Share
บทที่ 319
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 320
ช่วงเวลาต่อมาของเหลวถูกเทเข้าไปเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น น้ำผึ้งสองขวดที่อยู่ด้านซ้ายก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดเดิมทีน้ำผึ้งสีแดงส้ม กลับเปลี่ยนไปเป็นสีฟ้า!เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงน้ำผึ้งเปลี่ยนสีได้เมื่อไหร่?แต่จากนั้นทุกคนก็สังเกตเห็นว่า น้ำผึ้งปลอมสองขวดที่ทางด้านขวามือ ไม่ได้เปลี่ยนสีอวี๋คุนเห็นภาพนี้ ไม่รู้ว่านึกอะไรขึ้นมา สีหน้าก็เปลี่ยนไปบึ้งตึงทันทีจางหยวนกลับอธิบายขึ้นมาช้า ๆ: "น้ำผึ้งบ้านที่ตาเฟิงผลิตออกมาทำไมถึงอร่อย? อันที่จริงสาเหตุที่สำคัญคือ เขาที่อยู่หลังหมู่บ้านของเรามีดอกไม้ป่าเยอะมาก"ถึงแม้น้ำผึ้งบ้านของตาเฟิงจะมีน้ำหวานดอกกุ้ยฮวาเป็นหลัก เพราะว่าบริเวณใกล้ๆ มีต้นกุ้ยฮวาอยู่เยอะมาก แต่มีผึ้งจำนวนมากที่ไปเก็บน้ำหวานของดอกไม้ป่า!""บังเอิญว่า น้ำหวานของดอกไม้ป่าหนึ่งในนั้นพิเศษมาก ๆ เพียงแค่ใช้น้ำส้มสายชูกับผงด่างผสมกันตามอันตราส่วน และใส่เข้าไปในน้ำหวาน น้ำผึ้งก็จะเปลี่ยนไปเป็นสีฟ้า!"ได้ฟังถึงตรงนี้ จางหยวนอมยิ้มมองอวี๋คุน"อวี๋คุน นายพูดอยู่ตลอดเวลาว่า น้ำผึ้งปลอมที่ฉันขายใช้น้ำผึ้งบ้านผสมกับน้ำ ! แต่น้ำผึ้งปล
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 321
ด้วยเหตุนี้ บทสนทนาของจางหยวนกับอวี๋คุนเมื่อครู่นี้และยังมีเรื่องที่อวี๋คุนติดสินบนจางหยวน ถูกเจ้าหน้าที่กระทรวงอุตสาหกรรมที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์มือถือได้ยินแล้ว!ในตอนนี้ อวี๋คุนสิ้นหวังถึงที่สุดจู่ ๆ เขาก็อยากจะตบหน้าตัวเองอย่างมากตอนนั้นทำไมเขาถึงเลือกเฟิงเฮ่อเพื่อนร่วมทีมโง่ ๆ แบบนี้กันนะ!ถ้ารู้แต่แรกว่าเป็นแบบนี้ ตอนนั้นเขาก็เตะเฟิงเฮ่อให้กระเด็นออกไปเหมือนกับหมาถึงจะถูกน่าเสียดาย บนโลกนี้ไม่มียาแก้อาการเสียใจภายหลังเรื่องราวในภายหลังก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับจางหยวนแล้วอวี๋คุนอออกไปจากหมู่บ้านเซี่ยวานด้วยความโศกเศร้า เฟิงเฮ่อก็ไม่รู้ว่าหนีไปที่ไหนแล้วพวกชาวบ้านพากันชื่นชมความฉลาดปราดเปรื่องของจางหยวน มีบางคนซื้อน้ำผึ้งบ้านสองขวดนั้นเอาไว้รอให้ทุกคนแยกย้ายกลับไป สองสามีภรรยาก็มองจางหยวนแล้วหัวเราะออกมา"อาหยวน ลูกมีความสามารถจริง ๆ! ถ้าไม่ใช่เพราะลูก แม่ไม่รู้จริง ๆ ว่าควรจะทำอย่างไร!" หวังฮุ่ยยิ้มพูดจางต้าซานก็พยักหน้า จากนั้นก็ถามจางหยวนด้วยความสงสัย"อาหยวน ลูกรู้ได้อย่างไรว่าน้ำส้มสายชูกับผงด่าง ทำให้น้ำผึ้งเปลี่ยนสีได้?"ได้ยินแบบนี้จางหยวนก็ยิ้มออกมา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 322
"ได้! งั้นพรุ่งนี้ผมไปในเมืองเป็นเพื่อนพี่!" จางหยวนพูดเสียงเข้มในตอนที่พูดคำนี้ เขามองรูปร่างที่มีเสน่ห์สวยงามของหลี่ชิวจวี๋ และกลืนน้ำลายอย่างอดไม่ได้ครั้งที่แล้วหลี่ชิวจวี๋ยั่วยวนจางหยวน เหตุผลที่จางหยวนสามารถรักษาเจตนาเดิมเอาไว้ได้ในช่วงเวลาสำคัญแล้วจากไป นั่นก็เพราะหลี่ชิวจวี๋ยังไม่ได้หย่าร้างแต่ตอนนี้ หลี่ชิวจวี๋ใกล้จะหย่าร้างแล้วรอให้เธอหย่าร้าง ถึงเวลาทั้งสองคนก็จะ...เห็นได้ชัดว่าตอนนี้จางหยวนไม่ใช่คนเดียวที่คิดเรื่องพวกนี้หลี่ชิวจวี๋ก็มองดูจางหยวนด้วยใบหน้าอิ่มเอิบ ดวงตาของเธอสวยหยาดเยิ้มจนเหมือนกับจะมีน้ำไหลออกมา"อาหยวน งั้น...พรุ่งนี้นายจะต้องพาฉันไปในเมืองนะ!" หลี่ชิวจวี๋พูดเสียงออดอ้อนจางหยวนกลืนน้ำลาย: "แน่นอน! แน่นอน!"รอให้ทั้งสองคนกลับถึงบ้าน จางหยวนก็รีบเทน้ำชามใหญ่ให้กับตัวเอง แล้วดื่มเข้าไปจนหมด นี่ถึงได้ข่มไฟที่อยู่ในใจลงไปไม่พูดไม่ได้ว่า หลี่ชิวจวี๋เป็นสาวที่แต่งงานแล้วที่มีน้ำมีนวลอย่างมาก!อีกทั้งเธอก็รู้ว่าควรจะเย้าแหย่ผู้ชายอย่างไร!เมื่อครู่ตอนที่ใกล้ถึงหน้าบ้าน หลี่ชิวจวี๋แสร้งทำเป็นผู้เชือกรองเท้า แต่ความจริงกลับตั้งใจเผยร่องหร้าอกให้จา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 323
ชายคนนี้ชื่อหยางซิน เป็นลูกเขยของเหล่าเจิ้งโถวอดีตผู้ใหญ่บ้าน!พูดให้ถูกต้อง หยางซินเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านของเหล่าเจิ้งโถว!เหล่าเจิ้งโถวมีลูกสาวเพียงคนเดียว ชื่อเจิ้งชิวเยว่ อายุเยอะกว่าจางหยวนสองปี เป็นฝ่ายบัญชีของในหมู่บ้านเจิ้งชิวเยว่หน้าตาสวยงาม บุคคลิกเฉพาะตัวก็สุภาพและสงบเสงี่ยม แถมยังจบการศึกษามัธยมปลายพูดตามคุณสมบัติของเธอ หาแฟนได้ไม่ยากเลย หนุ่มที่ตามจีบเธอต่อคิวเป็นแถวน่าเสียดายที่ เหล่าเจิ้งโถวรับเพียงแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าที่ชนบท ความคิดของบรรพบุรุษสำคัญมากถ้าหากใครเป็นลูกเขยที่แต่งเข้า แบบนั้นจะทำให้บรรพบุรุษแปดรุ่นอับอายขายหน้าตอนนั้นที่จางต้าซานยอมรับการดูตัวของจางหยวนกับสวีเจียวเจียว ก็เป็นเพราะสวีฉางชุนเพียงแค่ต้องการหลานชายไปสืบต่อสกุลถ้าหากสวีฉางชุนกล้าพูดว่าให้จางหยวนไปเป็นลูกเขยแต่งเข้าของครอบครัวเขาเกรงว่าสองสามีภรรยาจะต้องไล่สวีฉางชุนออกไปตั้งนานแล้วเพียงแต่หยางซินกลับไม่ใส่ใจที่จะเป็นลูกเขยแต่งเข้า เขาเดินทางมาที่หมู่บ้านเซี่ยวาน เพื่อเป็นลูกเขยแต่งเข้าของเหล่าเจิ้งโถวและเหตุผลที่เหล่าเจิ้งโถวเลือกหยางซินก็เป็นเพราะหยางซินรูปร่างสูงหน้า
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 324
จางหยวนเลิกคิ้ว: "พี่หยาง ผมไม่เข้าใจว่าความหมาของพี่!""หึหึ! ภรรยาของฉันเป็นฝ่ายบัญชีอยู่ในคณะกรรมการหมู่บ้าน เรื่องนี้นายรู้ใช่ไหม? เธอสามารถมองเห็นเอกสารลับที่คนในหมู่บ้านหลายคนมองไม่เห็น!" หยางซินพูดด้วยความลำพองใจจางหยวนมองดูเขา: "นี่เกี่ยวข้องอะไรกับผมด้วย? หรือว่า...พี่สะใภ้เห็นเอกสารลับที่เกี่ยวข้องกับผมเหรอ?"ได้ยินคำพูดของจางหยวน หยางซินตบหน้าขาทันที"ถึงว่าอาหยวนสามารถหาเงินได้เยอะ! เพียงแค่หัวสมองแบบนี้ คนทั่วไปก็เทียบนายไม่ได้แล้ว!" เขาพูดอย่างตื่นเต้น"ถูกต้อง! เป็นอย่างที่นายว่า! ภรรยาของฉันเห็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับนาย พูดให้ถูกต้องก็คือ เอกสารที่เกี่ยวกับสุสานบรรพบุรุษของครอบครัวนาย!"จางหยวนรูม่านตาหดตัว: "เอกสารที่เกี่ยวข้องกับสุสานบรรพบุรุษของผม? เนื้อหาในเอกสารคืออะไร?"เมื่อได้ยินแบบนี้หยางซินยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เพียงแค่ทำท่าถูมือให้จางหยวนสัญลักษณ์มือแบบนี้เป็นท่าทางการขอเงินจางหยวนเข้าใจได้ในทันทีในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมจู่ ๆ หยางซินถึงมาหาเขา ที่แท้เพราะอยากจะขายข่าวนี่เอง!แต่เรื่องเกี่ยวกับสุนสานบรรพบุรุษ จางหยวนจะต้องซื้อข่าวนี้เอาไว้จริง ๆ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 325
"ซ่อมทางหลวง?" จางหยวนเผยความตกตะลึงออกมาเขารู้เรื่องการสร้างถนนทางหลวงในหมู่บ้านด้วยแต่ว่าตามแผนการซ่อมทางที่ประกาศก่อนหน้านี้ ที่ดินของครอบครัวพวกเขาน่าจะไม่ได้ถูกจัดสรรอยู่ในขอบเขตแต่……จางหยวนหัวใจดำดิ่งลงดูท่าจางเว่ยหมินตั้งใจที่จะจัดการเขา ดังนั้นถึงได้ตั้งใจทำแบบนี้มองดูสีหน้าที่เคร่งขรึมไม่มั่นคงของจางหยวน หยางซินรู้แล้วว่า จางหยวนเข้าใจความหมายของเขาแล้วเขาพูดเสียงเข้ม: "ฉันนำข่าวมาส่งถึงแล้ว! เรื่องในลำดับต่อไปจะจัดการอย่างไรนั้น ต้องดูอาหยวนแล้วล่ะ!"ขณะพูดหยางซินก็ลุกขึ้น สายตามองไปทางเงินห้าพันบาที่อยู่ในมือของจางหยวนในตอนนี้ หยางซินมีแผนการต่อเงินห้าพันบาทนี้แล้วกว่าจะหาเงินส่วนตัวมาได้ห้าพันบาท จะต้องไปซื้อบุหรี่ดี ๆ ให้รางวัลกับตัวเองหน่อยไหม?จางหยวนลุกขึ้นยืนแล้วยื่นเงินไปให้หยางซิน"ขอบคุณนะครับพี่หยาง! ต่อไปถ้ามีข่าวประเภทนี้ พี่ก็ยังมหาหาผมได้อีก! ผมคนนี้ เป็นคนใจกว้าง!"ได้ยินแบบนี้ หยางซินดวงตาเป็นประกายทันที เหมือนกับว่าเห็นช่องทางรวยช่องทางหนึ้่ง!เจิ้งชิวเยว่ภรรยาของเขาเป็นบัญชีอยู่ในคณะกรรมการหมู่บ้าน ดังนั้นเขามักจะได้ยินลับมากมายแต่ค
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 326
พลบค่ำ หลังจากทานอาหารเย็น จางหยวนถือโอกาสในตอนที่ท้องฟ้ามืดค่ำ มาที่ใกล้ ๆ บ้านของผู้ใหญ่บ้านจางเว่ยหมินเงียบ ๆเรื่องที่เขามาหาจางเว่ยหมิน อย่าเพิ่งให้คนในหมู่บ้านเห็นจะค่อนข้างดีกว่าในตอนนี้ ประตูบ้านของจางเว่ยหมินปิดสนิทในตอนที่จางหยวนกำลังจะเคาะประตูจู่ ๆ ผู้หญิงที่แต่งตัวสีสันฉูดฉาดคนหนึ่งเดินมา อีกทั้งเหมือนว่าจะไปที่บ้านของจางเว่ยหมินจางหยวนหยุดฝีเท้าทันที และหลบอยู่ที่ด้านหลังของเสาไฟฟ้าที่อยู่ข้าง ๆในตอนนี้เขาเพิ่งจะเห็นอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนั้นก็คือแม่ม่ายหยางผู้หญิงร่านที่มีชื่อเสียงในหมู่บ้านแม่ม่ายก็แบ่งแยกคน มีบางคนรักนวลสงวนตัว อย่างเช่นเสิ่นซิ่วอวิ๋นมีบางคนก็ต่างออกไป ตัวอย่างเช่นแม่ม่ายหยาง เธอเป็นแม่หม้ายร่านที่มีชื่อเสียงที่สุดในหมู่บ้านเพียงแค่หน้าตาไม่ขี้เหร่และแก่จนเกินไป แม่ม่ายหยางแทบจะไม่ปฏิเสธเลย!ว่ากันว่า ในหมู่บ้านมีพวกชายแก่มากกว่าสามสิบเปอร์เซ็นต์ เคยขึ้นเตียงของแม่ม่ายหยางแล้วหนึ่งในนั้นถึงขั้นที่ยังมีหนุ่มน้อยอายุสิบแปดสิบเก้าปี!ทุกครั้งที่ได้ยินข่าวลือเช่นนี้ จางหยวนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุกซู่แม่ม่ายหยางอายุใกล้สี่สิบแล้ว ผู้ชา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 327
เมื่อมองดูร่างกายกำยำของจางเอ้อร์หนิว จางหยวนก็อดไม่ได้ที่จะแอบคิดว่ามันน่าเสียดายถ้าหากจางเอ้อร์หนิวยอมไปทำงานที่ไซต์งานก่อสร้างที่ข้างนอก ด้วยรูปร่างของเขาแบบนี้ แต่ละเดือนอย่างไรก็ต้องได้เงินสองสามหมื่นบาท!แต่น่าเสียดาย แม่ของจางเอ้อร์หนิวไม่ยอมให้เขาออกไปทำงานด้วยซ้ำเพราะว่าพ่อของจางเอ้อร์หนิวออกไปทำงานข้างนอกเมื่อตอนวัยรุ่น ทำงานอย่างยากลำบากหนึ่งปี ถึงช่วงปลายปีกลับถูกผู้คุมงานหอบเงินค่าแรงหนีไปเขาที่ไม่ได้รับเงินสักบาท คิดสั้นชั่วขณะจึงฆ่าตัวตายเป็นเพราะเรื่องนี้แม่ของจางเอ้อร์หนิวเป็นกังวลว่าลูกชายที่ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมจะตามรอยสามีของเธอดังนั้นถึงได้ห้ามไม่ให้จางเอ้อร์หนิวไปทำงานที่ต่างถิ่น แม้แต่ที่ในตัวเมืองก็ไม่ให้ไปอนุญาตให้เขารับงานชั่วคราวที่ในหมู่บ้านได้เท่านั้น!ทั้งสองคุยกันไม่กี่นาที จางเอ้อร์หนิวถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองออกมาซื้อน้ำส้มสายชู จึงรีบบอกลากับจางหยวน และวิ่งไปที่ร้านขายของชำอย่างเร่งรีบจางหยวนส่ายหน้า ในใจพูดว่าในอนาคตตอนที่มีโอกาส จะต้องช่วยเหลือจางเอ้อร์หนิวอย่างแน่นอนทุกวันนี้ มีคนที่ซื่อสัตย์จริงใจอย่างจางเอ้อร์หนิวมีไม่เยอะแล้ว!ในตอ
Latest chapter
