บทที่ 703

หวางเจิงกระซิบข้างหูของหลินเฟยด้วยความลำบากใจ

แต่ผู้หญิงทุกคน โดยเฉพาะสาวน้อยเหล่านี้ เกรงว่าคงจะมีความคิดแบบนี้กันทั้งนั้น

ถ้าปกติก็คงจะช่างมันไปแล้ว

หลังจากที่ได้เห็นภูเขาหยกอันงดงามของเหลิ่งหนิงซวงและจ้าวลู่ลู่แล้ว หวางเจิงก็อดรู้สึกน้อยใจกับของตัวเองอย่างช่วยไม่ได้

“หา ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกครับ แต่ว่า อายุของคุณยังน้อย ต่อไปจะต้องเติบโตขึ้นอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องกังวลหรอกครับ”

พอได้ยินแบบนั้น หลินเฟยก็เหลือบมองหน้าอกของหวางเจิงโดยไม่รู้ตัว

และพบว่า มีแค่เพียงดอกบัวคู่เล็กแหลมเท่านั้น

จากนั้นก็ยิ้มปลอบใจเธอออกไป

“อืม งั้นก็ได้ค่ะ” หวางเจิงถอนหายใจอย่างไม่เต็มใจ

อันที่จริง หลินเฟยมีวิธีทำให้อกของหวางเจิงใหญ่ขึ้นอยู่

แต่ว่า เธอเพิ่งจะอายุสิบห้าสิบหกเอง มันไม่จำเป็นเลยสักนิด ไม่แน่ว่าต่อไปไม่ก็วันมะรืนอาจจะใหญ่ตูมตามขึ้นมาก็ได้

หลังจากดื่มเหล้าไปสามจอก ทานอาหารไปแล้วห้าอย่าง

ในชั่วพริบตา ท้องฟ้าก็มืดสนิทแล้ว

“พี่เหล่าหวาง นี่มันก็ดึกมากแล้ว”

“พี่เตรียมตัวจะไปพักกันที่ไหน ให้ผมไปส่งนะ”

หลินเฟยยืนขึ้นและกล่าวออกไป

“นั่นสิครับคุณท่านหวาง ไม่งั้นคุณก็มาค้างคืนที่บ้านผมก่อนสัก