Chapter43. คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะชอบเหรอ

“คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะชอบเธอขึ้นมาเหรอ” เขาถามจ้องเขม็งอย่างจับผิด แต่หญิงสาวกลับเงยหน้าขึ้นแล้วขมวดคิ้วใส่

“หลงตัวเองไปแล้วค่ะ” เดหลีส่ายหน้าไปมา “ที่ฉันทำก็เผื่อบริษัททั้งนั้น แต่ถ้าบริษัทนี้เจ๊งขึ้นมาคนที่ลำบากก็คือพนักงานลูกจ้างอย่างเราๆ คุณรวยอยู่แล้วบริษัทปิดไปก็ไม่เดือดร้อนอะไร อาจจะแค่เสียหน้านิดหน่อยแค่นั้นเอง แต่คนอื่นเขามีครอบครัวที่ต้องดูแล ลูกเต้ายังเรียนหนังสือ ถ้าตกงานไปก็ลำบาก เพราะฉะนั้นสิ่งที่ฉันทำก็แค่เอาใจผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทเท่านั้นเอง”

“นั้นปากเรอะ ใครบอกว่าบริษัทนี้จะเจ๊ง!” เขาแยกเขี้ยวใส่สาวเท้าเข้าไปหา แต่อีกฝ่ายกลับไม่มีท่าทีหวาดกลัวใด

“ก็ใช้ปากพูดนี่แหละค่ะ” เดหลีฉีกยิ้มด้วยท่าทีกวนประสาท “อันที่จริงฉันก็ไม่เดือดร้อนว่าบริษัทนี่จะอยู่หรือไป เพราะยังไง เงินที่คุณท่านโอนเข้าบัญชีให้ใช้มันก็ทำให้ฉันไม่ต้องดิ้นรนทำงานเหมือนคนอื่นแล้วค่ะ”

“นี่! พูดออกมานี้ไม่อายเลยหรือไง” ผู้หญิงอะไรหน้าด้านเหลือเกิน เฮียคิงส์ก็ยังไง เอะอะก็บอกว่าเดหลีดียังนั้น เดหลีดีอย่างนี้ ให้เขาดูแลเดหลีให้ดี

“เอ๋? ขอเหตุ