แชร์

บทที่ 0260

หลังจากจิ่นรุ่ยออกจากตำหนักชิงอวิ๋นไปแล้ว พระสนมเหวินเฟยก็ทักทายกับซ่งชิงเหยียนไม่กี่คำแล้วกลับไปยังตำหนักหานกวางของตน

องค์ชายสี่เดินทางไปยังตำหนักหานกวางพร้อมกับอี้ซวนอ๋องและพระชายา เนื่องจากนึกถึงคำกำชับของเสด็จพี่ เขาจึงไม่ได้พูดอะไรตลอดทาง

ทำให้อี้ซวนอ๋องและพระชายาที่เดินตามหลังรู้สึกสับสนอยู่บ้าง เมื่อครู่ดูเหมือนองค์ชายสี่จะเป็นเด็กที่รู้กาลเทศะ แต่ตอนนี้เหตุใดถึงเย็นชาเช่นนี้

หรือว่าเมื่อครู่แสดงออกเพียงเพื่อเอาใจฮ่องเต้ต้าฉู่เท่านั้น?

ขณะที่ทั้งสองกำลังครุ่นคิด ก็เข้ามาถึงตำหนักหลักของตำหนักหานกวางแล้ว

พระสนมเหวินเฟยไล่ทุกคนออกไปแต่แรก เหลือเพียงนางกำนัลคนสนิทที่ติดตามมาจากแคว้นต้าลี่เท่านั้น

หลังจากปิดประตูห้องโถง พระสนมเหวินเฟยรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปต้อนรับอย่างรวดเร็ว ด้วยความตื่นเต้นจนก้าวเดินสะดุดเล็กน้อย

แม้แต่นางกำนัลเองก็ยังมีน้ำตาคลอ

นางเป็นนางกำนัลที่รับใช้ราชวงศ์ต้าลี่ ตามองค์หญิงมาแต่งงานที่แคว้นต้าฉู่ และใช้ชีวิตอยู่ในดินแดนต่างถิ่นมากว่าสิบปีแล้ว

นึกถึงความทุกข์ทรมานที่พระสนมของตนได้ประสบมาตลอดหลายปีนี้ จึงไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้

พระชายาอี้ซวนอ๋องรีบเดินเข้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status