันรุ่งขึ้น ธานินทร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนน้ำหนึ่ง เขาเห็นว่าเธอกำลังนอนกอดเขาอยู่ แน่นอนว่าเธอคงไม่รู้ตัว ทั้งขาทั้งแขนของเธอพาดอยู่บนตัวเขาอย่างเหนียวแน่น เธอคงคิดว่ากำลังนอนกอดหมอนข้างอยู่แน่ๆ ธานินทร์จะลุกออกไปก็ทำไม่ได้ จะปลุกให้เธอตื่นก็ไม่รู้ว่าควรจะทำหน้ายังไงดีและแล้วฮอร์โมนเพศชายก็เริ่มทำงานแต่เช้า นกเขาใหญ่ที่กำลังนอนหลับอยู่ในกางเกงค่อยๆพองตัวขยายใหญ่ขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ชายในช่วงเช้าๆแบบนี้ แต่ที่ไม่ปกติก็คือ มีขาของใครบางคนมันกำลังกดทับเจ้านกเขาใหญ่ของเขาเอาไว้จนเริ่มรู้สึกอึดอัดธานินทร์ค่อยๆขยับขาของตัวเองออกเบาๆช้าๆ เพื่อให้ขาเล็กที่กำลังก่ายเขาอยู่ ให้เธอยกขาออกไปให้พ้นจากนกเขาใหญ่ของเขาที่มันกำลังโก่งคอขันยามเช้าทันใดนั้นน้ำหนึ่งก็เริ่มรู้สึกตัว เธอขยับตัวเล็กน้อย แล้วค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา ส่วนคนที่ตื่นก่อนตอนนี้แกล้งหลับ ในใจนึกต่อว่าตัวเองเสียงดัง...นี่เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆขนาดนี้เลยเหรอ แถมเธอยังเป็นเด็กที่เขาเลี้ยงมาไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนซึ่งความเป็นจริงเขาควรจะลุกขึ้นมาแล้วดุเธอสิถึงจะถูกต้อง เป็นผู้หญิงเข
ตอนที่ 14 วางแผน@มหาวิทยาลัยช่วงเช้าก่อนออกจากบ้าน น้ำหนึ่งได้ยินคุณอาบอกกับป้าแก้วว่าเย็นนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อ สิ่งที่น้ำหนึ่งได้ยินทำให้เธอเข้าใจเอาเองว่า คืนนี้คุณอาของเธอคงจะไม่กลับมานอนที่บ้านอีกตามเคย"หนึ่งเป็นอะไร นั่งหน้าหงอยเชียว" เมล์เพื่อนในกลุ่มเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง วันนี้เพื่อนๆทุกคนรู้สึกว่าน้ำหนึ่งดูผิดปกติไป"เย็นนี้คุณอาไม่กลับบ้านอีกแล้ว..." พูดจบก็ถอนหายใจออกมาดังเฮือก รู้สึกไม่ชอบ เวลาที่คุณอาไปนอนค้างที่อื่น วันนี้น้ำหนึ่งนั่งเรียนเหมือนมานั่งเล่น อาจารย์พูดอะไร ไม่ได้เข้าหูเลย จิตใจของเธอตอนนี้ จินตนาการไปไกล...ในหัวคิดไปต่างๆนานา ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า"แล้วยังไง..." น้ำหนึ่งมักจะมาบ่นเรื่องคุณอาไม่กลับบ้านให้เพื่อนๆฟังเป็นประจำ จนเพื่อนๆทุกคนรู้สึกชินหูแล้ว...ก็ปกตินี่! ถ้าคุณอาพาผู้หญิงเข้าบ้านสิถึงจะเรียกว่าผิดปกติ"กูแค่ไม่ชอบ..." น้ำหนึ่งมักจะรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่รู้ว่าคุณอาออกไปเที่ยว เพราะทุกการออกไปของเขา ไม่ยอมกลับบ้าน ซึ่งเป็นแบบนี้มานานมากแล้ว น่าจะเป็นก่อนที่เธอได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับเขาด้วยซ้ำ"ไม่ชอบแล้วมึงจะไปทำอะไรได้ ม
ตอนที่ 45 ตอนพิเศษ/4ช่วงเย็น ธานินทร์และน้ำหนึ่ง กลับจากบริษัทก็มาแวะรับลูกๆกลับจากโรงเรียน และได้พากันไปเดินซื้อของใช้ที่ห้างสรรพสินค้าก่อนกลับบ้าน...โซนของเล่นเด็ก ซึ่งแน่นอนว่าเจ้าสองคนไม่พลาดโซนนี้อย่างแน่นอน"หม่ามี๊ครับ เหนืออยากซื้อของเล่นครับ""น้ำขิงก็ด้วยค่ะ" เสียงเล็กๆของลูกสาวและลูกชายฝาแฝด ร้องขอเสียงหวาน"ให้ซื้อได้คนละหนึ่งชิ้นค่ะ" น้ำหนึ่งอนุญาตให้ซื้อได้คนละหนึ่งชิ้นเท่านั้น เนื่องจากว่าที่บ้านมีเยอะจนไม่มีที่จะเก็บแล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้มาที่นี่ เจ้าแฝดก็มักจะขอซื้ออีกแบบนี้เป็นประจำ"ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" น้ำเหนือและน้ำขิงรีบวิ่งไปเลือกของเล่นชิ้นที่ตัวเองได้เล็งเอาไว้ด้วยสายตา น้ำเหนือวิ่งไปที่ไดโนเสาร์ตัวใหญ่ ส่วนน้ำขิงเลือกวิ่งไปที่ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มีเสียงเพลง เด็กๆทั้งสองกำลังตั้งหน้าตั้งตาเลือก เนื่องจากว่ามันมีหลายแบบหลายสีมากจนเลือกไม่ถูกสักที เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที ลูกๆของเธอก็ยังตัดสินใจไม่ได้"ตัวนี้ก็สวย ตัวนี้ก็ชอบ" เสียงน้ำเหนือบ่นกับตัวเอง ส่วนน้ำหนึ่งเธอเริ่มยืนเท้าเอวมองลูกๆของเธอแล้ว..."ว้าว...สวยๆทั้งนั้นเลย เลือกไม่ถูกทำยังไงดี" น้ำขิงก็ด้วย..."
ตอนที่ 44 ตอนพิเศษ/3เมื่อเวลาผ่านไป...น้ำหนึ่งครบกำหนดคลอด เธอเลือกวิธีผ่าตัดคลอด เนื่องจากเด็กในท้องมีสองคน คุณหมอจึงแนะนำวิธีนี้เพื่อความปลอดภัยสามวันหลังจากวันคลอด ธานินทร์ก็ได้พาภรรยาและลูกๆของเขากลับบ้าน เจ้าฝาแฝดร้องไห้งอแงน่าจะหิวนม ส่วนน้ำหนึ่งเธอยังคงเจ็บแผลผ่าตัดอยู่ ขยับตัวได้ยังไม่ค่อยสะดวกมากนัก"ป๊าอุ้มน้ำเหนือมาให้หนึ่งก่อนค่ะ" เจ้าแฝดร้องไห้หิวนมไม่ยอมหยุด คนเป็นพ่อจึงค่อยๆช้อนตัวลูกชายอุ้มขึ้นมาให้ผู้เป็นแม่ให้นมก่อน เพราะว่าร้องเสียงดังกว่าทันใดนั้นเสียงของน้ำเหนือก็เงียบกริบลงทันที แกนอนดูดนมแม่นิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่น้ำขิงยังคงร้องไห้งอแงอยู่อย่างนั้น ธานินทร์จึงเลือกที่จะอุ้มลูกสาวขึ้นมาปลอบโยน ครั้นจะให้ดูดพร้อมกัน น้ำหนึ่งก็ยังคงเจ็บแผลอยู่มาก"อดทนหน่อยนะหนึ่ง" ธานินทร์มองไปที่ภรรยาเด็กของเขาก็นึกสงสาร อายุของเธอนิดเดียวแต่กลับต้องมานั่งเลี้ยงลูกถึงสองคน แถมยังทรมานเจ็บทั้งแผลผ่าคลอด ปวดเต้านมที่กำลังคัดอยู่ตอนนี้ส่วนช่วงกลางคืนเธอได้นอนเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น เพราะเจ้าแฝดสองคนผลัดกันหิวนมไม่ได้หยุด".........." น้ำหนึ่งไม่ได้ตอบหรือพูดอะไรกลั
ตอนที่ 43 ตอนพิเศษ/2@โรงพยาบาลเอกชนธานินทร์พาน้ำหนึ่งมาพบคุณหมอตามนัด วันนี้คุณหมอนัดอัลตร้าซาวด์ดูเรื่องเพศและการเจริญเติบโตของเจ้าแฝดในท้องตามอายุครรภ์"คุณหมอครับ ลูกผมผู้หญิงหรือผู้ชายครับ" คุณหมอกำลังอัลตร้าซาวด์อยู่ ธานินทร์ทนความอยากรู้ของตัวเองไม่ไหวจึงเอ่ยถามคุณหมอ ทันใดนั้นคุณหมอก็หันมายิ้มให้แล้วพูดว่า..."ยินดีด้วยนะครับ เด็กในท้องเป็นแฝดชายหญิงครับ การเจริญเติบโตเป็นไปตามอายุครรภ์ เด็กๆแข็งแรงดีครับ" คุณหมอเก็บอุปกรณ์ สิ่งที่คุณหมอบอก ทำให้คนเป็นพ่อและแม่หันมาส่งยิ้มให้กัน ทั้งสองดีใจมากที่ได้ลูกฝาแฝดชายหญิง คุณปู่อยากได้หลานชาย ส่วนคุณย่าอยากได้หลานสาว คงสมใจพวกท่านทั้งสองคน"ได้สองเพศเลยเหรอครับคุณหมอ" ธานินทร์ดีใจมาก เขาตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้รู้ใหม่ ไม่รู้จะพูดอะไร จึงถามคุณหมออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ครับ...ยินดีด้วยอีกครั้งนะครับ" ตรวจครรภ์เสร็จรอรับยาบำรุง จากนั้นทั้งสองก็พากันกลับบ้าน...@บ้าน ธานินทร์เดินจูงมือน้ำหนึ่งเข้ามาในบ้านตามปกติ เห็นคุณพ่อกับคุณแม่นั่งรออย่างใจจดใจจ่อ พวกท่านทั้งสองกำลังรอคำตอบว่าหลานในท้องของพวกท่านเป็นหญิงหรือชาย"ยัยหนูหนึ่ง...หลานแม่
ตอนที่ 42 ตอนพิเศษ/1หลังจากที่น้ำหนึ่งเรียนจบ เธอก็แต่งงานและได้ตั้งท้องฝาแฝด เรื่องงานที่เธอจะต้องทำจึงต้องเลื่อนออกไปก่อน เพราะสามีของเธอยังไม่ยอมให้เธอเข้าบริษัทไปทำงานจนกว่าลูกจะมีอายุหนึ่งขวบเต็มในทุกๆวันคนว่างงานก็เริ่มเบื่อ เธอจึงชอบไปเซอร์ไพรส์คุณอาของเธอที่บริษัทอยู่เป็นประจำ ไปเที่ยวเล่นจนคนในบริษัทจำเธอได้หมดแล้ว"คุณหนูมาได้ยังไงครับ" ยุทธยังคงครองตำแหน่งเลขาเหมือนเดิม เอ่ยถามคุณหนูหนึ่งตามหน้าที่"พี่ยุทธ ถามอะไรคะเนี่ย หนึ่งก็ต้องนั่งรถมาสิ คุณอาล่ะคะ" ใบหน้าสวยยิ้มหวานอย่างเคย เอ่ยถามหาสามีของเธอทันที"ประชุมเพิ่งเสร็จครับ แต่บอสยังไม่ได้เดินออกมา น่าจะยังอยู่ด้านในเข้าไปได้ครับ" ยุทธผายมือไปทางห้องประชุมที่ยุทธเพิ่งเดินออกมา"ขอบคุณค่ะ" น้ำหนึ่งท้องห้าเดือน เธอเดินเร็วๆเข้าไปหาผู้เป็นสามีของเธอ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใสเหมือนอย่างเคย เข้าไปถึงไม่ได้มองซ้ายมองขวาเห็นคุณอานั่งอยู่คนเดียว เธอเดินเข้าไปทางด้านหลังแล้วลักหอมแก้มเขาฟอดใหญ่"ฟอด!""อุ้ย!" ธานินทร์ตกใจรีบหันมามอง เห็นเป็นภรรยาสุดที่รักของเขานั่นเอง รีบส่งยิ้มให้ทันที แต่ในห้องนี้ไม่ได้มีเขาคนเดียวยังมีคนอื่นอยู
ตอนที่ 41 คืนวิวาห์ ห้องหอในคืนแต่งงานถูกจัดขึ้นที่บ้านเพื่อความสะดวกสบาย หลังจากที่ผู้ใหญ่เข้ามาอวยพรตามประเพณีเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกท่านก็ขอตัวแยกย้ายกันออกไปพักผ่อน เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวในค่ำคืนนี้ก็เช่นกัน เหนื่อยล้ามาหลายวัน ในที่สุดทั้งสองก็ได้มีวันนี้"เหนื่อยมั้ย" ธานินทร์เอ่ยถามภรรยาของเขาด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องอ่อนๆอยู่ด้วย"นิดหน่อยค่ะ" น้ำหนึ่งขี้อ้อน เธอขยับตัวเข้าไปเอาหน้าซบอยู่ที่หน้าอกของเขา เธอกอดคุณอาเอาไว้หลวมๆ ธานินทร์นั่งให้เธอกอดอยู่สักครู่ ซึ่งเขาก็กอดตอบเธอเช่นกัน"มีความสุขจังค่ะ" น้ำหนึ่งเป็นผู้หญิงขี้อ้อน ธานินทร์มองว่าเธอน่ารักมาก แต่ในเมื่อเธอตั้งท้องแล้ว เขาจึงจำเป็นต้องหักห้ามใจไว้บ้าง"คุณอาเป็นของหนึ่งแล้วนะคะ" เธอดูภูมิใจจนเขานึกขำ เขาต่างหากต้องภูมิใจที่ได้เธอเป็นภรรยา ซึ่งแน่นอนว่าเขาต้องมีความรู้สึกนั้นอยู่แล้ว"ฮึ...อาเป็นของหนึ่งตั้งนานแล้วนะ" เป็นตั้งแต่วันนั้นที่เขากับเธอตกลงปลงใจเป็นของกันและกัน ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่คิดอยากออกไปเที่ยวนอกบ้านอีกเลย"หนึ่งรักคุณอานะคะ""อาก็รักหนึ่งนะครับ""ขอบคุณนะคะ""ขอบคุณอาเรื่องอะไร
ตอนที่ 40 งานวิวาห์@งานแต่งณ โรงแรมหรูติดชายทะเลบรรยากาศดี ภายในงานช่วงเช้าถูกจัดขึ้นตามแบบประเพณีไทย แขกเหรื่อที่มาร่วมงานมีเฉพาะเพื่อนสนิทและผู้ใหญ่ทางฝ่ายเจ้าบ่าวเท่านั้นบรรยากาศช่วงเช้าถูกจัดขึ้นในห้องจัดเลี้ยงของทางโรงแรม มีพิธีสงฆ์ พิธีหลั่งน้ำสังข์ ทั้งหมดถูกจัดขึ้นในแบบเรียบง่ายเจ้าสาวแต่งชุดไทยโบราณสีขาวทั้งชุด ใบหน้าและทรงผมถูกตกแต่งโดยช่างเสริมสวยมืออาชีพ ส่วนเจ้าบ่าวสวมชุดสูทสีครีม แต่ก็ยังคงสวมแว่นตาเหมือนเดิม ทรงผมถูกตกแต่งทรงหล่อเนี๊ยบ ทั้งสองนั่งเคียงคู่กันทำพิธีมงคลในช่วงเช้าแต่ก็แอบมีคนพูดลับหลังเรื่องอายุของเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีคนพูดอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ ถ้าไม่มีนี่สิคงแปลก แต่ทั้งสองเลือกที่จะไม่ให้ค่าคำพูดของคนพวกนั้นคำนินทาแว่วๆ ได้ยินไม่ค่อยชัดแต่ก็พอได้ยิน โดยคนส่วนมากจะพูดไปในทางเดียวกันคือว่าเจ้าบ่าวอย่างโน้นอย่างนี้ก็ชื่อเสียงของธานินทร์ในด้านไม่ดีโด่งดังมานาน แต่กลับสงสารเจ้าสาวอายุยังน้อย โน่นนี่นั่น...ก็พูดกันไปเรื่อยตามปากของคนชอบพูด"คุณอา..." น้ำหนึ่งสะกิดคุณอาของเธอด้วยน้ำเสียงและสายตา"ว่าไงคะ คนสวยของอา" ไม่ใช่แค่เธอที่ได้ยิน
ตอนที่ 39 ของขวัญ2 เดือนผ่านไป บัดนี้น้ำหนึ่งได้เรียนจบในระดับชั้นปริญญาตรีแล้วเรียบร้อย ซึ่งทุกๆคนในบ้านต่างก็มาร่วมแสดงความยินดีกับน้ำหนึ่งด้วยน้ำหนึ่งเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นของบ้าน เธอเห็นกล่องของขวัญถูกวางอยู่บนโต๊ะสามกล่อง แต่ละกล่องถูกห่อด้วยกระดาษลวดลายสวยงามติดโบว์ชิ้นใหญ่ เธอรู้ว่าของขวัญพวกนี้คุณปู่คุณย่าและคุณอาจะต้องจัดเตรียมไว้ให้กับเธออย่างแน่นอน"ว้าว...วันนี้มีของขวัญให้หนึ่งด้วยเหรอคะ" เธอเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆคุณอาของเธอ ซึ่งทุกๆคนต่างส่งยิ้มมองมา"หนึ่งมาหาพ่อ..." น้ำหนึ่งลุกแล้วคลานเข่าเข้าไปหาคุณปู่ใกล้ๆ"อ่ะ...พ่อให้" กล่องของขวัญของคุณปู่ ขนาดไม่ได้ใหญ่มาก บางๆแบนๆ น้ำหนักเบามากๆ เหมือนด้านในไม่มีอะไรอยู่เลย...ด้านในคืออะไรนะ?"ขอบคุณค่ะ คุณปู่" น้ำหนึ่งยกมือไหว้ขอบคุณคุณปู่ด้วยท่าทางอ่อนน้อมน่ารักในแบบของเธอ"ยัยหนู..." เป็นเสียงของคุณย่า เอ่ยเรียกน้ำหนึ่งให้หันไปหาท่านบ้าง"ไม่ใช่ขนมใช่มั้ยคะ" น้ำหนึ่งอมยิ้มถาม เนื่องจากวันคล้ายวันเกิดของเธอเมื่อเดือนที่แล้วคุณย่าให้ของขวัญเป็นขนมเค้กชิ้นใหญ่ ซึ่งท่านลงมือทำเองกับมือรสชาติไม่ต้องพูดถึงอร่อยถูกปากทุกคนมากๆ"
ตอนที่ 38 ทะเลหวาน Nc+ช่วงบ่ายแก่ๆของวัน ธานินทร์จัดการสั่งอาหารทะเลมานั่งกินกันสองคนที่บ้านพัก เนื่องจากอยากมีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองอาหารทะเลสั่งมาแบบจัดเต็ม มีกุ้งเผา กุ้งแช่น้ำปลา หอยแครงลวก ปูนึ่ง ปลาหมึกนึ่งมะนาว และข้าวผัดปู เสิร์ฟพร้อมกับน้ำจิ้มซีฟู๊ดรสเด็ด และอีกหนึ่งอย่างที่ขาดไม่ได้ สาโทและไวน์ที่ซื้อติดมือมา หยิบออกมาจากตู้เย็น รินใส่แก้วแล้วนั่งดื่มด้วยกัน กินไป คุยไป ดื่มไป สักพักก็เริ่มเมา..."คุณอาขา..." น้ำหนึ่งเริ่มเมา เธอว่าจะขอไปอาบน้ำก่อน"บอกให้เรียกพี่ สอนไม่รู้จักจำ" ครั้งแรกที่ธานินทร์นั่งดื่มกับผู้หญิง แถมผู้หญิงที่ว่ายังเป็นเมีย ผัวชอบเมา ส่วนเมียชอบสนุก ดูลงตัวดี"ไม่เรียกค่ะ""เด็กดื้อ...""หนึ่งมึนหัวจัง ขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ ว่าจะนอนพักสักหน่อย" จะนอน...ฝันไปแล้วอีหนู!"ไหนบอกว่าอยากมาเที่ยวทะเลไง จะรีบนอนไปไหนล่ะ" น้ำหนึ่งไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูด เธอลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบอุปกรณ์เตรียมที่จะเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ธานินทร์ลุกเดินตามไปทีหลังแต่เขากลับเข้าไปยื่นอยู่ในห้องน้ำก่อนเธอ"คุณอาหนึ่งจะอาบน้ำ" เขาก็จะขออาบด้วยไง"อาบด้วยกัน..." ตอบด้วยสีหน้ามึนๆ แล้วจับชา
ตอนที่ 37 พาเมียเที่ยวช่วงเย็นธานินทร์ไปรับน้ำหนึ่งที่มหาวิทยาลัยตามสัญญา แล้ววันต่อมาเขาก็ไปรับไปส่งเธอตามที่ได้พูดเอาไว้ไม่มีขาดตกบกพร่องแต่อย่างใดส่วนใบทะเบียนสมรสคุณปู่แอบกระซิบบอกน้ำหนึ่งว่าให้เก็บไว้ให้ดีๆ ถ้านอนกอดได้ยิ่งดี ส่วนคุณย่าท่านก็แอบมาสอนน้ำหนึ่งเรื่องวิธีเอาใจสามีอยู่พักใหญ่ เนื่องจากท่านรู้นิสัยของลูกชายเป็นอย่างดี ในฐานะคนเป็นแม่และอาบน้ำร้อนมาก่อน ซึ่งน้ำหนึ่งก็รับฟังคำผู้ใหญ่ เธอเก็บรายละเอียดและจะลองนำไปปฏิบัติดูเช้าวันเสาร์ ธานินทร์พาน้ำหนึ่งออกเดินทางไปเที่ยวทะเลกันแต่เช้าสองต่อสอง โดยเลือกที่จะขับรถไปกันเอง"คุณอา ดื่มน้ำมั้ยคะ" ระหว่างทางขับรถไป ทั้งสองก็ชวนกันคุยกะหนุงกะหนิงไปตลอดทาง มีความสุขตามประสาข้าวใหม่ปลามัน น้ำหนึ่งกลัวว่าคุณอาของเธอจะคอแห้งก็เลยถาม"ป้อนหน่อยสิ" น้ำหนึ่งจับหลอดน้ำจ่อเข้าปากให้คุณอาของเธอดูด เธอแอบคิดว่าคุณอาของเธอก็รู้จักหวานเป็นเหมือนกันนะเนี่ย ไม่คิดว่าคนวัยคุณอาก็รู้จักอ้อนเป็นด้วย นิดๆหน่อยๆก็เอา"ยิ้มอะไร" คนทำหน้าที่ขับรถเบนหน้าหันมามอง เห็นเธอยิ้มเขาจึงถาม"คุณอาว่า คนแก่ๆเวลาจีบกันจะเหมือนเด็กจีบกันมั้ยคะ" น้ำหนึ่งสงสัย