LOGINShare
บทที่ 40 ข่าวคราวจากภูเก็ต
Last Updated:
2025-01-04 16:17:26
Related chapters
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 41 รับบทคุณหมอซ่อมเต้า
9 เดือนผ่านไปเสียงบรรเลงของดนตรีสไตล์คันทรี่เปิดคลอเบา ๆ ทั้งสองครอบครัวระหว่างกฤตกล้าธนาดรและเวหะชลการรอต้อนรับภาคีกับเหนือฟ้ากลับจากโรงพยาบาลวันนี้จึงมีงานเลี้ยงเล็ก ๆ จัดขึ้นบริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านขณะว่าที่ปู่ย่าตายายกำลังเม้าท์เรื่องสารทุกสุกดิบต่าง ๆ รถจี๊ปของภาคีก็ขับแล่นฉิวเข้ามาจอด พ่อเลี้ยงหนุ่มรีบดับรถอาสาหิ้วลูกชายตัวน้อยในคาร์ซีตแบบกระเช้าออกมา"มาเหนือเดินไหวไหม" คุณพ่อมือใหม่คว้าหัวไหล่ภรรยาเข้ามาเพื่อให้ออกเดินไปพร้อมกัน"ไหวค่ะ" เหนือฟ้าตรึงหน้าสามีเข้ามาหอม"ต๊าย ๆ เพิ่งคลอดก็จะทำอีกคนแล้วเหรอ มดลูกเข้าอู่รึยังเหอะ" ครูนับเก้าแซวลูกสาวตัวเอง"แม่อ่ะทะลึ่ง ชอบแซวหนูตลอด หนูก็เขินเป็นนะ" เหนือฟ้าทำแก้มป่องส่งให้แม่"อุ้ยระดับนี้ไม่ต้องอายแล้ว ลูกหนึ่งแล้วนะ จริงไหมจ๊ะภาคี รอบหน้าแม่ขอผู้หญิงสักคน" คุณยายหมาด ๆ ออกปากขอล่วงหน้า"ผมจัดแฝดให้เลยก็ได้ครับ" นัยน์ตาคมชำเลืองเมียเล็กน้อย เหนือฟ้าหมั่นไส้จึงแอบยื่นมือไปบิดก้น "โอ้ย ๆ เจ๋บ ๆ""แหมพวกลูกนี้หยอกกันน่ารักจริง ๆ" เจ้กระต่ายปรี่เข้ามา "ดูสิเจ้าตัวเล็กหน้าจิ้มลิ้ม ปากบางเหมือนแม่เหนือเลยนะ แต่คิ้วกับจมูกเหมือนคีมากเ
Last Updated : 2025-01-04เหนือหัวใจภาคี บทที่ 42 ไม่เอาแล้วแพนเค้กตับไก่
เหนือฟ้าตื่นตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นขอบฟ้า เนื่องจากเมื่อคืนภาคีอาสาดูแลบะแต๋งจนอดหลับอดนอน ทำให้แม่อย่างเธอได้มีโอกาสพักผ่อนเต็มที่กิ๊ง! กิ๊ง!เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น"เช้าแล้วเหรอครับ" ภาคีควานหาร่างเมียบนเตียง แต่คว้าจับได้เพียงลูกชายที่นอนยกแข้งยกขาอยู่บนที่นอนแทน"แอ้แอ๊...อึ่มอื้อ" บะแต๋งส่งสายตาระยิบระยับพยายามห่อลิ้นแดง ๆ เพื่อคุยกับพ่อ"แม่อุ้มหนูมานอนตรงนี้เหรอ เอ๊ะหรือป้อหว่า"ภาคีเริ่มสับสน เพราะปกติลูกต้องนอนในเตียงเด็กที่อยู่ข้าง ๆ เตียงพ่อกับแม่"แอ๊แอ้" บะแต๋งดีดขาดึ๋ง ๆ เอามือจับเท้าสองข้างแล้วยัดหัวแม่โป้งเข้าไปในปาก"ถึงกับเคี้ยวนิ้วเท้าแล้ว หิวเหรอครับ""อึ๊อึ!" บะแต๋งพยายามอธิบาย"วันนี้ลูกอายุ 11 เดือน 16 วันแล้วนะบะแต๋ง" ภาคีเหลือบมองปฏิทินแขวนที่เขาทำวงไว้ด้วยปากกาเมจิกสีแดง ตามด้วยการฟัดลงบนพุงของลูกชายตัวน้อยแต่ฟัดไปฟัดมากลับรู้สึกถึงกลิ่นเหม็นเปรี้ยวรุนแรง"แอ้!" บะแต๋งยิ้มเหงือกล้นเมื่อพบว่าพ่อจับได้แล้วว่าตนเองอึแตกมา"อี๋ ที่แท้ก็อึมา เหม็นโอ่มาก" ภาคีแหวกแพมเพิสดูแล้วพบว่าอึเหลืองอ๋อยเละไปถึงกลางหลังคุณพ่อจัดการพาลูกชายไปอาบน้ำล้างตัวด้วยกัน ตามด
Last Updated : 2025-01-05เหนือหัวใจภาคี บทที่ 43 ชงนมแม่ให้ป้อกิ๋น
ภายในไร่พิทักษ์มหิงสามีการจัดงานเทศกาลต้อนรับวันวาเลนไทน์ ทำให้ตลอดเดือนกุมภาพันธ์นี้มีนักท่องเที่ยวจากทั่วสารทิศแห่แหนเข้ามาจับจองห้องพักของรีสอร์ตจนไม่เหลือห้องว่างด้วยไอเดียจัดสวนดอกไม้เพื่อทำแลนด์มาร์คสวย ๆ ให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปและมีกิจกรรมคู่รักและครอบครัวให้ทำหลากหลาย เช่น ปลูกผัก เก็บผักผลไม้สดใหม่จากสวน เที่ยวชมการแปรรูปวนิลา กาแฟ และผลิตภัณฑ์จากนมควายนอกจากนี้ยังมีแคมป์ปิ้งให้บริการปิ้งย่างแบบส่วนตัวและหมู่คณะระหว่างที่ทุกคนในไร่กำลังวุ่นวายบริการลูกค้า อินเหลาได้รับหน้าที่สำคัญในการเลี้ยงบะแต๋ง"คิ๋น ๆ มู๋ยั่ง" ตอนนี้บะแต๋งอายุได้หนึ่งขวบแปดเดือนแล้ว หนูน้อยจึงเริ่มสนทนาเก่งขึ้น ขณะเดียวกันความแสบสันต์ก็ไม่มีลดน้อยลงคร่อกกก คร่อกกก"คิ๋น ๆ เหลา ๆ แท๋งชาคิ๋นมู๋" บะแต๋งจะกินหมูที่อินเหลากำลังย่าง แต่พี่เลี้ยงเด็กกลับนั่งหลับสัปหงกเหมือนคนอดนอนหลายวัน"มู๋ ม่าย ม่าย" บะแต๋งเห็นหมูเริ่มกลายเป็นสีดำปี๋ หนูน้อยรีบตะเบ็งเสียงเรียกอินเหลาเพราะกลุ่มควันหมูย่างเริ่มลอยฟุ้งไปทั่วจนหนูน้อยหายใจไม่ออก "ม่ายยยย กรี๊ดดด แค่ก ๆ "โชคดีภาคีแวะมาดูลูกชายแทนเหนือฟ้าที่ไปต้อนรับนักท่องเที่
Last Updated : 2025-01-05เหนือหัวใจภาคี บทที่ 44 ตระกูลกำเดาแตก
ภาคีตระกองกอดลูกชายในวงแขนแกร่งโย้ไปมาพร้อมร้องเพลงควายเอ๋ยควายเจ้า"ควายเอ๋ยควายเจ้าขอหญ้าขอผัก""พี่คีคะมีเพลงนี้ด้วยเหรอ" เหนือฟ้าสะกิดหัวไหล่สามีที่กำลังกล่อมลูกชายในอ้อมอก"ไม่มีครับ พี่แต่งใหม่" ภาคีกระตุกยิ้มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วก็แต่งเพลงควายเอ๋ยต้นฉบับของตัวเองจนบะแต๋งหลับสนิทหลังจากหัดให้บะแต๋งนอนที่ห้องนอนของเด็กได้จนเริ่มชิม ห้องนอนส่วนตัวจึงกลายเป็นรังรักเร่าร้อนเช่นเดิม ภาคีเดินเนิบนาบตรงไปที่ห้องนอน ขณะที่เหนือฟ้าหมุนโคมไฟสีส้มให้สลัวมัวตา แต่กลับสร้างอารมณ์กระสันซ่านรัญจวนจนปวดหนึบถึงแก่นกายถึงแม้ภรรยาสุดที่รักจะมีน้ำหนักเกือบเจ็ดสิบโล แต่ความแน่นฟูของอณูเนื้อขาวนั่นไม่เคยทำให้หัวใจของเขาหยุดวูบไหวเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เหนือฟ้าคลอดบะแต๋งออกมา เธอก็ยิ่งสวยพิศและงดงามผุดผาดกว่าเดิมโดยเฉพาะหุ่นอวบอัดเนื้อนมไข่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว ที่กำลังโชว์เนินขาขาวกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามเสียงเพลงแจ๊สอยู่บนเตียงนอน และพยายามยั่วยวนอย่างสุดกำลัง แม้จะเป็นการอ่อยครั้งแรกแต่ท่วงท่าที่สะบัดพลิ้วอยู่นั้นทำให้รู้สึกว่าเธอได้ผ่านการฝึกวิชายั่วผัวมาอย่างชำนาญ"มาใกล้ ๆ เหนือสิคะ ไหนล่ะ ไห
Last Updated : 2025-01-06เหนือหัวใจภาคี บทที่ 45 สภาพป้อแม่ไม่น่าคบ
แสงตะวันสาดส่องแยงตาชายหญิงที่ผ่านสงครามบนเตียงอย่างมาราธอนยาวนานตลอดทั้งคืน ทั้งสองยังคงนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเนื้อตัวของกันและกัน โดยไม่รู้ว่าลูกชายตัวน้อยกำลังยืนโงกเงกโคลงเตียงไปมา ชะเง้อคอมองหาพ่อแม่อยู่นานสองนาน"หนุนนนน ป้ออออ ป้ออออ หนุนนน" บะแต๋งเริ่มหว้าเหว่เพราะส่งเสียงเรียกพ่อกับแม่ แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เด็กชายตัวน้อยทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดหวัง แต่เพราะแพมเพิสเฉอะแฉะไปหมด หนูน้อยเริ่มไม่สบายตัวบะแต๋งฮึดสู้ลุกขึ้นมาตะเบ็งสุดเสียง "หนุนนนนน ป้อออออ กรี๊ดดดด"ด้วยอำนาจของเสียงกรี๊ดที่ดังลั่นบ้านทำให้ภาคีกับเหนือฟ้าผุดลุกนั่ง "พี่คีคะ ลูกร้องทำไม ไปดูลูกเร็วค่ะ"ผัวเมียไร้สติหอบเอาสภาพที่ยังเลอะเลือนวิ่งไปหาลูกชาย "ป้อกับแม่มาแล้วลูก"หนูน้อยหลุบตามองเท้าไล่ขึ้นมาถึงผมเผ้าชี้ฟูจนแทบจำไม่ได้ว่าคือพ่อกับแม่ของตนเอง แถมพ่อยังไม่ใส่เสื้อมีแต่กางเกงในตัวเดียว ส่วนแม่ก็อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยสวมแต่ยกทรงแล้วใส่กางเกงตลาดนัดคลองถมลายสับปะรดบะแต๋งตรึกตรอง แสดงว่าต้องแอบหนีไปเที่ยวที่ไหนมา แล้วก็ทิ้งลูกไว้ให้อยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย"ม่ายม่ายโค๊ะ แท๋งม่ายโค๊ะป้อกะหนุน""ไม่คบป้อกับแม่เห
Last Updated : 2025-01-06เหนือหัวใจภาคี บทที่ 46 วันของพ่อกับลูก
ภาคีกระเต็งบะแต๋งมาส่งเหนือฟ้าขึ้นรถตู้ไปเป็นล่ามพิเศษให้นักท่องเที่ยวจีนกลุ่มใหญ่ทัวร์รอบจังหวัดนครนายก"พี่เดือนผมฝากเหนือด้วยนะ""ได้เลยค่ะคุณภาคี" เดือนเพ็ญยิ้มกว้างนั่งรออยู่หน้าพวงมาลัยรถตู้พ่อเลี้ยงหนุ่มกำชับพลางปรายตามองไปยังภรรยาที่กำลังนั่งปาดลิปมันลงบนปากอย่างบรรจง ภาคีนึกอยากแกล้งจึงอุ้มบะแต๋งเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูลูกชาย"แต๋งแย่งไอ้แท่ง ๆ ที่มือบะหนุนน้อยให้ป้อหน่อยเน้อ""ปิ้งฉิ่บ" บะแต๋งแบมือสองข้างให้พ่อดู"ปิ้งฉิ่บคืออะไรลูก" ภาคีย่นคิ้ว"หมูปิ้งฉิ่บ"ลูกชายต่อรอง บะแต๋งชอบกินหมูปิ้งมาก คงเนื่องมาจากสมัยก่อนภาคีจีบเหนือฟ้าแรก ๆ มักจะซื้อหมูปิ้งให้กินอยู่บ่อยครั้ง"อ๋อ ป้อเข้าใจ๋แล้วเจ้า"สองพ่อลูกเดินเข้าไปหาแม่ด้านหลัง คุณพ่อส่งสัญญาณให้ลูกชายด้วยการกะพริบตา บะแต๋งน้อยยื่นมืออ้อมไปข้างหน้าแล้วฉกลิปสติกมาจากมือแม่อย่างไว ทำให้ลิปปาดจนเลยขอบปากของสาวอวบจนเลอะเทอะ"บะแต๋ง พี่คี เดี๋ยวเถอะพ่อลูกคู่นี้นี่" เหนือฟ้าย่างสามขุมเข้าไปหาดึงหูสามีข้าง หูของลูกชายอีกข้าง แต่เหมือนว่าคนขี้แกล้งก็ยังไม่สำนึก"ฮ่า ๆ ๆ กร๊ากกก" ภาคีกับบะแต๋งขำคราบลิปบนปาก"คืนนี้อดนมทั้งพ่อทั้งลูก"
Last Updated : 2025-01-07เหนือหัวใจภาคี บทที่ 47 แม่ลูกซิ่งฝ่าหลุม
สองวันแล้วที่เหนือฟ้าออกจากบ้านแต่เช้าตรู่แล้วกลับถึงบ้านเกือบห้าโมงเย็น พอกลับมาถึงปุปก็กินข้าวเป็นอ่างทำเอาภาคีกับบะแต๋งมองตาไม่กะพริบ สงสารแม่ที่เหน็ดเหนื่อยไปทำงานนอกบ้านทุกคืนภาคีจึงทำหน้าที่นวดตัวให้เหนือฟ้าโดยไม่บ่น ถึงแม้เขาจะกระเต็งลูกไปทำงานตรงโน้นตรงนี้ด้วยกันแต่โชคดีที่ตอนบะแต๋งอยู่กับเขาแทบจะไม่ดื้อเลย แต่อยู่กับแม่ทีไรพากันป่วนไปทั่วไร่ทุกที"พี่คงจะกลับเย็นหน่อย แต่พี่จะเอากับข้าวที่ร้านปลาเผาของแม่กลับมาฝากนะ อยากกินไรเพิ่มเติมก็แชตบอกพี่นะครับ" วันนี้ภาคีต้องขับรถไปประชุมที่ตึกเดอะเซฟเฟอะซิกส์ที่เขาเป็นหนึ่งในบอร์ดบริหารอยู่ที่นั่น"พี่คีหล่อจังเลยค่ะ หล๊อหล่อ" เหนือฟ้าเขินตัวบิดเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเพิ่งเคยเห็นสามีใส่ชุดสูทสีดำ พอเขาแต่งแบบนี้ก็ยิ่งดูเหมือนนายแบบ"พี่รู้ตัวแล้วว่าหล่อ" เขายิ้ม ดึงเอวอวบเข้ามาประชิดก้มลงซุกไซ้จมูกไปที่แก้มป่อง"แหวะ แหวะ" บะแต๋งกำลังนั่งจกข้าวเหนียวกับน้ำพริกหนุ่มสูตรของเด็กน้อยที่พ่อทำให้อยู่บนเก้าอี้เด็ก หนูน้อยพะอืดพะอมที่เห็นพ่อแม่สวีตกัน ทำให้มื้อเช้ากลายเป็นมื้อหวานอันแสนเลี่ยน"เป็นอะไรครับ อะไรติดคอรึเปล่า" เหนือฟ้าหันไปด
Last Updated : 2025-01-07เหนือหัวใจภาคี บทที่ 48 ช่วยบะหนุนกับบะแต๋ง
รถจี๊ปคันดำพุ่งทะยานเข้ามาจอดหน้าบ้านท่ามกลางมรสุม เป็นจังหวะเดียวกับที่รถกระบะโหลดสูงอีกคันของเขาขับชะลอเข้ามา อินเหลาลดกระจกลง"ป้อเลี้ยง คุณนายกับคุณแต๋งยังไม่มาเลยครับ คุณนายขับรถไปช่วยพวกเราเอามะยงชิดขึ้น""ว่าไงนะ เดี๋ยวฉันจัดการเองนายรีบไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ""โชคดีเน้อป้อเลี้ยง" อินเหลาตะโกนต้านเสียงสายฝนภาคีวิ่งกลับขึ้นรถแล้วขับผ่าความมืดไปหาแม่ลูกอย่างเป็นกังวล ระยะทางที่ขับไปถึงป่ามะยดชิดนั้นยาวไกลเกือบยี่สิบโลฟากเดียวกันสองแม่ลูกนั่งตัวหนาวสั่นเพราะรถขนอึควายคันนี้หมุนกระจกขึ้นไม่ได้"หนุนน้อยเราจะไปนารกหรือซาหวันดี" บะแต๋งในชุดคลุมฝนนั่งตัวสั่นหงึก ๆ ริมฝีปากกระทบกันจากความหนาวเหน็บ"โอ้ย แม่ไม่ไปทั้งคู่แหละลูก เรายังไม่ตายหรอกน่า หนูหนาวใช่ไหม มาครับหนูไปนั่งข้างหลังนะ" เหนือฟ้าประคองบะแต๋งให้ลุกขึ้น หนูน้อยก้าวขาไปนั่งเบาะหลัง แม้จะหนาวสั่นแต่ก็ไม่ออกปากบ่นใด ๆ"อี่แม่ ป้อจะมาช่วยหมู่เหาก่อ" บะแต๋งมองหามนุษย์ในสายฝนอย่างมีความหวัง"ป่านนี้ป้อน่าจะถึงบ้านแล้ว อาจจะกำลังขับรถมา เพราะป้อไม่มีทางปล่อยให้หมู่เฮาเป็นอะไรไปแน่ ๆ" เหนือฟ้าลูบแก้มเย็นเฉียบของลูกชาย"อะหยังหนุนตึ๋
Last Updated : 2025-01-08
Latest chapter
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 130 ป้อต้องทำบุญเน้อ
โรงพยาบาลทั้งครอบครัวเดินทางมาให้กำลังใจภาคีในวันที่มีผ่าตัดทำหมันกับหมอที่โรงพยาบาล หลังจากที่เขาตัดสินใจจะหยุดการสืบพันธ์ุนี้เพราะเกรงว่าภรรยาจะเผลอท้องขึ้นมาอีกในอนาคต และเพื่อแสดงตนว่าเขาจริงใจที่จะเสียสละเพื่อเธอดังนั้นวิธีการนี้จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดเพราะเขาอยากให้เหนือฟ้ารู้ว่าทายาททั้งหกคนของเขาจะเป็นของเธอตลอดไป และจะมีใครมีโอกาสแย่งชิงเขาไปจากเธอ"ปี้ปี้" หมูยอเดินเลาะไปมาเกาะแข้งเกาะขาพวกพี่ ๆ ขณะที่แป้งจี่นอนหลับอยู่บนตักแม่ ส่วนน้ำเงี้ยวนั้นนอนแผ่ยาวหนุนตักน่านฟ้าและนิ่มฟ้าเสมือนว่าพี่สาวพี่ชายเป็นเตียงนอนส่วนตัว"หมูยอคะมานั่งเฉย ๆ สิลูก" เหนือฟ้าอุ้มลูกชายสายปราดเปรียวที่ไม่ยอมหลับยอมนอน เอาแต่ปีนป่ายโซฟาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย"หม่ำ ๆ" หมูยอเริ่มเดินเหนื่อยหนูน้อยหยิบขวดนมในกระเป๋าสัมภาระเด็กที่วางอยู่บนเก้าอี้ แล้วเปิดฝาขวดนมบริการตัวเอง"อะหยังป้อต้องตัดหำโตยก๊ะ" น่านฟ้าสงสัยตั้งแต่พ่อบอกว่ามีนัดตัดสิ่งที่อยู่ใต้หว่างขา เด็กชายก็มีคำถามกับเธออยู่ตลอด"ป้อตัดเพื่อคุมกำเนิดพวกเราจะได้มีกันแค่หกคนไงคะ ไม่ดีเหรอหรือหนูอยากมีน้องเพิ่ม" เหนือฟ้าหันไปอธิบายกับลูกชาย"อึ๋ย
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 129 รักไม่เปลี่ยนแปลง
ล่วงเลยมาจวบจนแฝดสามตัวป่วนอายุย่างเข้าวัยหัดอ้อแอ้ ความโกลาหลก็เพิ่มระดับขึ้นทำให้ในแต่ละวันพ่อแม่ต้องสลับกันควักยาดมตอนนี้บะแต๋งขึ้นประถมศึกษาชั้นปีที่หกส่วนนิ่มฟ้าและน่านฟ้าขึ้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง“เย้นิ่งเป็นฉาวแล้ว” นิ่มฟ้าสะบัดผมเปียของตัวเองขณะสวมชุดกระโปรงแบบไม่มีเอี๊ยม เด็กหญิงชะม้อยชะม้ายชายตามองกระจกขณะที่แม่ทำหน้าที่จัดทรงผมตามระเบียบของโรงเรียนที่กำหนดว่าต้องมัดผมให้เรียบร้อย“แก่แดดแก่ลมเกินไปแล้วนะแม่คนนี้” เหนือฟ้ายื่นมือมาบีบแก้มอูมของลูกสาว“ที่รักอาหารเช้าเสร็จแล้ว” ภาคีตะโกนเสียงดังขึ้นมาบนห้องนอนชั้นสาม สองแม่ลูกจึงพากันลงไปลิ้มรสมื้อเช้าขณะที่แฝดสาม บะแต๋งและน่านฟ้านั่งประจำตำแหน่งที่โต๊ะอาหารของใครของมันเรียบร้อย ที่คอของหมูยอ แป้งจี่และน้ำเงี้ยวมีผ้ากันเปื้อนลายลายการ์ตูนคนละสี ผมของทารกวัยหนึ่งขวบกว่าเริ่มดกดำคลุมทั้งหัว“หม่ำ ๆ” หมูยอกระแทกช้อนส้อมกับเก้าอี้กินข้าวที่มีกระบะสำหรับใส่ภาชนะอย่างร้อนใจ“ครับเสร็จแล้วลูก” ภาคีวางถ้วยบะหมี่ผักหมูน้ำลงบนกระบะกินข้าวของแฝดสาม แล้วยกจานข้าวผัดปลาแซลมอนจานใหญ่มาตั้งตรงกลางให้บะแต๋ง นิ่มฟ้าและน่านฟ้าบริการตัวเองทว่า
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 128 น้ำเงี้ยวเห็นบางสิ่ง
หนึ่งสัปดาห์ของการปิดเทอมที่เงียบเหงาทำให้นิ่มฟ้าที่ใจจดจ่อรอคอยต้องออกไปหากิจกรรมทำพร้อมกับพี่น้อง ช่วงเช้าเด็กหญิงนั่งรถซาเล้งออกมากับภาคีที่กระเต็งน้ำเงี้ยวไว้ในเป้อุ้มทารก ในรถพ่วงข้างยังมีส้มปู๋กับบะแว้งและบะแปปเจ้าแพะแคระติดสอยห้อยตามมาด้วย ส่วนบะแต๋งกับน่านฟ้านั้นไปทำงานกับแม่ที่โรงเลี้ยงวนิลา"เทพมาสไม่มาหาหนูแล้วเหรอ" จู่ ๆ พ่อก็ตัดสินใจถามเด็กหญิงที่กำลังใช้คราดขุดมันม่วงโอกินาว่า นิ่มฟ้าผงะเล็กน้อยกับคำถามที่เธอไม่อยากตอบเท่าไหร่"ดะดะ" แต่เพราะน้ำเงี้ยวเอียงคอมองพี่สาวที่กำลังทำหน้าจ๋อย พี่จึงยิ้มกว้างเพื่อให้น้องสบายใจ"บ่มาแล้ว จะไปตี้ไหนก็ไปเต๊อะนิ่งมุดออนแล้วเจ้า" หนูน้อยวัยอนุบาลที่มีวาจาฉะฉานประหนึ่งคนโตตอบพ่อด้วยความมั่นใจ แล้วกลับไปใช้คราดถากหญ้าถอนมันต่อ"เขาเรียกว่ามูฟออนจ้ะ ทำใจ๋เต๊อะความรักก็แบบนี้แหละน้า" ภาคีอุ้มน้ำเงี้ยวออกมาแล้วจับใส่สนับเข่าให้เจ้าตัวเล็กหัดคลานไปบนพื้นดินและได้สัมผัสกับธรรมชาติอย่างเต็มที่"ตะตะ" น้ำเงี้ยวเห็นใครบางคนกำลังกวักมือเรียก หนูน้อยสวมหมวกลายดอกไม้กับชุดผ้าหม้อฮ่อมสไตล์ล้านนารีบเร่งคลานแบบติดเทอร์โบไปหาเป้าหมายที่กำลังเปล่งแสงเร
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 127 ภารกิจเลี้ยงน้อง
ผ่านมาแล้วเกือบเจ็ดเดือนแล้วที่เหนือฟ้ากับภาคีได้กลายเป็นพ่อแม่ลูกหก แม้ในแต่ละวันทั้งคู่จะวุ่นวายกับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็กต่างวัยทั้งหลาย แต่กลับไม่รู้เลยว่าการมีเด็กน้อยเหล่านี้เป็นภาระเพราะพวกเขามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเวลาอาชีพ เงินทองและความรักทว่ากลับมีเด็กหญิงเพียงคนเดียวที่กลายเป็นเด็กไม่สดใสร่าเริง เนื่องจากเธอเฝ้ารอคอยใครคนนั้นให้แวะเวียนมาหา โชคร้ายที่คำสวดอ้อนวอนและภาวนารวมทั้งการทำความดีของเธอไม่ได้ช่วยให้เทวดาคนโปรดปรากฏกายถึงแม้นี่จะเป็นวันปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่หนึ่ง แทนที่นิ่มฟ้าจะดีใจแต่เธอกลับรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะการไปเจอเพื่อน ๆ นั้นทำให้เธอได้พบกับความสนุกสนาน เสียงหัวเราะและพูดคุยของเพื่อนสนิทนั้นช่วยคลายความเหงาและความคิดถึงที่มีต่อเทพมาส“นิ่มฟ้าหนูมีการบ้านปิดเทอมหรือเปล่าคะ” เหนือฟ้าที่กำลังทำงุ่มง่ามวุ่นวายกับการเตรียมมื้อเช้าให้ทารกแฝดสามวัยอายุเจ็ดเดือนเศษอยู่หน้าเตาชะเง้อคอมองลูกสาวที่กำลังนั่งเฝ้าน้องในคอกกั้นโดยไม่พูดไม่จา “นิ่มฟ้าแม่ถามว่ามีการบ้านหรือเปล่าลูก” สาวอวบปิดเตาแก๊สแล้วล้างมือเดินไปดูอาการของลูกสาวที่ซึมเศร้าเหงาหงอยมาพักใ
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 126 โดนป้อจายเท
หลังจากครูนับเก้าและผอ.ทัพฟ้าเดินทางกลับบ้าน เช้าวันต่อมาหม่อมเจ้าภูวสินและเจ๊ต่ายจึงแวะเวียนมาหาลูกชายกับลูกสะใภ้ บริเวณโต๊ะรับประทานอาหารของห้องพักเด็กแฝดสองคนกำลังรอพี่ชายทำอุ่นข้าวกล่องในไมโครเวฟให้กิน ระหว่างที่พ่อกำลังวุ่นวายกับการช่วยแม่ประคองน้องแฝดสามเข้าเต้า“มาแล้วข้าวกระเพราไก่ของนิ่มฟ้า ส่วนนี่ข้าวหมูกระเทียมของน่านฟ้า” บะแต๋งใช้ถุงมือกันร้อนหยิบกล่องข้าวมาวางตรงหน้าน้องสองคนที่ยังคงสะลืมสะลือเหมือนยังไม่พร้อมตื่นนอน เพราะพยาบาลกับหมอเดินเข้ามาเช็กความดันเช็ดสุขภาพแม่ตลอดทั้งคืน“บ่กิ๋นข้าวกา” บะแต๋งนั่งลงข้างน้องสาว หยิบหวีมาสางผมน้องที่ยุ่งกระเซอะกระเซิงเด็กหญิงทำหน้าจ๋อยส่งให้พี่ชาย เพราะเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เธอเรียกเทวดาคนโปรดมาแต่เขากลับเบี้ยวไม่มาตามนัด“นิ่งตูดเต ป้อจายเตนิ่ง” นิ่มฟ้าผ่อนลมหายใจหนัก ๆ“ไผตี้ไหนทำย้ายฉิดใจ๋ก๋องปี้นิ่ง” น่านฟ้าถามพลางอมข้าวเก็บไว้ข้างแก้ม“อ้ายมาสทำย้ายใจ๋ปี้ ฉงฉัยมีฟันใหม่” เด็กหญิงคิดว่าเทวกุมารคงมีเด็กหญิงคนอื่นอยู่ในหัวใจ ถึงได้หมางเมินกับเธอเช่นนี้“ไม่หรอกน่า เทวดาก็มีภารกิจมากมายคงไม่มีเวลามาหาแฟนใหม่หรอก กิ๋นข้าวเต๊อะ” มื
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 125 หมูยอ แป้งจี่ น้ำเงี้ยว
9 เดือนต่อมาห้องคลอดบะแต๋ง นิ่มฟ้า น่านฟ้าและวงศาคณาญาติต่างนั่งลุ้นรอลุ้นกับทายาทคนใหม่ที่กำลังจะลืมตาดูโลก แต่มีเพียงคนเดียวที่เอาแต่เดินไปเดินมาจนทุกคนพากันเวียนหัว"หยุ๋ดเตวซะทีเต๊อะ อ้ายเมาหัวโจ้น ๆ แล้ว" บะแต๋งคว้าข้อมือน้องสาว"ก็นิ่งตื่นเต้นเจ้า" นิ่มฟ้าบอกพี่ชายพลางเหลือบมองหน้าประตูห้องคลอด"มานั่งตักอ้ายมา" บะแต๋งอุ้มน้องสาวนั่งลงบนตัก สวมกอดน้องแล้วจับมือที่เย็นเฉียบขึ้นมาเป่า"อ้ายแต๋งหนุนน้อยจะปดพัยก่อ" เด็กหญิงตบมือเปาะแปะลงบนมือพี่"ปลอดภัยสิครับ" พี่ชายกอดรัดน้องสาวแล้วโยกตัวเบา ๆ ขณะที่น่านฟ้าเพิ่งกลับมาจากร้านสะดวกซื้อพร้อมกับยายนับเก้าและตาทัพฟ้า เนื่องจากหม่อมเจ้าภูวสินกับเจ๊ต่ายติดธุระจึงส่งพ่อตาแม่ยายลูกชายมาแทน"น้องออกมารึยัง" เด็กชายนั่งลงพร้อมส่งเยลลี่รูปหมูให้พี่ชายกับพี่สาวกินเล่นระหว่างรอพ่อกับแม่"ยังเลย แต่เดี๋ยวก็คงออกมาแล้วล่ะ" บะแต๋งหันไปคุยกับน้องชายพลันนั้นไฟที่หน้าห้องคลอดก็ดับลงพร้อมกับประตูที่เปิดออก เตียงผู้ป่วยที่มีร่างเหนือฟ้านอนยิ้มแป้นชูสองนิ้วออกมาให้ลูกทั้งสามคนและครอบครัวของเธอและสามีขณะที่ภาคีเดินตามออกมาหลังสุดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับหย
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 124 ทำความดีแลกเงิน
เด็กหญิงเปิดโคมไฟดอกไม้ที่หัวเตียงนั่งพับเพียบไหว้พระแล้วเริ่มอธิษฐานถึงพระจันทร์กลมโตที่ซ่อนตัวอยู่หลังม่านเมฆสีเทา"อ้ายมาสฉา อ้ายมาสฉุดหย่อมาหานิ่งเต๊อะ" นิ่มฟ้าประสานมือแน่น มองท้องฟ้าที่เคลื่อนตัวผ่านหน้าต่างห้อง ทว่าเทพมาสกลับไม่ปรากฏกายเสียที หนูน้อยนั่งรอนอนรอจนตาแทบปิด แล้วรู้สึกน้อยอกน้อยใจที่เทวดาคนโปรดไม่ยอมมาหาแต่ช่วงเวลาเคลิ้มหลับเทพมาสกลับร่วงตุ้บลงมาบนเตียงของนิ่มฟ้าโป๊ก!หน้าผากของทั้งคู่เขกชนกัน"โอ๊ย! เจ๋บ ๆ" นิ่มฟ้าจับหน้าผากของตน ดวงตากลมใสสอดประสานกับคนด้านบน เทวกุมารรูปหล่อกะพริบตาปริบ ๆ นิ่มฟ้าได้โอกาสรวบกอดอีกฝ่ายเสมือนเป็นตุ๊กตาขนาดเท่ามนุษย์"ได้โอกาสเอาใหญ่เชียว" เขายิ้มแต่ก็ไม่ได้ห้ามปรามเด็กหญิง แต่รู้ดีว่าไม่เหมาะสมจึงรีบดึงตัวออกอย่างว่องไว"อ้าว หนีนิ่งตำไมล่ะ นิ่งกิ๊ดเติงหาอ้ายมาสเน้อ" นิ่มฟ้าคลานสี่ขามาถึงปลายเตียง แล้วนั่งพับเพียบเรียบร้อยทำหน้าจ๋อย"เป็นเด็กเป็นเล็กไม่สมควร" เขามักจะย้ำเรื่องความไม่สมควรจนเด็กหญิงจำได้ขึ้นใจ"ตำไมซอบอู้เรื่องไม่ฉมควร ไม่ฉมควรเป็นยังไงเจ้า""เอาไว้อธิบายวันหลังละกัน ตอนนี้ดึกมากแล้วน้องควรนอนหลับ" เทพมาสพยักพเยิดใ
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 123 จ้างป้อดูแลแม่
ภารกิจที่ญี่ปุ่นจบลงอย่างรวดเร็วแม้ก่อนวันเดินทางภาคีต้องไปเป็นวิทยากรที่มหาลัยเก่าพร้อมกับพาบะแต๋งไปโชว์ตัว เนื่องจากคลิปที่เป็นไวรัลในญี่ปุ่นนั้นมีภาพการแสดงของบะแต๋งและหุยหุยรวมอยู่ด้วย นอกจากนี้ทุกคนยังให้การต้อนรับและชื่นชมเขาและลูกชายอย่างอบอุ่น หลายคนยังออกปากว่าถ้ามีโอกาสจะไปเที่ยวที่ไร่พิทักษ์มหิงสาเพื่อชมการแสดงควายแคระหลังจากเดินทางถึงบ้าน ครอบครัวเขาและครอบครัวภรรยาต่างแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ขณะที่เหนือฟ้ามีอาการเจ็ทแลคทำให้มีอาการอ่อนเพลีย ทั้งที่กลับมาได้เกือบสามวันแล้วแต่เธอกลับไม่สดใสร่าเริงนั่นจึงจนทำให้ภาคีเริ่มวิตกจริต"เหนือโอเคไหม ไม่สบายตัวตรงไหนบอกพี่นะ" เขาหยิบหวีมาสางผมที่พันกันยุ่งเหยิง รู้เลยว่าภรรยากำลังเหนื่อยล้าขนาดผมเผ้ายังไม่หวีให้เรียบร้อย"แค่เหนื่อยค่ะ แล้วเหนือก็รู้สึกกลัวด้วย ฮึก..ฮึก" เธอมักจะเห็นภาพตอนที่ตัวเองตกเลือดซ้ำ ๆ ในหัว ครั้งนั้นมันเหมือนฝันร้ายที่ฝังอยู่ในใจของเธอเรื่อยมา เหตุการณ์ในวันวานที่สูญเสียลูกคนที่สองไป"ไม่เป็นไรครับ ดีแล้วที่กลัว การที่เรากลัวไม่ใช่เรื่องเลวร้ายนะ และเวลาที่เหนือกลัวพี่จะได้รู้ว่าต้องดูแลเหนือยังไง" เข
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 122 ดูเพนกวินและศาลเจ้า
กองถ่ายรายการให้เวลาเด็กทั้งสามคนซักซ้อม เหนือฟ้าที่นั่งกินผลไม้จนจุกจึงลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย เดินมาให้กำลังใจลูก ๆ“บะแต๋ง นิ่มน่านมาหาแม่เร็วค่ะ” เหนือฟ้ากวักมือเรียกแก๊งเด็กแสบจึงรีบสับขาไปหาอย่างไว“มีอะหยังบะหนุนน้อย” บะแต๋งกุมมือแม่“แม่แค่อยากให้กำลังใจครับ แม่เชื่อว่าพวกลูกทำได้” เหนือฟ้าลูบศีระษะเล็กของลูกทั้งสามคนละที“แต๋งทำได้ครับ” บะแต๋งโผเข้ากอดแม่ พิงหน้ากับท้องเพื่อขอกำลังใจจากน้องแฝดสามที่กำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่ช้า “อ้ายขอกำลังใจ๋หน่อยเน้อละอ่อนทั้งหลาย” “น่านก็ตำได้ น่านไปฝึกฉ้อมกับปาขี้ก่อนเน้ออี่แม่” น่านฟ้าชูสองนิ้ววิ่งนำไปหาพ่อเป็นคนแรก ตามด้วยบะแต๋งเป็นคนที่สอง เหลือเพียงนิ่มฟ้าที่ยังยืนท่องภาษาญี่ปุ่นวนไปเวียนมาด้วยความไม่มั่นใจ“คนนี้ล่ะทำได้หรือเปล่า” เหนือฟ้ายื่นมือไปให้ลูกสาวจับ เด็กหญิงจับมือแม่มาหอมเพื่อสร้างกำลังใจให้ตนเอง“นิ่งตำอย่างอื่นได้จ้าว แต่นิ่งจำปาสายี่ปุ่งบ่ได้” นิ่มฟ้าบอกปัญหาที่ตนเองมีให้แม่ฟัง“เขาให้พูดว่า ชิอาวาเสะ เดส เนะ ก็แค่คำพูดเพียงหกคำเท่านั้นเอง เหมือนตอนที่หนูนับควายหกตัวนั่นแหละ”เพราะเธอรู้ดีว่าลูกสาวเห็นทุกอย่างเป็นควายไปซะหม
