แชร์

บทที่ 0245

พระสนมหวงกุ้ยเฟยเองมิอาจพูดอย่างอื่นได้ ทำได้เพียงตอบรับ “ฮูหยินเสิ่นวางใจ ขอเพียงฮองเฮาต้องการ หม่อมฉันก็ยินดีช่วยเหลือ”

คอยกระทั่งฮูหยินเสิ่นเร้นกายออกจากตำหนักชิงอวิ๋นแล้ว จิ่นซินก็พรวดพราดพุ่งตัวไปเบื้องหน้าซ่งชิงเหยียนอย่างรวดเร็ว “พระสนม เมื่อครู่ตอนที่ฮูหยินเสิ่นว่าจะขอให้พระสนมช่วยเหลือฮองเฮา องค์หญิงหย่งอันเบะปากราวกับเข้าใจในคำพูดของเรา ไม่ได้เชื่อในวาจาของฮูหยินเสิ่นนั่นสักนิดเพคะ!”

“องค์หญิงหย่งอันช่างปราดเปรื่องยิ่งนัก คาดไม่ถึงว่าตอนนี้จะเข้าใจในสิ่งที่เราคุยกันแล้ว!”

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว” น้ำเสียงของซ่งชิงเหยียนเต็มไปด้วยความภาคภูมิ “หวานหว่านเราเฉลียวฉลาดมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”

ทว่าทางฝั่งตำหนักจิ่นซิ่ว เสิ่นหนิงทราบเรื่องที่มารดาจะเข้าวังมาวันนี้ตั้งนานแล้ว กระนั้นกลับมิได้คาดหวังมากมายแต่อย่างใด

แต่เป็นอวิ๋นหลานเสียเองที่ทนตำหนิในใจไม่ไหว หรือความสัมพันธ์ระหว่างพระสนมของตนกับฮูหยินเสิ่นท่าไม่ดีนัก? แต่ได้ยินข่าวลือมาว่าฮองเฮาคือบุตรสาวหนึ่งเดียวของฮูหยินเสิ่น แล้วไฉนมารดากับลูกสาวจะเข้ากันไม่ได้เล่า?

กระนั้นก็มิได้แสดงสีหน้าอะไร แค่ยามมารอฮูหยินเสิ่นที่นอกตำหนักห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ระพีพรรณ อ้นคำ
กำลังสนุกเลยค่ะ ช่วยส่งตอนต่อไปมาด้วย
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status