Se connecterShare
ตอนพิเศษ
Dernière mise à jour:
2024-12-05 14:11:08
Related chapter
เล่ห์เหลี่ยมรัก ชีวิตเดิมๆที่ต้องเจอทุกวัน…
สวัสดีวันที่น่าเบื่อสำหรับผม… อ๋อ ผมชื่อไปป์ อายุ 26 ปี เป็นพนักงานบัญชีทั่วไปที่ทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนึงที่ทำมาได้นานสองปีแล้ว.. ชีวิตประจำวันผมก็ได้ทำงานทำงานและก็ทำงานไปเรื่อยๆ ชีวิตก็วนลูปอยู่แบบนี้ประจำนั่นแหละ“ ไปป์ ช่วยเอาเอกสารชุดนี้ไปช่วยตรวจให้หน่อยสิ.. ฝากด้วยนะ…” นั่นไง.. งานที่เขาไม่จำเป็นต้องทำมันก็จะถูกส่งมาให้เขาทำเช่นนี้อยู่เสมอ เขาก็อยากจะปฏิเสธบ้างแต่เขาก็ไม่กล้าทำ.. ดังนั้นเขาก็เลยต้องทำแทนทุกคนแต่ก็ไม่เป็นไรหรอกถือว่าเป็นการฝึกงานและเพิ่มประสบการณ์ให้ตัวเองไปในตัว เรื่องแบบนี้เขาจะมาจมปรักอยู่แต่กับความรู้ที่ตัวเองเคยเรียนมาก็ไม่ได้เพราะโลกสมัยนี้ถ้าทำได้หลายอย่างมันก็ยังดีกว่าทำเป็นแค่อย่างเดียวประเภทเดียวจริงไหม?“ครับเดี๋ยวไปป์จะดูให้นะครับ…” ตึกตึกตึก….“ไปป์.. ไปป์ควรปฏิเสธบ้างนะ งานตัวเองยังเหลืออีกตั้งเยอะยังจะไปเอางานคนอื่นมาทำเพิ่มอีกเหรอ? น่าเบื่อ…” หึหึหึ…“งั้นมิ้นเอาไปช่วยไหมล่ะจะได้เสร็จเร็วๆ ว่าแต่.. นี่จะเที่ยงแล้วเราไปหาอะไรกินกันเถอะ ” ตลอดเลยนะมิ้นเนี่ยแต่เขาก็เข้าใจได้นะเพราะว่ามิ้นเป็นห่วงเขาหรอกมิ้นเลยดุ แต่ก็อย่างที่บอกถ้าทำได้หลายอย่าง
Dernière mise à jour : 2024-11-28เล่ห์เหลี่ยมรัก เรื่องที่ไม่ควรเกิด
“ปาล์ม.. ให้เราไปส่งที่หน้าบริษัทไหม? รถเราซ่อมเสร็จแล้วนะ ไปไหมๆ ” กว่ารถเขาจะซ่อมเสร็จก็เป็นอาทิตย์เลยล่ะ เครื่องอยู่ๆมันก็ดับ และที่สำคัญดับบนสะพานสูงด้วยน่ะสิ.. เขานะคิดว่าไม่น่าจะรอดเพราะมันดันไปดับที่เลนส์กลางเลยล่ะดีที่เขาเร่งมาถึงตรงนั้นได้และเขาก็สามารถพาตัวเองไปยังเลนส์นอกสุดของถนนไม่งั้นนะเขาคงจะโดนรถชนเข้าให้… และค่าเสียหายในการซ่อมครั้งนี่ก็ปาไป 5 พันบาท “ไม่เป็นไรตัว วันนี้เจ้านายผ่านมาแถวนี้น่ะเจ้านายเราเลยให้ติดรถไปด้วย… ไปป์ตัวต้องขับรถระวังๆนะรู้ไหม? อย่าซิ่งให้มากนะเราเป็นห่วงรู้ไหม? ” “จ้าๆๆ รู้แล้วจ้า เราจะขับระวังๆนะ ปาล์มตัวก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ ตัวผอมไปมากเลยนะรู้ไหม.. กินให้มันเยอะๆหน่อยสิเราเป็นห่วง เรามีกันแค่สองคนนะปาล์ม.. รักนะ เป็นห่วงตัวมากๆด้วยนะรู้ไหม?” ทั้งชีวิตเขาก็มีแค่ปาล์มนี่แหละที่เป็นครอบครัวที่เหลือของเขา เพราะพ่อและแม่ของเราสองคนได้เสียไปแล้ว แม่เสียด้วยโรคมะเร็ง พ่อของเขาก็ตรอมใจเพราะท่านรักแม่มากๆไม่นานพ่อก็เสียชีวิตตามไป ไม่นานเลยนะ เขาเองก็อยากจะมีความรักแบบนี้นะ ความรักที่พ่อมีให้แม่.. ความรักที่แบบความรักที่ใครๆก็มองออกว่าพ่อของเขารั
Dernière mise à jour : 2024-11-28เล่ห์เหลี่ยมรัก ไม่อยากอยู่เป็นภาระ
ติ๊ด…. ติ๊ด….เสียงอะไรนะ.. เสียงที่เขากำลังได้ยินนั่นมันคือเสียงอะไรกันแน่… แล้วทำไม.. เขารู้สึกเจ็บไปทั้งตัวแบบนี้ล่ะ.. ติ๊ด… ติ๊ด….“โอ้ย….” “ฟื้นแล้วค่ะ คนไข้ฟื้นแล้ว.. ”ตึกตึกตึก….เสียงเอะอะของคนที่อยู่รอบตัวทำให้เขาพยายามที่จะลืมตามองแต่ทำไมมันหนักแบบนี้นะ.. มันเจ็บทั้งตัวและยังขยับไม่ได้อีก… เขาอยู่ที่ไหนกันและเขาเป็นอะไรกันแน่…ตึกตึกตึก….“อย่าพึ่งขยับครับ.. ขอให้หมอตรวจเช็คร่างกายคุณก่อนนะครับ…”และนั่นก็เป็นประโยคแรกที่เขาได้ยิน.. เขาเป็นอะไรนั้นตอนแรกเขาก็ไม่รู้แต่เมื่อเขาตั้งสติได้เขาก็พอจับใจความได้ว่าเขานั้นอยู่ที่โรงพยาบาล.. เขาประสบอุบัติเหตุ.. ใช่สิเขาประสบอุบัติเหตุ.. แต่เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำไปว่าเขาไปโดนอะไรมา เขาเจออะไรกันแน่…ก๊อกๆๆ“ ขออนุญาตค่ะ.. คนไข้เจ็บตรงไหนบ้างไหมคะนอกจากที่ขา..” “ ไม่ครับ.. ไม่เจ็บตรงอื่นครับ.. ว่าแต่.. ผมไปเจออะไรมากันแน่ครับ…” ดูแล้วเขาน่าจะขาหักเข้าให้.. แต่ไม่มีอาการปวดหัวหรือว่าเจ็บต้นคออย่างที่คุณหมอท่านกังวล.. โชคดีที่เขาใส่หมวกกันน๊อคเอาไว้มันเลยทำให้หัวของเขาไม่กระแทกจนได้รับความบาดเจ็บที่คอและหัว แต่ก็นะ.. ขาของเขาหักจนต้องใส่
Dernière mise à jour : 2024-11-28เล่ห์เหลี่ยมรัก เป็นห่วง…
จากวันที่เขาประสบอุบัติเหตุเขาต้องอยู่โรงพยาบาลเกือบเดือนค่า ใช้จ่ายก็หลายแสนอยู่ ที่สําคัญตํารวจก็ยังจับคู่กรณีไม่ได้ คุณตํารวจคิดว่าคู่ กรณีน่าจะเป็นคนต่างชาติที่มาท่องเที่ยวและก็กลัวความผิดเลยรีบหนีออกนอกประเทศไปแล้ว.. งานที่ทําเขาก็ไม่ต้องไปทําอีกต่อไปเพราะว่าเขา โดนไล่ออกแล้ว.. เรื่องราวมรสุมชีวิตของเขามันเป็นเรื่องที่ทุเรศสิ้นดี.. ภาระทุกอย่างเลยต้องมาตกอยู่ที่ปาล์มแค่คนเดียว.. เขาสงสารปาล์มแต่ ปาล์มเองบอกให้เขาไม่ต้องเป็นห่วงอะไรเพียงแค่เขาสู้ และอยู่กับปาล์ม.. ปาล์มก็พร้อมที่จะทําทุกอย่างเพื่อให้เขากลับมาเดินได้เหมือนกัน.. ตอน นี่เขาก็อยู่บ้านมาเกือบสามเดือนแล้ว.. ช่วงนี่ปาล์มไม่ค่อยกลับมาอยู่บ้านเท่าไรเห็นว่าต้องท่างานเยอะเลยต้องไปอยู่ห้องพักของทางที่ท่างานที่เจ้า นายเป็นคนจัด ให้เพราะมัน ใกล้และสะดวกในการเดินทาง.. ซึ่งมันก็จริงอย่างที่ปาล์มพูดเอาไว้.. แต่ปาล์มก็แวะมาหาเขานะ หลังเลิกงานก็จะแวะ มาหาเขาทุกวัน และก็จะกลับช่วง 6 โมงเย็นเป็นประจํา "วันนี่ปาล์มได้กินข้าวรึยังเนี่ย.. หน้าตาไม่ดีเลย เป็นอะไร? ปวดหัวเหรอ? พักผ่อนเพียงพอไหมปาล์ม” วันนี้ปาล์มดูไม่ดีเลยอ่ะ เป็นอะไรรึเปล
Dernière mise à jour : 2024-11-28เล่ห์เหลี่ยมรัก ดูแลกันและกัน…
โอ้ก….นี่เป็นเสียงของปาล์มที่ทุกเช้าหลังตื่นนอนเขาจะได้ยินเสมอ.. เขาและปาล์มได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านเก่าของเราแล้ว.. บรรยากาศเก่าๆที่เขายังคงจำได้สมัยช่วงในวัยเด็ก.. การที่ปาล์มอ้วกมันเกิดจากปาล์มท้อง… แต่ปาล์มท้องกับใครนั้นเขาไม่รู้เลย.. ปาล์มไม่ยอมเล่า ปาล์มไม่บอกเขาก็ไม่ถาม.. ถ้าปาล์มอยากบอกเจ้าตัวก็คงจะบอกเองนั่นแหละเรื่องนี้เขาจึงไม่บังคับถาม.. เขาไม่อยากทำให้ปาล์มเสียใจไปมากกว่านี้.. เพราะสิ่งที่เขาคิดเอาไว้น่ะเหรอ.. เขาคิดว่าปาล์มเอาตัวเองเข้าแลกเพื่อให้เขาได้รักษาตัว.. เขาจะต้องดูแลปาล์มให้ดีที่สุดเท่าที่น้องชายคนนึงจะทำได้…“ไหวไหมตัว? กินน้ำก่อน..” สิ่งที่เขารู้ก็คือปาล์มท้องและได้ลูกแฝด.. ก็ไม่แปลกนะเพราะเราสองคนก็เป็นฝาแฝดกันดังนั้น้ถ้าปาล์มจะท้องลูกแฝดมันก็คือเรื่องปกติ.. ตอนนี้เขาอยากจะเจอหลานแฝดแล้วสิเขาอยากรู้เหมือนกันว่าหน้าตาจะออกมาจะหน้าหยิกขนาดไหน..“เราโอเคไปป์ ทำไมดื้อกับแม่แบบนี้นะ.. ” เธอเลือกที่จะหนีออกมาจากผู้ชายใจร้ายคนนั้นให้เร็วที่สุด.. เธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้ต้องการที่จะมีลูกเขาไม่ต้องการผูกมัดกับเธอ เขามีคนของเขาอยู่แล้ว.. มันผิดที่เธอ ผิดที่เธอแพ้ยาคุมยี่ห่อน
Dernière mise à jour : 2024-11-28เล่ห์เหลี่ยมรัก หางานทำ
ช่วงนี้เขาช่วยดูแลเจ้าก้อนกลมสองก้อนที่กำลังดื้อและน่าฟัดเอามากๆเลยล่ะ ถึงแม้จะเหนื่อยแต่เขาก็เต็มใจช่วยนะเพราะแค่ปาล์มคนเดียวที่ต้องออกไปหาเงินมันก็หนักมากแล้วเขาสงสารปาล์มนะ ปาล์มเลือกที่จะเข้าป่ากับป้าๆน้าๆในหมู่เข้าป่าไปหาของป่าและเห็ด.. เขาสงสารปาล์ม เขาอยากจะแบ่งเบาภาระของปาล์มบ้างแต่เขาก็ไม่สามารถออกไปไหนได้เขาเลยขอเลือกที่จะทำงานง่ายๆผ่านบ้าน และสิ่งที่เขาคิดก็คือทำอาหารขาย และให้ลงขายผ่านอินเตอร์เน็ตเอา เขาเองก็พอมีเงินเก็บนิดๆหน่อย และข้าวของเครื่องใช้ที่จะต้องทำมันก็ไม่แพงมาก เขาเลยคิดว่าเขาจะหารายได้พิเศษเสริมเพื่อมาช่วยปาล์มสักนิด… “ปาล์ม.. นั่งพักก่อนนะ กินน้ำใบเตยเย็นๆก่อนเราทำเอาไว้ให้ตัวโดยเฉพาะเลยนะ.. ” เพียงแค่เขาได้ยินเสียงป้าๆน้าๆเขาก็รีบพาเจ้าก้อนกลมสองก้อนออกมานอกบ้านเพื่อมารอคนเป็นแม่ทันที.. ดูสิเพียงได้ยินเสียงคนเป็นแม่ก็กระดี๊กระด๊ากันใหญ่ และนับวันเจ้าสองก้อนกลมหลานรักของเขาผิวพรรณและสีผมออกแนวไปทางลูกครึ่งเสียขนาดนี้.. ตกลงแล้ว.. ใครเป็นพ่อของหลานเขานะ… “ ขอบคุณนะไปป์ แตงโม ตังเม.. ดื้อไหมครับ ดื้อกับน้าไปป์ไหมครับ…” “ แมะ แมะ…” สองพี่น้องได้แต่อมยิ้ม
Dernière mise à jour : 2024-11-29เล่ห์เหลี่ยมรัก พ่อของหลาน…
แต่ละวันมันช่างผ่านไปรวดเร็วเหมือนกันนะจะว่าไปหลังจากที่เขาตัดสินใจที่จะเริ่มทำงานหาเงินตอนนี้ก็เวลาก็ล่วงเลยเข้าเดือนที่สามแล้ว รายได้ก็ดีขึ้นกว่าเดิมมากเลยทีเดียว เมื่อก่อนที่บ้านตู้เย็นยังเป็นหลังเล็กๆใส่ของได้ไม่มากตอนนี้เป็นเป็นหลังใหม่แล้วและสามารถกักตุนของสดต่างๆได้มากขึ้น.. และเขาสามารถซื้อวัตถุดิบอย่างอื่นได้เพื่อมาทำของขาย วันนี้เขาเลือกทำซูชิทอดและวางไส้หลังจากทอดและหั่นผ่าตรงกลางให้มันแยกออกจากกัน และนำไส้ต่างๆที่เขาคิดว่าน่าจะเข้ากันลงไปวางตรงกลางและราดด้วยซอสในฉบับของเขา“ แตงโม ตังเม.. กินไหมเอ่ย.. มาๆมาลองชิมให้น้าก่อนนะครับ..” หนูทดลองตัวดีคือเจ้าก้อนกลมของเขานี่แหละ เจ้าสองคนนี้มักจะคอยชิมอาหารต่างๆให้กับเขาอยู่ตลอดเวลาถ้าเมื่อไรเจ้าสองคนนั้นคายทิ้งนั่นก็หมายความว่า… หยุดทำเพราะมันไม่อร่อยและเขาก็จะต้องปรับปรุงและแก้ไขรสชาติไปจนกว่าเจ้าสองก้อนกลมจะกิน ถ้าเมื่อไรที่เจาสองก้อนกลมกินหมดนั่นหมายความว่าอาหารของเขาผ่านแล้ว“ กิน.. กิน…”หึหึ.. อ้วนเอ้ย.. จะอวบอ้วนไปถึงไหนกันนะเจ้าสองก้อนเอ้ย.. ให้ตายสิเจ้าเด็กสองคนนี้นับวันยิ่งน่ารักและน่าเอ็นดูขึ้นไปอีก เมื่อก่อนเขาก็หลงห
Dernière mise à jour : 2024-11-29เล่ห์เหลี่ยมรัก พี่เลี้ยง..
วันแล้ววันเล่าตอนแรกเขาก็คิดว่าคนที่อ้างตัวเองว่าเป็นพ่อของเจ้าสองก้อนกลมจะล้มเลิกความคิดไปเพราะหลังจากที่เขาเจอในวันนั้นคนพวกนั้นก็หายหน้าไปเลยสองสามวันเขาก็เลยคิดว่าคงจะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงอีกต่อไปแต่ที่ไหนได้… สองคนนั้นกลับมาอีกครั้งและก็มาคอยป้วนเปี้ยนอยู่แถวบ้านของเขาเรื่องนี้เขาเองก็ลืมเล่าให้ปาล์มฟังเพราะเขาคิดว่าคนพวกนั้นไม่น่าจะมาอีกเพราะคนที่อ้างตัวว่าเป็นพ่อเจ้าสองก้อนกลมหายหน้าไปเลยและไม่ได้พูดคุยอะไรกับเขาอีก แต่พอสามวันผ่านไปเท่านั้นแหละ..“คุณมาแบบนี้คุณต้องการอะไรกันแน่…” มันจะเกินไปแล้วนะ เพียงแค่ปาล์มออกไปข้างนอกกับป้าๆน้าๆในหมู่บ้านพ่อของก้อนกลมก็รีบวิ่งหน้าตั้งมาหาแตงโมและตังเมทันที วันนี้เขาถือขนมมาเยอะมาก ขนมที่เด็กสามารถกินได้ อันที่จริงมันก็ดีนะเพราะเด็กๆจะได้กินอะไรที่แปลกใหม่บ้างแต่เขาก็ไม่อยากจะทำให้เด็กทั้งสองคนเคยตัวจนไม่ยอมกินข้าวกินน้ำน่ะสิ ดีที่เขายังไม่ได้สอนให้เจ้าสองก้อนกลมเรียกเขาว่าพ่อไม่งั้นเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะบอกกับปาล์มว่ายังไงดี“ต้องการลูกและเมียไงถามโง่ๆ ไอ้ณุช่วยพาน้าของลูกกูไปหาปลากินหน่อยเผื่อจะฉลาดขึ้นมาบ้าง พ่อมาหาลูก ผัวมาหาเมีย
Dernière mise à jour : 2024-11-29
Latest chapter
เล่ห์เหลี่ยมรัก ตอนพิเศษ
ถ้าเธอรู้ว่าการที่เธอไปหาเรื่องไอ้ผู้ชายคนนั้นของพี่ณุแล้วจะทำให้ครอบครัวของเธอมีปัญหาถึงเพียงนี้…“แกไปทำอะไรให้ภาณุเขาโกรธแกช่วยบอกฉันมาได้ไหมยัยสา..”“คุณพ่อ… แล้วคุณพ่อจะถามอะไรหนักหนาคะ? เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว..” ใช่เรื่องมันผ่านมาแล้วแต่.. ธุรกิจของทางบ้านเธอมันยังคงมีปัญหาอยู่นี่สิ.. เธอจำได้หลังจากวันที่เธอไปหาเรื่องผู้ชายคนนั้น.. ผู้ชายของพี่ณุ.. หลังจากนั้นไม่นานพ่อของเธอก็โทรตามเธอกลับบ้านเมื่อเธอมาถึงบ้านเธอก็โดนพ่อตบเข้าให้ที่ใบหน้าของเธอ.. แม่ของเธอไม่ได้ช่วยหรือพูดอะไรเลยสักนิด.. เมื่อคุณพ่อเริ่มพูดเธอก็ถึงรู้ว่าพี่ณุได้ยกเลิกสินค้าทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวเธอไป ยกเลิกสัญญาทุกอย่างที่บริษัทของเธอและของพี่ณุทำร่วมกัน.. ไม่เพียงเท่านั้นกิจการเล็กๆของเธอก็ถูกดิสเครดิตไปด้วย..มันทำให้เธอถึงกับไปต่อไม่เป็น เธอต้องฝ่าฝันมรสุมครั้งนี้อยู่นานเลยทีเดียวแต่มันก็ไม่ได้ดีขึ้นมาเลยสักนิด…“ถ้าแกไปขอโทษเขา… ไม่แน่ทุกอย่างอาจจะดีขึ้นกว่านี้…”นั่นคือสิ่งที่พ่อเธอพูดกรอกหูมาตลอด.. เธอไม่อยากไปขอโทษเพราะเมื่อใดที่เธอไปขอโทษนั่นก็หมายความว่าเธอเป็นคนผิด.. เธอไม่ผิด เธอไม่ชอบผู้ชายคนนั้น.
เล่ห์เหลี่ยมรัก ขอรับผิดชอบ…
สิ่งที่เขาทำกับไปป์มันคือความรู้สึกจริงๆของเขา… เขาไม่เคยรักใครมาก่อนแต่เขากลับมาแพ้ทางให้กับผู้ชายตัวเล็กคนนี้.. ผู้ชายหน้าสวย ทำกับข้าวเก่ง น่ารัก ใสซื่อ.. รักครอบครัวคนนี้… เขารักหัวปรักหัวปรำ ไปป์ไม่ต้องเล่นคุณไสยมนต์ดำอะไรใส่เขาเลย แค่รอยยิ้ม แค่ความโก๊ะ ความเปิ่นของไปป์มันก็ทำให้เขาหลงจนหาทางออกไม่เจอแล้ว.. วันนี้เขาต้องทำอะไรสักอย่าง… เขาไม่อยากเสียไปป์ไปแล้ว เพียงแค่ไม่กี่วันที่ไปป์ไปจากเขามันก็ทำให้เขาแทบจะไม่มีแรงใช้ชีวิตแล้ว.. และถ้าเขาปล่อยให้ไปป์หลุดมือไปอีก.. เขาคงจะต้องขาดใจตายแน่ๆ..“ จะไปไหนครับ?” อยู่ๆคุณณุก็พาเขาขึ้นรถโดยไม่ยอมบอกอะไรเลยสักนิด.. และดูเหมือนคุณณุจะดูรีบร้อนยังไงบอกไม่ถูก“มาเถอะนา.. ไม่ต้องถามมากถึงแล้วก็จะรู้เองนั่นแหละ.. ” ขยันสงสัย.. เรื่องขี้สงสัยนี่ยืนหนึ่ง.. แต่ถามว่าเข้าใจไหมก็ไม่ แต่ขอแค่สงสัยไว้ก่อนเฮ้อ.. เขาก็เลยไม่รู้อะไรเลยสินะ.. แต่ช่างเถอะแค่ไม่พาเขาไปทิ้งทะเลก็พอแล้ว…….“เอ๊ะ.. นี่มัน.. มาทำไมครับคุณณุ…” ทำไมคุณณุถึงพามาบ้านปาล์มล่ะ… หรือว่า.. ดีใจจังคุณณุจำได้ด้วยว่าเขาอยากเจอหลานๆ..“ลงมาเถอะ.. เข้าไปในบ้านกันได้แล้ว..” สงสัยเก่ง ข
เล่ห์เหลี่ยมรัก ต้องการอะไร
เรื่องราวของเขาที่กำลังเจออยู่มันเป็นเรื่องบ้าบอขั้นสุดเลยก็ว่าได้.. จากที่เขาคิดว่าเขาจะได้อยู่อย่างเงียบสงบและทำในสิ่งที่เขาชอบแต่มันไม่ใช่.. ตอนนี้เขามีคุณณุที่เทียวไปเทียวมาเขามันบ้า เขาออกไปทำงานตั้งแต่เช้าการไปมาระหว่างที่นี่และที่ทำงานมันต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 1 ชั่วโมงในการขับรถแต่คุณณุเขาไม่ยอมแพ้.. คุณณุบอกว่า ถ้าเขาไม่กลับไปอยู่ที่บ้านของคุณณุ คุณณุจะไปๆมาๆที่นี่กับบริษัท.. และคุณเขาก็ทำจริงๆด้วยสิ“ เมียครับ.. ไปทำงานก่อนนะเดี๋ยวผัวจะรีบไปรีบกลับ อาบน้ำปะแป้งรอหอมๆเลยนะครับ.. หิว…”โอ้ย.. ทำไมเขาเป็นแบบนี้นะ ทำไมคุณณุถึงเป็นคนแบบนี้นะ.. ทะลึ่ง คิดแต่เรื่องบนเตียงอยู่ได้.. แค่นี้เขาก็จะตายแล้วนะ.. ไม่ไหวแล้ว..“ ไม่ต้องรีบครับ คุณณุควรจะขยันทำงานด้วยนะครับไม่ต้องรีบ..” เฮ้อ.. เหนื่อยนะคุณณุช่วงนี้ทำตัวเหมือนเด็กน้อยที่กำลังงอแงอยากได้ของเล่นชิ้นหนึ่งเอามากๆ และเขาขี้งอแงมากๆด้วย.. เฮ้อ…“ไม่.. ถ้าอยากให้ทำงานนานๆก็ต้องมาทำด้วยกัน.. ขอโทษได้ไหมครับเมีย.. ขอโทษนะครับ.. ตอนนั้นมันไม่รู้จะทำตัวยังไงนี่นา.. แต่ตอนนี้รักม้ากมาก.. กลับไปอยู่ด้วยกันนะครับเพราะว่าคิดถึง.. อยากเห็นหน้
เล่ห์เหลี่ยมรัก ไม่ยอมก็ต้องยอม…
หมับ…“หยุดนะไปป์ นายหนีฉันไม่ได้อีกแล้ว.. นายหนีฉันไม่พ้นแล้ว..” บ้านก็หลังแค่นี้จะวิ่งหนีไปไหนได้อีก..แฮ่กๆๆ“คุณณุ.. คุณณุปล่อยผม ปล่อยผมก่อน..” เหนื่อยมาก เหนื่อยสุดๆไปเลย แล้วแรงคุณณุก็มีมากมายมหาศาลแบบนี้.. เล่นเอาเขาเหนื่อยหอบไปเลยน่ะสิ“ นายจะหนีฉันอีกไหมไปป์ นายยังคิดหนีฉันอีกรึเปล่า?” เอาสิ ถ้าหนีเขาก็จะตาม ตามไปจนกว่าจะตายกันไปข้างนึงเลย..“ไม่ครับ.. ไม่แล้ว.. เหนื่อยแล้ว.. คุยกันดีๆนะครับคุณณุ.. ” เขาจะหนีไปไหนได้ล่ะตอนนี้เพราะมันไม่มีที่ให้หนีแล้วยังไงเล่า.. และที่สำคัญมันดันมาอยู่ในห้องนอนของเขาอีกนี่สิ…“ดี.. ดีมาก..”ในที่สุดยอด.. ในที่สุดเขาก็เจอสักที ตัวต้นเหตุที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนกับถูกกระชากหัวใจออกไป ตัวต้นเหตุที่ทำให้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับ ตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องว้าวุ่นกระวนกระวายหัวใจ..ไปป์ที่เสียเปรียบคุณณุอย่างจังเขาทำได้แค่นอนนิ่งๆอยู่บนเตียงนอนของเขา.. การที่คุณณุนั่งคล่อมเขาอยู่จากข้างบนมันทำให้เขารู้สึกแปลกๆขึ้นมา.. ไม่รู้สิและการที่คุณณุจ้องมาที่เขา.. มันทำให้เขาทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน…มือหนาของเขาค่อยๆเอื้อมไปยังใบหน้าของไปป์อย่างเชื่องช้า.. เขาไม่รู
เล่ห์เหลี่ยมรัก ไม่ควรคิดถึง…
เสียงโหวกเหวกที่ดังอยู่หน้าบ้านทำให้เขาต้องลุกไปมองเพราะเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นอะไร อันที่จริงเขาพึ่งมาอยู่ที่นี่ได้จะสองอาทิตย์แล้วแต่ก็นะ ทุกอย่างคือใหม่สำหรับเขาหมด ไม่ว่าจะเพื่อนบ้าน คนรอบข้างหรืออะไรก็ตาม เขาเลือกที่จะมาอยู่ที่นี่เพราะมันไม่มีใครที่รู้จักเขา โชคดีที่อย่างน้อยมิ้นก็ช่วยเขาเรื่องที่อยู่.. มิ้นให้เขามาอยู่แถวบ้านมิ้นที่ต่างจังหวัด นั่นเลยทำให้เขาอยากที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่อีกครั้ง.. และสิ่งที่เขาทำก็คือทำอาหารขาย ตอนแรกก็คิดว่าไม่น่าจะรอดหรอก เพราะแถวนี้ก็มีคนขายเยอะเหมือนกันแต่พอเขาได้เริ่มขายและช่วงแรกๆอาศัยทำแจกบ้างแถมบ้าง มันก็เลยเป็นการประกาศไปทั่วหมู่บ้านว่าเขาทำอาหารขายมีทั้งแบบสั่งออนไลน์ และสั่งหน้าร้าน มันก็ทำให้เขาพอมีรายได้เข้ามาบ้าง…“ มีอะไรกันเหรอครับป้าหนึ่ง..” เสียงมันดังมาจากฝั่งตรงข้ามบ้านเขานั่นเองที่สำคัญมันดังมากๆด้วยสิ“ ผัวเมียทะเลาะกันน่ะไปป์.. เห็นว่าผัวไปมีเมียน้อยล่ะมั้ง เมียจับได้เลยทะเลาะกันใหญ่โตเลยล่ะ.. ก็อย่างว่านะ เมียน้อยท้องเกือบ 5เดือนแล้วน่ะสิ.. เสียดายนะ เมียออกจะนิสัยดีขนาดนั้น วันๆก็อยู่บ้านทำนั่นทำนี่ ดูแลบ้าน
เล่ห์เหลี่ยมรัก ว่างเปล่า….
ได้ดิในเมื่อเขาเรียกก็แล้วแต่เจ้าตัวยังไม่เปิดประตูออกมา.. งั้นเขาก็ทำตามประโยคถัดไปก็แล้วกัน…“ไปป์… ออกมานะ มาคุยกันให้รู้เรื่อง.. ไปป์.. ไปป์..”ตึกตึกตึก…ไปไหนวะ ทำไมห้องเงียบๆ.. หรือว่าจะลงไปหาของกินข้างล่าง..เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นของเจ้าของบ้านดังลงมาจากชั้นบนของบ้านอย่างเร่งรีบ.. ฝีเท้าของเจ้าของบ้านปรี่มายังห้องครัวของบ้านทันทีเพราะเขาต้องการพูดคุยกับคนที่ทำให้เขาโมโหร้ายมาเป็นอาทิตย์…“ไปป์.. ไปป์..” ไม่อยู่.. ไม่อยู่ในครัว.. แล้วไปไหน..ผู้ชายร่างสูงใหญ่กำยำเดินไปเดินมาทั่วบ้านเพื่อหาใครบางคน.. ขายาวๆของเขาก้าวไปทั่วทิศทางของตัวบ้าน.. ทุกห้องที่เขามี ทุกที่ที่เขาอยู่เขาก็ไล่ตามหาคนที่เขาต้องการคุยมากที่สุด.. คนที่เขาอยากได้ยินคำว่าขอโทษ“ไปป์.. ไปป์!!! ฉันไม่ตลก ออกมานะ ออกมาเดี๋ยวนี้!!” ให้ตายสิวะ เขาเดินรอบบ้านแล้วนะ ทุกห้องทุกบริเวณของตัวบ้านเขาก็เดินจนครบแล้วนะทำไมไม่เจอตัวต้นเรื่องนะ..ตึกตึกตึก….“พวกแก.. เห็นไปป์ไหม?” ไม่ได้การเขาต้องถามคนเฝ้ายามประตูสักหน่อย..“อ๋อ.. ออกไปแล้วครับ ออกไปไหนไม่รู้ครับเห็นหอบกระเป๋าไปด้วย..”“อะ.. อะไรนะ? ออกไปแล้ว แล้วให้ออกไปได้ยังไ
เล่ห์เหลี่ยมรัก น้อยใจ
ในระยะเวลาที่พี่นพมาสารภาพว่าชอบและเริ่มจีบเขา.. คุณณุก็ดูแปลกไป บางวันก็อารมณ์ดี บางวันก็อารมณ์บูดใส่เขา เขาที่ไม่รู้จะต้องทำตัวยังไงดีเขาไม่รู้จริงๆว่าเขาจะเริ่มพูดเริ่มถามถึงเหตุผลหรือสาเหตุที่ทำให้คุณณุดูแปลกไป.. เขาไม่รู้ว่าจะถามยังไงและถามเรื่องไหนก่อนดี บางวันคุณณุก็ดูตึงๆใส่เขา เขาทำตัวไม่ถูกและยิ่งตอนที่อยู่บ้านด้วยกันเขาไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี“คุณณุครับตอนเย็นอยากทานอะไรครับผมจะได้ไปตลาดและไปซื้อของเข้ามาทำให้ครับ…” ช่วงนี้คุณณุค่อนข้างยุ่งเขาก็ไม่ค่อยได้เจอคุณณุบ่อยนัก ช่วงนี้เขาเองก็มาทำงานเอง คุณณุมักจะออกมาก่อนเมื่อเขาเห็นงานที่คุณณุทำในช่วงนี้เขาก็พอเข้าใจได้ว่ามันเยอะมาก เยอะสุดๆเขาก็สงสารนะดังนั้นเขาเลยเลือกที่จะช่วยงานเอกสารต่างๆที่มันสำคัยและที่เขาสามารถทำได้ให้มันมากที่สุดเท่ากับที่คุณณุไว้ใจเขา และพาเขาเข้ามาทำงานด้วยการใช้เส้นสาย…“ไม่เป็นไรไม่รบกวน..”“อ่า.. ครับ..” เฮ้อ.. อีกแล้วน่ะ คุณณุแสดงท่าทางเฉยชาใส่เขาอีกแล้วนะ…ไม่เป็นไรนะไปป์ ทำงาน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้.. ตอนนี้เขาขอโฟกัสเรื่องงานก็แล้วกันแต่… เขาก็ยังคงรู้สึกแปลกๆอยู่ดีที่คุ
เล่ห์เหลี่ยมรัก จีบจริงจัง…
ให้ตายสิวะไอ้ณุ มึงเป็นบ้าอะไรวะเนี่ยทำไมทำตัวเหมือนกับกำลังหึงไปป์กับไอ้นพไอ้แนพอะไรนั่นวะ อาการแบบนี้อย่าบอกนะว่าชอบไปป์.. บ้านะ จะเป็นไปได้ยังไง เขาไม่ได้ชอบแนวนี้สักหน่อย เขาชอบผู้หญิงเว้ย ไม่ใช่ผู้ชาย.. แต่แม่ง.. ไม่ชอบวะ ไม่ชอบเลยที่ไอ้หมอนั่นมันมองและยิ้มแบบนั้นให้กับไปป์มันทำให้เขาไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก“คุณณุไม่ทานเหรอครับ? อร่อยนะครับ อันนี้ก็อร่อย เดี๋ยวผมจะลองหัดทำบ้าง คุณณุชอบไหมครับ? คุณณุอยากกินอะไรก็บอกนะครับผมจะลองทำให้ทาน..” ช่วงนี้เวลาพักเที่ยงคุณณุมักจะชวนเขามากินข้าวที่ห้องทำงานของคุณณุอยู่บ่อย แต่ก็ดีนะที่คุณณุไม่ได้หักค่ามื้อเที่ยงเพราะถ้าหักนะมีหวังเงินเดือนเขาที่ได้รับน่าจะหายไปเกือบครึ่งนึงเลยล่ะ“นาย..” เวรล่ะ นี่เขาพูดอะไรออกไปเนี่ย..“ครับ? เรียกผมทำไมเหรอครับ? คุณณุอยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าครับ ถ้าอันไหนที่พอทำได้ผมก็จะลองทำให้” เอาจริงๆเขาก็ไม่แน่ใจหรอกว่าเขาจะทำได้รึเปล่า?“นายก็รู้ว่าฉันไม่ได้เป็นคนกินยาก นายทำอะไรฉันก็กินหมดแหละ..” เกือบไปแล้วไหมล่ะไอ้ณุมึง.. คิดอะไรอยู่วะเนี่ยทำไมถึงพูดอะไรบ้าบอออกมาแบบนี้เนี่ย..“ครับ.. ถ้าอย่างนั้นผมจะลองนึกดูนะครั
เล่ห์เหลี่ยมรัก หวง…
“ไปป์.. เอาเอกสารชุดนี้ไปดูให้ที… แต่เอาไว้ก่อนๆ นายเข้ามาประชุมด้วยนะ และคอยจดสิ่งที่มันสำคัญๆให้หน่อยก็แล้วกัน…”อืม.. ตามนั้น ตอนนี้เขาได้มาช่วยงานบริษัทของคุณณุเต็มตัวแล้ว.. วันแรกที่เขาก้าวเข้ามาบอกตามตรงว่าเขาเองก็เกรงเหมือนกันนะเพราะเขาไม่ได้สมัครเข้ามาแต่เป็นเพราะคุณณุพาเข้ามาเองเลย มันเลยทำให้เขาเป็นที่จับจ้องของทุกคนในบริษัทเป็นอย่างมากเพราะดูยังไงเขาก็คงเป็นเหมือนเด็กเส้นที่ถูกฝากหรือถูกนำเข้ามา“ผมต้องเข้าด้วยเหรอครับคุณณุ” เขาไม่อยากเข้าเลยเพราะคุณณุเองก็มีเลขาของเขาและคุณเลขาก็นิสัยดีด้วยจะให้เขาไปนั่งโง่ๆฟังและแย่งงานคุณเลขา.. เขาทำไม่ได้หรอก“ ใช่สินายต้องเข้าไปด้วย ไปเถอะน๊า… เพื่อวันไหนเลขาฉันมันมีงานด่วนที่จะต้องไปทำแทนนายจะได้พอเข้าใจว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ไปๆ เอางานวางไว้ก่อน ตอนนี้ไปประชุมกับฉันก่อน.. เร็วๆล่ะ…” ไหนๆก็จ้างแล้วก็ต้องใช้งานให้คุ้มกับเงินเดือนสักหน่อย เขาน่ะจ่ายค่าจ้างไปป์ไปตั้ง 2 หมื่น5 เลยนะ ที่เขาให้เงินเดือนเยอะแบบนั้นเพราะเจ้านี่ทำงานดีหรอกและไหนจะทำอาหารด้วย… เขาก็ต้องจ่ายให้เหมาะสมกับค่าแรงหน่อยสิ“แต่ว่า..”“ไม่มีแต่.. ฉันรอก็แล้วกันจะได้เดินเข
