บทที่ 0274

และผู้ที่สนทนากับสนมเยว่กุ้ยเหริน คือสนมเล่อกุ้ยเหรินที่บัดนี้ตั้งครรภ์แล้ว

“นึกไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าวรยุทธ์ของพระสนมหวงกุ้ยเฟยจะสุดยอดเช่นนี้”เมื่อกล่าวถึงพระสนมหวงกุ้ยเฟย สนมเล่อกุ้ยเหรินเต็มไปด้วยความภูมิใจเล็กน้อย “พระสนมหวงกุ้ยเฟยยังจิตใจดีอีกด้วย!”

“หลายวันก่อนข้าอารมณ์ไม่ค่อยมั่นคงนัก ก็ได้พระสนมหวงกุ้ยเฟยนี่แหล่ะทูกฝ่าบาทให้มารดาข้าเข้าวังมาอยู่กับข้าหนึ่งวัน”สนมเล่อกุ้ยเหรินกล่าวเสียงเบา

แต่เพราะเรื่องนี้ไม่ให้ใครรู้มากนัก ดังนั้นเมื่อก่อนสนมเยว่กุ้ยเหรินถึงไม่รู้

“จริงหรือ?”ในสายตาของสนมเยว่กุ้ยเหริน เหล่าพระสนมที่มียศสูงกว่านิดหน่อยเหล่านี้ ไม่คอยมองคนตัวเล็กๆ อย่างตัวเองอยู่ในสายตาเลย

บิดาตนเป็นเพียงเซวียวเหว่ยเจียงจวินขั้นสี่ เบื้องหลังไม่มีวงศ์ตระกูลให้พึ่งพิง ส่วนตนนั้นก็เป็นแค่คนหน้าตาธรรมดาคนหนึ่ง ทั้งยังแย่งชิงความโปรดปรานก็ไม่เป็น และเป็นคนใจไม่สู้ เข้าวังมาเจ็ดแปดปีแล้วก็ยังออกไปไม่ได้

เรื่องที่พระสนมเต๋อเฟยกระทำต่อสนมฟางกุ้ยเหรินในอดีต นางก็รู้แค่เพียงผิวเผินเท่านั้น บางครั้งคิดว่าไม่มีเด็กก็โชคดีเหมือนกัน แถมยังรักษาชีวิตตัวเองได้ด้วย

ทว่าในวังที่กว้างขวางซับซ