เช้าของอีกวัน...
หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ปวดร้าวตรงลำคออย่างหนัก ร่างกายมันรู้สึกหนักอึ้งเหมือนมีคนกำลังนอนทับเธออยู่เต็มตัว แต่พอลองมองดูแล้วในห้องนี้เธอก็นอนอยู่แค่คนเดียวไม่มีใครเลย
แกร้ก~
เธอมองไปตามเสียงที่เปิดประตูเข้ามา ก็พบเข้ากับชายหนุ่มรูปหล่อที่เพิ่งจะมีอะไรกับเธอไปเมื่อคืน เขาใส่เพียงผ้าขนหนูผืนสีขาวพันเอวเอาไว้หลวมๆ แค่เธอกระตุกนิดเดียวก็คงจะหลุดลงไปกองอยู่บนพื้นแล้ว
"กี่โมงแล้ว?" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า
"สิบโมงละ"
"เชี่ย!" คนตัวเล็กร้องอุทานออกมา เพราะวันนี้ตัวเองมีเรียนภาคบ่ายและจะต้องแวะไปเอารายงานกับเพื่อนที่คอนโดก่อน แต่เธอดันมาตื่นเอาป่านนี้จะทำรายงานเอาไปส่งอาจารย์ทันหรือเปล่า
หมับ!
ชายหนุ่มคว้าแขนของหญิงสาวเอาไว้เมื่อเธอลุกขึ้นจากเตียงและจะวิ่งออกไป ก่อนที่เธอจะถูกแรงดึงให้กลับไปนั่งอยู่บนเตียงตามเดิม
"จะไปไหน?"
"ฉันก็จะกลับน่ะสิ"
"ฉันไม่ให้กลับ"
"นี่คุณ..."
"อยากกลับเหรอ ได้สิแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร?"
"...." ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏยิ้มร้ายบนใบหน้า ก่อนที่มือจะเลื่อนลงไปกระตุกผ้าขนหนูที่พันเอวอยู่ออกไป จนได้เห็นแก่นกายใหญ่ลำยาวมันกำลังค่อยๆ ผงาดแข็งขึ้นมาอย่างช้าๆ "กลืนน้ำให้ที"
"...." หญิงสาวกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ แค่กลืนน้ำลายยังยากแล้วจะให้กลืนน้ำเขาลงไปคงยากยิ่งกว่า ใหญ่ขนาดนี้จะเข้าไปอยู่ในปากของเธอได้ยังไง
"เร็วสิไม่อยากกลับไปหรอ?"
"...." เมื่อถูกกระตุ้นอีกครั้งหญิงสาวที่มีท่าทีลังเลก็ตัดสินใจเลื่อนมือไปจับกายแกร่งที่แข็งจนมือของเธอกำไม่รอบชักรูดขึ้นลงอย่างช้าๆ แลบลิ้นตวัดเลียวนปลายหัวบานจนมีน้ำเหนียวใสไหลปริ่มออกมา
ดูเหมือนว่าเธอจะชำนาญในเรื่องอย่างว่าไปซะทุกเรื่องแต่ความจริงมันเป็นครั้งแรกของเธอเลยกับการร่วมรักบนเตียงไม่ว่าจะเป็นการออรัลเซ็กซ์หรือมีเซ็กซ์จริงๆ บนเตียง
"อะ อืมม อ่าาส์...ซี๊ดด แบบนั้นแหละ อืมม..." ชายหนุ่มร้องครวญครางเมื่อปลายลิ้นร้อนตวัดเลียปลายหัวบานไปมา พร้อมกับอมรูดเข้าไปสลับกันอย่างชำนาญมือ
มือหนายกขึ้นวางบนศีรษะของหญิงสาวก่อนจะลูบเส้นผมดำขลับของเธออย่างเบามือ
อ๊อก อ๊อก อ๊อก
เสียงครางของเธอมันไม่มีเลยนอกจากเสียงที่เกิดจากการใช้ปากออรัลเซ็กซ์ให้กับคนตรงหน้า ทั้งน้ำลายและน้ำหล่อลื่นไหลออกมาผสมปนเปกันจนเต็มปากของเธอและทำให้เกิดเสียงน่ารังเกียจออกมา
"ซี๊ดดดอ่าาส์...." คนตัวโตเงยหน้าขึ้นมองเพดานพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปากเสียงดังซี๊ด
ท่อนเอ็นแกร่งก็กระตุกสู้ปากของเธอเบาๆ เช่นกัน
"อึกก...."
"อ่าาส์.."
หญิงสาวหยุดชะงักเมื่อรู้สึกได้ว่ามีน้ำอุ่นๆ รสชาติแปลกลิ้นกำลังไหลออกมาจากปลายหัวบานจำนวนมากและมันก็ไหลออกมาเรื่อยๆ เธอกำลังจะดึงตัวเองออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มกลับรั้งศีรษะของเธอเอาไว้ไม่ให้ถอยหนี ทำให้เธอต้องจำใจกลืนน้ำอุ่นๆ ที่ไหลเข้ามาในปากของเธอเพื่อไม่ให้ตนเองสำลักออกมา
"อึกก..."
"อืมม กลืนลงไปให้หมดสิ ของมีประโยชน์นะ ไม่มีใครได้กินมันด้วย" ชายหนุ่มประคองศีรษะของหญิงสาวเอาไว้จนแน่ใจว่าเธอกลืนน้ำของเขาลงไปจนหมดแล้วจึงค่อยๆ ปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
"แค่ก แค่ก แค่ก เป็นบ้าไปแล้วหรือไง!?" ทันทีที่เธอถูกปล่อยให้เป็นอิสระเธอก็เอ่ยปากต่อว่าคนตรงหน้าทันที
"เป็นบ้าตรงไหน?"
"ยี๋ น้ำของคุณมันรสชาติแย่มากๆ" เธอพูดออกมาพร้อมกับทำสีหน้าพะอืดพะอม รสชาติของมันทั้งเหม็นคาวและรู้สึกเลี่ยนๆ แบบกลืนไม่ลง แต่เธอก็ต้องจำใจกลืนเพราะไม่อย่างนั้นเขาก็จะไม่ยอมปล่อยเธอ
"อ่าาส์..." จังหวะที่เธอกำลังอ้าปากต่อว่าเขา ชายหนุ่มก็รั้งศีรษะของเธอเข้ามาอีกครั้งจับแก่นกายใหญ่ใส่เข้าไปในปากของเธออีกครั้งโยกขยับอย่างช้าๆ เพื่อรีดน้ำที่ยังไหลออกมาไม่หมดให้เข้าปากของเธอไป "อืมม...อย่ากัดนะ ถ้าเธอกัดฉันจับเธอกระแทกจนไม่ได้ไปเรียนแน่!"
"อึกก..."
"อ่าาส์...หมดแล้วล่ะ เก่งมากอร่อยมั้ย"
"ลองมากินดูเองมั้ยล่ะ!" เธอจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะผลักเขาออกไปและและหยิบเสื้อผ้าที่ถูกถอดกองเอาไว้อยู่ข้างเตียงเดินเข้าไปในห้องน้ำทันทีิ
เมื่อเธอเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วเขาก็หยิบผ้าขนหนูที่กองอยู่บนพื้นมาพันเอวเอาไว้ทันที ก่อนจะเดินออกไปสูบบุหรี่ที่หน้าระเบียง
ผ่านไปสักพัก...
"นี่คุณกุญแจรถกับกระเป๋าสตางค์ฉันอยู่ไหน?"
"เมื่อคืนฉันไม่ได้เอามาด้วย น่าจะอยู่ที่รถ"
"...." เมื่อได้รับคำตอบแบบนั้นเธอก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที
พอเดินกลับมาที่รถเธอก็รีบหยิบกระเป๋าสตางค์มาสำรวจดูข้าวของทันที ก่อนจะพบว่าโทรศัพท์มือถือของเธอมีคนโทรเข้ามาเป็นสิบๆ สาย และหนึ่งในนั้นก็มีเบอร์ของพ่อเธอด้วย
หญิงสาวโยนโทรศัพท์ใส่กระเป๋าอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นก็รีบขับรถของเธอกลับไปยังบ้านทันที เพราะเธอยังมีงานที่จะต้องทำหลังจากนี้อยู่
ตึก ตึก ตึก
ร่างบางรีบก้าวเดินเข้าไปในบ้าน ทันทีที่เดินเข้าไปเธอก็ต้องหยุดชะงักเพราะมีบางอย่างลอยผ่านหน้าเธอไปกระทบกับเสาจนแตกกระจาย
"อะไรกันคะ!?"
"เมื่อคืนหายไปไหนมา?"
"...." เธออึกอักไม่ยอมตอบ และก็ไม่รู้จะให้คำตอบกับผู้เป็นพ่อยังไงด้วย
"เมื่อไหร่จะทำตัวดีๆ สักที นี่แกจะเป็นหน้าเป็นตาให้พ่อบ้างไม่ได้เลยหรือไง แกเป็นลูกคนเดียวของพ่อนะ อีกไม่นานก็จะต้องแต่งงานแล้วแต่แกยังเที่ยวเตร็ดเตร่ๆเถลไถลไม่สนใจอะไรอยู่เลย!"
"แต่ฟ้าก็ไม่ได้ปฏิเสธว่าจะไม่แต่งงานนี่คะ คุณพ่อเองก็น่าจะเข้าใจว่าฟ้าเป็นคนชอบเที่ยว แต่ถ้าแต่งงานแล้วก็จะเที่ยวไม่ได้ทำไมตอนนี้ฟ้าจะเก็บเกี่ยวความสุขให้กับตัวเองไม่ได้คะ?"
"พ่อไม่เคยว่าเลยนะถ้าลูกจะไปเที่ยวที่ไหน แต่ไม่ใช่หายไปข้ามคืนข้ามวันแบบนี้ โทรไปก็ไม่รับสายรู้มั้ยว่าพ่อเป็นห่วง"
"ฟ้าขอโทษค่ะพ่อ เอาไว้ตอนเย็นค่อยคุยกันนะคะวันนี้ฟ้าต้องรีบไปเรียนมีงานต้องทำส่งอาจารย์ด้วย ขอตัวค่ะ"
"อะไรนะครับ ผมต้องแต่งงาน?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วถามผู้เป็นพ่อกลับ"ใช่ ต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อ ครอบครัวเราหมั้นหมายเอาไว้ให้ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว""ครอบครัวไหนครับ""ครอบครัวของอาสิทธาไง""มะ หมายความว่าไงครับ พ่อจะให้ผมแต่งงานกับลูกฆาตกรที่ทำให้แม่ผมต้องตายเหรอครับ?""เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ปล่อยวางเถอะ พ่อไม่อยากให้เราจมปลักอยู่กับเรื่องพวกนั้นนะ""แล้วทำไมผมต้องแต่งด้วยครับ""มันเป็นความต้องการของแม่เราก่อนตายไง แม่เราอยากให้เราเจอคนดีๆ นะ""คนดีๆ ที่เป็นฆาตกรเหรอครับ?""ตอนนั้นหนูฟ้าฝันยังไม่เกิดเลยนะ เธอไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก""แต่นั่นเป็นครอบครัวของเธอนี่ครับ""ก็ใช่ไง มันเป็นอุบัติเหตุนะ ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก""....""ไม่อยากให้แม่มีความสุขเหรอ""ครับ อยากครับ""งั้นก็ทำตามสิ่งที่แม่เราขอสิ แม่เราอยากเห็นเรามีความสุขนะ ไม่งั้นคงไม่อยากให้เราแต่งงานกับหนูฟ้าฝันหรอก""แม่อาจจะคิดผิดครับ เพราะตอนนั้นเธอยังไม่เกิด ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้ากันด้วยซ้ำเธออาจจะไม่ใช่ผู้หญิงดีอะไร แต่ไม่เป็นไรครับ ถ้ามันเป็นความต้องการของแม่ผมก็จะแต่งครับ..."*****************************ไนท์คลับ....เ
โรงแรมหรูห้าดาว...ชายหนุ่มพาเธอมาที่โรงแรมเพราะไม่รู้ว่าบ้านของเธออยู่ที่ไหนและเธอเป็นใคร ตลอดทางที่นั่งรถมาเธอเองก็ไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำเดียวเอาแต่นั่งนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าต้องการจองโรงแรมของเรากี่ห้องคะ""หนึ่งห้องครับให้ผู้หญิงคนนั้น น่าจะประมาณคืนนึงแต่ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงยังไงเดี๋ยวเธอก็คงจะลงมาแจ้งเอง""ได้ค่ะ สักครู่นะคะ""ครับ"ชินกรณ์จองห้องพักโรงแรมให้กับหญิงสาวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รีบเดินไปหาเธอทันที"อะคีย์การ์ดห้องของเธอ อยู่ชั้นที่สิบห้าขึ้นลิฟท์ไป หมายเลขห้องก็ตามนั้น""ฉันไม่เอา""เธอนี่มัน...""...." คนตัวเล็กลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเอง และเดินออกไปที่หน้าโรงแรมโดยที่เธอเองก็ยังไม่รู้จุดหมายปลายทางของตัวเองว่าจะไปอยู่ที่ไหนต่อครืด ครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากด้านในกระเป๋าสะพายของหญิงสาวแต่เธอไม่ได้สนใจ เพราะมีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้นที่จะโทรตามเธอในเวลานี้"นี่เธอฉันจองโรงแรมเอาไว้ให้แล้วนะ" ชายหนุ่มรีบเดินตามมา"ขอบใจแต่ฉันไม่ได้ขอ" เธอตอบ"แล้วนี่เธอจะไปไหน?""ฉันต้องรายงานคุณด้วยหรือไง?""หัดมีสัมพันธ์ไมตรีกับคนอื่นบ้างคนเขาอุตส่าห์ช่
สายๆ ของอีกวันหญิงสาวสวมเสื้อผ้าชุดเดิมและเดินออกมาจากห้องน้ำ ขณะเดียวกันสายตาก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ด้านนอกระเบียงของโรงแรมแต่เธอไม่ได้สนใจอะไรตอนนี้เธออยากออกจากที่นี่มากกว่าไม่ได้อยากอยู่กับผู้ชายคนนี้"เธอจะไปไหนต่อ?""เรื่องของฉัน""เรื่องเมื่อคืนเธอต้องการให้ฉันทำยังไง""ลืมๆ มันไป ถือซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นระหว่างคุณกับฉัน""...." พูดจบหญิงสาวก็เดินออกไปทันทีโดยที่ไม่ได้สนใจชายหนุ่มอีกเลยด้านล่าง..."ขอโทษนะคะ ฉันเอาคีย์การ์ดมาคืน และก็เคลียร์ค่าห้องด้วยค่ะ""ห้องนี้มีคุณผู้ชายมาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้วนะคะ""อะไรนะคะ?""เมื่อคืนมีคุณผู้ชายโทรมาแจ้งทางเรา และจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้วค่ะ""อ่อ งั้นก็คืนคีย์การ์ดอย่างเดียวค่ะ""ได้ค่ะ ขอบคุณที่มาใช้บริการโรงแรมของเรานะคะ""...." เธอฉีกยิ้มจางๆ ให้กับพนักงานจากนั้นก็เดินออกไปทันทีเวลาผ่านไป...ตึก ตึก ตึก"กว่าจะกลับมาได้นะ!" เสียงอันทรงพลังนั้นทำให้หญิงสาวชะงักฝีเท้า ก่อนจะเดินเข้าไปหาต้นเสียงที่ดังขึ้นอย่างจำใจ"มีอะไรคะ?""พ่อโทรไปทำไมถึงไม่รับ?""ไม่ได้ยินค่ะโทรศัพท์อยู่ในกระเป๋า"
เที่ยงคืนกว่าๆ..."ไหวหรือเปล่าเนี่ยยัยฟ้า" เพื่อนสนิทเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งก้มหน้าต่ำอยู่นาน"ไหวๆ แค่รู้สึกหนักต้นคอน่ะ""แล้วจะขับรถกลับยังไงเนี่ย""ฉันนอนในรถได้ไม่เป็นไรหรอก สร่างเมาแล้วก็ค่อยกลับไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย""...." ต้นหอมถอนหายใจออกมาอย่างแรง ก่อนจะพยุงเพื่อนสาวกลับไปที่รถ ส่วนตัวเธอเองก็ต้องกลับเช่นกันไม่สามารถอยู่เฝ้าได้ และก็ไม่รู้จะให้ใครมาคอยดูแลเพื่อนสนิทเหมือนกัน"มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับคุณผู้หญิง""เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะ""ผมเป็นเจ้าของที่นี่ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือก็บอกผมได้นะครับ เห็นคุณทั้งสองคนเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ผมจะดูแลอย่างเต็มที่เลยครับไม่ต้องห่วง""ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ แต่ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ""เพื่อนของคุณดูท่าจะเมามากเลยนะครับ ให้ผมพาเธอเข้าไปในห้องรับรองด้านในมั้ยครับ เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องเปิดห้องให้ นอนในรถคงลำบากน่าดู""...." ต้นหอมมองหน้าเพื่อนสนิทที่กำลังเมาแทบไม่ได้สติสลับกับชายหนุ่มที่กำลังยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ "เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"สุดท้ายเธอก็ตอบตกลงกลับไปเพราะถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ก็กลัวว่าจะมีพวกโจรมาทำอะไรไม่ดีกับเพื่อนสนิทไ
เช้าของอีกวัน...หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ปวดร้าวตรงลำคออย่างหนัก ร่างกายมันรู้สึกหนักอึ้งเหมือนมีคนกำลังนอนทับเธออยู่เต็มตัว แต่พอลองมองดูแล้วในห้องนี้เธอก็นอนอยู่แค่คนเดียวไม่มีใครเลยแกร้ก~เธอมองไปตามเสียงที่เปิดประตูเข้ามา ก็พบเข้ากับชายหนุ่มรูปหล่อที่เพิ่งจะมีอะไรกับเธอไปเมื่อคืน เขาใส่เพียงผ้าขนหนูผืนสีขาวพันเอวเอาไว้หลวมๆ แค่เธอกระตุกนิดเดียวก็คงจะหลุดลงไปกองอยู่บนพื้นแล้ว"กี่โมงแล้ว?" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า"สิบโมงละ""เชี่ย!" คนตัวเล็กร้องอุทานออกมา เพราะวันนี้ตัวเองมีเรียนภาคบ่ายและจะต้องแวะไปเอารายงานกับเพื่อนที่คอนโดก่อน แต่เธอดันมาตื่นเอาป่านนี้จะทำรายงานเอาไปส่งอาจารย์ทันหรือเปล่าหมับ!ชายหนุ่มคว้าแขนของหญิงสาวเอาไว้เมื่อเธอลุกขึ้นจากเตียงและจะวิ่งออกไป ก่อนที่เธอจะถูกแรงดึงให้กลับไปนั่งอยู่บนเตียงตามเดิม"จะไปไหน?""ฉันก็จะกลับน่ะสิ""ฉันไม่ให้กลับ""นี่คุณ...""อยากกลับเหรอ ได้สิแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ""ข้อแลกเปลี่ยนอะไร?""...." ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏยิ้มร้ายบนใบหน้า ก่อนที่มือจะเลื่อนลงไปกระตุกผ้าขนหนูที่พันเอวอยู่ออกไป จนได้เห็นแก่น
เที่ยงคืนกว่าๆ..."ไหวหรือเปล่าเนี่ยยัยฟ้า" เพื่อนสนิทเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งก้มหน้าต่ำอยู่นาน"ไหวๆ แค่รู้สึกหนักต้นคอน่ะ""แล้วจะขับรถกลับยังไงเนี่ย""ฉันนอนในรถได้ไม่เป็นไรหรอก สร่างเมาแล้วก็ค่อยกลับไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย""...." ต้นหอมถอนหายใจออกมาอย่างแรง ก่อนจะพยุงเพื่อนสาวกลับไปที่รถ ส่วนตัวเธอเองก็ต้องกลับเช่นกันไม่สามารถอยู่เฝ้าได้ และก็ไม่รู้จะให้ใครมาคอยดูแลเพื่อนสนิทเหมือนกัน"มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับคุณผู้หญิง""เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะ""ผมเป็นเจ้าของที่นี่ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือก็บอกผมได้นะครับ เห็นคุณทั้งสองคนเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ผมจะดูแลอย่างเต็มที่เลยครับไม่ต้องห่วง""ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ แต่ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ""เพื่อนของคุณดูท่าจะเมามากเลยนะครับ ให้ผมพาเธอเข้าไปในห้องรับรองด้านในมั้ยครับ เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องเปิดห้องให้ นอนในรถคงลำบากน่าดู""...." ต้นหอมมองหน้าเพื่อนสนิทที่กำลังเมาแทบไม่ได้สติสลับกับชายหนุ่มที่กำลังยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ "เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"สุดท้ายเธอก็ตอบตกลงกลับไปเพราะถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ก็กลัวว่าจะมีพวกโจรมาทำอะไรไม่ดีกับเพื่อนสนิทไ
สายๆ ของอีกวันหญิงสาวสวมเสื้อผ้าชุดเดิมและเดินออกมาจากห้องน้ำ ขณะเดียวกันสายตาก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ด้านนอกระเบียงของโรงแรมแต่เธอไม่ได้สนใจอะไรตอนนี้เธออยากออกจากที่นี่มากกว่าไม่ได้อยากอยู่กับผู้ชายคนนี้"เธอจะไปไหนต่อ?""เรื่องของฉัน""เรื่องเมื่อคืนเธอต้องการให้ฉันทำยังไง""ลืมๆ มันไป ถือซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นระหว่างคุณกับฉัน""...." พูดจบหญิงสาวก็เดินออกไปทันทีโดยที่ไม่ได้สนใจชายหนุ่มอีกเลยด้านล่าง..."ขอโทษนะคะ ฉันเอาคีย์การ์ดมาคืน และก็เคลียร์ค่าห้องด้วยค่ะ""ห้องนี้มีคุณผู้ชายมาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้วนะคะ""อะไรนะคะ?""เมื่อคืนมีคุณผู้ชายโทรมาแจ้งทางเรา และจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้วค่ะ""อ่อ งั้นก็คืนคีย์การ์ดอย่างเดียวค่ะ""ได้ค่ะ ขอบคุณที่มาใช้บริการโรงแรมของเรานะคะ""...." เธอฉีกยิ้มจางๆ ให้กับพนักงานจากนั้นก็เดินออกไปทันทีเวลาผ่านไป...ตึก ตึก ตึก"กว่าจะกลับมาได้นะ!" เสียงอันทรงพลังนั้นทำให้หญิงสาวชะงักฝีเท้า ก่อนจะเดินเข้าไปหาต้นเสียงที่ดังขึ้นอย่างจำใจ"มีอะไรคะ?""พ่อโทรไปทำไมถึงไม่รับ?""ไม่ได้ยินค่ะโทรศัพท์อยู่ในกระเป๋า"
โรงแรมหรูห้าดาว...ชายหนุ่มพาเธอมาที่โรงแรมเพราะไม่รู้ว่าบ้านของเธออยู่ที่ไหนและเธอเป็นใคร ตลอดทางที่นั่งรถมาเธอเองก็ไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำเดียวเอาแต่นั่งนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าต้องการจองโรงแรมของเรากี่ห้องคะ""หนึ่งห้องครับให้ผู้หญิงคนนั้น น่าจะประมาณคืนนึงแต่ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงยังไงเดี๋ยวเธอก็คงจะลงมาแจ้งเอง""ได้ค่ะ สักครู่นะคะ""ครับ"ชินกรณ์จองห้องพักโรงแรมให้กับหญิงสาวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รีบเดินไปหาเธอทันที"อะคีย์การ์ดห้องของเธอ อยู่ชั้นที่สิบห้าขึ้นลิฟท์ไป หมายเลขห้องก็ตามนั้น""ฉันไม่เอา""เธอนี่มัน...""...." คนตัวเล็กลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเอง และเดินออกไปที่หน้าโรงแรมโดยที่เธอเองก็ยังไม่รู้จุดหมายปลายทางของตัวเองว่าจะไปอยู่ที่ไหนต่อครืด ครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากด้านในกระเป๋าสะพายของหญิงสาวแต่เธอไม่ได้สนใจ เพราะมีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้นที่จะโทรตามเธอในเวลานี้"นี่เธอฉันจองโรงแรมเอาไว้ให้แล้วนะ" ชายหนุ่มรีบเดินตามมา"ขอบใจแต่ฉันไม่ได้ขอ" เธอตอบ"แล้วนี่เธอจะไปไหน?""ฉันต้องรายงานคุณด้วยหรือไง?""หัดมีสัมพันธ์ไมตรีกับคนอื่นบ้างคนเขาอุตส่าห์ช่
"อะไรนะครับ ผมต้องแต่งงาน?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วถามผู้เป็นพ่อกลับ"ใช่ ต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อ ครอบครัวเราหมั้นหมายเอาไว้ให้ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว""ครอบครัวไหนครับ""ครอบครัวของอาสิทธาไง""มะ หมายความว่าไงครับ พ่อจะให้ผมแต่งงานกับลูกฆาตกรที่ทำให้แม่ผมต้องตายเหรอครับ?""เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ปล่อยวางเถอะ พ่อไม่อยากให้เราจมปลักอยู่กับเรื่องพวกนั้นนะ""แล้วทำไมผมต้องแต่งด้วยครับ""มันเป็นความต้องการของแม่เราก่อนตายไง แม่เราอยากให้เราเจอคนดีๆ นะ""คนดีๆ ที่เป็นฆาตกรเหรอครับ?""ตอนนั้นหนูฟ้าฝันยังไม่เกิดเลยนะ เธอไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก""แต่นั่นเป็นครอบครัวของเธอนี่ครับ""ก็ใช่ไง มันเป็นอุบัติเหตุนะ ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก""....""ไม่อยากให้แม่มีความสุขเหรอ""ครับ อยากครับ""งั้นก็ทำตามสิ่งที่แม่เราขอสิ แม่เราอยากเห็นเรามีความสุขนะ ไม่งั้นคงไม่อยากให้เราแต่งงานกับหนูฟ้าฝันหรอก""แม่อาจจะคิดผิดครับ เพราะตอนนั้นเธอยังไม่เกิด ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้ากันด้วยซ้ำเธออาจจะไม่ใช่ผู้หญิงดีอะไร แต่ไม่เป็นไรครับ ถ้ามันเป็นความต้องการของแม่ผมก็จะแต่งครับ..."*****************************ไนท์คลับ....เ