แชร์

EP.32/2 พ่อ แม่ ลูก [จบ]

ผู้เขียน: PuenPrae
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-11 13:52:28

พอแดดร่มลมตก สามคนพ่อ แม่ ลูกก็ออกมานั่งที่ริมชายหาด คุณแม่คอยนั่งมองลูกสาวขี่หลังคุณพ่อ พากันวิ่งเล่นไปมาอยู่ริมทะเล เป็นภาพที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้ ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ มองออกไปยังสองคนที่เธอรักเท่าชีวิต ที่ตรงนี้…บนพื้นที่ดินของพ่อแม่ คิดแล้วน้ำตาแห่งความสุขและความคิดถึงก็รื้นขึ้นมา

“พ่อขา…แม่ขา…พี่วิน อยู่ข้างบนนั้นเป็นยังไงกันบ้างคะ? ตอนนี้ลีสบายดีมากเลยนะ ยังคิดถึงทั้งสามคนอยู่เสมอนะ ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วนะรู้ไหม ลีมีความสุขมาก ได้กินอย่างดี ได้นอนหลับอย่างดี ไม่ต้องทำงานเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน คุณทิวาเขาดูแลลีกับลูกเป็นอย่างดีเลยนะคะ” แหงนหน้ามองท้องฟ้า น้ำตาก็ไหลริน คนที่จากไปแล้วยังอยู่ในหัวใจและความทรงจำของเธอเสมอ และเมื่อคิดถึงพวกเขาก็ต้องมีน้ำตาอยู่ทุกครั้ง แต่มันคือน้ำตาแห่งความคิดถึง

“หม่ามี๊! มาเล่นกันเถอะ!” เสียงลูกน้อยตะโกนมาแต่ไกล วราลีก็รีบปาดน้ำตาแล้วลูกขึ้นไปหาทันที “เดินไปตรงโน้น! ด่าดี๊พาจะกายไปตรงโน้น”

“ตรงไหนคะ?” ทิวากรมองตามมือที่น้องสกายชี้นิ้วไป ขณะที่ส่งมือตัวเองไปรอรับมือภรรยาสาวมากุมไว้

“ตรงโน้นค่ะ ตรงที่มีท้องฟ้ากับทะเลเชื่อมต่อกัน”

“โถ่ลูก…เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.1/1 แบบนี้แหละที่ผมชอบ

    1แบบนี้แหละที่ผมชอบราคามาตรฐานของการร่วมเตียงกับทิวากรคือห้าพันบาทต่อครั้ง แต่หากวันไหนที่วราลีทำให้คุณเขาพึงพอใจเป็นพิเศษจะได้เพิ่มอีกสองพัน ยิ่งถึงใจเขามากเท่าไหร่จะยิ่งได้เพิ่มทบขึ้นไปเรื่อย ๆ ครั้งหนึ่งวราลีเคยทำได้มากถึงสองหมื่นในคืนเดียว แต่พอนานวันเข้า พอเธอมีเรื่องเครียดให้ต้องคิดจนขาดอารมณ์ร่วมไปบ้าง ค่าตัวเธอเลยคงที่อยู่แค่ห้าพัน เป็นแบบนี้มาตลอดในช่วงสามเดือนหลัง คงที่อยู่ที่ห้าพันต่อคืน สัปดาห์ละสามครั้งรวมเป็นหมื่นห้า อาจเพียงพอสำหรับบางคน แต่กับเธอมันไม่พอจะทำอะไรได้ วราลีอยากได้มากกว่านี้ จริงอยู่ที่ตลอดหนึ่งปีเธอจะได้รับจากเขามามาก ทว่ายังต้องการอีก มีหนี้ก้อนโตรออยู่ มีคนป่วยที่ต้องดูแล ไหนจะค่ากินค่าอยู่ ค่าเช่าบ้าน คืนนี้เธออยากได้สักสองหมื่น แต่ไม่รู้จริง ๆ ว่าจะต้องทำท่าไหนเพื่อให้ได้มันมารวยล้นฟ้าแต่ขี้เหนียวไม่ใช่เล่นคำเดียวที่วราลีพอจะนิยามทิวากรได้ หนึ่งปีที่เธอและเขาอยู่ในสถานะผู้ซื้อกับผู้ขาย แทบไม่รู้จักตัวตนของเขาเลย ร่วมเตียงกันมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่เคยคุยอะไรกันมากไปกว่าเรื่องเซ็กส์ หากจะให้เดา วราลีเชื่อว่าเขาคงจะรู้จักเธอแค่ชื่อเท่านั้น ส่วนเธอก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.1/2 แบบนี้แหละที่ผมชอบ

    “ชอบไหมคะ?” ใบหน้าแดงก่ำเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงยั่วยวน ปกติเคยถามอะไรเขาเสียที่ไหน แบบนี้มันชัดเจนแล้วว่าไม่ปกติ ไม่มีทีท่าที่ทิวากรจะเอ่ยตอบ เขาเพียงกดหัวทุยของเธอให้ซุกหน้าเข้าหาลำกายอีกครั้ง แหงนใบหน้าหล่อเหลาขึ้นสูง หลับตาพริ้มปล่อยให้เธอใช้ปากสร้างความสุข ลิ้นเล็กที่เล็มเลียมันทำเขาเสียว ปากเล็กที่อมเขาแทบไม่หมดลำมันทำให้เขากระสัน คอลึก ๆ ของเธอ…เขาพอใจกับมัน แต่จะให้พูดว่าชอบหรือไม่นั้น บอกเลยว่ายาก ทิวากรคนนี้ไม่เคยเอ่ยชมใครง่าย ๆ“วันนี้มาแปลกนะ” แต่เขาสงสัย นึกสงสัยขึ้นมาว่าทำไมคืนนี้วราลีมีรอยยิ้มแปลก ๆ ยิ้มแค่ที่ปาก แต่ดวงตานั้นเหนื่อยล้า เหมือนคนผ่านชีวิตมาอย่างสาหัสสากรรจ์ เขามองออกแต่ไม่เคยถาม ไม่เคยแสดงตัวว่าอยากรู้เรื่องของเธอ นั่นก็เพราะเขาไม่เคยอยากรู้ ไม่ได้อยากรู้จักเธอมากไปกว่านี้ การรักษาระยะห่างเป็นเรื่องที่เขาให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก“แปลกยังไงเหรอคะ?” ถามกลับขณะที่สาวรูดความแข็งขันใหญ่ยาวช้า ๆ ก่อนจะก้มลงดูดพวงกลมใต้ลำ แค่นั้นก็ทำให้ใครบางคนถึงกับสะดุ้ง“อึก!” เขานิ่วหน้าเล็กน้อย เลียริมฝีปากแล้วแอบพ่นลมหายใจไร้เสียงออกมา คล้ายกับว่าเขากำลังคราง แต่กลัวว่าเธอจะได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.2/1 ผู้ชายมีตำหนิ

    2ผู้ชายมีตำหนิตื่นมากลางดึกวราลีก็พบว่าเหลือเธออยู่คนเดียวในเพนท์เฮาส์ เท่าที่นับได้ทิวากรจัดหนักเธอไปหลายยก กัดเธอจนเป็นรอยฟันแดงเป็นจ้ำ ๆ ไปทั้งตัว ทั้งที่คอ ที่อก หน้าท้อง ง่ามขาหนีบเขายังซุกหน้าเข้ามากัด! ไม่รู้ว่าชาติก่อนเป็นหมาหรือยังไงกัน คิดแล้วก็หงุดหงิด พรุ่งนี้ไปทำงานคงต้องโบกรองพื้นทับรอยที่คอ ใครเห็นจะเข้าใจผิดคิดว่าเธอโดนแฟนดูดคอ ที่ไหนได้…โดนลูกค้ากัดค่ะ! หงุดหงิดกับการเจ็บตัวไม่ทันจะหาย รอยยิ้มก็ต้องผุดขึ้นที่มุมปากเมื่อเหลือบไปเห็นเงินบนโต๊ะหัวเตียง รีบคว้ามันมานับทันที สิบใบก็แล้ว…สิบห้าใบก็แล้ว…“สองหมื่น!” แววตาคู่เศร้าหมองสุกสกาวขึ้นมาในทันใด เมื่อได้เงินใบเทายี่สิบใบมาอยู่ในมือ ก็ไม่คิดเหมือนกันว่ายอมโดนกัดแล้วจะได้ในสิ่งที่ต้องการ แบบนี้แหละที่เธอชอบ “ไหนว่าจะให้แค่หมื่นสอง? แต่โดนกัดก็ดีกว่าถูกซ้อมละวะ!”กุลีกุจอลงจากเตียง วิ่งเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวก่อนจะออกมาในชุดเสื้อเชิ้ตกับกระโปรงทรงสอบสีชมพูอ่อน เป็นชุดที่เธอใส่ไปทำงาน ใส่ไปข้างนอก เวลาที่ต้องไปทำงานเสริมเล็ก ๆ น้อย ๆ เธอใส่ชุดแบบนี้ไปทุกหนทุกแห่ง ถามว่าเสื้อผ้าสวย ๆ เหมือนคนอื่นน่ะมีไหม บอกเลยว่าไม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.2/2 ผู้ชายมีตำหนิ

    โบราณเขาว่าไว้ หากผู้ใดเคยผ่านการแต่งงานมีครอบครัวมาแล้วจะถือว่าคนคนนั้นมีตำหนิ หากคำโบราณที่ว่าไว้นั้นเป็นจริง ทิวากร อนันต์ธีรกุล ที่เคยได้ผ่านการแต่งงานและหย่าร้างมาแล้วถึงสามครั้งด้วยกัน นับว่ามีตำหนิอยู่ไม่น้อย นักธุรกิจหนุ่มวัยสามสิบสองปี ชายหนุ่มผู้ที่หลายคนเห็นพ้องต้องกันว่าเขานั้นเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อม ดีเลิศทุกกระเบียดนิ้ว ทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา หน้าที่การงานและฐานะทางการเงิน เขาเป็นที่หมายปองของเหล่าสาวน้อยสาวใหญ่ที่อยากแปลงร่างเป็นหนูตกถังข้าวสาร ใคร ๆ ก็อยากได้มีโอกาสใกล้ชิดเขา แม้แต่หญิงสาวจากวงสังคมชั้นสูง คนในชนชั้นเดียวกับเขาก็ต่างพากันสนใจอยากเข้ามาทำความรู้จักมักจีพูดง่าย ๆ ทิวากรคนนี้เป็นเหมือนเพชรยอดมงกุฎที่ผู้หญิงมากมายอยากจะคว้ามาครอบครองให้ได้ แค่นั่งเท้าคางคิดเพ้อฝันว่าได้แต่งงานเป็นภรรยาของเขา ได้เป็นคนที่ครอบครองหัวใจทายาทเพียงหนึ่งเดียวของเครืออนันต์ แค่นั้นก็มีความสุขแล้ว พวกเธอเหล่านั้นเชื่อเหลือเกินว่าการได้เป็นเมียทิวากรคือความสำเร็จของชีวิตแบบหาที่เปรียบไม่ได้จริงอยู่ที่หลายคนซึ่งไม่เคยได้ใกล้ชิดต่างก็เข้าใจว่าทิวากรนั้นเป็นชายในฝัน แต่ก็ยังมีอี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.3/1 เรื่องสนุก

    3เรื่องสนุกเมียคนแรกของทิวากรชื่อว่าเวทกา เธอเป็นนักแสดงสาวคนดังที่ได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง เวทกานั้นเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เกือบจะทำให้ทิวากรรักได้ เธอสดใส อ่อนหวาน เอาใจเก่ง แต่พอตบแต่งเข้ามาอยู่กับเขาแล้ว เธอกลับสนใจแต่เรื่องเที่ยวเล่นไปวัน ๆ ขนาดเขาให้โอกาสเธอได้ทำงานเป็นนักแสดงต่อไป เธอกลับไม่สนใจที่จะทำอะไรเลย งานในเครืออนันต์ก็ไม่เอา จากที่เคยเป็นคนเอาใจเก่งก็กลายเป็นคนที่เรียกร้องเอาทุกอย่างจากเขา อยากได้ทั้งเงินและเวลา อยากได้ทั้งหน้าตาทางสังคม เธออยากได้หลายสิ่งหลายอย่างจากเขา ทว่าไม่เคยคิดจะเป็นฝ่ายให้ เพราะแบบนั้นทิวากรจึงทนอยู่ไม่ได้ แต่งงานกันได้เพียงหนึ่งปี เขาที่เกือบจะรักเธอ…สุดท้ายก็หันหัวเรือกลับ รักไม่ลงแล้วจ่ายเงินให้เธอเซ็นใบหย่าในที่สุดคนที่สองคือไปรยา ไม่รู้ว่าแม่เขาไปหาผู้หญิงคนนี้มาจากไหน ลูกชายเพิ่งหย่าได้มันถึงสามเดือนก็มีงานแต่งงานเกิดขึ้นอีกครั้ง และเพื่อตัดความรำคาญ ทิวากรยอมแต่งงานกับไปรยาทั้ง ๆ ที่แทบไม่รู้จักเธอเลย คนนี้แต่งกันได้แปดเดือนก็แยกทาง เพราะไปรยาไม่ต่างอะไรจากมิจฉาชีพ เข้าหาเขาเพื่อกอบโกย ใช้เงินเป็นใบไม้ สืบประวัติอย่างจริงจังทิวากรก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.3/2 เรื่องสนุก

    พนักงานดูแลลูกค้าวีไอพีประจำเลาจน์มีทั้งหมดหกคน ไม่รวมแอดมินต้อนรับลูกค้าที่หน้าเคาน์เตอร์ บาริสต้า พนักงานเสิร์ฟและคนในครัว แค่หกคนเท่านั้นที่มีหน้าที่เข้าใกล้ลูกค้า คอยดูแลเอาใจ ช่วยรันออเดอร์และเสิร์ฟบ้างเป็นครั้งคราว เลาจน์ของห้างโมเมนตัมแบ่งตามระดับการ์ดที่ลูกค้าถือ ซึ่งสถานที่ที่วราลีทำงานอยู่นั้นคือมีชื่อว่าเดอะ ไดมอนด์ เป็นเลาจน์สำหรับลูกค้าที่ถือแบลค การ์ดและจ่ายเงินให้กับห้างไม่ต่ำกว่าสิบล้านบาทต่อปี แน่นอนว่าคนที่มาใช้บริการเดอะ ไดมอนด์นั้นล้วนแล้วแต่เป็นคุณหญิง คุณนาย เป็นดาราระดับตัวท็อป หรือพวกไฮโซที่มีเงินเป็นถุงเป็นถังมาละลายเล่นเพราะแบบนั้นการจะเข้ามาเป็นพนักงานดูแลลูกค้าระดับนี้ได้จะต้องดูดี มีการศึกษา รู้จักวางตัว ที่สำคัญคือต้องมีรสนิยม ลูกค้าส่วนใหญ่ที่มานั่งในเลาจน์ หากไม่มากับคนใกล้ชิด ก็จะเป็นพวกขี้เหงา ต้องการคนเอาใจ หน้าที่อันดับแรกที่พนักงานดูแลต้องทำคือเข้าไปเอาใจและคอยรับฟัง รวมถึงเสนอสินค้าใหม่ ๆ ของห้าง อย่างที่รู้กันดีว่าหากขายได้ก็มีค่าคอมมิชชัน แบ่งเป็นเปอร์เซ็นต์ตามราคาสินค้าและยังได้ทิปส์อีกด้วยหากว่าดูแลดีจนลูกค้าพึงพอใจวราลีทำงานที่นี่มาสองปี เธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.4/1 ได้โปรด

    4ได้โปรดคืนวันพฤหัสเป็นคืนที่มีนัดซื้อขายกับทิวากร วราลีตั้งใจเอาไว้อย่างแน่วแน่ว่าเธอจะต้องล้วงลึกเข้าถึงข้อมูลบางอย่างมาให้ได้ สิ่งหนึ่งที่อยากได้คำตอบก็คือความสัมพันธ์ของเขากับปานชีวาไปถึงไหนกันแล้ว และจุดประสงค์ของความสัมพันธ์นี้คืออะไร แค่คบหากันทั่วไปหรือคิดการใหญ่จนถึงขั้นแต่งงาน วราลีอยากรู้ทุกเรื่อง แต่ติดปัญหาอยู่อย่างเดียวคือเธอจะถามเขายังไง จะถามได้ต้องใช้ความกล้ามาก ต้องเสี่ยงว่าอาจทำให้เขาไม่พอใจ แล้วต่อให้ถามไป…เขาก็อาจจะไม่ตอบหรือว่าต้องมอมเขา?อาจเป็นไปได้ ลองมานึกดูอีกที…มีครั้งหนึ่งที่วราลีเคยดื่มไวน์กับทิวากร คืนนั้นเขาเรียกใช้งานเธอเหมือนปกติ แต่ที่ต่างออกไปคือเขาชวนเธอดื่มก่อนขึ้นเตียง ทั้งสองนั่งดื่มด้วยกันท่ามกลางความเงียบงัน แต่มันคือครั้งแรกและครั้งเดียวที่เธอได้เห็นว่าเขาเมา พอเมาแล้วเขาก็ดูเป็นมิตรมากขึ้น เขายิ้มในบางครั้ง ถ้าจำไม่ผิดเขาหัวเราะด้วย หัวเราะทั้งที่ไม่พูดอะไรด้วยซ้ำพอเห็นหนทางที่พอจะเป็นไปได้ วราลีไม่รอช้า เลิกงานปุ๊บก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าลงไปที่ร้านขายไวน์ งานนี้ต้องลงทุนหน่อย…เอาเงินห้าพันที่ได้จากการเช็ดรองเท้าไปซื้อไวน์นี่แหละ แต่พอถึงเว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ    EP.4/2 ได้โปรด

    “ทำไมถึงคิดว่าท้อไม่ได้ล่ะ?” วันนี้ทิวากรมาแปลกจริง ๆ จิบไวน์ไปด้วยก็มองวราลีไปด้วย นึกครึ้มอะไรก็ไม่รู้ถึงได้สงสัยใคร่รู้มากขนาดนี้“เพราะมีคนที่รออยู่ ถ้าลีท้อแล้วตายไป…ลีจะไม่ได้เจอเขาอีก”“คนรักเหรอ?” เขาเคยสั่งเอาไว้แล้วว่าหากวันไหนที่วราลีมีแฟนให้บอก เขาไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร“พี่ชายค่ะ ป่วยเป็นเจ้าชายนิทรามาเจ็ดปีแล้ว” เอาล่ะ เวลานี้วราลีเข้าใกล้ปานชีวามาอีกนิดแล้ว แค่ไหลไปตามคำถามของทิวากร ก็เหมือนจะมีช่องทางให้เธอได้ถามเขาบ้าง “คุณทิวากรถามเรื่องของลี ถ้าลีจะขอถามเรื่องคุณบ้างได้ไหม?”“ผมไม่ชอบตอบคำถามใคร” เขาเหนื่อยกับการตอบคำถามมากมายในที่ประชุม นอกเวลางานเลยไม่อยากทำอีก “แต่ก็สงสัยว่าคุณอยากรู้อะไรเกี่ยวกับผม”“เยอะเลยค่ะ แต่ไม่กล้าถาม” วราลีอมยิ้ม“ลองถามมาสิ ถ้าอยากตอบผมจะตอบ” ไวน์เข้าปากแล้วมันก็ง่ายแบบนี้แหละ“จะแต่งงานไหมคะ?”“คิดว่าไงล่ะ ผมอายุสามสิบสองแล้ว…เคยหย่ามาสามครั้งแล้วด้วย” คุณคนขรึมไม่มานั่งสงสัยว่าทำไมวราลีถึงตั้งคำถามแบบนั้น เธอถามก็คงเพราะอยากรู้ และข่าวเรื่องเขาเคยหย่ามาแล้วสามครั้งก็มีให้อ่านตามอินเทอร์เน็ต “คุณคิดว่าผมจะแต่งงานอีกไหม?”“อืม…” ครุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11

บทล่าสุด

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.32/2 พ่อ แม่ ลูก [จบ]

    พอแดดร่มลมตก สามคนพ่อ แม่ ลูกก็ออกมานั่งที่ริมชายหาด คุณแม่คอยนั่งมองลูกสาวขี่หลังคุณพ่อ พากันวิ่งเล่นไปมาอยู่ริมทะเล เป็นภาพที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้ ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ มองออกไปยังสองคนที่เธอรักเท่าชีวิต ที่ตรงนี้…บนพื้นที่ดินของพ่อแม่ คิดแล้วน้ำตาแห่งความสุขและความคิดถึงก็รื้นขึ้นมา“พ่อขา…แม่ขา…พี่วิน อยู่ข้างบนนั้นเป็นยังไงกันบ้างคะ? ตอนนี้ลีสบายดีมากเลยนะ ยังคิดถึงทั้งสามคนอยู่เสมอนะ ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วนะรู้ไหม ลีมีความสุขมาก ได้กินอย่างดี ได้นอนหลับอย่างดี ไม่ต้องทำงานเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน คุณทิวาเขาดูแลลีกับลูกเป็นอย่างดีเลยนะคะ” แหงนหน้ามองท้องฟ้า น้ำตาก็ไหลริน คนที่จากไปแล้วยังอยู่ในหัวใจและความทรงจำของเธอเสมอ และเมื่อคิดถึงพวกเขาก็ต้องมีน้ำตาอยู่ทุกครั้ง แต่มันคือน้ำตาแห่งความคิดถึง“หม่ามี๊! มาเล่นกันเถอะ!” เสียงลูกน้อยตะโกนมาแต่ไกล วราลีก็รีบปาดน้ำตาแล้วลูกขึ้นไปหาทันที “เดินไปตรงโน้น! ด่าดี๊พาจะกายไปตรงโน้น”“ตรงไหนคะ?” ทิวากรมองตามมือที่น้องสกายชี้นิ้วไป ขณะที่ส่งมือตัวเองไปรอรับมือภรรยาสาวมากุมไว้“ตรงโน้นค่ะ ตรงที่มีท้องฟ้ากับทะเลเชื่อมต่อกัน”“โถ่ลูก…เ

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.32/1 พ่อ แม่ ลูก

    32พ่อ แม่ ลูก“พ่อชื่อทิวากรแปลว่าพระอาทิตย์ แม่ชื่อวราลีแปลว่าพระจันทร์ อย่างนั้นลูกก็ต้องชื่อดวงดาวสิ อยู่บนท้องฟ้าเหมือนกัน”อีกสองเดือนลูกจะคลอดแล้วแต่พ่อกับแม่ยังเถียงกันเรื่องตั้งชื่อลูกไม่จบ คนเป็นพ่อดูเหมือนจะชอบของโบราณเป็นพิเศษ ฟังเพลงเก่าไม่พอยังสรรหาชื่อเก่า ๆ ของคนยุคก่อนมาตั้งให้ลูกอีก นวดเท้าให้เมียไปเขาก็พูดชื่อลูกไป เงยหน้าแหงนมองทางนั้นที ทางนี้ทีแต่ไม่คิดจะหันมองหน้าเมียที่ตอนนี้ทำตาเขียวใส่เขาอยู่“หรือจะชื่อดวงดารา?”“พอได้ไหมคะที่รัก? จะดวงดาวหรือดวงดาราน่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะแต่ว่าลองหาดูสิ…ลีว่าคนล่าสุดเด็กที่ชื่อดวงดาวตอนนี้น่าจะอายุสี่สิบไปแล้ว” ก็ไม่อยากจะบู้บี้คนชื่อดวงดาว แต่นี่มันยุคไหนแล้ว…ตั้งไปแบบนั้นลูกสาวเธอได้ร้องไห้ไม่หยุดเพราะอายเพื่อนที่โรงเรียนพอดี ตอนเด็กน่ะไม่เท่าไร แต่พอโตขึ้นมาล่ะก็โดนล้อแน่ ๆ“ก็แล้วที่รักจะตั้งชื่อว่าอะไรล่ะ? ลูกเราจะคลอดอยู่อีกไม่กี่วัน…ตอนนี้ยังหาชื่อไม่ได้เลย” เมียท้องโตขึ้นทุกวัน แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดเดิน พอเดินมาก็ปวดเท้า เขาต้องมานวดให้ก่อนนอนทุกคืน แต่ก็นวดด้วยความเต็มใจ เพราะวันนี้ได้รู้ว่าลูกในท้องนั้นเป็นลูกสาว มั

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.31/2 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้

    “ครางดังขนาดนี้ลูกต้องตื่นแล้วล่ะ”“งื้อ! แบบนั้นน่าอาย…” พอคิดว่าไม่อยู่กันสองต่อสองแต่มีลูกน้อยในท้องอยู่ด้วย วราลีก็อดจะเขินอายขึ้นมาไม่ได้ “ลูกจะรู้ไหมว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่?”“ไว้ผมจะถามตอนเขาคลอดออกมา”“งื้อ! อ๊ะ! คุณทิวา…ฮื่อ…อย่าหยุดนะคะ อ๊ะ! ลีเสียวมากเลย…เสียวเหมือนจะเสร็จ” วราลีเกร็งหนักเพราะความกระสันเสียว เธอร้องขอให้เขาทำต่อไป ครวญครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น แน่นอนอยู่แล้วว่าทิวากรไม่คิดจะหยุด ที่ผ่านมาให้เธอบำเรอสุขให้เขามามาก ต่อจากนี้ไปเขาเป็นคนบำเรอเธอเอง “อื้อ! อ๊ะ! ใกล้แล้วค่ะ อ๊าห์! คุณทิวา…อื้อ! อึก!”“จุ๊บ! ชอบตอนคุณครางเสร็จ” จูบแก้มเธอพร้อมรอยยิ้มชอบใจที่ทำให้เมียเสร็จได้ เมื่อก่อนไม่เคยจะพูดว่าชอบอะไร แต่เดี๋ยวนี้ล่ะพูดเอาไม่หยุด เดี๋ยวชอบนั่น เดี๋ยวชอบนี่ บอกตลอดเหมือนกลัวเธอจะไม่รับรู้“อึก! เลียให้ลี…” วราลีไม่เขินอายแล้ว เอาจริง ๆ ลูกไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่ ร้องขอให้เขาทำแบบนั้น…ทำแบบที่เคยทำ “นะคะ เลียตรงนั้นให้ลีหน่อย”“อ้อนผมอีก”“คุณทิวาขา…ลีอยากเสร็จอีกแล้ว ช่วยเลียให้ลีหน่อยได้ไหมคะ?” เขาอยากให้เธออ้อน เธอก็อ้อน…ก็ตอนนี้มีสิ่งที่

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.31/1 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้

    31ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้อีลี! ไอ้ลี! อีนังชั้นต่ำวราลี!คำจิกหัวเรียกที่โดนมาเกือบทั้งชีวิตถูกแทนที่ด้วยคำว่าคุณวราลี อนันต์ธีรกุล ภรรยาสาวคนสวยของทิวากร อาจพูดได้ว่าเมื่อสถานะเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยนตามไปด้วย วราลีไม่ต้องคอยเอาใจใคร ไม่ต้องก้มหัวทำตัวนอบน้อมให้กับใครอีกต่อไปแล้ว ทุกคนพากันยกย่องเธอ ยกเธอขึ้นให้อยู่สูง ทว่าเธอเกลียดวัฒนธรรมแบบนั้นเป็นเมียทิวากรผู้ยิ่งใหญ่แล้วยังไง?มีเงินมากกว่าแล้วยังไง…สุดท้ายก็มีวันต้องตายจากโลกใบนี้เหมือนกันทุกคนอยู่ดี กินน้อย กินเยอะ กินหรู กินแพง กินเข้าไปแล้วก็อิ่ม อิ่มแล้วก็ถ่ายออกมาเป็นก้อนเหมือนกันหมด สิ่งที่วราลีตั้งใจว่าจะไม่ทำก็คือสิ่งที่เธอโดนมาทั้งชีวิต อะไรที่เคยต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติด้วย เธอจะทำ จะให้เกียรติ จะพูดจาดี ๆ จะมองว่าทุกคนก็มีคุณค่าความเป็นมนุษย์ไม่ต่างจากเธอเมื่องานแต่งงานสุดอลังการจบลงคุณสามีก็พาภรรยาสาวของเขากลับมาที่บ้าน บ้านซึ่งเธอไม่เคยรู้ว่าเป็นยังไง บ้านที่เขาไม่เคยเปิดต้อนรับใครหน้าไหนแม้กระทั่งพิมพ์ประภาผู้เป็นแม่ พอมาถึงก็พาเธอเดินชมรอบตัวบ้าน ช่างเป็นบ้านหลังใหญ่ที่กว้างขวางและปลอดโปร่ง ทว่าไร้ชีวิตชีวา ก

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.30/2 จะรักษาไว้อย่างดี

    รสากลับไปได้สักพักปรีติที่ได้รู้เรื่องก็ตามมาเยี่ยม เขาบอกกับวราลีว่าหากเธอจะตอบรับความรักของทิวากรเขาก็เข้าใจ และหากว่าสุดท้ายเธอจะลาคลอด หรือแม้แต่ลาออกเขาก็ยินดียอมรับการตัดสินใจของเธอ เขาทิ้งท้ายไว้เพียงแค่ว่าเขายังชอบที่ได้มีเธออยู่ในชีวิต จะในฐานะเพื่อนหรือพี่สะใภ้ เขาก็ยินดีทั้งนั้น และเขาไม่ได้เกลียดอะไรทิวากร แค่ยังโกรธที่ญาติเวรตะไลมันชอบวางท่าหวงก้างใส่เขาก็เท่านั้นกระทั่งปรีติขอตัวกลับไปได้พักใหญ่แล้วทิวากรก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา วราลีนั่งเฝ้าเขาไม่ยอมห่าง กุมมือหนาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากการกระทบกระแทกที่เกิดขึ้นในวันนี้มันไปโดนเส้นประสาทสำคัญจนทำให้เขาไม่ฟื้นหรือกลายเป็นคนไข้ติดเตียงเธอจะทำยังไง ต้องมาเลี้ยงเขาไปทั้งชีวิตหรือ? ไม่เอาด้วยหรอก คอยดูสิว่าถ้าเขาไม่ฟื้นขึ้นมาล่ะก็…เธอทิ้งเขาแน่ จะทิ้งจริง ๆ ด้วย“อื้อ!” คิดได้ไม่เท่าไร คนนอนหลับก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมเสียงอู้อี้“ฟื้นแล้วเหรอ?”“ลี…”“ฮึก! ค่อย ๆ ลุกค่ะ ค่อย ๆ นะ” วราลีรีบเข้าไปช่วยเขาปรับท่านั่ง ดึงหมอนขึ้นมารองรับแผ่นหลังของเขาไว้“ทำไมร้องไห้อีกแล้ว?” ตื่นมาก็ได้เห็นน้ำตาเธอเลย นิ่วหน้าไม่ชอบใจ เคยเห็

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.30/1 จะรักษาไว้อย่างดี

    30จะรักษาไว้อย่างดีทิวากรตีรถจากหัวหินมาถึงกรุงเทพภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงเศษ เหยียบคันเร่งแบบไม่คิดชีวิตเพราะอยากไปรับเมียให้ทันเที่ยงคืน เขาบอกไว้แล้วว่าเธอคือเป้าหมายสำคัญสูงสุดในชีวิต แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าจะทิ้งงานไปเลย ยังไงเขาก็ยังต้องรับผิดชอบหน้าที่การงาน พอจัดการปัญหาเสร็จก็รีบบึ่งมาถึงที่ โชคดีที่มาทัน เวลาสี่ทุ่มบาร์ยังไม่ปิด รีบเข้ามาข้างในทำตัวเป็นลูกค้า เพื่อรอเมียกลับบ้าน วันนี้เขาไม่ได้เจอเธอมาทั้งวัน คิดถึงจนใจจะขาด พอได้เจอก็อยากจะเข้าไปกอดไปหอมให้หายคิดถึง แต่แค่เดินเข้ามาในบาร์…เขากลับต้องยืนนิ่งมองเหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้า“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณลูกค้า เวลานี้เป็นเวลาทำงาน…พนักงานไม่ได้รับการอนุญาตให้ดื่ม” ไฟความเป็นผัวมันพลุ่งพล่านเมื่อทิวากรได้เห็นภาพที่ไม่ต้องการจะเห็นไปอีกตลอดชีวิต คือภาพเมียเขาต้องมาคอยก้มหัวเอาใจใคร เวลานี้วราลีกำลังถูกพวกเมาแล้วหื่นลวนลามทางสายตาและคำพูด มันยื่นแก้วเหล้าให้เธอ คะยั้นคะยอให้เธอดื่ม“ดื่มหน่อยเถอะน่ะ ฉันเป็นลูกค้านะ ฉันอนุญาตแล้วใครจะมาว่าอะไรเธอได้? ดื่ม! ฉันสั่งให้เธอดื่ม!”“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ต้องขอประทานโทษคุณลูกค้าด้วย

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.29/2 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง

    ทิวากรโยนงานของตัวเองให้คนอื่นทำ จะรับพิจารณาเฉพาะเรื่องที่สำคัญมากเท่านั้น เพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาก็คือการตามเมียตามลูก เขามาส่งวราลีที่บาร์ แล้วก็นั่งเฝ้าเธออยู่ในร้าน แม้ว่าเธอจะไล่แล้วไล่อีกแต่เขาก็ไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น วันนี้เขารู้ว่าปรีติติดงานที่บริษัทก็เลยไม่ได้เข้ามาที่ร้าน เพราะแบบนั้นก็แปลว่าทางสะดวก ไม่มีหมาตัวอื่นมาวนเวียนอยู่ใกล้เมียเขาแล้ว“ผมทำเอง” เห็นวราลียกถาดรองแก้วเตรียมเอาออกมาจัดเรียก ทิวากรก็รีบเข้าไปแย่งถาดมาถือไว้เอง ที่จริงมันก็ไม่ได้หนักอะไร รู้ว่ายังไงวราลีก็ยกไหวอยู่แล้ว แต่ไม่ได้…เขาจะไม่ให้เธอทำงานใช้แรงงานอีกต่อไปแล้ว“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกเหรอ?”“จะรอรับคุณกลับด้วยกัน ให้ยกไปไหนครับ?” เขาพูดครับกับเธอแทบทุกคำ แบบนี้ต่อไปคงได้ตำแหน่งคนกลัวเมียไปครอง“ยกไปไว้ตรงนั้น” วราลีชี้ไปยังพื้นที่หลังเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนจะหันไปหยิบไม้ถูพื้นเตรียมจะถูพื้นต่อ แต่ยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นทิวากรก็รีบเข้ามาแย่งไม้ถูพื้นจากมือเธอไป“ผมทำเองครับ คุณไปนั่งพักเถอะนะ เดี๋ยวผมจะถูพื้น เช็ดกระจก จัดโต๊ะทั้งหมดนี่เอง”“งั้นไปล้างห้องน้ำด้วยเลยสิ”“โอเคครับ” เธอประชด

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.29/1 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง

    29ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเองตุบ!วราลีเปิดประตูห้องออกมาในตอนสิบเอ็ดโมงของวันใหม่ ตกใจไม่น้อยที่ได้เห็นทิวากรนั่งสัปหงกอยู่หน้าห้อง พอเปิดประตูตัวเขาที่หลับไม่รู้เรื่องก็ทิ้งตัวลงไปนอนที่พื้น เมื่อคืนเธอไล่ให้เขากลับไป ก็คิดว่าเขากลับไปแล้ว…ไม่รู้เลยว่าที่แท้ชายหนุ่มมานั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องแบบนี้“ลี…” เขางัวเงียลืมตาขึ้นมา พอเห็นเธอก็ยิ้มดีใจ รีบคว้าถุงอะไรสักอย่างลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมันให้เธอ“อะไรคะ? แล้วทำไมคุณไม่กลับไปนอนที่บ้าน? มานั่งหลับอยู่หน้าห้องลีทำไม?”“ในถุงมีโจ๊กหมูพิเศษแบบใส่ไข่แล้วก็มีของกินสำหรับบำรุงครรภ์” ทิวากรเฝ้าวราลีตั้งแต่เมื่อคืน โทรไปสั่งงานรสาตอนตีสอง บอกว่าอยากได้หนังสือที่ให้ความรู้เรื่องการดูแลแม่ตั้งครรภ์ สั่งตอนตีสอง! แล้วบอกว่าอยากได้ตอนตีสาม! เป็นงานที่ยากไม่น้อยแต่รสาก็หาให้จนได้ เขาเลยได้นั่งอ่านหนังสือรอเวลาหกโมงเช้า เพื่อที่จะได้ออกไปซื้อโจ๊ก แต่ไม่คิดว่าวราลีจะออกจากห้องมาในตอนสิบเอ็ดโมง“ลีกินมื้อเช้าไปแล้วค่ะ นี่จะออกไปทำงาน แล้วนั่นหนังสืออะไร?” เห็นหนังสือวางอยู่ที่พื้น ก็อดจะสงสัยไม่ได้“หนังสือความรู้เรื่องแม่ตั้งครรภ์ ตอนนี้ผมรู้แล้วนะว่าช่วงเ

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.28/2 ขอแค่เศษเสี้ยวความรักของคุณก็พอ

    ติ๊งต่อง!เสียงกริ่งหน้าห้องที่ดังขึ้นมาในเวลาตีหนึ่งครึ่งทำเอาวราลีสะดุ้ง รีบปาดน้ำตาแล้วออกไปที่ประตู ส่องตาแมวแล้วก็ได้เห็นว่ารปภ. ของคอนโดยืนอยู่ด้านหน้า“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เปิดประตูห้องออกมาถาม ทว่ากลับต้องชะงักงันเมื่อรปภ.หันไปมองทางด้านขวาแล้วเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ “คุณทิวากร?!”“ผมเอง…ผมรอคุณนานมาก ทำไมกลับดึกขนาดนี้ รู้ไหมว่ากลับดึก ๆ มันอันตราย? ผมซื้อกวยจั๊บเจ้าที่คุณชอบมาด้วยนะ” ทิวากรจ้างให้รปภ. กดกริ่งให้ เพราะรู้ว่าถ้าเขากดเองไม่มีทางที่วราลีจะยอมเปิดประตู เขามารอเธอตั้งแต่สี่ทุ่ม ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับดึกขนาดนี้ แล้วที่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ก็มาจากพนักงานเสิร์ฟร้านนั่นแหละ“มาทำไมคะ? ใครบอกว่าลีอยากกินกวยจั๊บ?! กลับไปเถอะ!” วราลีทำท่าจะปิดประตูห้องใส่หน้าทิวากร ทว่าเขาเอาตัวเองเข้ามาแทรกไว้ได้ทันเวลา“อย่างน้อยก็ขอผมเข้าห้องน้ำหน่อย! รอคุณนานมาก…ผมปวดฉี่จะราดแล้วลี”“ไม่! ไปเข้าที่อื่นสิ! ห้องน้ำยามก็มี!”“ไม่ครับ ผมไม่ใช้ห้องน้ำร่วมกับใครยกเว้นกับคุณ โอ๊ย! ฉี่จะราดแล้วลี…ขอผมเถอะนะ”“ไม่ได้! ออกไปนะ! บอกให้ออกไปไง!” ยังไงก็ให้เขาเข้าห้องน้ำไม่ได้เด็ดขาด เพราะที่ตรว

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status