Share
บทที่ 253
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 254
เธอจึงทำได้แค่ใช้หน้าร้านทรุดโทรม เปิดร้านอาหารเล็ก ๆ ที่ชื่อว่าร้านอาหารชุนฮวาฝีมือการทำอาหารของหวังชุนฮวา บวกกับหน้าตาสวยและพูดจาเก่ง จึงมีการค้าขายที่ไม่เลวเลยผ่านไปหลายปี ร้านอาหารชุนฮวาถือว่ามีขนาดใหญ่ขึ้นการตกแต่งภายในร้านสะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อยไม่ว่า ยังมีการจ้างพ่อครัวและพนักงานเสิร์ฟมาโดยเฉพาะก่อนหน้านี้ไม่นานจางหยวนได้ผ่านร้านอาหารชุนฮวา ยังมองเข้าไปในร้านครู่หนึ่งแต่ไม่ได้เห็นหวังชุนฮวาตอนนี้พูดเรื่องที่หวังชุนฮวาไม่สามารถกลับหมู่บ้านได้ จางต้าซานก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา"คนพวกนั้นเนี่ย สองพี่น้องชุนฮวาก่อนหน้านี้อยู่ในหมู่บ้านตั้งนานขนาดนั้น ก็ไม่เป็นว่าพวกเขาจะกินดวงใคร แต่พวกเขากลับพูดให้ได้ว่าชุนฮวาเป็นตัวซวย! แถมยังบอกให้ผู้ใหญ่บ้านเกลี้ยกล่อมชุนฮวาไม่ให้กลับมา!""เฮ้อ! คนเหล่านั้นนอกจากพูดจาไร้สาระแล้วยังจะทำอะไรเป็นอีก? ชุนฮวาเป็นคนที่ดีขนาดนั้น! คราวนี้ถ้าไม่ใช่เธอช่วยฉันจ่ายเงิน ฉันยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร! ครั้งหน้าต้องขอบคุณเธอเป็นอย่างดีหน่อย!" หวังฮุ่ยพูดจากนั้น เธอก็เหลือบมองจางหยวน: "อาหยวน ก่อนหน้านี้ลูกพูดว่า อยากจะไปซื้อวัตถุดิบยาที่ในเ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 255
โชคดีที่คอเสื้อไม่ได้ต่ำจนเกินไปไม่อย่างนั้นเพียงแค่ผิวขาวผ่องที่เผยออกมาข้างนอก ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ชายเคลื่อนสายตาออกไปไม่ได้!ภายในร้านนอกจากหวังชุนฮวา ยังมีหญิงวัยกลางคนที่ร่างกำยำสูงใหญ่กำลังเก็บกวาดโต๊ะอาหารอยู่เมื่อเห็นจางหยวนเดินเข้ามาในร้าน เธอก็ตะโกนไปทางหวังชุนฮวาทันที"เถ้าแก่เนี้ย มีลูกค้ามา!"หวังชุนฮวาเงยหน้าขึ้น ปะทะกับจางหยวนเข้าพอดีดวงตาทั้งสองคู่สบตากัน ดวงตามีเสน่ห์ที่เหมือนสื่อความหมายออกมาได้ของหวังชุนฮวานั้นจ้องมองจางหยวน เหมือนกับมีความคุ้นเคยต่อเขาเล็กน้อย เพียงแต่นึกไม่ออกว่าเขาเป็นใครชั่วขณะถูกดวงตาที่เต็มไปด้วยความน่าหลงใหลแบบนี้จ้องมอง ทำให้จางหยวนรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเขารีบเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูด: "พี่ชุนฮวา ผมชื่อจางหยวน ช่วงเช้าแม่ของผมมาซื้ออาหารสัตว์ที่ในเมือง ผลปรากฏว่าเงินหาย และก็เป็นพี่ที่ช่วยจ่ายเงินให้เธอ!"หวังชุนฮวาถึงได้นึกออก จากนั้นสายตาที่มองจางหยวนก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจถ้าหากจำไม่ผิด ในความทรงจำของเธอ จางหยวนเหมือนจะกลายไปเป็นคนปัญญาอ่อน แถมยังปัญญาอ่อนหลายปีด้วยทำไมตอนนี้กลับมาเป็นปกติแล้วเหรอ?"อาหยวนเองเหรอ! ไม่ได
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 256
ป้าหนิวพยักหน้าและเดินไปคิดเงินแต่คิดไม่ถึงว่าชายหัวล้านเห็นว่าคนที่คิดเงินไม่ใช่หวังชุนฮวา จึงเอะอะโวยวายขึ้นมา"ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ? ฉันบอกให้เถ้าแก่เนี้ยมาคิดเงิน!"เพื่อนของเขาก็เอะอะโวยวายตามมา: "ทำไม? ดูถูกเหยียดหยามพวกฉันสองคนเหรอ? ถึงไม่ยอมมาคิดเงินให้พวกฉันสองคนด้วยตัวเอง?"หวังชุนฮวาสีหน้าเปลี่ยนไป และรีบลุกขึ้นเดินไป ใบหน้าเผยรอยยิ้มที่สวยงามออกมา"พี่ชายสองคน ขอโทษด้วยจริง ๆ เมื่อครู่มัวแต่คุยธุระกับลูกพี่ลูกน้องของฉัน ก็เลยไม่ทันได้ฟัง ฉันมาคิดเงินให้ทั้งสองคนเองค่ะ!"ชายหัวล้านเห็นใบหน้าสวยประณีตที่มีเสน่ห์ของหวังชุนฮวา ยังมีหุ่นเซ็กซี่เล็กกระทัดรัดนั้นอีก ทันใดนั้นทำให้ดวงตาเป็นประกาย สายตาก็เปลี่ยนไปหื่นกามเขาจับมือเล็ก ๆ ที่ขาวผ่องอ่อนนุ่มของหวังชุนฮวา และลูบไล้อย่างโลภมาก ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย"เถ้าแก่เนี้ยมาคิดเงินด้วยตัวเอง งั้นพวกเราสองคนจะต้องให้ทิปหน่อยแล้ว!" ชายหัวล้านพูดเมื่อถูกจับมือ ในดวงตาของหวังชุนฮวามีความรังเกียจแวบผ่าน แต่ใบหน้ากลับยังคงรักษารอยยิ้มเอาไว้ ขณะเดียวกันก็ดึงมือออกมาอย่างแนบเนียน"ขอบคุณพี่ชายทั้งสองคนจริง ๆ นะคะ แ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 257
ถ้าหากถูกพวกเขาลากไปขึ้นรถจริง ๆ จุดจบของหวังชุนฮวาก็สามารถรับรู้ได้แล้ว!ในช่วงเวลาวิกฤติ ป้าหนิวที่ร่างกายกำยำขวางตรงหน้าหวังชุนฮวาด้วยความโมโห:"ไอ้สารเลวสองคน! คิดไม่ถึงว่าจะกล้ารุกรานเถ้าแก่เนี้ยของพวกเรา? ไสหัวไปซะ!"ถูกต้อง ป้าหนิวเป็นตัวช่วยของหวังชุนฮวาเพียงหนึ่งได้ป้าหนิวบ้านอยู่ในเมือง เกิดมามีแรงเยอะไม่แพ้ผู้ชาย อีกทั้งนิสัยกล้าหาญ คนทั่วไปไม่กล้าหาเรื่องด้วยถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นในเมือง เมื่อเห็นป้าหนิวโมโห เกรงว่าคงจะตกใจจนสร่างเมาเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ จากนั้นก็หนีหัวซุกหัวซุนไปแล้วถ้าหากยังกล้าสร้างความวุ่นวายอีก ก็รอวันต่อมาป้าหนิวไปตะโกนด่าทอที่หน้าบ้านของเขาได้เลย!แต่ชายหัวล้านที่อยู่ตรงหน้าเห็นได้ชัดว่าไม่ได้อยู่ในประเภทเหล่านี้เห็นแค่เพียงชายหัวล้านหัวเราะอย่างน่าขยะแขยง"แม่งเอ๊ย กล้ายุ่งเรื่องฉันเหรอ? ไสหัวไปซะ!"ขณะพูด ชายหัวล้านก็ใช้มือผลักป้าหนิวออกไปกำลังของป้าหนิวไม่แพ้ให้ผู้ชายก็จริง แต่เห็นได้ชัดชายหัวล้านว่ามีแรงเยอะกว่าผู้ชายทั่วไปถูกชายหัวล้านออกแรงผลักแบบนี้ป้าหนิวร้อง "โอ๊ย" และชนเข้ากับโต๊ะวินาทีต่อมา ป้าหนิวใช้มือกุมเอวที่ถูกกระแทก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 258
ก็ตะโกนด้วยความโมโหทันที จากนั้นยกเก้าอี้ที่อยู่ข้าง ๆ หาดไปที่ตัวของจางหยวนเมื่อเผชิญกับการโจมตีของเขา เดิมทีจางหยวนสามารถหลบออกได้อย่างง่ายดายแต่พิจารณาถึงหวังชุนฮวาที่อยู่ด้านหลังเขา ถ้าหากจางหยวนหลบออก หวังชุนฮวาก็จะต้องถูกฟาด!ด้วยเหตุนี้ จางหยวนสีหน้านิ่งเฉย เพียงแค่ยกแขนบังเอาไว้ตรงหน้าวินาทีต่อมา เก้าอี้ส่งเสียงดังผัวะกระแทกเข้าที่แขนของจางหยวน แต่ไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้จางหยวนมากนักหลังจากป้องกันการโจมตีของอีกฝ่าย จางหยวนปล่อยหมัดออกไปทันที ต่อยจนชายหัวหมาป่ากระเด็นออกไปนอกร้านชายหัวหมาป่าสองมือกุมท้อง งอตัวเหมือนกับกุ้งแล้วดิ้นไปมาบนพื้นตลอดเหตุการณ์ฟังดูช้ามาก ความเป็นจริงเหตุการณ์หน้าหลังใช้เวลาแค่สิบกว่าวินาทีชายหัวล้านกับเพื่อน ถูกจางหยวนล้มคว่ำได้อย่างง่ายดาย!หวังชุนฮวากับป้าหนิวที่ปรับตัวกลับมาได้มองจางหยวนด้วยความตกตะลึง พวกเธอคิดไม่ถึงว่าจางหยวนจะต่อยตีเก่งขนาดนี้เพียงแค่ชายหัวล้านกับชายหัวหมาป่า แค่ดูก็รู้ว่าเคยเป็นนักเลงมาก่อน ต่อยตีเก่งกว่าคนทั่ว ๆ ไปเยอะแต่พวกเขาอยู่ต่อหน้าจางหยวน กลับอ่อนแอจนเหมือนกับลูกไก่!"พี่ชุนฮวา ต่อไปพี่คิดจะจัดการอ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 259
ไม่รู้ว่าใช่ความเข้าใจผิดของจางหยวนหรือไม่ เขารู้สึกว่า ตอนที่ผ่านห้องครัวหวังชุนฮวากวาดตามองพ่อครัวหนุ่มแวบหนึ่ง ในสายตาแฝงไปด้วยความเหยียดหยามเล็กน้อยการเหยียดหยามแบบนั้นไม่ใช่ความเหยียดหยามที่มีการสบประมาท แต่กลับเป็นเหมือนการเหยียดหยามที่ผู้หญิงดูถูกผู้ชายจางหยวนคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเมื่อครู่ในร้านเกิดเรื่องใหญ่โตขนาดนั้น พ่อครัวหนุ่มกลับหดตัวอยู่ด้านหลังเหมือนกับเต่าหดหัวมองดูเถ้าแก่เนี้ยที่ขาวผ่องสวยหยาดเยิ้มของตัวเองถูกคนชั่วรังแก พ่อครัวหนุ่มกลับเหมือนกับเต่าหดหัว ไม่น่าแปลกที่หวังชุนฮวาจะดูหมิ่นเขาต่อให้เป็นจางหยวน ก็มีความดูหมิ่นเขาเล็กน้อยเมื่อมาถึงหน้าห้องนอน หวังชุนฮวาใช้กุญแจเปิดประตู"อาหยวน เข้ามาเถอะ!"จางหยวนเดินเข้าไปในห้อง และภาพตรงหน้าทำให้เขาต้องหยุดชะงักทันทีห้องนอนของหวังชุนฮวาดูอบอุ่น สะอาดสะอ้านอย่างมาก ผ้าปูที่นอนและผ้าห่มก็เป็นระเบียบเรียบร้อยเพียงแต่ว่า บนเตียงของเธอกลับมีชุดชั้นในตัวหนึ่งกระจัดกระจายอยู่ แถมยังเป็นลายการ์ตูนสีชมพู!จางหยวนมองไปทางหวังชุนฮวาด้วยสีหน้าแปลกประหลาด คิดไม่ถึงว่าเธอที่ภายนอกสวยหยาดเยิ้ม จะชอบชุดชั้นในสไตล์น่ารัก!
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 260
ภายนอกดูสุภาพ กลับถือโอกาสในตอนที่หวังชุนฮวาไม่ระวังแอบจ้องมองเธอแบบนี้แล้ว รอหวังชุนฮวาทำแผลให้จางหยวนเสร็จ ก็จะรักษาระยะห่างกับเขาประสบการณ์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทำให้หวังชุนฮวารู้สึกรังเกียจผู้ชายเหล่านี้ที่อยากครอบครองความงามของเธอ!จางหยวนยังไม่รู้ว่า การกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจของเขา กลับเอาชนะความรู้สึก ๆ ของหวังชุนฮวาได้ไม่นานนักหวังชุนฮวาก็หาแอลกอฮอล์และผ้ากอซเจอ และใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์ ฆ่าเชื้อบาดแผลบนแขนจางหยวนด้วยความใจเย็นนี่เป็นครั้งแรกที่จางหยวนได้อยู่ใกล้หวังชุนฮวาขนาดนี้เขาถึงขั้นที่ยังได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่ส่งออกมาจากบนตัวของอีกฝ่าย!สดชื่นมากหอมมาก ทำให้คนมีความรู้สึกวู่วามที่อยากจะขยับเข้าไปใกล้เธอแล้วสูดดมเข้าลึก ๆแน่นอนว่า จางหยวนไม่มีทางทำแบบนั้นเขามองดูท่าทางจริงจังของหวังชุนฮวาที่ฆ่าเชื้อให้เขา เป็นเหมือนกับภรรยารุ่นใหญ่ดูแลสามีตัวน้อย!ท่าทางจริงจังแบบนั้นแฝงไปด้วยความสวยหยาดเยิ้มที่เป็นธรรมชาติ ส่งผลกระทบต่อผู้ชายได้มากจริง ๆ!ถ้าหากไม่ใช่ว่าจางหยวนได้ผ่านการยั่วยวนของหลี่ชิวจวี๋มาหลายครั้ง และเพิ่มพลังการต้านทานเล็กน้อยไม่อย่างนั้นเขาไม่กล้
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 261
เขายังไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะปกป้องนางฟ้าของตัวเองเลย จะมีความกล้าพุ่งเข้าไปขัดขวางความสัมพันธ์ลึกซึ้งของจางหยวนกับหวังชุนฮวาได้อย่างไร?พ่อครัวหนุ่มแอบถอนหายใจ และกลับไปที่ห้องครัวด้วยความขวัญเสียเขากลับไม่รู้ว่า ฉากที่อยู่ในห้องของหวังชุนฮวา แตกต่างกับที่เขาคิดโดยสิ้นเชิง!จางหยวนมองหวังชุนฮวาที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าจนปัญญาเขายอมรับว่าหวังชุนฮวาหน้าตาดีมาก ท่าทีออดอ้อนที่เผยออกมาโดยไม่ตั้งใจ ยิ่งทำให้ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะจิตใจเตลิดเปิดเปิงแต่เขาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า มือเล็ก ๆ ที่ขาวผ่องอ่อนนุ่มของหวังชุนฮวา จะเงอะงะจนไม่สามารถแกะปมผ้าก็อซออกได้เขามองดูด้วยความร้อนใจ ถึงได้อยากจะลงมือช่วยแต่เห็นได้ชัดว่าหวังชุนฮวาไม่อยากให้คนอื่นช่วย ถึงได้พูดด้วยสีหน้ารังเกียจว่าจางหยวนทำให้ที่ปมยุ่งเหยิงหมดแล้วกว่าจะรอให้หวังชุนฮวาแกะผ้าก็อซออกได้ จางหยวนถึงได้ถอนหายใจคนส่วนมากอันที่จริงมีโรคย้ำคิดย้ำทำอยู่เล็กน้อยตัวอย่างเช่น เห็นน้ำที่เทใส่ขวด ตอนที่ใกล้เต็มก็หยุดกะทันหันเมื่อเกือบเต็มอีกตัวอย่าง เห็นคนบางคนแกะเชือกไม่ออกเป็นครึ่งค่อนวัน จนแทบอยากจะเข้าไปทำด้วยตัวเองจางหยวนคิด
Latest chapter
