เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0525
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0526
ทุกคนในลานบ้านต่างพากันกระซิบกระซาบ เสียงดังไปถึงทางฝั่งซ่งชิงเหยียนอย่างรวดเร็วมากเมื่อครู่พวกหานซีเยว่ไปต้อนรับแขกที่แห่งอื่น บัดนี้กลับมีเพียงซ่งชิงเหยียนและจิ่นอวี้อยู่ด้วยกันยังมีหญิงออกเรือนแล้วสองสามคนเข้ามาสนทนาด้วยเดิมทีซ่งชิงเหยียนก็คิดอยากรับชมความครึกครื้น เอียงหน้าหันไปทางนั้น “จิ่นอวี้ ทางฝั่งนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”เผยฉู่เยี่ยนกลับยืนข้างกายซ่งชิงเหยียนอยู่ตลอดไม่รอให้จิ่นอวี้ขยับ เขาเดินออกไปทางฝั่งนั้นหลายก้าวหลังผ่านไปครู่หนึ่ง รีบก้าวเท้าฉับไวกลับมา “พระสนม ดูเหมือนจะเป็นองค์หญิงหย่งอันเพคะ”ซ่งชิงเหยียนได้ยินก็ขมวดคิ้ว หญิงออกเรือนแล้วหลายคนหันมองทางซ่งชิงเหยียนอย่างอกสั่นขวัญแขวน กลัวนางจะเกิดโทสะขึ้นมานางกลับไม่ใส่ใจ อย่างไรเสียจิ่นซินและหวานหว่านล้วนมิใช่คนยอมเสียเปรียบแต่เพราะแปลกใจมาก จึงลุกขึ้นยิ้มพลางมองหญิงออกเรือนแล้วหลายท่านนั้น “ทุกท่านนั่งไปก่อน ข้าจะไปดูหย่งอันสักหน่อย”พูดจบก็ไม่ต้องให้จิ่นอวี้ประคอง ก้าวเท้าออกไปทางฝั่งลู่ซิงหว่านด้วยตนเองเห็นซ่งชิงเหยียนจากไป เหล่าฮูหยินทางด้านหลังกระซิบขึ้นมา“คิดไม่ถึงว่าหวงกุ้ยเฟยถึงขั้นเข้าถึ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0527
‘ท่านแม่ ท่านจัดการเรื่องของท่านดีๆ เถอะ อุ้มเด็กคนหนึ่งไม่มีความน่าครั่นคร้ามเอาเสียเลย’ซ่งชิงเหยียนหัวเราะ นี่ถึงหมุนตัวมองทางซิงเหนียวเหนี่ยวและซิงฮูหยินตรงหน้า“คุณหนูซิงมิได้ตั้งใจกระนั้นหรือ?” ซ่งชิงเหยียนเอ่ยปากอีกครั้ง ไม่มีสีหน้ามีความสุขเหมือนเมื่อครู่แล้ว สุ้มเสียงเย็นชาปานน้ำค้างแข็งทำให้ซิงเหนียวเหนี่ยวกลัวจนพูดไม่ออก“ทูล...ทูลพระสนม ใช่เพคะ”“แต่ข้าได้ยินอย่างชัดเจน ว่าเจ้าขวางหน้าองค์หญิงหย่งอันอยู่หลายหน”จิ่นซินหันมองซ่งชิงเหยียนอย่างแปลกใจ ที่แท้พระสนมก็รู้แล้วนับตั้งแต่พระสนมปรากฏตัวออกมา นางก็ยืนอยู่ที่ฝั่งหนึ่งไม่ได้พูดอะไร นางยังจำสิ่งที่จิ่นอวี้สอนเมื่อหลายวันก่อนได้ อยู่ในวังไม่ว่าอะไรก็ล้วนดี แต่ออกมาแล้ว นางเป็นหน้าตาของตำหนักชิงอวิ๋นดังนั้นจะทำให้คนคิดว่าตำหนักชิงอวิ๋นไม่มีกฎระเบียบไม่ได้ไม่รอให้ซิงฮูหยินและซิงเหนียวเหนี่ยวอธิบาย ซ่งชิงเหยียนเอ่ยปาก “ในเมื่อวันนี้เป็นวันดีของคุณชายตระกูลหานและคุณหนูตระกูลเสิ่น ก็อย่าได้เห็นเลือดเลย”ซิงฮูหยินได้ยินก็เงยหน้าขึ้นช้อนตามองซ่งชิงเหยียน ภายนอกล้วนพูดว่าหวงกุ้ยเฟยอุปนิสัยอ่อนโยนที่สุด เหตุใดตอนนี้ถึงข
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0528
หลังซิงเหนียวเหนี่ยวและซิงฮูหยินออกจากจวนหานแล้ว ลู่ซิงหว่านถึงโผเข้าหาอ้อมกอดของซ่งชิงเหยียนอย่างชมชอบพึงพอใจ‘ท่านแม่ข้ายอดเยี่ยมยิ่งนัก ทั้งออกหน้าแทนหวานหว่าน ทั้งทำเรื่องมีเมตตาอีก!’‘ท่านแม่เป็นแม่ที่ดีที่สุดเลย’‘คราวนี้ซิงเหนียวเหนี่ยวคนนั้นก็จะได้จดจำเอาไว้ นางอยากล่วงเกินใครก็ย่อมได้ ก็แค่ต้องอยู่ห่างข้ามากหน่อยจึงจะดี’ซ่งชิงเหยียนอุ้มนางมาและหอม นี่ถึงกลับไปนั่งที่ตำแหน่งของตนลู่ซิงหว่านเองก็ไม่ใส่ใจไปเล่นกับดอกไม้อะไรอีก เดินเล่นตลอดช่วงเช้านางเองก็เหนื่อยแล้วอย่างไรเสียวันเวลายังอีกยาวไกล วิชาสื่อสารกับวิญญาณของนางนี้รอมาได้นับหลายร้อยปี ย่อมไม่ขาดช่วงเวลานี้ไปซ่งชิงเหยียนนั่งได้ไม่นานนัก หานฮูหยินกลับก้าวเท้าฉับไวเข้ามา “หวงกุ้ยเฟยโปรดลงโทษด้วย เป็นหม่อมฉันดูแลไม่ดีเองเพคะ”พูดไปก็คุกเข่าลงซ่งชิงเหยียนรีบส่งสัญญาณให้จิ่นซินไปประคองคน “หานฮูหยินพูดอะไรกัน ก็แค่เด็กไม่รู้ความคนหนึ่ง วันนี้เป็นวันดีของคุณชายบ้านเจ้า ฮูหยินยุ่งอยู่กับงานเลี้ยงก็พอ”หานฮูหยินกล่าวขอบคุณอย่างอารมณ์ดีเมื่อครู่นางยังยุ่งกับการรับแขก ได้ยินเรื่องนี้ที่เรือนส่วนใน ก็ร้อนใจจนฝ่าเท้า
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0529
วันนี้องค์ชายสามอารมณ์ดีมาก ย่อมต้องดีใจแน่นอนวันนี้เขาอยู่ข้างกายองค์รัชทายาท กลับไม่เห็นใครมาชนแก้วคารวะกับเขา อีกทั้งยังไม่มีการกระทำผิดแปลกอะไรตรงข้ามกัน กลับมีคนมาชนแก้วกับเขาไม่น้อย สุ้มเสียงเปี่ยมความเคารพตนรู้สึกมีความสุขขึ้นมาบ้างอย่างอดไม่ได้ เพื่อคุ้มกันอันตรายขององค์ชายสาม วันนี้ข้างกายเขาได้ก่วงเฉียนมาปรนนิบัติ แต่ไหนแต่ไรมาก่วงเฉียนล้วนเป็นคนประหยัดถ้อยคำคนหนึ่งทำได้เพียงเกลี้ยกล่อมเขาเสียงค่อย “องค์ชายดื่มสุราน้อยลงหน่อยเถิดพ่ะย่ะค่ะ ประเดี๋ยวจะเสียเรื่องเอาได้”องค์ชายสามกลับโบกมือไม่ใส่ใจ เดินท่ามกลางกลุ่มคนต่อก่วงเฉียนทำได้เพียงระวังตัวอยู่ตลอดส่วนองค์รัชทายาทถือจอกสุราเดินไปกลับ มองดูแล้วดื่มไปไม่น้อย แท้จริงแล้วกลับไม่ได้ดื่มแม้หยดเดียวในที่สุดก็มาถึงสถานที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง องค์ชายรองถึงมีเวลาสนทนากับองค์รัชทายาท แต่ยังจำเรื่องหรงเหวินเมี่ยวอยู่ภายในใจองค์รัชทายาทเองก็เห็นท่าทางลังเลของเขา ยิ้มพลางสบมององค์ชายรอง “จิ่นอวี้ เจ้ามีเรื่องพูดก็พูดออกมาเถอะ มีเรื่องอะไร พวกเราพี่น้องสามารถปรึกษากันได้”องค์ชายรองเองก็เก็บท่าทางเก้อกระดากของตน ก้มหน้
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0530
ยามที่พวกซ่งชิงเหยียนออกจากจวนแม่ทัพหาน ก็เป็นยามเว่ยสามเค่อแล้วเพราะกังวลจะรบกวนเวลาพักผ่อนขององค์หญิงใหญ่ ซ่งชิงเหยียนให้ขันทีขับรถม้าอ้อมเมือง หวานหว่านเองก็จะได้สัมผัสบรรยากาศของตลาดนอกวังอีกด้วยทว่าไม่รู้บังเอิญหรือไม่ หลังผ่านช่วงกลางวันก็คือช่วงเวลาพักผ่อนยามบ่าย บนถนนยังมีคนไม่มากดังเดิมยิ่งไปกว่านั้น ผ่านไปได้ครึ่งทาง ลู่ซิงหว่านถึงขั้นหลับไปแล้วก่อนนอน ลู่ซิงหว่านยังบ่นงึมงำไม่หยุด‘ท่านแม่ ภายนอกวังดีเหลือเกิน อยากไปที่ใดก็ไปที่นั่นได้’‘บรรยากาศนอกวังคล้ายสดใหม่เป็นพิเศษนะ! ท่านแม่...ง่วงเหลือเกิน...’ซ่งชิงเหยียนหันมองข้างหน้า หันกลับมาอีกครั้ง ลู่ซิงหว่านที่ถูกจิ่นอวี้อุ้มอยู่ในอ้อมกอดก็ก้มหน้า ถึงขั้นหลับไปแล้วเห็นนางเป็นเช่นนี้ หางตาซ่งชิงเหยียนยกขึ้นน้อยๆ มุมปากกระตุกเบาๆนางหมุนตัวเปิดผ้าม่านเผยฉู่เยี่ยนขี่ม้าขนาบอยู่ทางด้านข้างมองเห็นการกระทำเล็กๆ ของซ่งชิงเหยียนในทันที เอ่ยปากถามว่า “พระสนม มีอันใดหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ซ่งชิงเหยียนส่งเสียง ‘ชู่ว์’ เบาๆ “ให้รถม้าวิ่งช้าลงหน่อย หวานหว่านหลับแล้ว”เผยฉู่เยี่ยนได้ยินก็หัวเราะ หันไปออกคำสั่งคนขับรถม้ากลับบ่
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0531
เดินไปอีกหลายก้าว ทันใดนั้นองค์หญิงใหญ่นึกบางอย่างขึ้นได้อย่างกะทันหัน หันหน้าไปมองข้างหลัง เอ่ยปากถามอย่างสงสัย “เหตุใดวันนี้ท่านน้าไม่พาหวานหว่านมาด้วยเล่า? แต่กลับพาจิ่นซินออกมาเพียงคนเดียว”“หวานหว่านกำลังนอนหลับ จิ่นอวี้อุ้มเดินอยู่บนระเบียงทางเดิน ดังนั้นจึงช้าไปบ้าง” พูดถึงตรงนี้ ซ่งชิงเหยียนก็หันหน้ากลับไปมอง กลับช้ามากจริงๆนางคล้ายสังเกตไม่เห็นเลยว่า เมื่อครู่ฝีเท้านางเร็วมากเพียงใดบ่าวตัวน้อยคนนั้นเกือบต้องวิ่งเหยาะๆ ถึงจะถามนางทันคนมามาก ย่อมไม่สามารถพูดกันบนระเบียงทางเดินได้ สองสามคนจึงเข้าไปภายในห้องวันนี้ร้อนมาก ข้างนอกยังมีลมอยู่บ้าง ภายในห้องกลับร้อนอบอ้าว ก็เพราะองค์หญิงใหญ่กำลังตั้งครรภ์จึงกลัวร้อน ดังนั้นจึงให้ยกน้ำแข็งเข้ามาตั้งแต่แรกเห็นซ่งชิงเหยียนนั่งลงแล้ว องค์หญิงใหญ่ถึงเอ่ยปากถาม “เหตุใดวันนี้ท่านน้ามีเวลาว่างออกจากวังได้หรือเจ้าคะ?”ฉินหางเองก็ช่วยงานอยู่ทางด้านข้าง ยกน้ำชาให้ซ่งชิงเหยียนหนึ่งถ้วยซ่งชิงเหยียนมองไอร้อนของชานั้น ยากจะดื่มลงไปได้ ทำเพียงมองดูทีหนึ่ง กลับไม่ยกขึ้นมาหันมององค์หญิงใหญ่ พูดว่า “บัดนี้เจ้าอยู่ในจวนจนเลอะเลือนไปแล้ว วั
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0532
นางรู้ว่าก่อนหน้านี้ตอนท่านน้าคลอดหวานหว่านถูกพระสนมเต๋อเฟยลอบทำร้าย ดังนั้นจึงระแวดระวังถึงเพียงนี้ส่วนซ่งชิงเหยียนพูดจบประโยค ก็อึ้งงันไปนางคล้ายพี่หญิงมากขึ้นไปทุกทีแล้วคล้ายนาง ชอบบ่นนั่นนี่แต่ไหนแต่ไรมานางเป็นคนไม่ใส่ใจต่อสิ่งใด สรุปคือยามฝึกวิชายุทธ์ไม่ทันระวังจึงทำให้ตนเองได้รับบาดเจ็บ พี่หญิงมักบ่นนางอยู่ข้างหลังให้นางระวังมิให้ได้รับบาดเจ็บ ให้นางระวังมิให้ทำให้คนอื่นบาดเจ็บทว่าทุกครั้งนางได้รับบาดเจ็บ พี่หญิงมักช่วยใส่ยาให้นางทุกครั้งนางทำให้คนอื่นบาดเจ็บ ก็เป็นพี่หญิงลากนางไปขอโทษอีกฝ่าย ซ่งชิงเหยียนรู้เช่นนี้ไม่ดี แต่เพียงนึกถึงพี่หญิง นางก็ตกอยู่ในห้วงอารมณ์นี้ ทรมานยิ่งนัก“พระสนมหวงกุ้ยเฟย ซิงรั่ว” ยังดีฉินหางมาขัดอารมณ์นี้ของพวกนาง เห็นบ่าวตัวน้อยทางด้านหลังถือจานหลายใบเข้ามา วางลงบนโต๊ะหน้าซ่งชิงเหยียน “นี่คือปิงเล่าที่ระยะนี้หอชมจันทร์ขาย พระสนมหวงกุ้ยเฟยออกจากวังได้อย่างยากยิ่ง จะต้องลองชิมดูพ่ะย่ะค่ะ”“ผลไม้ในปิงเล่านี้ ได้ยินมาว่าผ่านการแช่แข็งมาก่อนจึงเย็นมากนัก ตรงข้ามกัน เหมาะกับวันฤดูร้อนเช่นนี้มาก”ฉินหางดันจานทั้งหมดไว้ต่อหน้าซ่งชิงเหยียน เ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0533
‘โอ้โห นี่คือปิงเล่าในตำนานหรือ?’‘ดูแล้วน่าอร่อยมากทีเดียว ข้าอยู่ที่โลกแห่งการบําเพ็ญเพียรยังไม่เคยกินเลย! มิน่าตอนนั้นท่านอาจารย์พูดว่าอาหารของโลกมนุษย์นั้นอร่อย!’‘ท่านแม่ ท่านแม่ หวานหว่านอยากกิน’ลู่ซิงหว่านนึกถึงตรงนี้ พลันยื่นมือน้อยๆ ดีดดิ้นจะหยิบจานตรงหน้ากลับถูกซ่งชิงเหยียนคว้าขยับออกไป หลังจากนั้นใช้ช้อนเล็กป้อนเข้าปากของลู่ซิงหว่านพอป้อนเข้าปาก ดวงตาของลู่ซิงหว่านก็สว่างวาบทันใดองค์หญิงใหญ่สังเกตปฏิกิริยาของลู่ซิงหว่านอย่างละเอียดตลอดเวลา เมื่อเห็นท่าทางเล็ก ๆ ของนาง ย่อมอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “หวานหว่านเป็นเด็กฉลาดจริงๆ”ลู่ซิ่งหวานกินคำแล้วคำเล่าอย่างหยุดไม่ได้ ท้ายที่สุดก็กินถ้วยนั้นจนหมดเกลี้ยงและยื่นมือไปคว้าถ้วยตรงหน้าขององค์หญิงใหญ่เพื่อจะกินอีก“หวานหว่านไม่ควรกินแล้ว” ซ่งชิงเหยียนโน้มน้าวพูดี “เจ้ายังเป็นแค่เด็กน้อย!”ลู่ซิงหว่านย่อมเข้าใจดีและไม่ดึงดันอีก นางพลิกตัวลงจากตัวของซ่งชิงเหยียน เตรียมเดินออกไปข้างนอกทันทีก่อนจากไปยังบ่นงึมงำ‘เสียดายจัง พี่ฉยงหัวไม่ได้กิน!’‘พี่ฉยงหัวต้องชอบปิงเล่าแบบนี้เหมือนกันแน่ ครั้งหน้าต้องพาพี่ฉยงหัวมาด้วยถึง
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0601
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0600
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0599
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
