Chapter48.เย้ายวน

“ไม่เห็นเป็นไร หรือเธอจะไม่ใส่อะไรเลยก็ได้” เขายักไหล่ “ผมจะลงไปรับอาหารก่อน คุณก็ทำตัวดีๆ อย่าดื้อนัก”

เพราะถูกน้ำเสียงที่นุ่มนวลทำให้ตะลึงงัน เขาหันหลังเดินออกไปแล้วทิ้งเธอไว้ในห้องเพียงลำพัง เมื่อครู่เธออาจฟังผิดไป หรือเขาคงลืมตัว ปกติเขาพูดจากับเธอไม่ใช่ ‘ผม’ กับ ‘คุณ’ เดหลีส่ายหน้าไปมา บางเขาอาจจะลืมตัวก็ได้ ไม่ได้ตั้งใจพูดดีๆ กับเธอหรอก

หญิงสาวค้นดูตู้เสื้อผ้าของเขา ไม่มีเสื้อผ้าผู้หญิง แต่ถ้ามี เธอคงไม่กล้าหยิบมาใส่ แค่พยายามหาพวกกางเกงขาสั้น แต่รูปร่างเธอเขาต่างกันมาก เอาเถอะ เสื้อยืดของเขาก็ตัวยาวพอจะคลุมปิดก้นเลยทีเดียว

มังกรกัณฐ์เดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมอาหารหลายอย่าง และน้ำผลไม้ แต่เมื่อเข้ามาในห้องไม่เห็นร่างของคนที่เขาสั่งให้รอ

“เดหลี” เขาเรียกแล้วเอาถุงอาหารไปวางบนโต๊ะที่เคาน์เตอร์ครัว หางตารับรู้การเคลื่อนไหวจึงหันไปมอง แล้วเขาก็กวาดตามองทั่วร่างของหญิงสาวที่สวมเพียงเสื้อยืดของเขา มือเล็กดึงชายเสื้อลงมาให้มากที่สุด

“เดี๋ยวเสื้อผมก็ยืดหมดหรอก” เขาหัวเราะแล้วพยักหน้าเรียก “มาจัดโต๊ะนี่ ผมจะไปอาบน้ำบ้าง หิวก็กินก่อนเลย อ