บทที่ 0185

ดวงตาของพระสนมหนิงเฟยนั้นงดงามมาก แต่ตอนนี้กลับปรากฏเผยความเย็นชาออกมา "เจ้าพูดต่อไป"

ตอนนี้ชุนหลานถึงได้ยืดตัวตรงขึ้น "พระสนมเพคะ เนื่องจากบัดนี้เรื่องที่อวิ๋นผิงส่งพระราชโองการปลอม ฝ่าบาทจะต้องโมโหท่านเป็นแน่ บ่าวคิดว่า พระสนมน่าจะเดินไปที่ห้องทรงอักษรดีกว่า หากไม่พบฝ่าบาท ก็ถือว่าเป็นการแสดงพระประสงค์ของท่านต่อฝ่าบาทด้วย"

พระสนมหนิงเฟยได้ยินดังนั้น กลับนิ่งเงียบเป็นเวลานาน

ไม่นานก็พาชุนหลานไปที่ห้องทรงอักษร

ชุนหลานอยู่ด้านหลังพระสนมหนิงเฟยอดที่จะยกมุมปากขึ้นไม่ได้ โชคดีวันนี้ที่ตนเองฉลาด ออกตัวต่อหน้าพระสนมหนิงเฟยได้ทันเวลา วันหลังตนเองจะต้องมีตำแหน่งที่ควรจะเป็นในตำหนักหนิงเหออย่างแน่นอน

ตอนที่พระสนมหลานเฟยออกมาจากห้องทรงอักษร กลับเห็นพระสนมหนิงเฟยคุกเข่าอยู่นอกประตูเข้าอย่างจัง จึงตกใจมาก

จึงรีบเข้าไปพยุงนางขึ้นมา จากนั้นก็จําคําพูดที่พระสนมเฉินกุ้ยเฟยตั้งใจให้จิ่นอวี้ฝากมาบอกในวันนี้ได้ จึงเก็บมือกลับมาและเอ่ยปลอบใจเบา ๆ ว่า "น้องสาวเหตุใดถึงจะต้องทรมานเช่นนี้เล่า จะต้องคำนึงถึงทารกในครรภ์ให้มากถึงจะถูกหนา"

พระสนมหนิงเฟยเงยหน้าขึ้น แต่นัยน์ตาของนางเต็มกลับมีน้ำตาคลอเบ้า "ท