ตอนที่ 1

คิณฑ์ เทวทัต เจ้าของรูปร่างที่แสนจะเพอร์เฟค ด้วยความสูง 189 เซนติเมตร เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และโรงแรมซึ่งมีสาขาต่างๆอยู่ทั่วโลกเกือบร้อยแห่ง กำลังนั่งมองออกไปนอกตึกสูง 89 ชั้น กลางกรุงโรม ด้วยความคิดต่างๆมากมาย และหนึ่งในความคิดนั้นคือ เรื่องครอบครัวของเขา เมื่อวานมารดาของเขาโทรสายตรงมาจากประเทศไทยเรื่องการหาคู่ครองให้แก่เขาซึ่งเป็นบุตรชายคนเดียวของตระกูล ด้วยอายุขนาดเขาสมควรจะต้องมีครอบครัวได้แล้ว นั่นคือความคิดของมารดาเขา แต่ชายหนุ่มเองกลับยังไม่คิดแบบนั้น ชีวิตโสดแบบนี้เขาก็มีความสุขดี มีเพื่อน เฮฮา สังสรรค์กันบ้าง และมีสาวๆเข้ามาให้ควงไม่เว้นในแต่ละวัน แล้วทำไมเขาจะต้องมีครอบครัวด้วย

“นีน่า เข้ามาพบผมหน่อย” ชายหนุ่มกดโทรศัพท์เรียกเลขาหน้าห้องเข้ามาพบ

“สวัสดีคะ ท่านประธาน มีอะไรให้นีน่ารับใช้คะ” หญิงสาวเป็นเลขาให้กับชายหนุ่มได้ประมาณ 2 ปีแล้ว นีน่าเป็นผู้หญิงสวยมีรูปร่างดี และทำงานเก่ง

“พรุ่งนี้เช้าผมจะกลับประเทศไทย เตรียมเครื่องให้พร้อม แล้วคุณมีงานอะไรด่วนที่ค้างรีบเอามาให้ผมเซ็นเลยนะ อ้อ อีกอย่าง ถ้ามีใครมาถามหาผมบอกว่าผมไปต่างประเทศไม่มีกำหนดกลับนะ ถ้ามีงานด่วนก็ส่งให้ผมทางอีเมลได้เลย” เพราะเขาไม่ได้กลับประเทศไทยมาจะเกือบปีแล้ว มารดาก็โทรมาบ่นแทบทุกวันว่าไม่กลับบ้านไปเยี่ยมท่าน ชายหนุ่มจึงถือโอกาสนี้ไปทำงานที่โน่นด้วยเลย

“คะ ท่านประธาน แต่บ่ายนี้ท่านประธานมีประชุมเรื่องโครงการสร้างโรงแรมแห่งใหม่นะคะ” นีน่าบอก

“อืม ผมรู้แล้ว คุณโทรเรียกวินมาให้ผมด้วย”

“ได้คะท่านประธาน” หญิงสาวตอบออกมาก่อนจะเดินออกไปทำตามที่ชายหนุ่มสั่ง

การประชุมในช่วงบ่ายกินเวลาไปเกือบ 4 ชั่วโมง พอเสร็จการประชุมชายหนุ่มจึงเลือกที่จะกลับคอนโดเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางกลับประเทศไทยในพรุ่งนี้เช้า

ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง

“เชิญคุณ ลลิตา คงคาม ในห้องตรวจหมายเลข 5 คะ” เสียงเจ้าหน้าที่ประกาศเรียกคนไข้ที่เข้ารับการตรวจภายใน

“สวัสดีคะ เป็นอะไรมาคะ” หมอหญิงเอ่ยถามออกไป

แพทย์หญิงอรัญญา เศวตภัคดิ์  หรือหมอมิว หญิงสาวมีรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาสะสวย ผิวขาว เป็นหมอสูตินารีแพทย์ ประจำโรงพยาบาล และพ่วงด้วยลูกเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ด้วย

“คือดิฉันว่าจะตรวจมะเร็งปากมดลูกคะ” คนไข้รีบบอก

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวตามพยาบาลไปเปลี่ยนชุดนะคะ” พูดเสร็จหญิงสาวก็หันไปพยักหน้าให้กับพยาบาลเพื่อพาคนไข้ไปเตรียมตัวตรวจ

เวลาผ่านไปจนกระทั่งเลิกงาน แพทย์หญิงอรัญญา หรือหมอมิว ก็เก็บของกำลังจะเดินออกไปจากห้องทำงานได้ยินเสียงเคาะประตูจากด้านนอก หญิงสาวจึงเอ่ยอนุญาต

“เชิญคะ” หมอหญิงเอ่ยอนุญาตออกไป

“สวัสดีคนสวย เย็นนี้ว่างรึเปล่า” เสียงเล็กที่ดัดจนห้าวพูดขึ้น

“ว่างเสมอสำหรับคนขี้เหร่” หญิงสาวตอบกลับด้วยท่าทางขำๆ

“แหมแกก็ จะให้ตาสวยหน่อยไม่ได้เลยไง"

“อ่าวจะมีคนสวยสองคนได้ไง คนหนึ่งสวยคนหนึ่งก็ต้องขี้เหร่สิ ฮะฮะ” หมอสาวกล่าว

“ถ้าอย่างนั้นน่ารักได้รึเปล่าแก” หญิงสาวยังไม่หยุดต่อรอง

“อะ งันน่ารักก็ได้” หมอสาวพูดพร้อมเดินไปหยิกแก้มป่องๆนั้นอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะจูงมือกันเดินออกไป

แพทย์หญิงมิตา คณาวรรณ หรือหมอตา เป็นหมอศัลกรรมหญิงสาวมีรูปร่างหน้าตาสะสวย ออกไปทางแนวคมเข้ม เป็นเพื่อนกับหมอมิวมาตั้งแต่มัธยมต้น ทั้งสองเรียนด้วยกันมาตลอด จนกระทั้งจบมาก็ได้เข้าทำงานที่เดียวกัน

สองสาวขับรถเข้ามาจอดในผับที่มือชื่อเสียงใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นสถานที่ ที่พวกเธอจะนัดเพื่อนๆเพื่อมาปลดปล่อยความเครียดจากการทำงานเป็นประจำ

ผับแห่งนี้เป็นผับของเหล่าบรรดาคนรวย เซเลป ดารา คนมีชื่อเสียงต่างๆเข้ามาใช้บริการ เพราะถือว่าเป็นที่ๆมีการรักษาความปลอดภัยได้ดีและเก็บความลับขอลูกค้าได้ดีเยี่ยม จึงไม่ต้องกังวลเรื่องอันตรายและข่าวเสียๆหายๆต่างๆจะหลุดออกไป

สองสาวเดินเข้าไปในโซนแขก วีไอพี ก็เจอเพื่อนๆประมาณ 3-4 คนนั่งกันอยู่

“สวัสดี สองคุณหมอสุดสวย” หนึ่งในนั้นพูดขึ้น

“ทำไมวันนี้ไม่มีบอดี้การ์ดมาประกบละ” เพื่อนของหญิงสาวเอ่ยแซวขึ้น

“วันนี้บอดี้การ์ดหยุดพัก” หมอตาพูดขึ้น

“แหมพวกแกก็ พี่มาร์กกับพี่แม็คเขาไม่ว่างขนาดนั้นหรอก และอีกอย่างเราก็โตแล้ว รู้ไว้ด้วยไม่ต้องมีบอดี้การ์ด” หมอมิวบอก เพราะปกติแล้วพวกพี่ชายเธอจะผลัดเปลี่ยนกันมาคอยเฝ้าเวลาเธอออกมาสังสรรค์กับเพื่อนๆ แต่หลังๆนี้งานยุ่งทั้งสองจึงไม่ค่อยได้ออกมาเฝ้าน้องสาวสุดที่รักเท่าไหร่ แต่ก็ยังไม่วายโทรมาเช็คตลอดเวลา

“ย่ะ ยัยคุณหมอ” เพื่อนของหญิงสาวเอ่ย

“ว่าแต่พวกแกจะดื่มอะไรก็สั่งเลยนะ วันนี้ไอ้ภัทรเลี้ยง"เพื่อนของหมอสาวพูดขึ้น

“เนื่องในโอกาสอะไรอะ” หมอตาถาม

“ก็เนื่องในโอกาสที่มันได้เจอหัวใจอีกครั้งไงละ ฮะฮะฮะ”

หมอมิวรีบหลบสายตาของเพื่อนหนุ่มที่ส่งมาให้ทันที เธอรู้ว่าเพื่อนหนุ่มรู้สึกยังไงกับเธอแต่เธอเห็นเขาเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น แต่ด้วยความเป็นเพื่อนก็ไม่กล้าจะพูดปฏิเสธออกไปตรงๆ จนหมอตาที่พอจะเดาเหตุการณ์ออกรีบพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่จะเกิดความอึดอัดระหว่างกันขึ้น

“ถ้าอย่างนั้นเราสั่งเครื่องดื่มกันดีกว่าเราเอามาตินี่ แล้วมิวละเอาอะไร” หญิงสาวเอ่ย

“เราเอาเหมือนตาอะ” หมอมิวตอบก่อนที่ทุกคนจะพูดคุยกันไปเรื่อยๆจนกระทั้ง 5 ทุ่ม สองสาวจึงขอตัวกลับเพราะพรุ่งนี้ต้องเข้าเวรเช้าด้วย

“เดี๋ยวเราไปส่งมิวก่อนค่อยกลับคอนโดนะ” หมอตาพูดขึ้นเพราะทั้งสองนั่งรถมาด้วยกัน โดยรถของหมอมิวจอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาล

“โอเค” หมอมิวตอบเพราะยังไงคอนโดของเธอกับเพื่อนสาวก็อยู่ใกล้กัน

พอขึ้นมาบนรถ สองสาวก็เริ่มคุยกันถึงเรื่องต่างๆ จนมาถึงเรื่อง ภัทร หรือ ธนภัทร อัครสกุล ซึ่งภัทรเป็นเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัยมาพร้อมกันกับสองสาวแต่ภัทรเลือกเรียนทันตแพทย์ และตอนนี้เปิดคลินิกเป็นของตัวเอง ชายหนุ่มแอบรักหมอมิวตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงปัจจุบัน ทุกคนในกลุ่มก็รู้ดี แต่หมอมิววางตัวค่อนข้างดีและแสดงออกชัดเจนว่าเป็นได้แค่เพื่อน ทำให้ หมอภัทรไม่กล้าที่จะแสดงออกอะไรกับหมอมิวมากนักได้แต่แอบรักไปเรื่อยๆ เพราะเขาหวังว่าสักวันหนึ่งหมอมิวอาจเปิดใจให้ เพราะตอนนี้หมอมิวก็ยังไม่มีใครด้วยเขาจึงยังมีโอกาส

ประเทศไทย เวลา 19.00 น.

ณ บ้านเทวทัต

ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการจัดเตรียมอาหารเย็น ทั้งอาหารคาวอาหารหวาน ต่างๆมากมายเพื่อเตรียมต้อนรับการกลับมาบ้านในรอบเกือบปีของชายหนุ่มผู้ซึ่งเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเทวทัต

คุณหญิงศจี เทวทัต กำลังวิ่งวุ่นเพื่อจัดเตรียมอาหารหารที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนชอบ อย่างกับจะมีงานเลี้ยงคนประมาน 20-30  คน จนเหล่าบรรดาคนใช้ต้องพากันวิ่งวุ่นวายไปหมด โดยมี คุณฟรานซิส เทวทัต ผู้เป็นสามี นั่งอ่านหนังสือพิมพ์รอในรับแขกของบ้าน ทั้งสองอายุเลยเกษียน มาได้หลายปีแล้ว รู้สึกว่าบ้านเงียบเหงาไปหมด จึงคอยรบเร้าบุตรให้ชายแต่งงาน และมีหลานๆให้พวกท่านได้ชื่นใจสักที แต่ชายหนุ่มก็เอาแต่บ่ายเบี่ยงจนคนเป็นมารดาไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่การกลับมาของชายหนุ่มครั้งนี้แหละ คุณหญิงจะต้องหาสะใภ้ให้กับลูกชายให้ได้

รถลีมูซีนคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านเทวทัต เวลาประมาณทุ่มครึ่ง โดยมีชายหนุ่มเดินลงมาจากรถด้วยท่าทีสง่าผ่าเผย และรีบเดินเข้าไปกอดมารดาด้วยความคิดถึง เกือบปีแล้วที่เขาไม่ได้กลับมาที่นี่ และการกลับมารอบนี้เขาคิดไว้แล้วว่าจะกลับมาอยู่นานกว่าปกติที่เคยมา เพราะเขารู้สึกว่าบิดากับมารดานั้นแก่ลงไปเรื่อยๆพอลูกไม่อยู่ด้วยคงเหงา เลยอยากให้เขาแต่งงาน นี่คงจะเป็นเหตุผลหลักของท่าน จากนั้น ทั้งสองก็เข้าไปในห้องอาหารโดยมี บิดาของชายหนุ่มนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มเดินเข้าไปกอดบิดาและกลับมานั่งลงกินข้าว ทั้งสามคุยกันถึงเรื่องต่างๆไปเรื่อยๆ จนกระทั้งทานข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันขึ้นนอน โดยชายหนุ่มนอนชั้นสองตรงปีกขวาสุดของบ้านซึ่งเป็นห้องขนาดใหญ่และตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลดำ ซึ่งเป็นสีโปรดของชายหนุ่ม ส่วนห้องของบิดามารดาอยู่ปีกซ้ายสุดของบ้าน

“สวัสดีครับมัม” ชายหนุ่มเดินลงมาจากบ้านในตอนเช้าเพื่อจะเข้าไปดูงานสำนักงานใหญ่ที่ประเทศไทยวันนี้

“อ่าว ตาคิณฑ์ ตื่นแต่เช้าจะไปไหนลูก” ผู้เป็นแม่เอ่ยถามขึ้น เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็มืดค่ำ ชายหนุ่มน่าจะพักสักหน่อย

“ผมจะเข้าไปดูงานที่สำนักงานใหญ่ของที่นี่สักหน่อยครับมัม” ชายหนุ่มตอบ

“น่าจะพักสักวันสองวันค่อยเข้าบริษัทนะลูก ไม่ทำงานแค่วันสองวันไม่ทำให้เราจนลงหรอกนะ” คุณหญิงว่าพลางประชดลูกชายที่เอาแต่ทำงาน

“แหมมัมครับ อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำ เข้าบริษัทยังได้ทำงานนะครับมัม” ชายหนุ่มว่าพลางตักโจ๊กร้อนๆเข้าปากไปด้วย เพราะปกติแล้วถ้ามาเมืองไทยมัมมักจะทำโจ๊กให้ทานทุกเช้า และเขาก็ต้องทานให้หมดด้วยไม่อย่างนั้น มัมจะงอน

“ย่ะพ่อลูกชาย จะทำอะไรก็เชิญเลย” คุณหญิงว่างอนๆ

“โถ่มัมคับ ถ้าอย่างนั้นผมไปนะครับ” ชายหนุ่มเดินเข้าไปจุ๊บที่แก้มของมารดาแล้วเดินออกไปขึ้นรถเพื่อที่จะไปบริษัท

ชายหนุ่มนั่งรถประมาน 30 นาที ก็มาจอดหน้าบริษัทอสังหาริมทรัทย์ขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นตึกสูงกว่า 70 ชั้น ชายหนุ่มก้าวลงจากรถโดยมีเลขาคู่ใจ วิน คาลอส หรือ วิน คอยเปิดประตูให้

ชายหนุ่มเดินเข้าไปในบริษัท โดยมีพวกคณะกรรมการบริหาร และพนักงานบางส่วนมายืนต้อนรับ เขาเดินเข้าไปในลิฟต์ และกดไปยังชั้นสูงสุดของบริษัทแห่งนี้ซึ่งเป็นห้องทำงานของชายหนุ่ม และได้มีการเรียกประชุมบอร์ดบริหารในเช้านี้ด้วย การประชุมดำเนินไปจนกระทั่งบ่ายโมง ชายหนุ่มรีบเดินออกมาจากห้องประชุมเพราะตอนประชุมอยู่นั้นเขารู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงจนวินต้องพาเจ้านายไปหาหมอที่โรงพยาบาลทั้งที่ชายหนุ่มบอกว่าแค่กินยานอนพักก็พอ แต่เลขาหนุ่มกลัวจะมีอะไรมากกว่านั้นเลยขัดคำสั่งโดยพาเจ้านายหนุ่มไปหาหมอดีที่สุด

ณ โรงพยาบาล

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเลขาหนุ่มรีบพาเจ้านายเข้ารับการตรวจทันทีโดยใช้สิทธิวีไอพีของคุณหญิงศจี และได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากเจ้าหน้าที่

เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง คุณหมอก็เดินออกมาจากห้องตรวจและเข้ามาคุยกับเลขาหนุ่มหน้าห้องตรวจ โดยหมอได้อธิบายอาการที่ชายหนุ่มเป็นคือพักผ่อนไม่เพียงพอสะสม เลยทำให้เกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรงและคุณหมอได้ให้ยาตอนหลับและอยากจะให้นอนพักเพื่อดูอาการสักคืนเลขาหนุ่มจึงได้โทรไปแจ้งให้คุณหญิงศจีทราบและเข้าไปนั่งเฝ้าเจ้านายหนุ่มจนกว่าคุณหญิงจะมา

“แก เมื่อกี้มีคนไข้วีไอพีเข้ามา หล่อมาก” เสียงพยาบาลคุยกัน

“จริงเหรอแก ไหนๆๆฉันขอดูหน้าหน่อยสิ อยู่ไหน” พยาบาลหญิงอีกคนกล่าว

“ตอนนี้พักอยู่ห้องวีไอพี 09 แกเอ้ยหล่อมากกก เป็นพระเอกฮอลิวูดได้เลยอะแก”

“อะไรกันๆสาวๆ ไม่ทำการทำงานมาเม้าท์อะไรกันอยู่จ๊ะ” หมอมิวเดินเข้ามาเอ่ยขึ้น หลังจากไปทานอาหารกับพี่ชายมา

“เปล่าคะหมอมิว แค่คุยกันถึงคนไข้คนหนึ่งหล่อมากเลยคะหมอมิว เขามารักษาที่นี่ตอนนี้อยู่ห้องวีไอพี ก็แค่นั้นเองคะ”พยาบาลสาวอธิบาย

“อ้อแล้วไปนึกว่า เรื่องอะไร แยกย้ายไปทำงานได้แล้ว” หญิงสาวพูดก่อนจะเดินจากไปยังห้องทำงาน

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของหญิงสาวดังขึ้น เธอจึ้งเอื้อมมือไปรับ

“สวัสดีคะ มิวพูดคะ”

“โหลมิว นี่พี่นะ พอดีมีแขกวีไอพีเข้ามา มิวช่วยไปดูแลแขกห้องนั้นแทนพี่ทีนะ พอดีพี่มีธุระด่วนข้างนอกบ่ายนี้” มาร์กโทรมารบกวนน้องสาวให้ช่วยดูแลแขกวีไอพี เพราะแขกรายนี้แม่เขาฝากฝังมาอีกทีให้ดูแลให้ดี

“ได้คะพี่มาร์ก เดี๋ยวมิวดูแลให้ไม่ต้องห่วงคะ” หญิงสาวตอบรับก่อนจะวางสายไป

ในช่วงบ่ายของวันงานไม่ค่อยยุ่งหญิงสาวเลยคิดว่าจะเข้าไปเยี่ยมคนไข้วีไอพีสักหน่อย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เงียบ หญิงสาวจึงเปิดประตูเข้าไปพบแต่คนไข้นอนหลับอยู่บนเตียง จึงได้เดินเข้าไปตรวจดูอาการ ถึงเธอจะเป็นหมอสูติ แต่เธอก็มีความรู้ด้านอื่นด้วยเพราะครอบครัวเธอเป็นถึงเจ้าของโรงบาลเธอจึงจำเป็นต้องเรียนรู้ในทุกๆส่วนของโรงบาลด้วย หญิงสาวยืนพิจารณาใบหน้าของผู้ป่วยสักพัก สงสัยน่าจะเป็นผู้ป่วยรายนี้ที่พวกพยาบาลพูดถึง แต่มันก็จริง ชายหนุ่มตรงหน้าที่มีหน้าตาหล่อเหลามาก บวกกับรูปร่างไปโซนยุโรปด้วยแล้วยิ่งทำให้เขาดูดี เธอพิจารณาได้สักพักคนไข้ก็ค่อยๆขยับเปลือกตาขึ้น พบกับหญิงสาวที่กำลังยิ้มมาทางเขาอยู่ ชายหนุ่มคิดว่าเขาคงฝันไปแน่ๆ ทำไมมีนางฟ้ามายืนอยู่ข้างๆเขาละ จนกระทั่งหญิงสาวพูดขึ้น

“ตื่นแล้วเหรอคะคนไข้ หมอตรวจวัดอาการเรียบร้อยแล้วปกติดีนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กลับบ้านได้เลย แล้วหมอจะเข้ามาตรวจอีกทีพรุ่งนี้นะคะ พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ ถ้าอย่างนั้นหมอขอตัวคะ” หญิงสาวพูดแล้วเดินออกไปจากห้องพักคนไข้ทันที

ชายหนุ่มที่พึ่งตื่นก็ได้แต่มองตามคุณหมอคนสวยจนประตูห้องคนไข้ปิดลงชายหนุ่มจึงได้สติ

นี่เขาไม่ได้ฝันไปนี่ ชายหนุ่มคิดในใจ

แต่เมื่อกี้มันนางฟ้าชัดๆ

สักพัก เลขาหนุ่มที่ออกไปคุยโทรศัพท์ก็เดินเข้ามาในห้องพัก ก็เจอเจ้านายหนุ่มนอนยิ้มอยู่บนเตียงคนไข้จึงเอ่ยถามออกไป

“เจ้านายเป็นอะไรไปครับ ทำไมยิ้มอยู่คนเดียว” เขาเดาหัวเเกร๊กๆ ไม่เข้าใจว่าเจ้านายจะยิ้มทำไม เพราะปกติแล้วยิ้มยากจะตาย

“อ่าวคนมีความสุขก็ต้องยิ้มสิวะ จะไห้ร้องไห้ไง” ตอบกวนกลับไป

“อ่อ ครับๆ” เลขาหนุ่มหยุดถาม

“เออว่าแต่ ฉันต้องนอนโรงบาลกี่คืน” ชายหนุ่มถาม

“อ่อ แค่คืนเดียวครับ” เลขาหนุ่มตอบ

“อะไรแค่คืนเดียวเองเหรอ นี่ฉันไม่สบายนะทำไมนอนแค่คืนเดียว” เจ้านานหนุ่มเริ่มโวยวาย

เลขาหนุ่มทำหน้าเหวอ เพราะปกติแล้วเจ้านายหนุ่มเขาเคยนอนโรงบาลที่ไหน เอาแต่จะทำงานอย่างเดียว แต่ครั้งนี้กับโวยวายจะนอนโรงบาล กับแค่อาการพักผ่อนไม่เพียงพอเนี่ยนะ โอ๊ยคิดแล้วเลขางง

“เอ่อ แล้วนายอยากจะนอนสักกี่คืนละครับเดี๋ยวผมจัดการให้” เลขาหนุ่มถามออกไป

“อ่าวก็นอนจนกว่าจะหายสิวะ นี่ฉันยังปวดๆมากอยู่เลยนะ” เจ้านายหนุ่มรีบพูดออกไปพร้อมกับแสดงอาการปวดหัว

“ปวดอีกแล้วเหรอครับถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมไปตามหมอมาให้นะครับ” เลขาหนุ่มพูดแล้วทำท่าเดินออกไปจากห้องผู้ป่วยทันที แต่เจ้านายหนุ่มรีบพูดออกไปว่า

“เรียกหมอมาแล้วแกก็กลับไปพักเถอะ พรุ่งนี้ต้องเข้าทำงานแทนชั้นด้วยนะอย่าลืม” เจ้านายหนุ่มพูดขึ้น

“แต่จะไม่ให้ผมอยู่เฝ้าจริงๆเหรอครับ” เลขาหนุ่มรีบบอกกลัวเจ้านายหนุ่มเป็นอะไรไป

“ไม่ต้อง ฉันมีหมอดูแลแล้ว แกรีบๆไปได้แล้ว เรียกหมอมาด้วยละ อย่าลืม” ชายหนุ่มย้ำ

“ครับๆๆ” เลขาหนุ่มรีบออกไป

“คุณพยาบาลครับๆ พอดีเจ้านายผมฟื้นแล้วครับ ตอนนี้บ่นว่าปวดหัวอีกแล้วรบกวนช่วยเรียกหมอเข้าไปตรวจในห้องทีนะครับ” เลขาหนุ่มรีบบอกออกไป

“ได้คะ เราจะทำการเรียกคุณหมอให้อย่างเร่งด่วนนะคะ” พยาบาลสาวบอกแล้วเดินตรงไปยังห้องตรวจหมอทันที

ส่วนเลขาหนุ่มก็เดินออกไปขึ้นรถกลับที่พักของตน

“คุณหมอมิวคะๆ พอดีคนไข้วีไอพี ห้อง 09 ฟื้นแล้วมีอาการปวดหัวคะ คุณหมอช่วยเข้าไปตรวจหน่อยได้ไหมคะ พอดีหมอหน่อยเข้าผ่าคะ” พยาบาลรีบอธิบาย

หมอมิวพยักหน้าแล้วรีบเดินตามพยาบาลเข้าไปหาคนไข้ที่ห้อตรวจทันที

“คนไข้คะ มีอาการเป็นอย่างไรบ้างคะ” หมอมิวเข้ามาในห้องคนไข้รีบถามออกไปทันที

“เอ่อ พอดีผมตื่นมาแล้วปวดหัวครับ ปวดมากๆเลยครับ ตรงนี้ครับๆ” ชายหนุ่มรีบชี้ไปที่หัวตัวเองทันที

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณพยาบาลช่วยไปหยิบยา แก้อาการปวดมาให้ทีนะคะ” หมอมิวบอกออกไป

“ได้คะคุณหมอ” จากนั้นพยาบาลก็รีบเดินออกไปเพื่อเอายาแก้ปวดมาให้คนไข้

“แล้วคนไข้เจ็บตรงไหนอีกรึป่าวคะ” คิณฑ์ที่เอาแต่จ้องหน้าคุณหมอสาวรีบหลบตาทันทีเมื่อถูกถามว่าเจ็บตรงไหนอีกไหม เขาอยากบอกเหลือเกินว่าเจ็บหัวใจ ที่เต้นจนจะออกมานอกอกเขาอยู่แล้ว เกิดมาจนอายุ 35 พึ่งมาถูกใจผู้หญิงก็ตอนนี้แหละ ได้แต่ภาวนาขอให้เธอยังไม่มีครอบครัว

พยาบาลสาวกลับมาพร้อมกับยาแก้ปวด 2 เม็ด แล้วรีบจัดการให้คนไข้กินยาทันที จากนั้นจึงขอตัวออกไปจากห้องพักคนไข้

“ถ้าอย่างนั้นทานยาแล้วก็นอนพักนะคะ ถ้าเกิดปวดหัวหรือว่าเป็นอะไรอีกกดกริ่งเรียกพยาบาลได้เลยนะคะ” หมอสาวพูดแล้วทำท่าจะเดินออกไป

“เดี๋ยวครับคุณหมอ พอดีว่าลูกน้องผมกลับไปแล้ว จะเป็นรัยรึเปล่าถ้าผมจะรบกวนคุณหมอช่วยนั่งเฝ้าผมจนหลับได้ไหมครับ พอดีผมไม่ชอบอยู่โรงบาลคนเดียวครับ” ชายหนุ่มพูดแล้วแกล้วทำตาหลอกแหลกไปมาเหมือนกลัวๆ หญิงสาวชั่งใจ ก่อนตอบตกลงเพราะยังไงก็เป็นแขกที่คุณแม่ฝากมาและช่วงเย็นๆเธอไม่มีตรวจแล้วด้วย

หญิงสาวนั่งเฝ้าจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเหมือนมีอะไรมารบกวนบริเวณใบหน้าจึงใช้มือปัดออกไป แต่ก็ยังไม่หยุด เธอจึงลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงคนไข้และมีผู้ชายซึ่งเธอจำได้ว่าเป็นคนไข้วีไอพีขึ้นมานอนกอดเธออยู่อีกด้วย

“ครับคุณหมอ” ชายหนุ่มตอบกลับ

“นี่คุณทำอะไรของคุณ ห๊ะ ออกไปนะมากอดฉันทำไม” หมอสาวโวยวายออกมาและทำท่าจะลงจากเตียงคนไข้แต่ก็ถูกชายหนุ่มกอดรัดเอาไว้จนแทบจะกระดุกกระดิกตัวไม่ได้เลย

“ก็ผมเห็นคุณหลับ กลัวนอนไม่สบายเลยพาขึ้นมานอนด้วยกันบนเตียงไงคับ” ชายหนุ่มทั้งพูดทั้งกอดหญิงสาวไว้กันไม่ให้เธอหนีออกไป

ชายหนุ่มไม่ฟังแถมยังพลิกตัวมาอยู่ด้วนบนแล้วกดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากแดงน่าจูบของคุณหมอสาวทันที คุณหมอสาวได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ในลำคอออกมาและพยายามปิดปากตัวเองให้สนิท จนกระทั่งรู้สึกว่าจะหมดลมหายใจจึงได้เปิดปากเพื่อสูดเอาอากาศเข้าปอด ซึ่งการกระทำแบบนั้นเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มรีบแทรกเรียวลิ้นเข้าไปชิมรสหวานภายในปากของหญิงสาวทันที

“อือ อือ อ่อย อ่อย” หญิงสาวร้องออกมาไม่เป็นศัพท์

แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้สนใจเพราะตอนนี้สติกระเจิดกระเจิงไปหมดแล้วเพียงเพราะได้ลิ้มรสปากบางนี้ ชายหนุ่มตักตวงจนกระทั้งพอใจจึงละจากปากปางออกมาและเปลี่ยนเป้าหมายมาที่คอสวยทันที

“อืม หวาน หวานมาก” ชายหนุ่มครางอกมา

“อือ ปล่อยนะไอ้บ้า ไอ้โรคจิต แกจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันจะร้องให้คนช่วย ปล่อยนะ”

“ร้องสิคนสวย คนอื่นจะได้มาเป็นสักขีพยานในการทำรักครั้งนี้ ร้องออกมาเลย”

ชายหนุ่มพูดออกไปในขณะที่ปากก็พยายามจูบไปทั่วซอกคอของคุณหมอสาวเรื่อยๆและเลื่อนลงมาที่หน้าอกคู่โตที่ตอนนี้มือทั้งสองกำลังทำหน้าที่ของมันอยู่คนละข้าง และเสื้อของคุณหมอสาวก็กำลังจะโดนชายหนุ่มปลดออกไปโดยไม่รู้ตัว เพราะตอนนี้สติของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ประสบการณ์เสียวแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้รับจากชายใดเลยทำให้จากตอนแรกที่ขัดขืนกลับโอนอ่อนตามชายหนุ่มอย่างง่ายดาย ถึงแม้เธอจะเคยดูเกี่ยวกับหนังเรื่องเพศพวกนี้มาบ้างแต่ยังไม่เคยได้ใช้กับใครจนตอนนี้

ชายหนุ่มถอดเสื้อของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็วและเข้าครอบครองยอดปทุมถันสีสวยด้วยปากหนาทันที หญิงสาวแอ่นหน้าอกรับเรียวปากนั้นอย่างลืมอาย

ชายหนุ่มดูดสลับวนไปข้างนั้นทีข้างนี้ทีเพื่อไม่ให้น้อยหน้ากันทั้งสองข้าง

“จ๊วบ จ๊วบ จุ๊บ จ๊วบ อืม” เขาคลางออกมาอย่างพึงพอใจ

ส่วนมืออีกข้างก็เลื่อนลงไปปลดกระโปรงของหญิงสาวออกมาเหลือแต่แพนตี้น้อยตัวบางของหญิงสาว แล้วล้วงมือเข้าไปสำรวจภายในทันที

“อ๊ะ อ๊ะ อย่า อย่า”

หญิงสาวที่สติเตลิดเปิดเปิงไปกับสัมผัสของชายหนุ่ม มีสติกลับคืนมาอีกครั้งเมื่อโดนสัมผัสเข้ากับจุดอ่อนไหวที่สุดของร่างกาย เธอพยายามเบี่ยงตัวออกมาจากสัมผัสนั้นแต่ยิ่งพยายามดิ้นก็เหมือนยิ่งเปิดทางให้กับชายหนุ่มได้เข้าไปสำรวจได้ลึกมากยิ่งขึ้น จนตอนนี้ ปากหนาที่กำลังเล่นกับปทุมถันทั้งสองกำลังเลื่อนลงมาตามหน้าท้องแบนราบเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่สะดือสวยของหญิงสาว เขาใช้เวลาเล่นกับสะดือสวยสักพักจึงเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้กับแอ่งน้ำหวานทันที

“จุ๊บ แผล็บ แผล็บ อืม หอมจัง”

ชายหนุ่มใช้จมูกกดดมลงไปตรงใจกลางแอ่งน้ำหวานที่มีแพนตี้ตัวน้อยกั้นอยู่อย่างหมิ่นเหม่ แล้วใช้ลิ้นปาดเลียๆไปมาตรงแอ่งนั้นจนหญิงสาวบิดเล้าด้วยความเสียวซึ่งไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิต มันทั้งเสียวทั้งรู้สึกดีปนเปกันไปหมด จากคอยผลักไสกลับต้องเอามือเลื่อนไปจับเข้าเส้นผมของชายหนุ่มแล้วกดหัวของชายหนุ่มให้ด่ำลึกลงไปในแอ่งน้ำนั้นอีก หญิงสาวกรี๊ดออกมาเสียงดังเมื่อเธอถึงจุดสุดยอดจากปากของเขา

“กรี๊ด อ๊ะ อ๊า ” จนในที่สุดเขาก็ส่งหญิงสาวขึ้นสวรรค์ได้สำเร็จ

“อืม หวานเหลือเกิน” ชายหนุ่มครางออกมา

ส่วนชายหนุ่มเมื่อเห็นว่าหญิงสาวโอนอ่อนตามแล้วจึงได้เลื่อนมือที่กุมหน้าอกอยู่ลงมาถอดแพนตี้ตัวน้อยออกไปเพื่อที่เขาจะได้ชิมน้ำหวานนั้นอย่างถนัดยิ่งขึ้น

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ส...เสียว พ...พอเถอะ เสียวจะตายแล้ว” หญิงสาวครางออกมาเสียงเบา

“ยังหรอกที่รัก มันพึ่งเริ่มต้น” พูดจบชายหนุ่มรีบก้มลงไปหาแอ่งน้ำหวานทันทีด้วยความกระหาย

เขาใช้ลิ้นค่อยๆเลียจากล่างขึ้นบน จากบนลงล่างไปเรื่อยๆจนมาหยุดนิ่งอยู่ที่ปุ่มกระสันเสียวแล้วค่อยๆใช้ลิ้นรัวเล่นกับจุดนั้นจนหญิงสาวทนไม่ไหวรีบใช้มือกดหัวเขาเข้ากับน้องสาวของตัวเองและทำการส่ายวนสะโพกไปมากับหน้าของชายหนุ่มเมื่อรู้ว่าตนเองกำลังจะถึงสวรรค์อีกรอบซึ่งการกระทำนั้นทำให้ชายหนุ่มพอใจกับนักเรียนหัวไวของตนอย่างยิ่ง ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าหญิงสาวไม่เคยต้องมือชายมาก่อน ด้วยประสบการณ์อันโชคโชนของเขาแล้ว เรื่องนี้ถือว่าคิดไม่ผิดพลาดแน่นอน...

ชายหนุ่มใช้ลิ้นช่วยรัวไปตรงปุ่มกระสันจนหญิงสาวกรีดร้องออกมาอีกรอบพร้อมกับปลดปล่อยน้ำหวานออกมาให้เขาได้ดื่มกิน ชายหนุ่มเลียทำความสะอาดจนหมดทุกหยาดหยด

ถึงแม้ว่าเขาจะเคยมีอะไรกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาใช้ลิ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ปกติแล้วก็แค่ มีอะไรกันก็แยกย้ายจ่ายเงินแล้วก็จบๆกันไป เพราะชายหนุ่มถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนความสุขและเงินตราก็เท่านั้นเอง

แต่ครั้งนี้หลับแตกต่างออกไปเขาต้องการหญิงสาวคนนี้ อย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน

แก่นกายของเขาตอนนี้มันปวดร้าวเหลือเกิน อยากที่จะมุดลงไปในแอ่งน้ำหวานเต็มที แต่นี่เป็นครั้งแรกของหญิงสาวเขาจะใจร้อนไม่ได้ เขาจะต้องทำให้เธอยินยอมพร้อมใจกับเขาก่อนที่จะมีอะไรกัน

ชายหนุ่มคิดสารพัดวิธีที่จะทำให้หญิงสาวยอมเป็นของเขาแต่โดยดี ส่วนมือข้างหนึ่งก็รูดกางเกงลง แล้วดึงเอาแก่นกายของตัวเองออกมาแล้วชักเข้าชักออกเบาๆเพื่อให้มันคลายความแข็งแกร่งลงบ้าง แล้วสายตาก็มองไปยังหญิงสาวที่ตอนนี้อ่อนปวกเปียกจนจะหลับแหล่มิหลับแหล่อยู่บนเตียงคนไข้ พร้อมเสไปมองดอกกุหลาบแดงที่บัดนี้หุบเข้าที่เข้าทางเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มอดกลั้นความอยากกระหายของตนเองเอาไว้เพื่อไม่ให้ต่อกับหญิงสาวอีกรอบ แล้วตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อปลดปล่อยความตึงเครียดของตัวเองออกมา จากนั้นก็กลับมานอนข้างหายหญิงสาวโดยไม่ลืมที่จะใส่เสื้อผ้าของหญิงสาวกลับเข้าที่เดิม เขานอนกอดหญิงสาวไว้อย่างหวงเเหนจากนั้นก็ผล็อยหลับไป

หญิงสาวตื่นขึ้นมาอีกรอบประมาณ ตีห้า ก็พบว่า ไอ้คนไข้หื่นกำลังนอนกอดตัวเองอยู่ หญิงสาวค่อยๆเอาแขนชายหนุ่มออกลงจากเตียงคนไข้ แล้วรีบออกไปจากห้องนี้ทันที พลางคิดว่าชาตินี้ขออย่าได้พบกันอีกเลย

หมอมิวเดินเข้ามาในห้องทำงานของตัวเองเพื่อเก็บของอย่างรีบร้อน ไม่รู้เมื่อคืนจะมีคนเห็นหรือเปล่าเพราะห้องก็ไม่ได้ล็อก แต่ขอให้ไม่มีคนเห็นทีเถอะไม่อย่างนั้นคงอายไปทั่วโรงพยาบาลแน่ๆ พอเก็บของเสร็จหญิงสาวก็รีบออกจากห้องเพื่อหลับคอนโดของเธอทันที

ชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นอีกทีในช่วงสายของวันใหม่ เพราะเมื่อคืนมัวแต่นอนครุ่นคิดว่าจะจัดการยังไงกับคุณหมอสาวดี พอตื่นขึ้นมาก็พบกับเตียงที่ว่างเปล่า หญิงสาวคงตื่นแล้วรีบออกไปจากห้องนี้ แต่ช่างเถอะยังไงคุณหมอคนสวยก็หนีเขาไม่พ้นอยู่ดี ชายหนุ่มคิด

ผ่านไปสามวันแล้วตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องขึ้น ชายหนุ่มก็ได้ออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว เขาเฝ้าตามหาคุณหมอคนสวยมาตลอดสามวันแต่ก็ได้รับคำตอบเพียงว่าคุณหมอลาอย่างไม่มีกำหนด แต่ชายหนุ่มก็ได้รู้ชื่อและหน้าที่การงานของหญิงสาวมาจากพวกพยาบาลและให้ลูกน้องไปสืบหาข้อมูลมาด้วย

แพทย์หญิงอรัญญา ศเวตศักดิ์ สูตินารีแพทย์ หึ เห็นทีชายหนุ่มต้องเข้าตรวจภายในกับเขาบ้างเสียแล้วงานนี้

ส่วนคุณหมอสาวตั้งแต่วันนั้นเธอก็โทรไปลางานกับพี่ชายโดยอ้างเหตุผลว่าอยากหยุดเที่ยวบ้าง เพราะตั้งแต่ทำงานมายังไม่ได้ไปเที่ยวบ้างเลยโดยการเดินทางครั้งนี้เธอเดินทางไปกับเพื่อนสาวหมอตาสองคน จุดหมายคือหัวหิน ซึ่งครอบครัวของหมอตามีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่นั่น

ส่วนเรื่องที่ถูกล่วงเกินหญิงสาวไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟังเพราะเธอคิดว่ามันน่าอายเกินไปเลยคิดที่จะปล่อยๆให้มันผ่านเลยไป เพราะคิดว่ายังไงคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่ยิ่งอยากลืมหญิงสาวหลับยิ่งจำ จำสัมผัสวาบหวามของชายหนุ่มและปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอนั้นรู้สึกดีกับสัมผัสนั้นเสียด้วยซ้ำ