chapter 76

“อือ...แล้วไง เรื่องแค่นี้ไม่เห็นจะสำคัญอะไรเลย ค่อยบอกตอนที่อีตาหื่นนั่นมาก็ได้นี่นา”

ไหล่กว้างยกขึ้นเบาๆ อย่างไม่แคร์ แต่ในใจอดที่จะดีใจและภูมิใจไม่ได้ที่เป็นที่ต้องการของชายหนุ่มผู้ซึ่งเป็นประมุขของแคว้น ถึงแม้จะไม่ได้มาจากความตั้งใจตั้งแต่ต้นก็ตามที

“อันนั้นผมก็ว่าสำหรับคุณคงไม่สำคัญเท่าไหร่จริงๆ นั่นแหละ แต่มันสำคัญสำหรับผมไง เพราะผมต้องเป็นคนส่งสารให้คุณ” นาสเซอร์ยอมรับพร้อมพยักหน้าหงึกๆ

“แต่เรื่องที่สองนี่ซิ ไม่รู้ว่าคุณจะทำใจได้หรือเปล่า ถ้าผมจะบอกว่า...” ว่าแล้วคำพูดก็หายจากปากหนาอุ่นร้อน มีเพียงมือใหญ่ที่ยกขึ้นลูบไล้ปลายคางอย่างใช้ความคิดว่าจะบอกไปดีหรือเปล่า

สองแขนเรียวยาวยกขึ้นกอดอก “นายจะบอกเรื่องอะไรกับฉันล่ะตาบ้า บอกมาซิ มัวแต่อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่ได้ ปากอมสากไว้หรือไง” ว่าจะไม่ด่าว่าชายหนุ่มออกไปแล้วเชียวนะ แต่ทำไมมันอดใจไม่ได้สักทีก็ไม่รู้ ยิ่งเวลาที่ได้เห็นไอ้ลูกกะตาแพรวพราวระยับนั่นอีก ร่ำๆ อยากจะหาอะไรแหลมๆ มากทิ่มแทงให้มืดบอดไปเสียจริง

“ก็แค่อยากจะบอกคุณว่า...” อัสสิยามีย์หยุดพูดอย่างเล่นลิ้น ไม่ได้อยากแกล้งให้ดีใจเล่นหรอกนะ แต่วันนี้ไม่อยากโทรหาน้องชายจริงๆ กลัวเผลอบอก