ชอบเวลาอยู่ด้วยกัน 1

สโรชายกแขนขึ้นกอดเขาขยับตัวนิดหน่อย หน้าของเธอก็เข้ามาจนชิดจมูกเขา หญิงสาวงัวเงียกระพริบตาถี่ๆ เธอเงยหน้าขึ้นมามองเขา และเมื่อรู้ตัวว่านอนทับแขนชายหนุ่ม แถมยังกอดเขาไว้อีก เธอรีบลุกพรวดพราดขึ้นนั่ง

"พี่เข้มคะตายแล้ว นี่บัวนอนหนุนแขนพี่เข้มตั้งเมื่อไหร่คะนี่ เป็นยังไงบ้างคะ เป็นเหน็บชาไหม" เธอจับแขนเขาเบาๆ ให้เหยียดตรงและนวดตั้งแต่ปลายนิ้วมือ ไล่ขึ้นไปที่หัวไหล่ให้เขา เหตุการณ์เหมือนเดิม เธอนอนหนุนแขนเขาอีกแล้ว ว่าจะนอนแบบไม่ให้ร่างกายชิดใกล้เขาแล้วนะ เผลอไปหนุนแขนเขาอีกจนได้

อัคราเองก็เพิ่งเริ่มรู้สึกตัวว่าแขนตัวเองชามากตอนที่ตื่น แต่ไม่กล้าขยับเพราะเห็นเธอกำลังหลับอย่างมีความสุข เขานอนมองสโรชาบีบนวดที่แขนให้เพลิน ดูรึแทน ที่จะห่วงตัวเองว่าถูกเขากอด กลับมาโทษตัวเองว่าทำให้เขาเป็นเหน็บชา

เขาตัดสินใจดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอดไว้ โดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว เลยโยกไปตามแรงดึงของเขากองอยู่ที่อกของชายหนุ่ม ที่มีผ้าห่มผืนหนาห่มอยู่ ทำให้หน้าอกอวบนุ่มนั้นแนบกับตัวเขา เขากดหัวเธอลงใกล้หัวใจแบบนั้งนิ่งและนาน ก่อนที่จะพูดว่า "พี่ไม่เป็นอะไรเลยครับ" เขากระชับอ้อมแขนให้แน่นยิ่งกว่าเดิม และหอมที่หน้าผากผมขอ