เที่ยงคืนกว่าๆ...
"ไหวหรือเปล่าเนี่ยยัยฟ้า" เพื่อนสนิทเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งก้มหน้าต่ำอยู่นาน
"ไหวๆ แค่รู้สึกหนักต้นคอน่ะ"
"แล้วจะขับรถกลับยังไงเนี่ย"
"ฉันนอนในรถได้ไม่เป็นไรหรอก สร่างเมาแล้วก็ค่อยกลับไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย"
"...." ต้นหอมถอนหายใจออกมาอย่างแรง ก่อนจะพยุงเพื่อนสาวกลับไปที่รถ ส่วนตัวเธอเองก็ต้องกลับเช่นกันไม่สามารถอยู่เฝ้าได้ และก็ไม่รู้จะให้ใครมาคอยดูแลเพื่อนสนิทเหมือนกัน
"มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับคุณผู้หญิง"
"เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะ"
"ผมเป็นเจ้าของที่นี่ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือก็บอกผมได้นะครับ เห็นคุณทั้งสองคนเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ผมจะดูแลอย่างเต็มที่เลยครับไม่ต้องห่วง"
"ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ แต่ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ"
"เพื่อนของคุณดูท่าจะเมามากเลยนะครับ ให้ผมพาเธอเข้าไปในห้องรับรองด้านในมั้ยครับ เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องเปิดห้องให้ นอนในรถคงลำบากน่าดู"
"...." ต้นหอมมองหน้าเพื่อนสนิทที่กำลังเมาแทบไม่ได้สติสลับกับชายหนุ่มที่กำลังยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ "เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"
สุดท้ายเธอก็ตอบตกลงกลับไปเพราะถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ก็กลัวว่าจะมีพวกโจรมาทำอะไรไม่ดีกับเพื่อนสนิทได้
"ได้ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับผมจะดูแลให้เป็นอย่างดี" พูดจบชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวขึ้นและพาเธอเดินกลับเข้าไปด้านใน
พรึบ~
คนตัวเล็กถูกวางลงบนเตียงอย่างเบามือ แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติจึงเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นมามองดู ก่อนจะพบเข้ากับชายหนุ่มยืนมองเธอด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งอยู่ปลายเตียง
"อ๊ะคุณ!?" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ
"เพื่อนเธอเห็นเธอเมาหนักก็เลยให้ฉันพาเธอมานอนที่นี่"
"ฉันจะกลับ"
"เดี๋ยวสิ..." มือหนาผลักหญิงสาวให้นอนราบลงกับเตียงตามเดิม ก่อนที่เขาจะค่อยๆคลานขึ้นไปนั่งอยู่ตรงปลายเท้าเธอ "ครั้งก่อนเธอบอกให้ลืมๆ เรื่องที่เกิดขึ้น แล้วถ้ามันเกิดขึ้นซ้ำๆ เธอคิดว่าฉันจะลืมลงมั้ย"
"พูดอะไรของคุณ?"
"เรามารื้อฟื้นความทรงจำกันดีกว่า"
"มะ ไม่นะ.."
มือเรียวเล็กพยายามผลักดันชายหนุ่มออกไปให้ห่างกาย แต่ทว่ายิ่งเธอปฏิเสธมากแค่ไหนก็ยิ่งทำให้เขาอยากได้เธอมากเท่านั้น
“ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนบอกกับฉันแบบที่เธอพูดเลยนะ”
“….” หญิงสาวจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขาหน้าตาดี การแต่งตัวก็บ่งบอกว่าไม่ใช่พวกโรคจิตที่ชอบหากินเรื่องเซ็กซ์กับผู้หญิง และดูท่าทางเขาก็รวยเอาการ ดูมีเงินหนิ ทำไมไม่เอาเงินไปซื้อคนที่เขาเต็มใจจะมีเซ็กซ์ด้วย
“เธอทำให้ฉันอยากกลับมาเอาเธออีก”
“อ๊ะ อยะ อย่านะคุณ”
ชายหนุ่มร่างกำยำขึ้นมาคร่อมตัวของเธอ พร้อมกับจูบและซุกไซร้ไปทั่วลำคอและเนินอกจนมีรอยแดงเกิดขึ้น และด้วยฤทธิ์น้ำเมาที่เธอดื่มเข้าไป ทำให้เธอไม่สามารถขัดขืนได้เลย จู่ๆ ร่างกายมันก็กลับตอบสนองการกระทำของเขาแบบตรงกันข้ามกับคำพูดของเธอ
“อืมมม” ริมฝีปากร้อนไล่ขบเม้มไปทั่วร่างกายของเธอ ทำเอาเธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
ปึก!!
“อ๊าาา…” หญิงสาวเปิดปากร้องครางอย่างลืมตัวเมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้าช่องทางรักของเธอแบบไม่ทันได้ตั้งตัว มันจุกและแสบมากๆ เหมือนตรงส่วนนั้นมันขยายจนฉีกออก “อึก ไอ้บ้าเจ็บนะ!”
“เจ็บหรือเสียว เอาดีๆ สิ ฉันจะได้ทำถูก”
“….” จู่ๆ ใบหน้าหวานก็เห่อร้อนและแดงออกมาจนเด่นเห็นได้ชัด
“หึ” เขาเค้นหัวเราะใส่ ก่อนที่ส่วนล่างจะโยกขยับเข้าออกอย่างเนิบนาบและเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์ที่กำลังร้อนระอุอยู่ในกาย
ตรับ ตรับ ตรับ
ปึก ปึก ปึก
“อ๊าาา อยะ อย่าแรงสิ มันจุกนะ อ๊ะอ๊า”
“อืมม…” ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำพูดของเธอเลย เขาสนใจแค่แรงกระแทกของตัวเอง ความรู้สึกในกายนั้นมันบ่งบอกว่าเซ็กซ์ของเธอมันดีมากกว่าใครๆ ที่เขาเคยผ่านมา
เพราะเขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์อยู่
“อ๊ะอ๊า อื้มม…”
“อ่าาาส์…” เอวหนากระแทกส่วนล่างอย่างเน้นๆ ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นผ่านเกราะป้องกันที่สวมใส่อยู่ด้านใน
“พอใจคุณหรือยัง?”
“ยัง” เขาตอบเสียงเรียบเฉย ก่อนจะถอดแก่นกายใหญ่ออกไปดึงถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำกามออกและหยิบอันใหม่มาสวมใส่ตามเดิม
“…”
กึด~
“อืม…” เสียงครางเบาๆ ผ่านลำคอเมื่อแก่นกายใหญ่เข้าไปคาอยู่ในช่องทางรักนั้น ภายในร่องตอดรัดถี่ๆ จนเขาต้องสูดปากระบายความเสียวนั้น “จำได้หรือยังว่าฉันเป็นใคร?”
“….” หญิงสาวเบี่ยงหน้าหลบไม่ตอบคำถามชายหนุ่ม
“อืม..” มือหนาประคองใบหน้าของเธอให้หันกลับมาตามเดิม ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปใกล้ๆ ใบหูของเธอ “จำไม่ได้ไม่เป็นไร เพราะฉันจะรื้อฟื้นความทรงจำให้เธอจนกว่าเธอจะจำได้ว่าใครเป็นคนเปิดซิงเธอ”
ปึก!!
“อ๊าา อะ ไอ้บ้า เจ็บนะ!!” เธอจ้องมองคนตรงหน้าตาเขม็ง เมื่อเขากระแทกแก่นกายใหญ่เข้าร่องแคบอย่างแรงและเน้นๆ แม้จะครั้งเดียวก็ทำเอาเธอจุกจนอ้าปากค้าง
“เสียวดีจัง…”
เอวหนาเริ่มโยกขยับสาวส่วนล่างเข้าออกอย่างรัวๆ จนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อปะปนกับเสียงครางเบาๆ
แขนเล็กยกขึ้นพาดบ่าของชายหนุ่มอย่างลืมตัว ใบหน้าของเธอมันกำลังแสดงอาการที่เรียกว่าเสียว ริมฝีปากเล็กสีแดงจากลิปสติกกำลังเย้ายวนให้เขาได้ลิ้มลองมัน เธอมันแม่งโคตรจะยั่วยวนและเซ็กซี่ไม่เบา
“อืมม…” และแล้วชายหนุ่มก็ทนกับสิ่งเร้าใจตรงหน้าไม่ไหว เขาโน้มใบหน้าลงไปจูบปากกับเธอจนลิปสติกที่อยู่บนปากเธอเปรอะเปื้อนอยู่ตามริมฝีปากเขาจนแดงไปตามๆ กัน
“อื้มมจ๊วบบ…” หญิงสาวลืมตาขึ้นมองใบหน้าหล่อของชายหนุ่ม หัวใจมันเต้นแรงเอามากๆ เมื่อได้มองหน้าผู้ชายใกล้ๆ และกำลังมีอะไรกันบนเตียงแบบนี้ เขามีเสน่ห์และเร่าร้อนในเรื่องบนเตียงมากๆ
มันจะแปลกไหมถ้าเธอจะมีความรู้สึกดีๆ ให้กับผู้ชายที่เพิ่งได้เจอกันแบบนี้
“อะอ่าาส์..” เอวหนากระแทกอย่างถี่ๆ อีกครั้งก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะถูกปลดปล่อยออกมาผ่านเกราะป้องกันด้านใน และเขาก็ดึงมันออกและหยิบอันใหม่มาสามใส่อีกครั้ง และก็อีกหลายๆ ครั้ง จนเธอสลบคาอกของเขาไปจนได้
เช้าของอีกวัน...หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ปวดร้าวตรงลำคออย่างหนัก ร่างกายมันรู้สึกหนักอึ้งเหมือนมีคนกำลังนอนทับเธออยู่เต็มตัว แต่พอลองมองดูแล้วในห้องนี้เธอก็นอนอยู่แค่คนเดียวไม่มีใครเลยแกร้ก~เธอมองไปตามเสียงที่เปิดประตูเข้ามา ก็พบเข้ากับชายหนุ่มรูปหล่อที่เพิ่งจะมีอะไรกับเธอไปเมื่อคืน เขาใส่เพียงผ้าขนหนูผืนสีขาวพันเอวเอาไว้หลวมๆ แค่เธอกระตุกนิดเดียวก็คงจะหลุดลงไปกองอยู่บนพื้นแล้ว"กี่โมงแล้ว?" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า"สิบโมงละ""เชี่ย!" คนตัวเล็กร้องอุทานออกมา เพราะวันนี้ตัวเองมีเรียนภาคบ่ายและจะต้องแวะไปเอารายงานกับเพื่อนที่คอนโดก่อน แต่เธอดันมาตื่นเอาป่านนี้จะทำรายงานเอาไปส่งอาจารย์ทันหรือเปล่าหมับ!ชายหนุ่มคว้าแขนของหญิงสาวเอาไว้เมื่อเธอลุกขึ้นจากเตียงและจะวิ่งออกไป ก่อนที่เธอจะถูกแรงดึงให้กลับไปนั่งอยู่บนเตียงตามเดิม"จะไปไหน?""ฉันก็จะกลับน่ะสิ""ฉันไม่ให้กลับ""นี่คุณ...""อยากกลับเหรอ ได้สิแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ""ข้อแลกเปลี่ยนอะไร?""...." ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏยิ้มร้ายบนใบหน้า ก่อนที่มือจะเลื่อนลงไปกระตุกผ้าขนหนูที่พันเอวอยู่ออกไป จนได้เห็นแก่น
ฟ้าฝัน Talk มหาวิทยาลัย..."เป็นยังไงบ้างวะ เมื่อคืนแกเมาหนักฉันก็เลยให้นอนอยู่ในรถ แต่มีเจ้าของคลับที่นั่นเขาใจดีพาเธอเข้าไปเปิดห้องนอนด้านใน" ทันทีที่ได้เจอหน้ากันต้นหอมก็เอ่ยถามเพื่อนสนิทเรื่องเมื่อคืนทันที "ต้นหอม...""ห๊ะ?" "ผู้ชายเมื่อคืน...คือคนที่ฉันมีอะไรด้วยวันก่อน""หะ ห๊ะ? จริงดิ ฉันไม่รู้อะเขาไม่ได้บอก" "อืม ช่างมันเถอะ ครั้งนี้ฉันจะไม่ไปยุ่งกับเขาอีก เรื่องของเรามันก็แค่วันไนท์" "ฉันขอโทษนะแก ฉันไม่รู้ว่าเขาคือคนที่...""ไม่เป็นอะไรหรอกช่างมันเถอะ" "เราลองเปลี่ยนคลับเที่ยวกันดูมั้ย เธอจะได้ไม่ต้องเจอหน้าผู้ชายคนนั้นอีก เพราะถ้าเขาเป็นเจ้าของคลับนั้นเขาก็ต้องอยู่ที่นั่นไม่ไปไหน" "ตอนนี้ฉันยังไม่คิดหรอก ฉันว่าจะห่างเที่ยวสักหน่อย รู้สึกเหนื่อยเหมือนร่างกายไม่ได้พักผ่อนเลย""อืม ก็ดีเหมือนกันนะ ไหนจะต้องเรียนปีสุดท้ายอีกเหนื่อยมากๆ เลย" "...." ฉันไม่ได้ตอบอะไรต้นหอมไป สภาพของฉันในตอนนี้โคตรจะปวดหัวเลยเพราะได้นอนไปนิดเดียว ไหนจะต้องแวะไปเอารายงานที่คอนโดของเพื่อนอีกคนอีก และก็ต้องขับรถมาที่มหาวิทยาลัย หลายวันมานี้ฉันนอนหลับไม่ค่อยเต็มอิ่มขอบตาคล้ำมากๆ เลย ฉันจะปล่อย
มหาวิทยาลัย..."หวัดดีฟ้า" "หวัดดีหอม" "หน้าดูเพลียๆ นะไม่สบายหรือเปล่า?""ไม่นะ ฉันสบายดี" เธอตอบ เธอปกติดีก็แค่เมื่อคืนนอนดึกสภาพก็เลยเป็นแบบนี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ สภาพเธอก็ดูเหมือนคนกำลังป่วยจริงๆ "ฟ้าฉันเอาน้ำปั่นมาให้" "...." สองสาวหันไปมองพร้อมๆ กัน ตามเสียงพูดที่ดังขึ้น และพบเข้ากับเพื่อนผู้ชายคนนึงกำลังส่งยิ้มให้กับฟ้าฝันอยู่ “แหม ให้ฟ้าคนเดียวเหรอ แล้วฉันล่ะ?”“ซื้อเองสิ”“ชิ!”“ขอบใจนะต้า”“อื้ม ว่าแต่เธอเลิกเรียนแล้วจะไปไหนต่อหรอ?”“ยังไม่แน่ใจอะ ต้องดูก่อนว่าอาจารย์จะสั่งงานอะไรหรือเปล่า”“เออจริงด้วย ฉันลืมไปเลยอะ” “ถามทำไมย๊ะ จะจีบเพื่อนฉันหรอ?” ต้นหอมพูดเสียงสอง ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ๆ เพื่อนสาวและกอดแขนไว้แน่น “คนนี้ของฉันย่ะ ฉันหวง ฉันไม่ให้แกจีบหรอก” “เธอก็นะ เป็นเพื่อนแล้วจะแสดงความห่วงใยไม่ได้หรือไง?”“แล้วฉันล่ะ ฉันก็เพื่อนนะ ไม่เห็นแสดงคววมห่วงใยบ้างเลย”“ละเธอทำตัวน่าห่วงหรือไง ก๋ากั่นแบบนี้น่าจะหนังเหนียวตายยาก”“กรี๊ดด ไอ้ต้า ไอ้ปากหมา ฉันเกลียดแกที่สุดเลย!!” ต้นหอมโวยวายใส่คนตรงหน้าเมื่อถูกต่อว่าแบบนั้น “พอๆ ได้แล้วทั้งสองคน เสียงดังคนมองหมดแล้วเห็น
กลางดึกคืนหนึ่ง...ตื้ดๆๆ ตื้ๆๆๆ เสียงข้อความไลน์ดังเข้ามาอย่างรัวๆ ขณะที่หญิงสาวกำลังเคลิ้มหลับเคลิ้มตื่นอยู่ ทำให้เธอสะดุ้งตื่นและต้องหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดอ่านข้อความดูด้วยความสงสัย แต่แล้วข้อความที่ถูกส่งเข้ามาก็ทำเอาเธอต้องเบิกตาโพลง เพราะมันเป็นข้อความที่ถูกส่งมาโดยชินกรณ์ ชินกรณ์: มาหาฉันที่คลับถ้าไม่อยากให้รูปสุดแสนจะเซ็กซี่ของเธอหลุดออกไปให้ใครเห็น ( ส่งรูป10 ) หลังข้อความมีรูปอีกหลายรูปที่เป็นรูปของเธอนอนร่างกายเปลือยเปล่าอยู่บนที่นอนข้างกายมีเขากำลังนอนโอบกอดอยู่ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะทำแบบนี้กับเธอได้ ฟ้าฝัน: คุณต้องการอะไร ทางนั้นอ่านไลน์แต่ไม่ยอมตอบกลับเธอ แน่นอนว่าเขาเองก็ทำเอาเธอร้อนใจมากเลยเช่นกัน ร่างบางลุกขึ้นจากที่นอนจากนั้นก็รีบหยิบเสื้อคลุมมาใส่และลงมาด้านล่างทันที เพราะเขารู้ว่าการที่ขู่เธอแบบนี้จะทำให้เธอรีบไปหาเขาอย่างเร่งด่วนเพราะกลัวว่ารูปของเธอมันจะหลุดไปอยู่ในมือของนักข่าวและทำให้ชื่อเสียงของเธอและครอบครัวของเธอต้องมีราคีเพราะเรื่องพวกนี้ ตลอดทางที่เธอกำลังขับรถไปเธอก็พยายามโทรออกไปหาปลายสาย เพื่อที่จะเคลียร์กับเขาในเรื่องนี้ แ
ฟ้าฝัน Talk ยี๋~ ทำไมฉันถึงได้รู้สึกขยะแขยงผู้ชายคนนั้นนักนะ เรียกฉันไปพบหาข้ออ้างสารพัดเอารูปของฉันมาขู่เพื่อให้ฉันไปหาที่นั่น แต่กลับให้ฉันไปเจออะไรก็ไม่รู้ ภาพอุบาทว์นั่นมันยังติดตาของฉันอยู่เลย นี่กล้าทำกันได้ยังไงห้องก็ไม่ล็อคให้เรียบร้อย ฉันขับรถมาได้สักพักก็รู้สึกได้ว่ามีรถอีกหลายคันกำลังขับรถตามหลังฉันมาและขับจี้ตูดเลยด้วย แถมยังเปิดไฟสูงราวกับว่ามีเรื่องอะไรจนฉันต้องเลี้ยวรถเข้าข้างทาง ปึก ปึก ปึก "กรี๊ดด!!" ฉันส่งเสียงร้องกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจ เมื่อทันทีที่ฉันเลี้ยวรถเข้าข้างทางก็มีคนมาเคาะประตูกระจกฝั่งคนขับที่ฉันนั่งอยู่ "เปิด!" "...." ฉันหันไปมองท่ามกลางความมืดแต่มีแสงไฟจากด้านหน้ารถส่องเข้ามาจนได้เห็นลางๆ ว่าคนที่มาเคาะประตูรถของฉันเป็นใคร "นี่คุณ..." "เปิดประตู!" เขาเคาะประตูอีกหลายๆ ที และพยายามที่จะเปิดรถของฉันให้ได้ แต่มันล็อคไงเขาเลยเปิดเข้ามาไม่ได้ ตอนนี้จะขับหนีออกไปก็ไม่ได้เพราะมีรถจอดประชิดด้านหน้าเอาไว้แถมด้านหลังก็มีรถจอดดักทางเอาไว้อีก แน่ใจนะว่าเขาเป็นแค่เจ้าของไนท์คลับธรรมดาๆ คนนึง เพราะถ้าเป็นเจ้าของไนท์คลับคงไม่กล้าทำอะไรแบบนี้หรอกต่อให้จะมีอิท
หมับ! หญิงสาวถูกคว้าแขนเอาไว้ขณะที่กำลังจะออกไปจากบ้านหลังนี้ แรงกระชากของเขาทำให้เธอเซถลาจนไปชนหน้าอกแข็งแรงบึกบึน "ปล่อย!""จะไปไหน?""ฉันจะกลับ" เธอพยายามจะสะบัดแขนให้หลุดจากการพันธนาการจากเขา แต่กลับถูกกระชากไปแรงกว่าเดิมอีก "เจ็บนะ!" "กลับเข้ามา""ฉันจะกลับ ฉันไม่ต้องการอยู่ที่นี่" "จะกลับเข้ามาดีๆ หรือจะให้ฉัน..." คำพูดขาดหายไป แต่สายตาของเขาจ้องมองเธอตั้งแต่ช่วงลำคอลงมาถึงขาเรียวของเธอ "มองอะไร?" พรึบ! "อ๊ะ คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ!" จู่ๆ ร่างบางก็ถูกอุ้มลอยขึ้นและพาเข้าไปด้านใน เธอดิ้นไปมาอย่างแรงและพยายามตบตีชายหนุ่ม ไม่นานก็ถูกโยนลงเตียงอย่างแรงจนเธอรู้สึกจุก"อย่าหนีนะ!" ชายหนุ่มผลักเธอนอนลงเตียงอีกครั้งเมื่อเธอพยายามจะหนีไป ก่อนจะหยิบเอาเนคไทมาผูกข้อมือของเธอให้ติดกับหัวเตียง "คะ คุณจะทำอะไร!?" "ก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้เธอไง" "มะ ไม่นะ อย่าทำอะไรบ้าๆ นะคุณ!" "บ้าที่ไหน ฉันกับเธอเคยเอากันมาแล้วนะ จำไม่ได้เหรอหืม..?" "...." หญิงสาวจ้องมองการกระทำของชายหนุ่มอย่างไม่วางตา โดยที่เธอไม่สามารถขัดขืนอะไรเขาได้เลย มือหนาลูบไล้ไปตามขาเรียวของเธอก่อนที่กระโปรงจะถูกดึงขึ้นไป
ฟ้าฝัน Talk วันถัดมา...หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นออกไปฉันก็รีบลุกเอาเสื้อผ้าของเขาบางตัวที่ฉันพอจะใส่ได้ใส่เดินออกมาเพราะเสื้อผ้าชุดเก่าของฉันมันถูกเขาดึงจนสภาพไม่เหลือดีแล้ว ตึก..ส้นเท้าของฉันมันกระแทกพื้นอย่างแรงเมื่อต้องหยุดชะงักกระทันหันเพราะถูกลูกน้องของเขาเดินเข้ามาขวางทางเอาไว้ "หลบไป!""ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ""ฉันจะกลับบ้าน" "นายสั่งเอาไว้ว่าให้คอยดูแลคุณให้ดีและห้ามปล่อยให้คุณหายไปไหนถ้ายังไม่ได้รับอนุญาต" "ฉันไม่ใช่นักโทษของใคร และฉันก็ไม่จำเป็นต้องทำตามคำสั่งของเจ้านายของพวกนาย" เพราะฉันไม่ชอบอยู่ในโอวาทของใคร ฉันไม่ชอบทำตามใคร ฉันจะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำเท่านั้น "กลับไปเถอะครับ ผมปล่อยให้คุณออกไปไม่ได้จริงๆ" "นี่นาย...!?""ผมขอร้องล่ะครับกลับเข้าไปเหมือนเดิมเถอะ ถ้านายกลับมาคุณอาจจะเจ็บตัวมากกว่านี้อีก" "เหอะ!" ฉันเค้นหัวเราะใส่ก่อนจะหันหลังเดินกระทืบเท้ากลับเข้าไปด้านในตามเดิม นี่ฉันจะไม่มีวันหนีออกไปไหนได้เลยใช่ไหม ฉันจะต้องอยู่ในบ้านหลังนี้บ้านหลังเล็กๆ แถมยังมีการ์ดล้อมรอบอยู่อีกต่างหาก นี่มันเรื่องซวยอะไรของฉันต้องมาอยู่กับผู้ชายคนนี้ ผ่านไปสักพัก..."ค
เวลาต่อมา..."เมื่อไหร่แกจะเลิกทำตัวเถลไถลสักที รู้บ้างมั้ยว่าทำให้ใครต้องเดือดร้อนบ้าง!""คุณพ่อพูดเหมือนกับว่าฟ้าเป็นตัวปัญหาของคุณพ่อเลยนะคะ""รึมันไม่ใช่ล่ะ?" "...." ร่างบางยืนสงบนิ่งไม่กล้าเถียงไม่กล้าโต้ตอบอะไรกลับไปเลย ความรู้สึกของเธอในตอนนี้มันเหมือนกับถูกกดให้จมดินลงไป ต่อให้จะพยายามมาพูดดีแค่ไหนก็คงไม่ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาได้ "ฉันจะให้แกแต่งงานให้เร็วที่สุดจะได้เลิกทำตัวเหลวไหลสักที!" คนเป็นพ่อกระแทกเสียงใส่ลูกสาวที่ยืนน้ำตาคลออยู่ตรงหน้า จากนั้นก็เดินหนีไปทันที "ฟ้าลูก...""ฮึก..." ร่างบางขยับถอยหนีผู้เป็นแม่ มองหน้าผู้หญิงตรงหน้าด้วยสายตาที่ว่างเปล่า แม่ของเธอคือคนเดียวที่อธิบายเรื่องนี้ให้กับพ่อฟังได้ คือคนเดียวที่จะสามารถคัดค้านการแต่งงานได้ "แม่รู้ว่าหนูเสียใจ แต่แม่ก็อยากให้หนูเข้าใจพ่อนะ""เลิกพูดเอาดีเข้าตัวเองได้แล้ว มันไม่ได้ทำให้ฟ้ารู้สึกดีกับคุณขึ้นมาเลย ตลอดเวลาที่ฟ้าใช้คำว่าแม่เรียกคุณมันเป็นอะไรที่ฟ้าคิดผิดไปมากๆ""โถ่ลูก...""ต่อจากนี้ไปไม่ต้องมายุ่งกับฟ้าอีก จะเป็นจะตายยังไงก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามคำสั่งของคุณพ่อเถอะค่ะ" "...." ร่างบางเดินหนีกลับขึ้นไ
ห้าปีต่อมาอึกก อ้วกก อ้วกก ชินกรณ์ได้นั่งกอดโถส้วมอาเจียนออกมาอีกครั้งในรอบหลายปีหลังจากที่ฟ้าฝันคลอดลูกคนที่สองออกมา เห็นแบบนี้แล้วเธอก็อดที่จะสงสารไม่ได้ เพราะชินกรแพ้ท้องแทนเธอมารอบนี้รอบที่สองแล้ว อาการก็หนักหน่วงพอๆ กันเลย "แม่ฮะพ่อเป็นอะไรหรอฮะทำไมถึงอ้วกแบบนั้นพ่อไม่สบายหรอ" ชารัญลูกชายคนโตของชินกรณ์เอ่ยถามผู้เป็นแม่ที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง ตอนเด็กๆ ได้ฉายาว่าลูกหมูเพราะตัวอ้วน แต่ตอนนี้สงสัยจะต้องได้ฉายาว่าเสือเพราะสายตาแพรวพราวตกผู้หญิงได้ไม่น้อยเลย ดูเจ้าชู้ตั้งแต่เด็กแต่เล็กเหมือนกับพ่อไม่มีผิด "ครับ พ่อกำลังไม่สบายอยู่ อย่าไปรบกวนพ่อนะ""ครับแม่" "อึก...อ้วกก ลูกหมูมาลูบหลังให้พ่อหน่อยสิ อืม...""ได้ฮะ" เด็กน้อยเดินเข้าไปหาผู้เป็นพ่อในห้องน้ำอย่างว่าง่าย ก่อนจะใช้ฝ่ามือลูบแผ่นหลังกว้างของผู้เป็นพ่อไปมา "ไปเล่นไหนมาทำไมเพิ่งกลับ?" "เล่นอยู่กับเพื่อนข้างบ้านครับพ่อ" "อืม..." "พ่อฮะผมมีเรื่องจะบอก" "ว่ามาสิเรื่องอะไร?" "คือผมอยากได้เลโก้ชุดใหม่ที่เพิ่งจะออกมาฮะ อยากเอาไปเล่นกับเพื่อนพ่อซื้อให้ผมหน่อยสิ" "ของเล่นที่บ้านยังเยอะไม่พออีกหรอ?" "แต่อันนี้เป็นเลโก้ชุดให
กลางดึกคืนใกล้วันคลอดเต็มที คิ้วสวยขมวดเป็นปมเข้าหากัน พร้อมกับมือรีบกุมท้องของตัวเองเอาไว้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าบางอย่างเคลื่อนตัวกำลังจะออกมา รู้สึกเหมือนว่าบางอย่างแตกไหลออกมาตรงช่องหว่างขาของเธอ "อึกอ๊ะ!? คะ คุณชิน...อื้อ!" "ฟ้า!" ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นเปิดโคมไฟหัวเตียงแล้วหันไปมองภรรยา ปฏิกิริยาของเธอในตอนนี้ทำให้เขาต้องร้อนรน รีบลุกไปเปิดไฟแล้วเข้ามาดูอาการของเธออีกครั้ง "จะคลอดแล้วหรอ!?""ใช่ ปวดท้องอ่ะ ไม่ไหวอื้อ..." "ไปโรงพยาบาลตอนนี้คงได้คลอดบนรถแน่ เดี๋ยวฉันให้คนไปตามอาหมอมาให้นะ" "อื้ม..." ชินกรณ์รีบคว้าโทรศัพท์แล้วบอกให้ลูกน้องไปรับคุณหมอที่ฟ้าฝันฝากครรภ์ด้วยมาที่บ้านพร้อมกับอุปกรณ์คลอดด่วน เพราะตอนนี้ฟ้าฝันใกล้คลอดเต็มทีแล้ว "อึกอื้อ..." "ปะ เป็นยังไงบ้างฟ้าฝัน" "ฮึก...ฉันจะไม่ไหวแล้ว คุณหมอมาหรือยัง""ใกล้แล้วๆ อดทนหน่อยได้ไหม ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำคลอดยังไงถ้าลูกออกมาแล้ว" "ฮึกก...""ฟ้าฝัน ฟ้าฝัน!" "ไม่ไหว กรี๊ด~~" หญิงสาวออกแรงเบ่งเต็มที่ ก่อนที่เด็กในครรภ์จะออกมา ชินกรณ์ที่อยู่ในห้องกับเธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ลูกน้อยของเขาคลอดออกมาเรียบร้อยแล้ว แต่ตอนน
เดือนที่แปด...ยิ่งท้องใหญ่ฟ้าฝันก็ยิ่งเดินลำบากมากขึ้นส่วนลูกหมูก็ได้ไปอยู่กับปู่และตาถาวรยังไม่มีกำหนดกลับ เพราะฟ้าฝันท้องใหญ่และไม่ค่อยมีเวลาดูแล ชินกรณ์เองก็ต้องคอยดูแลฟ้าฝันด้วย แต่ก็ยังคอยไปๆ มาๆ อยู่บ่อยๆ ลูกหมูติดคุณปู่และคุณตามากเพราะทั้งสองชอบตามใจ ไม่ว่าจะอยากได้อะไรก็จะรีบหามาประเคนให้หลานชายทันที แบบนี้หรือหลานชายจะไม่ติด ขณะที่หญิงสาวท้องโย้กำลังนั่งห้อยขาอยู่ที่เตียง สามีอย่างชินกรณ์ก็เดินเข้ามาแล้วย่อตัวนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของเธอ "ฟ้าฝันฉันมีอะไรจะให้เธอ""อะไรหรอคุณ?" "ยื่นมือซ้ายของเธอมาสิ" "...." เธอยื่นมือให้กับคนตรงหน้าอย่างงงๆ จากนั้นก็มีแหวนสวมเข้าไปที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ เป็นแหวนแต่งงานที่เธอถอดเอาไว้ให้กับเขาก่อนจะพาลูกหนีไป แต่ไม่คิดว่าเขาจะเก็บมันเอาไว้ตลอด "ห้ามถอดมันออกอีกนะ แหวนวงนี้มันมีความสำคัญกับฉันมาก ตอนนี้ยกให้เธอดูแลแล้วเหมือนกับใจของฉันที่ยกให้เธอดูแล" "ไม่เห็นต้องหวานขนาดนี้เลย""ฉันรักเธอนะฟ้าฝัน""ฉันสัญญาว่าจะดูแลให้คุณเป็นอย่างดีเลย" "ฉันก็จะดูแลเธอเป็นอย่างดีเหมือนกัน" พูดจบชินกรณ์ก็จูบลงบนหลังมือของภรรยาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเคลื่อน
ตกเย็นของอีกวัน...ชินกรณ์กลับมาที่บ้านแต่ลูกชายไม่ได้กลับมาด้วย แต่ฟ้าฝันก็คิดว่าพ่อของชินกรณ์น่าจะอยากให้หลานอยู่ด้วยก็เลยไม่ได้พากลับมา ตอนนี้ลูกหมูก็โตพอที่จะนอนบ้านคุณปู่ได้แล้ว เพราะที่ผ่านมาลูกหมูก็เคยไปนอนอยู่เหมือนกัน "เมียจ๋า..." ชายหนุ่มออดอ้อนเสียงหวานหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำจากปลายผมไหลรินหยดลงบนแผงอกแกร่งจนเงาวับ ก่อนที่เขาจะเสยผมขึ้นอย่างลวกๆ ทีนึง"อะไร ทำไมไม่เช็ดผมไม่แห้งก่อนเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" "เมียจ๋าเช็ดผมให้หน่อย" "...." ฟ้าฝันส่ายหัวไปมาเบาๆ พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเดินไปยืนอยู่ตรงหน้ากระจกตามด้วยชินกรณ์เดินไปนั่งลงเพื่อให้เธอเช็ดผมที่เปียกให้ ชินกรณ์ไม่ต่างอะไรจากลูกน้อยที่ต้องคอยให้เธอทำอะไรให้แทบทุกอย่าง ผ่านไปสักพัก..."เสร็จเรียบร้อยแล้ว" "...." ชินกรณ์หมุนตัวกลับมาหาภรรยาที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ดึงสายเดี่ยวของเธอลงทำให้ชุดนอนของเธอลงไปก่อนอยู่บนพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าเพราะเธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน ท้องโตใหญ่ขึ้นมาก สัดส่วนร่างกายของเธอดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น หน้าอกก็เต่งตึงใหญ่ขึ้นมากเลย "อืมม.." ลิ้นเรียวตวัดเลียที
ห้าเดือนต่อมา..."ค่อยๆ เดินนะ" "ไม่ต้องประคองขนาดนั้นก็ได้ ฉันแค่ท้องนะไม่ได้ขาหักสักหน่อย" "ไม่ได้หรอก ฉันสัญญากับเธอเอาไว้แล้วว่าฉันจะดูแลเธอเป็นอย่างดี""อื้ม...แต่ครั้งนี้ฉันไม่ได้แพ้ท้องนะ ไม่ได้เป็นอะไรเลย ฉันต้องเป็นคนคอยดูแลคุณซะอีก""ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้มันก็เริ่มจะหายแล้วล่ะ" "ช่วงที่คุณแพ้ท้องฉันก็ไม่ค่อยได้ดูแลคุณเลย มัวแต่ยุ่งอยู่กับลูกหมู" "ไม่เห็นเป็นอะไรเลย แค่เธอยอมให้อภัยฉันยอมมีลูกให้ฉัน แค่นี้ฉันก็ดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว อีกอย่างฉันก็เข้าใจเธอ ลูกหมูยิ่งโตยิ่งดื้อเธอก็เลยต้องคอยดูแลเป็นพิเศษ""ก็ถ้าไปพยศใส่แม่บ้านหรือใส่ลูกน้องของคุณก็เป็นเรื่องสิ ฉันไม่อยากให้ลูกหมูกับความวุ่นวาย ไม่อยากให้ลูกหมูทำนิสัยไม่ดีใส่ใคร""เอาหน้าลูกหมูยังเด็กอยู่ยังสอนกันได้ พวกมันก็เข้าใจอยู่ ไม่มีใครกล้าว่าคุณหนูของบ้านหรอก""สมชื่อจริงๆ คุณหนู" ฟ้าฝันเน้นคำว่าคุณหนูใส่หน้าสามี "ว่าแต่ตัวเล็กในนี้ดิ้นบ้างหรือเปล่า" มือหนาเลื่อนไปจับที่หน้าท้องนูนก่อนจะสัมผัสวนไปมาเบาๆ "ก็มีบ้างนะ แต่ยังดิ้นไม่แรง ตอนท้องลูกหมูก็ดิ้นช่วงเจ็ดเดือน ดิ้นแรงมากๆ ด้วย""หรอ...." ชินกรณ์มองท้องภรรย
สี่เดือนต่อมา...ปี๊บๆๆ "ใครมาคะเนี่ย""สงสัยไอวากับคุณตรีศูลจะมาแล้วค่ะ รบกวนป้าดูลูกหมูให้ทีนะคะ เดี๋ยวฟ้าจะออกไปต้อนรับพวกเขาเอง""ได้ค่ะคุณฟ้า" เธอรีบเดินออกไปต้อนรับสองสามีภรรยา "ไอวา คุณตรีศูลสวัสดีค่ะ""สวัสดีครับ""สบายดีนะ ได้ข่าวว่ากำลังจะมีตัวเล็กอีกคนแล้ว" "อื้ม สบายดี เข้ามาในบ้านกันก่อนเถอะเดี๋ยวฉันให้แม่บ้านเตรียมของว่างมาให้" "แล้วไอ้ชินล่ะไปไหน มันไม่อยู่กับเธอหรอ" "เขาอยู่ข้างบนโน่นค่ะ" "...." ตรีศูลขมวดคิ้ว เพราะที่ผ่านมาเห็นชินกรณ์ตัวติดกับภรรยาตลอดไม่คิดว่าจะห่างกายกันได้ ยิ่งเมียท้องอยู่แบบนี้น่าจะยิ่งหวงเมียมากขึ้นไปอีก "ทะเลาะกันหรอ?""เปล่าค่ะ คุณตรีศูลขึ้นไปดูเองดีกว่า""ไปสิคุณ" ไอวาย้ำ"ครับๆ" ตรีศูลเดินขึ้นบันไดขึ้นไปดูเพื่อนสนิทตามที่ฟ้าฝันบอก พอเปิดประตูเดินเข้าไปก็เห็นชินกรณ์นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง สภาพก็ใส่แค่กางเกงวอร์มตัวเดียวไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเสื้อก็ไม่ได้ใส่ "ไอ้เวร มึงนี่มันทุเรศจริงๆ นะ" ตรีศูลบ่นพึมพำ เพราะเห็นสภาพของเพื่อนสนิทในตอนนี้แล้วอดที่จะว่าไม่ได้จริงๆ ( หมายถึงไม่ได้ใส่กางเกงในนอนแล้วลูกชายก็ดันออกมาเป็นลำใหญ่ยาว เพราะใส่เพ
ตกเย็นของอีกวัน...ชินกรณ์กลับมาที่บ้านแต่ลูกชายไม่ได้กลับมาด้วย แต่ฟ้าฝันก็คิดว่าพ่อของชินกรณ์น่าจะอยากให้หลานอยู่ด้วยก็เลยไม่ได้พากลับมา ตอนนี้ลูกหมูก็โตพอที่จะนอนบ้านคุณปู่ได้แล้ว เพราะที่ผ่านมาลูกหมูก็เคยไปนอนอยู่เหมือนกัน "เมียจ๋า..." ชายหนุ่มออดอ้อนเสียงหวานหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำจากปลายผมไหลรินหยดลงบนแผงอกแกร่งจนเงาวับ ก่อนที่เขาจะเสยผมขึ้นอย่างลวกๆ ทีนึง"อะไร ทำไมไม่เช็ดผมไม่แห้งก่อนเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" "เมียจ๋าเช็ดผมให้หน่อย" "...." ฟ้าฝันส่ายหัวไปมาเบาๆ พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเดินไปยืนอยู่ตรงหน้ากระจกตามด้วยชินกรณ์เดินไปนั่งลงเพื่อให้เธอเช็ดผมที่เปียกให้ ชินกรณ์ไม่ต่างอะไรจากลูกน้อยที่ต้องคอยให้เธอทำอะไรให้แทบทุกอย่าง ผ่านไปสักพัก..."เสร็จเรียบร้อยแล้ว" "...." ชินกรณ์หมุนตัวกลับมาหาภรรยาที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ดึงสายเดี่ยวของเธอลงทำให้ชุดนอนของเธอลงไปก่อนอยู่บนพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าเพราะเธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน ท้องโตใหญ่ขึ้นมาก สัดส่วนร่างกายของเธอดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น หน้าอกก็เต่งตึงใหญ่ขึ้นมากเลย "อืมม.." ลิ้นเรียวตวัดเลียที
เวลาต่อมา...ครืน~ ครืน~ ครืน~ ซ่า~ ซ่า~ ซ่า~ เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งกล่อมทำให้ฟ้าฝันที่กำลังยืนมองทอดยาวออกไปถึงกับเคลิ้ม เป็นบรรยากาศที่ทำให้เธอรู้สึกดีมากจริงๆ เหมือนเธอได้มาปลดปล่อยความรู้สึกที่ตัวเองแบกรับอยู่ทิ้งไป หมับ!"อื้อ...ลูกหมูล่ะ?" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง "เล่นอยู่กับพวกการ์ดน่ะ ฉันก็เลยเดินออกมาหาเธอ ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ?" "ตรงนี้ลมมันเย็นดี ฉันก็เลยมายืนรับลม" "สบายใจขึ้นบ้างไหม?" "อืม...ก็สบายใจขึ้นอยู่เหมือนกัน" "ได้มาอยู่แบบนี้แล้วฉันว่าเราก็ควรจะหาโอกาสนะ" "โอกาสอะไรของคุณ?" "ก็..." มือหยาบลูบที่หน้าท้องแบนราบไปมาเบาๆ "โอกาสที่จะทำน้องให้ลูกหมูไง" เปี๊ยะ! ฟ้าฝันฟาดมือลงที่มือของชินกรณ์อย่างแรง จนเขายอมปล่อยมือออกไป แต่ก็เปลี่ยนไปกอดเธอแทน "พูดอะไรของคุณเนี่ย!?" "พูดความจริงนี่นา ฉันอยากมีลูกอีกสักคน ตอนนี้ลูกหมูก็ใกล้จะขวบนึงแล้ว มีอีกสักคนก็น่าจะอายุห่างจากลูกหมูประมาณสองปี ฉันไม่อยากให้ลูกอายุห่างกันมากพวกเขาจะได้ดูแลกัน" "...." "เธอยังมีเรื่องอะไรกังวลอีกหรอ หรือว่ายังไม่พร้อม" "ไม่รู้สิ แค่คิดว่าตั
สองวันถัดมา...ถึงจะได้กลับมาอยู่ที่บ้านแล้วแต่ชินกรณ์ก็ยังไปทำงานไม่ได้ เพราะร่างกายของเขายังไม่กลับมาหายดีร้อยเปอร์เซ็นต์ ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรมากแต่ฟ้าฝันก็ยังไม่วางใจ "อื้มม ฟอด ฟอด ฟอด ชื่นใจจังเลยลูกสาวใครเนี่ย" "แอ้ แอ้ หม่ำ หม่ำ" แม้จะพูดได้เป็นบางคำแต่คำที่ฟังชัดที่สุดก็คือคำว่าหม่ำ จะพูดทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าผู้เป็นแม่หรือได้เห็นหน้าของชินกรณ์ "หนูเพิ่งจะกินไปเมื่อกี้เองนะลูกหมูจะกินอีกแล้วหรอ แค่นี้ก็อ้วนเป็นหมูแล้วนะ" ชินกรณ์มองหน้าลูกชายแล้วอยากจะหยิกแก้มให้แรงๆ กัดแก้มให้เป็นรอยฟันสักที แต่ก็ไม่กล้ากลัวว่าลูกชายจะเจ็บ อีกอย่างก็กลัวโดนเมียด่าด้วย...แกร้ก! "เล่นอะไรกันอยู่น่ะ?" ฟ้าฝันเดินออกมาจากห้องน้ำ พลางเอ่ยถามสามีที่กำลังนอนอยู่บนเตียงโดยมีลูกชายนั่งอยู่บนหน้าอก "ลูกหมูกินนมไปเมื่อกี้ จะหม่ำอีกละ""อย่าตามใจมากนะคุณ""ครับ" "แล้วนี่ยังไม่หายเจ็บทำไมเอาลูกหมูไปนั่งบนอกล่ะ เดี๋ยวก็เจ็บหนักขึ้นไปอีกหรอก ลูกหมูยังเด็กไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ไม่ทันได้ระวังอะไรด้วย" "ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ตอนนี้แข็งแรงแล้วนี่ไง""ตัวยังมีรอยเขียวช้ำอยู่เลย เอาอะไรมาบอกว่าแข็งแรงแล้ว""