แชร์

บทที่ 0517

ซ่งชิงเหยียนก็นั่งบนตำแหน่งประธานเช่นนี้ สายตากวาดมองสตรีแต่งกายงดงามภายในลานบ้าน

คนแรกที่เข้าตานาง ย่อมเป็นหรงเหวินเมี่ยวที่กำลังยืนอยู่กับหานซีเยว่

ซ่งชิงเหยียนพูดกับจิ่นซินที่อยู่ด้านข้าง “ไม่เห็นหรงเหวินเมี่ยวเข้าวังมานานมากแล้ว ไม่รู้นางสูงขึ้นหรือผอมลง ดูแล้วคล้ายสูงโปร่งมากขึ้นไม่น้อย”

ขณะซ่งชิงเหยียนกำลังทอดสายตามองหรงเหวินเมี่ยวอยู่นั้น เหออวี่เหยาก็เดินเข้ามาทางฝั่งหนึ่ง ทำความเคารพซ่งชิงเหยียน “ถวายพระพรหวงกุ้ยเฟย”

เห็นเหออวี่เหยา ซ่งชิงเหยียนก็รู้สึกเสียดายขึ้นภายในใจอย่างอย่างอดไม่ได้

นางคิดถึงมารดาจากไปก่อนวัยอันควรของเหออวี่เหยา เผยเสียน

คนใจคอโหดร้ายอย่างเหอหย่งนี้ ไม่ช้าก็เร็วต้องตกนรกเป็นแน่

“รีบลุกขึ้นเถิด!” ซ่งชิงเหยียนโบกมือให้นาง เป็นสัญญาณให้นางเข้าใกล้ตนอีกนิด “บัดนี้เรื่องภายในบ้านเรียบร้อยดีแล้วหรือไม่?”

เหออวี่เหยารู้ว่าญาติผู้น้องเล่าเรื่องเหล่านี้ให้หวงกุ้ยเฟยทั้งหมดแล้ว ดังนั้นยามเผชิญหน้าจึงไม่มีอะไรให้ปิดบังอีก

เพียงหัวเราะเบาๆ “ทูลพระสนม ทั้งหมดล้วนเรียบร้อยดี น้องหญิงของหม่อมฉันก็ตามกลับมาแล้วเพคะ”

“เพียงแต่บัดนี้อุปนิสัยของน้องหญิงเปลี่ยนไปม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status