13. หญิงสาวที่มาใส่บาตรในตอนเช้ามืด

[13]

หญิงสาวที่มาใส่บาตรในตอนเช้ามืด

"พี่จะหลบทำไม เอาของพี่มาให้ฟ่าดูเดี๋ยวนี้นะ"

"บอกว่าอย่าเข้ามาไง!"

ยิ่งไล่ฟีฟ่าก็ยิ่งแกล้งเข้าหา เขาต้องดูให้ได้ว่าภพภูมิก็แข็งตอนเช้าเหมือนกัน ฟีฟ่ามัวแต่ได้ใจคิดว่าเอาคืนคนพี่ได้สำเร็จ ที่ไหนได้รู้ตัวอีกทีก็ถูกจับกดลงกับเตียงแล้ว

"พะ..พี่จะทำอะไรน่ะ แหม..จริงจังไปได้ ฟ่าแค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง" ฟีฟ่าทำใจดีสู้เสือและพยายามดันตัวเองออกจากสองแขนที่กักขังตนไว้ แต่ดูท่าคงจะสู้แรงคนตัวใหญ่ไม่ไหว

"อยากดูของฉันนักไม่ใช่เหรอ เอาสิ ฉันจะให้นายดูจนพอใจเลย!"

"มะ..ไม่เอา ฟ่าไม่ดูแล้ว"

ภพภูมิไม่ได้แค่ให้ดูเต็มตา มือหนาได้ดึงกางเกงนอนลงไปไว้ใต้ก้นและงัดเอาเจ้าโลกออกมาสาวชักสองสามทีเพื่อให้ตื่นตัวเต็มที่ก่อนจะดึงมือของฟีฟ่ามาสัมผัสความแข็งแกร่งของมัน

"เป็นไง แข็งพอที่ยัดใส่ก้นนายได้หรือยัง!"

"พี่ภูมิ..ฟ่าขอโทษ.."

ฟีฟ่าหน้าแดงแปร๊ด แม้จะเคยเสียตัวให้กับภพภูมิแต่เรื่องก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วเขายังจำความใหญ่โตของภพภูมิได้เป็นอย่างดี มาสำนึกเอาตอนนี้ก็สายเสียแล้ว

ฟีฟ่าหลับตาปี๋ นอกจากความร้อนที่ฝ่ามือแล้วก็รู้สึกถึงความนุ่มอุ่นที่ริมฝีปากจึงลืมตาขึ้นมองก็เห็นปากหยักทาบอยู่บนนั้น ทั้งสองประสานสายตากันอยู่ครู่หนึ่งก่อนฟีฟ่าจะหลับตาลงอีกครั้ง

"อืมม..พี่ภูมิ.."

ฟีฟ่าครางชื่อภพภูมิเสียงหวานในขณะที่ยังกอบกุมลำเอ็นขนาดเขื่องที่ขยายขึ้นจนมือเล็กกุมไม่มิดเอาไว้ สัมผัสได้แม้กระทั่งจังหวะการเต้นของเส้นเลือดที่พาดผ่านยิ่งทำให้ใบหน้าหวานเห่อร้อนกว่าเก่า ซ้ำทั้งร่างขาวเนียนยังถูกภพภูมิทั้งจูบทั้งลูบคลำทำเอาฟีฟ่าแทบละลายคาอกแกร่ง

"พะ..พี่..อืมม.."

"ตอนจูบอย่าพูดมากสิ"

ร่างเล็กท่อนล่างเปลือยเปล่าเพราะเสื้อยืดตัวใหญ่หล่นไปกองอยู่บนหน้าอก ฟีฟ่าบิดเร้าไปตามแรงอารมณ์ หลายครั้งที่ลืมตาขึ้นมองคนข้างบนทำเอาเขินจนเก็บอาการไม่อยู่ เพราะใบหน้าตอนมีอารมณ์ของภพภูมิช่างมีเสน่ห์เสียเหลือเกิน มองทีไรทำเอาเสียววูบที่ท้องน้อยและยังเผลอขมิบช่องทางด้านหลังโดยไม่รู้ตัว

"ยะ..อย่าจับสิ.."

มือหนากอบกุมแกนกายของฟีฟ่าเอาไว้ได้มิดทำเอาเจ้าตัวอายจนต้องเบือนหน้าหนี ความมั่นใจที่เคยมีแทบหดหายเมื่ออยู่ในอ้อมกอดที่แข็งแรงกว่า

"ขนาดของฟ่าน่ะปกติ ของพี่นั่นแหละที่ใหญ่เกินไป"

"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่"

ภพภูมิว่าพลางรูดรั้งแกนกายในมือช้า ๆ สร้างความเสียวซ่านให้กับฟีฟ่าไม่น้อย หลังจากมีอะไรกันครั้งนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วที่ฟีฟ่าไม่ได้ช่วยตัวเอง พอโดนเล้าโลมนิดหน่อยก็แตกออกมาซะแล้ว

"เสร็จเร็วชะมัด" ภพภูมิกระตุกยิ้มมุมปากพลางมองของเหลวเข้มข้นในฝ่ามือและใช้สิ่งนั้นชโลมลงรอบรอยจีบ

ไม่นาน..ภายในห้องที่ก็เหลือเพียงเสียงลมหายใจที่ดังประสานกันกับร่างเปลือยของสองคนที่บดเบียดกันอยู่บนเตียงนุ่ม

กิจกรรมยามเช้าดำเนินไปอย่างไม่เร่งรีบ หลังเสร็จกิจทั้งคู่ได้แช่ร่างอยู่ในอ่างอาบน้ำใบเดียวกัน

"ทำไมพี่ต้องมาอาบน้ำพร้อมฟ่าด้วยล่ะ"

"ก็นายอาบน้ำนาน ฉันขี้เกียจรอ"

ฟีฟ่านั่งอยู่กลางหว่างขายาวโดยมีร่างสูงซ้อนอยู่ด้านหลัง ดวงตากลมเหลือบมองหน้าอกที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้ออยู่หลายครั้ง มันหนั่นแน่นจนอยากขยำขยี้ สุดท้ายก็หักห้ามใจไม่ไหวทิ้งตัวพิงลงไปเพื่อสัมผัส

"จะทำอะไรน่ะ!!"

"จ๊าก!!"

มือหนาจับหัวของฟีฟ่ากดลงในอ่างทำเอาคนตัวเล็กสำลักน้ำไปหลายอึก ถ้าอีกฝ่ายไม่ปล่อยมือเสียก่อนป่านนี้เขาคงจมน้ำตายไปแล้ว

"แค่ก! แค่ก! ฟ่าต่างหากที่ต้องถาม โดนตัวนิดโดนตัวหน่อยจะเป็นไรไป เมื่อกี้พี่ยังเสียบฟ่าอยู่เลยนะ!"

"นั่นเพราะนายตะครุบฉันก่อนต่างหาก คนอย่างฉันไม่ได้อยากแตะต้องตัวนายนักหรอก แค่คิดก็ขนลุกแล้ว"

ภพภูมิว่าพลางใช้นิ้วดีดหน้าผากฟีฟ่าไปทีหนึ่ง คนน้องก็งอนจะลุกหนีจึงถูกดึงล้มลงในอ่างจนน้ำกระจาย ใบหน้าหวานแนบลงกับหน้าอกหนาที่คิดจะลวนลามอีกครั้ง

"แช่ต่ออีกหน่อย จะได้สบายตัว"

ให้จับแต่แรกก็สิ้นเรื่อง ฟีฟ่าคิดในใจและทำตัวว่าง่ายแช่น้ำต่อ หลังขึ้นจากน้ำ กางเกงในที่ตากไว้เมื่อคืนก็แห้งพอดี เดินไปหยิบก็พบกว่ามีอีกตัวตากอยู่ข้างกัน

"หยิบออกมาให้ฉันด้วย" เสียงทุ้มออกคำสั่งก่อนเดินออกจากห้องน้ำไปก่อน

หลังแต่งตัวเรียบร้อยทั้งคู่จึงพากันลงมาข้างล่าง แม้จะเป็นช่วงเช้าแต่บรรยากาศภายในร้านกลับน่ากลัวไม่ต่างจากบ้านผีสิง ฟีฟ่าเดินตามภพภูมิไปทางหลังร้าน พอเปิดประตูออกไปราวกับหลุดออกไปอีกโลกหนึ่ง แสงแดดตอนสิบโมงเช้าสว่างจ้าจนฟีฟ่าแสบตา

ภพภูมิขี่รถพาฟี่ฟ่าซ้อนท้ายเพื่อกลับวัดโดยไร้เงาของคนที่สะกดรอยตามเมื่อคืน แต่ไม่พ้นดวงตาแดงก่ำของคนที่มองผ่านขันน้ำมนต์จากอีกที่หนึ่ง 

พวกเขาเห็นรถบิ๊กไบค์เลี้ยวเข้าไปในวัดแห่งหนึ่ง จากนั้นภาพก็เริ่มเลือนรางและหายไปในที่สุด

"ทำไมมองไม่เห็นแล้วล่ะครับอาจารย์"

"ที่นั่นมีคนมีวิชาอยู่ ดูท่ามันจะร่ายมนตร์บังตาไว้ พวกมึงถึงมองไม่เห็น" เสียงแหบเพราะสูบบุหรี่จัดพูดขึ้น

ชายร่างใหญ่ผิวดำแดงละสายตาจากขันน้ำมนต์ ลายสักและอักขระบนร่างกายกำยำทำให้ใบหน้าที่ปกคลุมด้วยหนวดเคราดูน่าหวาดกลัว เบื้องหน้าเป็นชายที่ดูภูมิฐานและมีลูกน้องติดตามมาจำนวนหนึ่ง

"แต่พวกมึงไม่ต้องห่วง ถึงมันจะพรางตาคนทั่วไปได้แต่กับทาสรับใช้ของกูไม่มีทางหลบพ้นหรอก ฮึ!" เจ้าของอวิชชาพูดด้วยความมั่นใจ พลางมองผีตายโหงทาสรับใช้ที่วนเวียนอยู่ในตำหนัก สักพักมันก็หายวับไปเหมือนรู้หน้าที่

ชายแต่งตัวภูมิฐานหันไปสบตากับผู้ติดตาม อีกฝ่ายพยักหน้ารับทราบคำสั่งพร้อมยกกระเป๋าเจมส์บอนด์ออกมาวางต่อหน้าและเปิดออก เงินสดจำนวนไม่น้อยทำเอาหมอผีหน้าตากักขฬะตาวาว มือหยาบรีบดึงมาเก็บไว้ข้างกายทันที

"ถ้าอาจารย์จัดการกับมันได้เมื่อไหร่ รับรองอาจารย์จะได้มากกว่านี้อีกเท่าตัว"

"มึงไม่ต้องห่วง อีกไม่นานกูจะเอาวิญญาณมันมาให้มึงแน่ ๆ"

"ฮึ!"

ผู้ว่าจ้างยิ้มด้วยความพอใจก่อนลงจากตำหนัก สู้กับคนมีวิชาก็ต้องใช้คนประเภทเดียวกันถึงจะเหมาะ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่วางใจ นอกจากใช้ของต่ำแล้ว ปืนยังเป็นทางเลือกหนึ่งที่เชื่อใจได้มากที่สุด

ทางด้านฟีฟ่าเริ่มชินกับการใช้ชีวิตอยู่ที่เรือนไม้สีขาวแล้ว อาหารการกินก็ไม่ลำบากเพราะภพภูมิสรรหาแต่ของที่เขาชอบมาให้ทุกวันและไม่บังคับให้เขาเข้าไปในป่าช้าเพื่อแผ่ส่วนบุญให้ผีไร้ญาติอีก

แต่หน้าที่ที่ต้องทำและขาดไม่ได้นั่นก็คือเป็นหมอนข้างให้กับภพภูมิ วันไหนถ้าเผลอไปล่วงเกินท่านเข้าก็จะถูกเหวี่ยงกระแทกพื้นทุกครั้ง กว่าจะครบสองเดือนไอ้ฟ่าคงต้องพิการก่อนแน่ ๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกวันหรอกนะ

อย่างวันนี้ฟีฟ่าถูกปลุกขึ้นมาตั้งแต่ตีสี่เพราะนอนละเมอไปจับบ้องข้าวหลามของอีกฝ่ายเข้าและเผลอปลุกมันให้ตื่นอย่างไม่ตั้งใจจึงถูกบ้องข้าวหลามกระแทกเข้าออกจนน้ำแตก

"อ๊าา..พี่ภูมิ ฟ่าเสียว ช้าลงหน่อยสิ อ๊า..อ๊า.."

"ร้องเสียงดังแบบนี้ไม่กลัวผีสางนางไม้ได้ยินเหรอ"

ฟีฟ่ารีบใช้มืออุดปากไว้กลัวเสียงจะเล็ดลอดออกไปและกลัวสิ่งที่อยู่รอบเรือนไม้สีขาวจะได้ยินและมาแอบดู จนทั้งคู่เสร็จสมไปพร้อมกันจึงคลายมือออกและรีบหายใจโกยเอาอากาศเข้าปอด

"นอนต่อสักหน่อยแล้วค่อยตื่นไปช่วยหลวงปู่บิณฑบาตนะ"

ภพภูมิบอกกับฟีฟ่าที่นอนหมดแรงอยู่บนฟูก ส่วนตัวเขาเองลงไปล้างหน้าล้างตาข้างล่าง เปิดประตูห้องออกมาก็พบนางตะเคียนกำลังคุยกับนางไม้อยู่ตรงเสาตกน้ำมัน

...ทำกันตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นแบบนี้ ผีที่ไหนจะหลับลงล่ะ...

...ทำไงได้ ก็เด็กมันน่ารัก ฉันเองยังอยากได้มาอยู่ด้วยกันเลย...

"แฮ่ม!!"

...ว๊าย!!...

เสียงกระแอมดังขึ้น ทำผีสาวสะดุ้งเมื่อมีคนได้ยินสิ่งที่ตนกำลังนินทา ทั้งสองหันมายิ้มแห้งให้ภพภูมิก่อนสลายร่างหายวับไปต่อหน้าชายหนุ่ม

"ดูท่าคงไม่อยากไปผุดไปเกิดกันสินะ"

เสียงทุ้มพูดลอย ๆ ขึ้นก่อนลงจากเรือนไป

ฟีฟ่าตื่นขึ้นอีกครั้งในตอนตีห้าและให้ภพภูมิเดินไปส่งที่หลังวัดเพื่อติดตามไปช่วยหลวงปู่ถือของ ร่างเล็กสะพายย่ามใบเก่งเดิมตามชายผ้าเหลืองไปบนถนนของหมู่บ้าน พอถึงบ้านหลังที่เตรียมของไว้ใส่บาตรก็หยุดยืนรอจนทุกคนถวายของเสร็จ จากนั้นจึงเก็บใส่ถุง ส่วนซองปัจจัยก็ใส่ย่ามไว้ รอจนหลวงปู่ให้พรจบจึงเดินไปหลังถัดไป

"ตาหนูมาเอาขนมนี่ไปกินสิ ย่าทำเองเลยนะ"

"ขอบคุณครับคุณย่า" ฟีฟ่ายกมือไหว้และรับขนมมาถือไว้

ภาพฟีฟ่าติดตามหลวงปู่มาบิณฑบาตเป็นที่ชินตาของชาวบ้านละแวกนั้นไปเสียแล้ว วันไหนไม่เห็นหน้าก็จะถามถึง เขาเป็นที่เอ็นดูของคนที่มาใส่บาตรเพราะนอกจากหน้าตาน่ารักแล้วยังพูดจาเอาใจเก่ง บางครั้งพวกเขาก็จะมีขนมมาฝาก ซึ่งหลวงปู่ก็อนุญาตให้ฟีฟ่ารับไว้ได้

"ถ้าย่ามีหลานสาว คงยกให้หนูฟ่าแล้ว"

ถึงจะไม่มีหลานสาวแต่หลานชายของคุณย่าจ้องฟีฟ่าตาเป็นมันเชียว จนหลวงปู่ต้องกระแอมเสียงดังเพื่อเรียกสติ

ฟีฟ่าเดินตามหลังหลวงปู่มาถึงบ้านหลังหนึ่งที่ตั้งโต๊ะเตรียมอาหารคาวหวานไว้สำหรับใส่บาตร ปกติบ้านหลังนี้ไม่เคยมาใส่บาตรในตอนเช้า คิดว่าคงจะเป็นวันสำคัญอย่างวันเกิดคนในบ้านจึงอยากทำบุญละมั้ง

ฟีฟ่ายืนก้มหน้าอยู่ข้างหลวงปู่แต่สายตาคอยมองมือที่กำลังหยิบของใส่บาตร กระทั่งไปสะดุดเข้ากับมือคู่สวยที่กำลังหยิบดอกไม้วางลงบนฝาบาตรจึงเงยหน้าขึ้นมอง

ขุ่นพระ!! นี่มันนางฟ้าหรือไงนะ ไม่ว่าจะมองตรงไหนก็สเปคของไอ้ฟ่าทุกตรงเลย ฟีฟ่ายืนเหม่อจ้องสาวสวยตรงหน้าตาไม่กะพริบ ราวตกอยู่ในภวังค์ และดูเหมือนหญิงสาวจะรู้ตัว เธอหันมายิ้มตอบให้กับฟีฟ่า

จนเมื่อหลวงปู่ให้พรจบและออกเดินต่อ ฟีฟ่าก็ยังไม่เดินตามทำให้ท่านต้องหันกลับมาเรียกอีกครั้ง

"โยมฟ่า ไปกันได้แล้ว"

"ครับ" ฟีฟ่าขานรับและรีบเดินตามหลวงปู่แต่ยังเหลียวหลังกลับไปมองหญิงสาวจนอีกฝ่ายถือของกลับเข้าไปในบ้าน

ครั้นพอถึงเวลากลับต้องวัดหลวงปู่ได้เส้นทางคนละเส้นกับตอนขามาเพราะใช้เวลาสั้นกว่า ท่านเดินนำหน้าโดยมีฟีฟ่าเดินตามหลังเหมือนเคย และข้าวของส่วนใหญ่ก็จะเป็นหลวงปู่ถือเองเสียมากกว่าเพราะฟีฟ่ามีแรงไม่พอ ตกลงนี่มาทำบุญหรือมาเป็นภาระพระกันแน่นะ

"โยมฟ่ามาเดินข้างอาตมาสิ"

เดินไปได้ระยะหนึ่งหลวงปู่ได้หันกลับมาเรียกฟีฟ่าให้มาเดินใกล้ ๆ ชายผ้าเหลือง ดวงตาที่นิ่งเฉยมองไปยังป่าข้างทางก่อนเดินต่อด้วยกิริยาที่สำรวมต่างกับคนที่อยู่ข้าง ๆ

สิ่งที่ตาเนื้อของมนุษย์มองไม่เห็นต่างพยายามพุ่งเข้าทำร้ายผู้ทรงศีลแต่ถูกเกราะแก้วกระแทกออกไป ไม่ว่าจะทำอย่างไรพวกมันไม่สามารถเข้าใกล้ชายผ้าเหลืองได้เลย จนเมื่อเข้าสู่เขตวัดสิ่งเหล่านั้นจึงได้สลายไป

ภพภูมิมารอรับฟีฟ่ากลับเรือนยังจุดเดิม วันนี้ไอ้ตัวแสบดูร่าเริงจนผิดปกติ หลังทานข้าวเช้าก็ไปนั่งเล่นบนแคร่ใต้ต้นลีลาวดีและยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว

หรือจะเป็นอย่างที่ซินแสว่า ถ้าพ้นเบญจเพสไปแล้วเขาจะได้เจอกับเนื้อคู่ คงไม่พ้นหญิงสาวที่เขาได้เจอเมื่อตอนตามหลวงปู่ไปบิณฑบาตแน่ ๆ 

"สงสัยอยู่ที่นี่นานจนเป็นบ้าไปแล้วล่ะมั้ง"

ร่างสูงยืนมองจากบนเรือนส่ายศีรษะเบา ๆ เมื่อเห็นอาการของฟีฟ่า สงสัยคงต้องให้ฝึกสมาธิมากกว่านี้แล้วสิ

ขณะกำลังจะกลับเข้าไปด้านในเสียงมือถือได้ดังขึ้นครั้งหนึ่ง มือหนาหยิบขึ้นมาดูก่อนลงจากเรือนและเดินหายเข้าไปในป่าไผ่ตรงไปยังจุดนัดพบ ซึ่งลูกน้องคนสนิทได้มายืนรออยู่แล้ว

"มีเรื่องด่วนอะไรเหรอ?"

เสียงทุ้มถามขึ้น ชายหนุ่มคนสนิทหันกลับมาทำความเคารพก่อนรายงานเรื่องสำคัญให้ฟัง

"กลางเดือนนี้ที่พรรคจะจัดประชุมใหญ่ มีข่าวหลุดมาว่าถ้าคุณภพไม่เข้าร่วมพวกเขาจะเลือกหัวหน้าใหม่กันเองครับ"

การประชุมถูกเลื่อนขึ้นมาโดยเหล่าผู้อาวุโสในพรรคทั้งที่ในพินัยกรรมฉบับแรกได้ระบุเอาไว้ว่าให้ภพภูมิเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำคนต่อไป ส่วนพินัยกรรมฉบับที่สองจะสามารถเปิดได้หลังมีการประชุมใหญ่เท่านั้น ขาดผู้นำมาแค่ครึ่งปีพวกนั้นก็เริ่มทนไม่ไหวกันแล้ว

ที่ทำแบบนี้ก็เพื่อบีบให้ภพภูมิปรากฏตัว หากภพภูมิไม่สามารถเข้าร่วมการประชุมและรับตำแหน่งอย่างเป็นทางการได้ ผู้อาวุโสพวกนั้นจะสามารถเปิดพินัยกรรมฉบับที่สองได้ทันที

"จริงสิ..ตอนฟีฟ่าตามหลวงปู่ไปบิณฑบาตเป็นยังไงบ้าง"

นอกเหนือจากตามสืบข่าวในพรรคแล้ว ลูกน้องคนสนิทของภพภูมิยังต้องคอยตามคุ้มครองฟีฟ่า เพราะหลังเกิดเหตุลอบยิงที่ร้านอาหารเขาเกรงว่าฟีฟ่าจะตกเป็นเป้าหมายของผู้ไม่หวังดีไปอีกคน

"เอ่อ..คือ.." ลูกน้องคนสนิทมีท่าทีลำบากในที่จะพูด และปกติภพภูมิก็ไม่เคยถามถึงด้วย วันนี้เกิดอะไรขึ้นนะ

"พูดมา!"

"คะ..ครับ.."

ชายหนุ่มเล่าให้ฟังว่าฟีฟ่าเป็นขวัญใจของชาวบ้านที่มารอใส่บาตร โดยเฉพาะหนุ่ม ๆ ที่ลงทุนตื่นแต่เข้าเพื่อมารอเจอเขา แต่วันนี้ได้มีหญิงสาวหน้าตาน่ารักมาใส่บาตรและดูเหมือนฟีฟ่าจะถูกใจเธออย่างมาก

"ปกติก็มีผู้หญิงมารอใส่บาตรกันเยอะ แต่คุณฟีฟ่าก็ไม่ค่อยสนใจ มีแต่คนนี้ล่ะครับ"

ได้ยินแบบนี้แล้วมือหนาก็กำแน่น หน็อย..ให้ไปช่วยหลวงปู่ถือของกลับไปเที่ยวหว่านเสน่ห์ซะได้ คอยดูนะ..คืนนี้พ่อจะให้นอนข้างเสาตกน้ำมันซะให้เข็ด