บทที่ 0247

[โชคดีที่วันนี้ท่านแม่พาข้ามาเข้าร่วมพิธีแต่งตั้งนี้ด้วย แม้แต่รุ่นหลังก็ยังสง่างามเช่นนี้ ยากที่จะจินตนาการได้ว่า ในเวลานั้นเสด็จป้าจะงดงามมากแค่ไหน]

[ฝ่าบาทรัชทายาทมีชีวิตชีวา แต่งงานกับบุตรสาวของท่านโหวที่ทุกคนยกย่องในเมืองหลวง เป็นคําพูดที่ดีแค่ไหน มิน่าล่ะเสด็จพ่อถึงรักเสด็จป้ามากเหลือเกิน หากเป็นคนอื่นก็ปล่อยวางไม่ได้เช่นกันหนา!]

[ส่วนท่านแม่ก็เลิกคิดไปได้เลย วันหลังท่านก็ดูแลชีวิตของหว่านหว่านน้อยของท่านให้ดีก็พอแล้ว]

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยได้ยินเสียงในใจของลู่ซิงหว่านก็อดที่จะเกิดความเศร้าโศกในเล็กน้อยไม่ได้ พี่สาวของตนเอง คนดีเช่นนั้นกลับต้องมาตายในมือพระสนมเต๋อเฟย

ถ้าหากว่าท่านพี่ยังอยู่ วันนี้จะเป็นวันดีแค่ไหน ลูกชายทั้งมีความสามารถและกตัญญู บัดนี้ได้นั่งบัลลังก์รัชทายาทอย่างมั่นคงแล้ว ลูกสาวก็ตามพบคนที่รัก แม้กระทั่งตอนนี้หลานชายคนเล็กก็กําลังจะคลอดแล้ว

แน่นอนว่าฮ่องเต้ต้าฉู่ยอมปล่อยวางลงไม่ได้ ทุกๆ ประโยคของลู่ซิงหว่านช่างทิ่มแทงหัวใจของเขายิ่งนัก

เขามอบงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ให้กับชิงหย่าจริงๆ และมอบพิธีแต่งตั้งฮองเฮาที่ยิ่งใหญ่ให้กับนาง แต่ทว่าในที่สุดนางก็ไม่สามารถอยู่